Başlık Nakden taahhüt edilen sermayenin sonraki yıllarda meydana gelen net kardan karşılanması halinde vergi kesintisi yapılıp yapılmayacağı hk.
Tarih 05/06/2012
Sayı B.07.1.GİB.4.35.16.01-125-567
Kapsam

T.C.

GELİR İDARESİ BAŞKANLIĞI

İZMİR VERGİ DAİRESİ BAŞKANLIĞI

(Mükellef Hizmetleri Gelir Vergileri Grup Müdürlüğü)

Sayı

:

B.07.1.GİB.4.35.16.01-125-567

05/06/2012

Konu

:

Nakden taahhüt edilen sermayenin sonraki yıllarda meydana gelen net kardan karşılanması halinde vergi kesintisi yapılıp yapılmayacağı hk.

İlgide kayıtlı özelge talep formunuzda; nakden taahhüt edilen sermayenin sonraki yıllarda meydana gelen kârlardan karşılanması durumunda 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 94/6-b maddesi uyarınca stopaja tabi olup olmadığı hususunda Başkanlığımız görüşü talep edilmektedir.

193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 94/6-b maddesinde, tam mükellef kurumlar tarafından; tam mükellef gerçek kişilere, gelir ve kurumlar vergisi mükellefi olmayanlara ve bu vergiden muaf olanlara, dar mükellef gerçek kişilere, dar mükellef kurumlara ve gelir ve kurumlar vergisinden muaf olan dar mükelleflere dağıtılan kâr payları üzerinden tevkifat yapılacağı (kârın sermayeye eklenmesinin kâr dağıtımı sayılmayacağı) hükme bağlanmış, 5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanununun 15 inci maddesinin ikinci fıkrası ile 30 uncu maddesinin üçüncü fıkrasında da kâr payları üzerinden yapılacak vergi kesintisine ilişkin hükümlere yer verilmiştir. 03.02.2009 tarih ve 2009/14592, 14593 ve 14594 sayılı Bakanlar Kurulu Kararları uyarınca kâr payları üzerinden yapılacak vergi kesintisi oranları %15 olarak belirlenmiştir.

Buna göre, ortaklar tarafından nakden ödenmesi taahhüt edilen sermaye tutarının ortaklara dağıtılacak olan şirket kârından karşılanması kâr dağıtımı sayılacak ve ortakların statüsüne göre %15 oranında gelir veya kurumlar vergisi kesintisi yapılacaktır.

Bilgi edinilmesini rica ederim.

Başlık Belediyelerin Mali Hizmetler Müdürlüğünün vermiş olduğu su fatura bildirimlerinin muhasebeleştirilmesi ve gider olarak kaydedilip kaydedilmeyeceği hk.
Tarih 09/04/2012
Sayı B.07.1.GİB.4.20.15.02-VUK-2011/9-294
Kapsam

T.C.

GELİR İDARESİ BAŞKANLIĞI

DENİZLİ VERGİ DAİRESİ BAŞKANLIĞI

MÜKELLEF HİZMETLERİ GRUP MÜDÜRLÜĞÜ

Sayı

:

B.07.1.GİB.4.20.15.02-VUK-2011/9-294

09/04/2012

Konu

:

SU FATURASI

İlgide kayıtlı özelge talep formunuz ile … Belediyesi Mali Hizmetler Müdürlüğünün vermiş olduğu su fatura bildirimlerinin muhasebeleştirilmesi ve gider olarak kaydedilip kaydedilmeyeceği hakkında bilgi istenilmiştir.

Bilindiği gibi, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 229 uncu maddesinde, faturanın tarifi; “Satılan emtia veya yapılan iş karşılığında müşterinin borçlandığı meblağı göstermek üzere emtiayı satan veya işi yapan tüccar tarafından müşteriye verilen ticari vesikadır.” şeklinde yapılmıştır.

Öte yandan, Vergi Usul Kanunu Uyarınca Vergi Mükellefleri Tarafından Kullanılan Belgelerin Basım ve Dağıtımı Hakkında Yönetmeliğin değişik 13 üncü maddesinin (e) fıkrasında; “Genel ve Katma Bütçeli İdarelere, İl Özel İdarelerine, Belediyeler ve Köyler ile bunların teşkil ettikleri birliklere ait veya tabi olan veyahut bunlar tarafından kurulan veya işletilen müesseseler ile 233 sayılı Kamu İktisadi Teşebbüsleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 2. maddesinde tanımı yapılan teşebbüs, teşekkül, kuruluş, müessese, bağlı ortaklık, iştirak ve işletmeler kullanacakları belgeleri Vergi Usul Kanununun ilgili hükümlerinde belirtilen bilgileri taşıması kaydıyla anlaşmalı matbaalar dışındaki matbaalara da bastırabilirler.

Ancak, bu şekilde belge bastırılması halinde, belgenin üzerine “Vergi Usul Kanunu Yönetmelik hükümlerine tabi değildir.” ibaresinin yazılması zorunludur……..” denilmektedir.

Ayrıca, 206 Sıra No.lu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğinin (A/2) bölümünde; kurumlar vergisinden muaf olan kurumların kullanacakları belgelerde, katma değer vergisine veya gelir vergisi tevkifatına ilişkin mükellefiyet sicil (hesap) numarasına yer verileceği, (A/6) bölümünde ise; Vergi Usul Kanunu Uyarınca Vergi Mükellefleri Tarafından Kullanılan Belgelerin Basım ve Dağıtımı Hakkında Yönetmeliğin 13. maddesinin (g) fıkrasında (değişik Yönetmeliğin 13. maddesinin (e) fıkrasında) ve 164 sıra numaralı Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğinin III. bölümünün son fıkrasında sayılan kuruluşların belgelerini; notere onaylatmadan veya anlaşmalı matbaalara bastırmadan Vergi Usul Kanunundaki bilgileri ve “Vergi Usul Kanunu Yönetmelik Hükümlerine Tabi Değildir” ifadesini taşıması şartıyla kullanabildikleri, Yönetmeliğin verdiği izin gereği bu tür belge kullanan işletmelerden vergiden muaf olan kurumların belgelerine ayrıca “Kurumlar Vergisinden Muaftır” ibaresini de kaşeyle basarak veya matbaa baskısı ile bastırarak kullanacakları belirtilmektedir.

Buna göre, tahakkuk eden su bedellerinin belediyelerce düzenlenecek faturaya dayanılarak defter kayıtlarına intikal ettirilmesi gerekmektedir.

Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun kararı sonrasın da; Avukatların telafisi mümkün olmayan zararlara uğrama ve
yargılama faaliyetlerinin aksamaya uğraması ihtimaline binaen “Avukatlık büroları herhangi bir izne ihiyaç duymadan faaliyetlerine devam eder” şeklinde Kat Mülkiyeti Kanunu 24.Maddeye ek yapılmıştır. İlgili tasarı TBMM Genel Kurulunda kabul edilerek yasalaşmıştır.

Başlık Serbest meslek erbabının dış giyim harcamalarının, mesleki kazancının tespitinde indirim konusu yapılıp yapılamayacağı hk.
Tarih 23/02/2012
Sayı B.07.1.GİB.4.34.16.01-GVK 68-705
Kapsam

T.C.

GELİR İDARESİ BAŞKANLIĞI

İSTANBUL VERGİ DAİRESİ BAŞKANLIĞI

(Mükellef Hizmetleri Gelir Vergileri Grup Müdürlüğü)

Sayı

:

B.07.1.GİB.4.34.16.01-GVK 68-705

23/02/2012

Konu

:

Serbest meslek erbabının dış giyim harcamalarının, mesleki kazancının tespitinde indirim konusu yapılıp yapılamayacağı.

İlgide kayıtlı özelge talep formunda, aktör olarak serbest meslek faaliyetinde bulunduğunuzu belirterek kendinize ait dış giyim harcamalarının serbest meslek kazancınızın tespitinde indirim konusu yapılıp yapılamayacağı hususunda bilgi talep edildiği anlaşılmakta olup konu hakkında Başkanlığımız görüşleri aşağıda açıklanmıştır.

193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun “Serbest meslek kazancının tarifi” başlıklı 65 inci maddesinde; “Her türlü serbest meslek faaliyetinden doğan kazançlar serbest meslek kazancıdır.

Serbest meslek faaliyeti; sermayeden ziyade şahsi mesaiye, ilmi veya mesleki bilgiye veya ihtisasa dayanan ve ticari mahiyette olmayan işlerin işverene tabi olmaksızın şahsi sorumluluk altında kendi nam ve hesabına yapılmasıdır.” hükmü yer almıştır.

Aynı Kanunun “Serbest Meslek Kazancının Tespiti” başlıklı 67nci maddesinin birinci fıkrasında “Serbest meslek kazancı bir hesap dönemi içinde serbest meslek faaliyeti karşılığı olarak tahsil edilen para ve ayınlar ve diğer suretlerle sağlanan ve para ile temsil edilebilen menfaatlerden bu faaliyet dolayısıyla yapılan giderler indirildikten sonra kalan farktır.” hükmüne yer verilmiştir.

Yine aynı Kanunun “Mesleki Giderler” başlıklı 68inci maddesinde ise serbest meslek kazancının tespitinde hâsılattan indirilecek giderler bentler halinde sayılmış olup, maddenin birinci fıkrasının 1 numaralı bendinde, mesleki kazancın elde edilmesi ve idame ettirilmesi için ödenen genel giderlerin serbest meslek kazancının tespitinde hasılattan indirileceği hüküm altına alınmıştır.

Bu itibarla; mesleki faaliyetinizin genişliği ile mütenasip olarak bu faaliyetinizin icrasında kullandığınız kendinize ait dış giyim harcamalarınızın serbest meslek kazancınızın tespitinde hasılattan indirim konusu yapılması mümkün bulunmaktadır. Ancak, mesleki faaliyetinizle ilgili olmayan veya diğer kişilere ait dış giyim harcamaları, mesleki kazancın elde edilmesi ve idame ettirilmesi için ödenen genel giderler kapsamında değerlendirilmediğinden indirim konusu yapılması mümkün bulunmamaktadır .

Başlık Yurt dışında yerleşik bir Avukata ödenen ücret için gelir vergisi tevkifatı yapılıp yapılmayacağı hk.
Tarih 24/02/2012
Sayı B.07.1.GİB.4.34.16.01-KVK 3-733
Kapsam

T.C.

GELİR İDARESİ BAŞKANLIĞI

İSTANBUL VERGİ DAİRESİ BAŞKANLIĞI

(Mükellef Hizmetleri Gelir Vergileri Grup Müdürlüğü)

Sayı

:

B.07.1.GİB.4.34.16.01-KVK 3-733

24/02/2012

Konu

:

Yurt dışında yerleşik bir Avukata ödenen ücret için gelir vergisi tevkifatı yapılıp yapılmayacağı.

İlgide kayıtlı özelge talep formunda, Şirketiniz tarafından kauçuk malzemesi ithalatı yapıldığı, malları ithal edilen firma ile Şirketiniz arasındaki bir anlaşmazlıktan dolayı karşı firmaya uluslararası ticaret davası açıldığı, davanın Fransa’da yerleşik bir avukat vasıtası ile takip edildiği, hizmet veren avukatın Türkiye’de herhangi bir iş yeri ve irtibat bürosu bulunmadığı, ödemelerin fatura karşılığı banka kanalı ile yapıldığı belirtilerek, yapılan ödemeler üzerinden gelir vergisi tevkifatı yapılıp yapılmayacağı hususunda bilgi talep edildiği anlaşılmakta olup, Başkanlığımız görüşleri aşağıda açıklanmıştır.

193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun 3 üncü maddesinde, Türkiye’de yerleşmiş olanlar ile resmi daire ve müesseselere veya merkezi Türkiye’de bulunan teşekkül ve teşebbüslere bağlı olup adı geçen daire, müessese, teşekkül ve teşebbüslerin işleri dolayısıyla yabancı memleketlerde oturan Türk vatandaşlarının (Bu gibilerden, bulundukları memleketlerde elde ettikleri kazanç ve iratları dolayısıyla Gelir Vergisine veya benzeri bir vergiye tabi tutulmuş bulunanlar, mezkur kazanç ve iratları üzerinden ayrıca vergilendirilmezler.) Türkiye içinde ve dışında elde ettikleri kazanç ve iratların tamamı üzerinden vergilendirilecekleri hükmü yer almaktadır.

Aynı Kanunun 4 üncü maddesinde, ikametgahı Türkiye’de bulunanlar ile bir takvim yılı içinde Türkiye’de devamlı olarak altı aydan fazla oturanların Türkiye’de yerleşmiş sayılacağı, 6 ncı maddesinde, Türkiye’de yerleşik olmayan gerçek kişilerin sadece Türkiye içinde elde ettikleri kazanç ve iratlar üzerinden vergilendirileceği hükümlerine yer verilmiş, Kanunun 7 nci maddesinin birinci fıkrasının (4) numaralı bendinde, serbest meslek faaliyetlerinin Türkiye’de icra edilmesi veya Türkiye’de değerlendirilmesi, anılan maddenin son fıkrasında ise, değerlendirmeden maksat, ödemenin Türkiye’de yapılması veya ödeme yabancı memlekette yapılmışsa, Türkiye’de ödeyenin veya nam ve hesabına ödeme yapılanın hesaplarına intikal ettirilmesi veya kârından ayrılması olduğu düzenlemesi yer almaktadır.

Öte yandan, Gelir Vergisi Kanunu’nun 94 üncü maddesinde, vergi tevkifatı yapmaya mecbur olanlar ile vergi tevkifatına tabi kazanç ve iratlar sayılmış olup, anılan maddenin birinci fıkrasının (2-b) alt bendinde, yaptıkları serbest meslek işleri dolayısıyla bu işleri icra edenlere yapılan ödemelerden tevkifat yapılacağı hükme bağlanmış, tevkifat oranı 03/02/2009 tarihli ve 2009/14593 sayılı BKK ile 03/02/2009 tarihinden geçerli olmak üzere) %20 olarak belirlenmiştir.

Diğer taraftan, Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Fransa Cumhuriyeti Hükümeti Arasında Gelir Üzerinden Alınan Vergilerde Çifte Vergilendirmeyi Önleme ve Vergi Kaçakçılığına Engel Olma Anlaşması’nın ”Serbest Meslek Faaliyetleri” başlıklı 14 üncü maddesinde;

” 1. Bir Akit Devlet mukiminin serbest meslek faaliyetleri veya bağımsız nitelikteki diğer faaliyetler dolayısıyla elde ettiği gelir, yalnız bu Devlette vergilendirilebilecektir. Bununla beraber, eğer bu faaliyetler diğer Devlette icra edilirse ve eğer:

a) Kişi bu diğer Devlette bu faaliyetleri icra etmek için sürekli kullanabileceği bir sabit yere sahip ise; veya

b) Kişi bu diğer Devlette, söz konusu faaliyetleri icra etmek amacıyla, 12 aylık herhangi bir kesintisiz dönemde, bir veya birkaç seferde 183 gün veya daha fazla kalırsa;

söz konusu gelir, aynı zamanda diğer Akit Devlette de vergilendirilebilir.

Böyle bir durumda olayına göre, ya yalnızca söz konusu sabit yere atfedilebilen gelir, ya da yalnızca bu diğer Devlette bulunulan süre içinde icra edilen faaliyetlerden elde edilen gelir bu diğer Devlette vergilendirilebilir.

….

3.”Serbest meslek faaliyetleri” terimi, özellikle bağımsız olarak yürütülen bilimsel, edebi, artistik, eğitici ve öğretici faaliyetleri, bunun yanı sıra, doktorların, avukatların, mühendislerin, mimarların, dişçilerin, muhasebecilerin bağımsız faaliyetlerini ve özel mesleki bilgi ve maharet gerektiren diğer faaliyetleri kapsamına alır.”

hükümlerine yer verilmiştir.

Yukarıda yer alan hüküm ve açıklamalar çerçevesinde, Şirketinizin yurt dışındaki firmaya açmış olduğu davaya bakan Fransa mukimi avukatın elde ettiği gelir serbest meslek kazancı niteliğinde olup, avukatın faaliyetini icra etmek için Türkiye’de sürekli kullanabileceği sabit bir yere sahip olmaması veya Türkiye’de 12 aylık herhangi bir kesintisiz dönemde, bir veya birkaç seferde 183 gün veya daha fazla kalmaması halinde, avukatın elde ettiği gelir yalnızca Fransa’da vergilendirilecek olup, Şirketiniz tarafından yapılan ödemeler üzerinden tevkifat yapılmayacaktır.

Home > Culture > Turkish Tax System
Turkish Tax System

The Turkish tax regime is an important part of the economy and can be divided into 3 main categories:

Income Taxes, such as Individual Income Tax and Corporate Income Tax
Taxes on Expenditure, such as Value Added Tax or Banking and Insurance Transaction Tax or Stamp Tax
Taxes on Wealth, such as Property Tax or Inheritance and Gift Tax
Income Taxes

Income taxes in Turkey are levied upon the income, both domestic and foreign, of individuals and corporations resident in Turkey. Non-residents earning income in Turkey through employment, ownership of property, carrying on a business or other activities providing an income are also subject to taxation, but only on their income derived in Turkey.

Individual Income Tax

The limited tax liability covers trade or business income from a permanent establishment, salaries for work done in Turkey (regardless of where paid or whether or not remitted to Turkey), rental income from real property in Turkey, Turkish derived interest, and income from the sale of patents, copyrights and similar intangible assets. The personal income tax rate varies from 15% to 40%.

Corporate Income Tax

For tax purposes, companies are grouped as limited liability companies (corporations and limited companies) and personal companies (limited and ordinary partnerships). Corporate tax applies to limited liability companies. State economic enterprises and business entities owned by societies, foundations and local authorities are also subject to corporation tax.

Whether a company is subject to full or limited tax liability depends on its status of residence. A company, whose statutory domicile or place of management are established in Turkey (resident company), will have full tax liability; in this case, worldwide income is taxable. If a non-resident company conducts business through a branch or a joint venture, it will have limited tax liability; i.e. fully subject to corporate tax on profits earned in Turkey on an annual basis. If there is no presence in Turkey, withholding tax will generally be charged on income earned; for example, for services provided in Turkey. However, if there is an avoidance of double taxation treaty, reduced rates of withholding tax may apply.

The basic corporate income tax rate levied on business profits is 30% in Turkey, but for 2006 it’s planned to take it down to 20%. Dividend withholding tax is also applied in the event of profit being distributed to share holders. For resident corporations, tax is levied on worldwide income, but credit is given for foreign tax payable in respect of income from foreign sources (up to the amount of Turkish corporate income tax, i.e. 30%).

Corporations are required to pay Advance Corporate Income Tax based on their quarterly profits at the rate of 30%. Advance Corporate Income Taxes paid during the tax year are offset against the ultimate Corporate Income Tax liability of the company, which is determined in the related year’s Corporate Income Tax return.

Corporate entities having their statutory domicile and place of management outside Turkey, but established in Turkey in the form of a branch are subject to tax on an annual return based on income received from the permanent establishment in Turkey.

From the non-resident’s point of view, many payments abroad including those for professional services and technical assistance, royalties and rentals are subject to withholding tax at rates varying between 10% to 25%. In this regard, countries having avoidance of double taxation treaties with Turkey have considerable advantages. Turkey has signed such treaties with 60 countries and the investors of these countries can benefit from a reduction in withholding taxes. Countries with which Turkey has bilateral tax treaty agreements came into force as of April 2005 are as follows:

Albania, Algeria, Austria, Azerbaijan, Belarus, Bangladesh, Belgium, Bulgaria, Czech Republic, Croatia, China, Denmark, Egypt, Estonia, Finland, France, Germany, Greece, Hungary, India, Indonesia, Israel, Italy, Japan, Jordan, Kazakhstan, Kyrgyzstan, Kuwait, Latvia, Lithuania, Luxemburg, Macedonia, Malaysia, Moldova, Mongolia, Netherlands, Norway, Pakistan, Poland, Romania, Russia, Saudi Arabia (but only air transportation activities), Singapore, Slovakia, Slovenia, South Korea, Spain, Sudan, Sweden, Syria, Turkish Republic of Northern Cyprus, Tajikistan, Thailand, Tunisia, Turkmenistan, Ukraine, United Arab Emirates, UK, USA, Uzbekistan.

Taxes on Expenditure

Value Added Tax (VAT)

The VAT (KDV in Turkish) rates vary between 1% – 18% but it’s generally applied as 18%. VAT payable on local purchases and on imports is regarded as “input VAT” and VAT calculated and collected on sales is considered as “output VAT”. Input VAT is offset against output VAT in the VAT return filed at the related tax office by the 20th of the following month. If output VAT is in excess of input VAT, the excess amount is paid to the related tax office. On the contrary, if input VAT exceeds the output VAT, the balance is carried forward to the following months to be offset against future output VAT. There is no cash refund to recover excess input VAT, except for exportation.

There is also a so-called reverse charge VAT mechanism, which requires the calculation of VAT by resident companies on payments sent abroad. Under this mechanism, VAT is calculated and paid to the related tax office by the Turkish company on behalf of the foreign company. The local company treats this VAT as input VAT and offsets it in the same month. This VAT does not create a tax burden for the Turkish and the non-resident company, except for its cash flow effect.

Special Consumption Tax

Special Consumption Tax (ÖTV in Turkish) was implemented in August 2002 by abolishing 16 different indirect taxes and funds in order to make the direct taxation system becoming in line with the European Union directives. Unlike VAT, which is applied on each delivery, ÖTV is charged only once. There are mainly 4 different product groups that are subject to ÖTV at different tax rates:

Petroleum products, natural gas, lubricating oil, solvents and derivatives of solvents
Automobiles and other vehicles, motorcycles, planes, helicopters, yachts
Tobacco and tobacco products, alcoholic beverages
Luxury products
Banking and Insurance Transaction Tax

Banking and Insurance company transactions remain exempt from VAT, but are subject to a Banking and Insurance Transaction Tax of 5%, due on the gains by the banks for their loan interest or transactions for example. The purchase of goods and services by banks and insurance companies are subject to VAT but is considered as an expense or cost for recovery purposes.

Stamp Tax

Stamp duty applies to a wide range of documents, including contracts, agreements, notes payable, capital contributions, letters of credit, letters of guarantee, financial statements and payrolls. Stamp duty is levied as a percentage of the value of the document at rates ranging from 0.15% to 0.75%. In the event of absence of a monetary value on the agreement, Stamp Tax would be calculated on a lump sum basis and paid in New Liras. Stamp Tax is payable by the parties who sign a document. Each and every signed copy of the agreement is separately subject to Stamp Tax.

Taxes on Wealth

Property Tax

Property taxes are paid each year on the tax values of land and buildings at rates varying from 0.1% to 0.6%. In the case of the sale of property, a 1.5% levy is paid on the sales value by both the buyer and the seller. The rate is also applied as 1.5% if the property is contributed as capital-in-kind. The rates are applied twice for property located in the Metropolitan Municipality areas.

Buildings and lands owned in Turkey are subject to real estate tax at the following rates:

Residences 0.1%
Other buildings 0.2%
Land 0.1%
Vacant land (but allocated for construction purposes) 0.3%
Farming lands 0%
Inheritance and Gift Tax

Items acquired as gifts or through inheritance are subject to taxes between 1% and 30% of the item’s appraised value. Tax paid in a foreign country on inherited property is deducted from the taxable value of the asset. Inheritance tax is payable over the period of three years and in two installments per year.

Withholding Tax

Under the Turkish tax system, certain taxes are collected through withholding by the payers in order to secure the collection of taxes. These include income tax on salaries of employees, lease payments to individual landlords, independent professional service fee payments to resident individuals, and royalty, license and service fee payments to non residents. Companies in Turkey are responsible to withhold such taxes on their payments and declare them through their withholding tax returns.

Environmental Tax

Municipalities are authorized to collect an Environmental Tax as a contribution towards the financing of certain services such as garbage collection. This tax is levied at scheduled fixed amounts that vary according to the location of the house or office. This tax is paid thru water bill of the property by the person who lives or occupies that house or office.

Source: reports from Foreign Economic Relations Board (DEIK) and Price Waterhouse Coopers

vekaletsiz iş görme veya sebepsiz zenginleşme hükümlerine göre alacağın tahsilinin mümkün olup-olmadığı gerekirse mahallinde keşif yapılmak suretiyle ( ortak kullanım yerlerinden ve hizmetlerinden faydalanma hususunda ) oluşacak gözlem ve alınacak bilirkişi raporu doğrultusunda