Kat Mülkiyeti Kanunu ve Kooperatifler kanununun işletme kooperatifleri özelinde değerlendirilmesi-MALİ MÜŞAVİR EVREN ÖZMEN

Kat Mülkiyeti Kanunu ve Kooperatifler kanununun işletme kooperatifleri özelinde değerlendirilmesi-MALİ MÜŞAVİR EVREN ÖZMEN

ekran-resmi-2016-10-22-19-29-31

Hata: İletişim formu bulunamadı.

 

Kat Mülkiyeti Kanunu Kooperatifler Kanunu
Genel Kurulda Temsil-Kimlere vekalet verilebilir ? Kat maliklerinden biri, oyunu yetkili vekil
eliyle kullanabilir. Bir kişi, oy sayısının yüzde beşinden fazlasını kullanmak üzere vekil tayin
edilemez. Ancak, kırk ve daha az sayıdaki kat mülkiyetine tâbi taşınmazlarda bir kişi, en fazla iki
kişiye vekâlet edebilir. Vekaletin verileceği kişi malik olmak zorunda değildir.Anagayrimenkulde birden ziyade bağımsız bölümü olan kat maliki, her bağımsız bölüm
için ayrı bir oy hakkına sahiptir; bununla beraber onun malik olduğu bağımsız bölümlerin sayısı
ne olursa olsun, sahip olacağı oy sayısı bütün oyların üçte birinden fazla olamaz;
Başka bir ortak veya birinci derece akraba (eş, anne, baba, çocukları, eşin anne ve babası) vekil tayin edebilirler. 1000 ortağa kadar kooperatiflerde bir ortak bir vekalet alabilir. Çok hissesi olanın çok oy hakkı olmaz
Avukatlar Kat malikleri toplantıları veya Genel Kurula katılabilir mi ? Vekalet alabilir mi ? Avukatlar vekalet alabilir gelebilir Avukat vekalet alamaz. Kooperatif genel kuruluna giremez
Vergi Kanunları Karşısındaki durumu Sadece Personel ve Huzur hakkının gelir vergisi muhtasar beyanname ile bildirilir Tam Mükellef Kurumdur. Katma değer vergisi, kurumlar vergisi beyannamesi ve muhtasar beyannamesi verir
Sosyal Sigortalar Kanunu karşısındaki durumu İşveren sıfatı ile dosya açtırır İşveren sıfatı ile dosya açtırır
Yönetim Kurulu üyelerinin sigortalılığı Sigortalı olmalarına gerek bulunmamaktadır. Sigortalı olmalarına gerek bulunmamaktadır.
Yönetim kurulu kooperatif ortağı veya malik olmak zorunda mıdır ? Hayır Evet
Denetim Kurulu üyeleri kooperatif ortağı veya malik olmak zorunda mıdır ? Evet -Kat malikleri kurulu denetim işini, kendi aralarından sayı ve arsa payı çoğunluğuyla seçecekleri
bir denetçiye veya üç kişilik bir denetim kuruluna verebilir
Hayır
Tüzel Kişilik Yok Var
Ticari İşlemler Konusu Siteye ait sadece personelin gelir vergilerinin ödenmesi amacı ile muhtasar beyannamesi verilir. Kurumlar vergisi mükellefiyeti yoktur. Ancak bakım onarım- otopark v.b. Kiralama dışında kalan faaliyetleri site yönetimine bağlı iktisadi işletme veya adi ortaklık aracılığı ile yapılabilir.-Özelge:Faaliyetlerin site yönetim kurulunca yapılması halinde site yönetim kurulu Kurumlar Vergisi Kanunu’nun 1. maddesinin (D) bendinde sayılan kurumlar arasında yer almadığından kurumlar vergisine tabi olmayıp, adi ortaklık şeklinde değerlendirilerek gelir vergisine tabi olması gerekmektedir. Yapabilir
Toplantı Nisapları Kat malikleri kurulu, kat maliklerinin sayı ve arsa payı bakımından yarısından
fazlasiyle toplanır ve oy çokluğuyla karar verir. İlk toplantı 1/2 devam eden toplantılarda nisap aranmaz. Devam eden toplantı en geç 15 gün içinde yapılır
İlk Toplantıda 1/4 İkinci toplantıda nisapsız yapılır. İlk toplantıda nisap sağlanmaz ise ikinci toplantı en erken 7 gün sonra yapılır. Ancak gündemde bu hususun yazması gereklidir. Yazmaz ise tekrar çağrı yapılmak zorunda kalınır
Genel Hükümlerin Uygulama Alanı Kat mülkiyetine veya kat irtifakına ait kütük kaydında veya kat malikleri arasındaki
sözleşmede veya yönetim planında veya bu kanunda hüküm bulunmayan hallerde, kat
mülkiyetinden doğan anlaşmazlıklar, Medeni Kanun ve ilgili diğer kanunlar hükümlerine göre
karara bağlanır.
Bu kanunda aksine açıklama olmıyan hususlarda Türk Ticaret Kanunundaki Anonim şirketlere ait hükümler uygulanır.
Organlar Kat Malikleri-Temsilciler-Yönetim-Denetim Yönetim-Denetim-Genel Kurul
Muhasebe usulü ve defterler Kat Mülkiyeti Kanununda muhasebe usulüne ilişkin bir açıklama bulunmamakta olup, Kanunun 36.maddesinde gelir ve giderler bir defterde tutulur denilmektedir. Uygulamada malik sayısı fazla olan ve gelir giderlerin işletme defterinde tutulması mümkün olmayan toplu yapılarda bilanço usulü defterleri tasdik ettirmekteyiz.-Denetim kurulu defteri var Kooperatiflerin, kooperatif birliklerinin,
kooperatif merkez birliklerinin ve Türkiye Milli Kooperatifler Birliğinin muhasebe usulleri ve
mecbur olarak tutacakları defterler hakkında 13/1/2011 tarihli ve 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu
hükümleri uygulanır-Denetim kurulu defteri yok
Birbirinin ikamesi tam olarak değil, işletme kooperatifi de bir çok konuda kat mülkiyeti kanununa göre hareket etmektedir. Site içi yaşamın düzenlenmesinde kat mülkiyeti kanunu dikkate alınmaktadır. Ancak idari ve yönetsel konularda kooperatif mevzuatı öne çıkmaktadır
Bağlı Bulunulan Bakanlık Yok Gümrük ve Ticaret Bakanlığı
Genel Kurullara Bakanlık Temsilcisi Katılma durumu Katılmaz-Bakanlığa bağlı değil Zorunludur
Genel Kurul Çağrı Şekli Olağan üstü toplantıda 15 gün önceden bütün kat maliklerine imzatılacak taahhütlü mektup veya elden tebliğ- Olağan toplantının zamanı zaten belli-ilan kapılara asılarak yapılmaktadır.-Yargıtay ise 15 günlük sürenin sadece olağanüstü toplantı için aranacağını, bu şartın olağan toplantı için gerek duyulmadığını savunmaktadır (Y. 5. HD, 12.01.1981, 1980/10230 E., 1981/36 K.) Mevcut Ana sözleşme ile 32 gün önce iadeli taahhütlü gönderilmesi gerekli- Değişir ise mail ve mesaj mümkün
Her yıl toplantı olmak zorunda mı Toplu yapılarda ise kurullar, en geç iki yılda bir
defadan az olmamak üzere yönetim plânlarında gösterilen zamanlarda, böyle bir zaman gösterilmemişse,
ikinci takvim yılının ilk ayı içinde toplanır
Evet Ancak bazı şartlar halinde 3 yılda bir yapılabilir-Ancak, usul ve esasları ilgili Bakanlıkça yapılacak düzenlemede
gösterilmek üzere; kooperatif üst kuruluşuna ortak olunması ve genel kurul toplantısının gündemine
konuyla ilgili madde konulması şartıyla, olağan genel kurul toplantıları en fazla üç hesap
dönemini kapsayacak şekilde ve birleştirilerek yapılabilir
Genel Kurul Zamanı Ocak Sonuna Kadar- Haziran Sonuna Kadar
Yönetim ve Denetim Kurulunun Sorumluluğu Yönetici, kat maliklerine karşı aynen bir vekil gibi sorumludur. Kat malikleri kurulu, ada temsilciler kurulu veya
toplu yapı temsilciler kurulu kararlarının iptaline ilişkin davalar, kat maliklerini temsilen yöneticiye,
toplu yapılarda ise ada temsilciler kurulu veya toplu yapı temsilciler kurulunca seçilen yöneticiye
husumet yöneltilmesi suretiyle açılabilir. Yönetici, açılan davayı bütün kat maliklerine ve
ada veya toplu yapı temsilciler kuruluna duyurur. Kurul kararının iptali halinde bu konudaki
yargılama giderleri ortak giderlerden karşılanır
Yönetime veya temsile yetkili şahısların kooperatife ait görevlerini yürütmeleri esnasında meydana getirdikleri haksız fiillerden doğan zararlardan kooperatif sorumludur.Yönetim Kurulu üyeleri ve kooperatif memurları, kendi kusurlarından ileri gelen zararlardan
sorumludurlar. Bunların suç teşkil eden fiil ve hareketlerinden ve özellikle kooperatifin para
ve malları bilanço, tutanak, rapor ve başka evrak, defter ve belgeleri üzerinde işledikleri suçlardan
dolayı kamu görevlisi gibi cezalandırılır.(1)
İbra
Genel Kurula veya Kat Malikleri Toplantısına katılma Başvuru zorunluluğu bulunmamaktadır 3 Ay öncesinden Kooperatife dilekçe verilmesi halinde
Aidatın hesaplanma yöntemi KMK-20 ve Yönetim Planı KMK-20 ve Yönetim Planı
Aidatın kesinleştirilme yöntemi Kat Malikleri toplantısında kabul edilir ise ayrıca tebliğe gerek yok ancak kat malikleri toplantısında görüşülmez veya toplantıdan önce veya sonra kesinleştirilecek ise kat maliklerine veya bağımsız bölümden fiilen yararlananlara, imzaları karşılı-
ğında veya taahhütlü mektupla bildirilir. Bildirimden başlayarak yedi gün içinde projeye itiraz
edilirse durum kat malikleri kurulunda incelenir ve proje hakkında, karar verilir, gerekirse yeni bir
proje hazırlanır
Genel Kurul Kararı
Olağan üstü Toplantı Nasıl Yapılır ? yöneticinin veya denetçinin veya kat maliklerinden
üçte birinin istemi üzerine ve toplantı için istenilen tarihten en az onbeş gün önce bütün kat maliklerine
imzalattırılacak bir çağrı veya bir taahhütlü mektupla, toplantı sebebi de bildirilmek şartiyle,
kat malikleri kurulu her zaman toplanabilir.
Dört ortaktan az olmamak kaydıyle ortak sayısının en az onda birinin isteği
üzerine Genel Kurul toplantıya çağrılır.
Yönetim Kurulu bu isteği en az on gün içinde yerine getirmediği takdirde, istek sahiplerinin
müracaatı üzerine veya doğrudan doğruya Ticaret Bakanlığı tarafından, yapı kooperatiflerinde
de İmar ve İskan Bakanlığı tarafından Genel Kurul toplantıya çağrılabilir.
Ticari Muamele Yasağı ve Bağdaşmayan Görev Bu duruma özel bir madde bulunmamaktadır Yönetim kurulu üyeleri ve kooperatif personeli ortaklık
işlemleri dışında kendisi veya başkası namına, bizzat veya dolaylı olarak kooperatifle kooperatif
konusuna giren bir ticari muamele yapamaz.
Taşınır veya Taşınmaz edinebilir mi ? Tüzel kişiliği bulunmaması sebebi ile taşınır veya taşınmaz edinemez Edinebilir
https://kooperatiflerkanunu.com/2012/08/27/site-yonetimlerinin-tuzel-kisiliginin-olmamasi-kemal-ozmen/ Yönetimde Görev Alan Kişilerin Sorumluluklarının Kooperatifler Kanundaki Düzenlemeye Paralel Hale Getirilmesi
Kooperatifler Kanunu, (md 62); Yönetim Kurulu üyeleri ve kooperatif memurları, kendi kusurlarından ileri gelen zararlardan sorumludurlar. Bunların suç teşkil eden fiil ve hareketlerinden ve özellikle kooperatifin para ve malları bilanço, tutanak, rapor ve başka evrak, defter ve belgeleri üzerinde işledikleri suçlardan dolayı “Devlet memurları” gibi ceza görürler. hükmü ile Kooperatif yönetiminde görev alanların bir anlamda kamu görevi yaptığı kabulü ile bunların görevleri ile ilgili suçlardan alacakları cezaları artırmıştır. Kooperatif Kanunda yer alan hükme benzer bir hükmün, benzer bir Topluluk Halinde Mülkiyet Formunun düzenlendiği Kat Mülkiyeti Kanununa da konulması uygun olur. Zira büyük sitelerde ve özellikle toplu yapılarda, büyük bütçeli harcamaların etkili bir kontrolü bulunmamaktadır.
Diğer yandan Kooperatifler Kanunun 56.Maddesinde yer alan ve Kooperatif Yönetim Kurulu üyeleri için aranan “Türk Ceza Kanununun zimmet, ihtilas, irtikap, rüşvet, görevi suiistimal, sahtekarlık, hırsızlık, dolandırıcılık, hileli iflas, emniyeti suiistimal ve Devletin şahsiyetine karşı işlenen suçlara ilişkin hükümlerine veya bu Kanuna göre mahkum olmamak.” Şartının Kat Mülkiyetine konu anataşınmazın yöneticileri için de aranması yerinde olur
Uyuşmazlıkların Hakem Yoluyla Çözümü;
Yönetim Planlarına yer alan, kat maliklerinin birbirleri ve yönetimle uyuşmazlıklarının öncelikle hakem heyeti tarafından çözüleceği (tahkim şartı) yönündeki kurallar, Yargıtay’ca geçersiz sayılmaktadır.
Yargıtay’ın, “Buyurucu nitelikte olan Kat Mülkiyeti Yasasının 33. maddesi uyarınca yasanın uygulanmasından kaynaklanan tüm çekişmelerin sulh hukuk mahkemesinde çözümlenmesi gerektiğineve yönetim planındaki tahkim şartının geçerssiz olduğu” yönündeki yorumu mevcut yasal düzenleme karşısında yerindedir Ancak, komşuların kendi aralarındaki sorunların çözümünü tahkimle çözme yoluna gitmek istemeleri halinde yasanın buna imkan vermesi gerekir. Bu nedenle KMK da bu yönde bir değişiklik ihtiyacı bulunmaktadır.

Kat mülkiyeti kanununa göre seçilen yöneticiniz doğru nisaplamı Seçiliyor? -Evren Özmen

1. Kat Mülkiyeti Yasası’nın 34. maddesinin dördüncü fıkrasındaki; “Yönetici, kat maliklerinin, hem sayı hem arsa payı bakımından çoğunluğu tarafından atanır” kuralından sonra ikinci bir tümce olarak “Sayı ve arsa payı çoğunluğu sağlanamaması veya üçten çok kişinin yönetim kuruluna se- çilmesi durumunda yönetici atanmamış sayılır” kuralı getirilebilir. Bu de- ğişikliğin düşünülmesinin nedeni; “Bütün kat malikleriyle külli ve cüzî halefleri, yönetici ve denetçiler, kat malikleri kurulunun kararlarına uymakla yükümlüdürler” diyen madde 32/2 kuralına, aykırılık getirilerek uyum sağlanmak istenmiştir. Ayrıca “Kat Mülkiyeti Kanunu’nun 34. maddesine göre yönetici, kat maliklerinin hem sayı, hem arsa payı bakımından çoğun- luğu tarafından atanır. Bu hüküm emredici nitelikte olup, kamu düzeni ile ilgilidir”3 diyen bu içtihadın uygulamadaki etkinliği artırılmak isten- miştir. Çünkü kamu düzenini ilgilendiren bu aksaklığı gidermek için alınacak yargı kararının uygulanma değeri günümüzde hemen hemen yok gibidir. “Gecikmiş adalet, adalet değildir” sözü burada gerçek olmak- tadır. Kısacısı bu çifte çoğunluğun sağlamadığı durumlarda, madde 32/2’de belirtilen yükümlülük söz konusu olmayacaktır

Kat Mülkiyeti Kanunu Son Değişiklikler-2018-EVREN ÖZMEN

Kat Mülkiyeti Kanunu Son Değişiklikler-2018-EVREN ÖZMEN

ekran-resmi-2016-10-22-19-29-31

Torba Tasarı ile 634 Sayılı kat mülkiyeti kanununun 10-12 ve 14. maddelerinde önemli değişiklikler olmuştur

Bu değişiklikleri kısaca aşağıdaki şekilde özetleyebiliriz.

-Kat karşılığı inşaat sözleşmesi kapsamında inşaa edilen binaların cins değişikliği, kat irtifakı ve kat mülkiyeti tesis işlemi, yüklenici tarafından talep edilmesi halinde ilgili idare tarafından yapılacaktır. (Arsa maliki ile bağımsız bölümlerin paylaşımı yapılmış ise )Ayrıca Mimari proje ile yönetim planı için malik imzası aranmayacaktır.
 
-Kat mülkiyeti veya irtifakı kuruluşu sırasında mimari proje ve yapı kullanma izin belgesi Tapu müdürlüğüne elektronik ortamda gönderilebilecektir.
Karşılaştırma tablosu ve detaylı bilgi için bize aşağıdaki iletişim kutusu üzerinden ulaşabilirsiniz.

Hata: İletişim formu bulunamadı.

Sitelerde Ortak alanlar nerelerdir ? EVREN ÖZMEN MALİ MÜŞAVİR

Sitelerde Ortak alanlar nerelerdir ?

Ortak yerlerin konusu sözleşme ile belirtilebilir. Aşağıda yazılı yerler ve şeyler bu Kanun gereğince her halde ortak yer sayılır.

a) Temeller ve ana duvarlar, taşıyıcı sistemi oluşturan kiriş, kolon ve perde duvarlar ile taşıyıcı sistemin parçası diğer elemanlar,bağımsız bölümleri ayıran ortak duvarlar, tavan ve tabanlar, avlular, genel giriş kapıları, antreler, merdivenler, asansörler, sahanlıklar, koridorlar ve buralardaki genel tuvalet ve lavabolar, kapıcı daire veya odaları, genel çamaşırlık ve çamaşır kurutma yerleri, genel kömürlük ve ortak garajlar, elektrik, su ve havagazı saatlerinin korunmasına mahsus olup bağımsız bölüm dışında bulunan yuvalar ve kapalı kısımlar, kalorifer daireleri, kuyu ve sarnıçlar, yapının genel su depoları, sığınaklar,

b) Her kat malikinin kendi bölümü dışındaki kanalizasyon tesisleri ve çöp kanalları ile kalorifer, su, havagazı ve elektrik tesisleri, telefon, radyo ve televizyon için ortak şebeke ve antenler sıcak ve soğuk hava tesisleri,

c) Çatılar, bacalar, genel dam terasları, yağmur olukları, yangın emniyet merdivenleri. Yukarıda sayılanların dışında kalıp da, yine ortaklaşa kullanma, korunma veya faydalanma için zaruri olan diğer yerler ve şeyler de (Ortak yer) konusuna girer.

Ekran Resmi 2017-06-19 00.46.02
EVREN ÖZMEN

Hata: İletişim formu bulunamadı.

ASANSÖR PİYASA GÖZETİMİ VE DENETİMİ YÖNETMELİĞİ

27 Ocak 2016 ÇARŞAMBA Resmî Gazete Sayı : 29606
YÖNETMELİK
Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığından:

ASANSÖR PİYASA GÖZETİMİ VE DENETİMİ YÖNETMELİĞİ

BİRİNCİ BÖLÜM

Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar

Amaç

MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı, insanların, insan ve yüklerin veya sadece yüklerin taşınmasında kullanılan asansörlere yönelik gerçekleştirilecek olan piyasa gözetimi ve denetimi ile asansör bakım ve servis hizmeti sunanlara ilişkin yürütülecek hizmet denetimi usul ve esaslarını belirlemektir.

Kapsam

MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik, kullanımda olan bütün asansörlerin denetimini, asansörlere sunulan bakım ve servis hizmetinin denetimini ve uygunsuzluk tespit edilmesi halinde Bakanlık tarafından alınacak önlemler ile uygulanacak yaptırımları kapsar.

Dayanak

MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelik; 29/6/2001 tarihli ve 4703 sayılı Ürünlere İlişkin Teknik Mevzuatın Hazırlanması ve Uygulanmasına Dair Kanuna, 10/6/1930 tarihli ve 1705 sayılı Ticarette Tağşişin Men’i ve İhracatın Murakabesi ve Korunması Hakkında Kanuna, 3/6/2011 tarihli ve 635 sayılı Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 2 nci, 11 inci, 27 nci maddelerine, 13/11/2001 tarihli ve 2001/3529 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan Ürünlerin Piyasa Gözetimi ve Denetimine Dair Yönetmeliğe dayanılarak hazırlanmıştır.

Tanımlar 

MADDE 4 – (1) Bu Yönetmelikte geçen;

a) A tipi muayene kuruluşu: Asansörlerde periyodik kontrol ve muayene konularını içerecek şekilde TS EN ISO IEC 17020 standardı kapsamında akredite olan ve Bakanlıkça yetkilendirilen Türkiye’de yerleşik özel veya kamu kuruluşunu,

b) Aksam: 31/1/2007 tarihli ve 26420 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Asansör Yönetmeliği (95/16/AT)’nde belirtilen asansör güvenlik aksamları ile bu aksamların dışında kalan ve asansörlerde kullanılan diğer aksamları,

c) Asansör: Belirli seviyelerde hizmet veren, esnek olmayan ve yatayla 15°’den fazla açı yapan kılavuzlar boyunca hareket eden taşıyıcısı olan bir kaldırma tertibatını veya sabit bir seyir yolu üzerinde esnek olmayan kılavuzlar üzerinde olmasa da hareket eden kaldırma tertibatını,

ç) Asansörün hizmetten men edilmesi: Asansörün ana besleme sisteminden elektriğinin kesilerek mühürlenmesini,

d) Asansör monte eden: Asansörlerin tasarım, imalat, montaj ve piyasaya arzından sorumlu olan, asansöre CE uygunluk işaretini iliştiren ve AT Uygunluk Beyanı düzenleyen gerçek veya tüzel kişiyi,

e)  Asansörün test ve muayenesi: Asansöre yönelik test ve muayeneye ihtiyaç duyulması halinde, ilgili uyumlaştırılmış ulusal standart ya da standartlar kapsamında onaylanmış kuruluş veya uygunluk değerlendirme kuruluşu tarafından yerinde gerçekleştirilen faaliyeti,

f)  Bakanlık: Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığını,

g) Bina sorumlusu: Asansörün güvenli bir şekilde çalışmasını sağlamak amacıyla düzenli olarak bakımını, periyodik kontrolünü ve onarımını yaptırmaktan sorumlu olan, binada ya da yapıda kat maliklerinin kendi aralarında seçeceği veya dışarıdan yetki vereceği kişiyi veya kat malikini veya maliklerini veya kamu binalarında ya da yapılarında sorumlu yetkiliyi,

ğ) Denetim personeli: Piyasa gözetimi ve denetimi ve hizmet denetimi yapmak üzere 2/10/2012 tarihli ve 28429 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı Piyasa Gözetimi ve Denetimi Yönetmeliğinde belirtilen esaslar doğrultusunda denetim personeli kimliği almış Bakanlıkça görevlendirilen personeli,

h) Durum tespit raporu: Bina sorumlusu ile bakım sözleşmesi imzalayan asansör monte eden veya onun yetkili servisi tarafından söz konusu asansörün mevcut durumuna ilişkin, istemesi halinde bir önceki asansör monte eden veya yetkili servisinin de katılımıyla, düzenlenen detaylı raporu,

ı) Duyusal inceleme: Asansörün herhangi bir test veya muayene işlemine tabi tutulmasından önce, Bakanlık denetim personelinin beş duyusunu ve/veya basit ve yaygın olarak kullanımda olan ölçme araçlarını kullanarak yapacağı incelemeyi,

i) Genel müdür: Sanayi Ürünleri Güvenliği ve Denetimi Genel Müdürünü,

j) Güvensiz asansör: İnsan sağlığı, can ve mal güvenliği açısından risk taşıyan asansörü,

k) Hizmet denetimi: Asansörlerde aylık bakım ve servis hizmeti veren asansör monte eden veya onun yetkili servisinin, 24/6/2015 tarihli ve 29396 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Asansör İşletme, Bakım ve Periyodik Kontrol Yönetmeliğinde belirtilen şartlara uygunluğunun Bakanlık tarafından denetimini,

l) İlgili idare: Belediyeleri veya belediye sınırları dışında kalan alanlardaki yapılar için il özel idarelerini,

m) İl müdürü: Bilim, Sanayi ve Teknoloji İl Müdürünü,

n) İl müdürlüğü: Bilim, Sanayi ve Teknoloji İl Müdürlüğünü,

o) Kanun: 4703 sayılı Ürünlere İlişkin Teknik Mevzuatın Hazırlanması ve Uygulanmasına Dair Kanunu,

ö) Onaylanmış kuruluş: Test, muayene ve/veya belgelendirme kuruluşları arasından, bir veya birden fazla teknik düzenleme çerçevesinde uygunluk değerlendirme faaliyetinde bulunmak üzere belirlenen, 4703 sayılı Kanun, 16/12/2011 tarihli ve 2011/2621 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan Uygunluk Değerlendirme Kuruluşları ve Onaylanmış Kuruluşlar Yönetmeliği ve ilgili mevzuatta belirtilen esaslar çerçevesinde Bakanlık tarafından yetkilendirilen özel veya kamu kuruluşunu,

p) Piyasaya arz: Asansör monte edenin, asansörü kullanıcıya ilk olarak hazır hale getirmesini,

r) PGD: Piyasa gözetimi ve denetimini,

s) Revizyon: Asansör İşletme, Bakım ve Periyodik Kontrol Yönetmeliğinde tanımlanan bakım faaliyeti kapsamı dışında kalan, asansör monte eden tarafından gerçekleştirilecek değişiklikleri,

ş) Uygunluk Değerlendirme Kuruluşu: Ürünün, ilgili teknik düzenlemeye uygunluğunun test edilmesi, muayene edilmesi ve/veya belgelendirilmesine ilişkin faaliyette bulunan özel veya kamu kuruluşunu,

t) Uygunluk değerlendirmesi: Asansörün ilgili teknik düzenlemeye uygunluğunun test edilmesi, muayene edilmesi ve/veya belgelendirilmesine yönelik her türlü faaliyeti,

u) Periyodik kontrol: Asansörün güvenli ve işletme yönünden uygun çalışıp çalışmadığına dair yılda bir defa A tipi muayene kuruluşuna yaptırılacak olan muayeneyi,

ü) Yetkili servis: Asansörlerde aylık bakım ve servis hizmetinin yürütülebilmesi için asansör monte edenin kendi adına kurduğu servis istasyonunu ve/veya sorumluluğu kendinde olmak üzere sözleşme ile yetki verdiği gerçek veya tüzel kişiyi,

ifade eder.

İKİNCİ BÖLÜM

Piyasa Gözetimi ve Denetimine İlişkin Usul ve Esaslar,

Uygunsuzluk Halinde Alınacak Önlemler ve

Uygulanacak Yaptırımlar

Genel esaslar

MADDE 5 – (1) Asansörlere yönelik PGD faaliyeti; piyasaya arz edilen asansörlerin ilgili teknik düzenleme gereklerini sağlayıp sağlamadığının ve güvenli olup olmadığının denetlenmesini, güvenli olmayan asansörlerin güvenli hale getirilmesinin teminini ve gerektiğinde her türlü idari tedbirlerin Bakanlık tarafından alınmasını kapsar.

(2) Bakanlık, asansörlere ilişkin PGD’yi denetim personeliyle yürütür, gerekli önlemleri alır ve idari yaptırımları uygular.

(3) Bakanlık asansörlere yönelik PGD’yi, yıllık denetim programının yanı sıra, resen veya ihbar ve şikâyet üzerine yapar.

(4) PGD sonucunda denetim personeli, uygunluk veya ilgili teknik düzenlemeye uygunsuzluk veya güvensizlik şüphesi veya güvensizlik belirtisi veya güvensizlik tespitinde bulunabilir.

(5) Aşağıdaki hallerden biri veya birkaçının gerçekleşmesi durumunda asansörün kullanımda olduğu Bakanlık tarafından kabul edilir ve söz konusu asansöre yönelik PGD faaliyeti gerçekleştirilir:

a) Asansör monte eden tarafından AT uygunluk beyanı düzenlenmiş olması.

b) İlgili idare tarafından tescil belgesi düzenlenmiş olması.

c) Asansöre ilişkin montaj faturasının düzenlenmiş olması.

ç) Asansöre ait ilk bakım sözleşmesinin yapılmış olması.

d) Asansörün kullanımda olduğunun bina sorumlusu tarafından yazılı olarak beyan edilmesi.

(6) Asansörün piyasaya arz tarihinin tespiti aşamasında sırasıyla ilgili idare tarafından düzenlenen tescil belgesinde yer alan AT Uygunluk Beyanı tarihi, asansöre ilişkin montaj faturası tarihi, asansöre ait ilk bakım sözleşmesi tarihi ve asansör monte eden tarafından ibraz edilen AT Uygunluk Beyanı tarihi göz önünde bulundurulur.

(7) İlgili teknik düzenlemesine uygun olan asansörlerin güvenli olduğu kabul edilir.

(8) Asansörlere yönelik PGD, aşağıdaki esaslar çerçevesinde yapılır:

a) PGD, asansörün hizmet aracı olarak kullanıldığı yerlerde yapılır.

b) PGD, öncelikle asansöre ve monte edene ait bilgi ve belgelerin incelenmesi ile başlar ve takiben ürünün duyusal incelemesiyle devam eder. Duyusal inceleme neticesinde, asansörün güvensiz olduğuna dair kesin belirtiler bulunması ya da asansörün güvensizliğine ilişkin şüphe duyulması halinde her türlü test ve muayenenin yapılması veya yaptırılması suretiyle PGD faaliyeti sonuçlandırılır.

c) PGD faaliyetleri sırasında ürünün uygunluk değerlendirme işlemlerinde yer almayan onaylanmış kuruluşun test ve muayene imkânlarından yararlanılır. Test ve muayene sonucuna göre karar verme yetkisi Bakanlık merkez teşkilatı veya il müdürlüğüne aittir.

(9) Asansöre yönelik PGD gerçekleştirilirken 15/7/2015 tarihli ve 29417 sayılı 2 nci mükerrer Resmî Gazete’de yayımlanan Asansör Periyodik Kontrolleri İçin Yetkilendirilecek A Tipi Muayene Kuruluşlarına Dair Tebliğ (SGM: 2015/24) çerçevesinde kırmızı renkli bilgi etiketi iliştirildiğinin tespiti halinde;

a) Asansör kullanılmaya devam ediliyorsa bina sorumlusuna 1705 sayılı Kanunun 6 ncı maddesinde öngörülen idari para cezası uygulanır.

b) Asansör İşletme, Bakım ve Periyodik Kontrol Yönetmeliği kapsamında asansördeki uygunsuzluğun giderilmesine yönelik bina sorumlusuna verilen sürenin dolmuş olduğunun tespiti halinde ilgili idareye asansörün mühürlenerek hizmetten men edilmesi için bildirimde bulunulur.

c) Söz konusu asansörün bakım faaliyetini yürüten asansör monte eden veya onun yetkili servisine yönelik Asansör İşletme, Bakım ve Periyodik Kontrol Yönetmeliği kapsamında hizmet denetimi gerçekleştirilir.

(10) Asansöre yönelik PGD gerçekleştirilirken Asansör Periyodik Kontrolleri İçin Yetkilendirilecek A Tipi Muayene Kuruluşlarına Dair Tebliğ (SGM: 2015/24) çerçevesinde sarı renkli bilgi etiketi iliştirildiğinin tespiti halinde;

a) Asansör İşletme, Bakım ve Periyodik Kontrol Yönetmeliği kapsamında asansördeki uygunsuzluğun giderilmesine yönelik bina sorumlusuna verilen süre dolmamışsa, belirlenen uygunsuzluğun verilen süre içerisinde düzelttirilmesi gerektiği hususunda bina sorumlusuna bildirimde bulunulur,

b) Asansör İşletme, Bakım ve Periyodik Kontrol Yönetmeliği kapsamında asansördeki uygunsuzluğun giderilmesine yönelik bina sorumlusuna verilen süre dolmuşsa ilgili idareye asansörün mühürlenerek hizmetten men edilmesi için bildirimde bulunulur.

(11) Periyodik kontrol neticesinde A tipi muayene kuruluşunca asansöre yeşil renkli bilgi etiketi iliştirilmiş olması o asansöre yönelik PGD yapılmasına engel değildir.

(12) Kendisi tarafından monte edilmeyen asansörün bakımını üstlenen asansör monte eden ya da onun yetkili servisi, bakım sözleşmesi imzalanmasıyla birlikte bakımını yapacağı asansör için Ek-1’de yer alan durum tespit raporunu hazırlayarak bina sorumlusuna sunar ve raporun bir örneğini muhafaza eder.

(13) Asansör monte eden, PGD faaliyeti sonucunda tespit edilen uygunsuzluğun kendisinden kaynaklanmadığını, asansörün piyasaya arzından sonraki süreçte kendi bilgisi dışında asansöre yönelik gerçekleştirilen bakım, onarım veya herhangi bir aksam değişimi veya revizyon işleminden kaynaklandığını ispatlarsa sorumluluktan kurtulur. Bu durumda sorumluluk, bakım, tamir, aksam değişimi veya revizyon işlemi yaparak ürünün güvenliğine ilişkin özelliklerini etkileyen kişiye ait olur.

(14) Bina sorumlusu, on üçüncü fıkrada belirtilen işlemleri gerçekleştireni belgelerle ispatlayamazsa asansörün güvenli hale getirilmesine dair sorumluluk kendisinde olur.

(15) Asansörün tescil işlemini gerçekleştiren ancak asansörü monte etmediği tespit edilen firmaya belgesini usulüne uygun kullanmaması nedeniyle Kanunun 12 nci maddesinin birinci fıkrasının (f) bendinde belirtilen idari para cezası uygulanır.

Denetimin şekli

MADDE 6 – (1) PGD, durumun gereklerine göre, aşağıdaki hususlardan bir veya birkaçını kapsayacak şekilde yapılır:

a) İlgili teknik düzenlemenin öngördüğü işaretler ve/veya belgeler üzerinden inceleme.

b) Duyusal inceleme.

c) Test ve muayene.

Test ve muayene

MADDE 7 – (1) Test ve muayene hizmetine ihtiyaç duyulması halinde, PGD esnasında tutanağın ilgili bölümü doldurulur. Tutanağın bir nüshası, söz konusu asansöre müdahale edilmemesi gerektiği hususunu da içeren test ve muayene bilgilendirme yazısı ile birlikte asansör monte edene iletilir.

(2) Test ve muayene yapılacak asansöre ilişkin tutanağın bir nüshası, ilgili il müdürlüğü tarafından belirlenen onaylanmış kuruluşa veya uygunluk değerlendirme kuruluşuna, test ve muayene hizmeti talep yazısı ekinde üç iş günü içerisinde iadeli-taahhütlü olarak ve ayrıca e-posta ile gönderilir.

(3) Onaylanmış kuruluş veya uygunluk değerlendirme kuruluşu talep yazısının ulaşmasından itibaren söz konusu asansöre yönelik test ve muayene planını il müdürlüğü ile müştereken belirler.

(4) Test ve muayene planının il müdürlüğüne iletilmesini müteakip il müdürlüğü tarafından asansör monte edene test ve muayene planı iletilir. Asansör monte eden, test ve muayene işlemine katılım sağlar.

(5) Onaylanmış kuruluş veya uygunluk değerlendirme kuruluşu test ve muayene talep yazısının kendisine ulaşmasından itibaren en geç on iş günü içerisinde test ve muayeneyi yapar, sonucunu bir raporla tespit eder ve bu raporu test ve muayene tarihinden itibaren üç iş günü içerisinde ilgili il müdürlüğüne iki nüsha halinde yazılı ve elektronik ortamda sunar.

(6) İlgili il müdürlüğü test ve muayene raporunun eline ulaşmasından itibaren rapora ilişkin değerlendirmesini üç iş günü içerisinde tamamlar ve sonucunu sorumluluğu üstlenen asansör monte edene iadeli-taahhütlü posta ile bildirir.

(7) Asansöre ilişkin test ve muayene işlemi, asansörün monte edildiği yerde, belirlenen onaylanmış kuruluş veya uygunluk değerlendirme kuruluşu tarafından gerçekleştirilir.

(8) Test ve muayene işlemine asansör monte eden davet edilir. Ancak asansör monte edenin test ve muayeneye katılmamış olması, söz konusu işlemlerin gerçekleştirilmesine engel teşkil etmez.

(9) İlgili il müdürlüğü denetim personeli gözlemci statüsünde test ve muayeneye iştirak eder.

(10) Test ve muayeneye tabi tutulmasına karar verilen asansörde düzeltme faaliyeti gerçekleştirilemez. Aksi halde, düzeltme faaliyetini gerçekleştirene 1705 sayılı Kanunun 6 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca idari para cezası uygulanır.

Teknik düzenlemeye aykırılık

MADDE 8 – (1) Bakanlık merkez teşkilatı veya il müdürlüğü tarafından ilgili teknik düzenlemeye uygun olmadığı tespit edilen asansörler için;

a) İnsan sağlığına, can ve mal güvenliğine ve çevreye bir tehdit oluşturmaması koşuluyla, tespit edilen uygunsuzluklar, düzeltilmesi amacıyla asansör monte edene iadeli-taahhütlü posta ile bildirilir,

b) Asansör monte edenin, uygunsuzlukları içeren bildirimin kendisine tebliğ edilmesinden itibaren, düzeltme işlemlerini gerçekleştireceğine dair beş iş günü içinde denetimi yapan il müdürlüğüne taahhütte bulunması durumunda, kendisine bir ay düzeltme süresi verilir. Beş iş günü içinde düzeltme işlemlerini gerçekleştireceğine dair taahhütte bulunmayan asansör monte edenin düzeltme faaliyetinde bulunmayacağı kabul edilir,

c) PGD sonucunda uygunsuzluğun giderilmesi için süre verilmiş olan asansöre aynı uygunsuzluk için tekrar süre verilmez. Ancak verilen süre sonunda uygunsuzluğun asansör monte edenin kusuruna dayanmayan sebeplerle giderilemediğinin tespiti halinde bir ayı geçmemek üzere ek süre verilebilir,

ç) Düzeltme faaliyetinin yerine getirilip getirilmediğinin kontrolü, asansör monte edene verilen sürenin bitiminden itibaren en geç on iş günü içinde denetimi gerçekleştiren il müdürlüğünce gerçekleştirilir,

d) (b) bendi uyarınca asansörün ilgili teknik düzenlemeye uygunsuzluğunu gidermek için taahhütte bulunmayan ya da taahhütte bulunmasına rağmen verilen süre zarfında uygunsuzluğu gidermeyen asansör monte edene, Kanunun 12 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinde belirtilen idari para cezası uygulanır,

e) Asansör monte edenin asansörün ilgili teknik düzenlemeye uygunsuzluğunu gidermek için taahhütte bulunmaması ya da taahhütte bulunmasına rağmen verilen süre zarfında uygunsuzluğu gidermemesi durumunda, asansörde bulunan uygunsuzlukların giderilmesi için gerekli işlemlerin gerçekleştirilmesi bina sorumlusu tarafından sağlanır. Asansördeki uygunsuzlukların giderilmesi için yapılan masraflar genel hükümler çerçevesinde asansör monte edene rücu edilebilir.

Uygunluk işaretinde ve belgelerinde usulsüzlük

MADDE 9 – (1) Asansör üzerinde yer alan uygunluk işaretinin veya uygunluk değerlendirme işlemleri sonucunda verilen belgelerin gerçeği yansıtmadığının, tahrif veya taklit edildiğinin tespit edilmesi halinde, Cumhuriyet Başsavcılığına suç duyurusunda bulunulur. Suçtan dolayı yaptırım uygulanmayan hallerde, dava zamanaşımı süresi içinde kalmak şartıyla Kanunun 12 nci maddesinin birinci fıkrasının (f) bendinde öngörülen idari para cezası uygulanır.

(2) Birinci fıkrada tespit edilen uygunsuzluklar nedeniyle Cumhuriyet Başsavcılığına suç duyurusunda bulunulması, asansörün güvenli olup olmadığına dair PGD yapılmasına engel teşkil etmez.

(3) Uygunluk işaretinin ve belgelerinin ilgili teknik düzenlemenin öngördüğü ebat, görünürlük, silinmezlik, iliştirilecek yer ve benzeri özellikler bakımından uygun olmadığının tespit edilmesi halinde, bu husus usulsüzlük olarak değerlendirilmez. Bu durumda 8 inci madde hükümlerine göre işlem yapılır.

Asansörün geçici olarak hizmet dışı bırakılması

MADDE 10 – (1) İlgili teknik düzenlemeye uygunluğu belgelenmiş olsa dahi, asansörün güvenli olmadığına dair kesin belirtilerin bulunması halinde, PGD tutanağının ilgili bölümleri doldurularak test ve muayene işlemleri yapılıncaya kadar il müdürlüğü tarafından asansörün geçici olarak hizmet dışı bırakılmasına karar verilir ve asansörün güvenli hale getirilinceye kadar kullandırılmamasına ilişkin karar bina sorumlusuna denetim esnasında tutanakla bildirilir veya resmî yazı ile tebliğ edilir.

(2) Asansörün güvenli olmadığına dair kesin belirtilerin tespit edildiği tarihten itibaren il müdürlüğünce en geç yirmi dört saat içerisinde test ve muayene süreci başlatılır ve bu işlemler sonuçlandırılıncaya kadar asansörün kullandırılmaması bina sorumlusunca sağlanır.

(3) Test ve muayene işlemleri sonucunda asansörün güvenli olmadığının tespit edilmesi halinde, 11 inci maddede belirtilen tedbirler alınır.

Güvensizliğe neden olan uygunsuzluk

MADDE 11 – (1) Güvenli olmadığı tespit edilen asansör için Kanunun 12 nci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinde belirtilen idari para cezası asansör monte edene uygulanır.

(2) Güvenli olmadığı tespit edilen asansörün güvenli hale getirilinceye kadar kullandırılmaması gerektiği denetimi gerçekleştiren il müdürlüğü tarafından bina sorumlusuna resmî yazı ile tebliğ edilir ve bu sürede bina sorumlusu tarafından asansörün kullanımına izin verilmez.

(3) Asansör monte edenin, uygunsuzlukları içeren bildirimin kendisine tebliğ edilmesinden itibaren düzeltme işlemlerini gerçekleştireceğine dair beş iş günü içinde taahhütte bulunması durumunda kendisine bir ay düzeltme süresi verilir. Beş günlük süre içinde düzeltme işlemlerini gerçekleştireceğine dair taahhütte bulunmayan asansör monte edenin düzeltme faaliyetinde bulunmayacağı kabul edilir.

(4) Asansör monte edenin düzeltme faaliyetini gerçekleştireceğini taahhüt etmemesi durumunda il müdürlüğünce ilgili idareye asansörün hizmetten men edilmesi için bildirimde bulunulur.

(5) PGD sonucunda uygunsuzluğunun giderilmesi için süre verilmiş olan asansöre aynı uygunsuzluk için tekrar süre verilmez. Ancak verilen süre sonunda uygunsuzluğun asansör monte edenin kusuruna dayanmayan sebeplerle giderilemediğinin tespiti halinde bir ayı geçmemek üzere ek süre verilebilir.

(6) Üçüncü fıkra uyarınca asansörde bulunan uygunsuzlukları düzeltmeyi taahhüt etmeyen ya da taahhüt etmesine rağmen kendisine tanınan süre içinde düzeltme işlemlerini gerçekleştirmeyen asansör monte edene Kanunun 12 nci maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi uyarınca idari para cezası uygulanır.

(7) Asansör monte eden düzeltmeye tabi tuttuğu asansörün periyodik kontrolünü ilgili A tipi muayene kuruluşuna yaptırır ve yeşil etiket periyodik kontrol raporunu il müdürlüğüne sunar.

(8) Dördüncü fıkra gereğince ilgili idarece hizmetten men edilen asansöre yönelik düzeltme işlemlerinin başlatılabilmesi amacıyla bina sorumlusunca ilgili idareye başvuru yapılır. Düzeltme işlemleri bina sorumlusu tarafından ilgili teknik düzenleme kapsamında asansör monte eden statüsünü haiz olan bir montaj firmasına yaptırılır ve bina sorumlusunca söz konusu asansöre ait yeşil etiket periyodik kontrol raporu il müdürlüğüne sunulur.

(9) Yeşil renkli bilgi etiketi iliştirilmiş asansöre ait raporun il müdürlüğüne sunulması sonrasında asansör kullanıma açılır.

(10) Düzeltme işlemlerine ve periyodik kontrole ilişkin masraflar asansör monte edene genel hükümler çerçevesinde rücu edilebilir.

(11) Asansör üzerinde gerçekleştirilen test ve muayene sonucunda asansörün güvensiz olduğunun ve asansörü ilgili idareye tescil ettiren firma ile asansörü monte eden firmanın farklı olduğunun tespit edilmesi durumunda;

a) Her iki firmaya da Kanunun 12 nci maddesinin (b) bendinde öngörülen idari para cezası uygulanır,

b)  Asansörün teknik düzenlemesine uygun hale getirilmesinden asansörü tescil ettiren firma sorumludur,

c) Asansörün tescil işlemini gerçekleştiren ancak asansörü monte etmediği tespit edilen firmaya belgesini usulüne uygun kullanmaması nedeniyle ayrıca Kanunun 12 nci maddesinin (f) bendinde belirtilen idari para cezası uygulanır.

(12) Güvensiz olduğu tespit edilen asansörde düzeltici faaliyete ilişkin işlemler denetimi gerçekleştiren il müdürlüğü tarafından takip edilir.

(13) PGD işlemleri sonucunda asansör monte edenin tespit edilemediği durumlarda, asansörün güvenli hale getirilmesine ilişkin masraflar, bina sorumlusu tarafından karşılanır. Bu durumda test ve muayene işlemlerine ilişkin ücret bina sorumlusuna fatura edilemez.

İhbar ve şikâyetin değerlendirilmesi     

MADDE 12 – (1) Bakanlığın internet sitesinde yer alan Ürün Güvenliği İhbar/Şikâyet Formu, il müdürlüklerine ait e-posta adresleri ile çağrı merkezi kullanılarak veya mevzuatta belirtilen usul ve esaslar çerçevesinde yazılı olarak yapılan ihbar ve şikâyetler PGD amacıyla kullanılır.

(2) Asansöre ilişkin ihbar veya şikâyetin, Bakanlık ya da il müdürlüğüne ulaşmasından sonra geri alınması, söz konusu asansörde PGD yapılmasını engellemez.

(3) İhbar ve şikâyet üzerine gerçekleştirilen PGD sonucunda asansörün test ve muayene yapılmadan uygun olduğuna karar verilmesi ve söz konusu asansöre yönelik şikâyetin devam etmesi halinde, asansör için test ve muayene işlemlerine başvurulur ve denetim test ve muayene sonucuna göre sonuçlandırılır.

(4) Kırmızı veya sarı etiket almış olan ve garanti kapsamında bulunan asansöre yönelik PGD yapılmasına Bakanlıkça karar verilebilir.

Hizmet denetimi

MADDE 13 – (1) Hizmet denetimi; garanti, satış sonrası hizmetler, asansör bakım ve servis hizmetlerine yönelik Asansör İşletme, Bakım ve Periyodik Kontrol Yönetmeliğinde belirlenen gerekliliklerin sağlanıp sağlanmadığının kontrolüne ilişkin denetim faaliyetini kapsar.

(2) Yapılan denetim neticesinde, garanti ve tescile ilişkin uygunsuzluklar hariç tespit edilen uygunsuzluklar için asansör monte edene veya onun yetkili servisine 1705 sayılı Kanunun 6 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca idari para cezası uygulanır.

(3) Tespit edilen uygunsuzlukların giderilmesi için zamana ihtiyaç bulunan hallerde, bu eksiklikler giderilinceye kadar sınai ve ticari faaliyetin durdurulmasına karar verilebilir. Bu karar iş yeri açma ruhsatı veren ilgili idareye kararın uygulanması amacıyla bildirilir.

(4) Asansör İşletme, Bakım ve Periyodik Kontrol Yönetmeliğine göre garanti belgesinin düzenlenmesi ve tescil ile ilgili şartları sağlamayan asansör monte edene, Kanunun 12 nci maddesinin birinci fıkrası (a) bendinde öngörülen idari para cezası uygulanır.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Çeşitli ve Son Hükümler

Önlemler ve idari yaptırımların uygulanmasında yetki

MADDE 14 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerine aykırı davrananlar hakkında, aynı fiilin bir suç veya daha ağır idarî para cezası ile cezalandırılmayı gerektiren kabahat oluşturmaması hâlinde, Kanunda belirtilen idari para cezaları uygulanır.

(2) Kanun çerçevesinde uygulanacak idari para cezası kararları, denetimin Bakanlık merkez teşkilatı personeli tarafından yapılması halinde genel müdür, il müdürlüğü personeli veya Bakanlık merkez teşkilatı personeli ile il müdürlüğü personelinin birlikte denetim yapması halinde vali tarafından verilir. İdari para cezası asansörün monte edildiği yer il müdürlüğünce uygulanır.

(3) Asansörün insan sağlığını, can ve mal güvenliğini tehlikeye düşürebileceğine dair kesin belirti bulunması halinde geçici hizmetten men edilmesi kararı, asansörün test veya muayenesi yapılıncaya kadar, PGD’nin Bakanlık merkez teşkilatı personeli tarafından yapılması halinde genel müdür, il müdürlüğü personeli veya Bakanlık merkez teşkilatı personeli ile il müdürlüğü personelinin birlikte PGD yapması halinde il müdürü tarafından verilir.

(4) Güvenli olmadığı tespit edilen asansörün hizmetten men edilmesine ilişkin karar,  PGD’nin Bakanlık merkez teşkilatı personeli tarafından yapılması halinde genel müdür, il müdürlüğü personeli veya Bakanlık merkez teşkilatı personeli ile il müdürlüğü personelinin birlikte PGD yapması halinde vali tarafından verilir.

(5) 13 üncü madde çerçevesinde gerçekleştirilen hizmet denetimi sonucunda tespit edilen uygunsuzluklarda 1705 sayılı Kanunun 6 ncı maddesi uyarınca uygulanması gereken idari yaptırım kararı vali tarafından verilir.

(6) Yapıdan kaynaklanan uygunsuzlukların belirlenmesi durumunda, söz konusu yapıda fenni sorumluluğu üstlenmiş bulunan yapı denetim firması Çevre ve Şehircilik Bakanlığına bildirilir.

Onaylanmış kuruluşlara bildirim

MADDE 15 – (1) PGD sonucunda bir yıl içinde üçten fazla güvensiz asansörü piyasaya arz ettiği tespit edilen asansör monte edene ait bilgiler, ilgili onaylanmış kuruluşa bildirilerek, asansör monte eden hakkında ilgili mevzuat şartlarını taşıyıp taşımadığı hususunda yeniden değerlendirme yapması istenir.

(2) Onaylanmış kuruluş tarafından, asansör monte edenin ilgili mevzuatın gerektirdiği şartları taşıyıp taşımadığına ilişkin yapılan yeniden değerlendirme sonucu Bakanlığa bildirilir.

(3) Onaylanmış kuruluş tarafından birinci ve ikinci fıkrada belirtilen sorumlulukların yerine getirilmediğinin tespit edilmesi halinde Bakanlık tarafından onaylanmış kuruluş hakkında Kanunun 9 uncu maddesinin ikinci ve üçüncü fıkrasında yer alan yaptırımlar uygulanır.

Hüküm bulunmayan haller

MADDE 16 – (1) Bu Yönetmelikte hüküm bulunmayan hallerde Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı Piyasa Gözetimi ve Denetimi Yönetmeliği hükümleri uygulanır.

Geçiş hükmü

GEÇİCİ MADDE 1 – (1) Asansörün bakımını yürüten asansör monte eden ya da onun yetkili servisi, bakım hizmetini üstlendiği sırada durum tespit raporu düzenlemediği her asansör için bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren en geç altı ay içerisinde Ek-1’e uygun olarak bir durum tespit raporu düzenler ve bina sorumlusuna sunar.

Yürürlük

MADDE 17 – (1) Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

MADDE 18 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanı yürütür.

 

Eki için tıklayınız

 

Kooperatiflerin Trafo devirleri kdv nin konusuna girer mi ?-EVREN ÖZMEN DANIŞMANLIK

1.6. Trafo Devirleri 

KDV Kanununun 1 inci maddesi uyarınca ticari, sınai, zirai faaliyet ile serbest meslek faaliyetinin devamlılığı, kapsamı ve niteliği Gelir Vergisi Kanunu hükümlerine göre, Gelir Vergisi Kanununda açıklık bulunmayan hallerde, Türk Ticaret Kanunu ve diğer ilgili mevzuat hükümlerine göre tespit edilmektedir.

Bu çerçevede, ortakların belirli ekonomik ve sosyal ihtiyaçlarını karşılıklı yardım, dayanışma ve kefalet suretiyle sağlayıp korumak amacıyla kurulan ve herhangi bir kar amacı gütmeyen; konut yapı kooperatiflerinin, işyeri yapı kooperatiflerinin, küçük sanayi sitesi yapı kooperatiflerinin, site yönetimleri ile site işletme kooperatiflerinin ve organize sanayi bölgesi yönetimlerinin mülkiyetlerinde bulunan trafoların mevzuat gereği iz bedeli karşılığında elektrik dağıtım şirketlerine devri KDV Kanununun 1 inci maddesi uyarınca da KDV’ye tabi bulunmamaktadır.

Kooperatiflerde ortak alan-KEMAL ÖZMEN DANIŞMANLIK

Madde 26 – Sosyal tesis, ticari mahal, yüzme havuzu, tenis kortu gibi taşınmaz mal veya bağımsız bölümler ortaklaşa kullanıma ayrılmış ise, malik sütununa faydalanan taşınmaz malların ada ve parsel veya bağımsız bölüm numaraları yazılır.

Ortaklaşa kullanılan yerler, faydalanan taşınmaz mallarda aynı ada ve parsel içerisinde olabileceği gibi, ortak sınırı olmaksızın ayrı ada ve parsellerde de bulunabilir.

Faydalanan taşınmaz malların kütük sayfasının beyanlar bölümüne, ortaklaşa kullanılan taşınmaz malın, hangi ada ve parsel veya bağımsız bölümle ortak olduğu belirtilir.

Ortaklaşa kullanılan yerler, kanuni istisnalar dışında, faydalanan bütün taşınmaz mal maliklerinin birlikte istemleri olmadan müşterek mülkiyete dönüştürülemez.

kooperatif kuruluşu için gerekli işlemler 2015
kooperatif kuruluşu için gerekli işlemler 2015

Kooperatif Mali Tabloları ile ilgili Yargıtay Kararları-Kooperatif Danışmanı Mali Müşavir Kemal ÖZMEN-2012

Kooperatiflerde bilançonun ortaklara tebliği zorunlu olmayıp, ancak kooperatif merkezinde incelemeye açık tutulması yeterlidir. (Y.11.HD. 08.02.1994 E.3562/K.870)

 

– İddia edilen zarar, genel kurulda görüşülmemiş olmasına göre, verilen ibra kararı kooperatifi bağlamaz. (Y.11.HD. 25.06.1993 E.3929/K.4650)

 

– Kooperatif defter ve belgesi zayi olmuş ise, TTK’nun 68’nci maddesindeki koşullar gözönüne alınarak, bu defter ve belgelerin zayi olduğuna karar verilmesi istenebilir. (Y.11.HD. 21.05.1993 E.3910/K. 3763)

 

– Bilançonun onanmasına ilişkin görüşmeler en az bir ay sonraya bırakılır. Bu süreden daha az bir süreye erteleme yasaya aykırıdır.

 

Genel kurulun ertelenmesi halinde, izleyen toplantının günü, toplantı yeri ve gündemin normal genel kurul toplantıları için yasaca  öngörülen biçimde çağrı ile ilân yoluyla paydaşlara duyurmalıdır. (Y.11.HD. 14.10.1982 E. 3556/K. 3887)

 

         – Yönetim kurulu üyelerinin oy hakkından mahrumiyetleri sadece ibraya ilişkindir (TTK. 374). Bilançonun onanmasında ise, yönetim kurulu üyeleri oy kullanabilirler. (Y.11.HD. 18.05.1982 E. 2253/K. 2385

Kooperatife ait taşınmazın Belediyeye iadesinde tapu harcı hk. Tarih 09/12/2011-Kooperatif Danışmanı Mali Müşavir Kemal ÖZMEN

Başlık Kooperatife ait taşınmazın Belediyeye iadesinde tapu harcı hk.
Tarih 09/12/2011
Sayı B.07.1.GİB.4.35.17.02-032-714
Kapsam

T.C.

GELİR İDARESİ BAŞKANLIĞI

İZMİR VERGİ DAİRESİ BAŞKANLIĞI

MÜKELLEF HİZMETLERİ KDV VE DİĞER VERGİLER GRUP MÜDÜRLÜĞÜ

Sayı

:

B.07.1.GİB.4.35.17.02-032-714

09/12/2011

Konu

:

Kooperatife ait taşınmazın Belediyeye iadesinde tapu harcı

İlgide kayıtlı özelge talep formunun incelenmesinden, … Büyükşehir Belediyesi adına kayıtlı … ve … mahallelerindeki arsalar, 1580 sayılı Belediye Kanunu ile 5656 sayılı Kanuna istinaden … Büyükşehir Belediye Meclisinin … tarih ve … sayılı kararı ile onaylanan Yönetmeliğe dayanılarak, ilgili belediye başkanlığı tarafından, kooperatifinize konut yapılmak üzere tahsis edildiği ve bahse konu arsalar üzerine inşa edilen konutların ortaklara tapularının verildiği anlaşılmış olup, ancak konut yapımı gerçekleşmeyen üç adet arsanın ise 5656 sayılı Kanuna dayanılarak çıkarılan yönetmelik ve yapılan sözleşme gereği … Büyükşehir Belediyesine iadesi gerektiği belirtilerek, tapuda yapılacak devir işleminde aranılacak harç miktarı hususunda Başkanlığımız görüşünün talep edildiği anlaşılmıştır.

Bilindiği üzere, 492 sayılı Harçlar Kanununun 57 nci maddesinde; tapu ve kadastro işlemlerinden bu kanuna bağlı (4) sayılı tarifede yazılı olanların, tapu ve kadastro harçlarına tabi olduğu hükmüne, 58 inci maddesinde de; tapu ve kadastro harçlarını Kanuna ekli tarifede belirtilen kişilerin; tarifede belirtilmeyen işlemlerde taraflar aksini kararlaştırmamış ise Kanunda (6) bent halinde sayılan kişilerin ödeyeceği hükmüne ve 59 uncu maddesinin (a) bendinde ise, genel ve özel bütçeli idarelerle, il özel idareleri, belediyeler ve köylerin iktisap edecekleri gayrimenkullerin vesair ayni hakların tescili, şerhi gerektiren işlemleri ve bunların terkinlerinin harçtan müstesna olduğu, hükmüne yer verilmiştir.

492 sayılı Harçlar Kanununa bağlı (4) sayılı tarifenin I-20/a fıkrasında; gayrimenkullerin ivaz karşılığında veya ölünceye kadar bakma akdine dayanarak yahut trampa hükümlerine göre devir ve iktisabında gayrimenkulün beyan edilen devir ve iktisap bedelinden az olmamak üzere emlak vergisi değeri üzerinden (Cebri icra veya şuyuun izalesi hallerinde satış bedeli, istimlâklerde takdir edilen bedel üzerinden) devir eden ve devir alan için ayrı ayrı harç alınacağı hükme bağlanmıştır. Söz konusu harcın oranı 29/12/2009 tarih ve 2009/15725 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile 01/01/2010 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere binde 16,5 olarak belirlenmiştir.

Ayrıca, Anayasanın 73 üncü maddesinde, Vergi, resim, harç ve benzeri mali yükümlülüklerin kanunla konulup, değiştirilip veya kaldırılacağı hüküm altına alınmıştır. Bu hükme göre, tarafınıza … Büyükşehir Belediye Meclisinin … tarih ve … sayılı kararı ile onaylanan Yönetmelik hükümlerine ve ilgili belediye başkanlığı ile yapmış olduğunuz sözleşme hükümlerine dayanılarak harca ilişkin muafiyet getirilemeyeceği tabidir.

Buna göre, 1580 sayılı Belediye Kanunu ile 5656 sayılı Kanuna istinaden … Büyükşehir Belediye Meclisinin … tarih ve … sayılı kararı ile onaylanan Yönetmeliğe dayanılarak kooperatifinize tahsis edilen taşınmazların … Büyükşehir Belediye Başkanlığına tapuda yapılacak devir ve tescil işleminde; ilgili belediye başkanlığından 492 sayılı Harçlar Kanununun 59/a bendi gereğince harç aranılmaması, ancak kooperatifinizden aynı Kanuna ekli (4) sayılı tarifenin 20/a fıkrası gereğince binde 16,5 oranında tapu harcı aranılması gerekmektedir.

Bilgi edinilmesini rica ederim.

(*) Bu Özelge 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 413.maddesine dayanılarak verilmiştir.

(**) İnceleme, yargı ya da uzlaşmada olduğu halde bu konuya ilişkin olarak yanlış bilgi verilmiş ise bu özelge geçersizdir.

(***) Talebiniz üzerine tayin edilmiş olan bu özelgeye uygun işlem yapmanız hâlinde, bu fiilleriniz dolayısıyla vergi tarh edilmesi icap ederse, tarafınıza vergi cezası kesilmeyecek ve tarh edilen vergi için gecikme faizi hesaplanmayacaktır.

Kat mulkiyeti kanununa göre istenen aidatların geçerlilik şartı – Kooperatif Danismani Mali Musavir Kemal Ozmen

Oysa Yargıtay’ın kararlılık kazanmış uygulamalarında Kat Mülkiyeti Yasası’nın özel ve mutlak nisap öngördüğü hususlara ilişkin kararlar dışındaki, aidatların belirlenmesi gibi mutad yönetim işlerine ilişkin kat malikleri kurulu kararlarının iptal edilmedikçe Yasa’nın 32. maddesinin ikinci fıkrasının buyurucu hükmü gereği olarak bütün kat maliklerini bağlayacağı kabul edilmektedir. Adi çoğunlukla alınabilen kararların, yönetim planı hükümleriyle çelişkili olması durumunda bunun iptalini, karara olumlu oylarıyla katılmayan maliklerden herbirisinin mahkemeden istemesi mümkündür. Nitekim somut olayda davaya dayanak yapılan kat malikleri kurulu kararlarının iptali istemiyle bir dava da açılmış olup, kararın yasaya ve yönetim planına uygunluğu o davada değerlendirilip tespit edilecektir. Müstakil bir davaya konu edilmiş hususun eldeki davada ayrıca irdelenmesi olası değildir. İptal istemiyle açılan davanın sonucuna göre bir hak doğarsa bunun geri istenebileceği de kuşkusuzdur. Öte yandan, Kat Mülkiyeti Yasası’nın 37. maddesine göre işletme projesinin kat malikleri kurulu kararıyla belirlenmiş olması halinde yöneticinin ayrıca bir işletme projesi hazırlamasına gerek olmayıp bu husustaki kat malikleri kurulu kararının doğrudan uygulanmaya konulması yeterlidir.