Yatırım Ortamının İyileştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Tasarısı -ÖZMEN MÜŞAVİRLİK-ATAŞEHİR

TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ YASAMA DÖNEMİ YASAMA YILI 26 3 SIRA SAYISI: 518 Yatırım Ortamının İyileştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Tasarısı

3 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) İÇİNDEKİLER Sayfa  1/912 Esas Numaralı Tasarının – TBMM Başkanlığına Sunuş Yazısı ……………………………………………………………………………..4 – Genel Gerekçesi ………………………………………………………………………………………………………..4 – Madde Gerekçeleri …………………………………………………………………………………………………….6  Plan ve Bütçe Komisyonu Raporu ……………………………………………………………..10  Muhalefet Şerhleri…………………………………………………………………………………………….19  Tasarı Metni ………………………………………………………………………………………………………..45  Plan ve Bütçe Komisyonunun Kabul Ettiği Metin……………………………….45 ‒ 4 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) T.C. Başbakanlık Kanunlar ve Kararlar Genel Müdürlüğü 30/1/2018 Sayı: 31853594-101-1508-31 TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ BAŞKANLIĞINA Başkanlığınıza arzı Bakanlar Kurulu’nca 22/1/2018 tarihinde kararlaştırılan “Yatırım Ortamının İyileştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Tasarısı” ile gerekçesi ilişikte gönderilmiştir. Gereğini arz ederim. Binali Yıldırım Başbakan HAVALE EDİLDİĞİ KOMİSYON (1/912) ESAS Plan ve Bütçe Komisyonu GENEL GEREKÇE Türkiye’de yatırım ortamını iyileştirme çalışmaları, 2001 yılından bu yana Yatırım Ortamını İyileştirme Koordinasyon Kurulu (YOİKK) bünyesinde yürütülmektedir. 4/1/2016 tarihli ve 2016/1 sayılı Bakanlar Kurulu Prensip Kararı ile yenilenen YOİKK’nin başkanlığı, yatırımların izlenmesi ve koordinasyonuyla görevli Başbakan Yardımcısı tarafından yürütülmektedir. Yatırım ortamının iyileştirilmesi amacıyla YOİKK’nin yapısında yatırımlarla ilgili görev ve sorumluluğu bulunan Adalet, Bilim, Sanayi ve Teknoloji, Çalışma ve Sosyal Güvenlik, Çevre ve Şehircilik, Ekonomi, Enerji ve Tabii Kaynaklar, Gümrük ve Ticaret, Kalkınma ve Maliye Bakanlarının yanı sıra İçişleri ve Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanları gibi ilgili diğer Bakanlar ve Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği (TOBB), Türkiye İhracatçılar Meclisi (TİM), Türk Sanayicileri ve İş İnsanları Derneği (TÜSİAD), Uluslararası Yatırımcılar Derneği (YASED), Müstakil Sanayici ve İşadamları Derneği (MÜSİAD) ve Dış Ekonomik İlişkiler Kurulu (DEİK) başkanları yer almaktadır. YOİKK’te kamu ve özel sektör arasında bugüne kadar sağlanan ortak çalışma kültürü sayesinde pek çok yasal ve idari düzenleme gerçekleştirilmiş ve çalışmalar yıllık eylem planları aracılığıyla yürütülmüştür. 2017-2018 döneminde YOİKK gündemine alınan eylemler, uluslararası kuruluşların ülkemize yönelik değerlendirmeleri de gözönüne alınarak oluşturulmuş, süre, maliyet ve prosedür sayısı anlamında yatırımcıların karşılaştığı idari ve bürokratik süreçlerin iyileştirilmesi amaçlanmıştır. ‒ 5 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) Bu kapsamda iş ve yatırım ortamının öncelikli sorunlarına odaklanılarak, yatırımcılarının karşılaştığı sorunların hızla çözülmesi, yatırım ortamına ilişkin bürokratik süreçlerin rasyonel hale getirilerek zaman ve maliyet anlamında iyileştirme sağlanması, uluslararası kuruluşların hazırladıkları yatırım ortamına ilişkin raporlarda ülke sıralamamızın iyileştirilmesi, böylece ulusal ve uluslararası yatırımların artırılması amacıyla yürütülmekte olan çalışmalar çerçevesinde; – Şirket kuruluşu işlemlerindeki maliyet ve sürenin azaltılması, – Belediyeler tarafından sağlanan yapı izin süreçlerinin iyileştirilmesi, – Dış ticaret işlemlerine ilişkin çeşitli maliyetlerin düşürülmesi, – Tapu kaydı işlemlerinin hızlandırılması, – Telekomünikasyon altyapı izinleri gibi altyapı izin süreçlerinin kolaylaştırılması, – Ticari faaliyet işlemlerinin kolaylaştırılması, – KOBİ’lerin finansmana erişiminin kolaylaştırılması, doğrultusunda bu Tasarıyla çeşitli kanunlarda değişikliklerin yapılması öngörülmektedir. Anonim ve limited şirketler tarafından fiziki ortamda tutulacak defterlerin kuruluştaki açılış onaylarının yalnızca ticaret sicili müdürlüklerince yerine getirilmesi sağlanmakta, böylelikle başka bir işleme gerek kalmamaktadır. Şirketlerde, organ temsilcisi, bağımsız temsilci ve kurumsal temsilciye ilişkin uygulamada yaşanan problemlerin önüne geçilmesi amacıyla 6102 sayılı Türk Ticaret Kanununun 428 inci, 430 uncu ve 431 inci maddeleri yürürlükten kaldırılmaktadır. Şirket kuruluş işlemlerindeki sürecin kısaltılması amacıyla, şirket kuruluş aşamasında sigortalı çalıştırılması durumunda oluşturulacak şirket kaydının Sosyal Güvenlik Kurumuna gidilmeksizin elektronik olarak oluşturulması öngörülmektedir. Yapı izin süreçlerinin kısaltılması amacıyla YOİKK 2017-2018 dönemi çalışmaları kapsamında azaltılan ruhsat üzerindeki imza sayısı bire indirilmekte olup yapı denetimine ilişkin mevcut sistemde uygulanmakta olan risk bazlı denetim hususuna 4708 sayılı Kanunda yer verilmektedir. Yapı izin süreçleriyle ilgili, yapı ruhsatının verilmesi aşamasında gerekli olan işyeri kaydının Sosyal Güvenlik Kurumuna gidilmeksizin elektronik ortamda oluşturulması öngörülmektedir. Dış ticaret işlemlerinde geçici depolama maliyetlerinin azaltılması ve dış ticaret erbabının rekabet gücünün yükseltilmesi amacıyla, gümrük işlemleri çerçevesinde alınan tahmil, tahliye, ardiye, saha içi taşıma ücretleri ve benzeri masraflar için azami sınır uygulamasına geçilmesi öngörülmektedir. Tapu kaydı işlemlerinin hızlandırılması amacıyla, borçlu ve kefiller ile alacaklı arasında düzenlenen kredi veya borç sözleşmelerinin, ilgililerin tapu müdürlüklerinde bizzat talepte bulunma zorunluluğu olmaksızın tapuya tescilinin sağlanması ve iskân izni alındıktan sonra herhangi bir farklı işleme ihtiyaç kalmaksızın tapu sicilinde ilgili taşınmazın cins değişikliğinin elektronik ortamda gerçekleştirilmesi öngörülmektedir. Öte yandan, tapu müdürlüklerince tescili yapılan işlemlerin yargı mercileri ile yetkili kurum ve kuruluşlar tarafından doğrudan elektronik ortamda paylaşılması öngörülmektedir. Telekomünikasyon altyapı izinleri gibi altyapı izin süreçlerinin kolaylaştırılması amacıyla; altyapı kazı işlemlerinde başvuru talepleriyle ilgili sürecin tanımlanması, belge karşılığında alınacak harç oranı ve hesaplama yöntemi, izinsiz kazı yapanlara uygulanacak idari para cezaları ile ilgili hükümler de dahil olmak üzere birçok hususta yatırım süreçlerini kolaylaştıracak düzenlemeler yapılmaktadır. ‒ 6 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) Özellikle kırsal bölgelerde, mera vasfında olan yerlere de baz istasyonu ve diğer elektronik haberleşme altyapı ve sistemleri kurulması ve etkin bir şekilde kullanılabilmesi için 4342 sayılı Mera Kanunu kapsamındaki yerlerin Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığı tarafından tahsis amacının değiştirilebilmesi öngörülmektedir. KOBİ’lerin finansmana daha kolay erişebilmesi amacıyla 6750 sayılı Ticari İşlemlerde Taşınır Rehni Kanununda değişiklik yapılmak suretiyle, KOBİ’lerin sahip oldukları her türlü taşınır varlığın rehnine imkân sağlanması öngörülmektedir. Öte yandan, rehnedilen taşınır varlık kapsamına herhangi bir işleme gerek kalmaksızın faiz, sigorta gibi hukuki getiriler ile taşınır varlığın doğal ürünü veya ikamesi olan yeni taşınır varlığın sicile otomatik olarak kaydolması hususunun açık şekilde düzenlenmesi amaçlanmaktadır. MADDE GEREKÇELERİ MADDE 1- Madde ile, borçlu ve kefiller ile alacaklı arasında düzenlenen kredi veya borç sözleşmelerinin, tapu müdürlüklerince resmi senet düzenlenmeksizin ve ilgililerinin tapu müdürlüklerinde bizzat talepte bulunma zorunluluğu olmaksızın tapuya tescilinin sağlanması amaçlanmaktadır. MADDE 2- 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 223 üncü maddesinin üçüncü fıkrasında yapılan değişiklikle, 6102 sayılı Kanunun 64 üncü maddesinin üçüncü fıkrasında yapılan değişikliğe paralel olarak anonim ve limited şirketler tarafından fiziki ortamda tutulacak defterlerin kuruluşta açılış onaylarının ticaret sicili müdürlüklerince yerine getirilmesi zorunlu hale getirilmektedir. MADDE 3- 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanununun 10 uncu maddesi gereğince kat mülkiyeti veya kat irtifakı tesisi işlemleri tapu müdürlüklerinde resmi senet düzenlenerek veya mahkeme kararına istinaden yapılmaktadır. Madde ile, noterliklerde düzenlenen ve tapu siciline tescil kabiliyeti bulunan noterlik sözleşmelerinin de ilgili kurumlar tarafından tapu müdürlüğüne gönderilmesi durumunda gerekli tescil işlemlerinin yapılmasının önü açılmış olacaktır. Tapu sicilinde gerek tapu müdürlüğünde ve gerekse noterliklerde aynı hususları içeren mükerrer sözleşmelerin yapılmasının önüne geçilecektir. Madde ile ayrıca yapı kullanma izin belgesine bağlanan binaların cins değişikliğine ilişkin tescil bildirimi ve eki belgelerin, bu belgeleri düzenlemeye yetkili idareler tarafından kadastro müdürlüklerine gönderilmesi ve gerekli teknik işlemlerin de tapu ve kadastro idareleri tarafından tamamlanması amaçlanmaktadır. MADDE 4- 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanununun 12 nci maddesi gereğince kat mülkiyeti tesis edilmesi için ana gayrimenkulün maliki veya bütün paydaşları tarafından imzalanan, yetkili kamu kurum ve kuruluşlarınca onaylanan mimari projenin diğer belgelerle birlikte tapu müdürlüklerine elden ibraz edilmesi gerekmektedir. Ancak 634 sayılı Kanunda malikler tarafından imzalanan mimari projenin onaylanarak tapu müdürlüğüne gönderilmesi düzenlenmişken uygulamada malik imzalarının tapu müdürlüğü tarafından alındığı görülmektedir. Madde ile, müellifi mimar tarafından hazırlanan proje yetkili idarelerce maliklerin imzaları tamamlanıp Tapu ve Kadastro Genel Müdürlüğü tarafından belirlenen standartlarda taranarak güvenli elektronik ortamda tapu müdürlüklerine gönderilecektir. ‒ 7 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) MADDE 5- 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanununun 14 üncü maddesi gereğince kat mülkiyeti tesis edilmesi için ana gayrimenkulün maliki veya bütün paydaşları tarafından imzalanan, yetkili kamu kurum ve kuruluşlarınca onaylanan mimarî projenin diğer belgelerle birlikte tapu müdürlüklerine elden ibraz edilmesi gerekmektedir. Ancak 634 sayılı Kanunda malikler tarafından imzalanan mimari projenin onaylanarak tapu müdürlüğüne gönderilmesi düzenlenmişken uygulamada malik imzalarının tapu müdürlüğü tarafından alındığı görülmektedir. Madde ile, müellifi mimar tarafından hazırlanan proje yetkili idarelerce maliklerin imzaları tamamlanıp Tapu ve Kadastro Genel Müdürlüğü tarafından belirlenen standartlarda taranarak güvenli elektronik ortamda tapu müdürlüklerine gönderilecektir. MADDE 6- Madde ile, altyapı kazı işlemlerinde belediyeden kazı izin belgesi alınması, başvuru taleplerinin ne kadar sürede sonuçlandırılacağı, belge karşılığında alınacak harç oranı ve hesaplanması ve izinsiz kazı yapanlara uygulanacak idari para cezası ile ilgili hükümler düzenlenmektedir. MADDE 7- Kırsal alanda yaşayan vatandaşlarımızın haberleşme ihtiyaçlarının karşılanması, kamu güvenliğinin sağlanması ve sürdürülebilmesi açısından güvenlik güçlerinin taleplerinin zamanında karşılanabilmesi için tüm telekomünikasyon altyapılarının hızlı bir şekilde kurulabilmesi ve etkin bir şekilde kullanılabilmesi önem arz etmektedir. Bu sebeple, elektronik haberleşme altyapısı oluşturulurken, özellikle kırsal bölgelerde, mera vasfında olan yerlere de baz istasyonu ve diğer elektronik haberleşme altyapıları ve sistemi kurulmasına ihtiyaç duyulabilmektedir. 4342 sayılı Mera Kanununun 14 üncü maddesinde tahsis amacı değiştirilmedikçe mera, yaylak ve kışlaktan anılan Kanunda gösterilenden başka şekilde yararlanılamayacağı düzenlenmiş ve söz konusu taşınmazların tahsis amacının değiştirilebileceği durumlar tahdidi olarak sayılmıştır. Madde ile, elektronik haberleşme altyapıları için ihtiyaç duyulan alanların tahsis amacının değiştirilmesi amaçlanmaktadır. MADDE 8- Madde ile, geçici depolama maliyetlerinin azaltılması ve dış ticaret erbabının rekabet gücünün yükseltilmesi amaçlanmaktadır. MADDE 9- Madde ile, 4458 sayılı Kanunun 218 inci maddesine geçici depolama maliyetlerinin azaltılması amacıyla eklenen üçüncü fıkranın uygulanmasının sağlanmasına yönelik olarak 241 inci maddeye usulsüzlük cezası eklenmektedir. MADDE 10- Madde ile, bürokrasinin azaltılması ve yapı ruhsatı işlemlerinin basitleştirilmesinin sağlanması amacıyla yapı denetim kuruluşlarının görevleri arasında yer alan yapı ruhsatının imzalanması yükümlülüğü kaldırılmaktadır. MADDE 11- Madde ile, 4708 sayılı Yapı Denetimi Hakkında Kanuna risk bazlı denetime ilişkin hüküm eklenmektedir. MADDE 12- İçişleri Bakanlığınca belediyelerin iş ve işlemlerini kolaylaştıracak Elektronik Belge Yönetim Sistemi (EBYS) ve yerel yönetim modüllerinin hizmete sunulması ile ilgili çalışmalar başlatılmıştır. Böylelikle EBYS ile tüm belediyelerin merkezle ve kendi aralarında elektronik ortamda yazışabilmelerinin yanı sıra kullanılan yerel yönetim modülleri ile yapacakları işlemler sistem üzerinden gerçekleşecektir. Öte yandan, e-Belediye bilgi sisteminin hayata geçmesi ile vatandaşlarımızın belediye hizmetlerinden elektronik veya mobil imza ile yararlanmasına olanak sağlayacak altyapı ‒ 8 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) oluşturularak kesintisiz yerel hizmet sunumu sağlanacak, bankalar ile anlık veri transferi sağlanarak vatandaşlarımızın vergi ve fatura gibi ödemelerini bu sistem üzerinden yapabilmesi mümkün olacaktır. Dolayısıyla bu sistem, vatandaş odaklı bir yerel yönetim yapısının oluşturulmasına ve vatandaşlarımızın belediye hizmetlerinden daha hızlı, kolay, etkin, kaliteli bir şekilde yararlanmasına ve bu hizmetlerdeki bürokratik işlemlerin azaltılmasına da hizmet edecektir. Bu kapsamda, 5393 sayılı Kanuna ek madde eklenerek e-Belediye bilgi sisteminin tanımlanması, kapsamı, çalışma prensibi ve e-Belediye bilgi sistemini kullanacak belediyelerin yükümlülükleri düzenlenmektedir. MADDE 13- Madde ile, 5393 sayılı Kanuna geçici madde eklenerek e-Belediye bilgi sistemine ilişkin geçiş hükümleri düzenlenmektedir. MADDE 14- Madde ile, şirket kuruluş aşamasında ticaret sicil memurlukları tarafından şirket kuruluş dilekçesi bildirim formunun Sosyal Güvenlik Kurumuna gönderilmesi ve böylece işyerinin Sosyal Güvenlik Kurumuna başvuru yapılmadan Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından tescil edilmesinin sağlanması amaçlanmaktadır. Madde ile ayrıca, bildirimlerden hangilerinin işyerinin bildirilmesi yerine geçeceğinin Sosyal Güvenlik Kurumca belirlenmesi ve belirlenenlerle ilgili ayrıca işyeri bildirgesi düzenlenmemesi öngörülmektedir. MADDE 15- Madde ile, Sosyal Güvenlik Kurumuna verilen belgelerin gerçek ve tüzel kişilere verilmesi halinde, Sosyal Güvenlik Kurumu iş ve işlemlerinin bu belgelere göre yapılarak bürokratik süreçlerin azaltılması amaçlanmaktadır. MADDE 16- Madde ile; yargı mercileri ile yetkili kurum ve kuruluşlarca talep edilen şerh ve beyan tesisi (haciz, satış şerhi ve sair), terkini ve tadilinin elektronik ortamda yapılmasının sağlanması hedeflenmektedir. MADDE 17- Madde ile, her tacirin kullanacağı ticaret unvanını ve bunun altına atacağı imzayı ticaret sicili müdürü yahut yardımcısı huzurunda yazılı beyanda bulunmak suretiyle vermesi öngörülmektedir. Tacir tüzel kişi ise unvanla birlikte onun adına imzaya yetkili kimselerin imzaları sicil müdürlüğüne verilecektir. MADDE 18- Madde ile, 6102 sayılı Türk Ticaret Kanununun 64 üncü maddesinin üçüncü fıkrasında değişiklik yapılarak anonim ve limited şirketler tarafından fiziki ortamda tutulacak defterlerin kuruluşta açılış onaylarının ticaret sicili müdürlüklerince yerine getirilmesi öngörülmektedir. MADDE 19- 6102 sayılı Kanunun 428 inci maddesinde şirketlerde, organ temsilcisi, bağımsız temsilci ve kurumsal temsilciye ilişkin esaslar düzenlenmektedir. Madde gerekçesinde hükmün hedefinin “… özellikle halka açık anonim şirketlerde pay sahiplerinin tek seçenekle ve bir oldu bitti ile karşı karşıya kalmalarına engel olmak ve pay sahipleri demokrasisinin kurulmasını sağlamak …” olarak belirtildiği dikkate alındığında, anılan maddede düzenlenen temsil kurumlarının payları borsada işlem gören ve çok sayıda ortağı bulunan halka açık anonim ortaklıklarda, ortağın haklarının korunması bakımından önem taşıdığı anlaşılmaktadır. Ancak maddede herhangi bir ayrım yapılmadığından tüm anonim ortaklıklar maddede belirtilen zorunlulukları yerine getirmek durumundadırlar. Maddenin uygulanması özellikle az sayıda pay sahibi olan şirketlerde sorun yaratmaktadır. Bu şirketler bakımından böyle bir ihtiyaç bulunmadığı gibi uygulama mali külfet doğurmakta ve genel kurul toplantılarının gecikmesi ihtimalini ortaya çıkarmaktadır. Diğer yandan hükmün asıl fayda sağlayacağı halka açık anonim ortaklıklar ‒ 9 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) bakımından 6362 sayılı Sermaye Piyasası Kanununun 30 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının son cümlesi “6102 sayılı Kanunun 428 inci maddesi bu Kanun kapsamında uygulanmaz.” denilerek halka açık anonim ortaklıklar bakımından istisna tanınmaktadır. Bu itibarla, halka açık anonim ortaklıklarda uygulanması imkânı bulunmayan hükümler, uygulamada yaşanabilecek sorunların önüne geçilebilmesi amacıyla yürürlükten kaldırılmaktadır. MADDE 20- Madde ile, ayırt edici özelliği bulunmayan taşınır varlıklar için genel tanımlama yolu ile rehin kurulması imkânı tanınmaktadır. MADDE 21- Madde ile, sadece 6750 sayılı Kanunda belirtilen taşınırların değil KOBİ’lerin sahip olduğu her türlü taşınır ve hakkın rehne konu olabilmesi amaçlanmaktadır. MADDE 22- Madde ile, rehnedilen taşınır varlık kapsamına herhangi bir işleme gerek kalmaksızın faiz, sigorta gibi hukuki getiriler ile taşınır varlığın doğal ürünü veya ikamesi olan yeni taşınır varlığın girdiğinin açık hale getirilmesi amaçlanmaktadır. Ayrıca iyiniyetli üçüncü kişilerin iradelerinin korunması hususunda düzenleme yapılmaktadır. MADDE 23- Madde ile, 6750 sayılı Kanun kapsamındaki borçların süresinde ifa edilmemesi halinde alacaklının başvurabileceği yollara ilişkin düzenleme yapılmaktadır. MADDE 24- Madde ile, 6750 sayılı Kanunda öngörülen rehin sistemi daha çok taşınmaz rehnine benzediğinden anılan Kanunda hüküm bulunmayan hallerde 4721 sayılı Türk Medenî Kanununun taşınmaz rehnine ilişkin hükümlerinin uygulanmasına ilişkin düzenleme yapılmaktadır. MADDE 25- Madde ile, 6750 sayılı Kanunun 7 nci maddesinde düzenlenen birleşme ve karışmaya ilişkin hükümler yürürlükten kaldırıldığından anılan Kanunun 11 inci maddesinde bu doğrultuda düzenleme yapılmaktadır. MADDE 26- Yürürlük maddesidir. MADDE 27- Yürütme maddesidir. ‒ 10 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) Plan ve Bütçe Komisyonu Raporu Türkiye Büyük Millet Meclisi Plan ve Bütçe Komisyonu 8/2/2018 Esas No: 1/912 Karar No: 31 TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ BAŞKANLIĞINA 1/912 esas numaralı “Yatırım Ortamının İyileştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Tasarısı” Komisyonumuzun 1/2/2018 ve 6/2/2018 tarihlerinde yaptığı 35 inci ve 36 ncı birleşimlerinde görüşülmüş ve kabul edilmiştir. Raporumuz, Genel Kurulun onayına sunulmak üzere saygıyla arz olunur. ‒ 11 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) 1. GİRİŞ 1/912 esas numaralı “Yatırım Ortamının İyileştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Tasarısı” 30/1/2018 tarihinde Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığına sunulmuş ve Başkanlıkça aynı tarihte esas komisyon olarak Komisyonumuza havale edilmiştir. Kanun Tasarısı Komisyonumuzun 1/2/2018 ve 6/2/2018 tarihlerinde yaptığı 35 inci ve 36 ncı birleşimlerinde; Hükümeti temsilen Başbakan Yardımcısı Prof. Dr. Recep AKDAĞ ile Başbakanlık, Gümrük ve Ticaret Bakanlığı, Ekonomi Bakanlığı, Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığı, Çevre ve Şehircilik Bakanlığı, İçişleri Bakanlığı, Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı, Maliye Bakanlığı, Kalkınma Bakanlığı, Adalet Bakanlığı, Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı, Hazine Müsteşarlığı, Gelir İdaresi Başkanlığı, Tapu ve Kadastro Genel Müdürlüğü, Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü, Devlet Hava Meydanları İşletmesi Genel Müdürlüğü, Sermaye Piyasası Kurulu, Sosyal Güvenlik Kurumu Başkanlığı, Türkiye Belediyeler Birliği, Türkiye İhracatçılar Meclisi, Dış Ekonomik İlişkiler Kurulu, Tarım Kredi Kooperatifleri Merkez Birliği, Uluslararası Yatırımcılar Derneği, Müstakil Sanayici ve İşadamları Derneği, Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği, Mobil Telekomünikasyon Operatörleri Derneği ve Yapı Denetim Kuruluşları Birliği Derneği temsilcilerinin katılımıyla görüşülmüştür. 2. 1/912 ESAS NUMARALI KANUN TASARISINDA ÖNGÖRÜLEN DÜZENLEMELER Tasarının genel gerekçesinde; iş ve yatırım ortamının öncelikli sorunlarına odaklanılarak, yatırımcıların karşılaştığı sorunların hızla çözülmesi, yatırım ortamına ilişkin bürokratik süreçlerin azaltılarak rasyonel hale getirilmesi, böylece zaman ve maliyet anlamında iyileştirme sağlanması, uluslararası kuruluşların hazırladıkları yatırım ortamına ilişkin raporlarda ülke sıralamamızın iyileştirilmesi, böylece ulusal ve uluslararası yatırımların artırılmasının amaçlandığı anlaşılmaktadır. Bu amaçlara ulaşılmasına binaen yürütülmekte olan çalışmalar çerçevesinde; – Şirket kuruluşu işlemlerindeki maliyet ve sürenin azaltılması, – Belediyeler tarafından sağlanan yapı izin süreçlerinin iyileştirilmesi, – Dış ticaret işlemlerine ilişkin çeşitli maliyetlerin düşürülmesi, – Tapu kaydı işlemlerinin hızlandırılması, -Telekomünikasyon altyapı izinleri gibi altyapı izin süreçlerinin kolaylaştırılması, – Ticari faaliyet işlemlerinin kolaylaştırılması, doğrultusunda çeşitli kanunlarda değişiklik yapılmasının öngörüldüğü ifade edilmektedir. Kanun Tasarısının metni ve gerekçesi incelendiğinde, Tasarıda; – Anonim ve limited şirketler tarafından fiziki ortamda tutulacak defterlerin kuruluştaki açılış onaylarının yalnızca ticaret sicili müdürlüklerince yerine getirilmesine, bu süreçte var olan noter onayının kaldırılarak sürecin hızlandırılmasına, – Anonim şirketlerde, organ temsilcisi, bağımsız temsilci ve kurumsal temsilci belirlenmesine ilişkin hükümlerin uygulamada küçük ölçekli anonim şirketlere ek külfet getirmesi nedeniyle bu zorunluluğun kaldırılmasına, – Şirket kuruluş işlemlerindeki sürecin kısaltılması amacıyla, kuruluş aşamasındaki sigortalı çalıştırılmasına ilişkin şirket kaydının bildirilmesi uygulamasından vazgeçilmesine, ayrıca Sosyal Güvenlik Kurumuna yapılan bildirimlerin elektronik olarak oluşturulmasına, ‒ 12 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) – Yapı denetimine ilişkin mevcut sistemde uygulanmakta olan risk bazlı denetim hususuna 4708 sayılı Kanunda açıkça yer verilmesine, – Dış ticaret işlemlerinde geçici depolama maliyetlerinin azaltılması ve dış ticaret erbabının rekabet gücünün yükseltilmesi amacıyla, gümrük işlemleri çerçevesinde alınan tahmil, tahliye, ardiye, saha içi taşıma ücretleri ve benzeri masraflar için Gümrük ve Ticaret Bakanlığı tarafından azami sınır uygulamasına geçilmesine, – Tapu kayıt işlemlerinin hızlandırılması ve tapu müdürlüklerindeki yoğunluğun azaltılması amacıyla, borçlu ve kefiller ile kurumsal alacaklılar arasında düzenlenecek kredi veya borç sözleşmelerinin, ilgililerin tapu müdürlüklerinde bizzat talepte bulunma zorunluluğu olmaksızın tapuya tescilinin sağlanmasına, – Noterliklerde düzenlenen ve tapu siciline tescil kabiliyeti bulunan noterlik sözleşmelerinin de ilgili kurumlar tarafından tapu müdürlüğüne gönderilmesi durumunda kat mülkiyeti ve irtifakına ilişkin tescil işlemlerinin yapılabilmesine, – Özellikle kırsal bölgelerde vatandaşların iletişim alanında yaşadığı sorunların giderilmesini teminen mera vasfında olan yerlere de baz istasyonu ve diğer elektronik haberleşme altyapı ve sistemleri kurulması ve etkin bir şekilde kullanılabilmesi için 4342 sayılı Mera Kanunu kapsamındaki yerlerin Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığı tarafından tahsis amacının değiştirilebilmesine, – Telekomünikasyon altyapı izinleri gibi altyapı izin süreçlerinin kolaylaştırılmasına, altyapı kazı işlemlerinde başvuru talepleriyle ilgili sürecin tanımlanmasına, belge karşılığında alınacak harç oranına ve izinsiz kazı yapanlara uygulanacak idari para cezalarına, – e-Belediye bilgi sisteminin kapsamına, çalışma prensibine ve e-Belediye bilgi sistemini kullanacak belediyelerin yükümlülüklerine, – İşletmelerin sahip oldukları her türlü taşınır varlığın rehnine imkân sağlanmasına, rehnedilen taşınır varlık kapsamına herhangi bir işleme gerek kalmaksızın faiz, sigorta gibi hukuki getirilerin eklenebilmesine, yönelik düzenlemelerin yer aldığı görülmektedir. 3. KOMİSYONUMUZDA TASARININ GENELİ ÜZERİNDE YAPILAN GÖRÜŞMELER Kanun Tasarısının geneli üzerinde yapılan görüşmelerde milletvekilleri tarafından; – Ülkeler arasında en fazla yatırımcıyı çekme açısından Dünya Bankasının hakemlik rolünü üstlendiği küresel düzeyde bir rekabetin yaşandığı, Dünya Bankasının iş kurma kolaylığı, inşaat izinleri, enerjiye erişim, tapu kayıt sistemi, kredi temini, azınlık hissedarların korunması, vergi ödeme kolaylıkları, sınır ötesi ticaret, sözleşmelerin uygulanabilirliği kriterleri çerçevesinde ülkeleri iş yapma kolaylığı açısından değerlendirmeye tabi tuttuğu, – Dünya Bankasının iş yapma kolaylığına ilişkin olarak her yıl düzenli istatistik yayınladığı, bu istatistiğin ülkeler açısından prestij ifade ettiği, ancak söz konusu istatistiğin dayandığı kriterler iyi olsa da ülkeye gelen yatırımlara etkisinin sınırlı olacağı, yatırım yapılacak ülkede evrensel hukukun geçerliliğine bakılarak yatırım kararlarının verildiği, bu kapsamda yatırım yapılacak ülkede tarafsız ve bağımsız bir yargının mevcudiyeti, diskriminasyon uygulamalarının olmaması, ekonomi ile ilgili yasaların uygulanabilirliği ve değişmezliğinin yatırım kararlarını etkilediği, bu çerçevede ülkemizde iş yapma kolaylığını artırmaya yönelik olarak hazırlanan Tasarının yatırım ortamını iyileştirme açısından tek başına etkili olamayacağı, ‒ 13 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) – Ülkemizde özel sektörün ve yabancıların daha fazla yatırım yapmamasının şirket kuruluşu işlemlerindeki maliyet ve sürelerinin uzunluğundan, belediyeler tarafından sağlanan yapı izin süreçlerinin fazla zaman almasından, dış ticaret işlemlerine ilişkin çeşitli maliyetlerin yüksekliğinden, tapu kaydı işlemlerinin çok uzun sürmesinden, telekomünikasyon altyapı izinleri gibi altyapı izin süreçlerinin zorluğundan belli ölçüde kaynaklansa da yatırımların artırılması için hukuk sisteminin işleyişindeki aksaklıkların öncelikle giderilmesi gerektiği, bu nedenle yapılması öngörülen düzenlemelerin yatırımları arzulanan düzeyde artıramayacağı, – Yapısal tedbirler alınarak ülkemizin evrensel hukuk standartlarına ulaşmasının sağlanabileceği, Hukukun Üstünlüğü Endeksinde 2014 yılında 59, 2015 yılında 80 ve 2016 yılında 99’uncu sırada bulunan ülkemizin 2017 yılında iki sıra daha gerileyerek 113 ülke arasından 101’inci sıraya gerilediği, bu durumun ülkemize gelen yatırımları olumsuz etkileyeceği, yapısal düzenlemelerin yanı sıra hukuki düzenlemelerin de yapılması gerektiği, – Milli gelir hesaplama yönteminin değiştirilerek tasarruf oranlarının olduğundan daha yüksek gösterilmesinin fiili anlamda yatırımları artırmaya herhangi bir katkısının olmayacağı, bu nedenle tasarrufları artırmaya yönelik tedbirlerin ciddiyetle ve ivedilikle alınmasının elzem olduğu, – Ülkemizin ekonomik olarak büyümeye devam ettiği, ancak bu büyümenin borçlanmaya, inşaata ve ithalata dayalı bir büyüme olduğu, bu şekildeki bir büyüme modelinin yatırımcıya fayda sağlamayacağının anlaşılması gerektiği, – Yatırım teşvik sisteminin sürekli değiştirilmesinin yatırımcıların teşvikleri takip edebilmesi açısından sorunlara neden olduğu, ancak mevcut sistemin ithalatı ve ithalata olan bağımlığı azaltma noktasında başarılı olmadığı, şeklindeki görüş, eleştiri ve önerilerin ardından Hükümet adına yapılan açıklamalarda; – Yatırım ortamının iyileşmesi açısından teşvik mekanizmalarının, iş yapma kolaylığının, hukuki süreçlerin işler durumda olmasının ve piyasalardaki güven unsurunun son derece önemli olduğu, bu çerçevede yatırımlarla ilgili görev ve sorumluluğu bulunan Bakanlar ile TOBB, TİM, TÜSİAD, YASED, MÜSİAD ve DEİK gibi kurumlardan oluşan Yatırım Ortamını İyileştirme Yüksek Kurulunun (YOİK) her yıl özel sektör temsilcileriyle değerlendirmeler yaptığı, yapılan değerlendirmeler neticesinde alınması gereken tedbirlere ilişkin düzenlemelerin hayata geçirildiği, – Ülkemizde şirket kurmanın çok sayıda yasal prosedüre tabi olduğu, Tasarı ile şirket kurma aşamasındaki tüm işlemlerin ticaret sicil müdürlüğünde yapılabilir hale getirildiği, bu çerçevede yapılması öngörülen düzenlemelerin iş ortamını kolaylaştırmak açısından yapısal bir dönüşümü ifade ettiği, – Şirket kuruluş işlemlerindeki maliyet ve süreleri azaltacak tedbirlerin yanı sıra belediyeler tarafından sağlanan yapı izin süreçlerinin iyileştirilmesiyle ilgili hükümlerin de Tasarıda yer aldığı, belediyelerin tapu sicil müdürlüklerine gönderdikleri belge, proje ve benzeri evrakların elektronik ortamda değerlendirilebilmesine yönelik düzenlemelerin öngörüldüğü, diğer taraftan Tasarıyla tapu kayıt işlemlerin hızlandırılmasının amaçlandığı, tüm bu düzenlemelerle zaman kaybına yol açan çok sayıda işlemin kolaylaştırılarak iş yapma ortamının iyileştirilmesinin sağlanacağı, – Mevcut teknolojik imkânlar kullanılarak vatandaş veya yatırımcının mümkün mertebe en az sayıda işleme tabi olmasının birtakım suiistimalleri önleme açısından daha faydalı olacağı, bu çerçevede yapılması öngörülen düzenlemelerin Hükümetin e-devlet projesinin belli parçalarının tamamlanması anlamına da geldiği, ‒ 14 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) – Özellikle kırsal bölgelerde ve geniş mera alanları olan yerlerde baz istasyonu ve diğer elektronik haberleşme altyapısı bulunmaması nedeniyle vatandaşların gündelik hayatta ve özellikle acil durumlarda sorun yaşadığı, Tasarı ile ihtiyaç duyulması halinde meralarda Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığının gözetiminde baz istasyonu yapılmasının önünün açıldığı, ifade edilmiştir. 4. KOMİSYONUN MADDELER HAKKINDA KARARI Tasarının geneli üzerindeki görüşmelerin ardından Tasarının maddelerinin görüşülmesine geçilmiştir. Tasarı metni aşağıdaki değişiklikler yapılmak suretiyle kabul edilmiştir. Madde 1 Tasarının çerçeve 1 inci maddesi; aynen kabul edilmiştir. Madde 2 Tasarının çerçeve 2 nci maddesi; kooperatiflerin de kuruluş aşamasında yaptırmak zorunda oldukları defter tasdiklerinin ticaret sicil müdürlüklerince yapılabilmesini teminen değiştirilmesi suretiyle çerçeve 2 nci madde olarak kabul edilmiştir. Yeni Madde Kooperatiflerin kuruluş, pay devri, sermaye artırımı, birleşme, devir, bölünme ve nev’i değişiklikleri nedeniyle yapılacak işlemlerinin 492 sayılı Harçlar Kanununda yazılı harçlardan istisna tutulmasını öngören bir düzenleme, Komisyon metnine yeni çerçeve 3 üncü madde olarak eklenmiştir. Madde 3 Tasarının çerçeve 3 üncü maddesi; cins değişikliği işlemlerinde yapı kullanma izin belgesi düzenlenen yapılara ilişkin teknik kontrollerin lisanslı harita kadastro mühendislik bürolarının bulunmadığı yerlerde kadastro müdürlüğü tarafından yapılmasını teminen değiştirilmesi suretiyle çerçeve 4 üncü madde olarak kabul edilmiştir. Madde 4 Tasarının çerçeve 4 üncü maddesi; çerçeve 5 inci madde olarak aynen kabul edilmiştir. Madde 5 Tasarının çerçeve 5 inci maddesi; çerçeve 6 ncı madde olarak aynen kabul edilmiştir. Yeni Madde Kooperatif anasözleşmesinin ticaret sicili müdürlüğünde yetkilendirilmiş personel huzurunda imzalanmasını ve ilgili bakanlığa faaliyet konuları itibarıyla kooperatifleri sınıflandırma, çalışma bölgeleri oluşturma, kooperatif kuruluşu için asgari ortak sayısından az olmamak üzere ortak sayısı ve kooperatif kurulmasına yönelik diğer şartlar ile usul ve esasları belirleme yetkisi verilmesini öngören bir düzenleme, Komisyon metnine yeni çerçeve 7 nci madde olarak eklenmiştir. Yeni Madde Kooperatifi temsile yetkili kılınan kimselerin isimlerinin, imzalarının ve bu yetkiye dayanan kararların kooperatif yönetim kurulu tarafından ticaret siciline verilmeden önce aranan noter tasdiki şartının kaldırılmasını öngören düzenleme, Komisyon metnine yeni çerçeve 8 inci madde olarak eklenmiştir. ‒ 15 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) Yeni Madde Kooperatiflerin, kooperatif birliklerinin, kooperatif merkez birliklerinin ve Türkiye Milli Kooperatifler Birliğinin muhasebe usulleri ve mecburî olarak tutacakları defterler hakkında 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu hükümlerinin uygulanmasını öngören düzenleme, Komisyon metnine yeni çerçeve 9 uncu madde olarak eklenmiştir. Madde 6 Tasarının çerçeve 6 maddesi; belediye sınırları ve mücavir alanlar içindeki umumi hizmet alanlarında yapılacak kazı işlemlerine ilişkin süreçler ile altyapı kazı izni harcına ilişkin hususların ayrıntılı olarak düzenlenmesini teminen değiştirilmesi suretiyle çerçeve 10 uncu madde olarak eklenmiştir. Madde 7 Tasarının çerçeve 7 nci maddesi; çerçeve 11 inci madde olarak aynen kabul edilmiştir. Madde 8 Tasarının çerçeve 8 inci maddesi; Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığının görev alanına giren hususların madde kapsamında azami bedel belirlenmesi öngörülen iş ve işlemlerden hariç tutulmasını teminen değiştirilmesi suretiyle, çerçeve 12 nci madde olarak kabul edilmiştir. Madde 9 Tasarının çerçeve 9 uncu maddesi; madde ile öngörülen usulsüzlük cezasının maktu olarak belirlenmesini teminen değiştirilmesi suretiyle, çerçeve 13 üncü madde olarak kabul edilmiştir. Madde 10 Tasarının çerçeve 10 uncu maddesi; çerçeve 14 üncü madde olarak aynen kabul edilmiştir. Madde 11 Tasarının çerçeve 11 inci maddesi; Komisyondaki tartışmalar doğrultusunda anlatıma açıklık kazandırılması amacıyla redaksiyona tabi tutulması suretiyle, çerçeve 15 inci madde olarak kabul edilmiştir. Madde 12 Tasarının çerçeve 12 nci maddesi; çerçeve 16 ncı madde olarak aynen kabul edilmiştir. Madde 13 Tasarının çerçeve 13 üncü maddesi; belediyelerin e-belediye bilgi sistemine İçişleri Bakanlığı tarafından sistemin kurulduğuna dair bildirimin yapılmasından itibaren bir yıl içinde geçmelerini ve bu sürenin İçişleri Bakanı tarafından bir katına kadar uzatılabilmesini teminen değiştirilmesi suretiyle, çerçeve 17 nci madde olarak kabul edilmiştir. Madde 14 Tasarının çerçeve 14 üncü maddesi; çerçeve 18 inci madde olarak aynen kabul edilmiştir. Madde 15 Tasarının çerçeve 15 inci maddesi; Sosyal Güvenlik Kurumuna verilmesi gereken belgelerin gerçek ve tüzel kişilerin yanında tüzel kişiliği olmayan kurum ve kuruluşlara da verilebilmesini teminen değiştirilmesi suretiyle, çerçeve 19 uncu madde olarak kabul edilmiştir. Madde 16 Tasarının çerçeve 16 ncı maddesi; çerçeve 20 nci madde olarak aynen kabul edilmiştir. ‒ 16 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) Madde 17 Tasarının çerçeve 17 nci maddesi; şirket kuruluş işlemlerinde verilecek imza beyanının herhangi bir ticaret sicili müdürlüğünde yetkilendirilmiş personelin huzurunda yazılı beyanda bulunmak suretiyle verilmesini teminen değiştirilmesi suretiyle, çerçeve 21 inci madde olarak kabul edilmiştir. Madde 18 Tasarının çerçeve 18 inci maddesi; çerçeve 22 nci madde olarak aynen kabul edilmiştir. Madde 19 Tasarının çerçeve 19 uncu maddesi; çerçeve 23 üncü madde olarak aynen kabul edilmiştir. Yeni Madde Limited şirket kurucularının sözleşmedeki imzalarının noterce onaylanması uygulamasının kaldırılmasını ve şirket sözleşmesinin ticaret sicil müdürlüğünde yetkilendirilmiş personelin huzurunda imzalamasını öngören düzenleme, Komisyon metnine yeni çerçeve 24 üncü madde olarak eklenmiştir. Yeni Madde Yeni çerçeve 24 üncü madde ile yapılan değişikliğe uyum sağlanmasını ve nakden taahhüt edilen payların itibari değerlerinin en az yüzde yirmi beşinin tescilden önce ödenmesi şartının limited şirketler bakımından uygulanmamasını öngören düzenleme, Komisyon metnine yeni çerçeve 25 inci madde olarak eklenmiştir. Yeni Madde Yeni çerçeve 24 üncü madde ile yapılan değişikliğe uyum sağlanmasını öngören düzenleme, Komisyon metnine yeni çerçeve 26 ncı madde olarak eklenmiştir. Madde 20 Tasarının çerçeve 20 nci maddesi; kanun yapım tekniğine uygunluğun sağlanması amacıyla redaksiyona tabi tutulmak suretiyle, çerçeve 27 nci madde olarak kabul edilmiştir. Madde 21 Tasarının çerçeve 21 inci maddesi; çerçeve 28 inci madde olarak aynen kabul edilmiştir. Madde 22 Tasarının çerçeve 22 nci maddesi; bir üretim sürecinin, kullanıldığı taşınır varlıklarla birlikte rehin edilmesi halinde rehinin üretim sürecinde ve sonucunda gerçekleşecek olan alacak üzerinde aynı oranda ve sırada kendiliğinden tesis edilmiş sayılmasını teminen değiştirilmesi suretiyle çerçeve 29 uncu madde olarak kabul edilmiştir. Madde 23 Tasarının çerçeve 23 üncü maddesi; çerçeve 31 inci madde olarak aynen kabul edilmiştir. Yeni Madde Rehin kaydının Sicilden terkini için belirlenmiş olan üç günlük sürenin on beş güne çıkarılmasını öngören düzenleme, Komisyon metnine yeni çerçeve 32 nci madde olarak eklenmiştir. Madde 24 Tasarının çerçeve 24 üncü maddesi; çerçeve 33 üncü madde olarak aynen kabul edilmiştir. Madde 25 Tasarının çerçeve 25 inci maddesi; çerçeve 30 uncu madde olarak aynen kabul edilmiştir. ‒ 17 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) Madde 26 Tasarının yürürlüğe ilişkin 26 ncı maddesi; 5393 sayılı Kanuna eklenen geçici 10 uncu maddenin Kanunun yayımı tarihinden itibaren 6 ay sonra yürürlüğe girmesini ve şirket kuruluş aşamasındaki bildirimlere ilişkin hususları düzenleyen 2 nci, 24 üncü, 25 inci ve 26 ncı maddelerinin 15/3/2018 tarihinde yürürlüğe girmesini teminen değiştirilmesi suretiyle 34 üncü madde olarak kabul edilmiştir. Madde 27 Tasarının yürütmeye ilişkin 27 nci maddesi; 35 inci madde olarak kabul edilmiştir. Ayrıca; Tasarının metni kanun dili ve tekniği ile kanunların hazırlanmasında uyulan usul ve esaslar doğrultusunda gözden geçirilmiş, bu çerçevede metinde redaksiyon mahiyetinde değişiklikler yapılmış, madde numaraları yeni eklenen maddeler çerçevesinde teselsül ettirilmiştir. 5. ÖZEL SÖZCÜLER İçtüzüğün 45 inci maddesi uyarınca Tasarının Genel Kuruldaki görüşmelerinde Komisyonumuzu temsil etmek üzere; Balıkesir Milletvekili Kasım BOSTAN, Denizli Milletvekili Cahit ÖZKAN, Düzce Milletvekili Ayşe KEŞİR, Eskişehir Milletvekili Emine Nur GÜNAY, Gaziantep Milletvekili Abdullah Nejat KOÇER, İstanbul Milletvekili Şirin ÜNAL, Kars Milletvekili Yusuf Selahattin BEYRİBEY, Kocaeli Milletvekili Sami ÇAKIR, Ordu Milletvekili Ergün TAŞÇI, Şanlıurfa Milletvekili Mehmet Ali CEVHERİ, Trabzon Milletvekili Salih CORA ve Zonguldak Milletvekili Faruk ÇATUROĞLU, özel sözcüler olarak seçilmiştir. Başkan Başkanvekili Sözcü Süreyya Sadi Bilgiç Mehmet Şükrü Erdinç Abdullah Nejat Koçer Isparta Adana Gaziantep (Bu raporun özel sözcüsü) Kâtip Üye Üye Emine Nur Günay Bülent Kuşoğlu İbrahim Aydın Eskişehir Ankara Antalya (Bu raporun özel sözcüsü) (Muhalefet şerhi ektedir) Üye Üye Üye Mustafa Savaş Kasım Bostan Şahap Kavcıoğlu Aydın Balıkesir Bayburt (Bu raporun özel sözcüsü) Üye Üye Üye Lale Karabıyık Emin Haluk Ayhan Cahit Özkan Bursa Denizli Denizli (Muhalefet şerhi var) (Muhalefet şerhi ektedir) (Bu raporun özel sözcüsü) ‒ 18 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) Üye Üye Üye Ayşe Keşir Ejder Açıkkapı İbrahim Aydemir Düzce Elazığ Erzurum (Bu raporun özel sözcüsü) Üye Üye Üye Cemal Öztürk Mehmet Bekaroğlu Garo Paylan Giresun İstanbul İstanbul (Muhalefet şerhi ektedir) (Muhalefet şerhi ektedir) Üye Üye Üye Hulusi Şentürk Şirin Ünal Hurşit Yıldırım İstanbul İstanbul İstanbul (Son toplantıya katılamadı) (Bu raporun özel sözcüsü, son toplantıya katılamadı) Üye Üye Üye Musa Çam Ertuğrul Kürkcü Zekeriya Temizel İzmir İzmir İzmir (Şerh ektedir) (Şerhim vardır, (Muhalefet şerhimiz vardır) son toplantıya katılamadı) Üye Üye Üye Yusuf Selahattin Beyribey Mikail Arslan Sami Çakır Kars Kırşehir Kocaeli (Bu raporun özel sözcüsü) (Bu raporun özel sözcüsü) Üye Üye Üye Halil Etyemez Mustafa Kalaycı Ebubekir Gizligider Konya Konya Nevşehir (Muhalefet şerhi ektedir) (Son toplantıya katılamadı) Üye Üye Üye Ergün Taşcı İbrahim Ayhan Mehmet Ali Cevheri Ordu Şanlıurfa Şanlıurfa (Bu raporun özel sözcüsü) (Muhalefet şerhi var, (Bu raporun özel sözcüsü) son toplantıya katılamadı) Üye Üye Üye Kadim Durmaz Salih Cora Bedia Özgökçe Ertan Tokat Trabzon Van (Muhalefet şerhi ektedir) (Bu raporun özel sözcüsü) (Muhalefet şerhi var, son toplantıya katılamadı) Üye Faruk Çaturoğlu Zonguldak (Bu raporun özel sözcüsü) ‒ 19 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) ‒ 20 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) ‒ 21 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) ‒ 22 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) ‒ 23 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) ‒ 24 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) ‒ 25 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) ‒ 26 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) ‒ 27 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) ‒ 28 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) ‒ 29 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) ‒ 30 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) ‒ 31 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) ‒ 32 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) ‒ 33 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) Zekeriya Temizel Bülent Kuşoğlu Musa Çam İzmir Ankara İzmir Mehmet Bekaroğlu Lale Karabıyık Kadim Durmaz İstanbul Bursa Tokat ‒ 34 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) ‒ 35 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) ‒ 36 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) ‒ 37 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) ‒ 38 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) ‒ 39 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) ‒ 40 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) Garo Paylan Bedia Özgökçe Ertan Ertuğrul Kürkcü İstanbul Van İzmir İbrahim Ayhan Şanlıurfa ‒ 41 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) ‒ 42 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) ‒ 43 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) ‒ 44 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) Mustafa Kalaycı Emin Haluk Ayhan Konya Denizli ‒ 45 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) (Hükümetin Teklif Ettiği Metin) (Plan ve Bütçe Komisyonunun Kabul Ettiği Metin) PLAN VE BÜTÇE KOMİSYONUNUN KABUL ETTİĞİ METİN YATIRIM ORTAMININ İYİLEŞTİRİLMESİ AMACIYLA BAZI KANUNLARDA DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR KANUN TASARISI HÜKÜMETİN TEKLİF ETTİĞİ METİN YATIRIM ORTAMININ İYİLEŞTİRİLMESİ AMACIYLA BAZI KANUNLARDA DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR KANUN TASARISI MADDE 1- 22/12/1934 tarihli ve 2644 sayılı Tapu Kanununun 26 ncı maddesinin dokuzuncu fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. “Kamu kurum ve kuruluşları, kredi kuruluşları, bankalar, Esnaf ve Sanatkârlar Kredi ve Kefalet kooperatifleri ile Tarım Kredi Kooperatiflerince açılmış veya açılacak tüm borç ve kredilere karşılık teminat gösterilen taşınmazların ipotek işlemleri, tarafların istemi halinde, taraflarınca imzalanan kredi veya borç sözleşmesine istinaden tapu müdürlüklerinde takrir alınmadan tapuya tescil olunur.” MADDE 2- 4/1/1961 tarihli ve 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 223 üncü maddesinin üçüncü fıkrasında yer alan “memuru veya noter” ibaresi “müdürlüğü” şeklinde değiştirilmiştir. MADDE 3- 23/6/1965 tarihli ve 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanununun 10 uncu maddesinin dördüncü fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve aynı maddeye dördüncü fıkrasından sonra gelmek üzere aşağıdaki fıkralar eklenmiştir. “Kat mülkiyetinin tescili, tapu memurunca düzenlenen resmi senet uyarınca veya aşağıdaki fıkralara göre yapılabilir. Hak sahiplerine isabet eden bağımsız bölümlerin belirlenmiş olması şartıyla arsa maliki ile yüklenici arasında düzenlenen kat karşılığı inşaat sözleşmesi, kat karşılığı temlik sözleşmesi ve bağımsız bölümlerin taksimine ilişkin noterlik MADDE 1- 22/12/1934 tarihli ve 2644 sayılı Tapu Kanununun 26 ncı maddesinin dokuzuncu fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. “Kamu kurum ve kuruluşları, kredi kuruluşları, bankalar, esnaf ve sanatkârlar kredi ve kefalet kooperatifleri ile tarım kredi kooperatiflerince açılmış veya açılacak tüm borç ve kredilere karşılık teminat gösterilen taşınmazların ipotek işlemleri, tarafların istemi halinde, taraflarınca imzalanan kredi veya borç sözleşmesine istinaden tapu müdürlüklerinde takrir alınmadan tapuya tescil olunur.” MADDE 2- 4/1/1961 tarihli ve 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 223 üncü maddesinin üçüncü fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. “Defterler anonim ve limited şirketler ile kooperatiflerin kuruluş aşamasında, şirket merkezinin bulunduğu yer ticaret sicili müdürlüğünce tasdik edilir.” MADDE 3- 2/7/1964 tarihli ve 492 sayılı Harçlar Kanununun 123 üncü maddesinin üçüncü fıkrasında yer alan “ve limited şirketlerin” ibaresi “, limited şirket ve kooperatiflerin” şeklinde değiştirilmiştir. MADDE 4- 23/6/1965 tarihli ve 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanununun 10 uncu maddesinin dördüncü fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve aynı maddeye dördüncü fıkrasından sonra gelmek üzere aşağıdaki fıkralar eklenmiştir. “Kat mülkiyetinin tescili, tapu memurunca düzenlenen resmî senet uyarınca veya aşağıdaki fıkralara göre yapılabilir.” “Hak sahiplerine isabet eden bağımsız bölümlerin belirlenmiş olması şartıyla arsa maliki ile yüklenici arasında düzenlenen kat karşılığı inşaat sözleşmesi, kat karşılığı temlik sözleşmesi ve bağımsız bölümlerin taksimine ilişkin noterlik ‒ 46 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) (Hükümetin Teklif Ettiği Metin) (Plan ve Bütçe Komisyonunun Kabul Ettiği Metin) sözleşmesine istinaden inşa edilecek olan binaya ilişkin cins değişikliği, kat irtifakı ve kat mülkiyeti tesisi işlemi, yüklenici tarafından talep edilmesi halinde ilgili idare tarafından yapılır. Tapuya tescil işlemlerinde elektronik ortamda düzenlenen ve ilgili idare tarafından onaylı mimari proje ile yönetim planı esas alınır. Mimari proje ile yönetim planında malik imzası aranmaz. Cins değişikliği işlemlerinde yapı kullanma izin belgesi düzenlenen yapılara ilişkin lisanslı harita kadastro mühendislik büroları veya kadastro müdürlüğü tarafından teknik kontrollerin yapılmasına müteakip, yapı kullanma izin belgesini düzenleyen kurum veya kuruluşa gönderilen cins değişikliğine ilişkin tescil bildirimi ve eki belgeler ilgili kurumca yapı kullanma izin belgesi ile birlikte ilgili tapu müdürlüğüne elektronik ortamda gönderilir. Gönderilen belgeler gereğince tapu müdürlüğü tarafından resen cins değişikliği yapılarak tapu siciline tescil sağlanır.” MADDE 4- 634 sayılı Kanunun 12 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. “a) Anagayrimenkulde, yapı veya yapıların dış cepheler ve iç taksimatı bağımsız bölüm, eklenti, ortak yerlerinin ölçüleri ve bağımsız bölümlerin konum ve büyüklüklerine göre hesaplanan değerleriyle oranlı arsa payları, kat, daire, iş bürosu gibi nevi ile bunların birden başlayıp sırayla giden numarası ve bağımsız bölümlerin yapı inşaat alanı da açıkça gösterilmek suretiyle, proje müellifi mimar tarafından yapılan, yetkili kamu kurum ve kuruluşlarınca anagayrimenkulün maliki veya bütün paydaşlarının imzaları alınarak onaylanan ve elektronik ortamda tapu müdürlüğüne gönderilen mimarî proje ile yapı kullanma izin belgesi.” sözleşmesine istinaden inşa edilecek olan binaya ilişkin cins değişikliği, kat irtifakı ve kat mülkiyeti tesisi işlemi, yüklenici tarafından talep edilmesi halinde ilgili idare tarafından yapılır. Tapuya tescil işlemlerinde elektronik ortamda düzenlenen ve ilgili idare tarafından onaylı mimari proje ile yönetim planı esas alınır. Mimari proje ile yönetim planında malik imzası aranmaz. Cins değişikliği işlemlerinde yapı kullanma izin belgesi düzenlenen yapılara ilişkin lisanslı harita kadastro mühendislik büroları, bu büroların bulunmadığı yerlerde kadastro müdürlüğü tarafından teknik kontrollerin yapılmasını müteakip, yapı kullanma izin belgesini düzenleyen kurum veya kuruluşa gönderilen cins değişikliğine ilişkin tescil bildirimi ve eki belgeler ilgili kurumca yapı kullanma izin belgesi ile birlikte ilgili tapu müdürlüğüne elektronik ortamda gönderilir. Gönderilen belgeler gereğince tapu müdürlüğü tarafından resen cins değişikliği yapılarak tapu siciline tescil sağlanır.” MADDE 5- 634 sayılı Kanunun 12 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. “a) Anagayrimenkulde, yapı veya yapıların dış cepheler ve iç taksimatı bağımsız bölüm, eklenti, ortak yerlerinin ölçüleri ve bağımsız bölümlerin konum ve büyüklüklerine göre hesaplanan değerleriyle oranlı arsa payları, kat, daire, iş bürosu gibi nevi ile bunların birden başlayıp sırayla giden numarası ve bağımsız bölümlerin yapı inşaat alanı da açıkça gösterilmek suretiyle, proje müellifi mimar tarafından yapılan, yetkili kamu kurum ve kuruluşlarınca anagayrimenkulün maliki veya bütün paydaşlarının imzaları alınarak onaylanan ve elektronik ortamda tapu müdürlüğüne gönderilen mimarî proje ile yapı kullanma izin belgesi.” ‒ 47 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) (Hükümetin Teklif Ettiği Metin) (Plan ve Bütçe Komisyonunun Kabul Ettiği Metin) MADDE 6- 634 sayılı Kanunun 14 üncü maddesinin birinci fıkrasında yer alan “12 nci maddenin (a) bendine uygun olarak düzenlenen” ibaresi “12 nci maddenin birinci fıkrasının (a) bendine uygun olarak düzenlenen, yetkili kamu kurum ve kuruluşlarınca anagayrimenkulün maliki veya bütün paydaşlarının imzaları alınarak onaylanan ve elektronik ortamda tapu müdürlüğüne gönderilen” şeklinde değiştirilmiştir. MADDE 7- 24/4/1969 tarihli ve 1163 sayılı Kooperatifler Kanununun 2 nci maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. “Bir kooperatif en az 7 ortak tarafından imzalanacak anasözleşme ile kurulur. Anasözleşmenin ticaret sicili müdürlüğünde yetkilendirilmiş personel huzurunda imzalanması gerekir. İlgili Bakanlık faaliyet konuları itibarıyla kooperatifleri sınıflandırmaya, çalışma bölgeleri oluşturmaya, kooperatif kuruluşu için asgari ortak sayısından az olmamak üzere ortak sayısı ve kooperatif kurulmasına yönelik diğer şartlar ile usul ve esasları belirlemeye yetkilidir. Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar ilgili Bakanlık tarafından çıkarılacak tebliğ ile belirlenir.” MADDE 8- 1163 sayılı Kanunun 61 inci maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. “Kooperatif yönetim kurulu, kooperatifi temsile yetkili kılınan kimselerin isimlerini ve imzalarını ticaret siciline bildirir ve bu yetkiye dayanak olan kararları ticaret sicili müdürlüğünde yetkilendirilmiş personele tasdik ettirir.” MADDE 9- 1163 sayılı Kanunun 89 uncu maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. “Kooperatiflerin, kooperatif birliklerinin, kooperatif merkez birliklerinin ve Türkiye Milli Kooperatifler Birliğinin muhasebe usulleri ve mecbur olarak tutacakları defterler hakkında 13/1/2011 tarihli ve 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu hükümleri uygulanır. Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar Gümrük ve Ticaret Bakanlığınca çıkarılacak tebliğ ile belirlenir.” MADDE 5- 634 sayılı Kanunun 14 üncü maddesinin birinci fıkrasında yer alan “12 nci maddenin (a) bendine uygun olarak düzenlenen” ibaresi “12 nci maddenin birinci fıkrasının (a) bendine uygun olarak düzenlenen, yetkili kamu kurum ve kuruluşlarınca anagayrimenkulün maliki veya bütün paydaşlarının imzaları alınarak onaylanan ve elektronik ortamda tapu müdürlüğüne gönderilen” şeklinde değiştirilmiştir. ‒ 48 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) (Hükümetin Teklif Ettiği Metin) (Plan ve Bütçe Komisyonunun Kabul Ettiği Metin) MADDE 10- 26/5/1981 tarihli ve 2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununun 79 uncu maddesinden sonra gelmek üzere aşağıdaki madde eklenmiştir. “Altyapı kazı izni harcı: MÜKERRER MADDE 79- Belediye sınırları ve mücavir alanlar içinde umumi hizmet alanlarında yapılacak kazı işlemleri için belediyece verilecek altyapı kazı izni, altyapı kazı izni harcına tabidir. Bu harcın mükellefi altyapı kazı izni talebinde bulunanlardır. Altyapı kazı izni harcının matrahı, öncelikle Çevre ve Şehircilik Bakanlığınca yayımlanan birim fiyatlar olmak üzere Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığı veya bunların ilgili birimlerince yayımlanan birim fiyatlarının, bu idarelerde kazı alanı türü itibarıyla birim fiyatının olmaması halinde diğer kamu kurum ve kuruluşlarınca yayımlanan birim fiyatlarının, kazı alanıyla çarpılması sonucu bulunan ve alan tahrip tutarı olarak tanımlanan tutardır. Altyapı kazı izni harcı, alan tahrip tutarı üzerinden binde 2 oranında alınır. Bakanlar Kurulu belediye grupları itibarıyla bu oranı yarısına kadar indirmeye, on katına kadar artırmaya yetkilidir. Bu madde kapsamında verilecek altyapı kazı izinleri için ilgili belediyeden altyapı kazı izni belgesi alınır. Altyapı kazı izni başvuruları on beş gün içerisinde sonuçlandırılır. Altyapı kazı alanı ile kazı sırasında diğer altyapı tesislerine zarar verilmesi halinde bu tesisler kazıyı yapan tarafından eski haline getirilir. Altyapı kazı alanı, alan tahrip tutarının peşin yatırılması veya alan tahrip tutarı kadar teminat verilmesi halinde belediyece de kapatılabilir. İzinsiz altyapı kazısı yapanlara veya altyapı kazı alanını usulüne uygun kapatmayanlara belediye encümenince alan tahrip tutarının beş katına kadar idari para cezası verilir. İdari para cezası, ilgilisine tebliğ tarihinden itibaren bir ay içinde ödenir. Bu yerlerin alan tahrip tutarı, varsa teminatı düşülerek ayrıca tahsil edilir.” MADDE 6- 26/5/1981 tarihli ve 2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununun 80 inci maddesine birinci fıkrasından sonra gelmek üzere aşağıdaki fıkra eklenmiştir. “Belediye görev ve sorumluluğunda bulunan umumi hizmet alanlarında yapılacak altyapı kazı işlemlerinde ilgili belediyesinden kazı izin belgesi alınır. Kazı izin başvuruları onbeş gün içinde sonuçlandırılır. Kazı izin belgesi karşılığında, zemin tahrip bedelinin binde ikisini geçmemek üzere belediye meclisince belirlenecek oranda harç alınır. Zemin tahrip bedeli, kazı alanını önceki duruma getirmek için gereken dolgu, sıkıştırma ve kaplama imalatları esas alınarak, öncelikle Çevre ve Şehircilik Bakanlığı ve Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığınca yayımlanan birim fiyatlar olmak üzere varsa diğer kamu kurum ve kuruluşlarınca yayımlanan birim fiyatlar temel alınarak hesaplanır. Kazı sırasında diğer altyapı tesislerine zarar verilmesi halinde bu tesislerle ilgili kurumun uygun göreceği şekilde kazıyı yapan tarafından eski haline getirilir. Kazı alanı, zemin tahrip bedeli kadar teminat verilmesi halinde kazıyı yapan tarafından kapatılır. Ancak zemin tahrip bedelinin peşin yatırılması halinde belediye tarafından da kapatılabilir. Bu fıkra kapsamında izinsiz kazı yapanlara veya usulüne uygun kapatmayanlara zemin tahrip bedelinin beş katına kadar belediye encümenince idari para cezası verilir. Bu yerlerin zemin tahrip bedeli, varsa teminatı düşülerek ayrıca tahsil edilir.” ‒ 49 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) (Hükümetin Teklif Ettiği Metin) (Plan ve Bütçe Komisyonunun Kabul Ettiği Metin) MADDE 11- 25/2/1998 tarihli ve 4342 sayılı Mera Kanununun 14 üncü maddesinin birinci fıkrasına aşağıdaki bent eklenmiştir. “j) 16/6/2005 tarihli ve 5369 sayılı Evrensel Hizmet Kanunu kapsamında Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığınca kurdurulacak veya 5/11/2008 tarihli ve 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu kapsamında yetkilendirilmiş işletmeciler tarafından kurulacak veya kurdurulacak elektronik haberleşme altyapıları için ihtiyaç duyulan,” MADDE 12- 27/10/1999 tarihli ve 4458 sayılı Gümrük Kanununun 218 inci maddesine aşağıdaki fıkra eklenmiştir. “3. Türkiye ile diğer ülkeler arasında deniz ve havayolu ile yapılan eşya ve yolcu taşımalarında yararlanılan deniz ve havalimanlarını işleten kuruluşlar ile geçici depolama yeri işleticileri, gümrüklü sahalarda 26/9/2011 tarihli ve 655 sayılı Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname kapsamı dışında bulunan gümrük iş ve işlemleri ile ilgili tahmil, tahliye, ardiye, saha içi taşıma ücretleri ve benzeri masrafların belirlenen azami bedellerine uymakla yükümlüdür.” MADDE 13- 4458 sayılı Kanunun 241 inci maddesine aşağıdaki fıkra eklenmiştir. “7. Bu Kanunun 218 inci maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca Bakanlıkça belirlenen azami bedellere uyulmaması halinde her bir işlem için beş bin Türk lirası usulsüzlük cezası uygulanır.” MADDE 14- 29/6/2001 tarihli ve 4708 sayılı Yapı Denetimi Hakkında Kanunun 2 nci maddesinin dördüncü fıkrasının (b) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. “b) Yapı denetimini üstlendiğine dair ilgili idareye taahhütname vermek, bu yapıya ilişkin bilgileri yapı ruhsatı düzenleme tarihinden itibaren yedi gün içinde Bakanlığa bildirmek.” MADDE 7- 25/2/1998 tarihli ve 4342 sayılı Mera Kanununun 14 üncü maddesinin birinci fıkrasına aşağıdaki bent eklenmiştir. “j) 16/6/2005 tarihli ve 5369 sayılı Evrensel Hizmet Kanunu kapsamında Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığınca kurdurulacak veya 5/11/2008 tarihli ve 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu kapsamında yetkilendirilmiş işletmeciler tarafından kurulacak veya kurdurulacak elektronik haberleşme altyapıları için ihtiyaç duyulan,” MADDE 8- 27/10/1999 tarihli ve 4458 sayılı Gümrük Kanununun 218 inci maddesine aşağıdaki fıkra eklenmiştir. “3. Türkiye ile diğer ülkeler arasında deniz ve havayolu ile yapılan eşya ve yolcu taşımalarında yararlanılan deniz ve havalimanlarını işleten kuruluşlar ile geçici depolama yeri işleticileri, gümrüklü sahalarda bulunan ve herhangi bir gümrük işlemine tabi tutulacak eşya ile ilgili tahmil, tahliye, ardiye, saha içi taşıma ücretleri ve benzeri masrafların Bakanlıkça belirlenen azami bedellerine uymakla yükümlüdür.” MADDE 9- 4458 sayılı Kanunun 241 inci maddesine aşağıdaki fıkra eklenmiştir. “7. Bu Kanunun 218 inci maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca Bakanlıkça belirlenen azami bedellere uyulmaması halinde her bir işlem için birinci fıkrada belirtilen miktarın elli katı usulsüzlük cezası uygulanır.” MADDE 10- 29/6/2001 tarihli ve 4708 sayılı Yapı Denetimi Hakkında Kanunun 2 nci maddesinin dördüncü fıkrasının (b) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. “b) Yapı denetimini üstlendiğine dair ilgili idareye taahhütname vermek, bu yapıya ilişkin bilgileri yapı ruhsatı düzenleme tarihinden itibaren yedi gün içinde Bakanlığa bildirmek.” ‒ 50 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) (Hükümetin Teklif Ettiği Metin) (Plan ve Bütçe Komisyonunun Kabul Ettiği Metin) MADDE 15- 4708 sayılı Kanunun 3 üncü maddesinin ikinci fıkrasına mevcut birinci cümlesinden önce gelmek üzere aşağıdaki cümle eklenmiştir. “Yapı denetim kuruluşları öncelikle risk bazlı denetim yapar.” MADDE 16- 3/7/2005 tarihli ve 5393 sayılı Belediye Kanununa aşağıdaki ek madde eklenmiştir. “EK MADDE 3- Belediyeler, mevzuatla kendilerine verilen görev ve hizmetlerin yürütülmesi ve vatandaşlar tarafından yapılan başvuruların sonuçlandırılması amacıyla her türlü idari iş ve işlemin yürütüldüğü e-Belediye bilgi sistemini kullanır. e-Belediye bilgi sistemini kurmaya, işletmeye, veri saklama, veri iletimi ve veri paylaşımı ile ilgili politikaları tespit etmeye, çalışma usul ve esaslarını belirlemeye ve bu sistem ile ilgili merkezî bir hizmet standardizasyonu oluşturmaya İçişleri Bakanlığı yetkilidir.” MADDE 17- 5393 sayılı Kanuna aşağıdaki geçici madde eklenmiştir. “GEÇİCİ MADDE 10- Belediyeler, e-Belediye bilgi sisteminin kurulduğuna dair bildirimin İçişleri Bakanlığı tarafından yapılmasından itibaren e-Belediye bilgi sistemi ile ilgili çalışmaları bir yıl içinde tamamlar. Benzer sistemi kullanan belediyeler, sistemlerinde bulunan ve e-Belediye bilgi sistemi için gerekli olan verileri e-Belediye bilgi sistemini kullanmaya başladıkları tarihten itibaren bir yıl içinde e-Belediye bilgi sistemine aktarır. İçişleri Bakanı, gerektiğinde bu süreyi bir katına kadar uzatabilir.” MADDE 18- 31/5/2006 tarihli ve 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun 11 inci maddesinin üçüncü fıkrasının ikinci cümlesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve altıncı fıkrasına aşağıdaki cümle eklenmiştir. “Şirket kuruluşunun ticaret sicili memurluklarına bildirilmesi halinde yapılan bu bildirim Kuruma yapılmış sayılır ve ilgililerce ayrıca işyeri bildirgesi düzenlenmez.” MADDE 11- 4708 sayılı Kanunun 3 üncü maddesinin ikinci fıkrasında yer alan “Yapı denetim kuruluşları” ibaresi “Öncelikle risk bazlı denetim yapan yapı denetim kuruluşları” şeklinde değiştirilmiştir. MADDE 12- 3/7/2005 tarihli ve 5393 sayılı Belediye Kanununa aşağıdaki ek madde eklenmiştir. “EK MADDE 3- Belediyeler, mevzuatla kendilerine verilen görev ve hizmetlerin yürütülmesi ve vatandaşlar tarafından yapılan başvuruların sonuçlandırılması amacıyla her türlü idari iş ve işlemin yürütüldüğü e-Belediye bilgi sistemini kullanır. e-Belediye bilgi sistemini kurmaya, işletmeye, veri saklama, veri iletimi ve veri paylaşımı ile ilgili politikaları tespit etmeye, çalışma usul ve esaslarını belirlemeye ve bu sistem ile ilgili merkezi bir hizmet standardizasyonu oluşturmaya İçişleri Bakanlığı yetkilidir.” MADDE 13- 5393 sayılı Kanuna aşağıdaki geçici madde eklenmiştir. “GEÇİCİ MADDE 10- Belediyeler, e-Belediye bilgi sistemi ile ilgili çalışmaları bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bir yıl içinde tamamlar. Belediyeler, varsa kullandıkları benzer sistemlerde bulunan ve e-Belediye bilgi sistemi için gerekli olan verileri sistemin kurulmasından itibaren bir yıl içinde e-Belediye bilgi sistemine aktarır.” MADDE 14- 31/5/2006 tarihli ve 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun 11 inci maddesinin üçüncü fıkrasının ikinci cümlesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve altıncı fıkrasına aşağıdaki cümle eklenmiştir. “Şirket kuruluşunun ticaret sicil memurluklarına bildirilmesi halinde yapılan bu bildirim Kuruma yapılmış sayılır ve ilgililerce ayrıca işyeri bildirgesi düzenlenmez.” ‒ 51 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) (Hükümetin Teklif Ettiği Metin) (Plan ve Bütçe Komisyonunun Kabul Ettiği Metin) “Bu bildirimlerden hangilerinin işyerinin bildirilmesi yerine geçeceği Kurumca belirlenir, belirlenenlerle ilgili ayrıca işyeri bildirgesi düzenlenmez.” MADDE 19- 5510 sayılı Kanunun 100 üncü maddesinin üçüncü fıkrasının birinci cümlesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. “Kurum, bu Kanun gereği verilecek her türlü belge veya bilginin internet, elektronik ve benzeri ortamda gönderilmesi hususunda, gerçek veya tüzel kişiler ile yazılı sözleşme ile yetki verilmiş gerçek veya tüzel kişilere izin vermeye, bu kişileri aracı kılmaya veya zorunlu tutmaya, Kuruma verilmesi gereken her türlü belge, bildirge ve taahhütnamenin, gerçek ve tüzel kişiler ile tüzel kişiliği olmayan kurum ve kuruluşlara verilmesini mecbur kılmaya, söz konusu belgeleri diğer kamu idarelerine ait formlarla birleştirmeye ve bu belgeleri kamu idarelerinin elektronik bilgi işlem ortamından almaya, bu kişilere yapılacak bildirimleri Kuruma verilmiş saymaya, bu Kanunun uygulaması ile ilgili işveren, sigortalı ve diğer kurum, kuruluş ve kişilerin talepleri üzerine veya re’sen düzenleyeceği her türlü bilgi ve belgeyi bilgi işlem ortamında oluşturmaya, bu şekilde hazırlanacak olan bilgi ve belgelerin sadece internet ve benzeri iletişim ortamından ilgili kişilere verilmesini kararlaştırmaya yetkilidir.” MADDE 20- 25/11/2010 tarihli ve 6083 sayılı Tapu ve Kadastro Genel Müdürlüğü Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanunun 9 uncu maddesine aşağıdaki fıkra eklenmiştir. “(5) Yargı mercileri ile yetkili kurum ve kuruluşların taleplerine istinaden tapu müdürlüklerince tescili sağlanan işlemler, ilgili mercilerce doğrudan elektronik ortamda tescil, terkin veya tadil edilerek gerçekleştirilebilir. Genel Müdürlük bu fıkra kapsamındaki işlemleri belirlemeye yetkilidir.” “Bu bildirimlerden hangilerinin işyerinin bildirilmesi yerine geçeceği Kurumca belirlenir, belirlenenlerle ilgili ayrıca işyeri bildirgesi düzenlenmez.” MADDE 15- 5510 sayılı Kanunun 100 üncü maddesinin üçüncü fıkrasının birinci cümlesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. “Kurum, bu Kanun gereği verilecek her türlü belge veya bilginin internet, elektronik ve benzeri ortamda gönderilmesi hususunda, gerçek veya tüzel kişiler ile yazılı sözleşme ile yetki verilmiş gerçek veya tüzel kişilere izin vermeye, bu kişileri aracı kılmaya veya zorunlu tutmaya, Kuruma verilmesi gereken her türlü belge, bildirge ve taahhütnamenin, gerçek ve tüzel kişilere verilmesini mecbur kılmaya, bunları diğer kamu idarelerine ait formlarla birleştirmeye ve bu belgeleri kamu idarelerinin elektronik bilgi işlem ortamından almaya, bu kişilere yapılacak bildirimleri Kuruma verilmiş saymaya, bu Kanunun uygulaması ile ilgili işveren, sigortalı ve diğer kurum, kuruluş ve kişilerin talepleri üzerine veya re’sen düzenleyeceği her türlü bilgi ve belgeyi bilgi işlem ortamında oluşturmaya, bu şekilde hazırlanacak olan bilgi ve belgelerin sadece internet ve benzeri iletişim ortamından ilgili kişilere verilmesini kararlaştırmaya yetkilidir.” MADDE 16- 25/11/2010 tarihli ve 6083 sayılı Tapu ve Kadastro Genel Müdürlüğü Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanunun 9 uncu maddesine aşağıdaki fıkra eklenmiştir. “(5) Yargı mercileri ile yetkili kurum ve kuruluşların taleplerine istinaden tapu müdürlüklerince tescili sağlanan işlemler, ilgili mercilerce doğrudan elektronik ortamda tescil, terkin veya tadil edilerek gerçekleştirilebilir. Genel Müdürlük bu fıkra kapsamındaki işlemleri belirlemeye yetkilidir.” ‒ 52 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) (Hükümetin Teklif Ettiği Metin) (Plan ve Bütçe Komisyonunun Kabul Ettiği Metin) MADDE 17- 13/1/2011 tarihli ve 6102 sayılı Türk Ticaret Kanununun 40 ıncı maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. “(2) Her tacir kullanacağı ticaret unvanını ve bunun altına atacağı imzayı sicil müdürlüğüne verir. Tacir tüzel kişi ise unvanla birlikte onun adına imzaya yetkili kimselerin imzaları da sicil müdürlüğüne verilir. Ticaret unvanları ve imzalar ticaret sicili müdürü yahut yardımcısı huzurunda yazılı beyanda bulunmak suretiyle verilir.” MADDE 18- 6102 sayılı Kanunun 64 üncü maddesinin üçüncü fıkrasının beşinci cümlesi yürürlükten kaldırılmış, aynı fıkraya altıncı cümlesinden sonra gelmek üzere aşağıdaki cümle ile aynı fıkranın mevcut yedinci cümlesine “noter” ibaresinden sonra gelmek üzere “veya ticaret sicili müdürlüğü” ibaresi eklenmiştir. “Ancak anonim ve limited şirketlerin ticaret siciline tescili sırasında defterlerin açılış onayları ticaret sicili müdürlükleri tarafından yapılır.” MADDE 19- 13/1/2011 tarihli ve 6102 sayılı Türk Ticaret Kanununun 428 inci, 430 uncu ve 431 inci maddeleri yürürlükten kaldırılmıştır. MADDE 21- 13/1/2011 tarihli ve 6102 sayılı Türk Ticaret Kanununun 40 ıncı maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. “(2) Her tacir kullanacağı ticaret unvanını ve bunun altına atacağı imzayı sicil müdürlüğüne verir. Tacir, tüzel kişi ise unvanla birlikte onun adına imzaya yetkili kimselerin imzaları da sicil müdürlüğüne verilir. İmza beyanı, herhangi bir ticaret sicili müdürlüğünde yetkilendirilmiş personelin huzurunda yazılı beyanda bulunmak suretiyle verilir. Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar Gümrük ve Ticaret Bakanlığınca çıkarılacak tebliğ ile belirlenir.” MADDE 22- 6102 sayılı Kanunun 64 üncü maddesinin üçüncü fıkrasının beşinci cümlesi yürürlükten kaldırılmış, aynı fıkraya altıncı cümlesinden sonra gelmek üzere aşağıdaki cümle ile aynı fıkranın mevcut yedinci cümlesine “noter” ibaresinden sonra gelmek üzere “veya ticaret sicili müdürlüğü” ibaresi eklenmiştir. “Ancak anonim ve limited şirketlerin ticaret siciline tescili sırasında defterlerin açılış onayları ticaret sicili müdürlükleri tarafından yapılır.” MADDE 23- 13/1/2011 tarihli ve 6102 sayılı Kanunun 428 inci, 430 uncu ve 431 inci maddeleri yürürlükten kaldırılmıştır. MADDE 24- 6102 sayılı Kanunun 575 inci maddesinin birinci fıkrasında yer alan “kurucuların imzalarının noterce onaylanması veya şirket sözleşmesinin ticaret sicili müdürü yahut yardımcısı” ibaresi “kurucular tarafından ticaret sicili müdürlüğünde yetkilendirilmiş personelin” şeklinde değiştirilmiştir. MADDE 25- 6102 sayılı Kanunun 585 inci maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesinde yer alan “imzalarının noterce onaylandığı veya ticaret sicili müdürü yahut yardımcısı” ibaresi “ticaret sicili müdürlüğünde yetkilendirilmiş personelin” şeklinde değiştirilmiş ve ikinci cümleden sonra gelmek üzere aşağıdaki cümle eklenmiştir. ‒ 53 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) (Hükümetin Teklif Ettiği Metin) (Plan ve Bütçe Komisyonunun Kabul Ettiği Metin) MADDE 20- 20/10/2016 tarihli ve 6750 sayılı Ticari İşlemlerde Taşınır Rehni Kanununun 4 üncü maddesinin altıncı fıkrasının (c) bendine “hususlar” ibaresinden sonra gelmek üzere “(Niteliği gereği ayırt edici özelliği bulunmayan taşınır varlıklar için bu şart aranmaz.)” ibaresi eklenmiştir. MADDE 21- 6750 sayılı Kanunun 5 inci maddesinin birinci fıkrasına aşağıdaki bent eklenmiştir. “p) Benzeri her türlü taşınır varlık ve hak” MADDE 22- 6750 sayılı Kanunun 7 nci maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. “Rehnin kapsamı MADDE 7- (1) Taşınır varlığın gelecekteki her türlü faiz, sigorta gibi hukuki getirileri ile doğal ürün ve ikamesi mallar, taşınır varlık ile birlikte doğrudan rehnin kapsamına girer. (2) Bir taşınırın rehinli olduğunu bilmeyen veya bilmesi gerekmeyen iyiniyetli üçüncü kişinin iyiniyeti korunur.” “Ancak nakden taahhüt edilen payların itibari değerlerinin en az yüzde yirmibeşinin tescilden önce ödenmesi şartı limited şirketler bakımından uygulanmaz.” MADDE 26- 6102 sayılı Kanunun 587 nci maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesinde yer alan “noterce onaylanmasını veya şirket sözleşmesinin ticaret sicili müdürü yahut yardımcısı” ibaresi “ticaret sicili müdürlüğünde yetkilendirilmiş personelin” şeklinde değiştirilmiştir. MADDE 27- 20/10/2016 tarihli ve 6750 sayılı Ticari İşlemlerde Taşınır Rehni Kanununun 4 üncü maddesinin altıncı fıkrasının (c) bendine “hususlar” ibaresinden sonra gelmek üzere aşağıdaki parantez içi hüküm eklenmiştir. “(Niteliği gereği ayırt edici özelliği bulunmayan taşınır varlıklar için bu şart aranmaz.)” MADDE 28- 6750 sayılı Kanunun 5 inci maddesinin birinci fıkrasına aşağıdaki bent eklenmiştir. “p) Benzeri her türlü taşınır varlık ve hak” MADDE 29- 6750 sayılı Kanunun 7 nci maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. “Rehnin kapsamı MADDE 7- (1) Taşınır varlığın gelecekteki her türlü faiz, sigorta gibi hukuki getirileri ile doğal ürün ve ikamesi mallar, taşınır varlık ile birlikte doğrudan rehnin kapsamına girer. (2) Bir üretim sürecinin, kullanıldığı taşınır varlıklarla birlikte rehnedilmesi halinde rehin, üretim sürecinde ve sonucunda gerçekleşecek olan alacak üzerinde aynı oranda ve sırada kendiliğinden tesis edilmiş sayılır. Buna ilişkin usul ve esaslar yönetmelikle belirlenir. (3) Bir taşınırın rehinli olduğunu bilmeyen veya bilmesi gerekmeyen iyiniyetli üçüncü kişinin iyiniyeti korunur.” ‒ 54 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) (Hükümetin Teklif Ettiği Metin) (Plan ve Bütçe Komisyonunun Kabul Ettiği Metin) MADDE 23- 6750 sayılı Kanunun 14 üncü maddesinin birinci fıkrasına aşağıdaki bent eklenmiş ve ikinci fıkrası yürürlükten kaldırılmıştır. “ç) Genel hükümler çerçevesinde takip yapabilir.” MADDE 24- 6750 sayılı Kanunun 18 inci maddesinin birinci fıkrasında yer alan “4721 sayılı Kanununun taşınır” ibaresi “4721 sayılı Kanunun taşınmaz” şeklinde değiştirilmiştir. MADDE 25- 20/10/2016 tarihli ve 6750 sayılı Ticari İşlemlerde Taşınır Rehni Kanununun 11 inci maddesinin üçüncü fıkrası yürürlükten kaldırılmıştır. MADDE 26- Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer. MADDE 30- 6750 sayılı Kanunun 11 inci maddesinin üçüncü fıkrası yürürlükten kaldırılmıştır. MADDE 31- 6750 sayılı Kanunun 14 üncü maddesinin birinci fıkrasına aşağıdaki bent eklenmiş ve ikinci fıkrası yürürlükten kaldırılmıştır. “ç) Genel hükümler çerçevesinde takip yapabilir.” MADDE 32- 6750 sayılı Kanunun 15 inci maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. “(1) Rehin alacaklısı, alacağın son bulduğu tarihten itibaren yabancı hukuka tabi rehin alacaklısı tarafından otuz, Türk hukukuna tabi rehin alacaklısı tarafından onbeş işgünü içinde, rehin kaydının Sicilden terkini için başvuruda bulunur. Bu yükümlülüğü yerine getirmeyen rehin alacaklısı hakkında rehin veren veya borçlunun şikâyeti üzerine güvence altına alınan borç tutarının onda biri oranında idari para cezası Bakanlıkça uygulanır.” MADDE 33- 6750 sayılı Kanunun 18 inci maddesinin birinci fıkrasında yer alan “4721 sayılı Kanununun taşınır” ibaresi “4721 sayılı Kanunun taşınmaz” şeklinde değiştirilmiştir. MADDE 34- Bu Kanunun; a) 2 nci, 24 üncü, 25 inci ve 26 ncı maddeleri 15/3/2018 tarihinde, b) 17 nci maddesi yayımı tarihinden itibaren 6 ay sonra, c) diğer maddeleri yayımı tarihinde, yürürlüğe girer. ‒ 55 ‒ Türkiye Büyük Millet Meclisi (S. Sayısı: 518) (Hükümetin Teklif Ettiği Metin) (Plan ve Bütçe Komisyonunun Kabul Ettiği Metin) MADDE 27- Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür. MADDE 35- Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür. Binali Yıldırım Başbakan Başbakan Yardımcısı Başbakan Yardımcısı Başbakan Yardımcısı B. Bozdağ M. Şimşek F. Işık Başbakan Yardımcısı Başbakan Yardımcısı Adalet Bakanı R. Akdağ H. Çavuşoğlu A. Gül Aile ve Sosyal Politikalar Bakanı Avrupa Birliği Bakanı Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanı F. B. Sayan Kaya Ö. Çelik F. Özlü Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı Çevre ve Şehircilik Bakanı Dışişleri Bakanı J. Sarıeroğlu M. Özhaseki M. Çavuşoğlu Ekonomi Bakanı V. Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanı Gençlik ve Spor Bakanı N. Ağbal B. Albayrak O. A. Bak Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanı Gümrük ve Ticaret Bakanı İçişleri Bakanı A. E. Fakıbaba B. Tüfenkci S. Soylu Kalkınma Bakanı Kültür ve Turizm Bakanı Maliye Bakanı L. Elvan N. Kurtulmuş N. Ağbal Millî Eğitim Bakanı Millî Savunma Bakanı Orman ve Su İşleri Bakanı İ. Yılmaz N. Canikli V. Eroğlu Sağlık Bakanı Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanı A. Demircan A. Arslan TBMM Basımevi – 2018

KOOPERATİF KURULUŞUNDA ARTIK NOTERE GİTMEYE GEREK YOK !!-EVREN ÖZMEN

MADDE 2- 4/1/1961 tarihli ve 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 223 üncü maddesinin üçüncü fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. “Defterler anonim ve limited şirketler ile kooperatiflerin kuruluş aşamasında, şirket merkezinin bulunduğu yer ticaret sicili müdürlüğünce tasdik edilir.”

shout_1515906769465

Hata: İletişim formu bulunamadı.

KOOPERATİFLERE MÜJDE -BÖLÜNME VE BİRLEŞME İŞLEMLERİ HARÇTAN MUAF HALE GELİYOR-EVREN ÖZMEN

MADDE 3- 2/7/1964 tarihli ve 492 sayılı Harçlar Kanununun 123 üncü maddesinin üçüncü fıkrasında yer alan “ve limited şirketlerin” ibaresi “, limited şirket ve kooperatiflerin” şeklinde değiştirilmiştir

shout_1515906769465

Hata: İletişim formu bulunamadı.

2. El araç alım satımı ile ilgili soru ve cevaplar-2018-MALİ MÜŞAVİR EVREN ÖZMEN

  • Ekran Resmi 2018-02-13 07.20.31.png
  • İkinci El Motorlu Kara Taşitlarinin Ticareti Hakkinda Yönetmeliğin kapsamı nedir ?
  • ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal eden gerçek ve tüzel kişi tacirler ile esnaf ve sanatkârların ikinci el motorlu kara taşıtı alım satım faaliyetlerini, yetki belgesinin verilmesi, yenilenmesi ve iptaline ilişkin usul ve esasları, ikinci el motorlu kara taşıtı ticareti yapılan işletme, toplu işyeri ve pazarlarda aranan şartları, ikinci el motorlu kara taşıtı alım satımında ödeme yöntemlerini, noterlerin ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretine ilişkin yükümlülüklerini ve Bakanlık, yetkili idare ve diğer ilgili kurum ve kuruluşların ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretine ilişkin görev, yetki ve sorumluluklarını kapsar.
  • Hangi 2. El kara taşıtları bu yönetmeliğin dışındadır ?

5/1/1961 tarihli ve 237 sayılı Taşıt Kanununa tabi      idare, kurum ve kuruluşlar ile     kamu kurumu          niteliğindeki meslek kuruluşlarınca yapılan satışlar.

İkinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal eden        kişilerin kendi aralarındaki satışlar.

Haciz, müsadere, zapt, buluntu, trafikten men gibi               nedenlerle icra müdürlükleri,      alacaklı amme          idareleri, milli emlak müdürlükleri, tahsil daireleri ve   diğer yetkili       kamu kurum ve kuruluşları tarafından          yapılan satışlar.

27/10/1999 tarihli ve 4458 sayılı Gümrük Kanunu ile           21/3/2007 tarihli ve 5607 sayılı Kaçakçılıkla          Mücadele Kanunu çerçevesinde yapılan satışlar.

  • Yönetmeliğe göre 2. El motorlu kara taşıtının tanımı nedir ?
  • 13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 3 üncü maddesinde tanımlanan ve trafik siciline tescilli olan motosiklet, otomobil, arazi taşıtı, otobüs, kamyonet, kamyon ve lastik tekerlekli traktör niteliğindeki taşıtları,
  • Kimler ikinci el motorlu kara taşıt ticareti ile iştigal edebilecektir ?
  • İkinci el motorlu kara taşıtı ticareti, işletmesi adına yetki belgesi alan tacirler ile esnaf ve sanatkârlar tarafından yapılır.
  • Yetki belgesi nereden alınır ? Süresi var mıdır ? Devredilebilir mi ? Asılmak zorunda mıdır ?
  • Yetki belgesi, ikinci el motorlu kara taşıtı ticareti yapılan işletmenin bulunduğu yerdeki il müdürlüğü tarafından verilir, yenilenir ve iptal edilir.

Yetki belgesi, her bir işletme için ayrı ayrı düzenlenir ve devredilemez.

Yetki belgesinin geçerlilik süresi beş yıldır.

Yetki belgesi, işletmede kolayca görülüp   okunabilecek bir yere asılır.

  • Yetki Belgesi almanın şartları nedir ?
  • Esnaf ve sanatkârlar odasına, ticaret ve sanayi odasına veya ticaret ve sanayi odalarının ayrı kurulduğu yerlerde ticaret odasına kayıtlı olunması,
  • Gelir veya kurumlar vergisi mükellefi olunması,
  • Gerçek kişi tacirler ile esnaf ve sanatkârların kendilerinin, ticaret şirketleri ile diğer tüzel kişi tacirlerin temsile yetkili kişilerinden en az birinin, şubelerde ise şube müdürünün;

1) On sekiz yaşını doldurmuş olması,

2) En az lise mezunu olması,

3) Mesleki yeterlilik belgesine sahip olması,

4) İflas etmemiş veya iflas etmiş olsa bile itibarını       yeniden kazanmış olması,

5) Konkordato ilan etmemiş olması,

6) Kasten işlenen bir suçtan dolayı affa uğramış         olsalar dahi devletin güvenliğine, Anayasal düzene          ve bu düzenin işleyişine, milli savunmaya ve devlet    sırlarına karşı suçlar ile casusluk, zimmet, irtikâp,          rüşvet, hırsızlık, dolandırıcılık, sahtecilik, güveni   kötüye kullanma, hileli iflas, ihaleye fesat karıştırma,          edimin ifasına fesat karıştırma, suçtan kaynaklanan malvarlığı değerlerini aklama, terörizmin finansmanı, kaçakçılık, vergi kaçakçılığı veya haksız mal edinme suçlarından hüküm giymemiş ya da ticaret ve sanat icrasından hükmen yasaklanmamış olması,

gerekir.

 

  • Yetki Belgesi almak için işletmede hangi şartlar aranır ?

 

İkinci el motorlu kara taşıtı ticareti yapılan işletmelerde aşağıdaki şartlar aranır:

  1. İmar mevzuatı çerçevesinde belirlenen ticaret alanlarında, çevreye ve trafiğe yük getirmeyen yerlerde ve içinde ikamet amaçlı kullanılan bağımsız bölüm bulunmayan yapılarda açılması.
  2. Açık ve kapalı alan toplamının en az dört taşıtın kapladığı alan büyüklüğünde olması; bir taşıtın kapladığı alan büyüklüğü olarak otomobil için en az yirmi beş metrekare, motosiklet için en az beş metrekare ve diğer taşıtlar için en az elli metrekarenin esas alınması.
  3. Teşhir alanının net yüksekliğinin en az üç metre olması.
  4. LPG’li, CNG’li veya LNG’li ikinci el motorlu kara taşıtlarının teşhirine yönelik açık alana sahip olması.
  5. Taşıtların giriş ve çıkış yapmalarına uygun olarak düzenlenmiş giriş ve çıkış kapılarının bulunması, çıkış kapısının tehlikeli durumlarda kolay tahliyeye imkân verecek nitelikte olması.
  6. İkinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal eden işletmenin mali sorumluluk sigortası yapılmış ve satışa sunduğu ikinci el motorlu kara taşıtları bu sigorta kapsamına alınmış olmalıdır.

 

 

 

  • Apartmanlarda galericilik faaliyetine devam edilebilecek midir ?
  • Yönetmeliğe göre ikamet amaçlı kullanılan bağımsız bölüm bulunmayan yapılarda açılması gerekmektedir.
  • Yetki Belgesi nasıl ve ne zaman yenilenecektir ?

Yetki belgesi, geçerlilik süresinin sona ermesi veya içeriğindeki bilgilerden herhangi birinde değişiklik          olması durumunda yenilenir.

Yenileme başvurusu, yetki belgesi geçerlilik süresinin        sona ermesinden en az otuz gün önce, yetki          belgesinde yer alan bilgilerde değişiklik olması          durumunda ise değişikliğin gerçekleştiği tarihten          itibaren yedi gün içinde yapılır.

Posta yoluyla yapılan yenileme başvurusu          geçersizdir.

  • İkinci El Motorlu Kara Taşıtı Ticareti Bilgi Sistemi nedir ?
  • Yetki belgesi, mesleki yeterlilik belgesi ve bu Yönetmelik kapsamında verilen TSE hizmet yeterlilik belgesi ile ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretine ilişkin Bakanlıkça gerekli görülen bilgilerin takip ve kontrolü amacıyla kurulacak sisteme ikinci el motorlu kara taşıtı ticareti bilgi sistemi denir.
  • Yetki belgesine sahip işletmelerin güncel listesi Bakanlığın internet sayfasında ilan edilir.
  • İkinci El Motorlu Kara taşıtı ticaretinde ekspertiz zorunlu mu ?
  • Yetki belgesine sahip işletme tarafından ikinci el motorlu kara taşıtı satışından hemen önce ekspertiz raporu alınır ve raporun bir nüshası satış esnasında alıcıya teslim edilir. Ekspertiz raporunun ücreti, satış işleminin alıcıdan kaynaklanan bir nedenle gerçekleşmemesi durumunda alıcı, diğer hallerde yetki belgesine sahip işletme tarafından ödenir.
  • Hangi araçlar için ekspertiz raporu alınmasına gerek bulunmamaktadır ?
  • Sekiz yaş veya yüz altmış bin kilometrenin üzerindeki ikinci el motorlu kara taşıtları için ekspertiz raporu alınması zorunlu değildir.
  • İkinci El Motorlu taşıt ticareti yapanlar sattıkları araçlara garanti vermek zorunda mıdırlar ?
  • İkinci el otomobil ve motosikletin motor, şanzıman, tork konvertörü, diferansiyel ve elektrik sistemi, satış tarihinden itibaren üç ay veya beş bin kilometre, ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal eden işletmenin garantisi altındadır. İşletme, garanti kapsamına giren hususları sigorta yaptırmak suretiyle karşılayabilir.
  • Garanti Süresi içinde arızalanan araçlar ile ilgili olarak yapılacak işlemler nelerdir ?
  • garanti süresi veya kilometresi içinde meydana gelen arızalar azami otuz iş günü içinde giderilir. Motosikletler için bu süre azami yirmi iş günüdür. Arızanın giderilmesine ilişkin masraflar işletmeye aittir. Bu sürelerin tespitinde taşıt sahibinin işletmeye yazılı başvuru tarihi veya ilgili il müdürlüğüne yazılı başvurusu üzerine il müdürlüğünce işletmeye yapılan bildirim tarihi dikkate alınır. İl müdürlüğüne yapılan başvuruda satış sözleşmesinin bir örneğine yer verilir.
  • Hangi durumlar garanti kapsamında değildir ?

Sekiz yaş veya yüz altmış bin kilometrenin üzerindeki         otomobil ve motosikletler.

Satış sırasında alıcı tarafından bilindiği işletme tarafından belgelendirilen arıza ve hasarlar.

Ekspertiz raporunda belirtilen arıza ve hasarlar.

Aracın olağan kullanımı nedeniyle kayışlar, egzoz,      amortisör, debriyaj, ön dişli takımı, fren balataları ve          pabuçları, diskler, contalar gibi parçalarda meydana          gelen aşınma ve yıpranmalar.

Garanti kapsamındaki bir parçada meydana gelen    arızanın doğrudan sonucu olarak hasar görmedikçe veya zayi olmadıkça; bujiler, katalitik konvertörler, hava filtresi, yağ filtresi, yakıt filtresi, cam silecek lastikleri, klima devresinin doldurulması için kullanılan maddeler, ilave edilen yağlar, soğutma sıvıları, fren sıvıları ve diğer katkı maddeleri.

Garanti kapsamındaki bir parçada meydana gelen arızanın doğrudan sonucu olarak hasar görmedikçe veya zayi olmadıkça, koltuk aksesuarlarının temizlenmesi ve onarılması dâhil olmak üzere kaportanın ve kabinin olağan bakımı için yapılan masraflar.

Kaporta işleri, süslemeler, paspas, lastikler, jantlar, akü, farlar, park lambaları, camın ve farların kırılması veya çatlaması.

Parça değişimi yapılarak veya yapılmaksızın düzenli önleyici işlemler, kontroller ve ayarlamalar.

İkaz lambaları sistem arızası gösterdiği halde aracı kullanmaya devam etmenin veya bilerek veya bilmeyerek uygun olmayan ya da kalitesiz yağların veya yakıtın kullanılmasının sebep olduğu arızalar.

Hatalı kullanım, kaza, hırsızlık, hırsızlık girişimi, yangın, infilak, vandallık veya doğal afetler nedeniyle hasar gören veya zayi olan parçalar.

Taşıtın ihmal edilmesinin veya uygun olmayan bir şekilde kullanılmasının veya aracın gereği gibi çalışması için lüzumlu olan sıvıların donmasının sebep olduğu arızalar.

Bakım işlemlerinin muayene ve bakım planına uygun olarak yapılmaması nedeniyle meydana gelen arızalar.

Satış sonrasında taşıta yapılan herhangi bir eklenti nedeniyle oluşan hasar ve arızalar.

Trafik sicilinde “Trafikten çekilerek tescili silinmiştir.” kaydı bulunan taşıtlar.

 

  • İkinci el motorlu kara taşıtı ticaretinde ödeme nasıl yapılacaktır ?
  • İkinci el motorlu kara taşıtı alım satımında taşıtın satış bedeli, Bakanlıkça uygun görülen kuruluş tarafından taşıt mülkiyeti ile satış bedelinin eş anlı el değiştirmesini sağlayacak şekilde oluşturulan elektronik ortamda ödenebilir.
  • İkinci el motorlu kara taşıtları ticareti yapılan Toplu işyerlerinde (kooperatif veya sitelerde ) aranan şartlar nelerdir ?
  • Bir yapı veya alan bütünlüğünde en az on işletmenin faaliyet göstereceği toplu işyerleri oluşturulabilir. Toplu işyerleri oluşturulurken, bu işyerlerinin çevreye ve trafiğe getireceği yükler ile ikamet amacıyla kullanılan yerlere uzaklığı ve ulaşım imkânları dikkate alınır.
  • Toplu işyerleri aşağıdaki nitelikleri haiz olmalıdır:
  1. a) Yönetim odası, kadın ve erkekler için ayrı ayrı ibadet yeri, çalışanlar ve ziyaretçiler için beslenme ve     dinlenme alanı ile yeterli sayıda tuvalet bulunması.
  2. b) Ortak kullanım alanlarının engelliler de dikkate alınarak tasarlanmış olması.
  3. c) En az otuz işletmenin bulunduğu veya toplam çalışan sayısı en az elli olan toplu işyerlerinde sağlık          odası ve en az bir sağlık personeli bulunması.

ç) Brüt inşaat alanının en az dörtte biri oranında          otoparka sahip olması.

Toplu işyerlerinde, taşıt alım ve satımı ile devir   işlemlerinin hızlı ve etkin bir şekilde yapılabilmesi          amacıyla noterlik ve banka şubesi gibi birimlere yer verilebilir.

  • Noterler araç satışı sırasında Yetki Belgesi olmadan işlem yapabilir mi ?
  • İkinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal eden işletme adına tescilli taşıtların satışı ile bu işletme aracılığıyla yapılan ikinci el motorlu kara taşıtı satışlarında, işletmenin yetki belgesine sahip olduğunun doğrulamasını İkinci El Motorlu Kara Taşıtı Ticareti Bilgi Sisteminden yapmak, devir işlemini gerçekleştirecek kişinin yetkili olduğunu gösteren belgeyi istemek ve yetki belgesi numarasına satış sözleşmesinde yer vermek zorundadır.
  • İkinci el motorlu kara taşıt ticareti ile ilgili Yetki Belgesi en geç ne zamana kadar alınmalıdır ?
  • En geç 13 Şubat 2019 a kadar alınmalıdır.
  • 30 işletmeden fazla bulunan Toplu İşyerlerinde en geç Sağlık odası ve personeli bulundurulacak tarih nedir ?
  • 13 Şubat 2019
  • 10 işletmeden fazla bulunan Toplu İşyerlerinde ne zamana kadar ibadet yeri, beslenme dinlenme alanları ile tuvalet yapılması gerekmektedir ?
  • 13 Şubat 2019

 

Saygılarımla

Evren ÖZMEN

SORULARINIZ İÇİN

Hata: İletişim formu bulunamadı.

 

YERLEŞİM ALANI İÇERİSİNDE KALAN SANAYİ SİTELERİ İLE SANAYİ İŞLETMELERİNİN DÖNÜŞÜM VE GELİŞİM PROJELERİNİN KREDİLENDİRİLMESİ HAKKINDA YÖNETMELİK-evren özmen

15 Şubat 2018 PERŞEMBE Resmî Gazete Sayı : 30333
YÖNETMELİK
Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığından:

YERLEŞİM ALANI İÇERİSİNDE KALAN SANAYİ SİTELERİ İLE SANAYİ

İŞLETMELERİNİN DÖNÜŞÜM VE GELİŞİM PROJELERİNİN

KREDİLENDİRİLMESİ HAKKINDA YÖNETMELİK

BİRİNCİ BÖLÜM

Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar

Amaç

MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı, yerleşim alanları içinde kalmış sanayi sitelerinin planlı sanayi alanlarına taşınması için sanayi sitesi yapı kooperatifleri, il özel idareleri, büyükşehir belediyeleri veya belediyelerce yapılacak sanayi sitelerinin altyapı ve üstyapı yatırımlarının tamamına kadar olan kısmı ile idari ve sosyal tesis binaları, arsa bedelleri, mülkiyetin edinilmesi masrafları, mimarlık ve mühendislik hizmetleri, taşınma masrafları dâhil kredi ile desteklenmesine, planlı sanayi alanları dışında faaliyet gösteren sanayi işletmelerinin planlı sanayi alanlarına taşınmasına yönelik taşınma masraflarının kredi ile desteklenmesine ve kredi işlemlerinin Bakanlıkça denetlenmesine ilişkin usul ve esasları düzenlemektir.

Kapsam

MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik; yerleşim alanları içinde kalmış sanayi sitelerinin planlı sanayi alanlarına taşınması projelerinde başvuruların yapılması ve Bakanlıkça değerlendirilmesi, sanayi sitelerinin kuruluş yerinin uygunluğu, uygun görülen projelerin yatırım programına alınması, uygulama projelerinin ve keşiflerinin kredilendirmeye esas olmak üzere uygun görülmesi, ihalelerinin yapılması, yapım işinin denetlenmesi, kredinin kullandırılması ve geri ödenmesine yönelik işlemler ile sanayi sitelerinin dönüşüm ve gelişim projeleri ile ilgili diğer hususlara ilişkin usul ve esasları kapsar.

Dayanak

MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelik; 3/6/2011 tarihli ve 635 sayılı Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 2 nci, 9 uncu ve 27 nci maddelerine dayanılarak hazırlanmıştır.

Tanımlar

MADDE 4 – (1) Bu Yönetmelikte yer alan;

a) Altyapı tesisleri: Yağmursuyu hattı, kanalizasyon hattı, içme ve kullanma suyu, yol, atıksu arıtma tesisi, elektrik, doğalgaz ve haberleşme şebekesi, katı atık depolama tesisi gibi tesisleri,

b) Bakanlık: Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığını,

c) Banka: Bakanlık bütçesinden tahsis edilen kredilerin kullandırılması ile geri ödenmesine ilişkin işlemleri yürüten ve 19/10/2005 tarihli ve 5411 sayılı Bankacılık Kanunu gereğince Türkiye’de faaliyet gösteren bankaları,

ç) Bilgilendirme raporu: Bakanlıkça belirlenecek formata uygun olarak sanayi sitesi yapı kooperatifince veya idarece başvuru aşamasında hazırlanan ve elektronik ortamda Bakanlığa sunulan raporu,

d) Genel katılımcı listesi: Başvurunun kooperatiflerce yapılması durumunda sanayi sitesi yapı kooperatifine kayıtlı ortak sayısını, ortakların meslek gruplarına göre dağılımını, işyerlerinin büyüklüğü ile ortaklık nitelik ve şartlarını taşıdıklarına dair bilgileri içeren genel ortak listesini; başvurunun idarelerce yapılması durumunda ise sanayi sitesi gelişim alanı içerisinde yer alacak hak sahibi listesini, sanayi işletme sayısını, işletmelerin meslek gruplarına göre dağılımını, işyerlerinin büyüklüğüne dair bilgileri içeren listeyi,

e) Hak sahibi: Sanayi sitesi dönüşüm alanı içerisinde bulunan ve sanayi sitesi yapı kooperatifi anasözleşmesinde yer alan meslek grubu listesindeki meslek dallarından birinde faaliyet gösteren işyeri malikleri veya kiracıları,

f) İdare: Belediyeler, il özel idareleri ve büyükşehir belediyelerini,

g) İdari ve sosyal tesisler: Eğitim, sağlık, dini, kültürel, ticari ve idari tesisler, açık ve kapalı spor tesisleri, güvenlik, banka ve benzeri tesisleri,

ğ) Komisyon: Yatırım programı ile ilgili değerlendirmeleri yapmak amacıyla Bakanlık Sanayi Bölgeleri Genel Müdürlüğünce kurulan komisyonu,

h) Mimarlık ve mühendislik hizmetleri: Gayrimenkul değerleme, zemin etüdü, mimari, betonarme, tesisat, elektrik ve benzeri uygulama projeleri yapımı, yapım işi kontrollüğü ve yapı denetimi gibi hizmetleri,

ı) Sanayi işletmesi: Sanayi sitesi yapı kooperatifi anasözleşmesinde yer alan meslek grubu listesindeki meslek dallarından birinde faaliyet gösteren işletmeleri,

i) Sanayi sitesi: Sanayi sitesi yapı kooperatifi anasözleşmesinde yer alan meslek grubu listesindeki meslek dallarından birinde faaliyet gösteren en az 20 işyerinin yer aldığı ve mekânsal bütünlüğü olan alanı,

j) Sanayi sitesi dönüşüm alanı: Yerleşim alanı içerisinde kalmış sanayi sitesi alanını,

k) Sanayi sitesi gelişim alanı: Yerleşim alanı dışına taşınacak sanayi sitesi ve sanayi işletmelerinin yer alacağı Bakanlığın uygun görüşü ile kurulan planlı sanayi alanını,

l) Sanayi sitesi yapı kooperatifi: 24/4/1969 tarihli ve 1163 sayılı Kooperatifler Kanunu ile sanayi sitesi yapı kooperatifi anasözleşmesi hükümlerine göre kurulmuş kooperatifi,

m) Tip borç taahhütnamesi: Bakanlıktan kredi kullanacak sanayi sitesi yapı kooperatifi veya idareler ile Bakanlık adına banka arasında imzalanan borç sözleşmesini,

n) Yerleşim alanı: Nüfusu 10.000’in üzerinde olan imar planı sınırı içindeki yerleşik alanları,

ifade eder.

İKİNCİ BÖLÜM

Kredi Başvuru Şartları ve Değerlendirme

Kredi desteğinin asgari şartları

MADDE 5 – (1) Kredi desteğinden, sanayi sitesi yapı kooperatifleri, il özel idareleri, büyükşehir belediyeleri veya belediyeler yararlanabilirler.

(2) Kredi desteği sağlanacak gelişim projelerinin aşağıdaki nitelik ve şartları taşımaları gerekir:

a) Sanayi sitesi dönüşüm alanında bulunan sanayi işletmesi sayısının en az 2/3’ünün muvafakatının alınmış olması,

b) Sanayi sitesi gelişim alanında yer alacak hak sahiplerinin, işyeri inşaatlarının tamamlanarak yapı kullanma izin belgesinin alınmasından itibaren en geç 6 ay içerisinde tahliye edileceğine dair ilgili idareye noter onaylı tahliye taahhütnamesi vermiş olmaları,

c) Sanayi sitesi dönüşüm alanının 16/5/2012 tarihli ve 6306 sayılı Afet Riski Altındaki Alanların Dönüştürülmesi Hakkında Kanun uyarınca riskli alan veya 3/7/2005 tarihli ve 5393 sayılı Belediye Kanununun 73 üncü maddesi uyarınca dönüşüm alanı olarak ilan edilmiş olması.

Kredilendirilebilecek harcama unsurları

MADDE 6 – (1) Sanayi sitesi gelişim alanıyla ilgili olarak;

a) Arsa ve arsa mülkiyetinin edinilmesi masrafları,

b) Altyapı tesisleri yapım işi,

c) Üstyapı yapım işi,

ç) İdari ve sosyal tesisler yapım işi,

d) Mimarlık ve mühendislik hizmetleri,

e) Taşınma masrafları,

kredilendirilir.

(2) Sanayi sitesi yapı kooperatifi veya idareler, birinci fıkrada sayılan iş ve hizmetlerden hangileri için kredi talep ettiklerini bilgilendirme raporunda açıkça belirtirler.

Başvuru

MADDE 7 – (1) Bakanlık kredi desteğinden yararlanmak isteyen sanayi sitesi yapı kooperatifleri veya idareler ilgili valiliğe bilgilendirme raporu ile elektronik ortamda başvurur.

(2) Bilgilendirme raporunda sanayi sitesi dönüşüm alanıyla ilgili olarak aşağıdaki bilgi ve belgelere yer verilir:

a) Sanayi sitesi dönüşüm alanının belirlenmesi ve ilanına ilişkin karar,

b) Alanın büyüklüğünü, konumunu, yapılaşma ve arazi kullanım durumunu gösteren plan,

c) Taşınması talep edilen işyerlerinin yapı bilgileri,

ç) İlde yer alan diğer sanayi sitelerine ilişkin genel bilgiler ve doluluk oranları.

(3) Bilgilendirme raporunda sanayi sitesi gelişim alanıyla ilgili olarak aşağıdaki bilgi ve belgelere yer verilir:

a) Alanın büyüklüğünü, konumunu, varsa arazi kullanım durumunu gösteren 1/5.000 ölçekli nazım imar planı, 1/1.000 ölçekli uygulama imar planı ve plan açıklama raporu,

b) Genel yerleşim planı.

(4) Bilgilendirme raporunda hak sahipleriyle ilgili aşağıdaki bilgilere yer verilir:

a) Mülkiyet durumu,

b) Genel katılımcı listesi,

c) Hak sahipleri veya sanayi siteleri yapı kooperatifleri ile idare arasında yapılacak dönüşüm ve gelişim alanı projelerine ilişkin protokol,

ç) Hak sahiplerinin muvafakatlarını gösterir noter onaylı tahliye taahhütnameleri.

(5) Valilik tarafından, 5 inci madde ile getirilen destek şartlarını sağlayan ve bu maddede belirtilen belgeleri tamamlanmış başvurular, valiliğin uygun görüşü ile birlikte Bakanlığa elektronik ortamda gönderilir.

Değerlendirme kriterleri

MADDE 8 – (1) Bakanlık, kredi destek taleplerini krediye uygunluk açısından değerlendirir.

(2) Başvuruların değerlendirilmesinde sanayi sitesi dönüşüm alanı ile ilgili olarak aşağıdaki kriterler dikkate alınır:

a) Alanının büyüklüğü, mevkii ve idari durumu,

b) Yerleşim alanının özellikleri ve incelenen alanın yerleşim alanına göre konumu,

c) Yerleşim alanının içinde ya da çevresinde planlı sanayi sitesi alanlarının mevcut olup olmadığı ve doluluk oranları,

ç) Çevresindeki alanların mevcut ve planlama durumu.

(3) Başvuruların değerlendirilmesinde, sanayi sitesi gelişim alanı ile ilgili olarak alanın krediye uygunluğu Bakanlıkça dikkate alınır.

(4) İdari ve sosyal tesis alanları toplamının sanayi sitesi gelişim alanı büyüklüğüne oranının %10’u geçmemesi gerekir. Bu oranın üzerindeki kısım, kredi desteği kapsamı dışında bırakılır.

(5) Taşınacak sanayi alanında bulunan işyerlerinin tamamının, ilan edilen sanayi sitesi dönüşüm alanı içerisinde kalması gerekir. Projenin etaplar halinde gerçekleştirilmesi durumunda, aynı meslek kollarında faaliyet gösterenlerin birlikte taşınmasına öncelik verilir.

(6) Sanayi sitesi gelişim alanı seçilirken alanın üst ölçekli imar planı kullanım kararlarına uygun olması şartı aranır.

(7) Sanayi sitesi gelişim alanı için; öncelikle Hazine ve kamu kurum ve kuruluşlarının mülkiyetinde bulunan yerler ile organize sanayi bölgeleri hizmet destek alanları olmak üzere, sanayi sitesi yapımına uygun araziler tercih edilir.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Yatırım Programı ve Kamulaştırma

Yatırım programına alınması

MADDE 9 – (1) Kredi destek talepleri Bakanlıkça uygun bulunan projeler yatırım programına alınması amacıyla Kalkınma Bakanlığına teklif edilir.

(2) Yılı yatırım programında yer alan sanayi sitesi dönüşüm ve gelişim projeleri; Bakanlar Kurulunun yılı programında belirlenen politika ve öncelikleri dikkate alınarak, yılı yatırım programı teklifi içerisinden, Komisyon marifetiyle seçilir. Komisyonca belirlenen projeler; Yılı Programının Uygulanması, Koordinasyonu ve İzlenmesine Dair Bakanlar Kurulu Kararı çerçevesinde, yılı yatırım programına yeni proje olarak teklif edilir.

Yatırım programının uygulanması

MADDE 10 – (1) Yatırım programında yer almasına rağmen geçerli mazereti olmaksızın inşaat ihalesi aşamasına gelemeyen sanayi sitesi gelişim projeleri üçüncü yılın sonunda yatırım programından çıkartılır.

(2) Yatırım programında yer alan projelerden;

a) Program yılı içinde tamamlanarak ekonomiye kazandırılabilecek,

b) İnşaat ihalesi yapılmış ve fiziki gerçekleşme oranı daha yüksek olan,

c) Program yılı içerisinde inşaat ihalesi yapılacak olan,

ç) Kamulaştırma süreci tamamlanmış,

d) Başlanmış bulunan diğer projelerle bağlantılı veya eş zamanlı olarak yürütülmesi ve tamamlanması gereken,

e) Afet hasarlarının telafisine yönelik,

projelere ödenek tahsisinde sırasıyla öncelik verilir.

(3) Yıl içerisinde projelerin ilerleme hızlarına göre, Yılı Programının Uygulanması, Koordinasyonu ve İzlenmesine Dair Bakanlar Kurulu Kararı çerçevesinde ek ödenek tahsis edilebilir.

Kamu yararı kararı ve kamulaştırma

MADDE 11 – (1) Sanayi sitesi gelişim alanı için gerekli olan arazilerin kamulaştırma işlemleri ilgili idare tarafından yerine getirilir.

(2) Kamulaştırma işlemlerinde 4/11/1983 tarihli ve 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu hükümleri uygulanır.

(3) Sanayi sitesi gelişim alanında kurulacak sanayi sitesinin, sanayi sitesi yapı kooperatiflerince yapılması durumunda; kamulaştırma işlemine esas kamu yararı kararı; sanayi sitesi yapı kooperatifinin alacağı genel kurul kararı üzerine gördükleri hizmet bakımından denetimine bağlı oldukları İdare tarafından verilir. İdarelerin yetkili kurulları tarafından verilen kamulaştırmaya esas kamu yararı kararları valinin onayı ile tamamlanır.

(4) Sanayi sitesi gelişim alanında kurulacak olan sanayi sitesi yer temini için, aşağıda sayılan şartlar sağlanarak e-hizmetler kapsamında Bakanlığa başvurmaları halinde kamulaştırma bedeli kredisi verilir:

a) Yılı yatırım programında olması,

b) Projenin etaplar halinde yapılması durumunda kredi talebinin ilgili etap dikkate alınarak yapılması,

c) İdarece kamu yararı kararı verilmiş olması,

ç) Kamulaştırma kredilendirmesine esas olacak aşağıdaki belgelerin sunulması;

1) Kredi talebinin sanayi sitesi yapı kooperatiflerince yapılması durumunda genel kurul kararı, idarelerce yapılması durumunda yetkili organ kararı,

2) Kamulaştırmayı yapan idarenin talebi,

3) Kamulaştırma bedeli talep edilen parsel listesi,

4) Kıymet takdir komisyonu raporu,

5) Uzlaşma komisyonu tutanakları,

6) Maliklerle uzlaşma sağlanamamışsa mahkeme kararı.

(5) 2942 sayılı Kanunun 10 uncu maddesi uyarınca mahkeme heyetinin harcırahları, 15 inci maddesi uyarınca mahkemece oluşturulan bilirkişilerin ve keşifte dinlenilen muhtarın mahkemece takdir edilecek ücretleri ile tapu harçları ve aynı Kanunun gerektirdiği diğer giderler kamulaştırmayı yapan idarece ödenir. Talep halinde bu fıkrada sayılan giderler de kamulaştırma bedeli kredisi olarak verilebilir.

(6) Bu Yönetmelik kapsamında kamulaştırılacak arazinin alanı, yapılacak toplam işyeri kapalı alanının üç katından fazla olamaz. Bu oranın üzerindeki arazilerin kamulaştırma giderleri kredi desteği kapsamı dışında bırakılır.

(7) Kamulaştırma işleminin tamamlanmasından sonra tescil işlemi adına kamulaştırma yapılan yapı kooperatifi tüzel kişiliği veya sanayi sitesinin doğrudan idare tarafından yapılması halinde ilgili idare adına yapılır.

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

Proje, İhale ve Kabul İşlemleri

Uygulama projelerinin kredilendirmeye esas olmak üzere uygun görülmesi

MADDE 12 – (1) Sanayi sitesi inşaatlarının Bakanlıkça kredilendirilebilmesi için uygulama projelerinin kredilendirmeye esas olmak üzere uygun görülmesi gerekir.

(2) Bakanlıkça kredilendirmeye esas olmak üzere uygun görülmesi işleminin yapılabilmesi için; aşağıdaki belgeler elektronik ortamda Bakanlığa gönderilir:

a) Parselasyon planı,

b) Ruhsat makamınca veya konu ile ilgili yetkili idarelerce onaylı;

1) Plankote,

2) Parsel bazında jeolojik ve jeoteknik etüt raporu,

3) Subasman kotlu plan,

4) Genel yerleşim planı,

5) Mimari, statik, mekanik, elektrik tesisat gibi uygulama projeleri, hesap ve detayları,

6) Kazı plan ve kesitleri,

7) Zemin ve temel etüdü raporu,

8) Yol, atıksu, içme ve kullanma suyu, yağmursuyu projeleri ve hesap tabloları,

9) Yüksek gerilim – alçak gerilim elektrik şebeke projeleri,

10) Haberleşme projeleri.

(3) Bakanlıkça yapılacak incelemede işyerlerinin işlevselliği ve kullanılacak malzemelerin ekonomikliği değerlendirilir. Ayrıca 3/5/1985 tarihli ve 3194 sayılı İmar Kanununda ve 3/7/2017 tarihli ve 30113 sayılı Resmî Gazete’ de yayımlanan Planlı Alanlar İmar Yönetmeliğinde yapı ruhsatı için gerekli sayılan diğer projelerin ilgili idarelerince onaylanmış olması şartı aranır.

(4) Bağımsız bir işyeri yapı inşaat alanı; kalkınmada öncelikli yörelerde 2100 metrekare, ihtisas sanayi sitesi ve diğer illerde 3500 metrekareden fazla olamaz.

Keşif özetleri

MADDE 13 – (1) Sanayi sitesi inşaatlarının Bakanlıkça kredilendirilebilmesi için ihaleye esas olacak keşif özetlerinin Bakanlıkça incelenerek kredilendirmeye esas olmak üzere uygun görülmesi gerekir. Yapım işi, uygulama projelerine ve keşif özetlerine uygun olarak yürütülür. İşin devamı sırasında proje tadilatından veya imalat artışlarından kaynaklanan keşif artışlarına Bakanlıkça kredi desteği sağlanmaz.

(2) Sanayi sitesi dönüşüm ve gelişim projelerinde Bakanlık kredi desteği kapsamı dışındaki yapılara ve imalatlara Bakanlığın uygun görmesi halinde yer verilebilir. Bu durumda sanayi sitesi dönüşüm ve gelişim projesine Bakanlık kredi desteği oranı keşif özetlerinde Bakanlık kredi desteği kapsamı dışındaki maliyetler düşülerek belirlenir.

İhale usul ve esasları

MADDE 14 – (1) Sanayi sitesi gelişim alanına ilişkin yapım işlerinin sanayi sitesi yapı kooperatifi tarafından yapılması durumunda yapım işi ihaleleri, 15 ilâ 23 üncü maddelerle belirlenen usul ve esaslar çerçevesinde Bakanlıkta gerçekleştirilir. İhalelerin, ilan edilerek kapalı teklif usulü ile yapılması esastır.

(2) Sanayi sitesi gelişim alanına ilişkin yapım işlerinin idareler tarafından yapılması durumunda yapım işi ihaleleri, ilgili İdarenin tabi olduğu ihale kuralları çerçevesinde gerçekleştirilir.

(3) İdarenin kendi imkânlarıyla yapacağı imalatlar ve mühendislik hizmet bedelleri kredi kapsamında değerlendirilmez.

(4) Sanayi sitesi gelişim alanı inşaatlarının ihale yöntemiyle yaptırılmasına, ihale sonucu oluşan fiyat üzerinden kazanan yüklenici ile sözleşme imzalanmasına ve konu ile ilgili sanayi sitesi yönetim kuruluna yetki verilmesine ilişkin kredi talebinin sanayi sitesi yapı kooperatiflerince yapılması durumunda genel kurul kararı, idarelerce yapılması durumunda yetkili organ kararı alınır. Kredi talebinin sanayi sitesi yapı kooperatiflerince yapılması durumunda genel kurul kararı ve buna istinaden alınan yönetim kurulu kararı, idarelerce yapılması durumunda yetkili organ kararının ve yetkilisince onaylanan keşif özetinin kredilendirmeye esas olmak üzere talep yazısı ekinde elektronik ortamda Bakanlığa gönderilmesi ile ihale süreci başlar.

İhale dosyasının hazırlanması

MADDE 15 – (1) İhale konusu işlerin her türlü özelliğini belirten ihale şartnamesi, sözleşme tasarısı, teknik şartnameler Bakanlık tarafından tespit edilecek kriterlere göre, sanayi sitesi tarafından hazırlanarak ihale dosyası oluşturulur.

(2) Bu dosyada işin niteliğine göre yer alacak özel ve teknik şartların yanı sıra aşağıdaki bilgilerin de bulunması zorunludur:

a) Sanayi sitesinin adı, adresi, telefon ve faks numaraları,

b) İşin adı, niteliği, nevi ve miktarı,

c) İşin yapılma yeri, teslim etme ve teslim alma şekil ve şartları,

ç) İhalenin yeri, tarihi ve saati,

d) Keşif bedeli, geçici teminatın miktarı ve şartları ile kesin teminata ait şartlar,

e) İhale usulü, teklif alma şekli, teklifin teslim tarihi ve yeri,

f) İhaleye katılamayacak olanlar,

g) İhale dışı bırakılma nedenleri,

ğ) İsteklilerde aranılan şartlar, belgeler ve yeterlik kriterleri,

h) Tekliflerin hazırlanması, verilmesi, dış zarf açılması, iç zarf açılması ile ilgili esaslar,

ı) Tekliflerin geçerlilik süresi,

i) İşe başlama ve iş bitirme tarihleri, gecikme halinde alınacak cezalar,

j) İhaleyi yapıp yapmamakta, ertelemekte veya iptal etmekte sanayi sitesi yapı kooperatifinin serbest olduğu,

k) Ödeme yeri, şartları ve süresi ile avans verilip verilmeyeceği ile ilgili şartlar ve miktarı,

l) Sözleşme konusu işlerin malzeme veya birim fiyatlardaki değişiklikler nedeniyle eğer ödenecekse fiyat farkının ne şekilde ödeneceği,

m) Süre uzatımı verilecek haller ve şartları,

n) Vergi resim ve harçların kim tarafından ödeneceği,

o) İş ve işyeri sigortalanmasına ilişkin şartlar,

ö) İhale kararının kesinleştirilmesi ve sözleşmenin imzalanma süreci,

p) İhtilafların çözüm şekli.

İhalenin ilanı ve ihale dosyasının verilmesi

MADDE 16 – (1) İhale konusu işler, Resmî Gazete ile mahalli gazetelerde ikişer defa yayımlanmak suretiyle ilan edilir. Gazete ile yapılacak ilk ilan ile ihale günü arası onbeş günden, son ilan ile ihale günü arası beş günden az olamaz. İhale ayrıca Bakanlık internet sayfasında da duyurulur.

(2) İhale dosyasının bedelli veya bedelsiz verileceği, bedelli verilecekse satış bedeli ile temin edileceği yer, ihale ilanında belirtilir.

İlanda bulunması zorunlu hususlar

MADDE 17 – (1) İhale ilanında aşağıdaki bilgilerin bulunması zorunludur:

a) Sanayi sitesinin adı, adresi, telefon ve faks numaraları,

b) İhale konusu olan işin adı, niteliği, yeri ve keşif bedeli,

c) İhale dosyası ve eklerinin nereden ve hangi şartlarla alınacağı,

ç) İhalenin yeri, tarihi ve saati,

d) İhalenin usulü ve teklif alma şekli,

e) Geçici teminat miktarı,

f) İsteklilerde aranan şartlar, belgeler ve yeterlilik kriterleri,

g) Tekliflerin hangi tarih ve saate kadar nereye verileceği.

Teminat ve teminat olarak kabul edilen değerler

MADDE 18 – (1) İsteklilerden, ihale konusu işin keşif bedelinin yüzde yedisinden aşağı olmamak üzere geçici teminat, ihale bedelinin yüzde on dördünden az olmamak üzere kesin teminat alınır.

(2) Teminat olarak kabul edilecek değerler aşağıda sayılmıştır:

a) Tedavüldeki Türk Parası,

b) Bankalar tarafından verilen teminat mektupları,

c) Hazine Müsteşarlığınca ihraç edilen Devlet İç Borçlanma Senetleri ve bu senetler yerine düzenlenen belgeler.

(3) Teminat mektupları dışındaki teminatlar, sanayi sitesi yapı kooperatifi tarafından belirlenecek banka şubelerine yatırılır ve makbuzları ihale dosyasına konur.

İhale komisyonu

MADDE 19 – (1) İhale komisyonu, biri Komisyon Başkanı olmak üzere beş Bakanlık personeli ve sanayi sitesini temsilen iki üyeden oluşturulur.

(2) İhale komisyonu üye tam sayısı ile toplanır ve salt çoğunlukla karar alır. Kararlarda çekimser oy kullanılamaz. Karara katılmayan üye, katılmama gerekçesini belirtir. Alınan kararlar, tutanağa bağlanır.

(3) Yeterlik ve ihale aynı komisyonca yapılır.

Tekliflerin hazırlanması, sunulması ve değerlendirilmesi

MADDE 20 – (1) Kapalı zarf içerisinde, teklif mektubunu içeren iç zarf da dâhil olmak üzere, ihaleye katılabilme şartı olarak istenilen bütün belgeler, bir zarfa konur. Teklif mektupları yazılı ve imzalı olarak kapalı zarf içerisinde sunulur. Teklifler, ihale dosyasında belirtilen ihale saatine kadar sıra numaralı alındılar karşılığında teslim edilir, belirtilen saatten sonra verilen teklifler kabul edilmez ve açılmaksızın iade edilir.

(2) İhale komisyonunca teklif zarfları alınış sırasına göre incelenir. Dış zarflar isteklilerle birlikte hazır bulunanlar önünde alınış sırasına göre açılarak katılımcı firmaların isimleri okunur. İsteklilerin teklif mektubunu içeren iç zarfları, yeterlik sonucunda değerlendirilmek üzere açılmadan ayrılır. İsteklilerin dış zarf belgeleri ihale komisyonunca değerlendirilmek üzere, yeterlik sonuçlarının açıklanacağı ve teklif mektuplarının açılacağı gün ve saat belirtilerek oturum isteklilere kapatılır.

(3) İsteklilerin dış zarf belgeleri ve bu belgelere ilgili mevzuat gereğince eklenmesi zorunlu olan ekleri, ihale komisyonunca değerlendirilerek, isteklilerin ihale konusu işi yapabilme kapasitelerini belirleyen yeterlik kriterlerineve ihale dosyasında belirtilen şartlara uygun olup olmadığı incelenir.

(4) İlk oturumda tespit edilen gün ve saatte, isteklilerle birlikte hazır bulunanlar önünde, ihale komisyonunca yapılan dış zarf inceleme sonuçları, yeterlik alamayan isteklilerin değerlendirme dışı bırakılma nedenleri, gerekçeleri ile birlikte açıklanır. Değerlendirme dışı bırakılan isteklilere ait teklif mektubunu içeren iç zarfları açılmadan iade edilir. İhale komisyonunca dış zarf belgelerinin tamam olduğu tespit edilerek, yeterli bulunan isteklilere ait teklif mektubunu içeren iç zarfları sıra ile açılarak, istekliler ile teklif ettikleri indirim oranları açıklanır.

Ekonomik açıdan en avantajlı teklifin belirlenmesi

MADDE 21 – (1) İhalede, yapılan değerlendirmeler sonucunda tespit edilen geçerli teklifler içerisinden, en yüksek indirim oranı veya en düşük teklif bedeli, ekonomik açıdan en avantajlı teklif olarak belirlenir. Birden fazla istekli tarafından, aynı indirim oranının veya teklif bedelinin verildiği ve bunların ekonomik açıdan en avantajlı teklif olduğunun anlaşıldığı durumlarda, iş deneyim belgeleri, fiyat dışındaki unsur olarak değerlendirilmek suretiyle, ekonomik açıdan en avantajlı teklif belirlenir.

İhalenin yapılıp yapılmaması

MADDE 22 – (1) İhale komisyonu, ihale dosyası esasları dâhilinde isteklileri değerlendirir. İhale komisyonu kararı üzerine, sanayi sitesi verilmiş olan bütün teklifleri reddederek ihaleyi iptal etmekte serbesttir. Bütün tekliflerin reddedilmesi nedeniyle herhangi bir yükümlülük altına girilmez.

İhalenin sonuçlandırılması ve sözleşme düzenlenmesi

MADDE 23 – (1) İhale, ekonomik açıdan en avantajlı teklifi veren isteklinin üzerinde bırakılır. İhale komisyonu, bu esaslar doğrultusunda gerekçeli kararını belirleyerek onaya sunar. İhale kararı, karar tarihini izleyen en geç yirmi bir takvim günü içinde onaylanır veya gerekçesi açıkça belirtilmek suretiyle iptal edilir.

(2) İhale sonucu, ihale kararının onaylandığı günü izleyen en geç on takvim günü içinde, ihale üzerinde bırakılana veya vekiline, imzası alınmak veya iadeli taahhütlü mektupla tebligat adresine postalanmak suretiyle bildirilir.

(3) İhale kararı kendisine bildirilen ve ihale üzerinde bırakılan isteklinin, bildirimi izleyen günden itibaren on takvim günü içinde, ihale dosyasında belirtilen oranda, sözleşmeye kaydolunacak kesin teminatı vererek, noter kanalıyla sözleşme imzalaması şarttır. Bu zorunluluklara uyulmadığı takdirde, protesto çekmeye ve hüküm almaya gerek kalmaksızın ihale iptal edilir, geçici teminat gelir kaydedilir ve istekli, Bakanlık kredisi ile yapılacak işlere ait ihalelere iki yıl süre ile katılamaz.

(4) İhalenin sonuçlandırılmasından sonra, yeterli bir gerekçesi olmadan usulüne uygun olarak yüklenici ile sözleşme imzalamayan sanayi siteleri yatırım programından çıkarılır.

(5) İhalenin sonuçlanmasını müteakip, sanayi sitesi ile yüklenici arasında noterden düzenlenecek beş adet sözleşme dosyasından, iki adedi Bakanlığa gönderilir.

(6) Yönetmelikte ve ihale dosyasında yer almayan diğer hususlar için, kamu ihale mevzuatının ilgili maddeleri kıyasen uygulanır.

Seviye tespiti ve kabul işlemleri

MADDE 24 – (1) Sözleşme esaslarına göre gerçekleştirilen imalat ve ihzaratlar karşılığı kontrol teşkilatı tarafından hazırlanan hakediş raporları sanayi sitesi yapı kooperatiflerince kredi kullanılması durumunda sanayi sitesi yapı kooperatifince, idarelerce kredi kullanılması durumunda idare yetkili organınca onaylandıktan sonra, Bakanlık tarafından kredilendirilme açısından seviye tespiti yapılır. Sanayi sitesi inşaatlarının kabul işlemleri, sanayi sitesi yapı kooperatiflerince kredi kullanılması durumunda sanayi sitesi yapı kooperatifi, idarelerce kredi kullanılması durumunda idare tarafından oluşturulacak komisyon marifetiyle yapılıp onaylandıktan sonra bir nüshası Bakanlığa bilgi için gönderilir.

BEŞİNCİ BÖLÜM

Kredilendirme, Bakanlığın Denetimi ve Son Hükümler

Kredinin kaynağı

MADDE 25 – (1) Bu Yönetmelik kapsamında kullandırılacak krediler, Bakanlık bütçesinde yer alan ödeneklerden karşılanır.

Kredi teminatı

MADDE 26 – (1) Bu Yönetmelik kapsamında sanayi sitesi yapı kooperatifi veya idareler, Bakanlık tarafından verilen kredi tahsis talimatına göre hazırlanan tip borç taahhütnamesini, notere onaylattıktan sonra bankaya verir. Borç taahhütnamesinin, bankaya intikalinden sonra kredi kullanılabilir.

(2) Kredinin güvencesini oluşturacak arsa ve arazilerin, detaylı bir dökümü sanayi sitesi yapı kooperatifi veya idareler tarafından bankaya onaylı listeler halinde bildirilir. Banka listelerde belirtilen arsa ve araziler üzerine, Bakanlık adına birinci derece ve sırada kredinin yüzde kırk fazlası kadar gayrimenkul ipoteği tesis ederek gerekli teminatı oluşturur. Söz konusu arsa üzerine yapılacak her türlü inşaat, ipotek kapsamına dâhil edilir.

Katılım payı

MADDE 27 – (1) Katılım payı, kredilendirilme açısından vize edilen hakediş bedelinin, Bakanlık hissesi dışındaki sanayi sitesi yapı kooperatifi veya idareler tarafından ödenmesi gereken kısmıdır.

(2) Katılım payının, sanayi sitesi yapı kooperatifi veya idareler tarafından Bankaya yatırılmasını müteakip, hakediş tutarının Bakanlık hissesi, fiili olarak kredilendirilir.

Kredi kullanım esasları

MADDE 28 – (1) Bakanlıkça verilen krediler, bu Yönetmelikle belirlenen amaçlar dışında kullanılamaz, başka kişi ve kuruluşlara devredilemez ve haczedilemez. Bu hükümlere uyulmaması halinde, kredilendirilme durdurularak, ödenen meblağlar sanayi sitesi yapı kooperatifi ve idarelere tahakkuk ettirilmek suretiyle, Bakanlık gelir hesabına iade edilir.

(2) Bakanlık kredisi sanayi sitesi yapı kooperatifi ve idareler aracılığı ile kullandırılır. Ferdi kredi kullandırılmaz.

(3) Krediye mahsuben hiçbir şekilde avans verilmez.

(4) Bakanlık, kredi ödeme şekil ve şartlarını mevzuat çerçevesinde tekrar gözden geçirmeye, gerektiği zaman değişiklik yapmaya, ek şart koymaya yetkilidir.

Satış ve devir

MADDE 29 – (1) İdareler, sanayi sitesi gelişim alanı inşaatının tamamlanmasını müteakip hak sahipleriyle yaptıkları sözleşme hükümlerine uygun olarak işyerlerinin mülkiyetini hak sahiplerine devreder.

(2) İdare tarafından hak sahipleri için Bakanlık kredi desteğiyle yapılan işyerlerinin satış bedeli, işyeri inşaat maliyet bedelinin %10’undan fazla olamaz.

Kredilendirme

MADDE 30 – (1) Taşınma masrafları dâhil kullandırılacak kredinin kredilendirme ve faiz oranları ve geri ödeme ile ilgili hususları Organize Sanayi Bölgeleri ve Sanayi Siteleri Projeleri Ödeneklerinin Kullanımı ve Kredilendirilmesine İlişkin Usul ve Esaslarda belirlenir.

Bakanlığın denetimi

MADDE 31 – (1) Bakanlık, kendi veya uygun göreceği merciler marifetiyle kredi kullanıcılarını, kredi işlemleriyle ilgili olarak dilediği zaman denetler, düzeltilmesi gerekli görülen hususların tespiti halinde gerekli tedbirleri alır. Kredi kullanıcısı, Bakanlık talimatlarını yerine getirmekle yükümlüdür.

(2) Bakanlık gerekli görmesi halinde sanayi sitesi gelişim projesinin her aşamasında müşavirlik hizmeti alabilir.

(3) Bakanlık, sanayi sitelerinin dönüşüm ve gelişimi kapsamında, diğer kamu kurum ve kuruluşlarının da dâhil olduğu ortak projeler yürütebilir.

Yürürlük

MADDE 32 – (1) Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

MADDE 33 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanı yürütür.

 

Kooperatifçilik e-Sertifika Programı (KOOP-ES) -EVREN ÖZMEN

Gümrük ve Ticaret Bakanı Bülent Tüfenkci, kooperatifçiliğin ayrı bir mevzuatı ve özel sektör girişimleriyle büyüyen bir yapısının olması gerektiğini belirterek, “Önümüzdeki dönemde topyekun bir kooperatifçilik mevzuatına yeniden çalışmamız gerekiyor. Üyelerin gerçekten kazandığı işletmeler oluşturmak istiyoruz.” dedi.

Tüfenkci, Bakanlıkta gerçekleştirilen Kooperatifçilik e-Sertifika Programı (KOOP-ES) Tanıtım Toplantısı’nda yaptığı konuşmada, Türk milletinin vatanını canı pahasına savunduğunu vurgulayarak, Zeytin Dalı Harekatı’nda şehit düşen askerler için Allah’tan rahmet diledi.

Bakanlık olarak güçlü Türkiye için gerekli adımları attıklarını ifade eden Tüfenkci, ülkenin kalkınması noktasında kooperatifleri de ekonominin önemli bir unsuru haline getirmek istediklerini söyledi.

Tüfenkci, kooperatiflerin önündeki rekabet engellerinin kaldırılması için bazı düzenlemeler yaptıklarını anımsatarak, bu hafta TBMM Plan ve Bütçe Komisyonu‘nda görüşülen torba yasa tasarısında yer alan kooperatiflere ilişkin düzenlemenin, tarımsal amaçlı kooperatifleri Hazine’ye ait arazilerin tahsisinde avantajlı hale getireceğini bildirdi.

Kooperatifçilik konusunda yeni bir mevzuat çalışmasına ihtiyaç olduğuna dikkati çeken Tüfenkci, “Önümüzdeki dönemde topyekun bir kooperatifçilik mevzuatına yeniden çalışmamız gerekiyor. Küçük işletmeleri bir araya getirerek büyük iktisadi işletmelere dönüştürmek, üyelerin gerçekten kazandığı işletmeler oluşturmak istiyoruz. Kooperatif bilincini bu anlamda özendirmeliyiz.” diye konuştu.

“Üyelerin hakkını, hukukunu korumalıyız”

Tüfenkci, kooperatiflerin tarımdan krediye, sigortadan enerjiye, eğitimden sosyal ihtiyaçlara ve konuttan taşımacılığa kadar ekonominin her sektöründe faaliyet gösterdiğini belirterek, şöyle devam etti:

“Kooperatifler, tüm dünyada kamu ve özel sektörün yanında üçüncü sektör olarak kabul edilmektedir. Kooperatifçiliğin ayrı bir mevzuatı, ayrı bir sorumluluğu, özel sektör girişimleriyle büyüyen bir yapısı olmalı. Ülkemizdeki mevcut kooperatifçiliğin ekonomik anlamda büyümesi ve aynı zamanda yeni nesil kooperatiflerin yaygınlaşması ancak kooperatifçiliğin farklı sektörlerde de yer almasıyla mümkündür. Kooperatifler sermayenin tabana yayılması noktasında yerel kalkınmanın anahtarıdır.”

Tüfenkci, kooperatiflerin küçük girişimleri büyük işletmelere dönüştürerek bulundukları bölgenin sanayisinde söz sahibi olabildiğini, İstanbul Sanayi Odasının “Türkiye’nin 500 Büyük Sanayi Kuruluşu” araştırmasında kooperatiflerle kooperatif iştirak ve kuruluşlarının sürekli yer aldığını hatırlattı.

Kooperatiflerin kurumsallaşma noktasında mevzuat kaynaklı eksikliklerinin bulunduğunu anlatan Tüfenkci, “İlk olarak kooperatiflerin oluşturduğu şirketler kurumsallaştırılmalı. Bu konuda hangi adımların atılması gerekiyorsa bunu birlikte gerçekleştirelim. Kooperatif yöneticileri de üyelerine karşı sorumluluklarını hakkıyla yerine getirilmeli. Üyelerin hakkını, hukukunu korumalıyız.” ifadesini kullandı.

“KOOP-ES ile sektörün nitelikli büyümesini hedefliyoruz”

Kooperatiflerin mevcut sorunlarına çözüm bulabilmek amacıyla önemli düzenlemeler yaptıklarını dile getiren Tüfenkci, geçen yıl kanunda gerçekleştirilen değişiklikle kooperatif üst kuruluşuna ortak olunmasına, olağan genel kurul toplantılarının en fazla üç hesap dönemini kapsayacak şekilde ve birleştirilerek yapılabilmesine, bu sayede kooperatiflerin en önemli gider masraflarından olan genel kurul giderlerinde tasarruf yapılmasına imkan sağlandığını söyledi.

Tüfenkci, Kurumlar Vergisi Kanunu’nda yapılan değişiklikle kooperatiflere iktisadi işletme kurulması şartıyla muafiyetleri bozulmadan ortak dışı işlem yapabilme imkanı getirildiğini, ortak dışı işlemin yasal tanımının yapıldığını ve yanlış uygulamalara sebep olan demirbaşların satılmasının ortak dışı işlem sayılmayacağına ilişkin düzenleme yapıldığını anımsattı.

Ortak dışı işlem yapmak ve katıldıkları diğer kurumlardan elde ettikleri kazancı ortaklarına dağıtmak isteyen kooperatiflerin de ticari hayatta önlerini açtıklarını belirten Tüfenkci, şunları kaydetti:

“Kooperatiflerin izin almak kaydıyla tütün işleme tesisi kurabilme ve ticaretini yapabilmelerine imkan sağlanmıştır. Kanunda yapılan değişiklikle ortak sayısı 500’ü aşan kooperatif ve birliklerinin yarısından fazla hissesine sahip olduğu, 50 milyon üstü cirosu bulunan anonim ortaklıkların paylarının halka arz olunmuş sayılacağı ve bu şirketlerin halka açık anonim şirket hükümlerine tabi tutulacağı bir düzenleme yaptık.”

Bakanlık olarak kooperatifçilik eğitimlerine yönelik girişimlerde bulunduklarına işaret eden Tüfenkci, “KOOP-ES ile ortaklık bilincine sahip ve kooperatifçilik mevzuatına hakim, donanımlı kişilerin bu sektörde yer almasını ve sektörün nitelikli büyümesini, böylece kooperatiflerimizin ekonominin önemli unsurlarından biri haline gelmesini hedeflemekteyiz.” ifadesini kullandı.

“Program, kooperatifçilik bilincinin gelişmesine katkı sunacak”

Kooperatifçilik Genel Müdürü Arif Sami Seymenoğlu da Anadolu Üniversitesi ile iş birliği yaparak, kooperatiflerin ihtiyaç duyduğu konularda eksiklerini tamamlayacak bir “uzaktan eğitim” programı planladıklarını belirterek, KOOP-ES’in ilk kez 2017-2018 akademik döneminde deneme amaçlı hayata geçirildiğini bildirdi.

Bu kapsamda ilk mezunların sertifika almaya hak kazandığını ifade eden Seymenoğlu, kooperatifçilik eğitimlerine erişimi kolaylaştırmak amacıyla Bakanlık koordinasyonunda Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı, Çevre ve Şehircilik Bakanlığı, Anadolu Üniversitesi ve Milli Kooperatifler Birliği ile ortak çalışmalar yaptıklarını anlattı.

Anadolu Üniversitesi Rektörü Prof. Dr. Naci Gündoğan da üniversitenin 60 yıldır faaliyetlerini sürdürdüğünü, dünyanın 16 farklı ülkesinde hizmet sunduklarını belirterek, KOOP-ES için yaptıkları iş birliğinin toplumda kooperatifçilik bilincinin gelişmesine katkı sunacağını dile getirdi.

Bakan Tüfenkci, konuşmaların ardından Gündoğan’a plaket takdim etti.

Anonim Şirket Genel kurullarında Gündem Nasıl Hazırlanır ?-MALİ MÜŞAVİR EVREN ÖZMEN

Gündem

MADDE 13 – (1) Olağan genel kurul toplantısının gündeminde sırasıyla şu hususlar bulunur:

  1. a) Açılış ve toplantı başkanlığının oluşturulması.
  2. b) Yönetim kurulunca hazırlanan yıllık faaliyet raporunun okunması ve müzakeresi.
  3. c) Denetçi raporlarının okunması.

ç) Finansal tabloların okunması, müzakeresi ve tasdiki.

  1. d) Yönetim kurulu üyelerinin ibrası.
  2. e) Kârın kullanım şeklinin, dağıtılacak kâr ve kazanç payları oranlarının belirlenmesi.
  3. f) Yönetim kurulu üyelerinin ücretleri ile huzur hakkı, ikramiye ve prim gibi hakların belirlenmesi.
  4. g) Faaliyet yılı içinde yönetim kurulu üyeliklerinde eksilme meydana gelmiş ve yönetim kurulunca atama yapılmış ise atamanın genel kurulca onaylanması.

ğ) Görev süreleri sona ermiş olan yönetim kurulu üyelerinin seçilmesi, şayet esas sözleşmede görev süreleri belirtilmemişse görev sürelerinin tespiti.

  1. h) Denetçinin seçimi.

ı) Lüzum görülecek sair hususlar.

(2) Lüzum görülen sair hususlar gündeme açıkça yazılmalıdır. Görüşülecek konu önceden tespit edilip gündeme yazılmadan, “lüzum görülecek sair hususlar” şeklinde bir gündem maddesi belirlenemez.

(3) Kanun ve esas sözleşme gereği genel kurulun yetkisinde olan ve olağanüstü genel kurul toplantı gündemini oluşturan her türlü konu, olağan genel kurul toplantı gündemine yazılabilir.

(4) Azlığın süresi içinde müracaat etmesi halinde, görüşülmesini istediği konular yönetim kurulu tarafından gündeme alınır.

(5) Yapılan denetim sonucunda veya herhangi bir sebeple Bakanlıkça, şirket genel kurulunda görüşülmesi istenen konuların gündeme konulması zorunludur.

(6) Gündem, genel kurulu toplantıya çağıran tarafından belirlenir.

Gündem

MADDE 13 – (1) Olağan genel kurul toplantısının gündeminde sırasıyla şu hususlar bulunur:

  1. a) Açılış ve toplantı başkanlığının oluşturulması.
  2. b) Yönetim kurulunca hazırlanan yıllık faaliyet raporunun okunması ve müzakeresi.
  3. c) Denetçi raporlarının okunması.

ç) Finansal tabloların okunması, müzakeresi ve tasdiki.

  1. d) Yönetim kurulu üyelerinin ibrası.
  2. e) Kârın kullanım şeklinin, dağıtılacak kâr ve kazanç payları oranlarının belirlenmesi.
  3. f) Yönetim kurulu üyelerinin ücretleri ile huzur hakkı, ikramiye ve prim gibi hakların belirlenmesi.
  4. g) Faaliyet yılı içinde yönetim kurulu üyeliklerinde eksilme meydana gelmiş ve yönetim kurulunca atama yapılmış ise atamanın genel kurulca onaylanması.

ğ) Görev süreleri sona ermiş olan yönetim kurulu üyelerinin seçilmesi, şayet esas sözleşmede görev süreleri belirtilmemişse görev sürelerinin tespiti.

  1. h) Denetçinin seçimi.

ı) Lüzum görülecek sair hususlar.

(2) Lüzum görülen sair hususlar gündeme açıkça yazılmalıdır. Görüşülecek konu önceden tespit edilip gündeme yazılmadan, “lüzum görülecek sair hususlar” şeklinde bir gündem maddesi belirlenemez.

(3) Kanun ve esas sözleşme gereği genel kurulun yetkisinde olan ve olağanüstü genel kurul toplantı gündemini oluşturan her türlü konu, olağan genel kurul toplantı gündemine yazılabilir.

(4) Azlığın süresi içinde müracaat etmesi halinde, görüşülmesini istediği konular yönetim kurulu tarafından gündeme alınır.

(5) Yapılan denetim sonucunda veya herhangi bir sebeple Bakanlıkça, şirket genel kurulunda görüşülmesi istenen konuların gündeme konulması zorunludur.

(6) Gündem, genel kurulu toplantıya çağıran tarafından belirlenir.

Usulsüzlük ve özel usulsüzlük cezaları için yapılabilecek indirim oranının 1/3’ten 1/2’ ye çıkarılması öngörülmektedir.

Usulsüzlük ve özel usulsüzlük cezaları için yapılabilecek indirim oranının 1/3’ten 1/2’ ye çıkarılması öngörülmektedir.

Bu Kanunun 14 üncü maddesiyle, Vergi Usul Kanunu’nun “Vergi Ziyaı, Usulsüzlük ve Özel Usulsüzlük Cezalarında İndirme” başlıklı 376 ncı maddesinin birinci fıkrasının (2) numaralı bendinde yapılması öngörülen değişiklikle, usulsüzlük ve özel usulsüzlük cezaları için yapılabilecek indirim oranının 1/3’ten 1/2’ye çıkarılmaktadır.

Kıdem tazminatından istisna tutarın hesabına dahil edilecek ödemelere yeni eklemeler yapılmaktadır. 

Kıdem tazminatından istisna tutarın hesabına dahil edilecek ödemelere yeni eklemeler yapılmaktadır.

Bu Kanunun 5 inci maddesiyle, Gelir Vergisi Kanunu’nun “Tazminat ve Yardımlarda” başlıklı 25 inci maddesinin birinci fıkrasında yapılması öngörülen değişiklik ile hizmet sözleşmesi sona erdikten sonra hizmet erbabına, karşılıklı sonlandırma sözleşmesi veya ikale sözleşmesi kapsamında ödenen tazminatlar, iş kaybı tazminatları, iş sonu tazminatları, iş güvencesi tazminatları gibi adlar altında yapılan ödemeler ve yardımların ödenecek kıdem tazminatlarından istisna edilecek tutarın hesaplanmasında dikkate alınacaktır. İstisnayı aşan tutarlar ise ücret olarak gelir vergisine tabi tutulacaktır.

Kreş ve gündüz bakımevi hizmetine ilişkin yapılan ödemelerin belli bir tutarı vergiden istisna edilmektedir.

Kreş ve gündüz bakımevi hizmetine ilişkin yapılan ödemelerin belli bir tutarı vergiden istisna edilmektedir.

Bu Kanunun 4 üncü maddesiyle, Gelir Vergisi Kanunu’nun “Ücretlerde” başlıklı 23 üncü maddesinin birinci fıkrasında yapılması öngörülen değişiklik ile işverenlerce kadın hizmet erbabına kreş ve gündüz bakımevi hizmeti verilmek suretiyle sağlanan menfaatler ile işverenler tarafından söz konusu hizmetin işyerinde verilmemesi durumunda kadın hizmet erbabına aylık olarak, asgari ücretin aylık brüt tutarının %15’ini geçmemek üzere sağlanan kreş ve gündüz bakımevi yardımları ücret istisnası kapsamına alınmaktadır.

Ödemenin çalışanlara nakden yapılmadan kreş ve gündüz bakımevi hizmeti sağlayan gelir ve kurumlar vergisi mükelleflerine doğrudan yapılması gerekmekte olup, hizmet bedelinin belirlenen tutarı aşması halinde aşan kısım ücret olarak vergilendirilecektir. Ayrıca, kadın hizmet erbabına kreş ve gündüz bakımevi yardımı gibi adlar altında nakden yapılan ödemeler ve bu amaçla sağlanan diğer menfaatler istisna kapsamında değerlendirilmeyecektir.

inşaat taahhüt işi kapsamında ifa edilen mutfak ve banyo dolapları; yer, parke ve fayans döşemeleri; sıva, boya, badana işleri KDV ORANI-EVREN ÖZMEN

İlgi

:

19/07/2017 tarihli özelge talep formunuz.

İlgide kayıtlı özelge talep formunda, inşaat şirketiyle 107 m² büyüklüğündeki konutu kaba inşaat olarak teslim almak üzere sözleşme yaptığınız, bir süre sonra aynı inşaat şirketiyle ince işlerin (yer, parke ve fayans döşemeleri, sıva, boya, badana işleri, mutfak, banyo dolapları, klima, buzdolabı, fırın, bulaşık makinesi, mikrodalga fırın) yapılması konusunda ikinci bir sözleşme daha yaptığınız belirtilerek, söz konusu sözleşmeler kapsamında yapılan işler için uygulanması gereken katma değer vergisi (KDV) oranı sorulmaktadır.

 

KDV oranları, 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanununun 28 inci maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak yayımlanan 2007/13033 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı (BKK) eki (I) sayılı listede yer alan teslim ve hizmetler için % 1, (II) sayılı listede yer alan teslim ve hizmetler için % 8, bu listelerde yer alanlar hariç olmak üzere vergiye tabi işlemler için % 18 olarak tespit edilmiştir.

 

Buna göre;

 

  • Sözleşme uyarınca inşaat taahhüt işi kapsamında ifa edilen mutfak ve banyo dolapları; yer, parke ve fayans döşemeleri; sıva, boya, badana işleri ile
  • Klima, buzdolabı, fırın, bulaşık makinesi ve mikrodalga fırın teslimi

    genel oranda (% 18) KDV’ye tabidir.

     

    Bilgi edinilmesini rica ederim.

DUTY FREE MAĞAZALARINDA ALIŞVERİŞ SINIRI DÜŞÜRÜLDÜ-EVREN ÖZMEN

Ekran Resmi 2017-03-27 10.39.52

“(4) Nakil vasıtası sürücü ve hizmetlileri ülkeye girişlerinde, yolcu girişi yapılan hudut kapılarındaki mağazalardan 1 karton sigara, en fazla 1 litrelik 1 adet alkollü içki, en fazla 120 ml’lik 1 adet parfüm ve 1 adet kozmetik ürün ile en fazla 1 kilogram çikolata veya şekerden mamul yiyecek satın alabilirler.”

2.EL ARAÇ SATIŞI HAKKINDA GÜNCEL MEVZUAT 2018-EVREN ÖZMEN

2. El Araç Satışı Yönetmelik 2018.png

13 Şubat 2018 SALI Resmî Gazete Sayı : 30331
YÖNETMELİK
Gümrük ve Ticaret Bakanlığından:

İKİNCİ EL MOTORLU KARA TAŞITLARININ TİCARETİ

HAKKINDA YÖNETMELİK

 

BİRİNCİ BÖLÜM

Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar

Amaç

MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretine ilişkin usul ve esasları düzenlemektir.

Kapsam

MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik; ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal eden gerçek ve tüzel kişi tacirler ile esnaf ve sanatkârların ikinci el motorlu kara taşıtı alım satım faaliyetlerini, yetki belgesinin verilmesi, yenilenmesi ve iptaline ilişkin usul ve esasları, ikinci el motorlu kara taşıtı ticareti yapılan işletme, toplu işyeri ve pazarlarda aranan şartları, ikinci el motorlu kara taşıtı alım satımında ödeme yöntemlerini, noterlerin ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretine ilişkin yükümlülüklerini ve Bakanlık, yetkili idare ve diğer ilgili kurum ve kuruluşların ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretine ilişkin görev, yetki ve sorumluluklarını kapsar.

(2) Aşağıda belirtilen ikinci el motorlu kara taşıtı satışları bu Yönetmeliğin kapsamı dışındadır:

a) 5/1/1961 tarihli ve 237 sayılı Taşıt Kanununa tabi idare, kurum ve kuruluşlar ile kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşlarınca yapılan satışlar.

b) İkinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal eden kişilerin kendi aralarındaki satışlar.

c) Haciz, müsadere, zapt, buluntu, trafikten men gibi nedenlerle icra müdürlükleri, alacaklı amme idareleri, milli emlak müdürlükleri, tahsil daireleri ve diğer yetkili kamu kurum ve kuruluşları tarafından yapılan satışlar.

ç) 27/10/1999 tarihli ve 4458 sayılı Gümrük Kanunu ile 21/3/2007 tarihli ve 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu çerçevesinde yapılan satışlar.

Dayanak

MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelik, 14/1/2015 tarihli ve 6585 sayılı Perakende Ticaretin Düzenlenmesi Hakkında Kanunun 16 ncı maddesinin birinci fıkrasının (b) bendine dayanılarak hazırlanmıştır.

Tanımlar

MADDE 4 – (1) Bu Yönetmeliğin uygulanmasında;

a) Bakanlık: Gümrük ve Ticaret Bakanlığını,

b) Genel Müdürlük: İç Ticaret Genel Müdürlüğünü,

c) İkinci el motorlu kara taşıtı: 13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 3 üncü maddesinde tanımlanan ve trafik siciline tescilli olan motosiklet, otomobil, arazi taşıtı, otobüs, kamyonet, kamyon ve lastik tekerlekli traktör niteliğindeki taşıtları,

ç) İkinci el motorlu kara taşıtı ticareti: Doğrudan veya aracılık yapılmak suretiyle gerçekleştirilen ikinci el motorlu kara taşıtının satışı ve pazarlanmasıyla ilgili faaliyetler bütününü,

d) İl müdürlüğü: Ticaret il müdürlüğünü,

e) Kanun: Perakende Ticaretin Düzenlenmesi Hakkında Kanunu,

f) Mesleki yeterlilik belgesi: 21/9/2006 tarihli ve 5544 sayılı Mesleki Yeterlilik Kurumu Kanununun 22 nci maddesi çerçevesinde verilen belgeyi,

g) Üst meslek kuruluşu: Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği ile Türkiye Esnaf ve Sanatkârları Konfederasyonunu,

ğ) Yetki belgesi: İkinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal edilebilmesi için ticari işletmeler ile esnaf ve sanatkâr işletmeleri adına düzenlenen belgeyi,

h) Yetkili idare: İşyeri açma ve çalışma ruhsatını vermeye yetkili belediye veya il özel idareleri ile diğer idareleri,

ifade eder.

İKİNCİ BÖLÜM

Yetki, Yeterlilik ve Bilgi Sistemi

İkinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal edebilecek kişiler ve yetki belgesi

MADDE 5 – (1) İkinci el motorlu kara taşıtı ticareti, işletmesi adına yetki belgesi alan tacirler ile esnaf ve sanatkârlar tarafından yapılır.

(2) Yetki belgesi, ikinci el motorlu kara taşıtı ticareti yapılan işletmenin bulunduğu yerdeki il müdürlüğü tarafından verilir, yenilenir ve iptal edilir.

(3) Yetki belgesi, her bir işletme için ayrı ayrı düzenlenir ve devredilemez.

(4) Yetki belgesinin geçerlilik süresi beş yıldır.

(5) Yetki belgesi, işletmede kolayca görülüp okunabilecek bir yere asılır.

(6) Bakanlık, yetki belgesinin içeriği ile yetki belgesinin düzenlenmesine ilişkin diğer usul ve esasları belirlemeye yetkilidir.

Yetki belgesi verilmesinde aranan şartlar

MADDE 6 – (1) İşletmeye yetki belgesi verilebilmesi için;

a) 18 inci maddenin birinci fıkrasında belirtilen şartların taşınması,

b) Esnaf ve sanatkârlar odasına, ticaret ve sanayi odasına veya ticaret ve sanayi odalarının ayrı kurulduğu yerlerde ticaret odasına kayıtlı olunması,

c) Gelir veya kurumlar vergisi mükellefi olunması,

ç) Gerçek kişi tacirler ile esnaf ve sanatkârların kendilerinin, ticaret şirketleri ile diğer tüzel kişi tacirlerin temsile yetkili kişilerinden en az birinin, şubelerde ise şube müdürünün;

1) On sekiz yaşını doldurmuş olması,

2) En az lise mezunu olması,

3) Mesleki yeterlilik belgesine sahip olması,

4) İflas etmemiş veya iflas etmiş olsa bile itibarını yeniden kazanmış olması,

5) Konkordato ilan etmemiş olması,

6) Kasten işlenen bir suçtan dolayı affa uğramış olsalar dahi devletin güvenliğine, Anayasal düzene ve bu düzenin işleyişine, milli savunmaya ve devlet sırlarına karşı suçlar ile casusluk, zimmet, irtikâp, rüşvet, hırsızlık, dolandırıcılık, sahtecilik, güveni kötüye kullanma, hileli iflas, ihaleye fesat karıştırma, edimin ifasına fesat karıştırma, suçtan kaynaklanan malvarlığı değerlerini aklama, terörizmin finansmanı, kaçakçılık, vergi kaçakçılığı veya haksız mal edinme suçlarından hüküm giymemiş ya da ticaret ve sanat icrasından hükmen yasaklanmamış olması,

gerekir.

(2) Bakanlık, yetki belgesi verilmesi için mesleki eğitim şartı getirmeye ve bu eğitime ilişkin usul ve esasları ilgili kamu kurum ve kuruluşlarının görüşlerini alarak belirlemeye yetkilidir. Mesleki eğitim, Bakanlık veya Bakanlıkça uygun görülen üniversiteler, kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşları ve mesleki yeterlilik belgesi vermeye yetkili kurum ve kuruluşlar tarafından verilir.

Yetki belgesinin verilmesi

MADDE 7 – (1) Yetki belgesi başvurusu, yetki belgesi verilmesinde aranan şartların taşındığını gösteren belgeler ile birlikte yazılı olarak yapılır. İşletmenin 18 inci maddenin birinci fıkrasında belirtilen şartları taşıyıp taşımadığı, başvuru tarihinden itibaren yedi gün içinde il müdürlüğü tarafından bir tutanakla yerinde tespit edilir.

(2) İl müdürlüğünce, ilgili kurum ve kuruluşların elektronik bilgi sistemlerinden sağlanabilen belgeler bu sistemlerden temin edilir ve işletme adına elektronik ortamda oluşturulan dosyada diğer başvuru evrakı ile birlikte saklanır.

(3) Yetki belgesi verilmesinde aranan şartları taşıdığı anlaşılan işletmelere, başvuru tarihinden itibaren on gün içinde yetki belgesi verilir.

Yetki belgesinin yenilenmesi

MADDE 8 – (1) Yetki belgesi, geçerlilik süresinin sona ermesi veya içeriğindeki bilgilerden herhangi birinde değişiklik olması durumunda yenilenir.

(2) Yenileme başvurusu, yetki belgesi geçerlilik süresinin sona ermesinden en az otuz gün önce, yetki belgesinde yer alan bilgilerde değişiklik olması durumunda ise değişikliğin gerçekleştiği tarihten itibaren yedi gün içinde yapılır.

(3) Posta yoluyla yapılan yenileme başvurusu geçersizdir.

(4) Yetki belgesinin yenilenmesinde 7 nci maddede belirtilen usul ve esaslar uygulanır. Ticaret unvanının veya işletme adının değişmesi gibi nedenlerle yetki belgesinin yenilenmesi durumunda değişikliğin belgelendirilmesi yeterlidir.

Yetki belgesinin iptali

MADDE 9 – (1) Yetki belgesi verilmesinde aranan şartlardan herhangi birinin kaybedilmesi halinde bu durum, şartların kaybedildiği tarihten itibaren on beş gün içinde işletme tarafından yazılı olarak il müdürlüğüne bildirilir. Bu bildirim veya şartların kaybedildiğinin il müdürlüğünce tespiti üzerine yetki belgesi aynı gün iptal edilir.

(2) Yetki belgesi iptal edilen işletme il müdürlüğünce beş gün içinde yazılı olarak yetkili idareye bildirilir.

Mesleki yeterlilik belgesi

MADDE 10 – (1) 6 ncı maddenin birinci fıkrasının (ç) bendinde belirtilen kişiler ile ikinci el motorlu kara taşıtı ticareti yapılan işletmede pazarlama ve satış personeli olarak çalıştırılan kişilerin mesleki yeterlilik belgesine sahip olması gerekir.

(2) Bakanlık, yetki belgesine sahip işletmelerce çalıştırılması gereken mesleki yeterlilik belgesine sahip asgari personel sayısı ile ulusal yeterliliğin yapısını oluşturan ve personelin sahip olduğu mesleki yeterlilik belgesinde yer alması gereken seçmeli birimleri belirlemeye yetkilidir.

(3) Mesleki yeterlilik belgesine ilişkin diğer hususlarda 5544 sayılı Kanun ve ikincil mevzuatındaki hükümler uygulanır.

İkinci El Motorlu Kara Taşıtı Ticareti Bilgi Sistemi ve ilan

MADDE 11 – (1) Yetki belgesi, mesleki yeterlilik belgesi ve bu Yönetmelik kapsamında verilen TSE hizmet yeterlilik belgesi ile ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretine ilişkin Bakanlıkça gerekli görülen bilgilerin takip ve kontrolü amacıyla Bakanlık tarafından İkinci El Motorlu Kara Taşıtı Ticareti Bilgi Sistemi oluşturulur.

(2) Yetki belgesi verilen ve iptal edilen işletmeler il müdürlüklerince, mesleki yeterlilik belgesi onaylanan ve iptal edilen kişiler Mesleki Yeterlilik Kurumunca, bu Yönetmelik kapsamında TSE hizmet yeterlilik belgesi verilen ve iptal edilen işletmeler Türk Standardları Enstitüsünce aynı gün; Bakanlıkça gerekli görülen diğer bilgiler ise Bakanlığın belirlediği süre içinde ilgili kurum ve kuruluşlarca İkinci El Motorlu Kara Taşıtı Ticareti Bilgi Sistemine işlenir.

(3) Yetki belgesine sahip işletmelerin güncel listesi Bakanlığın internet sayfasında ilan edilir.

(4) İkinci El Motorlu Kara Taşıtı Ticareti Bilgi Sistemi ilgili kurum ve kuruluşların erişimine açılır ve ihtiyaç duyulan diğer bilgi sistemlerine entegre edilir.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Faaliyetlere İlişkin Yükümlülükler

İkinci el motorlu kara taşıtı satışına aracılık ve taşıt teslim belgesi

MADDE 12 – (1) Satışa sunulmak üzere ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal eden işletmeye teslim edilen ikinci el motorlu kara taşıtı için taşıt teslim belgesi düzenlenir.

(2) Taşıt teslim belgesi, ikinci el motorlu kara taşıtının adına tescilli olduğu kişi ile işletme arasında birer nüshası taraflarda kalacak şekilde en az iki nüsha düzenlenir.

(3) Taşıt teslim belgesinde asgari olarak aşağıdaki bilgilere yer verilir:

a) Tarafların adı ve soyadı veya ticaret unvanı ve işletme adı ile kimlik ve iletişim bilgileri.

b) İkinci el motorlu kara taşıtının ruhsat ve kilometre bilgileri ile boyalı ve değişen parça bilgileri.

c) İkinci el motorlu kara taşıtının adına tescilli olduğu kişi tarafından beyan edilen taşıta ilişkin arıza ve hasar bilgileri ile güvenlik, iç donanım, dış donanım ve multimedya özellikleri gibi diğer bilgiler.

ç) Aracılık hizmeti karşılığında işletmeye ödenecek ücretin tutarı.

d) İkinci el motorlu kara taşıtının işletmede kalacağı süre.

e) Tarafların tebligat adresleri ve imzaları.

(4) İkinci el motorlu kara taşıtında üçüncü fıkranın (d) bendinde belirtilen süre içinde oluşan arıza ve hasardan işletme sorumludur.

(5) Bakanlık, taşıt teslim belgesinin şekli ve içeriği ile aracılık hizmeti karşılığında işletmeye ödenecek ücretin üst sınırını üst meslek kuruluşlarının görüşünü alarak belirlemeye yetkilidir.

İkinci el motorlu kara taşıtının tanıtımı

MADDE 13 – (1) Satışa sunulan ikinci el motorlu kara taşıtının üzerinde kolaylıkla görülebilir ve okunabilir şekilde taşıta ilişkin tanıtıcı bilgilerin güncel olarak yer aldığı bir tanıtım kartı bulundurulur.

(2) Tanıtım kartında ikinci el motorlu kara taşıtına ilişkin asgari olarak aşağıdaki bilgilere yer verilir:

a) Marka ve modeli ile model yılı.

b) Rakam veya harflerinin bir kısmı karartılmak suretiyle motor ve şasi numarası.

c) Plaka numarası.

ç) Yakıt türü.

d) Kilometresi.

e) Satış fiyatı.

f) Boyalı ve değişen parçaları.

g) Niteliği belirtilmek suretiyle hasar kaydı.

ğ) Üzerinde rehin veya haciz gibi şerhlerin bulunup bulunmadığı.

h) Değişen parça, hasar kaydı, rehin ve haciz gibi bilgilerin ilgili sistemlerden temin edildiği tarih ve saat.

(3) İkinci el motorlu kara taşıtının elektronik ortamda tanıtılması durumunda ikinci fıkrada belirtilen bilgilere ve yetki belgesi numarasına elektronik ortamda da yer verilir.

Ekspertiz raporu

MADDE 14 – (1) Yetki belgesine sahip işletme tarafından ikinci el motorlu kara taşıtı satışından hemen önce ekspertiz raporu alınır ve raporun bir nüshası satış esnasında alıcıya teslim edilir. Ekspertiz raporunun ücreti, satış işleminin alıcıdan kaynaklanan bir nedenle gerçekleşmemesi durumunda alıcı, diğer hallerde yetki belgesine sahip işletme tarafından ödenir.

(2) Ekspertiz raporunda ikinci el motorlu kara taşıtının özellikleri, arıza ve hasar durumu ile kilometre bilgilerine yer verilir.

(3) Sekiz yaş veya yüz altmış bin kilometrenin üzerindeki ikinci el motorlu kara taşıtları için ekspertiz raporu alınması zorunlu değildir.

(4) Ekspertiz raporu, Türk Standardları Enstitüsü tarafından belirlenen standarda göre verilen TSE hizmet yeterlilik belgesi bulunan işletmeler tarafından düzenlenir.

(5) Ekspertiz raporunu düzenleyen kişiler ekspertiz raporundaki bilgilerin taşıtın gerçek durumunu yansıtmamasından sorumludur.

(6) Bakanlık, ekspertiz raporunda yer verilecek diğer bilgileri, TSE hizmet yeterlilik belgesi verilecek işletmelerde ve bu işletmelerde çalıştırılan kişilerde aranan nitelikleri, ekspertiz raporu düzenleyenlerin sorumluluklarını, hizmet yeterlilik belgesi ile ekspertiz raporu ücretinin üst sınırını ilgili kamu kurum ve kuruluşları ile üst meslek kuruluşlarının görüşünü alarak belirlemeye yetkilidir.

Garanti

MADDE 15 – (1) İkinci el otomobil ve motosikletin motor, şanzıman, tork konvertörü, diferansiyel ve elektrik sistemi, satış tarihinden itibaren üç ay veya beş bin kilometre, ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal eden işletmenin garantisi altındadır. İşletme, garanti kapsamına giren hususları sigorta yaptırmak suretiyle karşılayabilir.

(2) Birinci fıkrada sayılan parçalarda garanti süresi veya kilometresi içinde meydana gelen arızalar azami otuz iş günü içinde giderilir. Motosikletler için bu süre azami yirmi iş günüdür. Arızanın giderilmesine ilişkin masraflar işletmeye aittir. Bu sürelerin tespitinde taşıt sahibinin işletmeye yazılı başvuru tarihi veya ilgili il müdürlüğüne yazılı başvurusu üzerine il müdürlüğünce işletmeye yapılan bildirim tarihi dikkate alınır. İl müdürlüğüne yapılan başvuruda satış sözleşmesinin bir örneğine yer verilir.

(3) Garanti süresi veya kilometresi içinde arızalanan otomobil veya motosikletin işletmeye teslim edilmesi halinde işletme tarafından arızalı ikinci el otomobil veya motosikletin teslim alındığına dair bir belge düzenlenir. Bu belgede asgari olarak aşağıdaki bilgilere yer verilir:

a) İkinci el otomobil veya motosikleti teslim edenin adı, soyadı ve imzası.

b) İkinci el otomobil veya motosikleti teslim alanın adı, soyadı ve imzası.

c) İkinci el otomobil veya motosiklete ilişkin şikâyet ve talepler.

ç) İkinci el otomobil veya motosikletin markası ve modeli.

d) Arızanın on iş günü içinde giderilememesi halinde, tamirde geçen on iş gününü takip eden üç gün içinde, teslim edilen ikinci el otomobil veya motosiklete benzer özelliklere sahip ücretsiz ikame taşıt tahsis edileceğine dair taahhüt.

e) İkinci el otomobil veya motosikletin arıza bildirim ve işletmeye teslim tarihi.

(4) Birinci fıkrada sayılan parçalarda garanti süresi veya kilometresi içinde arıza meydana gelmesi durumunda tamirde geçen süre garanti süresine eklenir.

(5) İşletmeler birinci fıkrada belirtilenlere ilave garantiler verebilir.

(6) 7/11/2013 tarihli ve 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunun 56 ncı maddesi kapsamında üretici ve ithalatçı garantisi devam eden ikinci el otomobil veya motosikletler hakkında bu madde uygulanmaz.

(7) Bakanlık, garantiye ilişkin diğer usul ve esasları belirlemeye yetkilidir.

Garanti kapsamına girmeyen hususlar

MADDE 16 – (1) İkinci el otomobil ve motosikletin satışında aşağıdaki parça, durum, işlem ve arızalar garanti kapsamı dışındadır:

a) Sekiz yaş veya yüz altmış bin kilometrenin üzerindeki otomobil ve motosikletler.

b) Satış sırasında alıcı tarafından bilindiği işletme tarafından belgelendirilen arıza ve hasarlar.

c) Ekspertiz raporunda belirtilen arıza ve hasarlar.

ç) Aracın olağan kullanımı nedeniyle kayışlar, egzoz, amortisör, debriyaj, ön dişli takımı, fren balataları ve pabuçları, diskler, contalar gibi parçalarda meydana gelen aşınma ve yıpranmalar.

d) Garanti kapsamındaki bir parçada meydana gelen arızanın doğrudan sonucu olarak hasar görmedikçe veya zayi olmadıkça; bujiler, katalitik konvertörler, hava filtresi, yağ filtresi, yakıt filtresi, cam silecek lastikleri, klima devresinin doldurulması için kullanılan maddeler, ilave edilen yağlar, soğutma sıvıları, fren sıvıları ve diğer katkı maddeleri.

e) Garanti kapsamındaki bir parçada meydana gelen arızanın doğrudan sonucu olarak hasar görmedikçe veya zayi olmadıkça, koltuk aksesuarlarının temizlenmesi ve onarılması dâhil olmak üzere kaportanın ve kabinin olağan bakımı için yapılan masraflar.

f) Kaporta işleri, süslemeler, paspas, lastikler, jantlar, akü, farlar, park lambaları, camın ve farların kırılması veya çatlaması.

g) 15 inci maddenin birinci fıkrasında belirtilenler hariç olmak üzere elektronik parçalar ve komponentler.

ğ) Parça değişimi yapılarak veya yapılmaksızın düzenli önleyici işlemler, kontroller ve ayarlamalar.

h) İkaz lambaları sistem arızası gösterdiği halde aracı kullanmaya devam etmenin veya bilerek veya bilmeyerek uygun olmayan ya da kalitesiz yağların veya yakıtın kullanılmasının sebep olduğu arızalar.

ı) Hatalı kullanım, kaza, hırsızlık, hırsızlık girişimi, yangın, infilak, vandallık veya doğal afetler nedeniyle hasar gören veya zayi olan parçalar.

i) Taşıtın ihmal edilmesinin veya uygun olmayan bir şekilde kullanılmasının veya aracın gereği gibi çalışması için lüzumlu olan sıvıların donmasının sebep olduğu arızalar.

j) Bakım işlemlerinin muayene ve bakım planına uygun olarak yapılmaması nedeniyle meydana gelen arızalar.

k) Satış sonrasında taşıta yapılan herhangi bir eklenti nedeniyle oluşan hasar ve arızalar.

l) Trafik sicilinde “Trafikten çekilerek tescili silinmiştir.” kaydı bulunan taşıtlar.

(2) Kullanım hatasının tespitinde 13/6/2014 tarihli ve 29029 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Garanti Belgesi Yönetmeliğinin 11 inci maddesi uygulanır.

İkinci el motorlu kara taşıtı ticaretinde ödeme

MADDE 17 – (1) İkinci el motorlu kara taşıtı alım satımında taşıtın satış bedeli, Bakanlıkça uygun görülen kuruluş tarafından taşıt mülkiyeti ile satış bedelinin eş anlı el değiştirmesini sağlayacak şekilde oluşturulan elektronik ortamda ödenebilir.

(2) Alıcı veya satıcının talebi halinde satış bedeli, satış bedelinin ödenmesine ilişkin masraflar talepte bulunan tarafa ait olmak üzere, birinci fıkrada belirtilen elektronik ortamda ödenir.

(3) Bakanlık, birinci fıkrada belirtilen elektronik ortam için gerekli altyapının oluşturulmasına ve işletilmesine ilişkin usul ve esaslar ile verilen hizmetler karşılığında alınacak ücretlerin üst sınırını Türkiye Noterler Birliğinin görüşünü alarak belirlemeye yetkilidir.

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

İkinci El Motorlu Kara Taşıtı Ticareti Yapılan Yerler ve Bu Yerlerde Aranan Şartlar

İkinci el motorlu kara taşıtı ticareti yapılan işletmelerde aranan şartlar

MADDE 18 – (1) İkinci el motorlu kara taşıtı ticareti yapılan işletmelerde aşağıdaki şartlar aranır:

a) İmar mevzuatı çerçevesinde belirlenen ticaret alanlarında, çevreye ve trafiğe yük getirmeyen yerlerde ve içinde ikamet amaçlı kullanılan bağımsız bölüm bulunmayan yapılarda açılması.

b) Açık ve kapalı alan toplamının en az dört taşıtın kapladığı alan büyüklüğünde olması; bir taşıtın kapladığı alan büyüklüğü olarak otomobil için en az yirmi beş metrekare, motosiklet için en az beş metrekare ve diğer taşıtlar için en az elli metrekarenin esas alınması.

c) Teşhir alanının net yüksekliğinin en az üç metre olması.

ç) LPG’li, CNG’li veya LNG’li ikinci el motorlu kara taşıtlarının teşhirine yönelik açık alana sahip olması.

d) Taşıtların giriş ve çıkış yapmalarına uygun olarak düzenlenmiş giriş ve çıkış kapılarının bulunması, çıkış kapısının tehlikeli durumlarda kolay tahliyeye imkân verecek nitelikte olması.

(2) İkinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal eden işletmenin mali sorumluluk sigortası yapılmış ve satışa sunduğu ikinci el motorlu kara taşıtları bu sigorta kapsamına alınmış olmalıdır.

Toplu işyeri

MADDE 19 – (1) Bir yapı veya alan bütünlüğünde en az on işletmenin faaliyet göstereceği toplu işyerleri oluşturulabilir. Toplu işyerleri oluşturulurken, bu işyerlerinin çevreye ve trafiğe getireceği yükler ile ikamet amacıyla kullanılan yerlere uzaklığı ve ulaşım imkânları dikkate alınır.

(2) Toplu işyerleri aşağıdaki nitelikleri haiz olmalıdır:

a) Yönetim odası, kadın ve erkekler için ayrı ayrı ibadet yeri, çalışanlar ve ziyaretçiler için beslenme ve dinlenme alanı ile yeterli sayıda tuvalet bulunması.

b) Ortak kullanım alanlarının engelliler de dikkate alınarak tasarlanmış olması.

c) En az otuz işletmenin bulunduğu veya toplam çalışan sayısı en az elli olan toplu işyerlerinde sağlık odası ve en az bir sağlık personeli bulunması.

ç) Brüt inşaat alanının en az dörtte biri oranında otoparka sahip olması.

(3) Toplu işyerlerinde, taşıt alım ve satımı ile devir işlemlerinin hızlı ve etkin bir şekilde yapılabilmesi amacıyla noterlik ve banka şubesi gibi birimlere yer verilebilir.

(4) Toplu işyerlerindeki işletmeler 18 inci maddede öngörülen şartları haiz olmalıdır.

İkinci el motorlu kara taşıtı pazarı

MADDE 20 – (1) İkinci el motorlu kara taşıtı pazarları belediyeler tarafından kurulur ve işletilir. Belediyeler bu yerlerin kurulması ve işletilmesi yetkisini kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşlarına veya özel hukuk tüzel kişilerine devredebilir.

(2) İkinci el motorlu kara taşıtı pazarları aşağıdaki nitelikleri haiz olmalıdır:

a) Çevreye ve trafiğe yük getirmeyen, ikamet amacıyla kullanılan yerlere uzaklığı yeterli olan ve uygun ulaşım imkânı bulunan alanlarda kurulması.

b) Nüfusu on binden az olan yerleşim yerlerinde en az beş bin metrekare, on binden fazla olan yerleşim yerlerinde en az on bin metrekare büyüklüğünde olması.

c) İkinci el motorlu kara taşıtı satışı için ayrılan alanların zemininin beton, asfalt veya diğer uygun malzemelerden oluşturulması ve olumsuz hava şartlarından korunmaya uygun tedbirlerin alınmış olması.

ç) İhtiyacı karşılayacak şekilde hoparlör sistemi, çöp kutusu, aydınlatma sistemi, yangın söndürme araç ve gereci, güvenlik kamerası, zabıta bürosu, kadın ve erkekler için ayrı ayrı ibadet yeri, taşıt yıkama yeri, tuvalet ve dinlenme alanı bulunması.

d) Ortak kullanım alanlarının engelliler de dikkate alınarak tasarlanmış olması.

e) On bin metrekareden küçük olan ikinci el motorlu kara taşıtı pazarlarında en az üç bağımsız giriş ve çıkış kapısı, on bin metrekareden büyük olan ikinci el motorlu kara taşıtı pazarlarında ise en az beş bağımsız giriş ve çıkış kapısının bulunması, giriş ve çıkışların iç ve dış trafiği aksatmayacak şekilde düzenlenmesi ve yönlendirme levhalarıyla gösterilmesi.

f) Ziyaretçilerin ihtiyacını karşılayacak şekilde ücretsiz otopark alanına sahip olması.

BEŞİNCİ BÖLÜM

Çeşitli ve Son Hükümler

Noterlerin yükümlülükleri

MADDE 21 – (1) Noterler aşağıdaki iş ve işlemlerle yükümlüdür:

a) İkinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal eden işletme adına tescilli taşıtların satışı ile bu işletme aracılığıyla yapılan ikinci el motorlu kara taşıtı satışlarında, işletmenin yetki belgesine sahip olduğunun doğrulamasını İkinci El Motorlu Kara Taşıtı Ticareti Bilgi Sisteminden yapmak, devir işlemini gerçekleştirecek kişinin yetkili olduğunu gösteren belgeyi istemek ve yetki belgesi numarasına satış sözleşmesinde yer vermek.

b) Yetki belgesine sahip işletmeler ile ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal etmeyen gerçek veya tüzel kişiler tarafından doğrudan yapılan ve aracılık edilen ikinci el motorlu kara taşıtı satışlarına ilişkin Bakanlıkça gerekli görülen bilgileri satış tarihinde İkinci El Motorlu Kara Taşıtı Ticareti Bilgi Sistemine işlemek.

c) Satışa konu ikinci el motorlu kara taşıtı için düzenlenmiş ekspertiz raporunun tarih ve sayısına, ekspertiz raporunda belirtilen kilometre bilgisine ve ekspertiz raporunu düzenleyen işletmeye ilişkin İkinci El Motorlu Kara Taşıtı Ticareti Bilgi Sisteminde yer alan TSE hizmet yeterlilik belgesi numarasına satış sözleşmesinde yer vermek.

Ruhsatlandırma

MADDE 22 – (1) İkinci el motorlu kara taşıtı ticareti yapılacak işletmenin yetki belgesine sahip olup olmadığı işyeri açma ve çalışma ruhsatı verilmeden önce yetkili idareler tarafından kontrol edilir ve yetki belgesi olmayan işletmelere ruhsat verilemez.

(2) Toplu işyeri projelerinin 19 uncu maddede belirtilen fiziksel şartları haiz olup olmadığı yapı ruhsatı verilmeden önce yetkili idareler tarafından kontrol edilir ve bu şartları taşımayan işyerlerine ruhsat verilemez.

(3) 9 uncu maddenin ikinci fıkrası uyarınca yapılan bildirim üzerine işletmeye ait işyeri açma ve çalışma ruhsatı derhal iptal edilir.

Denetim ve ceza hükümleri

MADDE 23 – (1) Bakanlık, bu Yönetmeliğin uygulanması, uygulamada çıkan sorunlar ve şikâyetlerle ilgili olarak ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretinin yapıldığı işletmeler ve toplu işyerleri ile ikinci el motorlu kara taşıtı pazarları nezdinde denetim yapmaya yetkilidir. Bakanlık bu yetkisini il müdürlükleri aracılığıyla da kullanabilir.

(2) Yetkili idareler, Bakanlığın talebi üzerine, ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretinin yapıldığı işletmeler ile toplu işyerleri nezdinde ön inceleme mahiyetinde denetim yapmakla görevlidir.

(3) Belediyeler, yetkilerini devrettikleri kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşları veya özel hukuk tüzel kişilerince kurulan ve işletilen ikinci el motorlu kara taşıtı pazarları nezdinde denetim yapmakla görevli ve yetkilidir.

(4) Yetkili idareler tarafından ikinci fıkra kapsamında yapılan denetimin sonuçları, denetimin sonuçlandığı tarihten itibaren on beş gün içinde il müdürlüğüne bildirilir.

(5) Bu Yönetmeliğe aykırı hareket edenler hakkında Kanunun 18 inci maddesinin birinci fıkrasının (ğ) bendinde öngörülen idari para cezası Bakanlığın talebi üzerine yetkili idarelerce; denetime yetkili olanlara bilgi ve belge vermeyen, eksik veren veya denetim elemanlarının görevlerini yapmalarını engelleyenler hakkında (h) bendinde öngörülen idari para cezası ise Bakanlıkça uygulanır. İkinci el motorlu kara taşıtı pazarlarını kuran ve işleten kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşları veya özel hukuk tüzel kişileri hakkında Kanunun 18 inci maddesinin birinci fıkrasının (ğ) bendinde öngörülen idari para cezası doğrudan ya da Bakanlığın talebi üzerine belediyeler tarafından uygulanır.

(6) Bakanlık idari para cezası uygulama yetkisini Genel Müdürlüğe devredebilir.

Geçiş hükümleri

GEÇİCİ MADDE 1 – (1) Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal eden gerçek veya tüzel kişi tacirler ile esnaf ve sanatkârların bu faaliyetlerine devam edebilmeleri için bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren durumlarını bir yıl içinde, lise mezunu olma şartı hariç olmak üzere 6 ncı maddenin birinci fıkrasındaki şartlara uygun hale getirerek yetki belgesi alması gerekir.

(2) Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla bir yapı veya alan bütünlüğünde faaliyet gösteren ve içinde ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal eden en az on işletme bulunan işyerleri bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bir yıl içinde durumlarını 19 uncu maddenin ikinci fıkrasının (a) ve (b) bentlerine uygun hale getirir.

(3) Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla bir yapı veya alan bütünlüğünde faaliyet gösteren ve içinde ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal eden en az otuz işletme veya en az elli çalışanı bulunan işyerleri bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bir yıl içinde durumlarını 19 uncu maddenin ikinci fıkrasının (c) bendine uygun hale getirir.

(4) Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce kurulan ikinci el motorlu kara taşıtı pazarları, bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren iki yıl içinde 20 nci maddenin ikinci fıkrasına uygun hale getirilir.

Yürürlük

MADDE 24 – (1) Bu Yönetmeliğin;

a) 10 uncu maddesi, yayımı tarihinden itibaren üç ay sonra,

b) 14 üncü ve geçici 1 inci maddeleri, yayımı tarihinden itibaren altı ay sonra,

c) Diğer maddeleri ise yayımı tarihinde,

yürürlüğe girer.

Yürütme

MADDE 25 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Gümrük ve Ticaret Bakanı yürütür.

 

Organize Sanayi Bölgelerinde Genel Kurul Süreci ile ilgili sık sorulan sorular-Mali Müşavir Evren özmen

ekran-resmi-2016-10-22-19-29-31

Organize Sanayi Bölgelerinde Genel Kurul Süreci ile ilgili sık sorulan sorular-EVREN ÖZMEN

Diğer sorularınız için  [email protected]

 

  • Yönetim Kurulu toplantılarında karar yeter sayısı nedir ?
  • Kararlar salt çoğunlukla verilir. Oyların eşitliği halinde başkanın oyuna itibar edilir.

 

  • Yönetim Kurulu Nasıl Seçilir ?
  • Müteşebbis Heyet veya-(Genel Kurul aşamasında genel kurulun) arasından seçilir.

 

  • Yönetim Kurulu kaç kişiden oluşur ?
  • Müteşebbis heyetin en az dördü kendi üyeleri arasından olmak üzere seçeceği beş asıl, beş yedek üyeden oluşur.

 

  • Yönetim Kurulu kaç yıl için seçilir ?
  • Yönetim kurulu üyeleri dört yıl için seçilir.

 

  • Genel Kurula geçen Osb’lerde Yönetim Kurulu en fazla kaç kişiden oluşur ?
  • Genel kurula geçen ve müteşebbis heyetin sona erdiği OSB’lerde, yönetim kurulu yönetmelikle belirlenecek kriterlere göre en fazla on bir asıl ve on bir yedek üyeden oluşur.

 

  • Yönetim Kurulunda görev bölümü nasıl yapılır ?
  • Yönetim kurulu üyeleri kendi aralarında bir başkan ve bir başkanvekili seçerler.

 

  • Yönetim kurulunun ayda en az kaç kere toplanması gereklidir ?
  • Yönetim kurulu en az ayda iki defa toplanır         ve toplantı salt çoğunluk ile yapılır.

 

  • Yönetim Kurulu üyeliği ne zaman düşer ?
  • Geçerli bir mazereti olmadan üst üste yapılan üç toplantıya veya mazereti olsa dahi altı ay içinde yapılan toplantıların en az yarısına katılmayan üyeler üyelikten çekilmiş sayılırlar. Ayrıca Müteşebbis heyette yer alan üyeler, vali hariç dört yıl için seçilir ve temsil ettikleri kurum ve kuruluşlardaki görevleri sona erdiğinde üyelikleri düşeceği için yönetim kurulundaki üyelikleri de düşer.
  • Organize Sanayi bölgelerinde Denetim kurulu nasıl seçilir ?
  • Denetim kurulu, müteşebbis heyetin-(Genel Kurul aşamasında genel kurulun) kendi üyeleri arasından seçeceği iki asıl, iki yedek üyeden oluşur.

 

  • Organize Sanayi Bölgelerinde Denetim Kurulu Kaç Yıl için Seçilir

 

  • Denetim Kurulu üyeleri dört yıl için seçilir.

 

  • Osb’lerde genel kurula geçiş şartları sağlanmış olsa dahi müteşebbis heyet ile yönetim devam edebilir mi ?
  • Yapı kullanma izni almış olan katılımcıların salt çoğunluğu müteşebbis heyetin devam etmesini istediği takdirde müteşebbis heyet devam eder.

 

  • Osb’lerde olağan genel kurul ne zaman yapılır ?
  • Olağan genel kurul toplantısı, her yılın ilk altı ayı içinde yapılır.

 

  • Katılımcılar tarafından olağan genel kurula çağrı yapılabilir mi ?
  • Dört katılımcıdan az olmamak şartıyla, toplam katılımcı sayısının en az 1/10’unun isteği halinde, genel kurul 15 gün içinde yönetim kurulu tarafından toplantıya çağırılır. Bu başvuru, müştereken ve noter tebligatı ile yapılır.

 

  • Organize sanayi bölgelerinde olağan genel kurula çağrı nasıl yapılır ?
  • İadeli taahhütlü mektupla veya imza karşılığı yapılır.

 

  • Katılımcılara gönderilecek çağrı mektubu (gündem) ekine hangi evraklar konulur ?
  • Toplantının yerini, gününü, saatini ve gündem maddelerini içeren çağrı ile birlikte; yönetim ve denetim kurulu faaliyet raporları, bilanço, gelir-gider veya kar/zarar hesabı, tahmini bütçe ve çalışma programı ile uygun görülen diğer bilgi ve belgeler gönderilir.

 

 

  • Katılımcılara gönderilecek çağrı mektubu en geç ne zaman gönderilebilir ?
  • Çağrı, toplantı gününden en az 15 gün önce yapılır.

 

  • Organize Sanayi Bölgeleri genel kurullarında gündeme madde eklenebilir mi ? Madde eklenmesi için yapılması gereken işlemler nelerdir ?
  • Dört katılımcıdan az olmamak üzere toplam katılımcı sayısının en az 1/10’u tarafından genel kurul toplantı tarihinden en az 10 gün önce müştereken ve noter tebligatı ile bildirilecek hususlar da olağan genel kurulun gündemine alınır veya genel kurul günü dört katılımcıdan az olmamak üzere OSB’nin toplam katılımcı sayısının en az 1/10’unun Başkanlık Divanının seçilmesini takiben, gündem maddelerinin görüşülmesine geçilmeden önce yazılı teklifte bulunmaları halinde; Hesap tetkik komisyonunun seçilmesi,

Bilanço incelemesinin ve ibrasının geriye bırakılması, Genel       kurulun yeni bir toplantıya çağrılması, ç) Kanun, Yönetmelik,         kuruluş protokolü, ana sözleşme ve iyi niyet esasları ile genel   kurul kararlarına aykırı olduğu ileri sürülen yönetim kurulu         kararlarının iptali, Yönetim ve denetim kurulu üyelerinin azli       ve yerlerine yenilerinin seçilmesi ile ilgili hususlar gündeme       eklenebilir.

 

  • Organize Sanayi Bölgelerinde Genel Kurul Toplantı yeter sayısı nedir ?
  • Genel kurulun toplanabilmesi ve gündemdeki konuları görüşebilmesi için OSB’de kayıtlı katılımcıların veya temsilcilerinin en az dörtte birinin toplantıda hazır bulunması şarttır.

 

  • İlk Toplantıda Nisap olmadığı takdirde ikinci toplantıda nisap aranır mı ?
  • İlk toplantıda yeterli katılımcının bulunmaması halinde yapılacak ikinci toplantıda nisap aranmaz.

 

  • Organize sanayi bölgesi Genel Kurullarında alınan kararlar için karar yeter sayısı nedir ?
  • Genel kurulda kararlar, katılımcılar cetvelinde imzası bulunanların salt çoğunluğunun oyu ile alınır.

 

  • Organize sanayi bölgesi Genel Kuruluna bakanlık temsilcisi katılır mı ?
  • Olağan ve olağanüstü genel kurulda, ilgili Genel Müdürlük tarafından görevlendirilen en az bir Bakanlık temsilcisinin bulunması zorunludur.

 

  • Organize Sanayi bölgelerinde genel kurul yapabilmek için bakanlık temsilci en az kaç gün önce talep edilmelidir.
  • Genel kurul tarihi, yeri, gündemi ve yönetim kurulu kararı; olağan toplantılarda toplantıdan en az 30 gün önce, olağanüstü toplantılarda ise toplantıdan en az 15 gün önce Bakanlığa gönderilir. Sürenin hesabında başvuru evrakının Bakanlık kayıtlarına giriş tarihi esas alınır.
  • Organize Sanayi Bölgeleri Genel Kurullarında Divan heyeti kimlerden oluşur ?
  • Divan başkan ve üyelerinin katılımcı veya temsilciler arasından seçilmesi şarttır.

 

  • Organize Sanayi bölgeleri genel kurulunda yönetim veya denetim kurulu ibra edilmemesinin sonuçları nelerdir?
  • Bilânço ve gelir tablosunun kabul edilmemesi ile yönetim veya denetim kurulu üyelerinin ibra edilmemesi halinde, üyelerin görev süreleri sona ermiş sayılır ve gündeme seçim maddesi ilave edilmiş sayılarak bu kurulların yeniden seçimi yapılır. İbra edilmeyen yönetim veya denetim kurulu üyeleri, bu organlara aynı genel kurulda tekrar seçilemez.

 

  • Organize Sanayi Bölgelerinde Yönetim Kurulu veya Denetim kurulu ibra edilmez ise hukuki sorumluluk davası açabilmek için genel kurul kararına ihtiyaç var mıdır ?
  • İbra edilmeyen yönetim veya denetim kurulu üyeleri aleyhine hukuki sorumluluk davası açılabilmesi için, bu konuda genel kurulda karar alınmış olması gerekir. Hesap tetkik komisyonunun raporunda konusu suç teşkil eden bir tespitin yapılması halinde, denetim kurulu, ilgililer hakkında suç duyurusunda bulunur.

 

Saygılarımla

Mali Müşavir Evren Özmen

İKİNCİ EL MOTORLU KARA TAŞITLARININ TİCARETİ HAKKINDA YÖNETMELİK KAPSAMI NEDİR ?-EVREN ÖZMEN

İKİNCİ EL MOTORLU KARA TAŞITLARININ TİCARETİ HAKKINDA YÖNETMELİK KAPSAMI NEDİR ?-EVREN ÖZMEN

shout_1515906769465

MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik;

1-ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal eden gerçek ve tüzel kişi tacirler ile esnaf ve sanatkârların ikinci el motorlu kara taşıtı alım satım faaliyetlerini,

2-yetki belgesinin verilmesi, yenilenmesi ve iptaline ilişkin usul ve esasları,

3-ikinci el motorlu kara taşıtı ticareti yapılan işletme, toplu işyeri ve pazarlarda aranan şartları,

4-ikinci el motorlu kara taşıtı alım satımında ödeme yöntemlerini,

5-noterlerin ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretine ilişkin yükümlülüklerini ve

6- Bakanlık, yetkili idare ve diğer ilgili kurum ve kuruluşların ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretine ilişkin görev, yetki ve sorumluluklarını kapsar.

İKİNCİ EL MOTORLU KARA TAŞITLARININ TİCARETİ HAKKINDA YÖNETMELİK-EVREN ÖZMEN

13 Şubat 2018 SALI Resmî Gazete Sayı : 30331
YÖNETMELİK
Gümrük ve Ticaret Bakanlığından:

shout_1515906769465

İKİNCİ EL MOTORLU KARA TAŞITLARININ TİCARETİ

HAKKINDA YÖNETMELİK

 

BİRİNCİ BÖLÜM

Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar

Amaç

MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretine ilişkin usul ve esasları düzenlemektir.

Kapsam

MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik; ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal eden gerçek ve tüzel kişi tacirler ile esnaf ve sanatkârların ikinci el motorlu kara taşıtı alım satım faaliyetlerini, yetki belgesinin verilmesi, yenilenmesi ve iptaline ilişkin usul ve esasları, ikinci el motorlu kara taşıtı ticareti yapılan işletme, toplu işyeri ve pazarlarda aranan şartları, ikinci el motorlu kara taşıtı alım satımında ödeme yöntemlerini, noterlerin ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretine ilişkin yükümlülüklerini ve Bakanlık, yetkili idare ve diğer ilgili kurum ve kuruluşların ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretine ilişkin görev, yetki ve sorumluluklarını kapsar.

(2) Aşağıda belirtilen ikinci el motorlu kara taşıtı satışları bu Yönetmeliğin kapsamı dışındadır:

a) 5/1/1961 tarihli ve 237 sayılı Taşıt Kanununa tabi idare, kurum ve kuruluşlar ile kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşlarınca yapılan satışlar.

b) İkinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal eden kişilerin kendi aralarındaki satışlar.

c) Haciz, müsadere, zapt, buluntu, trafikten men gibi nedenlerle icra müdürlükleri, alacaklı amme idareleri, milli emlak müdürlükleri, tahsil daireleri ve diğer yetkili kamu kurum ve kuruluşları tarafından yapılan satışlar.

ç) 27/10/1999 tarihli ve 4458 sayılı Gümrük Kanunu ile 21/3/2007 tarihli ve 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu çerçevesinde yapılan satışlar.

Dayanak

MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelik, 14/1/2015 tarihli ve 6585 sayılı Perakende Ticaretin Düzenlenmesi Hakkında Kanunun 16 ncı maddesinin birinci fıkrasının (b) bendine dayanılarak hazırlanmıştır.

Tanımlar

MADDE 4 – (1) Bu Yönetmeliğin uygulanmasında;

a) Bakanlık: Gümrük ve Ticaret Bakanlığını,

b) Genel Müdürlük: İç Ticaret Genel Müdürlüğünü,

c) İkinci el motorlu kara taşıtı: 13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 3 üncü maddesinde tanımlanan ve trafik siciline tescilli olan motosiklet, otomobil, arazi taşıtı, otobüs, kamyonet, kamyon ve lastik tekerlekli traktör niteliğindeki taşıtları,

ç) İkinci el motorlu kara taşıtı ticareti: Doğrudan veya aracılık yapılmak suretiyle gerçekleştirilen ikinci el motorlu kara taşıtının satışı ve pazarlanmasıyla ilgili faaliyetler bütününü,

d) İl müdürlüğü: Ticaret il müdürlüğünü,

e) Kanun: Perakende Ticaretin Düzenlenmesi Hakkında Kanunu,

f) Mesleki yeterlilik belgesi: 21/9/2006 tarihli ve 5544 sayılı Mesleki Yeterlilik Kurumu Kanununun 22 nci maddesi çerçevesinde verilen belgeyi,

g) Üst meslek kuruluşu: Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği ile Türkiye Esnaf ve Sanatkârları Konfederasyonunu,

ğ) Yetki belgesi: İkinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal edilebilmesi için ticari işletmeler ile esnaf ve sanatkâr işletmeleri adına düzenlenen belgeyi,

h) Yetkili idare: İşyeri açma ve çalışma ruhsatını vermeye yetkili belediye veya il özel idareleri ile diğer idareleri,

ifade eder.

İKİNCİ BÖLÜM

Yetki, Yeterlilik ve Bilgi Sistemi

İkinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal edebilecek kişiler ve yetki belgesi

MADDE 5 – (1) İkinci el motorlu kara taşıtı ticareti, işletmesi adına yetki belgesi alan tacirler ile esnaf ve sanatkârlar tarafından yapılır.

(2) Yetki belgesi, ikinci el motorlu kara taşıtı ticareti yapılan işletmenin bulunduğu yerdeki il müdürlüğü tarafından verilir, yenilenir ve iptal edilir.

(3) Yetki belgesi, her bir işletme için ayrı ayrı düzenlenir ve devredilemez.

(4) Yetki belgesinin geçerlilik süresi beş yıldır.

(5) Yetki belgesi, işletmede kolayca görülüp okunabilecek bir yere asılır.

(6) Bakanlık, yetki belgesinin içeriği ile yetki belgesinin düzenlenmesine ilişkin diğer usul ve esasları belirlemeye yetkilidir.

Yetki belgesi verilmesinde aranan şartlar

MADDE 6 – (1) İşletmeye yetki belgesi verilebilmesi için;

a) 18 inci maddenin birinci fıkrasında belirtilen şartların taşınması,

b) Esnaf ve sanatkârlar odasına, ticaret ve sanayi odasına veya ticaret ve sanayi odalarının ayrı kurulduğu yerlerde ticaret odasına kayıtlı olunması,

c) Gelir veya kurumlar vergisi mükellefi olunması,

ç) Gerçek kişi tacirler ile esnaf ve sanatkârların kendilerinin, ticaret şirketleri ile diğer tüzel kişi tacirlerin temsile yetkili kişilerinden en az birinin, şubelerde ise şube müdürünün;

1) On sekiz yaşını doldurmuş olması,

2) En az lise mezunu olması,

3) Mesleki yeterlilik belgesine sahip olması,

4) İflas etmemiş veya iflas etmiş olsa bile itibarını yeniden kazanmış olması,

5) Konkordato ilan etmemiş olması,

6) Kasten işlenen bir suçtan dolayı affa uğramış olsalar dahi devletin güvenliğine, Anayasal düzene ve bu düzenin işleyişine, milli savunmaya ve devlet sırlarına karşı suçlar ile casusluk, zimmet, irtikâp, rüşvet, hırsızlık, dolandırıcılık, sahtecilik, güveni kötüye kullanma, hileli iflas, ihaleye fesat karıştırma, edimin ifasına fesat karıştırma, suçtan kaynaklanan malvarlığı değerlerini aklama, terörizmin finansmanı, kaçakçılık, vergi kaçakçılığı veya haksız mal edinme suçlarından hüküm giymemiş ya da ticaret ve sanat icrasından hükmen yasaklanmamış olması,

gerekir.

(2) Bakanlık, yetki belgesi verilmesi için mesleki eğitim şartı getirmeye ve bu eğitime ilişkin usul ve esasları ilgili kamu kurum ve kuruluşlarının görüşlerini alarak belirlemeye yetkilidir. Mesleki eğitim, Bakanlık veya Bakanlıkça uygun görülen üniversiteler, kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşları ve mesleki yeterlilik belgesi vermeye yetkili kurum ve kuruluşlar tarafından verilir.

Yetki belgesinin verilmesi

MADDE 7 – (1) Yetki belgesi başvurusu, yetki belgesi verilmesinde aranan şartların taşındığını gösteren belgeler ile birlikte yazılı olarak yapılır. İşletmenin 18 inci maddenin birinci fıkrasında belirtilen şartları taşıyıp taşımadığı, başvuru tarihinden itibaren yedi gün içinde il müdürlüğü tarafından bir tutanakla yerinde tespit edilir.

(2) İl müdürlüğünce, ilgili kurum ve kuruluşların elektronik bilgi sistemlerinden sağlanabilen belgeler bu sistemlerden temin edilir ve işletme adına elektronik ortamda oluşturulan dosyada diğer başvuru evrakı ile birlikte saklanır.

(3) Yetki belgesi verilmesinde aranan şartları taşıdığı anlaşılan işletmelere, başvuru tarihinden itibaren on gün içinde yetki belgesi verilir.

Yetki belgesinin yenilenmesi

MADDE 8 – (1) Yetki belgesi, geçerlilik süresinin sona ermesi veya içeriğindeki bilgilerden herhangi birinde değişiklik olması durumunda yenilenir.

(2) Yenileme başvurusu, yetki belgesi geçerlilik süresinin sona ermesinden en az otuz gün önce, yetki belgesinde yer alan bilgilerde değişiklik olması durumunda ise değişikliğin gerçekleştiği tarihten itibaren yedi gün içinde yapılır.

(3) Posta yoluyla yapılan yenileme başvurusu geçersizdir.

(4) Yetki belgesinin yenilenmesinde 7 nci maddede belirtilen usul ve esaslar uygulanır. Ticaret unvanının veya işletme adının değişmesi gibi nedenlerle yetki belgesinin yenilenmesi durumunda değişikliğin belgelendirilmesi yeterlidir.

Yetki belgesinin iptali

MADDE 9 – (1) Yetki belgesi verilmesinde aranan şartlardan herhangi birinin kaybedilmesi halinde bu durum, şartların kaybedildiği tarihten itibaren on beş gün içinde işletme tarafından yazılı olarak il müdürlüğüne bildirilir. Bu bildirim veya şartların kaybedildiğinin il müdürlüğünce tespiti üzerine yetki belgesi aynı gün iptal edilir.

(2) Yetki belgesi iptal edilen işletme il müdürlüğünce beş gün içinde yazılı olarak yetkili idareye bildirilir.

Mesleki yeterlilik belgesi

MADDE 10 – (1) 6 ncı maddenin birinci fıkrasının (ç) bendinde belirtilen kişiler ile ikinci el motorlu kara taşıtı ticareti yapılan işletmede pazarlama ve satış personeli olarak çalıştırılan kişilerin mesleki yeterlilik belgesine sahip olması gerekir.

(2) Bakanlık, yetki belgesine sahip işletmelerce çalıştırılması gereken mesleki yeterlilik belgesine sahip asgari personel sayısı ile ulusal yeterliliğin yapısını oluşturan ve personelin sahip olduğu mesleki yeterlilik belgesinde yer alması gereken seçmeli birimleri belirlemeye yetkilidir.

(3) Mesleki yeterlilik belgesine ilişkin diğer hususlarda 5544 sayılı Kanun ve ikincil mevzuatındaki hükümler uygulanır.

İkinci El Motorlu Kara Taşıtı Ticareti Bilgi Sistemi ve ilan

MADDE 11 – (1) Yetki belgesi, mesleki yeterlilik belgesi ve bu Yönetmelik kapsamında verilen TSE hizmet yeterlilik belgesi ile ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretine ilişkin Bakanlıkça gerekli görülen bilgilerin takip ve kontrolü amacıyla Bakanlık tarafından İkinci El Motorlu Kara Taşıtı Ticareti Bilgi Sistemi oluşturulur.

(2) Yetki belgesi verilen ve iptal edilen işletmeler il müdürlüklerince, mesleki yeterlilik belgesi onaylanan ve iptal edilen kişiler Mesleki Yeterlilik Kurumunca, bu Yönetmelik kapsamında TSE hizmet yeterlilik belgesi verilen ve iptal edilen işletmeler Türk Standardları Enstitüsünce aynı gün; Bakanlıkça gerekli görülen diğer bilgiler ise Bakanlığın belirlediği süre içinde ilgili kurum ve kuruluşlarca İkinci El Motorlu Kara Taşıtı Ticareti Bilgi Sistemine işlenir.

(3) Yetki belgesine sahip işletmelerin güncel listesi Bakanlığın internet sayfasında ilan edilir.

(4) İkinci El Motorlu Kara Taşıtı Ticareti Bilgi Sistemi ilgili kurum ve kuruluşların erişimine açılır ve ihtiyaç duyulan diğer bilgi sistemlerine entegre edilir.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Faaliyetlere İlişkin Yükümlülükler

İkinci el motorlu kara taşıtı satışına aracılık ve taşıt teslim belgesi

MADDE 12 – (1) Satışa sunulmak üzere ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal eden işletmeye teslim edilen ikinci el motorlu kara taşıtı için taşıt teslim belgesi düzenlenir.

(2) Taşıt teslim belgesi, ikinci el motorlu kara taşıtının adına tescilli olduğu kişi ile işletme arasında birer nüshası taraflarda kalacak şekilde en az iki nüsha düzenlenir.

(3) Taşıt teslim belgesinde asgari olarak aşağıdaki bilgilere yer verilir:

a) Tarafların adı ve soyadı veya ticaret unvanı ve işletme adı ile kimlik ve iletişim bilgileri.

b) İkinci el motorlu kara taşıtının ruhsat ve kilometre bilgileri ile boyalı ve değişen parça bilgileri.

c) İkinci el motorlu kara taşıtının adına tescilli olduğu kişi tarafından beyan edilen taşıta ilişkin arıza ve hasar bilgileri ile güvenlik, iç donanım, dış donanım ve multimedya özellikleri gibi diğer bilgiler.

ç) Aracılık hizmeti karşılığında işletmeye ödenecek ücretin tutarı.

d) İkinci el motorlu kara taşıtının işletmede kalacağı süre.

e) Tarafların tebligat adresleri ve imzaları.

(4) İkinci el motorlu kara taşıtında üçüncü fıkranın (d) bendinde belirtilen süre içinde oluşan arıza ve hasardan işletme sorumludur.

(5) Bakanlık, taşıt teslim belgesinin şekli ve içeriği ile aracılık hizmeti karşılığında işletmeye ödenecek ücretin üst sınırını üst meslek kuruluşlarının görüşünü alarak belirlemeye yetkilidir.

İkinci el motorlu kara taşıtının tanıtımı

MADDE 13 – (1) Satışa sunulan ikinci el motorlu kara taşıtının üzerinde kolaylıkla görülebilir ve okunabilir şekilde taşıta ilişkin tanıtıcı bilgilerin güncel olarak yer aldığı bir tanıtım kartı bulundurulur.

(2) Tanıtım kartında ikinci el motorlu kara taşıtına ilişkin asgari olarak aşağıdaki bilgilere yer verilir:

a) Marka ve modeli ile model yılı.

b) Rakam veya harflerinin bir kısmı karartılmak suretiyle motor ve şasi numarası.

c) Plaka numarası.

ç) Yakıt türü.

d) Kilometresi.

e) Satış fiyatı.

f) Boyalı ve değişen parçaları.

g) Niteliği belirtilmek suretiyle hasar kaydı.

ğ) Üzerinde rehin veya haciz gibi şerhlerin bulunup bulunmadığı.

h) Değişen parça, hasar kaydı, rehin ve haciz gibi bilgilerin ilgili sistemlerden temin edildiği tarih ve saat.

(3) İkinci el motorlu kara taşıtının elektronik ortamda tanıtılması durumunda ikinci fıkrada belirtilen bilgilere ve yetki belgesi numarasına elektronik ortamda da yer verilir.

Ekspertiz raporu

MADDE 14 – (1) Yetki belgesine sahip işletme tarafından ikinci el motorlu kara taşıtı satışından hemen önce ekspertiz raporu alınır ve raporun bir nüshası satış esnasında alıcıya teslim edilir. Ekspertiz raporunun ücreti, satış işleminin alıcıdan kaynaklanan bir nedenle gerçekleşmemesi durumunda alıcı, diğer hallerde yetki belgesine sahip işletme tarafından ödenir.

(2) Ekspertiz raporunda ikinci el motorlu kara taşıtının özellikleri, arıza ve hasar durumu ile kilometre bilgilerine yer verilir.

(3) Sekiz yaş veya yüz altmış bin kilometrenin üzerindeki ikinci el motorlu kara taşıtları için ekspertiz raporu alınması zorunlu değildir.

(4) Ekspertiz raporu, Türk Standardları Enstitüsü tarafından belirlenen standarda göre verilen TSE hizmet yeterlilik belgesi bulunan işletmeler tarafından düzenlenir.

(5) Ekspertiz raporunu düzenleyen kişiler ekspertiz raporundaki bilgilerin taşıtın gerçek durumunu yansıtmamasından sorumludur.

(6) Bakanlık, ekspertiz raporunda yer verilecek diğer bilgileri, TSE hizmet yeterlilik belgesi verilecek işletmelerde ve bu işletmelerde çalıştırılan kişilerde aranan nitelikleri, ekspertiz raporu düzenleyenlerin sorumluluklarını, hizmet yeterlilik belgesi ile ekspertiz raporu ücretinin üst sınırını ilgili kamu kurum ve kuruluşları ile üst meslek kuruluşlarının görüşünü alarak belirlemeye yetkilidir.

Garanti

MADDE 15 – (1) İkinci el otomobil ve motosikletin motor, şanzıman, tork konvertörü, diferansiyel ve elektrik sistemi, satış tarihinden itibaren üç ay veya beş bin kilometre, ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal eden işletmenin garantisi altındadır. İşletme, garanti kapsamına giren hususları sigorta yaptırmak suretiyle karşılayabilir.

(2) Birinci fıkrada sayılan parçalarda garanti süresi veya kilometresi içinde meydana gelen arızalar azami otuz iş günü içinde giderilir. Motosikletler için bu süre azami yirmi iş günüdür. Arızanın giderilmesine ilişkin masraflar işletmeye aittir. Bu sürelerin tespitinde taşıt sahibinin işletmeye yazılı başvuru tarihi veya ilgili il müdürlüğüne yazılı başvurusu üzerine il müdürlüğünce işletmeye yapılan bildirim tarihi dikkate alınır. İl müdürlüğüne yapılan başvuruda satış sözleşmesinin bir örneğine yer verilir.

(3) Garanti süresi veya kilometresi içinde arızalanan otomobil veya motosikletin işletmeye teslim edilmesi halinde işletme tarafından arızalı ikinci el otomobil veya motosikletin teslim alındığına dair bir belge düzenlenir. Bu belgede asgari olarak aşağıdaki bilgilere yer verilir:

a) İkinci el otomobil veya motosikleti teslim edenin adı, soyadı ve imzası.

b) İkinci el otomobil veya motosikleti teslim alanın adı, soyadı ve imzası.

c) İkinci el otomobil veya motosiklete ilişkin şikâyet ve talepler.

ç) İkinci el otomobil veya motosikletin markası ve modeli.

d) Arızanın on iş günü içinde giderilememesi halinde, tamirde geçen on iş gününü takip eden üç gün içinde, teslim edilen ikinci el otomobil veya motosiklete benzer özelliklere sahip ücretsiz ikame taşıt tahsis edileceğine dair taahhüt.

e) İkinci el otomobil veya motosikletin arıza bildirim ve işletmeye teslim tarihi.

(4) Birinci fıkrada sayılan parçalarda garanti süresi veya kilometresi içinde arıza meydana gelmesi durumunda tamirde geçen süre garanti süresine eklenir.

(5) İşletmeler birinci fıkrada belirtilenlere ilave garantiler verebilir.

(6) 7/11/2013 tarihli ve 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunun 56 ncı maddesi kapsamında üretici ve ithalatçı garantisi devam eden ikinci el otomobil veya motosikletler hakkında bu madde uygulanmaz.

(7) Bakanlık, garantiye ilişkin diğer usul ve esasları belirlemeye yetkilidir.

Garanti kapsamına girmeyen hususlar

MADDE 16 – (1) İkinci el otomobil ve motosikletin satışında aşağıdaki parça, durum, işlem ve arızalar garanti kapsamı dışındadır:

a) Sekiz yaş veya yüz altmış bin kilometrenin üzerindeki otomobil ve motosikletler.

b) Satış sırasında alıcı tarafından bilindiği işletme tarafından belgelendirilen arıza ve hasarlar.

c) Ekspertiz raporunda belirtilen arıza ve hasarlar.

ç) Aracın olağan kullanımı nedeniyle kayışlar, egzoz, amortisör, debriyaj, ön dişli takımı, fren balataları ve pabuçları, diskler, contalar gibi parçalarda meydana gelen aşınma ve yıpranmalar.

d) Garanti kapsamındaki bir parçada meydana gelen arızanın doğrudan sonucu olarak hasar görmedikçe veya zayi olmadıkça; bujiler, katalitik konvertörler, hava filtresi, yağ filtresi, yakıt filtresi, cam silecek lastikleri, klima devresinin doldurulması için kullanılan maddeler, ilave edilen yağlar, soğutma sıvıları, fren sıvıları ve diğer katkı maddeleri.

e) Garanti kapsamındaki bir parçada meydana gelen arızanın doğrudan sonucu olarak hasar görmedikçe veya zayi olmadıkça, koltuk aksesuarlarının temizlenmesi ve onarılması dâhil olmak üzere kaportanın ve kabinin olağan bakımı için yapılan masraflar.

f) Kaporta işleri, süslemeler, paspas, lastikler, jantlar, akü, farlar, park lambaları, camın ve farların kırılması veya çatlaması.

g) 15 inci maddenin birinci fıkrasında belirtilenler hariç olmak üzere elektronik parçalar ve komponentler.

ğ) Parça değişimi yapılarak veya yapılmaksızın düzenli önleyici işlemler, kontroller ve ayarlamalar.

h) İkaz lambaları sistem arızası gösterdiği halde aracı kullanmaya devam etmenin veya bilerek veya bilmeyerek uygun olmayan ya da kalitesiz yağların veya yakıtın kullanılmasının sebep olduğu arızalar.

ı) Hatalı kullanım, kaza, hırsızlık, hırsızlık girişimi, yangın, infilak, vandallık veya doğal afetler nedeniyle hasar gören veya zayi olan parçalar.

i) Taşıtın ihmal edilmesinin veya uygun olmayan bir şekilde kullanılmasının veya aracın gereği gibi çalışması için lüzumlu olan sıvıların donmasının sebep olduğu arızalar.

j) Bakım işlemlerinin muayene ve bakım planına uygun olarak yapılmaması nedeniyle meydana gelen arızalar.

k) Satış sonrasında taşıta yapılan herhangi bir eklenti nedeniyle oluşan hasar ve arızalar.

l) Trafik sicilinde “Trafikten çekilerek tescili silinmiştir.” kaydı bulunan taşıtlar.

(2) Kullanım hatasının tespitinde 13/6/2014 tarihli ve 29029 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Garanti Belgesi Yönetmeliğinin 11 inci maddesi uygulanır.

İkinci el motorlu kara taşıtı ticaretinde ödeme

MADDE 17 – (1) İkinci el motorlu kara taşıtı alım satımında taşıtın satış bedeli, Bakanlıkça uygun görülen kuruluş tarafından taşıt mülkiyeti ile satış bedelinin eş anlı el değiştirmesini sağlayacak şekilde oluşturulan elektronik ortamda ödenebilir.

(2) Alıcı veya satıcının talebi halinde satış bedeli, satış bedelinin ödenmesine ilişkin masraflar talepte bulunan tarafa ait olmak üzere, birinci fıkrada belirtilen elektronik ortamda ödenir.

(3) Bakanlık, birinci fıkrada belirtilen elektronik ortam için gerekli altyapının oluşturulmasına ve işletilmesine ilişkin usul ve esaslar ile verilen hizmetler karşılığında alınacak ücretlerin üst sınırını Türkiye Noterler Birliğinin görüşünü alarak belirlemeye yetkilidir.

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

İkinci El Motorlu Kara Taşıtı Ticareti Yapılan Yerler ve Bu Yerlerde Aranan Şartlar

İkinci el motorlu kara taşıtı ticareti yapılan işletmelerde aranan şartlar

MADDE 18 – (1) İkinci el motorlu kara taşıtı ticareti yapılan işletmelerde aşağıdaki şartlar aranır:

a) İmar mevzuatı çerçevesinde belirlenen ticaret alanlarında, çevreye ve trafiğe yük getirmeyen yerlerde ve içinde ikamet amaçlı kullanılan bağımsız bölüm bulunmayan yapılarda açılması.

b) Açık ve kapalı alan toplamının en az dört taşıtın kapladığı alan büyüklüğünde olması; bir taşıtın kapladığı alan büyüklüğü olarak otomobil için en az yirmi beş metrekare, motosiklet için en az beş metrekare ve diğer taşıtlar için en az elli metrekarenin esas alınması.

c) Teşhir alanının net yüksekliğinin en az üç metre olması.

ç) LPG’li, CNG’li veya LNG’li ikinci el motorlu kara taşıtlarının teşhirine yönelik açık alana sahip olması.

d) Taşıtların giriş ve çıkış yapmalarına uygun olarak düzenlenmiş giriş ve çıkış kapılarının bulunması, çıkış kapısının tehlikeli durumlarda kolay tahliyeye imkân verecek nitelikte olması.

(2) İkinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal eden işletmenin mali sorumluluk sigortası yapılmış ve satışa sunduğu ikinci el motorlu kara taşıtları bu sigorta kapsamına alınmış olmalıdır.

Toplu işyeri

MADDE 19 – (1) Bir yapı veya alan bütünlüğünde en az on işletmenin faaliyet göstereceği toplu işyerleri oluşturulabilir. Toplu işyerleri oluşturulurken, bu işyerlerinin çevreye ve trafiğe getireceği yükler ile ikamet amacıyla kullanılan yerlere uzaklığı ve ulaşım imkânları dikkate alınır.

(2) Toplu işyerleri aşağıdaki nitelikleri haiz olmalıdır:

a) Yönetim odası, kadın ve erkekler için ayrı ayrı ibadet yeri, çalışanlar ve ziyaretçiler için beslenme ve dinlenme alanı ile yeterli sayıda tuvalet bulunması.

b) Ortak kullanım alanlarının engelliler de dikkate alınarak tasarlanmış olması.

c) En az otuz işletmenin bulunduğu veya toplam çalışan sayısı en az elli olan toplu işyerlerinde sağlık odası ve en az bir sağlık personeli bulunması.

ç) Brüt inşaat alanının en az dörtte biri oranında otoparka sahip olması.

(3) Toplu işyerlerinde, taşıt alım ve satımı ile devir işlemlerinin hızlı ve etkin bir şekilde yapılabilmesi amacıyla noterlik ve banka şubesi gibi birimlere yer verilebilir.

(4) Toplu işyerlerindeki işletmeler 18 inci maddede öngörülen şartları haiz olmalıdır.

İkinci el motorlu kara taşıtı pazarı

MADDE 20 – (1) İkinci el motorlu kara taşıtı pazarları belediyeler tarafından kurulur ve işletilir. Belediyeler bu yerlerin kurulması ve işletilmesi yetkisini kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşlarına veya özel hukuk tüzel kişilerine devredebilir.

(2) İkinci el motorlu kara taşıtı pazarları aşağıdaki nitelikleri haiz olmalıdır:

a) Çevreye ve trafiğe yük getirmeyen, ikamet amacıyla kullanılan yerlere uzaklığı yeterli olan ve uygun ulaşım imkânı bulunan alanlarda kurulması.

b) Nüfusu on binden az olan yerleşim yerlerinde en az beş bin metrekare, on binden fazla olan yerleşim yerlerinde en az on bin metrekare büyüklüğünde olması.

c) İkinci el motorlu kara taşıtı satışı için ayrılan alanların zemininin beton, asfalt veya diğer uygun malzemelerden oluşturulması ve olumsuz hava şartlarından korunmaya uygun tedbirlerin alınmış olması.

ç) İhtiyacı karşılayacak şekilde hoparlör sistemi, çöp kutusu, aydınlatma sistemi, yangın söndürme araç ve gereci, güvenlik kamerası, zabıta bürosu, kadın ve erkekler için ayrı ayrı ibadet yeri, taşıt yıkama yeri, tuvalet ve dinlenme alanı bulunması.

d) Ortak kullanım alanlarının engelliler de dikkate alınarak tasarlanmış olması.

e) On bin metrekareden küçük olan ikinci el motorlu kara taşıtı pazarlarında en az üç bağımsız giriş ve çıkış kapısı, on bin metrekareden büyük olan ikinci el motorlu kara taşıtı pazarlarında ise en az beş bağımsız giriş ve çıkış kapısının bulunması, giriş ve çıkışların iç ve dış trafiği aksatmayacak şekilde düzenlenmesi ve yönlendirme levhalarıyla gösterilmesi.

f) Ziyaretçilerin ihtiyacını karşılayacak şekilde ücretsiz otopark alanına sahip olması.

BEŞİNCİ BÖLÜM

Çeşitli ve Son Hükümler

Noterlerin yükümlülükleri

MADDE 21 – (1) Noterler aşağıdaki iş ve işlemlerle yükümlüdür:

a) İkinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal eden işletme adına tescilli taşıtların satışı ile bu işletme aracılığıyla yapılan ikinci el motorlu kara taşıtı satışlarında, işletmenin yetki belgesine sahip olduğunun doğrulamasını İkinci El Motorlu Kara Taşıtı Ticareti Bilgi Sisteminden yapmak, devir işlemini gerçekleştirecek kişinin yetkili olduğunu gösteren belgeyi istemek ve yetki belgesi numarasına satış sözleşmesinde yer vermek.

b) Yetki belgesine sahip işletmeler ile ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal etmeyen gerçek veya tüzel kişiler tarafından doğrudan yapılan ve aracılık edilen ikinci el motorlu kara taşıtı satışlarına ilişkin Bakanlıkça gerekli görülen bilgileri satış tarihinde İkinci El Motorlu Kara Taşıtı Ticareti Bilgi Sistemine işlemek.

c) Satışa konu ikinci el motorlu kara taşıtı için düzenlenmiş ekspertiz raporunun tarih ve sayısına, ekspertiz raporunda belirtilen kilometre bilgisine ve ekspertiz raporunu düzenleyen işletmeye ilişkin İkinci El Motorlu Kara Taşıtı Ticareti Bilgi Sisteminde yer alan TSE hizmet yeterlilik belgesi numarasına satış sözleşmesinde yer vermek.

Ruhsatlandırma

MADDE 22 – (1) İkinci el motorlu kara taşıtı ticareti yapılacak işletmenin yetki belgesine sahip olup olmadığı işyeri açma ve çalışma ruhsatı verilmeden önce yetkili idareler tarafından kontrol edilir ve yetki belgesi olmayan işletmelere ruhsat verilemez.

(2) Toplu işyeri projelerinin 19 uncu maddede belirtilen fiziksel şartları haiz olup olmadığı yapı ruhsatı verilmeden önce yetkili idareler tarafından kontrol edilir ve bu şartları taşımayan işyerlerine ruhsat verilemez.

(3) 9 uncu maddenin ikinci fıkrası uyarınca yapılan bildirim üzerine işletmeye ait işyeri açma ve çalışma ruhsatı derhal iptal edilir.

Denetim ve ceza hükümleri

MADDE 23 – (1) Bakanlık, bu Yönetmeliğin uygulanması, uygulamada çıkan sorunlar ve şikâyetlerle ilgili olarak ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretinin yapıldığı işletmeler ve toplu işyerleri ile ikinci el motorlu kara taşıtı pazarları nezdinde denetim yapmaya yetkilidir. Bakanlık bu yetkisini il müdürlükleri aracılığıyla da kullanabilir.

(2) Yetkili idareler, Bakanlığın talebi üzerine, ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretinin yapıldığı işletmeler ile toplu işyerleri nezdinde ön inceleme mahiyetinde denetim yapmakla görevlidir.

(3) Belediyeler, yetkilerini devrettikleri kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşları veya özel hukuk tüzel kişilerince kurulan ve işletilen ikinci el motorlu kara taşıtı pazarları nezdinde denetim yapmakla görevli ve yetkilidir.

(4) Yetkili idareler tarafından ikinci fıkra kapsamında yapılan denetimin sonuçları, denetimin sonuçlandığı tarihten itibaren on beş gün içinde il müdürlüğüne bildirilir.

(5) Bu Yönetmeliğe aykırı hareket edenler hakkında Kanunun 18 inci maddesinin birinci fıkrasının (ğ) bendinde öngörülen idari para cezası Bakanlığın talebi üzerine yetkili idarelerce; denetime yetkili olanlara bilgi ve belge vermeyen, eksik veren veya denetim elemanlarının görevlerini yapmalarını engelleyenler hakkında (h) bendinde öngörülen idari para cezası ise Bakanlıkça uygulanır. İkinci el motorlu kara taşıtı pazarlarını kuran ve işleten kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşları veya özel hukuk tüzel kişileri hakkında Kanunun 18 inci maddesinin birinci fıkrasının (ğ) bendinde öngörülen idari para cezası doğrudan ya da Bakanlığın talebi üzerine belediyeler tarafından uygulanır.

(6) Bakanlık idari para cezası uygulama yetkisini Genel Müdürlüğe devredebilir.

Geçiş hükümleri

GEÇİCİ MADDE 1 – (1) Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal eden gerçek veya tüzel kişi tacirler ile esnaf ve sanatkârların bu faaliyetlerine devam edebilmeleri için bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren durumlarını bir yıl içinde, lise mezunu olma şartı hariç olmak üzere 6 ncı maddenin birinci fıkrasındaki şartlara uygun hale getirerek yetki belgesi alması gerekir.

(2) Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla bir yapı veya alan bütünlüğünde faaliyet gösteren ve içinde ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal eden en az on işletme bulunan işyerleri bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bir yıl içinde durumlarını 19 uncu maddenin ikinci fıkrasının (a) ve (b) bentlerine uygun hale getirir.

(3) Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla bir yapı veya alan bütünlüğünde faaliyet gösteren ve içinde ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal eden en az otuz işletme veya en az elli çalışanı bulunan işyerleri bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bir yıl içinde durumlarını 19 uncu maddenin ikinci fıkrasının (c) bendine uygun hale getirir.

(4) Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce kurulan ikinci el motorlu kara taşıtı pazarları, bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren iki yıl içinde 20 nci maddenin ikinci fıkrasına uygun hale getirilir.

Yürürlük

MADDE 24 – (1) Bu Yönetmeliğin;

a) 10 uncu maddesi, yayımı tarihinden itibaren üç ay sonra,

b) 14 üncü ve geçici 1 inci maddeleri, yayımı tarihinden itibaren altı ay sonra,

c) Diğer maddeleri ise yayımı tarihinde,

yürürlüğe girer.

Yürütme

MADDE 25 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Gümrük ve Ticaret Bakanı yürütür.

 

ORGANİZE SANAYİ BÖLGELERİ (ORGANLARI, GÖREVLERİ VE KARARLARI)

 

ORGANİZE SANAYİ BÖLGELERİ

(ORGANLARI, GÖREVLERİ VE KARARLARI)

 

 

ORGANİZE SANAYİ BÖLGELERİNİN ORTAYA ÇIKIŞI
VE TÜRKİYE’DEKİ GELİŞİMİ

  1. yüzyılın sonlarında sanayinin belirli bir plan dahilinde yerleştirilmesi ve geliştirilmesinin önemine bağlı olarak dünyada ilk örneğinin İngiltere’de görüldüğü organize sanayi bölgesi uygulaması, 20. Yüzyılın başlarında  başta Amerika Birleşik Devletleri olmak üzere diğer gelişmiş ülkelerce uygulanmaya başlanmıştır.

İlk uygulamaların amacı sanayicilerin altyapılı arsa ihtiyaçlarının karşılanması yoluyla bu bölgeleri inşa eden özel firmaların kar elde etmeleri olmuştur. Bir başka deyişle ilk uygulamalar özel sektör tarafından kar elde etmek amacıyla gerçekleştirilmiştir. İkinci Dünya Savaşıyla birlikte başlayan dönemde OSB’ler bir devlet yatırımı olarak uygulanmaya başlamış ve az gelişmiş ülkelerde küçük ve orta ölçekli işletmelerin geliştirilmesi amacına hizmet eder bir biçimde düzenlenmiştir.

Türkiye’de sanayileşme çabaları Cumhuriyetle birlikte yoğunluk kazanarak ekonomik kalkınmanın ve yeni kazanılan siyasi bağımsızlığın temeli olarak görülmüştür.

Bu ilk sanayileşme çabaları, devlet tarafından 1931 yılında uygulamaya konulan “I. Beş Yıllık Sanayi Planı” çerçevesinde sanayi alt yapısının oluşturulması çalışmalarına başlamıştır. I. Sanayi Planı döneminde bütünüyle kamu girişimciliği ön planda tutulmuş Sümerbank, Etibank, Denizcilik Bankası gibi kuruluşlar faaliyete geçmiştir.

1960 yılında başlayan planlı kalkınma döneminde sanayi “lokomotif” sektör olduğu, tespit edilen hedefler doğrultusunda; OSB uygulamalarına, ilk olarak 1962 yılında Bursa’da bir OSB kurulmasıyla başlanmıştır.

“Sanayinin uygun görülen alanlarda yapılanmasını sağlamak, kentleşmeyi yönlendirmek, çevre sorunlarını önlemek, bilgi ve bilişim teknolojilerinden yararlanmak, imalat sanayi türlerinin belirli bir plan dahilinde yerleştirilmeleri ve geliştirilmeleri amacıyla, 933 sayılı “Kalkınma Planının Uygulanması Esaslarına Dair Kanun” gerekse 30/l0/l984 tarihli, 3067 sayılı Kanunun 6 ncı maddesi ile ilga edilen 77 sayılı “Uzun Vadeli Planın Yürürlüğe Konulması ve Bütünlüğünün Korunması Hakkındaki Kanun” ile Bakanlığımız kuruluş kanununa istinaden çıkarılan Fonlar Yönetmeliğine göre yürütülen Organize Sanayi Bölgelerinin (OSB) yasal bir statüye kavuşturulmaları için yapılan çalışmalar neticesinde, hazırlanan Organize Sanayi Bölgeleri Kanunu, Türkiye Büyük Millet Meclisi tarafından kabul edilerek 15.04.2000 tarih ve 24021 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe girmiştir.

4562 sayılı  OSB Kanununun ilgili maddeleri çerçevesinde ilgili kurum ve kuruluşların görüşleri doğrultusunda düzenlenen OSB Uygulama Yönetmeliği 01.04.2002 tarih ve 24713 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe girmiştir.

Yürürlüğe giren 4562 sayılı Organize Sanayi Bölgeleri Kanununun 4 üncü maddesi gereğince, OSB’ler 4 organdan oluşmakta olup, bunlar

a)Müteşebbis Heyet (İşletme aşamasında Genel Kurul),
b)Yönetim Kurulu,
c)Denetim Kurulu,
d)Bölge Müdürlüğü’dür.   (OSB Kanunu Madde:6)

 

OSB KURULUŞU VE TÜZEL KİŞİLİK KAZANILMASI

 

OSB, Yer Seçimi Yönetmeliğine göre uygun görülen yerlerde Sanayi ve Ticaret Bakanlığının onayı ile kurulur. (OSB Kanunu Madde:4)

 

Bakanlık tarafından kuruluşu uygun görülen OSB’ler;

            a) İl özel İdaresinin,            b) OSB`nin içinde bulunacağı il, ilçe veya belde belediyesinin, Büyükşehirlerde ayrıca Büyükşehir belediyesinin,            c) İl ve ilçelerdeki mevcudiyet durumuna göre sanayi odası, ticaret odası veya ticaret ve sanayi odasının,            d) Sanayici dernek veya kooperatiflerinin,                        Biri veya daha fazlasının temsilcilerince imzalı ve valinin olumlu görüşünü muhtevi kuruluş   protokolünün Bakanlıkça onaylanmasıyla tüzel kişilik kazanır.            İhtisas OSB`lerinde konuyla ilgili meslekî kuruluşlar ve teşekküllerin temsilcileri, talepleri halinde müteşebbis heyete dahil edilirler.                        OSB ORGANLARI                        4562 Sayılı OSB Kanununa göre organlar kuruluş ve işletme aşamasında olmak üzere iki şekilde teşekkül etmektedir. Her iki şekilde organ sayısı değişmemekle birlikte oluşumlarında ve görevlerinde değişiklik meydana gelmektedir. Buna göre,     BÖLÜM I KURULUŞ AŞAMASINDAKİ OSB ORGANLARI 1-  MÜTEŞEBBİS HEYETİN OLUŞUMU, GÖREVLERİ VE SÜRESİ    

  • OLUŞUMU

 

Sanayi ve Ticaret Bakanlığı tarafından Kuruluş Protokolü onaylanarak

tüzel kişilik kazanan Organize Sanayi Bölgelerinde ilk Müteşebbis Heyet, OSB’nin oluşumuna katılan kurum ve kuruluşların yetkili organlarınca, mensupları arasından tespit edilecek üyelerden oluşur.

Müteşebbis heyeti oluşturacak üye sayısı 11 asıl 11 yedek üyeden az, 15 asıl ve 15 yedek üyeden fazla olamaz.

OSB’nin oluşumuna Katılan kurum ve kuruluşların müteşebbis heyette temsil edilecekleri üye sayısı, katılım oranları dikkate alınarak kuruluş protokolünde belirlenir.

Müteşebbis heyette yer alan üyeler iki yıl için seçilir ve temsil ettikleri kurum ve kuruluşlardaki görevleri sona erdiğinde üyelikleri düşer. Üyelikten düşen veya ayrılan üyenin yerine temsil ettiği kurum ve kuruluşun ön sıradaki yedek üyesi geçer. Bu şekilde katılan üye, yerine geçtiği üyeden kalan süreyi tamamlar.

 

b-GÖREV DAĞILIMI

Müteşebbis heyet ilk toplantısında, valinin başkan olması durumunda, OSB Kanununun 4 üncü maddesinde sayılan kuruluşlardan il özel idaresi ve belediye temsilcileri dışında kalanlardan bir başkan vekili, aksi takdirde bir başkan ve bir başkan vekili seçer.

 

c-TOPLANTILARI

Müteşebbis heyet en az üç ayda bir defa başkan veya başkanın yokluğunda başkan vekili başkanlığında salt çoğunluk ile toplanır. Kararlar mevcudun salt çoğunluğu ile alınır. Oyların eşitliği halinde başkanın oyuna itibar edilir.

Müteşebbis heyet toplantılarının gündemi ve çağrı ile ilgili duyurular ve benzeri sekreterya görevini bölge müdürü yürütür.

Çağrı ile ilgili duyurular, en az 5 gün önce olmak şartıyla iadeli taahhütlü mektupla veya imza karşılığı yapılır.

 

d-MÜTEŞEBBİS HEYET KARAR DEFTERİ

 

Müteşebbis heyet toplantılara ait kararlar, Noter tasdikli Müteşebbis Heyet karar defterinde tutulur ve izlenir. (OSB Uygulama Yönetmeliği Madde: 202)

 

e- ÜYELİKTEN DÜŞME

Müteşebbis heyette görevli üyeler, geçerli sayılan bir mazeretleri olmaksızın üst üste yapılan üç toplantıya veya mazeretli olsa dahi bir yıl içinde yapılan toplantıların en az yarıdan bir fazlasına katılmamaları halinde üyelikten çekilmiş sayılırlar.

Üyelikten çekilmiş sayılan üye, aynı zamanda yönetim veya denetim kurulu üyesi ise yönetim veya denetim kurulu üyeliği de kendiliğinden düşmüş sayılır

f-MÜTEŞEBBİS HEYETE KATILIMCILARIN DAHİL OLMASI

OSB’ de üretime geçtiğini işyeri açma izni alarak belgeleyen işletmelerin sayısı , OSB’ de varsa tevsi alanlarla birlikte kurulacak tüm işletme sayısının 1/3 üne ulaştığında, katılımcılar, kendileri veya temsil ve ilzama yetkili birer temsilcilerinin kendi aralarında seçecekleri üyeler vasıtasıyla müteşebbis heyette temsil edilirler.

Müteşebbis heyete girecek katılımcı üyeler; kendileri veya temsil ve ilzama yetkili temsilcilerinin müteşebbis heyetin belirleyeceği gün ve saatte müteşebbis heyet başkanı veya vekili başkanlığında toplanarak yapılacak seçimle belirlenir.

Kooperatiflerden oluşmuş organize küçük sanayi bölgelerinde ise; müteşebbis heyete girecek katılımcılar, kooperatiflerden işyerlerinin 2/3 ünün işyeri açma izni alarak üretime geçenlerin oranı, bölgedeki tüm kooperatiflerin 1/3’ ü oranına ulaştığında kooperatiflerin kendi genel kurullarında seçeceği birer temsilci vasıtasıyla, müteşebbis heyet tarafından belirlenecek gün ve saatte müteşebbis heyet başkanı veya vekili başkanlığında toplanarak yapacakları seçimle belirlenir.

Seçimde katılımcılar arasından müteşebbis heyet üye sayısının yarısı kadar üye seçilir.

Aynı seçimde asıl üye kadar yedek üye de seçilir.

Üretime geçmiş işletmeler cetveli bölge müdürlüğünce hazırlanır.

Müteşebbis heyet yukarıda belirtilen orana ulaşılmasını takip eden 30 gün içinde temsilcilerin seçimi için gerekli işlemleri başlatmak zorundadır.

Katılımcıların müteşebbis heyete dahil olmaları aşamasında müteşebbis heyete girecek katılımcı üyelerin belirlemesinden sonra, diğer üyelerin sayısı, kuruluş protokolünde yer alan kurum ve kuruluşların katılım payları da dikkate alınarak yeniden belirlenir. Bu durumda müteşebbis heyetten çıkarılacak üyelerin görev sürelerinin tamamlanıp tamamlanmadığı dikkate alınmaz.

 

Seçim duyurusu, en az 30 gün öncesinden iadeli taahhütlü mektup veya imza karşılığı yapılır. Duyuruda, işletmeler cetvelinde yer alan kişi sayısının yarıdan bir fazlası olan seçim yeter sayısının bulunmadığı takdirde, çoğunluk aranmaksızın toplantının yer ve saat açıklanarak 15 gün sonra yeni bir duyuru yapılmaksızın seçim yapılacağı bildirilir.

Seçimde, toplantıya katılan katılımcıların veya temsilcilerinin açık oylarıyla, kendi aralarında bir divan başkanı ve iki katip üye seçilir. Seçimler hücre ve sandık kullanılarak kapalı oyla ve açık tasnif usulü ile yapılır. Divan, seçim sonuçlarını tutanak haline getirerek müteşebbis heyete teslim eder.

Her katılımcı kendi aday olabileceği gibi bir başka katılımcı tarafından da aday gösterilebilir.

Her katılımcı başka katılımcının yerine vekaleten oy kullanabilir. Vekaletin noter tasdikli olması gerekir. Ancak bir katılımcı kendi oyu dahil en fazla iki oy kullanabilir.

Seçim sonuçlarının bir sureti en az 30 gün içinde Bakanlığa gönderilir

     g-MÜTEŞEBBİS HEYETİN GÖREV SÜRESİ

Müteşebbis heyetin görev süresi OSB’deki varsa tevsi alanlarla birlikte kurulacak toplam işletme sayısının 2/3’ünün üretime geçtiklerinin, işyeri açma belgesi ibraz etmek sureti ile belgelenmesi veya OSB’nin kuruluş masrafları, OSB’deki arsaların alımı ve tüm altyapı inşaatları Bakanlık kredisi ile gerçekleştirilmiş olan OSB’lerde kredi borcunun ödendiğinin belgelenmesi ile genel kurulun toplanarak yönetim ve denetim kurulu üyelerini seçmesiyle sona erer.

Müteşebbis heyetin kendi imkanları ile oluşmuş OSB’lerde ise müteşebbis heyetin görev süresi OSB’deki varsa tevsi alanlarla birlikte kurulacak toplam işletme sayısının 2/3’ünün üretime geçtiklerini işyeri açma izni belgesi ibraz etmek sureti ile belgelenmesi sonucunda, genel kurulun toplanarak yönetim ve denetim kurulu üyelerini seçmesi ile sona erer. Ancak bu görevleri yürüttükleri sürece almış oldukları kararlar, imzaladıkları mali, idari ve iltizamı akit ve sözleşmeler görev süresi bittikten sonra da geçerliliğini aynen korur. Görev ve yetkileri sona eren müteşebbis heyet, OSB’ ye ait her türlü belge, bilgi ve kayıtları derhal yönetim kuruluna devreder.

İlk ve müteakip genel kurullarda müteşebbis heyetin göreve devam edip etmeyeceği konusu gündemin ilk maddesi olarak görüşülüp, salt çoğunlukla devam kararı çıkması halinde müteşebbis heyet her yıl genel kurul yapmak kaydıyla iki yıl süre ile göreve devam eder. Bu durumda kuruluş protokolünün ana sözleşme olarak değiştirilmesi ve gündemdeki yönetim ve denetim kurulu üyelerinin seçimine ilişkin maddenin yerine geçen müteşebbis heyete katılacak üyelerin seçimi ile dilek ve temenniler maddesi dışında kalan gündem maddeleri görüşülmez. Müteşebbis heyete seçilecek üye sayısı, müteşebbis heyet üye sayısının yarısından bir fazla olur. Genel kurulu takip eden hafta içinde müteşebbis heyet toplanarak 13 üncü maddenin sekizinci fıkrasına göre gerekli üye tadilatı ile yönetim kurulu ve denetim kurulu seçimini yapar ve sonucu genel kurul tutanakları ile birlikte Bakanlığa gönderir

 

         h-MÜTEŞEBBİS HEYETİN GÖREV VE YETKİLERİ

Müteşebbis heyet; OSBnin kuruluş amacını gerçekleştirmek için gerekli kararları ve tedbirleri almak, yer seçimi raporunda belirtilen hususları yerine getirmek, kanun, yönetmelik, kuruluş protokolü ve benzeri düzenlemelerle verilen görevleri yapmak, yönetim ve denetim kurulu çalışmalarını ve hesaplarını ibra etmek, OSB’ye ait para ve diğer kaynakları kuruluş amacına uygun kullanmakla yükümlü ve görevlidir. (OSB Kanunu Madde: 7 )

Buna göre, Müteşebbis heyetin görevleri şunlardır:

1) OSB kuruluş amacını gerçekleştirmek için gerekli kararları ve tedbirleri almak,

2)Yer seçiminin ardından valiliğe yazılan talimat yazısında belirtilen hususları yerine getirmek,

3) OSB’nin, yönetim ve denetim kurulunu oluşturmak, bu kurulların çalışmalarını ve hesaplarını ibra etmek,

4) Üst kuruluşa katılmak için karar almak ve katılacak üyeleri tespit etmek,

5) OSB’nin ihtiyacı olan elektrik, su, kanalizasyon, doğal gaz, arıtma tesisi, yol, haberleşme, spor tesisleri gibi altyapı ve genel hizmet tesislerini kurma ve işletme, kamu kurum ve kuruluşlarından satın alarak dağıtım ve satışını yapma, üretim tesislerini kurma ve işletme konularında gerekli kararları almak ve gerektiğinde yönetim kuruluna bu konuda yetki vermek,

6)Altyapı, sosyal tesisler, arıtma tesislerinin inşaatı ve proje ihaleleri konusunda alacağı kararlarla işlemlerin yürütülmesini ve ihalenin sonuçlandırılmasını sağlamak,

7) Arsa tahsislerini yapmak,

8) OSB’ye ait gayri menkullerin ve menkullerin satış, trampa, kira bedelleri ve benzeri işlemler ile ilgili prensipleri belirlemek,

9) Arsa satışı, altyapı katılım payları, elektrik, su, doğal gaz ve benzeri satış bedelleri ile ilgili prensipleri belirlemek,

       10)Yönetim aidatları ve hizmet karşılıklarını parsel büyüklüğüne göre belirlemek,

       11) Rehin ve ipotek almak, vermek, fek etmek ve gerektiğinde yönetim kuruluna bu konuda yetki vermek,

       12) OSB’nin yatırım programları ile bütçesini onaylamak,

       13) Bölge müdürlüğünün teşkilat şeması ve kadrosunu onaylamak, kredi kullanılması halinde Bakanlığın onayına sunmak,

       14) Bölge müdürünün atanması veya azli ile ilgili karar almak,

       15) OSB yönetim kurulu ve bölge müdürlüğü tarafından yürütülen mali, idari ve teknik konularda katılımcı ile doğabilecek ihtilaf ve uyuşmazlıklar hakkında gerektiğinde Bakanlığın görüşünü alarak karar vermek,

       16) OSB’ye ait para ve diğer kaynakların kuruluş amacına uygun olarak kullanılmasını sağlamak ve denetlemek,

     17) Şartlar oluştuğunda genel kurulu toplayarak görevini OSB katılımcılarına devretmek üzere gerekli işlemleri başlatmak,

       18) OSB içinde katılımcıların kendi ihtiyaçları için otoprodüktör veya otoprodüktör grubu olarak kuracakları elektrik üretim tesisleri ile ilgili şekil ve şartları belirlemek,

       19) Kuruluş Protokolünün hazırlanması, organlarının oluşturulması ve ibrası, hesapların ibrası, OSB’nin yatırım programı ve bütçesinin onaylanması, Bölge müdürünün atanması veya azli, şartlar oluştuğunda genel kurulun oluşturulması ile ilgili görevlerinin dışında kalan yetki ve sorumluluğunun yönetim kuruluna devredilmesi hususunda karar almak,

    

       20) Denetim kurulu dışında, OSB’nin her türlü hesap ve işlemlerini yıllık olarak, gerekli görülen hallerde her zaman serbest yeminli mali müşavirlere incelettirilmesi için karar vererek prensiplerini belirlemek,

      

       21) Bölge müdürlüğü personelinin atanması ve azli ile ilgili prensipleri belirlemek,

      

       22) Ruhsat ve izinlerin verilmesi ile ilgili prensipleri belirlemek,

      

       23) Bakanlığa karşı taahhüt ve sorumluluklarını yerine getirmek,

       24) Kanun, yönetmelik, kuruluş protokolü ve benzeri düzenlemelerle verilen diğer görevleri yapmak.

Ayrıca, Müteşebbis heyet, OSB kanunu ve OSB Uygulama yönetmeliğinde yer alan esaslara aykırı olmamak şartı ile alacağı prensip kararlarını, daha sonra geçilecek genel kurul aşamasında düzenleyeceği OSB Ana Sözleşmesinin temelini oluşturmak üzere toplu olarak bir iç talimatname şeklinde düzenleyebilir.

 

 

  • YÖNETİM KURULUNUN OLUŞUMU, GÖREVLERİ VE YETKİLERİ

a-OLUŞUMU :

Yönetim kurulu, müteşebbis heyetin en az dördü kendi üyeleri arasından olmak üzere seçeceği beş asil, beş yedek üyeden oluşur. Beşinci üye, ihtiyaca göre teknik ve idari birikimi olan müteşebbis heyeti oluşturan kurum ve kuruluşların mensupları arasından görevlendirilebilir. Bölge müdürü yönetim kurulu üyesi olamaz.

Yönetim kurulu üyeleri 2 yıl için seçilir. İstifalar ve eksilmeler halinde yerine mensup olduğu kurumun ilk sıradaki yedek üyesi geçerek kalan süreyi tamamlar.

 

b-GÖREV BÖLÜMÜ

Yönetim kurulu üyeleri ilk toplantılarında kendi aralarından bir başkan ve bir başkan vekili seçerler.

Görev bölümü en az üç üyenin aynı yöndeki oyu ile yapılır.

c-TOPLANTILARI

Yönetim kurulu, başkan veya başkan vekili başkanlığında en az ayda 2 defa toplanır. Toplantı salt çoğunluk ile yapılır. Geçerli bir mazereti olmadan üst üste yapılan üç toplantıya veya mazereti olsa dahi 6 ay içinde yapılan toplantıların en az yarısına katılmayan üyeler üyelikten çekilmiş sayılırlar. Kararlar salt çoğunlukla verilir. Oyların eşitliği halinde başkanın oyuna itibar edilir.

Yönetim kurulu toplantılarının sekreterya görevi bölge müdürü tarafından yürütülür.

d-Görev ve Yetkileri

Yönetim Kurulunun görevleri şunlardır:

1) OSB’yi temsil ve ilzam etmek,

2) Kanun, yönetmelik, kuruluş protokolü ve benzeri düzenlemeler ile müteşebbis heyet kararları çerçevesinde OSB’nin sevk ve idaresini yürütmek,

3) OSB’nin en ideal şekilde gelişmesi için her türlü tedbiri almak, planlamak ve hakkaniyetle işleyişi ile ilgili kararları almak,

4) Yıllık faaliyet raporu, bütçe, kesin hesap ve bilançoyu hazırlamak, yönetim aidatları ile hizmet karşılığı bedellerini belirleyerek müteşebbis heyetin onayına sunmak,

5) Müteşebbis heyetin belirlediği prensipler çerçevesinde OSB’ ye ait gayri menkullerin ve menkullerin satış, trampa ve kira bedellerini tespit etmek,

6) Müşterek alanlara yapılacak sosyal tesislerin yatırım kararlarını müteşebbis heyetin onayına sunmak,

7) OSB ortak alanlarına ait masraflar ile altyapı katılım payları ve yönetim aidatlarını katılımcılar adına tahakkuk ettirip, ödeme miktarı, şekil ve müeyyidelerini müteşebbis heyetin belirlediği prensipler çerçevesinde uygulamak,

8) Müteşebbis heyetin belirlediği prensipler çerçevesinde arsa satışlarını yapmak,

     9) OSB’ ye ait halihazır harita, jeolojik ve jeoteknik etüt, imar planı, parselasyon planı ve değişiklikleri ile yol, atık su, yağmursuyu, içme ve kullanma suyu, AG-OG elektrik, enerji nakil hattı ve benzeri altyapı ve arıtma tesisi projeleri ile yapım işlerine ait keşif ve ihale dosyalarını ilgili kanun ve yönetmelikler doğrultusunda hazırlatmak,

10) Bakanlıktan kredi kullanmakta olan OSB’lerde bu krediyi kullandıkları işlere ait tüm proje, keşif ve ihale dosyası hazırlama çalışmalarını bölge müdürlüğü elemanları ve ilgili resmi kurumlar vasıtasıyla izlemek, inceleyip veya incelettirip kontrol ettikten sonra onaylanmak üzere Bakanlığa göndermek,

11) Kredi kullanmayan OSB’lerde, imar planı değişiklikleri, parselasyon planı ve değişiklikleri ile altyapı projelerini onaylanmak üzere Bakanlığa göndermek, enerji ile ilgili altyapı projelerini ise Bakanlığın uygun görüşünü takiben onaylanmak üzere ilgili mercilere göndermek,

12) Özel OSB’lerde imar planı ve değişikleri, imar uygulama işlemleri ve altyapı projelerini yetkili kurum ve kuruluşların uygun görüşünü takiben onaylanmak üzere Bakanlığa göndermek, enerji ile ilgili altyapı projelerini ise Bakanlığın uygun görüşünü takiben onaylanmak üzere ilgili mercilere göndermek,

13) OSB için yapılacak alım-satım,altyapı, sosyal tesisler, arıtma tesislerinin inşaatı ve proje dahil tüm ihaleleri müteşebbis heyetin kararına uygun olarak yapmak,

14) Proje, altyapı, sosyal tesisler, arıtma tesisleri, her türlü inşaat, bakım ve onarım işlerinin hakedişlerini onaylamak,

15) OSB’nin ihtiyacı olan elektrik, su, kanalizasyon, doğal gaz, arıtma tesisi, yol, haberleşme, spor tesisleri gibi altyapı ve genel hizmet tesislerini kurma ve işletme, kamu kurum ve kuruluşlarından satın alarak dağıtım ve satışını yapma, üretim tesislerini kurma ve işletme konularında müteşebbis heyetin verdiği yetki ile gerekli kararları almak ve uygulamak,

16) Müteşebbis heyetin verdiği yetki ile rehin ve ipotek almak, vermek, fek etmek,

         17) Müteşebbis heyetin belirlediği prensipler çerçevesinde elektrik, su,  doğal gaz ve benzeri satış bedellerini belirlemek,

18) OSB içinde katılımcıların kendi ihtiyaçları için otoprodüktör veya otoprodüktör grubu olarak kuracakları elektrik üretim tesisleri ile ilgili müteşebbis heyetin belirlediği şartlarda izin vermek .

19) Müteşebbis heyetin belirlediği prensipler çerçevesinde ruhsat ve izinleri vermek, verilen ruhsat ve izinlere uygun işlem yapılması için gerekli tedbirleri almak veya aldırmak, uyulmaması halinde uygulanacak yaptırımları belirlemek,

 

20) Bölge müdürü hariç, bölge müdürlüğü personelinin atanması ve azline karar vermek,

 

21) Bölge müdürlüğü personelinin ücretlerini belirlemek,

 

22) Genel idare giderleri için kredi kullanmakta olan   OSB’lerde bölge müdürlüğü personelinin atanması ve azli ile ilgili teklifleri hazırlayarak Bakanlığın iznini almak,

   23)Müteşebbis heyet tarafından tespit edilen plan, prensip ve programları uygulamak ve verilen diğer görevleri yapmak,

24) Bakanlığa karşı taahhüt ve sorumluluklarını yerine getirmek,

25) OSB’de katılımcılar arasında veya katılımcılar ile bölge müdürlüğü arasında çıkabilecek ihtilafı çözümlemek, çözümlenemeyen konularda müteşebbis heyete başvurmak,

26) İşyeri açma izni belgesi ve yapı kullanma iznini almış katılımcıların devir taleplerini inceleyip sonuçlandırmak.

3-  DENETİM KURULUNUN OLUŞUMU, GÖREV VE YETKİLERİ

a- OLUŞUMU

Denetim kurulu, müteşebbis heyetin kendi üyeleri arasından seçeceği iki asıl iki yedek üyeden oluşur. Denetim kurulu üyeleri 2 yıl için seçilir. Üyelikten düşen veya ayrılan üyenin yerine ilk yedek üye geçerek kalan süreyi tamamlar.

OSB Kanunun geçici 2. maddesinde belirtilen OSB’ler denetim kurulunu, oda meclis bütçe komisyonunun tamamından oluşturulabilecekleri gibi, seçimle belirleyecekleri en fazla iki temsilcisinden de oluşturabilirler.

B-GÖREV VE YETKİLERİ

Denetim kurulunun başlıca görev ve yetkileri şunlardır:

1) OSB işlemlerinden bilgi edinmek ve gerekli kayıtların düzenli olarak tutulmasını sağlamak amacıyla en az 3 ayda bir defa OSB’nin defterlerini incelemek, birlikte veya münferiden düzenleyecekleri raporla müteşebbis heyete bildirmek,

2) En az 3 ayda bir defa OSB’nin nakit mevcudu ile menkul değerlerini kontrol etmek,

3) Bütçe, bilanço ve gelir-gider cetvelini denetlemek,

4) Yıllık bilanço ve sonuç hesaplarını inceleyerek bu husustaki görüşlerini birlikte veya tek başına bir raporla müteşebbis heyete bildirmek,

5) OSB katılımcılarının OSB yönetim kurulu üyeleri ve OSB personeli hakkındaki şikayetlerini incelemek ve inceleme sonucunu müteşebbis heyete iletmek,

6) Boşalan denetim kurulu üyeliklerine gecikmeksizin yedeklerden üye çağırmak,

7) En az 3 ayda bir ara raporu ve yılda bir defa genel denetleme raporunu düzenleyerek müteşebbis heyete sunmak.

Denetim kurulu üyeleri görevleri çerçevesinde işlerin yürütülmesinde gördükleri noksanlıkları, kanun, yönetmelik ve kuruluş protokolü ve benzeri düzenlemelere aykırı uygulamaları ve bundan sorumlu olanları, rapor dönemini beklemeden müteşebbis heyete, sorumlular müteşebbis heyet içinde ise Bakanlığa haber vermekle yükümlüdür.

Denetim kurulu üyeleri kendilerine Kanun, yönetmelik, kuruluş protokolü ve benzeri düzenlemeler ile verilen görev ve yetkileri gerektiğinde tek başlarına da kullanabilirler.

 

  • BÖLGE MÜDÜRLÜĞÜ OLUŞUMU, GÖREV VE YETKİLERİ

a-OLUŞUMU

Bölge müdürlüğü, bölge müdürü ile yeteri kadar idari ve teknik personelden oluşur.

Bölge müdürü, müteşebbis heyetin kararı ile diğer personel ise, bölge müdürünün teklifi yönetim kurulunun kararı ile atanır ve aynı şekilde azledilir.

b-BÖLGE MÜDÜRÜNÜN GÖREVLERİ

Bölge müdürü, müteşebbis heyet ve yönetim kurulunun kararları ve talimatları, kanun, yönetmelik, kuruluş protokolü ve benzeri düzenlemeleri çerçevesinde OSB’nin sevk ve idaresini yürütmekle görevlidir.

 

OSB’LERİN TEMSİL VE İLZAMI

OSB’ler, yönetim kurulu başkanı veya başkan vekili tarafından temsil edilir. OSB’ yi ilzam edici her türlü işlemle ilgili yazılar, yönetim kurulu başkanı veya vekili ile birlikte bir diğer yönetim kurulu üyesi veya yetkilendirilmiş OSB bölge müdürü tarafından imzalanır ve böylece çift imzalı olarak tekemmül eder. Müteşebbis heyetin kararları ancak tüzel kişiliğin iç ilişkisinde hüküm ifade eder.

Yönetim Kurulu tarafından belirlenen ilzama yetkili üyelerinin listesi Bakanlık tarafından onaylı “Yetki Belgesi” ile belgelenir. Yetki belgesi 2 yıl süre için geçerlidir ancak yönetim kurulu üyelerinde değişiklik olması halinde en geç 15 gün içinde Bakanlığa bildirilerek yenilenir. Yenilenen yetki belgesi imzalandığı tarihten itibaren kalan süre için geçerlidir.

SORUMLULUK

Müteşebbis heyet, yönetim ve denetim kurulu üyeleri ve bölge müdürü ile sair personel kendi kusurlarından ileri gelen zararlardan sorumludurlar. Bunlar, para ve para hükmündeki evrak ve senetler ile bilanço, tutanak, rapor, defter ve belgeler üzerinde işledikleri suçlardan dolayı Devlet Memurları gibi cezalandırılırlar.

Denetim kurulu üyeleri, kanun, yönetmelik, kuruluş protokolü ve benzeri düzenlemeler ile kendilerine verilen görevleri hiç veya gereği gibi yapmamalarından doğan zararlardan sorumludurlar.

Denetim kurulu üyeleri görevleri sırasında öğrendikleri ve açıklanmasında

OSB veya katılımcılar için zarar umulan hususları, kanunlar ya da OSB Uygulama Yönetmeliği hükümleri uyarınca bildirmek zorunda oldukları kurum, kuruluş veya organlar dışında kalanlara açıklayamazlar.

BÖLÜM II

 

İŞLETME AŞAMASINDAKİ OSB ORGANLARI

 

 

  • GENEL KURULUN OLUŞUMU, GÖREV VE YETKİLERİ

 

A-OLUŞUMU

Bölgede kurulacak tüm işletmelerin 2/3’ü üretime geçtiklerini belgeledikleri takdirde ve bölgenin kredi borcunun tamamen ödenmesi durumunda OSB’ de kendilerine yer tahsis edilen veya satılan ve böylece katılımcı sıfatını iktisap eden gerçek ve tüzel kişiler temsil ve ilzama yetkili birer temsilcilerinin bir araya gelmesi ile Genel Kurul oluşur.

 

B-TOPLANTI ŞEKİLLERİ VE ZAMANI

Genel kurul, olağan ve olağanüstü olmak üzere iki şekilde toplanır.

Olağan genel kurul toplantısının, her yılın ilk altı ayı içinde yapılması zorunludur.

Olağanüstü genel kurul, OSB işlerinin, kanun, yönetmelik ve kuruluş protokolü hükümlerinin gerektirdiği durumlarda çağrı ile toplanır.

1)Toplantı Yeri

Genel kurul OSB’nin bulunduğu yerde toplanır.

2)Çağrıya Yetkili Organlar

İlk genel kurul, müteşebbis heyet tarafından, sonrakiler yönetim kurulu tarafından toplantıya çağırılır. Gerekli hallerde çağrı Bakanlık tarafından da yapılabilir.

Gerekli hallerde denetim kurulu da genel kurulu toplantıya çağırma yetkisine sahiptir.

Ayrıca, dört işletmeden az olmamak şartıyla, toplam işletme sayısının en az 1/10’ unun isteği halinde, genel kurul 10 gün içinde yönetim kurulu tarafından toplantıya çağırılır. Bu başvurunun, müştereken ve noter tebligatı ile yapılması gerekir.

Yönetim kurulunca bu isteğin zamanında yerine getirilmemesi ve sırasıyla denetim kurulu ve yukarıdaki şekilde yapılan başvurulardan bir sonuç alınmaması halinde, istek sahipleri mahalli mahkemeye başvurarak genel kurulu bizzat toplantıya çağırma izni alabilir.

3-Çağrının Şekli

Olağan ve olağanüstü toplantılara çağrı; taahhütlü mektupla yapılır. Çağrının sadece yazılı olarak imza karşılığında yapılması da mümkündür.

Çağrının toplantı gününden en az 30 gün önce ve en çok iki ay içinde yapılması, toplantının gün ve saati ile yerinin ve gündem maddelerinin belirtilmesi zorunludur.

Çağrıda, birinci toplantıda çoğunluk sağlanamadığı takdirde, yapılacak olan sonraki toplantının tarihi, saati ve yeri açıklanarak yeni bir bildirime gerek kalmaksızın bir defada katılımcılara duyuru yapılabilir. Toplantılar arasındaki süre 7 günden az, 30 günden fazla olamaz. Sürelerin hesabında duyuru ve toplantı günleri hesaba katılmaz.

4-Görüşme ve Karar Yeter Sayısı

Genel kurulun toplanabilmesi ve gündemdeki konuları görüşebilmesi için varsa tevsi alanlar da dahil OSB’ de kayıtlı katılımcıların veya temsilcilerinin en az dörtte birinin toplantıda hazır bulunması şarttır. İlk toplantıda yeterli katılımcının bulunmaması halinde yapılacak ikinci toplantıda gerekli nisap aranmaz.

Genel kurulda kararlar katılımcılar cetvelinde imzası bulunanların yarıdan bir fazlasının oyu ile alınır.

C-GENEL KURUL TUTANAĞI

Genel kurul toplantılarının geçerli olması için, temsilciler tarafından yapılan seçimler ve alınan kararları içeren bir tutanak düzenlenir . Genel kurulda alınan kararlara muhalif olanlar muhalefetlerini gerekçesi ile birlikle bu tutanağa geçirtir. Bu tutanakta, toplantıya asaleten ve vekaleten katılanların sayısı ile kullanılan oy sayısı ayrıca gösterilir.

Genel kurul tutanağı, divan başkanı,üyeleri ve Bakanlık temsilcisi tarafından imzalanır.

D-GENEL KURUL KARARLARININ İLANI

Toplantıya çağrının usulüne uygun yapıldığını gösteren belgeler ile katılımcılar cetveli ve genel kurul tutanağı, toplantı tarihinden itibaren 15 gün içinde OSB ’ de ilan edilir ve bir nüshası Bakanlığa gönderilir.

E-GENEL KURULUN GÖREV VE YETKİLERİ

Genel kurulun görev ve yetkileri şunlardır:

1) Kuruluş protokolünü OSB Anasözleşmesi olarak değiştirmek,

2) OSB’nin en ideal şekilde işleyişi ile ilgili gerekli kararları ve tedbirleri almak,

3) OSB’nin, yönetim ve denetim kurulunu oluşturmak, bu kurulların çalışmalarını ve hesaplarını ibra etmek, gerektiğinde bunları azletmek,

4) Üst kuruluşa katılmak için karar almak ve katılacak üyeleri tespit etmek,

5) OSB’nin ihtiyacı olan elektrik, su, kanalizasyon, doğal gaz, arıtma tesisi, yol, haberleşme, spor tesisleri gibi altyapı ve genel hizmet tesislerini kurma ve işletme, kamu kurum ve kuruluşlarından satın alarak dağıtım ve satışını yapma, üretim tesislerini kurma ve işletme konularında gerekli kararları almak ve gerektiğinde yönetim kuruluna bu konuda yetki vermek,

6) Altyapı katılım payları, elektrik, su, doğal gaz ve benzeri satış bedelleri ile ilgili prensipleri belirlemek,

7)Yönetim aidatları ve hizmet karşılıklarını parsel büyüklüğüne göre belirlemek,

8) Rehin ve ipotek almak, vermek, fek etmek ve gerektiğinde yönetim kuruluna bu konuda yetki vermek,

9) OSB’ ye ait gayri menkullerin ve menkullerin kiralanması, trampası, satış bedelleri ve benzeri işlemler ile ilgili prensipleri belirlemek,

10) Kanun, yönetmelik, ana sözleşme ve iyi niyet esasları ile genel kurul kararlarına aykırı olduğu ileri sürülen yönetim kurulu kararlarının iptal edilip edilmeyeceği konusunda karar vermek,

11) OSB’ye ait para ve diğer kaynakların kuruluş amacına uygun olarak kullanılmasını sağlamak ve denetlemek,

12) OSB’nin yeni yatırımlarını ve bütçesini onaylamak,

13) Tahsisi veya satışı yapılmamış arsa var ise, arsa tahsis ve satış kriterlerini belirlemek ve bu konuda yönetim kurulunu yetkilendirmek,

14) Ruhsat ve izinlerin verilmesi ile ilgili prensipleri belirlemek,

15) İmar ve parselasyon planları ile değişiklikleri hakkındaki prensipleri belirlemek,

16) OSB katılımcılarından tahsil edilecek OSB yönetim aidatları, elektrik, su, doğalgaz ve benzeri satış bedelleri, varsa altyapı katılım payları, ödeme şartları ile gecikme halinde uygulanacak cezalara ilişkin esasları belirlemek,

17) Katılımcılar ile OSB yönetim kurulu, denetim kurulu ve bölge müdürlüğü arasında doğabilecek uyuşmazlıklar hakkında karar vermek, gerektiğinde uyuşmazlıkların çözümü için Bakanlığın görüşünü alarak karar vermek,

18) OSB için yapılacak alım-satım,alt yapı, sosyal tesisler, arıtma tesislerinin inşaatı ve proje dahil tüm ihaleler konusunda alacağı kararlarla işlemlerin yürütülmesi ve ihalenin sonuçlandırılması için usul ve esasları tespit etmek,

19) OSB içinde katılımcıların kendi ihtiyaçları için otoprodüktör veya otoprodüktör grubu olarak kuracakları elektrik üretim tesisleri ile ilgili şekil ve şartları belirlemek,

20) Bölge müdürünün atanması veya azli ile ilgili karar almak,

21) Bölge müdürlüğünün teşkilat şeması, kadrosunu onaylamak ve personelin niteliği ile ilgili prensipleri belirlemek,

22) Bölge müdürlüğü personelinin ataması ve azli ile ilgili prensipleri belirlemek,

23) Bölge Müdürü ve OSB personeline ödenecek ücret ve sosyal hakların asgari ve azami sınırlarını tespit etmek,

24) Yatırımlarla ilgili kredi alma konusunda yönetim kuruluna yetki vermek,

25) Yönetim kurulu ve denetim kurulu üyelerine ödenecek huzur hakkı veya aylık ücretleri belirlemek,

26) Cadde ve sokak isimlerine karar vermek,

27) Genel kurul, kuruluş protokolünün ana sözleşme olarak değiştirilmesi, yönetim kurulu ve denetim kurulunun oluşturulması ve ibrası, hesapların ibrası, OSB’nin yatırım programı ve bütçesinin onaylanması, Bölge Müdürünün atanması veya azli ile ilgili görevlerinin dışında kalan yetki ve sorumluluğun Yönetim Kurulu’na devri konusunda karar almak,

28) Denetim Kurulu dışında, OSB’nin her türlü hesap ve işlemlerini yıllık olarak gerekli görülen hallerde her zaman serbest yeminli mali müşavirlere incelettirilmesi için karar vererek prensiplerini belirlemek,

29) Bakanlığa karşı taahhüt ve sorumlulukların yerine getirilmesi için gerekli tedbirleri almak,

30) Kanun, yönetmelik, anasözleşme ve benzeri düzenlemelerle verilen görevleri yapmak.

2-YÖNETİM KURULUNUN OLUŞUMU, GÖREV VE YETKİLERİ

 

           

A-OLUŞUMU

Yönetim kurulu, genel kurulun üyeleri arasından olmak üzere seçeceği 5 asıl ve 5 yedek üyeden oluşur. Yönetim kurulu üyeleri, 2 yıl için seçilir. İstifalar ve eksilmeler halinde yerine birinci sıradaki yedek üye geçerek kalan süreyi tamamlar.

Yönetim kurulunun asıl ve yedek üyeleri, genel kurulda en çok oy alanlar arasından sıra ile belirlenir. Oylarda eşitlik halinde kuraya başvurulur.

Süresi sona eren üyeler yeniden seçilebilirler.

B-SEÇİLME ŞARTLARI

Yönetim kurulu üyelerinde aşağıdaki şartlar aranır:

1) Medeni hakları kullanma ehliyetine sahip bulunmak,

2) Katılımcı olmak,

3) Başka bir OSB’de yönetim kurulu üyesi olmamak,

4) Türk Ceza Kanununun; zimmet, ihtilas, irtikap, rüşvet, görevi kötüye kullanma, sahtekarlık, hırsızlık, dolandırıcılık, hileli iflas, emniyeti suiistimal ve devletin şahsiyetine karşı işlenen suçlara ilişkin hükümlerine göre mahkum olmamak,

Haklarında yukarıdaki suçlarla ilgili olarak kamu davası açılmış olanların görevleri ilk genel kurul toplantısına kadar devam etmekle beraber, yönetim kurulunca bu durumdaki üyelerin genel kurulca azli veya göreve devamı hakkında karar alınmak üzere yapılacak ilk genel kurul gündemine madde konur.

5) OSB’de denetçi olmamak,

6) Denetim kurulu üyeleri ile ikinci dereceye kadar ikinci derece dahil kan yada sıhri hısım olmamak.

Seçilme şartları denetim kurulu tarafından araştırılır. Bu şartları taşımadıkları halde seçilenler ile sonradan kaybedenlerin görevlerine yönetim kurulu tarafından son verilir.

C-GÖREV BÖLÜMÜ VE TOPLANTILAR

Yönetim kurulu üyeleri, seçimi takiben yapacakları ilk toplantıda aralarından bir başkan ve bir başkan vekili   seçerek görev bölümü yaparlar.

Görev bölümü en az üç üyenin aynı yöndeki oyu ile yapılır.

Yönetim kurulunun sekreterya görevini bölge müdürü yürütür.

Yönetim kurulu, başkanın bulunmadığı zamanlarda başkan vekilinin çağrısı ile toplanır. Toplantı en az ayda iki defa ve en az üç üyenin katılmasıyla yapılır. Kararlar toplantıya katılanların salt çoğunluğu ile verilir. Oyların eşitliği halinde başkanın oyuna itibar edilir.

Toplantıda bulunmayan üyeleri temsilen oy kullanılmaz. Üyeler, şahsi menfaatlerini ilgilendiren hususların görüşülmesi sırasında toplantıya katılamazlar.

Geçerli bir mazereti olmadan üst üste yapılan üç toplantıya veya mazereti olsa dahi altı ay içinde yapılan toplantıların en az yarısına katılmayan üyeler üyelikten çekilmiş sayılırlar. Bu durumda yönetim kurulu ilk sıradaki yedek üyeyi göreve davet eder.

Toplantılar OSB’de yapılır. Alınan kararlar tarih ve numara sırasıyla yönetim kurulu karar defterine işlenir. Tüm üyelerin isimleri kararın baş tarafına yazılır ve alt tarafı toplantıya katılanlar tarafından isim yazılarak imzalanır.

Verilen karara karşı olanlarla çekimser kalan üyeler, karşı olma veya çekimser kalma sebeplerini kararın altına yazarak imzalarlar.

D-ÜYELİĞİN BOŞALMASI

Yönetim kurulu üyeleri, istifa etmek suretiyle her zaman çekilebilirler.

Herhangi bir sebeple yönetim kurulu üyeliğinin boşalması halinde, yönetim kurulunca aldıkları oy sırasına göre yönetim veya denetim kurulu tarafından geciktirilmeden yeteri kadar yedek üye çağrılır. Eşit oy alanlar arasında kura çekilir.

Yönetim kurulu toplantı karar yeter sayısını kaybederse boşalan yönetim kurulu üyeliklerine denetim kurulu tarafından geciktirmeksizin yeteri kadar yedek üye çağrılır.

Yedek üyelerle de yönetim kurulunun tamamlanamaması halinde, eğer yönetim kurulu toplantı karar yeter sayısını kaybetmemişse TTK’nın 315 inci maddesinin birinci fıkrasına göre hareket edilir. Yönetim kurulu toplantı karar yeter sayısının altına düşmüşse, denetim kurulu tarafından seçimler yapılmak üzere genel kurul derhal toplantıya çağrılır.

E-SORUMLULUK VE YASAK MUAMELELER

Yönetim kurulu, OSB işlerinin yönetimi için gereken titizliği gösterir ve OSB’nin başarısı ve gelişmesi yolunda bütün gayreti sarf eder.

Üyeler, yönetim kurulu faaliyeti sırasında öğrendikleri ticaret veya işletme sırlarını saklamakla yükümlüdürler.

Yönetim kurulu, gerekli defter ve belgeler ile genel kurul evraklarının ve katılımcılar listesinin muntazam hazırlanıp, tutulup, saklanmasından ve tek düzen muhasebe sistemi ile tutulan defter ve belgeler ile yıllık bilançonun kanuni hükümlere uygun olarak hazırlanıp, incelenmek üzere denetçilere verilmesinden sorumludur.

Yönetim kurulu üyeleri ve temsile yetkili şahıslar, genel kurulun devretmediği yetkileri kullanamaz.

Yönetim kurulu üyeleri, kendi kusurlarından ileri gelen zararlardan müteselsil sorumlu olup,’ OSB ye tazmin etmekle yükümlüdürler.

Kusurlu olmadığını ispat eden üyeler ile karara muhalif kalıp durumu hemen denetim kuruluna yazılı olarak bildiren veya mazereti nedeniyle toplantıda hazır bulunmayan üyeler sorumluluktan kurtulurlar.

Görevi sona eren üyenin, görevinden doğan ve mevzuata ilişkin sorumlulukları kanunlarında belirtilen zaman aşımı süresince devam eder.

F-GÖREV VE YETKİLERİ

OSB yönetim kurulunun görev ve yetkileri aşağıda belirtilmiştir:

1) OSB’yi temsil ve ilzam etmek,

2) Kanun, yönetmelik, ana sözleşme ve benzeri düzenlemeler ile genel kurulun belirlediği prensipler çerçevesinde OSB’nin sevk ve idaresini yürütmek,

3) OSB’nin en ideal şekilde gelişmesi için her türlü tedbiri almak, planlamak ve hakkaniyetle işleyişi ile ilgili kararları almak,

4) Yıllık faaliyet raporu, bütçe, kesin hesap ve bilançoyu hazırlamak, yönetim aidatları ile hizmet karşılığı bedellerini belirleyerek genel kurulun onayına sunmak,

5) Genel kurulun belirlediği prensiplere göre OSB’ye ait gayri menkullerin ve menkullerin satış, trampa ve kira bedellerini tespit etmek,

6) Müşterek alanlara yapılacak sosyal tesislerin yatırım kararlarını genel kurulun onayına sunmak,

7) OSB ortak alanlarına ait masraflar ile altyapı katılım payları ve yönetim aidatlarını katılımcılar adına tahakkuk ettirip, ödeme miktarı, şekil ve müeyyidelerini genel kurulun belirlediği prensipler çerçevesinde uygulamak,

8) Genel kurulun belirlediği prensipler çerçevesinde varsa arsa tahsis ve satışlarını yapmak,

9) OSB için yapılacak alım-satım,altyapı, sosyal tesisler, arıtma tesislerinin inşaatı ve proje dahil tüm ihalelerini genel kurul kararına uygun olarak yapmak,

10) OSB’ye ait tasdik edilmesi gereken projeleri onaylanmak veya uygun görüş almak üzere ilgili kuruluşlara göndermek,

11) OSB ile ilgili her türlü hakedişleri onaylamak,

12) OSB’nin ihtiyacı olan elektrik, su, kanalizasyon, doğal gaz, arıtma tesisi, yol, haberleşme, spor tesisleri gibi altyapı ve genel hizmet tesislerini kurma ve işletme, kamu kurum ve kuruluşlardan satın alarak dağıtım ve satışını yapma, üretim tesislerini kurma ve işletme konularında genel kurulun verdiği yetki ile gerekli kararları almak ve uygulamak,

13) Genel kurulun belirlediği prensiplere göre elektrik, su, doğalgaz ve benzeri satış bedellerini belirlemek,

14) OSB içinde katılımcıların kendi ihtiyaçları için otoprodüktör veya otoprodüktör grubu olarak kuracakları elektrik üretim tesisleri ile ilgili genel kurulun belirlediği şartlarda izin vermek,

15) Bölge müdürü hariç, bölge müdürlüğü personelinin atanması ve azline karar vermek,

16) Bölge müdürlüğü personelinin ücretlerini belirlemek,

      

     17) Genel kurulun verdiği yetki ile OSB’de yapılması gereken

yatırımlarla ilgili kredi almak, kredi açacak kurumlara olan taahhüt ve vecibelerden katılımcıları haberdar etmek ve durumu genel kurulun onayına sunmak,

     18) Genel kurulun belirlediği prensipler çerçevesinde ruhsat ve izinleri vermek, verilen ruhsat ve izinlere uygun işlem yapılması için gerekli tedbirleri almak veya aldırmak, uyulmaması halinde uygulanacak yaptırımları belirlemek,

19) OSB’de katılımcılar arasında veya katılımcılar ile bölge müdürlüğü arasında çıkabilecek ihtilafı çözümlemek, çözümlenemeyen konularda genel kurula başvurmak,

20) Açılma ve yapı kullanma iznini almış katılımcıların devir taleplerini inceleyip sonuçlandırmak,

21) Bakanlığa karşı taahhüt ve sorumluluklarını yerine getirmek,

22) Genel kurulu tarafından tespit edilen plan, prensip ve programları uygulamak ve verilen diğer görevleri yapmak.

G-TEMSİL VE İLZAM

OSB’nin temsil ve ilzam yetkisi yönetim kuruluna aittir.

OSB’ler yönetim kurulu başkanı veya başkan vekili tarafından temsil edilir. OSB’yi ilzam edici her türlü işlem ve yazılar yönetim kurulu başkanı veya vekili ile birlikte bir diğer yönetim kurulu üyesi veya yetkilendirilmiş ise bölge müdürü tarafından imzalanır. Ve böylece çift imzalı olarak tekemmül eder.

İlzam yetkisi Bakanlık tarafından OSB’ye verilen “Yetki Belgesi” ile belgelenir. Yetki Belgesi 2 yıllık süre için geçerlidir. Ancak yönetim kurulu üyelerinde değişiklik olması halinde en geç 15 gün içinde Bakanlığa bildirilerek yenilenir.

2-DENETİM KURULUNUN OLUŞUMU, GÖREV VE YETKİLERİ

Denetim Kurulu genel kurulda seçilecek iki asıl, iki yedek üyeden oluşur.

Denetim kurulu üyelerinin görev süresi iki yıl olup, üyelikten düşen veya ayrılan üyenin yerine yedek üye geçerek kalan süreyi tamamlar.

Denetim kurulunun asıl ve yedek üyeleri, genel kurulda en çok oy alanlar arasından sıra ile belirlenir. Oylarda eşitlik halinde kuraya başvurulur.

Genel kurul lüzum görürse denetim kurulu üyelerini her zaman değiştirebilir veya tekrar seçebilir.

A-SEÇİLME ŞARTLARI

Denetim kuruluna seçilebilme şartları:

1) Medeni haklarını kullanma ehliyetine sahip bulunmak,

2) Katılımcı olmak,

3) Türk Ceza Kanununun zimmet, ihtilas, irtikap, rüşvet, görevi suiistimal, sahtekarlık, hırsızlık, dolandırıcılık, hileli iflas, emniyeti suiistimal ve devletin şahsiyetine karşı suçlara ilişkin hüküm giymemiş olmak,

4) OSB yönetim kurulu üyesi, bölge müdürlüğü personeli veya bu kişilerle ikinci derece dahil kan ve sıhri hısım olmamak, yönetim kurulu üyeleriyle aralarında iş ortaklığı bulunmamak.

 

C-GÖREV VE YETKİLERİ

Denetim kurulunun başlıca görev ve yetkileri şunlardır:

1) OSB işlemlerinden bilgi edinmek ve gerekli kayıtların düzenli olarak tutulmasını sağlamak amacıyla en az üç ayda bir defa OSB’nin defterlerini incelemek,

2) En az üç ayda bir defa OSB’nin nakit mevcudu ile menkul değerlerini kontrol etmek,

3) Bütçe, bilanço ve gelir-gider cetvelini denetlemek,

4) Yıllık bilanço ve sonuç hesaplarını inceleyerek bu husustaki görüşlerini birlikte veya tek başına bir raporla genel kurula bildirmek,

5) OSB yönetim kurulunun ihmali halinde, genel kurulu olağanüstü toplantıya davet etmek,

6) OSB katılımcılarının, OSB yönetim kurulu üyeleri ve OSB personeli hakkındaki şikayetlerini incelemek ve inceleme sonucunu genel kurula iletmek,

7)Boşalan denetim kurulu üyeliklerine gecikmeksizin yedeklerden üye çağırmak,

8) Yönetim kurulu üyelerinin gerekli şartları taşıyıp taşımadıklarını araştırmak, toplantı karar yeter sayısının kaybedilmesi halinde boşalan bu üyeliklere geciktirmeksizin yeteri kadar üye çağırmak,

9) Denetim kurulu yılda bir defa genel denetleme raporu ve en az 3 ayda bir ara rapor düzenleyerek Genel Kurula sunmakla görevlidir.

Denetim kurulu üyeleri, görevleri çerçevesinde işlerin yürütülmesinde gördükleri noksanlıkları, kanun, yönetmelik, kuruluş protokolü ve ana sözleşmeye aykırı hareketleri ve bundan sorumlu olanları bağlı bulundukları organa ve gerekli hallerde aynı zamanda genel kurula veya yönetim kuruluna haber vermekle yükümlüdür. Denetim kurulu üyeleri kendilerine kanun, yönetmelik, kuruluş protokolü ve ana sözleşme ile verilen görev ve yetkileri gerektiğinde tek başlarına da kullanabilirler. Denetim kurulu üyeleri yönetim kurulu toplantılarına katılabilir ancak oy kullanamazlar.

D-SORUMLULUKLARI

Denetim kurulu üyeleri, kanun, yönetmelik, kuruluş protokolü ve benzeri düzenlemeler ile kendilerine verilen görevleri hiç veya gereği gibi yapmamalarından doğan zararlardan sorumludur.

Denetim kurulu üyeleri görevleri sırasında öğrendikleri ve açıklanmasında OSB veya katılımcılar için zarar umulan hususları bu kanunlar ya da bu yönetmelik hükümleri uyarınca bildirmek zorunda oldukları kurum, kuruluş veya organlar dışında kalanlara OSB ait para, mal, bilanço, tutanak, rapor, defter ve belgeler üzerinde işledikleri suçlardan dolayı devlet memurları gibi cezalandırılırlar.

OSB’nin her türlü hesap ve işlemlerini inceleyen serbest yeminli mali müşavirler düzenleyecekleri denetim raporlarını en geç 2 ay içinde müteşebbis heyet, yönetim kurulu başkanlığına ve Bakanlığa eş zamanlı olarak verir.

E-ÜYELİĞİN BOŞALTILMASI

 

Denetim kurulu üyeleri istifa etmek suretiyle her zaman görevlerinden çekilebilirler.

Kanun, yönetmelik ve ana sözleşmede belirtilen şartları taşımadıkları veya sonradan kaybettikleri anlaşılanların üyelikleri kendiliğinden sona erer.

Üyeliğin herhangi bir sebeple boşalması halinde yerlerine en çok oy alan yedekleri geçer. Yedeklerle beraber üye sayısı genel kurulca belirlenen sayının altına düştüğü takdirde, mevcut üye veya üyeler, ilk genel kurula kadar görev yapmak üzere yerine katılımcılar cetvelinde bulunan üyelerden birisini seçer. Yedekler de dahil toptan boşalma olursa TTK’nın 351 inci maddesinin son cümlesine göre hareket edilir.

 

4- BÖLGE MÜDÜRLÜĞÜ OLUŞUMU, GÖREV VE YETKİLERİ

A-OLUŞUMU

Bölge müdürlüğü, bölge müdürü ile yeteri kadar idari ve teknik personelden oluşur. Müteşebbis heyetin lağvolup genel kurulun oluşum aşamasından sonra, bölge müdürlüğü teşkilatı iptal edilemez.

 

B- BÖLGE MÜDÜRÜNÜN GÖREVİ, YETKİ VE SORUMLULUĞU

Bölge müdürü yönetim kuruluna bağlı olarak çalışır. OSB idari kademesinin en üst amiri bölge müdürüdür. Genel kurul tarafından atanır. Bölge müdürü aynı zamanda OSB inşaat ve kontrolüyle ilgili personelin de amiridir.

Yönetim kurulu toplantılarında sekreterya görevini yürütür.

Kanun, yönetmelik, ana sözleşme ve benzeri düzenlemeleri çerçevesinde, genel kurul ve yönetim kurulunun kararları ve vereceği görevler doğrultusunda,OSB’nin sevk ve idaresini yürütmekle görevlidir.

 

Yatırım Ortamının İyileştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Tasarısı-EVREN ÖZMEN

Yatırım Ortamının İyileştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Tasarısı

ekran-resmi-2016-11-29-21-09-27

Tasarı ile; şirket kuruluş aşamasında sigortalı çalıştırılması durumunda oluşturulacak şirket kaydının ve yapı izin süreçleriyle ilgili yapı ruhsatının verilmesi aşamasında gerekli olan iş yeri kaydının Sosyal Güvenlik Kurumuna gidilmeksizin elektronik ortamda oluşturulması, tapu kayıt işlemlerinin hızlandırılmasına yönelik olarak borçlu ve kefiller ile alacaklı arasında düzenlenen kredi ve borç sözleşmelerinin, ilgililerin tapu müdürlüklerine bizzat talepte bulunma zorunluluğu olmaksızın tapuya tescilinin sağlanması ve iskan izni alındıktan sonra tapu sicilinde ilgili taşınmazın cins değişikliğinin elektronik ortamda gerçekleştirilmesi, tapu müdürlüklerince tescili yapılan işlemlerin yargı mercileri ile yetkili kurum ve kuruluşlar tarafından doğrudan elektronik ortamda paylaşılması, gümrük işlemleri çerçevesinde alınan tahmil, tahliye, ardiye, saha içi taşıma ücretleri gibi masraflar için azami sınır uygulamasına geçilmesi, özellikle kırsal bölgelerde mera vasfında olan yerlere de baz istasyonu ve diğer elektronik haberleşme altyapı ve sistemlerinin kurulması ve etkin şekilde kullanılabilmesi için Mera Kanunu kapsamındaki yerlerin tahsis amacının Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığınca değiştirilebilmesi, KOBİ’lerin finansmana kolay erişiminin sağlanmasını teminen bunların sahip oldukları her türlü taşınır ve hakkın rehne konu olabilmesi amaçlanmaktadır.

Hata: İletişim formu bulunamadı.

Küçük Sanayi Siteleri Tekrar Gözde-MALİ MÜŞAVİR EVREN ÖZMEN

Ekran Resmi 2017-03-26 22.21.19

Tasarı ile; yatırım ve üretimin teşviki amacıyla; organize sanayi bölgeleri ve küçük sanayi sitelerinin altyapı yatırımları ile küçük sanayi sitelerinin işyeri yapımına ilişkin mal ve hizmet alımlarının KDV’den istisna tutulması suretiyle sanayicilere destek verilmesi mümkün olacaktır.

EVREN ÖZMEN-SORULARINIZ İÇİN

Hata: İletişim formu bulunamadı.