Kooperatif evinde oturan emekli emlak vergisi öder mi ?-EVREN ÖZMEN

İlgide kayıtlı özelge talep formunda, ……, … İlçesi, … Mahallesi, … Sokak No:…’da bulunan kooperatifinizin henüz ferdileşmediğini, üyelerinizin ikamet ettiğini ve emlak vergisinin … Belediye Başkanlığınca tarafınızdan tahsil edildiğini belirterek emekli üyelerinizin indirimli bina vergisi oranı (sıfır) uygulamasından yararlanıp yararlanamayacağı hususunda Başkanlığımız görüşü sorulmaktadır.

Ekran Resmi 2017-03-26 22.21.19

1319 sayılı Emlak Vergisi Kanununun bina vergisinin mükellefini belirleyen 3 üncü maddesinde, bina vergisini binanın malikinin, varsa intifa hakkı sahibinin, her ikisi de yoksa binaya malik gibi tasarruf edenlerin ödeyeceği hükme bağlanmıştır.

Aynı Kanunun, vergi değerini tadil eden sebepleri belirleyen 33 üncü maddesinin 6 ncı fıkrasında, bir bina veya arazinin taksim veya ifraz edilmesi veya mükellefinin değişmesinin vergi değerini tadil eden sebep olduğu, bina vergisi mükellefiyetinin başlamasını belirleyen 9/a maddesinde de, bina vergisi mükellefiyetinin bu Kanunun 33 üncü maddesinin (1) ila (7) numaralı fıkralarında yazılı vergi değerini tadil eden sebeplerin doğması halinde bu değişikliklerin vukubulduğu tarihi takip eden bütçe yılından itibaren başlayacağı belirtilmektedir.

Bu itibarla, Kooperatifiniz tarafından inşa edilen ve tapu devri yapılmaksızın üyelere teslim edilen gayrimenkullerin maliki, dolayısıyla emlak vergisi mükellefi  Kooperatifiniz olduğundan, bu binalara ait emlak vergisinin Kooperatifiniz tarafından ödenmesi gerekmekte olup tapu devri yapılmadığı sürece emekli üyelerinizin indirimli bina vergisi oranı (sıfır) uygulamasından yararlanmalarına imkan bulunmamaktadır.

Bilgi edinilmesini rica ederim.

Hata: İletişim formu bulunamadı.

Mutfak malzemelerinde Amortisman oranı-Evren özmen

Faydalı ömrü bir yıldan kısa olan süzgeç kevgir v.b. mutfak malzemelerinin doğrudan gider olarak yazılıp yazılamayacağı.

            İlgide kayıtlı özelge talep formunuzda, yerinde ve taşıma usulü … işiyle iştigal etmekte olan şirketinizin faaliyet konusu itibariyle kullanmakta olduğu süzgeç, kevgir, çırpma teli, cam su bardağı vb. mutfak malzemelerinin kullanım sürelerinin bir yılın altında olduğu belirtilerek, söz konusu mutfak malzemelerinin amortismana tabi tutulmaksızın doğrudan gider olarak kaydedilip kaydedilemeyeceği hususunda Başkanlığımız görüşü talep edilmektedir.

            Bilindiği üzere, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 313 üncü maddesinde; “İşletmede bir yıldan fazla kullanılan ve yıpranmaya, aşınmaya veya kıymetten düşmeye maruz bulunan gayrimenkullerle 269 uncu madde gereğince gayrimenkul gibi değerlenen iktisadi kıymetlerin, alet, edavat, mefruşat, demirbaş ve sinema filmlerinin birinci kısımdaki esaslara göre tespit edilen değerinin, bu Kanun hükümlerine göre yok edilmesi amortisman mevzuunu teşkil eder.

            …

            Değeri 50.000.000.- lirayı (411 Sıra No.lu VUK Genel Tebliği ile 1.1.2012’den itibaren 770-TL) aşmayan peştemallıklar ile işletmede kullanılan ve değeri 50.000.000.- lirayı (411 Sıra No.lu VUK Genel Tebliği ile 1.1.2012’den itibaren 770-TL) aşmayan alet, edevat, mefruşat ve demirbaşlar amortismana tabi tutulmayarak doğrudan doğruya gider yazılabilir. İktisadi ve teknik bakımdan bütünlük arz edenlerde bu had topluca dikkate alınır.” hükmüne yer verilmiş bulunmaktadır.

            Ayrıca, mezkur Kanunun 5024 sayılı Kanunla değişen 315 inci maddesinde; amortisman oranlarının iktisadi kıymetlerin faydalı ömürleri dikkate alınmak suretiyle Maliye Bakanlığınca belirleneceği hükme bağlanmıştır.

            Bahsi geçen maddenin verdiği yetkiye istinaden, amortismana tabi iktisadi kıymetler için uygulanacak “Faydalı Ömür ve Amortisman Oranları” tespit edilmiş ve bu oranlar 339, 365, 389, 399 ve 406 Sıra No.lu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğleri ile değişik 333 Sıra No.lu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği eki liste ile açıklanmıştır.

            Vergi Usul Kanununun 313 üncü maddesinin üçüncü fıkrasında yer verilen “İktisadi ve teknik bakımdan bütünlük” kavramı ile bir işletmede belli bir fonksiyon etrafında birleşerek bir üretimde bulunan veya üretime herhangi bir aşamada bir değer kazandıracak nitelikteki bir fonksiyonu birbirini tamamlayarak yerine getiren iktisadi kıymetler topluluğu ifade edilmektedir.

            Bu itibarla, bir otel için alınan yatak, yorgan ve battaniyeler, lokanta ve benzeri işletmeler için alınan tabak, çatal, bıçak, bardak vb. kıymetler aynı fonksiyona hizmet ettiklerinden iktisadi ve teknik bakımdan bütünlük oluşturmaktadırlar.

            Buna göre, şirketinizce kullanılan süzgeç, kevgir, çırpma teli, cam su bardağı vb. mutfak malzemeleri aynı fonksiyona hizmet ettiklerinden işletmede bir yıldan fazla kullanılmaları ve toplam değerlerinin Vergi Usul Kanununun 313 üncü maddesinde yer verilen haddi aşması şartıyla aktifleştirilerek amortismana tâbi tutulmaları gerekmektedir.

            Diğer yandan, belirtilen mutfak malzemelerinden faydalı ömrü bir yıldan daha az olanların amortismana tabi tutulmaları mümkün olmayacağından kayıtlara doğrudan gider olarak intikal ettirilmeleri mümkün bulunmaktadır.

            Bilgi edinilmesini rica ederim.

Kooperatif iktisadi işletme-EVREN ÖZMEN

Tarafımızdan Kooperatiflere ait iktisadi işletme kuruluşu gerçekleştirilmiş olup detaylı bilgi için bize ulaşabilirsiniz. Mali Müşavir Evren ÖZMEN-16.01.2018

Bu kapsamdaki diğer yazılarımıza aşağıdan ulaşabilirsiniz.

1-İktisadi işletme kurulduktan sonra yapılması gereken işlemler

 

shout_1516089854033.gif

Hata: İletişim formu bulunamadı.

Elektronik Ticaret Bilgi Platformu

Gümrük ve Ticaret Bakanlığından:

ELEKTRONİK TİCARET BİLGİ SİSTEMİ VE BİLDİRİM YÜKÜMLÜLÜKLERİ HAKKINDA TEBLİĞ
Amaç
MADDE 1 – (1) Bu Tebliğin amacı, elektronik ticaret bilgi sistemi üzerinden yapılması gereken kayıt ve bildirimlere ilişkin usul ve esasları düzenlemektir.

MADDE 2 – (1) Bu Tebliğ, ağ üzerinde mal veya hizmet satışına yönelik sözleşme yapılmasını veya sipariş verilmesini sağlayan hizmet sağlayıcı ve aracı hizmet sağlayıcılar ile bu Tebliğde belirtilen diğer gerçek veya tüzel kişilerin elektronik ticarete ilişkin kayıt veya bildirim yükümlülüklerini kapsar.
(2) Bu Tebliğ hükümleri, münhasıran elektronik posta, telefon araması, kısa mesaj veya elektronik ortamda doğrudan iletişime imkân veren benzeri bireysel iletişim araçlarıyla yapılan sözleşmeleri gerçekleştiren hizmet sağlayıcı ve aracı hizmet sağlayıcılara uygulanmaz.

Dayanak
MADDE 3 – (1) Bu Tebliğ, 3/6/2011 tarihli ve 640 sayılı Gümrük ve Ticaret Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 9 uncu maddesi, 23/10/2014 tarihli ve 6563 sayılı Elektronik Ticaretin Düzenlenmesi Hakkında Kanunun 11 inci maddesi ile 26/8/2015 tarihli ve 29457 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Elektronik Ticarette Hizmet Sağlayıcı ve Aracı Hizmet Sağlayıcılar Hakkında Yönetmeliğin 16 ncı maddesine dayanılarak hazırlanmıştır.

Tanımlar ve kısaltmalar
MADDE 4 – (1) Bu Tebliğin uygulanmasında;
a) Ağ: Elektronik ticarete dair işlemlerin yapılmasına imkân sağlayan internet gibi bilgisayar tabanlı ortamları,
b) Aracı hizmet sağlayıcı: Başkalarına ait iktisadî ve ticari faaliyetlerin yapılmasına elektronik ticaret ortamını sağlayan gerçek ya da tüzel kişileri,
c) Bakanlık: Gümrük ve Ticaret Bakanlığını,
ç) Elektronik ticaret: Fizikî olarak karşı karşıya gelmeksizin, elektronik ortamda gerçekleştirilen çevrim içi iktisadî ve ticari her türlü faaliyeti,
d) Elektronik ticaret altyapı sağlayıcı: Hizmet sağlayıcı veya aracı hizmet sağlayıcıların elektronik ticaret yapmasına imkan sağlayan altyapı ve yazılım hizmetini sunan gerçek ya da tüzel kişileri,
e) Elektronik Ticaret Bilgi Sistemi (ETBİS): Hizmet sağlayıcı ve aracı hizmet sağlayıcıların kayıt altına alınması, elektronik ticaret verilerinin toplanması, bu verilerin işlenerek istatistiki bilgilerin üretilmesi amacıyla Bakanlık tarafından oluşturulan ve bu Tebliğ kapsamında kayıt ve bildirim yapılabilmesine imkan sağlayan bilgi sistemini,
f) Elektronik ticaret ortamı: Elektronik ticaret faaliyetinde bulunulan internet sitesi, mobil site veya uygulama gibi platformları,
g) Elektronik ticaretin türü: Elektronik ticaretin tarafları arasında yapılan ve işletmeden işletmeye veya işletmeden tüketiciye gibi elektronik ticaretin yönünü gösteren sınıflandırmayı,
ğ) Hizmet sağlayıcı: Elektronik ticaret faaliyetinde bulunan gerçek ya da tüzel kişileri,
h) Kayıtlı elektronik posta (KEP): Elektronik iletilerin gönderimi ve teslimatı da dâhil olmak üzere kullanımına ilişkin olarak hukukî delil sağlayan, elektronik postanın nitelikli şeklini,
ı) MERSİS numarası: Merkezi Sicil Kayıt Sistemi tarafından verilen ve özel algoritma ile üretilmiş tekil numarayı,
ifade eder.

ETBİS’e kayıt işlemleri
MADDE 5 – (1) Aşağıda belirtilen gerçek veya tüzel kişiler faaliyete başlamadan önce ETBİS’e kayıt olur:
a) Kendilerine ait elektronik ticaret ortamında faaliyet gösteren hizmet sağlayıcılar.
b) Aracı hizmet sağlayıcılar.
c) Yurt içinde yerleşik olup yurt içinde elektronik ticaret faaliyetinde bulunmamakla birlikte yurt dışında yerleşik bir aracı hizmet sağlayıcı üzerinden sözleşme yapan veya sipariş alan hizmet sağlayıcılar.
(2) Kayıt için ETBİS’e aşağıdaki bilgiler girilir:
a) Gerçek veya tüzel kişi tacirler için MERSİS numarası ve vergi kimlik numarası, esnaf ve sanatkârlar için T.C. kimlik numarası ve vergi kimlik numarası.
b) Elektronik ticaret veya aracılık faaliyetinde bulunulan mobil uygulama ve alan adı.

Bildirim yükümlülüğü
MADDE 6 – (1) ETBİS’e kayıt edilen hizmet sağlayıcı ve aracı hizmet sağlayıcılar kendilerine ilişkin olarak aşağıda belirtilen hususlarda bildirimde bulunur:
a) Tebligata elverişli KEP adresi.
b) Elektronik ticaretin türü.
c) Elektronik ticaret dışındaki ticari faaliyetleri.
ç) Elektronik ticaret ortamında sunulan mal ve hizmetlerin türü.
d) Elektronik ticaret ortamında sunulan ödeme yöntemleri.
e) Elektronik ticaret ortamında ikinci el malların satışa sunulup sunulmadığı ve satışa sunulan ikinci el malların türü.
f) 19/10/2005 tarihli ve 5411 sayılı Bankacılık Kanunu kapsamında faaliyet gösteren bankalar ile 20/6/2013 tarihli ve 6493 sayılı Ödeme ve Menkul Kıymet Mutabakat Sistemleri, Ödeme Hizmetleri ve Elektronik Para Kuruluşları Hakkında Kanun kapsamında faaliyet gösteren ödeme ve elektronik para kuruluşlarından alınan hizmetlere ilişkin bilgiler.
g) Varsa (f) bendinde zikredilen kuruluşlar dışında ödeme hizmeti alınan kuruluşlardan alınan hizmetlere ilişkin bilgiler ile (f) bendinde zikredilen kuruluşların aracı olmadığı ödeme yöntemleri.
ğ) 11/6/2009 tarihli ve 27255 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Karayolu Taşıma Yönetmeliği uyarınca M türü yetki belgesi alan kargo ve lojistik işletmecilerinden alınan hizmetlere ilişkin bilgiler.
h) Hizmet alınan elektronik ticaret altyapı sağlayıcılarına ilişkin bilgiler.
ı) Kişisel verilerin ve müşteri bilgilerinin tutulduğu veri tabanlarının bulunduğu ülke ve adres bilgileri.
i) Elektronik ticaret ortamında sınır ötesi elektronik ticaret gerçekleştirilmesi halinde ülke ve ödeme yöntemi bazında bu ticaretin yıllık hacmi.
j) Bakanlıkça gerekli görülen diğer bilgiler.
(2) Kendine ait elektronik ticaret ortamında faaliyet gösteren hizmet sağlayıcılar, üretim yeri ve depo adresleri ile sınır ötesi elektronik ticaret faaliyetinde bulunduğu aracı hizmet sağlayıcıların alan adlarını birinci fıkrada belirtilenlere ek olarak bildirir.
(3) Ödeme ve elektronik para kuruluşları, bankalar, Bankalararası Kart Merkezi Anonim Şirketi, kargo ve lojistik işletmecileri, elektronik ticaret altyapı sağlayıcıları ve aracı hizmet sağlayıcılar internet üzerinden yapılan sözleşme ve verilen siparişlere ilişkin Bakanlıkça detayları belirlenen ve anonim hale getirilmiş istatistiki bilgileri aylık dönemler halinde bildirir. Bir aya ait bilgiler, takip eden ayın son günü saat 24:00’e kadar iletilir.
(4) ETBİS’e bildirim sırasında hizmet sağlayıcı ve aracı hizmet sağlayıcıların sanal pos bilgileri Bankalararası Kart Merkezi Anonim Şirketi üzerinden sistem aracılığıyla teyit edilir.

Bildirim süresi
MADDE 7 – (1) Hizmet sağlayıcı ve aracı hizmet sağlayıcılar 6 ncı maddenin birinci fıkrasının (i) bendi dışında kalan yükümlülükler ile ikinci fıkrasındaki yükümlülükleri ETBİS’e kayıt tarihinden itibaren otuz gün içinde, birinci fıkranın (i) bendindeki yükümlülüğü ise her yıl mart ayı sonuna kadar yerine getirir.
(2) Hizmet sağlayıcı ve aracı hizmet sağlayıcılar, kayıt ve bildirim yükümlülüğü bulunan hususlarda meydana gelen değişiklikleri, değişiklik tarihinden itibaren otuz gün içinde bildirir.
(3) Elektronik ticaret faaliyeti sona eren hizmet sağlayıcılar ile aracılık faaliyeti sona eren aracı hizmet sağlayıcılar bu durumu faaliyetlerinin sona erdiği tarihten itibaren otuz gün içinde bildirir.

Bildirim usulü
MADDE 8 – (1) Bu Tebliğ uyarınca gerçek kişiler tarafından yapılacak bildirimler kendileri veya yetkili temsilcileri, tüzel kişiler tarafından yapılacak bildirimler ise yetkili temsilcileri tarafından e-Devlet kapısı üzerinden ETBİS’e yapılır.

İlan
MADDE 9 – (1) ETBİS’e kayıt edilen hizmet sağlayıcı ve aracı hizmet sağlayıcılar ile bunlara ilişkin gerekli görülen diğer bilgiler Bakanlık internet adresinden veya Bakanlıkça oluşturulan “www.eticaret.gov.tr” internet adresinde ilan edilir.

Geçiş hükmü
GEÇİCİ MADDE 1 – (1) 1/12/2017 tarihi itibarıyla faaliyette olan hizmet sağlayıcı ve aracı hizmet sağlayıcılar 5 inci ve 6 ncı maddelerde belirtilen yükümlülüklerini söz konusu tarihten itibaren otuz gün içinde yerine getirir.
(2) 6 ncı maddenin üçüncü fıkrası uyarınca bildirim yükümlülüğü getirilenler bu yükümlülüklerini 1/1/2018 tarihinden itibaren yerine getirir.

Yürürlük
MADDE 10 – (1) Bu Tebliğ yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme
MADDE 11 – (1) Bu Tebliğ hükümlerini Gümrük ve Ticaret Bakanı yürütür.

: Kira alacağı karşılığı bankadan demirbaş devir alınmasında belge düzeni ve dekontta gösterilen KDV tutarının indirim konusu yapılıp yapılamayacağı

Konu : Kira alacağı karşılığı bankadan demirbaş devir alınmasında belge düzeni ve dekontta gösterilen KDV tutarının indirim konusu yapılıp yapılamayacağı  
İlgi : 06/02/2017 tarih ve 151782 evrak kayıt numaralı özelge talep formunuz.

İlgide kayıtlı özelge talep formunda, … Bankasının kira alacağınızın bir kısmı karşılığında Şirketinize devredeceği demirbaşlar için düzenleyeceği “fiyatlarımıza KDV dahildir” ibaresi bulunan dekonttaki katma değer vergisi (KDV) tutarının indirim konusu yapılıp yapılamayacağı hususunda Başkanlığımız görüşü talep edilmektedir.

A- 213 SAYILI VERGİ USUL KANUNU UYGULAMASI

Vergi Usul Kanununun 227 nci maddesinde; “Bu Kanunda aksine hüküm bulunmadıkça bu Kanuna göre tutulan ve üçüncü şahıslarla olan münasebet ve muamelelere ait olan kayıtların tevsiki mecburidir.” hükmü mevcut olup, 229-242 nci maddelerinde ise belgelendirmeye ait hükümlere yer verilmiştir.

Bunun yanı sıra, mezkûr Kanunun mükerrer 257 nci maddesinin (1) numaralı fıkrasıyla Maliye Bakanlığı, bu Kanuna göre tutulmakta olan defter ve belgeler ile bunlara ilaveten tutulmasını veya düzenlenmesini uygun gördüğü defter ve belgelerin mahiyet, şekil ve ihtiva etmesi zorunlu bilgileri belirlemeye, bunlarda değişiklik yapmaya; bu defter ve belgelere tasdik, muhafaza ve ibraz zorunluluğu getirmeye veya kaldırmaya, bu Kanuna göre tutulacak defter ve düzenlenecek belgelerin tutulması ve düzenlenmesi zorunluluğunu kaldırmaya yetkili kılınmıştır.

Bu kapsamda, söz konusu yetkiye istinaden yayımlanan 243 Sıra No.lu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğinin “A- Bankalar Tarafından Düzenlenecek Belgeler” bölümünde, “Bankalar, yaptıkları hizmet ve satış işlemlerine ilişkin kayıtlarının dayanağı olan fatura yerine, aşağıda açıklanan şartlara uygun olarak belge düzenlemek zorundadırlar.

1- Bankalar, döviz alım-satım işlemleri ile menkul kıymetler borsasında aracı kurum sıfatıyla müşterileri adına yaptıkları menkul kıymet alım satımları hariç olmak üzere, yaptıkları bütün hizmetler veya satışlar dolayısıyla lehlerine tahakkuk edecek tutarları aşağıdaki şartlara uygun olarak düzenleyecekleri dekontlarla belgeleyeceklerdir.

…” düzenlemesine yer verilmiştir.

Buna göre, … Bankası A.Ş. tarafından kira alacağınıza karşılık şirketinize yapılan demirbaş devir işlemi için, fatura yerine geçmek üzere, bahse konu Genel Tebliğin (A) bölümü çerçevesinde, dekont düzenlenmesi gerekmektedir.

B- 3065 SAYILI KATMA DEĞER VERGİSİ KANUNU UYGULAMASI

6802 sayılı Gider Vergileri Kanununun 28 inci maddesinde, banka ve sigorta şirketlerinin 10/6/1985 tarihli ve 3226 sayılı Finansal Kiralama Kanununa göre yaptıkları işlemler hariç olmak üzere, her ne şekilde olursa olsun yapmış oldukları bütün muameleler dolayısıyla kendi lehlerine her ne nam ile olursa olsun nakden veya hesaben aldıkları paraların banka ve sigorta muameleleri vergisine tabi olduğu belirtilmiştir.

3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanununun;

– (1/1) maddesinde, ticari, sınaî, zirai faaliyet ve serbest meslek faaliyeti çerçevesinde Türkiye’de yapılan teslim ve hizmetlerin KDV ye tabi olduğu,

– (17/4-e) maddesinde, banka ve sigorta muameleleri vergisi kapsamına giren işlemleri ve sigorta aracılarının sigorta şirketlerine yaptığı sigorta muamelelerine ilişkin işlemlerinin katma değer vergisinden istisna olduğu,

– (29/1-a) maddesinde, mükelleflerin, yaptıkları vergiye tabi işlemleri üzerinden hesaplanan katma değer vergisinden, bu Kanunda aksine hüküm olmadıkça, faaliyetlerine ilişkin olarak kendilerine yapılan teslim ve hizmetler dolayısıyla hesaplanarak düzenlenen fatura ve benzeri vesikalarda gösterilen katma değer vergilerini indirebilecekleri,

– 53 üncü maddesinde de, bu Kanunda geçen fatura ve benzeri vesikalar tabirinin Vergi Usul Kanununda düzenlenen vesikaları ifade ettiği

hükme bağlanmıştır.

Buna göre, … Bankası A.Ş. tarafından kira alacağınıza karşılık şirketinize yapmış olduğu demirbaş devir işlemi BSMV kapsamına girdiğinden Katma Değer Vergisi Kanununun (17/4-e) maddesi gereğince KDV’den istisnadır.

Bu nedenle, anılan banka tarafından devredilen demirbaşlar için KDV hesaplanması söz konusu olmayıp, şirketiniz tarafından bu işlemlere ilişkin “fiyatlarımıza KDV dahildir” ibaresi bulunan dekontta yer alan KDV’nin indirimi mümkün değildir.

Bilgi edinilmesini rica ederim

Dietisyenler faturayı ne zaman düzenleyeceklerdir ?-EVREN ÖZMEN

Birden fazla KDV vergilendirme dönemini kapsayan beslenme danışmanlığı hizmetinde belge düzeni pexels-photo-317157.jpeg

İlgi : 24.02.2014 tarihli ve 2964 (gelen evrak) sayılı özelge talep formunuz.

Başkanlığımıza vermiş olduğunuz ilgide kayıtlı özelge talep formunuzda, beslenme danışmanlığı, beslenme ile ilgili gıda ürünleri satışı ve spor salonu işletmeciliği faaliyetinde bulunduğunuz, beslenme danışmanlığı hizmetini 2, 4, 6’şar aylık dönemler halinde sözleşme düzenlemek suretiyle sunduğunuz ancak, zaman zaman danışmanlık ücretlerinizin ödenmediği, bazen de programların yarım kaldığı ve tamamlanamadığı belirtilerek, bu durum karşısında faturayı hangi süre içerisinde düzenleyeceğinizin bildirilmesi istenilmektedir.

A- GELİR VERGİSİ KANUNU İLE VERGİ USUL KANUNU YÖNÜNDEN

193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 65 inci maddesinde “Her türlü serbest meslek faaliyetinden doğan kazançlar serbest meslek kazancıdır.

Serbest meslek faaliyeti; sermayeden ziyade şahsi mesaiye, ilmi veya mesleki bilgiye veya ihtisasa dayanan ve ticari mahiyette olmayan işlerin işverene tabi olmaksızın şahsi sorumluluk altında kendi nam ve hesabına yapılmasıdır…” hükmü yer almaktadır.

Serbest meslek faaliyetinde ana unsur, faaliyetin sermayeden ziyade kişisel çalışmaya, ilmi veya mesleki bilgiye veya ihtisasa dayanması ve faaliyetin kendi nam ve hesabına yapılmasıdır. Burada, yalnızca emeğe dayanan organizasyon yeterli olmadığı gibi, geliri doğuran emeğin, ilmi veya mesleki bilgiye veya ihtisasa dayanıyor olması gerekmektedir.

Ayrıca, Gelir Vergisi Kanununun 37 nci maddesinde, “Her türlü ticari ve sınai faaliyetlerden doğan kazançlar ticari kazançtır” hükmü yer almakta olup, aynı Kanunun 38 inci maddesinin birinci fıkrasında, bilanço esasına göre ticari kazancın, teşebbüsteki öz sermayenin hesap dönemi sonunda ve başındaki değerleri arasındaki müspet fark olduğu, bu dönem zarfında sahip veya sahiplerce işletmeye ilave olunan değerlerin bu farktan indirileceği, işletmeden çekilen değerlerin ise farka ilave olacağı, ticari kazancın bu suretle tespit edilmesi sırasında, Vergi Usul Kanununun değerlemeye ait hükümleri ile bu Kanunun 40 ve 41 inci maddeleri hükümlerine uyulacağı hüküm altına alınmıştır.

Ticari kazancın tespitinde iki temel ilke geçerli olup, bunlar “dönemsellik” ve “tahakkuk esası” ilkeleridir. Tahakkuk esası ilkesinde, gelir veya giderin miktar ve mahiyet itibariyle kesinleşmiş olması yani geliri veya gideri doğuran işlemin tekemmül etmesinin yanı sıra, miktarının ve işlemden kaynaklanan alacağın veya borcun ödeme şartlarının da belirlenmiş olması gereklidir. Bu esas dikkate alındığında bir gelir veya gider unsurunun özel bir düzenleme bulunmadığı sürece, mahiyet ve tutar itibariyle kesinleştiği dönemin kazancının tespitinde dikkate alınması gerekmektedir. Dönemsellik ilkesi ise bu gelir veya giderin ilgili olduğu döneme intikalinin sağlanmasıdır.

Diğer taraftan, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 172 nci maddesiyle ticaret ve sanat erbabları ile serbest meslek erbaplarına defter tutmak zorunda oldukları, 176 ncı maddesinde tüccarların defter tutma bakımından bilanço esasına ve işletme hesabı esasına göre defter tutacaklar şeklinde iki sınıfa ayrılmış oldukları, 182 nci maddesinde bilanço esasında yevmiye defteri, defterikebir ve envanter defterinin tutulacağı, 193 üncü maddesinde işletme hesabı esasında işletme hesabı defterinin tutulacağı, 232 nci maddesinde birinci ve ikinci sınıf tüccarların hangi satış ve işleri için fatura düzenlemek mecburiyetinde oldukları, 233 üncü maddesinde ise birinci ve ikinci sınıf tüccarların fatura vermek zorunda olmadıkları satışları ve yaptıkları işler için düzenlemek zorunda oldukları perakende satış vesikalarına ilişkin düzenlemelere yer verilmiştir.

Mezkûr Kanunun 210 uncu maddesinde de serbest meslek erbabının serbest meslek kazanç defteri tutacağı belirtilmiş, 236 ncı maddesinde ise serbest meslek erbabının, mesleki faaliyetlerine ilişkin her türlü tahsilatı için iki nüsha serbest meslek makbuzu tanzim edeceği ve bir nüshasını da müşteriye vereceği, müşterinin ise bu makbuzu istemek ve almak mecburiyetinde olduğu hüküm altına alınmıştır.

Buna göre;

– Beslenme danışmanlığı faaliyetinin bir işverene bağlı olmaksızın, sermayeden ziyade ilmi ya da mesleki bilgiye bağlı olarak yapılması ve bir organizasyon kurmayıp kişinin kendi sorumluluğu altında gerçekleştirilmesi halinde söz konusu faaliyetin serbest meslek kazancının tespitine ilişkin hükümler çerçevesinde vergilendirilmesi gerekmekte olup, mesleki faaliyete ilişkin her türlü tahsilat için iki nüsha serbest meslek makbuzu tanzim edilerek bir nüshasının müşteriye verilmesi ve bu faaliyetlerinizden elde edilen gelir için serbest meslek kazanç defteri tasdik ettirilerek kullanılması zorunludur.

– Ticari amaçlı alım satıma konu olmamak şartıyla, serbest meslek faaliyetinin sürdürülmesi için zorunlu olarak alınan ve verilmiş olan hizmetin ifasında kullanılan ilaç ve gıdalar dolayısıyla serbest meslek faaliyetinin vasfı değişmeyecektir. Dolayısıyla, satın alınan ilaç ve gıdaların sadece beslenme danışmanlığı faaliyeti kapsamında tedavi amacıyla yapılan satışlardan ibaret olması ve bu satışlardan elde edilen kazancın da serbest meslek kazancına dahil edilerek tahsil edilmesi halinde düzenlenecek serbest meslek makbuzunda tedavi ile tedavide kullanılan ilaç ve gıda bedellerinin ayrı ayrı gösterilmesi gerekmektedir.

– Spor salonu işletmeciliği faaliyetinden elde edilen kazanç ile beslenme danışmanlığı işlemlerinde kullanılan ilaç ve gıdaların danışmanlık faaliyeti dışında sadece alım-satıma konu olması halinde, bu ilaç ve gıdaların satışından elde edilen kazancın Gelir Vergisi Kanununun ticari kazanca ilişkin hükümleri çerçevesinde vergilendirilmesi gerektiğinden, Vergi Usul Kanununun 177 nci maddesinde sayılan şartlardan birini taşımanız halinde bilanço esasına göre, aksi takdirde işletme hesabı esasına göre defter tasdik ettirilerek, satılan emtia veya yapılan iş karşılığında fatura veya fatura yerine geçen belge düzenlenmesi icap etmektedir.

B- KATMA DEĞER VERGİSİ KANUNU YÖNÜNDEN

3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanununun 10 uncu maddesinin (a) bendine göre, vergiyi doğuran olay, malın teslimi ve hizmetin yapılması ile meydana gelmektedir. Malın tesliminden veya hizmetin yapılmasından önce fatura veya benzeri belgeler verilmesi halinde, bu belgelerde gösterilen miktarla sınırlı olmak üzere fatura veya benzeri belgelerin düzenlenmesiyle de vergiyi doğuran olayın meydana geleceği Kanunun 10 uncu maddesinin (b) bendinde hükme bağlanmıştır.

Aynı Kanunun 10 uncu maddesinin (c) bendinde de, kısım kısım mal teslimi veya hizmet yapılması mutat olan veya bu hususlarda mutabık kalınan hallerde her bir kısmın teslimi veya bir kısım hizmetin yapılması anında vergiyi doğuran olayın meydana geleceği hüküm altına alınmıştır.

Bu bağlamda, beslenme danışmanlık hizmeti ile spor salonu işletmek suretiyle spor tesisinde vereceğiniz hizmetlerde her bir vergilendirme dönemi itibariyle vergiyi doğuran olay meydana gelmektedir.

Öte yandan, tarafınızca verilecek hizmetlerde bedelin tamamının veya bir kısmının verilecek hizmetlerden önce tahsil edilmesi halinde fatura veya benzeri belge düzenlenmemiş olması kaydıyla KDV doğmamaktadır.

Bu çerçevede, bir vergilendirme döneminden fazla devam eden hizmetler için takvim yılının bir ayından oluşan her bir dönem itibariyle KDV matrahının; hizmet için belirlenen toplam bedelin, hizmetin verildiği ay sayısına bölünmek suretiyle hesaplanması mümkün bulunmaktadır. Bir vergilendirme döneminden fazla devam etmeyen hizmetler için ise, belirlenen bedele ilişkin KDV’nin hizmetin verildiği dönem KDV beyannamesinde beyan edilmesi gerekmektedir.

Ayrıca, gıda ürünleri satışına ilişkin KDV’nin, satışın yapıldığı dönem beyannamesinde beyan edileceği tabiidir.

Ancak, beslenme danışmanlık hizmeti ile spor tesislerinde verilecek hizmetlerin yapılmasından veya gıda ürünlerinin tesliminden önce fatura veya benzeri belgelerin düzenlenmesi halinde, KDV Kanununun 10 uncu maddesinin (b) bendi gereğince toplam bedel üzerinden KDV hesaplanarak beyan edilecektir.

Bilgi edinilmesini rica ederim.

Teknoparktaki mükellefin internette arkadaşlık ve alış-veriş sitesi oluşturması.-EVREN ÖZMEN

Konu : Teknoparktaki mükellefin internette arkadaşlık ve alış-veriş sitesi oluşturması.  

   İlgide kayıtlı özelge talebinizle; Gebze GOSB Teknoparkta yazılım işlerini yaptığınız, hazırladığınız yazılımla kullanıcıların sisteme ücretle abone olarak kendilerine ait bilgileri girerek kişiselleştirilmiş profil sayfası oluşturup tarafınızca geliştirilmiş olan “……….” sayesinde kendilerine uygun arkadaş profilleriyle iletişim kurmalarının sağlandığı, tahsilatın mobil ödeme (üç cep telefonu operatörü ile ödeme kontörlü hatlarda kredisinden düşülerek, faturalı hatlarda faturaya yansıtılarak) veya kredi kartı vasıtasıyla haftalık ya da aylık olarak alındığı,

   Cep telefonu operatörlerinin kullanıcılardan tahsil ettiği üyelik ücretlerini………’ye gönderdiği, bu şirketin de komisyon düştükten sonraki payı hesabınıza gönderdiği,

   Ayrıca, uluslararası bir sosyal ağ olan Facebook’un bir uygulaması şeklinde geliştirilen …….. uygulamasına abone olan kullanıcılara astrolojik premium içeriklerin de sağlandığı, ödeme şekli olarak yukarıda belirtilen mobil ödeme sisteminin kullanıldığı,

    Diğer yandan, “…..”’ın Türkiye’deki bir çok internet sitesi üzerinden alışveriş imkanı  sağlayan e-ticaret sitelerinin tüm ürünlerini listelediği, bu ürünlerin fiyatlarının ve özelliklerinin karşılaştırıldığı, tüm internet üzerinden alışveriş yapan kullanıcılar için çok büyük kolaylık sağlayan ürün-fiyat karşılaştırma motoru olduğu, buradaki gelir modelinin ise ürünlerini listelemek isteyen e-ticaret sitelerinin kredi kartı vasıtası ve banka transferi ile ödeme yapıp kredi aldığı ve bu sitelerin ürünlerinin uygunfiyat.com internet adresinde listelenmeye başladığı, siteyi ziyaret eden kullanıcıların bu e-ticaret sitelerinin ürünlerini tıklayarak ilgili e-ticaret sitesine yönlendirilen müşteri başına da satın almış olduğu kredisinden kredinin düşüldüğü belirtilerek, Teknopark Yönetim Kurulunda onay gören Şirketinizin Kurumlar Vergisi, KDV, Gelir Vergisi ve Damga Vergisinden istisna olup olmadığı hakkında bilgi istenildiği anlaşılmaktadır.

  1. A) KURUMLAR VERGİSİ YÖNÜNDEN DEĞERLENDİRME:

    4691 sayılı Teknoloji Geliştirme Bölgeleri Kanununun 12.03.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6170 sayılı Kanunla değişen “Tanımlar” başlıklı 3 üncü maddesinde;

   “Bu Kanunun uygulanmasında;

   …

  1. c) Araştırma ve Geliştirme (AR-GE): Araştırma ve geliştirme, kültür, insan ve toplumun bilgisinden oluşan bilgi dağarcığının artırılması ve bunun yazılım dahil yeni süreç, sistem ve uygulamalar tasarlamak üzere kullanılması için sistematik bir temelde yürütülen yaratıcı çalışmaları,

   …

  1. l) Yazılım: Bir bilgisayar, iletişim cihazı veya bilgi teknolojilerine dayalı bir diğer cihazın çalışmasını ve kendisine verilen verilerle ilgili gereken işlemleri yapmasını sağlayan komutlar dizisinin veya programların ve bunların kod listesini, işletim ve kullanım kılavuzlarını da içeren belgelerin, belli bir sistematik içinde, tasarlama, geliştirme şeklindeki ürün ve hizmetlerin tümü ile bu ürün ya da mal ve hizmetlerin lisanslama, kiralama ve tüm hakları ile devretme gibi teslim şekillerinin tümünü ifade eder.…”

   hükümlerine yer verilmiştir.

   Aynı Kanunun geçici 2 nci maddesinde ise; “Yönetici şirketlerin bu Kanun uygulaması kapsamında elde ettikleri kazançlar ile bölgede faaliyet gösteren gelir ve kurumlar vergisi mükelleflerinin, münhasıran bu bölgedeki yazılım ve AR-GE faaliyetlerinden elde ettikleri kazançları 31.12.2023 tarihine kadar gelir ve kurumlar vergisinden müstesnadır.” hükmü yer almaktadır.

    Söz konusu madde hükmünden yararlanılabilmesi için;

    -Bu Kanunda tanımlanan teknoloji geliştirme bölgelerinde faaliyet gösterilmesi,

   -Kazancın münhasıran bu bölgedeki yazılım ve Ar-Ge’ye dayalı üretim faaliyetlerinden elde edilen kazançlardan olması,

   -Bölge içi ve dışı faaliyetlerden elde edilen kazanç ayırımının yapılması

   gerekmektedir.

    Diğer yandan, 1 seri no.lu Kurumlar Vergisi Genel Tebliğinin “5.12.2.2. Yazılım ve Ar-Ge Faaliyetlerinden Elde Edilen Kazançlarda Kurumlar Vergisi İstisnasının Kapsamı” başlıklı bölümünde;

    “Yapılan düzenlemeyle teknoloji geliştirme bölgelerinde faaliyet gösteren mükelleflerin, münhasıran bu bölgedeki yazılım ve Ar-Ge faaliyetlerinden elde ettikleri kazançlar, faaliyete başlanılan tarihten bağımsız olmak üzere, 31/12/2023 tarihine kadar kurumlar vergisinden istisna edilmiştir.

    Bölgede faaliyette bulunan mükelleflerin bölge dışında gerçekleştirdikleri faaliyetlerinden elde ettiği kazançlar, yazılım ve Ar-Ge faaliyetlerinden elde edilmiş olsa dahi istisnadan yararlanamaz.

    Öte yandan, teknoloji geliştirme bölgelerinde yazılım ve Ar-Ge faaliyetinde bulunan şirketlerin, bu faaliyetler sonucu buldukları ürünleri kendilerinin seri üretime tabi tutarak pazarlamaları halinde, bu ürünlerin pazarlanmasından elde edilen kazançların lisans, patent gibi gayri maddi haklara isabet eden kısmı, transfer fiyatlandırması esaslarına göre ayrıştırılmak suretiyle istisnadan yararlanabilecektir. Üretim ve pazarlama organizasyonu nedeniyle doğan kazancın diğer kısmı ise istisna kapsamında değerlendirilmeyecektir.

    Ancak, lisans, patent gibi gayri maddi haklara bağlanmamış olmakla birlikte uyarlama, yerleştirme, geliştirme, revizyon, ek yazılım gibi faaliyetlerden elde edilen kazançların istisna kapsamında değerlendirileceği tabiidir.

    Örneğin; teknoloji geliştirme bölgesinde yazılım faaliyetinde bulunan şirketin, ürettiği yazılımların lisans satışından veya kiralanmasından elde edeceği kazançlar istisnadan yararlanacak, ancak söz konusu yazılımın disk, CD veya elektronik ortamda pazarlanmasından elde edilen kazançların (lisansa isabet eden kısmi hariç) istisnadan yararlanması mümkün olmayacaktır.

    Aynı şekilde, bir ilaç şirketince bölgede gerçekleştirilen Ar-Ge faaliyeti sonucu ortaya çıkan kanser ilacına ait gayrimaddi hakkın kiralanması veya devrinden elde edilecek kazançlar istisnadan yararlanacak, ilacın bizzat üretilerek satılması halinde bu faaliyetten elde edilen kazancın gayrimaddi hakka isabet eden kısmı hariç istisnadan yararlanması mümkün olmayacaktır.”

   açıklamalarına yer verilmiştir.

   Yine aynı Tebliğin “5.12.2.4. İstisna Kazanç Tutarının Tespiti” başlıklı bölümünde;

   “4691 sayılı Kanunun Geçici 2’nci maddesinde yer alan istisna, bir kazanç istisnası olup istisna kapsamındaki faaliyetlerden elde edilen hasılattan bu faaliyetler nedeniyle yüklenilen gider ve maliyet unsurlarının düşülmesi sonucu bulunacak kazancın tamamı kurumlar vergisinden istisna olacaktır.

   İstisna kazancın ve bu bağlamda kurumlar vergisi matrahının tespiti açısından, Kanun uygulaması kapsamında bulunan ve bulunmayan hasılat, maliyet ve gider unsurlarının ayrı ayrı izlenmesi ve istisna kapsamında olan faaliyetlere ait hasılat, maliyet ve gider unsurlarının, diğer faaliyetlerle ilişkilendirilmemesi ve kayıtların da bu ayrımı sağlayacak şekilde tutulması gerekmektedir.

   Kanun uygulaması kapsamında istisna olan faaliyetlerin zararla sonuçlanması halinde, bu zararların istisna kapsamında olmayan diğer faaliyetlere ilişkin kazançlardan indirilmesi mümkün değildir.”

   açıklamaları yer almaktadır.

   Buna göre, Şirketinizin Teknoloji Serbest Bölgesinde yapmış olduğu yazılımlar kapsamında oluşturduğu internet sitelerinde sunulan hizmetlerin pazarlanması sonucu elde edilen kazançların (lisans, patent gibi gayrimaddi haklara isabet eden kısmı hariç) üretim ve pazarlama organizasyonu nedeniyle doğan kısmı, istisna kapsamında değerlendirilemeyeceğinden, bu yazılımlarla internette oluşturduğunuz, ……. uygulaması, arkadaşlık ve alış-veriş siteleri dolayısıyla elde ettiğiniz kazançların 4691 sayılı Kanun kapsamındaki istisna hükmünden yararlanması mümkün bulunmamaktadır.

  1. B) KATMA DEĞER VERGİSİ YÖNÜNDEN DEĞERLENDİRME:

   KDV Kanununun geçici 20/1 inci maddesi ile, 4691 sayılı Teknoloji Geliştirme Bölgeleri Kanununa göre teknoloji geliştirme bölgesinde faaliyette bulunan girişimcilerin kazançlarının gelir veya kurumlar vergisinden istisna bulunduğu süre içinde münhasıran bu bölgelerde ürettikleri ve sistem yönetimi, veri yönetimi, iş uygulamaları, sektörel, internet, mobil ve askeri komuta kontrol uygulama yazılımı şeklindeki teslim ve hizmetlerinin KDV’den müstesna olduğu hüküm altına alınmıştır.

   Uygulamanın usul ve esaslarının yer aldığı KDV Genel Uygulama Tebliğinin “II/G-2” bölümünde;

   – Teknoloji Geliştirme Bölgelerinde bulunan mükelleflerin 31/12/2023 tarihine kadar bu bölgede ürettikleri sistem yönetimi, veri yönetimi, iş uygulamaları, sektörel, internet, mobil ve askeri komuta kontrol uygulama yazılımları şeklindeki teslim ve hizmetlerinin KDV’den istisna olduğu,

   – Güncelleme dışında bir yazılımla ilgili olarak verilen bakım, destek (otomasyon) hizmetleri, teknoloji geliştirme bölgesinde üretilse dahi, oyun programları, network uygulamaları gibi yazılımlar, işlevlerini yerine getirmek için yazılım kullanan ürün, aygıt, eşya vb. donanımlar ile bu donanımlara ilişkin hizmetler, web sitesi aracılığıyla verilen reklam hizmetleri ve ar-ge çalışmaları kapsamında yer alan teslim ve hizmetlerin istisna kapsamında değerlendirilmeyeceği ifade edilmiştir.

   Buna göre, şirketiniz tarafından Teknoloji Geliştirme Bölgesindeki 4691 sayılı Kanun kapsamındaki yazılım faaliyetleriniz 31/12/2023 tarihine kadar KDV’den istisna olacaktır. Ancak, söz konusu yazılım dolayısıyla internette siteler oluşturarak pazarlanmasından elde edilen kazançların istisnadan yararlanması mümkün bulunmamaktadır.

  1.  C) DAMGA VERGİSİ KANUNU YÖNÜNDEN DEĞERLENDİRME:

   488 sayılı Damga Vergisi Kanununun 1 inci maddesinde, bu Kanuna ekli (1) sayılı tabloda yazılı kağıtların damga vergisine tabi olduğu hükmü yer almaktadır.

   Bu çerçevede, damga vergisine ilişkin görüş verilebilmesi somut olaya ilişkin kağıt örnekleri ile başvurulması halinde mümkün bulunmaktadır.

   Bilgi edinilmesini rica ederim.

Bahreyn’de alt taşeron olarak yapılan kaba inşaat işinden elde edilen kazancın kurumlar vergisinden isisna olup olmadığı-EVREN ÖZMEN

Sayı : 62030549-125[5-2016/372]-541480 08.12.2017
Konu : Bahreyn’de alt taşeron olarak yapılan kaba inşaat işinden elde edilen kazancın kurumlar vergisinden isisna olup olmadığı  

İlgide kayıtlı özelge talep formunda; Şirketinizin 2016 yılında İstanbul merkezli olarak kurulduğu belirtilerek, Bahreyn’de ……  alt taşeronu olarak imzalamış olduğunuz sözleşme gereğince Türkiye’den personel götürmek suretiyle … inşaatın gerçekleştirileceği belirtilerek, söz konusu inşaat işine ilişkin olarak elde edilen kazancın, yurt dışı inşaat taahhüt işi kapsamında kurumlar vergisinden istisna olup olmadığı hususunda Başkanlığımız görüşü sorulmaktadır.

KURUMLAR VERGİSİ KANUNU AÇISINDAN:

Kurumlar Vergisi Kanununun 3 üncü maddesinin birinci fıkrasında, “Tam mükellefiyet: Kanunun 1 inci maddesinde sayılı kurumlardan kanunî veya iş merkezi Türkiye’de bulunanlar, gerek Türkiye içinde gerekse Türkiye dışında elde ettikleri kazançların tamamı üzerinden vergilendirilirler.”hükmü yer almaktadır.

Kanunun 5 inci maddesinin birinci fıkrasının (h) bendinde; yurt dışında yapılan inşaat, onarım, montaj işleri ile teknik hizmetlerden sağlanarak Türkiye’de genel sonuç hesaplarına intikal ettirilen kazançlar kurumlar vergisinden istisna edilmiştir.

Diğer taraftan, 1 seri no.lu Kurumlar Vergisi Genel Tebliğinin  “5.9. Yurt dışında yapılan inşaat, onarım, montaj işleri ile teknik hizmetlerden sağlanan kazançlarda istisna” başlıklı bölümünde;

“Kurumlar Vergisi Kanununun 5 inci maddesinin birinci fıkrasının (h) bendi ile yurt dışında yapılan inşaat, onarım, montaj işleri ile teknik hizmetlerden sağlanarak Türkiye’de genel sonuç hesaplarına aktarılan kazançlar, herhangi bir koşula bağlanmaksızın kurumlar vergisinden istisna edilmiştir.

Kurumlar Vergisi Kanununun 5 inci maddesinin birinci fıkrasının (g) bendinde, kurumların yurt dışında bulunan işyerleri veya daimi temsilcileri aracılığıyla elde ettikleri kazançlar, maddede belirtilen tarihe kadar Türkiye’ye transfer edilmiş olmak ve en az %15 oranında gelir ve kurumlar vergisi benzeri vergi yükü taşımak koşuluyla vergiden istisna edilmiştir.

Benzer şekilde, anılan fıkranın (h) bendi ile de yurt dışında bulunan işyerleri veya daimi temsilcileri aracılığıyla yapılan ve yurt dışında vergilendirilen inşaat, onarım, montaj işleri ile teknik hizmetlerden sağlanan kazançların (vergi yükü oranına bakılmaksızın), ayrıca yurt içinde de vergilendirilmesinin önüne geçilmesi amacıyla bu kazançlar kurumlar vergisinden istisna edilmiştir.

Teknik hizmetler esas itibariyle inşaat, onarım ve montaj işleriyle ilgili olarak yürütülen planlama, projelendirme, mimarlık ve mühendislik, etüd, fizibilite, harita tasarım, metraj, keşif, idari ve teknik şartname ile ihale dosyası hazırlama, ihale değerlendirme, mesleki kontrollük, inşaat kontrollüğü, tasarım kontrollüğü, işletmeye alma danışmanlığı, proje ve yatırım yönetimi ve benzeri hizmetleri kapsamaktadır.

Teknik hizmetlerden elde edilen kazançların da anılan istisnadan yararlanabilmesi için bu işlerin yurt dışında bulunan işyerleri veya daimi temsilciler aracılığıyla yapılması; yurt dışında ayrıca bir işyeri veya daimi temsilci olmadan yapılan teknik hizmetlerin, hizmet ihracatı olarak değerlendirilmesi gerekmektedir. Ayrıca, teknik hizmetlerin yurt dışındaki inşaat, onarım ve montaj işlerine bağlı olarak yapılma şartı bulunmamaktadır.

İnşaat, onarım ve montaj işlerinin yurt dışında gerçekleştirilmesi için bir işyeri bulunması gerekirken, bu işlere bağlı teknik hizmetlerin yurt dışında herhangi bir işyeri olmaksızın Türkiye’den gerçekleştirilebilmesi de mümkün olabilmektedir. Proje hazırlanması gibi teknik hizmetler, inşaat ve onarma işinin tamamlayıcı bir unsuru olmasına karşın; kurumların yurt dışında devam eden bir inşaat ve onarma işi olmadığı ya da ayrıca bir işyeri veya daimi temsilci bulundurulmadığı durumlarda, bu faaliyetin ihracat olarak değerlendirilmesi gerekmekte olup yurt dışındaki inşaat işine bağlı olarak Türkiye’de yapılan teknik hizmetlerden sağlanan kazançların bu istisnadan yararlandırılması mümkün bulunmamaktadır. Dolayısıyla, kurumların yurt dışında bir inşaat ve onarım işi varsa, buna bağlı teknik hizmetler ister Türkiye’de isterse yurt dışında yapılsın, elde edilen kazançlar istisnadan yararlanabilecektir. Kurumların yurt dışında yaptıkları bir inşaat ve onarım işinin bulunmaması halinde ise ancak yurt dışında bir işyeri veya daimi temsilci aracılığıyla yaptıkları teknik hizmetlerden elde edilen kazançlar istisnadan yararlanılabilecektir.

Bu istisnanın uygulanması açısından, yurt dışında yapılan inşaat, onarım, montaj işleri ile teknik hizmetlerden sağlanan kazançların Türkiye’ye getirilmesi zorunluluğu bulunmamaktadır. Söz konusu kazançların Türkiye’de genel sonuç hesaplarına intikal ettirilmesi istisnadan yararlanması için yeterlidir.”

açıklamalarına yer verilmiştir.

Diğer taraftan, aynı Tebliğin “33.3. Mahsup edilebilecek yurt dışı vergilerin sınırı” başlıklı bölümünde ise yurt dışında elde edilen kazançların kurumlar vergisinden istisna edilmiş olması halinde, bu kazançlar üzerinden yurt dışında ödenen vergilerin yurt içinde hesaplanan kurumlar vergisinden mahsup edilmesinin mümkün olmadığı ifade edilmiştir.

Bu açıklamalara göre, alt taşeron olarak Bahreyn’de yapılan ……… işinin yurt dışında bulunan iş yeri veya daimi temsilci aracılığı ile yapılması halinde bu işle ilgili olarak Şirketinizce elde edilerek Türkiye’deki genel sonuç hesaplarına intikal ettirilecek kazançların, Kurumlar Vergisi Kanununun 5 inci maddesinin birinci fıkrasının (h) bendine göre istisna edilmesi mümkün bulunmaktadır.

ÇİFTE VERGİLENDİRMEYİ ÖNLEME ANLAŞMASI AÇISINDAN:

02.09.2007 tarihinden itibaren yürürlükte olan “Türkiye Cumhuriyeti ile Bahreyn Krallığı Arasında Gelir Üzerinden Alınan Vergilerde Çifte Vergilendirmeyi Önleme ve Vergi Kaçakçılığına Engel Olma Anlaşması” hükümleri 01.01.2008 tarihinden itibaren uygulanmaktadır.

   Söz konusu Anlaşmanın “İşyeri” başlıklı 5 inci maddesinin, inşaat şantiyesi, yapım veya kurma projesi ile ilgili iş yerinin oluşmasını düzenleyen 3 üncü fıkrasının hükmü şu şekildedir:

   “3. 9 ayı aşan bir süre devam eden bir inşaat şantiyesi, yapım veya kurma projesi bir işyeri oluşturur.”

   Buna göre, Türkiye-Bahreyn Çifte Vergilendirmeyi Önleme Anlaşması’nda inşaat işleri bakımından iş yerinin oluşması dokuz aylık süre koşuluna bağlanmış olup, bahsi geçen şirketin Bahreyn’de bir iş yeri bulunmasa dahi taşeron firma olarak yapılmış olduğu faaliyetlerin icrasının belirtilen süreyi aşması halinde Bahreyn’de bir iş yerinin varlığından söz edilmesi mümkün olacaktır.

   Anlaşmanın “Ticari Kazançlar” başlıklı 7 nci maddesinin 1 inci fıkrasında ise;

   “1. Bir Akit Devlet teşebbüsüne ait kazanç, söz konusu teşebbüs diğer Akit Devlette yer alan bir işyeri vasıtasıyla orada ticari faaliyette bulunmadıkça, yalnızca bu Devlette vergilendirilecektir. Eğer teşebbüs yukarıda bahsedilen şekilde ticari faaliyette bulunursa, teşebbüsün kazançları yalnızca işyerine atfedilebilen miktarla sınırlı olmak üzere bu diğer Devlette vergilendirilebilir.

hükmü yer almaktadır.

Bu hükümler uyarınca, Bahreyn’de bir iş yerinin bulunması ya da şirketin üstlendiği faaliyetlerin dokuz ayı aşması neticesinde burada bir iş yerinin oluşması halinde vergileme, Anlaşmanın ticari kazançlara ilişkin 7 nci maddesi kapsamında bu iş yerine atfedilebilir kazançlarla sınırlı olmak üzere Bahreyn’nin de vergi alma hakkı olacaktır.

Ancak, yukarıda yer verilen hükümler çerçevesinde şirket tarafından üstlenilen söz konusu inşaat işinin süresinin dokuz ayı aşmaması halinde, Bahreyn’de bir iş yeri oluşmayacak ve bu faaliyetler çerçevesinde elde edilecek kazançlar, iç mevzuat hükümlerimiz çerçevesinde yalnızca Türkiye’de vergiye tabi tutulacaktır.

Diğer taraftan, Türkiye mukimi bu şirketin Bahreyn’de ki faaliyetlerinden elde ettiği gelirleri üzerinden Bahreyn’de vergi ödemesi durumunda, bu şekilde ödenecek vergiler söz konusu Anlaşmanın “Çifte Vergilendirmenin Önlenmesi” başlıklı 22 nci maddesinin 1 inci fıkrası çerçevesinde, Türkiye’de ödenecek vergiden Bahreyn’de ödenen verginin eşit tutarı kadarının mahsup edilmesi suretiyle çifte vergilendirme önlenebilecektir.

Anlaşma hükümlerinin uygulanabilmesi için ilgili şirket adına Türkiye’de tam mükellef olduğunu ve tüm dünya kazançları üzerinden bu ülkede vergilendirildiğini gösteren, İstanbul Vergi Dairesi Başkanlığı’ndan alınacak mukimlik belgesinin Bahreyn yetkili makamlarına ibraz edilmesi gerekmektedir.

Bilgi edinilmesini rica ederim.

Kooperatifler yapılaşmasını tamamladıktan sonra hangi hukuki statü ile yönetilmesi uygun olmaktadır ?-MALİ MÜŞAVİR EVREN ÖZMEN

Kooperatifler ferdileşme işlemini gerçekleştirmesine müteakip hangi hukuki statü ile yönetileceğine karar vermeden önce

1-Kooperatifin Türü

2-Kooperatifin ortak mülkleri

3-Ortakların site ile ilgili düşünceleri

göz önüne alınması gerekmektedir. Bu hususlar netleştirildikten sonra kooperatifler

1- Continue reading

KOOPERATİFLER TASFİYE EDİLMEDEN TAPULARIN VERİLMESİNİN SAKINCALARI NELERDİR ?

1 Yaklaşım Dergisi, Temmuz 2008 KOOPERATİFLER TASFİYE EDİLMEDEN TAPULARIN VERİLMESİNİN SAKINCALARI NELERDİR?

I. GİRİŞ Karşılıklı yardımlaşma ve dayanışma duygularıyla başlatılan ve ortaklarını yıllar itibariyle yapılan ödemelerle ev sahibi yapmayı amaçlayan konut yapı kooperatiflerinde uygulamada ortaya çıkan bazı sorunlar, güzel niyetleri sıkıntılı durumlara çevirmekte ve istenmeyen olayların yaşanmasına neden olmaktadır. Konut yapı kooperatiflerinden bazıları tasfiye ve terkin edilmeden önce kooperatif ortaklarına konutlarının tapu kaydını devretmekte ve bunun sonucunda uygulamada bazı sorunlar ortaya çıkmaktadır. Bu sorunlar genellikle kooperatifin ortaklardan genel kurul kararı ile istediği parasal yükümlülüklerin ödenmemesi, ortağın diğer sorumluluklarını yerine getirmemesi veya gerçek ortağın belirlenmesi noktalarında kendini göstermektedir. Bu çalışmada bu tür sorunların ortaya çıkışı ve sonuçları üzerinde durulacaktır. II. KOOPERATİF ORTAKLIĞINA GİRİŞ VE ORTAKLIKTAN AYRILIŞ Konut yapı kooperatifleri, ortaklarının konut ihtiyaçlarını karşılamak üzere arsa satın alınmasından konutların bitirilip sahiplerine dağıtılmasına kadar geçen süredeki iş ve işlemleri mevzuata uygun olarak yerine getiren ortaklıklardır. Bu kuruluşlar sermaye birikimi olmadığı için faaliyetlerini ve konut imalatını ortakların ödediği aidatlarla gerçekleştirmektedirler. Bu bakımdan gelir düzeyi yüksek olmayan toplum kesimlerinin ortak olduğu bu kooperatiflere yapılan ödemeler yüksek düzeylere ulaşmakta ve ortaklar için oldukça önemli olmaktadır. Bazı durumlarda mali açıdan sıkıntıya giren veya ödemelerin boyutu kendi gücünü aşan ortaklar da konutlarını satarak kooperatiften ayrılma yolunu seçmektedirler. Bu aşamada mevzuatın tam olarak uygulanmamasından dolayı uygulamada sorunların ortaya çıktığı gözlenmektedir. Ülkemiz kooperatifçilik sisteminde, Uluslararası Kooperatifler Birliği’nin (ICA) belirlediği uluslararası kooperatifçilik ilkelerinden gönüllü ve serbest giriş ilkesi uygulanmaktadır. Bazı sınırlamalar dahilinde kooperatiflere giriş ve çıkış serbestisi ilkesi geçerlidir. Dolayısıyla ortaklık şartlarını taşıyanlar için kooperatifler ortaklığına girme ve ortaklıktan ayrılma hakları bulunmaktadır. Nitekim 1163 sayılı Kooperatifler Kanununun 8. maddesinde, kooperatif ortaklığına girmek için gerçek kişilerin medeni hakları kullanma yeterliliğine sahip olmaları ve kooperatif anasözleşmesi hükümlerini bütün hak ve ödevleriyle birlikte kabul ettiklerini belirten bir yazı ile kooperatif yönetim kuruluna başvurmaları yeterli görülmüştür. Yönetim kurulu da başvuranların anasözleşmede gösterilen ortaklık şartlarını taşıyıp taşımadıklarını araştırdıktan sonra ortaklığını gerçekleştirecektir. 2 Öte yandan, Kanunun 10. maddesi her ortağın kooperatiften çıkma hakkının olduğu, 11. maddesi kooperatiften çıkma hakkının sınırlandırılması ve hiçbir suretle kooperatiften çıkamayacağına dair bağlamların hükümsüz olduğu, 13. maddesi de yönetim kurulunun anasözleşmeye uygun olarak yapılacak isteğe rağmen bir ortağın kooperatiften istifasını kabulden kaçınması halinde bunun noter aracılığı ile yapılarak gerçekleşeceğini hükme bağlanmıştır. Yine Kanunun 14. maddesinde, kooperatif ortaklığının devredilebileceği, yönetim kurulunun ortaklığı devralan kişinin ortaklık niteliklerini taşıması halinde, bu kişiyi ortaklığa kabul edeceği belirtilmektedir. Devir halinde kooperatif üzerindeki tüm haklar ve yükümlülükler yeni şahsa geçmektedir. Bu hükümler karşısında herhangi bir kooperatif ortağı kendi istediği bir zamanda ortaklıktan istifa edebilmekte veya başka bir şahsa devredebilmektedir. III. TASFİYE EDİLMEDEN ÖNCE ORTAKLARA TAPU KAYITLARININ DEVREDİLMESİNİN ORTAYA ÇIKARABİLECEĞİ SAKINCALAR Kooperatifler Kanununun 81. maddesinde, konut yapı kooperatiflerinin anasözleşmede gösterilen işlerin tamamlanması ve ferdi mülkiyete geçilip konutların ortaklar adına tescil edilmesiyle amacına ulaşmış sayılacağı ve dağılacağı, yapı kullanma izninin alınmasını müteakip en geç bir yıl içinde ortakların Kat Mülkiyeti Kanununa göre ferdi münasebet işlerinin sonuçlandırılacağı belirtilmektedir. Kanunda, konut yapı kooperatifleri için faaliyetlerin tamamlanma sırası, anasözleşmede gösterilen işlerin bitirilmesi, ferdi mülkiyete geçilip konutların ortaklar adına tescil edilmesi ve kooperatifin dağılması olarak belirlenmiştir. Ancak uygulamada ortakların acil olarak yerleşerek kiradan kurtulmayı istemeleri, başkalarına tapulu olarak satma düşünceleri veya psikolojik olarak rahatlama gerekçeleri ile kooperatiflerin tasfiye edilmeden tapu kayıtlarının ortaklara verilerek konutların teslim edildiği görülmektedir. Bu türlü gerekçelerle konutları ortakların hizmetine sunmak isteyen kooperatiflerin aşağıda açıklanan sorunları yaşamamak için tapu devri yapma konusunda acele etmeden konutları teslim etmeleri daha yararlı olacaktır. Konutunun tapusunu alan ortak konut üzerinde sınırsız yetki kullanmakta ve kooperatiften habersiz olarak durumuna göre konutu tapu devri yaparak satmaktadır. Tasfiye edilmeyen kooperatifin tamamlanmamış işleri oranında ortaklarından aidat almaya devam etmesi gerekmektedir. Kooperatifin çalıştırılan işçilerin sosyal güvenlik ödemeleri, kooperatifin vergi borçları, tasfiye aşamasındaki giderleri ve çevre düzenlemesi, göze çarpmayan ufak işlerin yapılması, önceden oluşan borçların ödenmesi gibi tamamlanmayan faaliyetleri olabilir. Söz konusu işler için ortaklardan aidat isteyen kooperatifin, bunları ödemeyen bu durumdaki ortaklara ödeme konusunda tazyik uygulama imkanı azalacaktır. Çünkü ortak konutunu almış, hatta üçüncü bir şahsa satmış durumdadır. Bu nedenle ortaklıktan atılması halinde dahi büyük çapta kaybı olmayacaktır. Ancak konut tapusu ortağa verilmediği 3 durumda, ortaklıktan çıkartılma halinde ortak açısından oldukça fazla kayıp söz konusudur. Çünkü ayrılma zamanına kadar ödediği aidatların nominal değerini kooperatiften alabilmekte, ödemelerine geçen zamana uygun değerleme yapılmamaktadır. Bu durumdaki bir kooperatifin, ortağı parasal yükümlülüklerini yerine getirmedikleri gerekçesiyle ortaklıktan çıkarma ve ortağın anasözleşmede belirlenmiş olan hukuki sorumluluğunu işletme imkanları vardır. Ancak bu yola başvurulmasının ortak açısından getirdiği olumsuzluk, tapu devrinin yapılmamış olduğu duruma göre karşılaştırılamayacak kadar azdır. Bu nedenle ortaklar ödeme noktasında isteksiz olacaklardır. Diğer taraftan bazen tapusunu alan ortak evini satmakta ve kooperatif ortaklığının bittiğini veya evi alan kişiye geçtiğini sanmaktadır. Ancak kooperatif ortaklığından çıkma veya devir ile ilgili yönetim kurulu kararı alınmadan ortaklık statüsü bitmemektedir. Bilgisizlikle yapılan bu kabil satışlarda ortağın kim olduğu konusunda da tereddüt yaşanmaktadır. Kooperatif yönetim kurulu doğal olarak eski ortağa başvurmakta, o şahıs da ben evimi sattım, ortak değilim diye savunma yapmakta, evi satın alan kişi de ben kooperatif ortağı olmadım, sadece evi satın aldım, kooperatifle herhangi bir ilişkim olamaz demektedir. Bu durumda yapılacak işler için talep edilen ödemeleri kimin yapacağı noktasında karışıklık oluşmaktadır. Kooperatifler Kanunu’nda ve yapı kooperatifi örnek anasözleşmelerinde, kooperatif ortaklığından edindiği konutunu ferdi mülkiyete geçildikten sonra, tapu devri yapmak suretiyle bir başkasına satan ortağın bu satış işlemi ile birlikte ortaklığının sona ereceğine ilişkin açık bir hüküm bulunmamaktadır. Bu durum tek başına ortaklıktan çıkarma işlemine de konu olamamaktadır. Dolayısıyla, tapu devri yaparak konutunu satan bir ortağın, ortaklığını devretmediği veya herhangi bir nedenle ortaklıktan çıkmadığı ya da çıkarılmadığı sürece ortaklığının devam edeceği açıktır. Olması gereken de, konutların tamamlanmadan önceki satış işlemlerinde olduğu gibi, konut satışlarının ortaklığın devri işlemi ile birlikte gerçekleştirilmesi ve satın alan kişinin yeni ortak olmasıdır. Diğer taraftan, tapu devri ile konutu satın alan şahıs doğrudan ortaklık sıfatını kazanmadığından dolayı ortak alanlar için yapılacak harcamalara katılma payı için kooperatif anasözleşme hükümlerinin uygulanması söz konusu olamayacaktır. Bu şahıslar hakkında Kat Mülkiyeti Kanunu hükümleri çerçevesinde işlemler yapılabilecektir. Yine uygulamada bu durumdaki ortakların, yani konutunu başkalarına sattığı halde kooperatif ortaklığından çıkmayan veya ortaklığını devretmeyen ortakların kooperatif yönetim kurulu üyeliğine seçilip seçilemeyeceği ya da yönetim kurulu üyesi ise görevinin sona erip ermeyeceği hususunda tereddütler oluşmaktadır. Bu şahısların ortaklığını devretmediği veya ortaklıktan çıkmadığı ya da çıkarılmadığı sürece ortaklığının devam edeceğinden dolayısıyla yönetim kurulu üyeliklerinin de devam edeceği ortadadır. Konut kooperatiflerinde ortaya çıkabilecek olan bu tür sorunların yaşanmaması, hem kooperatif hem de ortaklar açısından istenmeyen durumlarla karşılaşılmaması bakımından tapuların devri işlemlerine özel önem verilmesi gereklidir. Seçkin CENKIŞ 4 Sanayi ve Ticaret Bakanlığı İç Denetçisi

Sanayi Sitelerinde emlak vergisinde son durum

Emlak vergisinde 18.06.2017 sonrası

shout_1515991035333.gif

Hakan Şirin- Mali Müşavir

Emlak vergisi servet üzerinden alınan ve sahip olunan taşınmazların tabi olduğu bir vergi türüdür. 1970 yılından bu yana yürürlükte olan Emlak Vergisi Kanunu günümüze kadar bazı değişiklilere uğramıştır. Bu değişikliklerden en can alıcı olanı kanunun Daimi Muaflıklar Başlığı ile yürürlükte olan dördüncü maddesinde yapılmıştır. 18/6/2017 tarihli ve 7033 sayılı Sanayi’nin Geliştirilmesi Ve Üretimin Desteklenmesi Amacıyla Birçok Değişiklikleri İçeren Kanun’un 10’uncu maddesi ile bazı taşınmazlar emlak vergisinden daimi olarak muaf tutulması hükmü getirilmiştir.

Bu değişiklik ile emlak vergisine tabi taşınmazlardan organize sanayi bölgeleri, serbest bölgeler, endüstri bölgeleri, teknoloji geliştirme bölgeleri ve sanayi sitelerindeki binaların kiraya verilmemek şartı ile daimi olarak emlak vergisinden muaftır. Mezkur değişiklik 18/6/2017 tarihinde yürürlüğe girmiş olup bu tarihten sonra hüküm ifade edeceği açıktır. Fakat hangi yönde hüküm ifade edeceği konusunda bir açıklık bulunmamaktadır. Şöyle örneklendirmek gerekirse, kanunun yürürlük tarihi 18/6/2017 tarihinden önce organize sanayi bölgesinde bulunan ve kiraya verilmemiş bir yapının emlak vergisi beyannamesi verilmemiş ve vergileri ödenmemiş olarak düşünelim. 18/6/2017 tarihinden sonra herhangi bir tarihte idari makam olan belediyece 2010 yılında yapıldığı tespit edilen bir taşınmazın 2010 ve 2016 yılları arası emlak vergisi istemiş olsun. Bu durumda belediyece yapılacak idari işlemin yani emlak vergisi tarhiyatının, kanun yürürlük tarihinden sonra olacağından; idari işlem tarihinde mezkur evsaftaki taşınmazın emlak vergisine tabi olmadığı hükmedildiğinden geriye dönük emlak vergilerinin istenmemesi gerekir. Elbette ki belediyeler konuya böyle bakmayacaktır. Fakat bu iddia ile yargıya gidildiğinde kazanma ihtimali yüksek olan bir dava konusudur.

İkinci olarak akla zamanaşımı süreleri gelir. Fakat emlak vergisi kanunun 40. maddesinde “Bildirim dışı kalan bina ve arazinin vergi ve cezalarında zamanaşımı, bu bina ve arazinin bildirim dışı bırakıldığının idarece öğrenildiği tarihi takip eden yılın başından itibaren başlar” denilerek emlak vergisine has bir zamanaşımı ihdas edilmiştir. Bu hükme göre emlak vergisinde zamanaşımı yok gibi düşünülebilir. Çünkü idarenin bina veya arazinin bildirim dışı kaldığının öğrendiğinin ispatı biraz göreceli bir kavram. Ancak söz konusu taşınmaza belediyece ilgili yıllarda hizmet verildiği tevsik edilir ise tevsike müsteniad belgenin tarihi zamanaşımı başlangıç tarihi olarak kabul edilebilir. Bu durumda tahsil zamanaşımı iddiası ile emlak vergisinin ödenme zorunluluğu kalkar.

Kooperatif genel kurulu nasıl yapılır ?- EVREN ÖZMEN

Ekran Resmi 2018-01-12 08.10.46

Kooperatif genel kurulu nasıl yapılır ?

Kooperatiflerde Genel Kurul Çalışmalarını üç ana başlık halinde toplayabiliriz.

1. Genel Kurul öncesi, hazırlık çalışmaları 2. Genel Kurul gunu yapılacak çalışmalar 3. Genel Kurul Sonrası yapılacak çalışmalar

Genel Kurul öncesi hazırlık Çalışmaları
Genel kuruldan önce, genel kurula hazırlık çalışmaları sırasında aşagıdaki iş ve işlemler yapılır.

Hata: İletişim formu bulunamadı.

a-Genel kurul toplantısı için karar alınması.

Genel kurul yapılması için yönetim kurulu tarafından karar alınması gerekir. Bu kararda toplantının olağan veya olağanüstü oldugu, olağan ise hangi yıla ait olduğu, hangi tarihte, saatte ve nerede yapılacağı yazılır.

Uygulamada aranmamakla birlikte kararda genel kurul gündeminin yer alması uygundur.

Ayrıca istendiği takdirde nisap oluşmadığı takdirde toplantının ne zaman nerede tekrar yapılmak için toplanılacağı da yazılabilir. Yapı kooperatiflerinde ilk ve müteakip toplantılarda toplantı yeter sayısı hazır un cetvelinde kayıtlı ortakların 1⁄4 üdür.

b-Genel kurul gündemi ve belgeleri hazırlanması.
Genel olarak olağan genel kurullarda hazırlanması zorunlu olan belgeler şunlardır: 1. Genel kurul gündeminin hazırlanması,

OTBİS NEDİR ?-EVREN ÖZMEN

10 Ocak 2018 ÇARŞAMBA Resmî Gazete Sayı : 30297
YÖNETMELİK
Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığından:

EVREN ÖZMEN

ORGANİK TARIMIN ESASLARI VE UYGULANMASINA İLİŞKİN

YÖNETMELİKTE DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA

DAİR YÖNETMELİK

MADDE 1 – 18/8/2010 tarihli ve 27676 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Organik Tarımın Esasları ve Uygulanmasına İlişkin Yönetmeliğin 6 ncı maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin üçüncü cümlesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Üretici grubu, organik tarım faaliyetini ancak tüzel kişiliği haiz kurum ve kuruluşlar altında yapabilir.”

MADDE 2 – Aynı Yönetmeliğin 8 inci maddesinin birinci fıkrasının (c) bendinin ikinci cümlesinden sonra gelmek üzere aşağıdaki cümle eklenmiştir.

“Müteşebbis bu belge/belgeleri sözleşme aşamasında yetkilendirilmiş kuruluşa verir.”

MADDE 3 – Aynı Yönetmeliğin 9 uncu maddesinin birinci fıkrasının (f) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve aynı fıkraya aşağıdaki bent eklenmiştir.

“f) Organik gübre ve toprak iyileştiricilerin üretimi, ithalatı ve piyasaya arzı için Bakanlıktan izin ve belge alınmasını takiben organik tarımda kullanılacak organik gübre ve toprak iyileştiricileri için müteşebbis tarafından yetkilendirilmiş kuruluşa başvurularak sertifika alınır.”

“g) 29/3/2014 tarihli ve 28956 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Tarımda Kullanılan Organik, Organomineral Gübreler ve Toprak Düzenleyiciler ile Mikrobiyal, Enzim İçerikli ve Organik Kaynaklı Diğer Ürünlerin Üretimi, İthalatı, İhracatı ve Piyasaya Arzına Dair Yönetmelik eklerinde tanımlanmayan ancak bu Yönetmeliğin Ek-1’inde bulunan organik gübre ve toprak iyileştiricilerin üretimi ve ithalatı için müteşebbis tarafından Bakanlıktan izin alınmasını takiben yetkilendirilmiş kuruluşa başvurularak sertifika alınır. Bu ürünlerin piyasaya arzı için alınan sertifikaya istinaden Bakanlık tarafından belge düzenlenir.”

MADDE 4 – Aynı Yönetmeliğin 16 ncı maddesinin birinci fıkrasının (j) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“j) Sürünün büyütülmesi ve/veya sürünün yenilenmesi için organik olarak üretilen hayvanların bulunamaması halinde her yıl mevcut sürüde bulunan yetişkin büyükbaş hayvanların maksimum %10’u, domuz ve küçükbaş hayvanların maksimum % 20’si 4 numaralı alt bent hariç doğum yapmamış dişi olarak, il müdürlüğünün onayı ile konvansiyonel hayvancılık yapılan işletmelerden getirilebilir. Getirilen hayvanlara geçiş süreci uygulanır. Bu oranlar aşağıdaki durumlarda il müdürlüğünün onayı ile  %40’a kadar artırılabilir:

1) Müteşebbisin yazılı taahhüdü ile sürü büyüklüğünün artırılmasının garanti edilmesi halinde.

2) Irk değiştiriliyorsa.

3) Yeni bir hayvansal üretim geliştiriliyorsa.

4) Çiftlikteki hayvan ırkı yok olma tehlikesi altındaysa.

5) Sağlık ya da afet nedenleriyle yüksek hayvan ölümleri oluyorsa.”

 MADDE 5 – Aynı Yönetmeliğin 17 nci maddesinin birinci fıkrasının (ö) bendi yürürlükten kaldırılmıştır.

MADDE 6 – Aynı Yönetmeliğin 19 uncu maddesinin birinci fıkrasının (r) bendinde yer alan “Organik etlik piliç yetiştiriciliğinde yavaş gelişen genotiplerin kullanılması durumunda asgari kesim yaşı 72 gündür.” ibaresi yürürlükten kaldırılmıştır.

MADDE 7 – Aynı Yönetmeliğin 24 üncü maddesinin birinci fıkrasının (d) bendine aşağıdaki alt bent eklenmiştir.

“6) Su ürünleri yetiştiriciliğinde aşağıdaki nedenlerden dolayı yüksek ölümlerin olması ve organik olarak yetiştirilen su ürünleri bulunmaması halinde, organik olmayan su ürünleri ile stok yenilenebilir veya yeniden oluşturulabilir. Bu durumda, su ürünleri stoğu, üretim döngüsünün en az son üçte ikisini organik su ürünleri yetiştiriciliğinde geçirir.

–  Doğal afet,

–  Kötü iklim koşulları,

–  Müteşebbisin sorumlu tutulamayacağı su ürünleri hastalıkları, su kalitesi/miktarındaki ani değişiklikler veya üretim tesisinde meydana gelen arıza veya tahribat.”

MADDE 8 – Aynı Yönetmeliğin 29 uncu maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) ve (4) numaralı alt bentleri aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve aynı bende aşağıdaki alt bent eklenmiştir.

“1) Ürünün kime ait olduğu belirtilir.”

“4) Ürün etiketinde “Organik” ibaresi yer alır.”

“6) Bu Yönetmeliğe uygun olarak üretildiği, ithal edilen ürünlerde ise bu Yönetmeliğe uygunluğunun kontrol edilerek yeniden sertifikalandırıldığı belirtilir.”

MADDE 9 – Aynı Yönetmeliğin 32 nci maddesinin birinci fıkrasına aşağıdaki bent eklenmiştir.

“h) Vergiye tabi olmayan çiftçilerden satın alınan organik ürünler için müstahsil makbuzu düzenlenir.”

MADDE 10 – Aynı Yönetmeliğin 36 ncı maddesinin birinci fıkrasının (a) ve (b) bentleri ile üçüncü fıkrasının dördüncü cümlesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“a) Organik tarım faaliyetinin risk analizine göre bulunan kritik kontrol noktalarını dikkate alarak bir kontrol planı hazırlar. Risk analizi sonucu, haberli veya habersiz yıllık kontrol ve ziyaretlerin yoğunluğunu belirler. Kontrol planı bu Yönetmelikte belirtilen kontrol sayısı/gün dikkate alınarak hazırlanır. Kontrolörün bir günde kontrol etmesi gereken müteşebbis sayısının takibi yetkilendirilmiş kuruluş sorumluluğundadır.

b) Tüm müteşebbislere yılda en az bir defa kontrol ziyaretinde bulunur. Kontrol ziyaretlerinin en az % 10’u habersiz yapılır. Üretimi ruhsata bağlı bitkisel ürünleri üreten müteşebbislerin kontrolü tebliğ ile belirlenir.”

“Kontrolör yaptığı kontrol işlemi sonucunda bir kontrol raporu hazırlar.”

MADDE 11 – Aynı Yönetmeliğin 37 nci maddesinin birinci fıkrasının son cümlesi yürürlükten kaldırılmıştır.

MADDE 12 – Aynı Yönetmeliğin 39 uncu maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve (g) bendi yürürlükten kaldırılmıştır.

“a) Yetkilendirilmiş kuruluşlar teknik ve idari bakımdan görevini yerine getirebilecek imkânlara sahip olur. Yetkilendirilmiş kuruluşun yetki kapsamı sertifikasyon ise en az bir sertifiker, kontrol ise en az bir kontrolör, kontrol ve sertifikasyon ise en az bir kontrolör ve bir sertifiker istihdam eder. Yetkilendirilen kontrolör ve sertifiker sayısı; müteşebbis sayısı ve üretim alanları için yeterli olur. Bir kontrolör bir günde en fazla dört müteşebbisi kontrol eder. Üretici grubu olması halinde bu sayı en fazla altı ile sınırlıdır.”

MADDE 13 – Aynı Yönetmeliğin 40 ıncı maddesinin ikinci fıkrasına aşağıdaki bent eklenmiştir.

“e) Yürürlükteki organik tarım mevzuatına uygun faaliyette bulunacaklarına dair bu Yönetmeliğin Ek-14’üne uygun noter onaylı taahhütname.”

MADDE 14 – Aynı Yönetmeliğin 43 üncü maddesinin ikinci fıkrasının son cümlesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Yetkilendirilmiş kuruluşlar, OTBİS’de kayıtlı bilgilerdeki her türlü güncellemeler ile sözleşmesi iptal edilen müteşebbise ait silme işlemlerini on beş gün içerisinde yapar.”

MADDE 15 – Aynı Yönetmeliğin 44 üncü maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesinden sonra gelmek üzere aşağıdaki cümle eklenmiştir.

“Gerekli hallerde büro denetimleri Bakanlık ve il müdürlükleri ile birlikte veya il müdürlüklerince yapılır.”

MADDE 16 – Aynı Yönetmeliğin 45 inci maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“(2) Kontrolörlük ve sertifikerlik başvurularında aranılacak şartlar, yetki, çalışma usul ve esasları şunlardır:

a) Başvuruda aranılacak şartlar ve istenilen belgeler:

1)  Ziraat, veteriner, su ürünleri ve gıda mühendisliği fakültelerinin birinden veya deniz bilimleri fakültesi balıkçılık teknolojisi mühendisliği bölümünden mezun olmak.

2)  Aşağıdaki deneyim belgelerinden birine sahip olmak:

– Yetkilendirilmiş kuruluş bünyesinde sigortalı olarak veya Bakanlıkta/il müdürlüğünde organik tarım konusunda en az bir yıllık bilgi ve deneyim sahibi olduğunu gösterir belge.

– Bakanlıkça açılacak veya açtırılacak kurslardan kontrolörlük eğitimi aldığına, yetkilendirilmiş kuruluş bünyesinde sigortalı olarak çalıştığı en az üç ay süresince kontrolörle arazide en az on iş günü ve yirmi müteşebbis kontrolüne katıldığına ve ilgili il müdürlüğü personelinin bu kontrollerin en az beşine eşlik ettiğine ilişkin belge.

– Bakanlık tarafından daha önce kontrolör veya sertifiker olarak yetkilendirilmiş olduğuna dair belge.

3) İlk kez sertifiker yetkisi verilecek olanlar için en az bir yıl kontrolörlük yaptığına dair belge.

4) T.C. kimlik numarası beyanı.

5) Noter onaylı imza beyannamesi.

6) Yetkilendirilmiş kuruluş ile yapılan noter onaylı sözleşme.

7) Lisansına uygun meslek odası üyelik kaydı.

8) Kuruluş adına kayıtlı sosyal güvenlik kurumu kaydı.

9) Son bir yıl içinde çekilmiş 1 adet vesikalık fotoğraf.

b) Yetki;

1) Yetkilendirilmiş kuruluşlar,  çalıştırmak istediği kontrolör ve sertifiker için yukarıda belirtilen belgeleri başvuru dilekçesi ekinde Bakanlığa sunar. Bakanlıkça değerlendirilerek kontrolörlük veya sertifikerlik yetkisi verilir.

2) Kontrolör ve sertifiker yalnız bir yetkilendirilmiş kuruluş adına çalışır.

3) Yetkilendirilmiş kuruluşlar çalıştıracakları kontrolör ve sertifiker için Bakanlıktan yetki alır. Yetkilendirilen kontrolör ve sertifiker Bakanlık tarafından kimlik verilerek kayıt altına alınır.

c) Çalışma şekil ve esasları;

1) Bakanlıktan alınan yetki belgesiyle tam zamanlı olarak çalışırlar.

2) Kontrolör yaptığı kontrole ilişkin kontrol formu ve kontrol raporu düzenleyerek imzalar ve yetkilendirilmiş kuruluşa teslim eder.

3) Sertifiker, bu Yönetmeliğe göre kontrol edilerek hazırlanan kontrol formu ve kontrol raporu doğrultusunda sertifikasyon faaliyetini yürütür.

4) Kontrolör ve sertifikerin bu Yönetmelik hükümlerine aykırı davrandığının tespiti halinde Bakanlık tarafından verilen yetki komite kararı ile iptal edilir. İptal tarihi itibarıyla 1 yıl süre geçmeden yeniden yetki verilmez. Yetki iptali uygulanacak kontrolör ve/veya sertifikerin kuruluştan ayrılmış olmaları halinde de komite kararını takiben 1 yıl süre geçmeden yeniden yetkilendirilme yapılmaz.”

MADDE 17 – Aynı Yönetmeliğin 48 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinin (1) ve (2) numaralı alt bentleri ile (c) bendinin (3) ve (4) numaralı alt bentleri aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“1) Organik Tarım Komitesi; Bitkisel Üretim Genel Müdürlüğünden ilgili Genel Müdür Yardımcısı, ilgili Daire Başkanı ve ilgili daire başkanlığından üç üye, Hukuk Müşavirliğinden bir üye ile Rehberlik ve Teftiş Başkanlığından bir üye olmak üzere toplam yedi üyeden oluşur.

2) Komite Müsteşar onayı ile oluşturulur. Komiteye Bitkisel Üretim Genel Müdürlüğünden ilgili Genel Müdür Yardımcısı veya ilgili Daire Başkanı başkanlık eder.”

“3) Komite, üye tam sayısının çoğunluğu ile toplanır ve kararlar üye tam sayısının çoğunluğu ile alınır. Oyların eşitliği halinde Başkanın kullandığı oy yönünde çoğunluk sağlanmış sayılır.

4) Kararlar, toplantı tarihinden itibaren 30 gün içinde toplantıya katılan üyeler tarafından imzalanarak Müsteşar onayına sunulur ve onay tarihinden itibaren yürürlüğe girer.”

MADDE 18 – Aynı Yönetmeliğin geçici 5 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinde yer alan “31/12/2017” ibaresi “31/12/2018” olarak değiştirilmiştir.

MADDE 19 – Aynı Yönetmeliğin ekinde yer alan Ek-2, Ek-6 ve Ek-8 ekteki şekilde değiştirilmiştir.

MADDE 20 – Bu Yönetmeliğin;

a) 18 inci maddesi 31/12/2017 tarihinden geçerli olmak üzere yayımı tarihinde,

b) 6 ncı ve 12 nci maddeleri 1/4/2018 tarihinde,

c)                Diğer hükümleri yayımı tarihinde,

yürürlüğe girer.

MADDE 21 – Bu Yönetmelik hükümlerini Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanı yürütür.

 

Yönetmeliğin Yayımlandığı Resmî Gazete’nin
Tarihi Sayısı
18/8/2010 27676
Yönetmelikte Değişiklik Yapan Yönetmeliklerin Yayımlandığı Resmî Gazete’nin
Tarihi Sayısı
1- 6/10/2011 28076
2- 14/8/2012 28384
3- 24/5/2013 28656
4- 15/2/2014 28914
5- 22/7/2015 29422

 

Ekleri için tıklayınız.

 

Kooperatif Özelinde iktisadi işletme kurulması hakkında-MALİ MÜŞAVİR EVREN ÖZMEN

Konu: Kooperatiflere ait iktisadi işletme kurabilme ile ilgili kanun değişikliğinin ………. site işletme Kooperatifi özelinde değerlendirilmesi

city lights

İktisadi işletme açılması ile ilgili Kooperatifinizin durumu özelinde rapor hazırlanmasını talep ettiğiniz takdirde aşağıdaki mail adresinden bize  ulaşabilirsiniz.

[email protected]

Bilindiği üzere kooperatifimizin hukuki statüsü işletme kooperatifi olup, bütün iş ve işlemlerinde 1163 sayılı kooperatifler kanunu, ana sözleşme hükümleri ve meri mevzuata uymak ile mükelleftir.

5 Aralık 2017 Tarihinde yayımlanan 7061 Sayılı Bazı Vergi Kanunları İle Diğer Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına dair Kanun’un 88. Maddesi ile kooperatiflere iktisadi işletme kurabilme imkanı getirilmiş olup, kooperatifin yapmış olduğu ortak dışı işlemler neticesinde kurumlar vergisi mükellefiyetinin açılması yerine kuracağı iktisadi işletme aracılığı ile vergilendirilmesi öngörülmüştür.

Bu kapsamda kanununun uygulama tebliği 23.Aralık 2017 Tarihinde resmi gazetede yayımlanmış olup yürürlük tarihi 01.01.2018 dir.

İlgili kanun değişikliğini ve uygulama tebliğini kooperatifimiz özelinde değerlendirdiğimizde…….. Site işletme kooperatifi 5520 Sayılı Kurumlar vergisi kanununun 4-İstisnalar başlıklı maddesinin k bendinde yazılı şartları ortak dışı işlemler (Kiralama, reklam, bakım onarım v.b) yapması nedeni ile daha önceden kaybetmiş olması nedeni ile kurumlar vergisi mükellefiyeti bulunmaktadır.

23 Aralık 2017 Tarihli resmi gazetede yayımlanan 14 Seri numaralı Kurumlar Vergisi Genel Tebliği (Seri No: 1)’Nde Değişiklik Yapılmasına Dair Tebliğinde “ortak dışı işlemlerde bulunmaları nedeniyle 1/1/2018 tarihinden önce kurumlar vergisi mükellefiyeti tesis edilmiş olan kooperatiflerin, muafiyete ilişkin diğer şartları da taşıyor olmaları kaydıyla, 1/1/2018 tarihi itibarıyla kurumlar vergisi mükellefiyet kayıtları sonlandırılacaktır. Bu kooperatiflerin 1/1/2018 tarihinden itibaren gerçekleştirdikleri ortak dışı işlemlerine ilişkin olarak kooperatif tüzel kişiliğine bağlı ayrı bir iktisadi işletme nezdinde kurumlar vergisi mükellefiyeti tesis ettirilmek suretiyle bu işlemlerden elde ettikleri kazançları vergilendirilecektir” denilmektedir.

Her ne kadar tebliğ kooperatifimiz özelinde yorumlandığında hali hazırda açık olan kurumlar vergisi mükellefiyetinin kapatılması ayrıca bir iktisadi işletme kurulması gerektiği sonucu çıksa da,

Continue reading

Kooperatiflerde Tüzel kişi yönetim kurulu üyesi olabilir mi ? Huzur hakkı için fatura mı kesilir ?-EVREN ÖZMEN

Kooperatiflerde Tüzel kişi yönetim kurulu üyesi olabilir mi ?-EVREN ÖZMEN

Kooperatiflerde Yönetim Kurulu

 

Kurumlar Vergisi Kanunu Yönünden;

5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunun 1.inci ve 6.ıncı maddelerindeki hükümlere göre; tüzel kişi  yönetim kurulu üyesi şirkete ödenen huzur hakkı bedelleri o şirket geliri sayılacağından, bu bedellerin kurum kazancına dahil edilerek vergilendirilmesi, ayrıca tüzel kişi şirket bu bedeli maaş bordrosuna katarak temsilci kişiye ücret olarak ödeyebilir.  

Katma Değer Vergisi Kanunu Yönünden; 

3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanununun; 1/1,  4/1 ve 20/1 inci maddelerindeki hükümlere göre;

şirketin yönetim kurulu üyeliğinden elde ettiği bedeller (Huzur hakları), bu firmaların yönetim ve idaresine yönelik hizmetin karşılığı olduğundan; genel oranda (%18) KDV’ye tabi tutulması gerekmektedir. 

Gelir İdaresi Başkanlığı’nın 11.04.2014 tarih ve 64597866-125[6-2015]-49 özelgesindeki görüşü de yukarıdaki gibidir. Özelgeye http://www.gib.gov.tr/node/96661ulaşabilirsiniz.

Olağan/olağanüstü genel kurullarda;

Tüzel kişi yönetim kurulunda yer alıyorsa ve huzur hakkı ödenecekse toplantı tutanağının ilgili maddesinde “…………….. tüzel kişi yönetim kurulu başkanına/başkan yardımcısına/üyesine/üyelerine ……………………. TL (KDV dahil/hariç) huzur hakkı ödenmesine şeklinde karar alınmalıdır.

Her ay fatura düzenlenmesi;

Genel kurul kararından sonra her ay yönetimde yer alan tüzel kişi firma tarafından iştirak olunan firmaya genel kurul kararına uygun olarak huzur hakkı tutarını ve KDV’sini belirtmek suretiyle fatura düzenlemelidir. (Fatura açıklamasına “…………….. 2018 ayı Huzur hakkı” yazılabilir)

KARAYOLU TAŞIMA YÖNETMELİĞİ-EVREN ÖZMEN

8 Ocak 2018 PAZARTESİ Resmî Gazete Sayı : 30295
YÖNETMELİK
Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığından:

pexels-photo-188679.jpeg

KARAYOLU TAŞIMA YÖNETMELİĞİ

BİRİNCİ KISIM

Başlangıç ve Temel Hükümler

BİRİNCİ BÖLÜM

Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar

Amaç

MADDE 1  (1) Bu Yönetmeliğin amacı, karayolu taşımacılık faaliyetlerini ülke ekonomisinin gerektirdiği şekilde düzenlemek; taşımacılık faaliyetlerinde düzeni ve güvenliği sağlamak; taşımacı, acente, taşıma işleri komisyonculuğu, taşıma işleri organizatörlüğü, nakliyat ambarı işletmeciliği, kargo işletmeciliği, lojistik işletmeciliği, dağıtım işletmeciliği, terminal işletmeciliği ve benzeri taşımacılık faaliyetleri için mali yeterlilik, mesleki yeterlilik, mesleki saygınlık ilkelerine uygun olarak pazara giriş şartları ile bu faaliyetlerde bulunanların, gönderenlerin, yolcuların, çalışanların haklarını, sorumluluklarını, yükümlülüklerini tespit etmek; taşımacılık faaliyetlerinde istihdam edilenler ile taşımacılık faaliyetlerinde yararlanılan taşıt, araç, gereç, yapı, tesis ve benzerlerinin niteliklerini belirlemek; karayolu taşımalarının diğer taşıma sistemleriyle birlikte ve birbirlerini tamamlayıcı olarak hizmet vermesini, denetimini ve mevcut imkânların daha yararlı bir şekilde kullanılmasını sağlamaktır.

Kapsam

MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik, kamuya açık karayolunda motorlu taşıtlarla yapılan yolcu ve eşya taşımalarını, taşımacı, acente, taşıma işleri komisyonculuğu, taşıma işleri organizatörlüğü, nakliyat ambarı işletmeciliği, kargo işletmeciliği, lojistik işletmeciliği, dağıtım işletmeciliği, terminal işletmeciliği ve benzeri taşımacılık faaliyetlerini yapanlar ile taşıma işlerinde çalışanları, taşımacılık faaliyetlerinde yararlanılan her türlü taşıt, araç, gereç, yapı, tesis ve benzerlerini kapsar.

(2) Servis taşımaları hakkındaki usul ve esaslar, Bakanlıkça ayrıca düzenlenir.

(3) Aşağıdaki taşıtlarla yapılan taşımalar bu Yönetmeliğin kapsamı dışındadır:

a) Özel otomobillerle ve bunların römorklarıyla yapılan ve ticari olmayan taşımalar,

b) Lastik tekerlekli traktörlerle ve bunların römorklarıyla yapılan taşımalar,

c) İki, üç ve dört tekerlekli motosikletlerle yapılan ve ticari olmayan taşımalar,

ç) Resmi taşıtlarla ve bunların römorklarıyla yapılan ticari olmayan taşımalar,

d) Türk Silahlı Kuvvetleri, Jandarma Genel Komutanlığı, Sahil Güvenlik Komutanlığı ve Emniyet Genel Müdürlüğüne ait taşıtlarla ve bunların römorklarıyla yapılan taşımalar,

e) Gerçek kişiler adına hususi olarak kayıt ve tescil edilmiş kamyonet cinsi taşıtlarla ve bunların römorklarıyla yapılan ve hem taşımanın hem de taşınan eşyanın ticari olmadığı taşımalar,

f) Kamyonet cinsi olarak tescil edilen taşıtlardan, taşıt tescil belgesinde kamyonet (BB-Van)/Panelvan olarak kayıtlı, sürücü dahil 4 veya daha fazla koltuğu bulunan taşıtlarla yapılan ve hem taşımanın hem de taşınan eşyanın ticari olmadığı taşımalar,

g) Altı dingilin üzerindeki lastik tekerlekli vinç veya cenaze aracı veya ambulans veya naklen yayın aracı olarak tescil edilmiş araçların kullanım amaçlarına uygun olarak yapılan taşımalar veya Emniyet Genel Müdürlüğü tarafından tescil edilmemiş taşıtlarla yapılan taşımalar,

ğ) Türk Silahlı Kuvvetlerinin yakıtlarını taşıyan Milli Savunma Bakanlığı Akaryakıt İkmal ve NATO POL Tesisleri İşletme Başkanlığına ait taşıtlar.

(4) 10/7/2004 tarihli ve 5216 sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanunu ile 3/7/2005 tarihli ve 5393 sayılı Belediye Kanunu hükümleri saklıdır.

Dayanak

MADDE 3  (1) Bu Yönetmelik; 10/7/2003 tarihli ve 4925 sayılı Karayolu Taşıma Kanunu ile 26/9/2011 tarihli ve 655 sayılı Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnameye dayanılarak hazırlanmıştır.

Tanımlar

MADDE 4  (1) 4925 sayılı Kanunda belirtilen tanımlara ek olarak bu Yönetmelikte geçen;

a) Acente listesi: Yetki belgesi sahibinin, acentelik sözleşmesi yaptığı firmaları gösteren ve elektronik olarak da düzenlenebilen belgeyi,

b) Acil durum: Toplumun tamamının veya belli kesimlerinin normal hayat ve faaliyetlerini durduran veya kesintiye uğratan ve acil müdahaleyi gerektiren olayları ve bu olayların oluşturduğu kriz halini,

c) Ambar: Eşyanın kapalı alanda muhafaza edilmesine uygun olan yeri,

ç) Ara durak: Tarifeli yolcu taşımacılığında, kalkış noktası ile varış noktası arasında bulunan, yolcuların asgari ihtiyaçlarının karşılandığı ve yolcu indirilip bindirilen yeri,

d) Araç takip sistemi (ATS): Taşıtların seyahate başladıktan sonraki seyrinin elektronik olarak takip edileceği/edilebildiği sistemi,

e) Asgari kapasite: Bu Yönetmeliğe göre yetki belgesi alan/alacak olan gerçek kişinin kendi adına, tüzel kişiliklerin ise tüzel kişilik adına kayıt ve tescil edilmiş ve bu Yönetmelikle belirlenmiş nitelikleri haiz, asgari olarak sahip olmaları gereken; koltuk kapasitesi ve/veya birim taşıt sayısı ve/veya tonaj bakımından çekici cinsi taşıtların katar ağırlıkları ile kamyon/kamyonet cinsi taşıtların azami yüklü ağırlıkları toplamlarını,

f) Atıl kapasite: Karayolu taşımacılık piyasasında, taşıt veya işletmeci sayısı bakımından, talebe göre arzın fazla olmasını,

g) Bakanlık: Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığını,

ğ) Birim taşıt: Yarı römorkuyla birlikte çekiciyi veya araç tescil belgesinde “römork takabilir” ifadesi varsa römorkuyla birlikte çekici ile yarı römorku veya tek başına kamyonu veya tek başına kamyoneti veya tek başına otobüsü veya araç tescil belgesinde “römork takabilir” ifadesi varsa römorkuyla birlikte otobüsü,

h) Büyük otobüs: Şoförü dahil 17 adetten fazla oturma yeri olan otobüsü,

ı) Çekici: Yarı römorkları ve römorkları çekmek için imal edilmiş olan ve bunlar olmadan eşya taşıyamayan motorlu taşıtı,

i) Dağıtım işletmecisi: Tek parçada en fazla 5 kilogram ağırlığındaki kargoların kısa sürede kapıdan kapıya kendi nam ve hesabına dağıtımını yapan gerçek ve tüzel kişileri,

j) Depo: Eşyanın açık ve kapalı alanda muhafaza edilmesine uygun olan yeri,

k) E-Devlet (www.turkiye.gov.tr): Kamu hizmetlerine erişim imkanı sağlayan internet sitesini,

l) Elektronik belge: Bu Yönetmelik kapsamında E-Devlet üzerinden düzenlenen yetki belgesi, taşıt belgesi, taşıt kartı ile şube listesi, acente listesi, hat çizelgesi, zaman ve ücret tarifesini,

m) Elektronik bilet (e-bilet): Maliye Bakanlığı tarafından belirlenmiş standartlara uygun olan ve muhatabına elektronik ortamda iletilmek üzere elektronik belge biçiminde oluşturulan, elektronik ortamda muhafaza ve ibraz edilen yolcu taşıma biletini,

n) Elektronik fatura (e-fatura): Maliye Bakanlığı tarafından belirlenmiş standartlara uygun olan ve elektronik belge biçiminde oluşturulmuş faturayı,

o) Elektronik taşıt sözleşmesi: Taşıt sahibi gerçek kişiler ile yetki belgesi sahipleri arasında, E-Devlet kanalıyla yapılacak sözleşmeyi,

ö) Elektronik yolcu listesi (e-yolcu listesi): Maliye Bakanlığı tarafından belirlenmiş standartlara uygun olan ve elektronik belge biçiminde oluşturulan, elektronik ortamda muhafaza ve ibraz edilen, karayolu yolcu taşımacılılığında kullanılan yolcu listesini,

p) Eşya/kargo terminali: Bu Yönetmelikte belirtilen özellikleri haiz ve yurtiçi ve uluslararası eşya/kargo taşımacıları/işletmecileri ve/veya acenteleri, komisyoncuları, taşıma işleri organizatörleri ile bunların eşya/kargo gönderenlerine/gönderilenlerine hizmet veren yapı veya tesisi,

r) Ev sahibi ülke desteği: Kuvvet konuşlandırılan ülkede faaliyet gösteren veya ülkesi üzerinden intikal eden Çok Yüksek Seviyeli Müşterek Görev Kuvveti (VJTF) unsurlarına eğitim tatbikat veya harekatlar kapsamında sağlanacak her türlü sivil ve askeri destek ve yardımı,

s) Geçiş belgesi: İkili ve çok taraflı anlaşmalar gereğince yabancı ülkelerden ve/veya uluslararası örgütlerden temin edilen ve uluslararası taşımalarda kullanılan ikili, transit, üçüncü ülke, dönüş yükü ve benzeri izin belgesini,

ş) Grup yolcu: Önceden planlanmış iş, gezi, toplantı, tören ve benzeri amaçla bir araya gelen ve bu amaçla gerçekleşecek seyahatin başlangıcından bitimine kadar birlikte hareket eden, taşıttaki şoför ve yardımcı personel haricindeki yolcu topluluğunu,

t) Hat çizelgesi: Tarifeli yolcu taşımacılığı yapacak yetki belgesi sahibinin, faaliyette bulunacağı taşıma hattını ve/veya taşıma güzergahını gösteren belgeyi,

u) Hususi taşımacılık: Ticari amaçla olmamak üzere, sadece kendi esas iştigal konusu ile ilgili eşya veya yolcu taşımacılığını,

ü) İkili taşıma: Akit ülke taşıtlarının iki ülke arasında yapmış olduğu yolcu veya eşya taşımalarını,

v) İliçi: Bir ilin sınırları içinde bulunan alanı,

y) Kamu hizmeti sözleşmesi: Kamuya yeterli ulaştırma hizmeti sunulması amacıyla, Bakanlık ile yetki belgesi sahipleri arasında yapılan sözleşmeyi,

z) Kamu hizmeti yükümlülüğü: Bir yetki belgesi sahibinin normal ticari şartlarda veya ölçülerde üstlenemeyeceği, ancak kamuya yeterince ulaştırma hizmeti verilmesi amacıyla Bakanlığın talimatı üzerine yerine getirilmesi gereken yükümlülüğü,

aa) Kamyon: İzin verilen azami yüklü ağırlığı 3500 kilogramdan fazla olan ve eşya taşımak için imal edilmiş motorlu taşıtı,

bb) Kamyonet: İzin verilen azami yüklü ağırlığı 3500 kilogramı geçmeyen ve eşya taşımak için imal edilmiş motorlu taşıtı,

cc) Kanun: 4925 sayılı Kanunu,

çç) Karayolu: Trafik için kamunun yararlanmasına açık olan arazi şeridi, yol, otoyol, köprüler ve benzeri yapı ve alanları,

dd) Kargo tasnif ve aktarma merkezi: Kargo taşımalarında indirme, bindirme, yükleme, boşaltma, aktarma, istifleme, tasnif ve dağıtım hizmetlerinin yapıldığı yeri,

ee) Kayıtlı elektronik posta (KEP): 19/1/2013 tarihli ve 28533 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Elektronik Tebligat Yönetmeliğine göre verilmiş, elektronik iletilerin, gönderimi ve teslimatı da dâhil olmak üzere kullanımına ilişkin olarak delil sağlayan, elektronik postanın nitelikli şeklini,

ff) Kısa unvan: Yetki belgesi sahibinin, Türk Patent ve Marka Kurumu tarafından tescil edilmiş markasını veya Ticaret Sicilinde tescil edilmiş, kısa faaliyet kullanım unvanını veya işletme adını,

gg) Küçük otobüs (minibüs): Şoförü dahil 10  ilâ 17 adet arasında oturma yeri olan otobüsü,

ğğ) Lojistik işletmecisi: Taşımacılık faaliyetinin yanı sıra, bağımsız bir işyerinin kullanım hakkına sahip olarak müşterilerine ait her türlü eşyayı teslim aldıktan sonra kendi gözetim ve denetimi altında yükleme, boşaltma, depolama, istifleme, paketleme, tasnif, etiketleme, sipariş planlaması, dağıtım, teslimat ve benzeri hizmetlerin tamamını veya bir kısmını üstlenen gerçek ve tüzel kişileri,

hh) Mali yeterlilik: Bu Yönetmelik kapsamındaki faaliyetlerle ilgili bir işletmenin kurulmasını, sağlıklı yönetilmesini ve işletilmesini sağlamaya yönelik gerekli mali kaynaklara sahip olmayı,

ıı) Mesleki saygınlık: Genel olarak ticari alanda ve mesleğin icrası ile ilgili konularda kötü şöhret sahibi olmamayı, karayolu taşımacılık faaliyetlerinin icrası ile ilgili kurallara uygun davranmayı ve faaliyet göstermeyi; kişisel olarak ise kaçakçılık, dolandırıcılık, hileli iflas, sahtecilik, uyuşturucu ve silah kaçakçılığı, göçmen kaçakçılığı ve insan ticareti, hırsızlık, rüşvet suçları ve 12/4/1991 tarihli ve 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanunu ile 21/3/2007 tarihli ve 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu kapsamına giren suçlardan dolayı hürriyeti bağlayıcı ceza ile hükümlü olmamayı,

ii) Mesleki yeterlilik belgesi: İlgili mevzuatın bu Yönetmelik kapsamındaki faaliyetlerde bulunanlar için öngördüğü mesleki yeterlilik eğitimini alan ve/veya yapılacak olan sınavlarda başarılı olanlara veya ilgili mevzuatta belirlenmiş kriterleri sağlayanlara doğrudan verilen belgeyi,

jj) Mesleki yeterlilik eğitimi: Bu Yönetmelik kapsamındaki faaliyetlerle ilgili bir mesleki yeterliliğin kazandırılması amacıyla, ilgili mevzuat çerçevesinde verilen eğitimi,

kk) Mesleki yeterlilik: Karayolu taşımacılık faaliyetlerinin icrası ile ilgili eğitim, bilgi, beceri ve donanıma sahip olmayı,

ll) Motorlu taşıt: Karayolunda insan, hayvan veya eşya taşımaya yarayan ve makine gücüyle yürütülen aracı veya taşıtı,

mm) Orta düzey yönetici (ODY): Bu Yönetmelik kapsamında faaliyet gösteren bir gerçek veya tüzel kişiliğin veya buna ait bağımsız bir birimin taşımacılık faaliyetlerini sürekli ve etkin bir şekilde sevk ve idare eden sahip, temsile yetkili ortak veya istihdam edilen kişileri,

nn) Otobüs: Yapısı itibariyle insan taşımak için imal edilmiş ve şoförü dahil 9 kişiden fazla yolcu taşımaya uygun olan motorlu taşıtı,

oo) Otomobil: Yapısı itibariyle şoförü dahil en fazla  9  adet oturma yeri olan ve insan taşımak için imal edilmiş motorlu taşıtı,

öö) Özmal taşıt: Araç tescil belgesinde yetki belgesi sahibi adına kayıtlı taşıtı,

pp) Panelvan: Sürücü ve yanındaki oturma yerleri dışında başka oturma yeri de bulunan, sürücü bölümü gövde ile birleşik kamyoneti,

rr) Posta gönderisi: Göndericinin bizzat kendisi veya talimatıyla, üzerinde belirtilen yer ve adrese, gönderi türüne ve özel hizmetine göre teslim edilen haberleşme gönderileri ile kitap, katalog, gazete ve süreli yayınları, görme engellilere özgü yazıları, ticari değeri olsun veya olmasın eşya içeren en fazla beş kilogram ağırlığa veya elli desimetreküp hacme sahip posta maddesi ile posta kolisi veya kargosunu,

ss) Resmi taşıt: Araç tescil belgesinde “resmi” olarak tescil edilmiş taşıtı,

şş) Römork: Motorlu taşıtla çekilen insan, hayvan veya eşya taşımak için imal edilmiş motorsuz taşıtı,

tt) Sayısal takograf cihazı: Karayolu taşımacılığı yapan araçlarda kullanılan, araç sürücüsü ve sürüşe ait bilgileri dijital ortamda kaydeden, Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığından onaylı cihazı,

uu) Servis taşımaları: Aynı öğrenci/personel ve/veya yolcuların çeşitli noktalardan toplanıp bir yere taşınması ve/veya aynı öğrenci/personel ve/veya yolcuların bırakıldığı yerden alınarak topladığı yerlere bırakılmasını,

üü) Sevk irsaliyesi: Malın alıcıya teslim edilmek üzere, satıcı tarafından taşındığı veya taşıttırıldığı hallerde satıcının, teslim edilen malın alıcı tarafından taşınması veya taşıttırılması halinde alıcının, taşınan veya taşıttırılan mallar için, 4/1/1961 tarihli ve 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 230 uncu maddesi uyarınca düzenlediği belgeyi,

vv) Sözleşmeli taşıt: Yetki belgesi sahibinin kendi unvan ve sorumluluğu altında çalıştırmak üzere, noterden veya E-Devlet kanalıyla yapılmış sözleşmeyle temin ettiği başkasına ait taşıtı veya 21/11/2012 tarihli ve 6361 sayılı Finansal Kiralama, Faktoring ve Finansman Şirketleri Kanunu kapsamında yetki belgesi sahibinin doğrudan kiracı olarak tarafı olduğu bir finansal kiralama sözleşmesi yoluyla temin ettiği taşıtı,

yy) Şehiriçi: Bir şehrin belediye sınırları içinde kalan alanı,

zz) Şoför: Bu Yönetmelik kapsamında, bir motorlu taşıtı karayolunda süren ve ilgili mesleki yeterlilik belgesine sahip olan sürücüyü,

aaa) Şube listesi: Yetki belgesi sahibinin, faaliyette bulunmak üzere Bakanlığa bildirdiği şubelerini gösteren ve elektronik olarak da düzenlenebilen belgeyi,

bbb) Şube: Bir yetki belgesi sahibinin ticaret siciline tescil edilmiş merkezi işyeri adresi dışındaki faaliyetiyle ilgili ticaret siciline tescil edilmiş birimini,

ccc) Tarifeli kargo taşıma: İşletmecinin kargo kabul veya dağıtım yaptığı merkezi, şubesi veya acentesinin bulunduğu yerleşim yerleri arasında önceden belirlenen bir ücret tarifesine göre yapılan düzenli kargo taşımalarını,

ççç) Tarifeli yolcu taşıma: Önceden bir taşıma hattı ve taşıma güzergahı ile bir zaman ve ücret tarifesi belirlenerek ve bunlara uyularak yapılan düzenli yolcu taşımalarını,

ddd) Tarifesiz yolcu taşıma: Önceden bir taşıma hattı ve taşıma güzergahı ile bir zaman ve ücret tarifesi belirlenmeksizin; grup yolcu durumuna göre arızi veya mekik sefer düzenlenerek yapılan düzensiz ve grup yolcu taşımalarını,

eee) Taşıma güzergahı: Taşımacılıkta, taşımanın başladığı kalkış noktasından bittiği varış noktasına kadar ara duraklar da dahil takip edilen yolu,

fff) Taşıma hattı: Tarifeli taşımacılıkta, taşımanın başladığı kalkış noktası ile bittiği varış noktasındaki yerleşim yerlerini,

ggg) Taşıma irsaliyesi: Ücret karşılığında, eşya nakleden gerçek veya tüzel kişilerin naklettikleri eşya için 213 sayılı Kanunun 240 ıncı maddesi uyarınca düzenlediği belgeyi,

ğğğ) Taşıma işleri organizatörü: Kanun, bu Yönetmelik ve ilgili diğer mevzuatın taşımacılık sıfatı ile faaliyet gösterenlere getirdikleri yükümlülük ve sorumluluklar çerçevesinde taşımacı kabul edilerek, bu Yönetmeliğe göre eşya taşımacılığı alanında yetki belgesi almış gerçek ve tüzel kişiler ile uluslararası anlaşmalara uygun olmak şartıyla, eşya taşımacılığı alanında faaliyet gösteren yabancı plakalı taşıtların imkan, kabiliyet ve kapasiteleri ile gerektiğinde diğer taşıma türlerinden de yararlanarak veya bunları kullanarak kombine taşımacılık dahil kendi nam ve hesabına eşya taşıması yaptırarak taşıma faturası düzenleyen gerçek ve tüzel kişileri,

hhh) Taşıma kapasitesi (taşıma sınırı): Bir aracın teknik olarak güvenle taşıyabileceği en çok yük ağırlığı veya yolcu sayısını,

ııı) Taşıma özel izin belgesi: Uluslararası taşımalarda geçiş belgesi yerine geçmek üzere düzenlenen belgeyi,

iii) Taşıma senedi: Eşya ve kargo taşımalarında gönderen ile yetki belgesi sahibi arasında akdedilen, ilgili diğer mevzuat ve bu Yönetmelikle belirlenen bilgileri ihtiva eden sözleşme belgesi veya bu tür bir sözleşmede bulunması gereken bilgileri ihtiva etmesi halinde taşıma senedi yerine geçecek olan taşıma faturası, taşıma irsaliyesi veya irsaliyeli taşıma faturasını,

jjj) Taşıma sözleşmesi: Tarifesiz yolcu taşımacılığında, yetki belgesi sahibi ile taşımayı yaptıran veya taşınan grup arasında imzalanmış sözleşmeyi,

kkk) Taşınma eşyası: Bir evden, bürodan veya benzeri bir yerden alınıp benzeri bir yere taşınan eşyayı,

lll) Taşıt belgesi: Yetki belgesi sahibinin kullanacağı taşıtların niteliğini ve sayısını liste halinde gösteren, yetki belgesinden ayrı ve yetki belgesinin eki olarak düzenlenen belgeyi,

mmm) Taşıt kartı: Bir taşıtın yalnız bir yetki belgesinde kayıtlı olduğunu ve bu yetki belgesi altında çalıştırılabileceğini gösteren belgeyi,

nnn) Taşıt katarı: Karayolunda bir birim olarak seyretmek üzere birbirine bağlanmış en az bir çeken ve en çok iki çekilen römork veya bir yarı römork ile bir römorktan oluşan aracı,

ooo) Terminal işletmecisi: Bu Yönetmelikte tanımlanan bir yolcu veya eşya/kargo terminalini işleten gerçek ve tüzel kişileri,

ööö) Transit taşıma: Herhangi bir ülkede başlayan ve en az bir ülke toprakları üzerinden geçtikten sonra bir başka ülkede sona eren, başlama ve sona erme ülkeleri dışında kalan ülkeler üzerinden yapılan yolcu veya eşya taşımalarını,

ppp) UKOME: Büyükşehir Belediyesi Ulaşım Koordinasyon Merkezlerini,

rrrr) Ulaştırma Elektronik Takip ve Denetim Sistemi (U-ETDS): Kanun ve bu Yönetmeliğe göre faaliyet gösteren gerçek ve tüzel kişilerin, faaliyetlerine ilişkin Bakanlıkça belirlenen verilerin tutulduğu, gerektiğinde ilgili kamu kurum ve kuruluşlarıyla veri paylaşımına açık olduğu/olabileceği sistemi,

sss) Ücret tarifesi: Tarifeli taşımalarda taşıma faaliyetlerini ücret yönünden düzenleyen ve uyulması zorunlu olan belgeyi,

şşş) Üçüncü ülke taşıması: Yolcu ve eşyanın bindirme, indirme, yükleme, boşaltma noktalarının taşıtın kayıtlı olduğu ülkenin dışındaki ülkeler arasında yapılan taşımaları,

ttt) Üst düzey yönetici (ÜDY): Bu Yönetmelik kapsamında faaliyet gösteren bir gerçek veya tüzel kişiliği temsil ve ilzam ederek ve/veya bu kişilerin faaliyetlerini fiilen sevk ve idare ederek sürekli ve etkin bir şekilde yöneten sahip, temsile yetkili ortak veya istihdam edilen kişileri,

uuu) Yarı römork: Bir kısmı motorlu taşıt üzerine oturan, taşıdığı eşyanın ve kendi ağırlığının bir kısmı motorlu taşıt tarafından taşınan römorku,

üüü) Yetki belgesi: Bu Yönetmelik kapsamında faaliyette bulunacak gerçek ve tüzel kişilere çalışma izni veren ve Bakanlıkça düzenlenen belgeyi,

vvv) Yolcu taşıma bileti: Yolcu taşıma işiyle uğraşan işletmelerin yolcu taşıma hizmeti karşılığında, bu Yönetmelikle belirlenen şekil ve şartlara da uyulacak şekilde, 213 sayılı Kanunun 233 üncü maddesi uyarınca düzenlenen ve yolcuya verilmesi zorunlu olan belgeyi,

yyy) Yolcu terminali: Bu Yönetmelikle belirlenen özellikleri haiz ve şehirlerarası, yurtiçi ve uluslararası yolcu taşımacıları ve/veya acenteleri ile bunların yolcularına hizmet veren yapı veya tesisi,

zzz) Yurtiçi: Türkiye sınırları içindeki alanı,

aaaa) Zaman tarifesi: Tarifeli taşımalarda taşıma faaliyetlerini zaman yönünden düzenleyen ve uyulması zorunlu olan belgeyi,

ifade eder.

İKİNCİ BÖLÜM

Temel Hükümler

Yetki belgesi alma zorunluluğu

MADDE 5  (1) Bu Yönetmelik kapsamına giren taşımacılık, acentelik, taşıma işleri komisyonculuğu, taşıma işleri organizatörlüğü, nakliyat ambarı işletmeciliği, kargo işletmeciliği, lojistik işletmeciliği, dağıtım işletmeciliği, terminal işletmeciliği ve benzeri faaliyetlerde bulunacak gerçek ve tüzel kişilerin yapacakları faaliyetlere uygun olan yetki belgesini/belgelerini Bakanlıktan almaları zorunludur.

Yetki belgesi türleri

MADDE 6 – (1) A türü yetki belgesi: Otomobille ticari ve tarifesiz olarak, kamu kurum ve kuruluşlarının yurtiçi taşıma hizmeti veya uluslararası yolcu taşımacılığı yapacak gerçek ve tüzel kişilere verilir. Taşımanın şekline göre aşağıdaki türlere ayrılır:

a) A1 Yetki Belgesi: Yurtiçi tarifesiz yapacaklara,

b) A2 Yetki Belgesi: Uluslararası tarifesiz yapacaklara,

verilir.

(2) B türü yetki belgesi: Otobüsle yurtiçi ve/veya uluslararası yolcu taşımacılığı veya hususi taşımacılık yapacak gerçek ve tüzel kişilere verilir. Taşımanın şekline göre aşağıdaki türlere ayrılır:

a) B1 yetki belgesi: Ticari ve tarifeli olarak yapacaklara,

b) B2 yetki belgesi: Ticari ve tarifesiz yapacaklara,

c) B3 yetki belgesi: Hususi taşımacılık faaliyetinde bulunarak, kendi personelinin taşımasını yapacaklara,

verilir.

(3) C türü yetki belgesi: Yurtiçi ve/veya uluslararası eşya taşımacılığı veya hususi taşımacılık yapacak gerçek ve tüzel kişilere verilir. Taşımanın şekline göre aşağıdaki türlere ayrılır:

a) C1 yetki belgesi: Hususi taşımacılık yapacaklara,

b) C2 yetki belgesi: Ticari amaçla yapacaklara,

c) C3 yetki belgesi: Ticari amaçla taşınma eşyası taşımacılığı yapacaklara,

verilir.

(4) D türü yetki belgesi: Otobüsle tarifeli veya tarifesiz yurtiçi yolcu taşımacılığı veya hususi taşımacılık yapacak gerçek ve tüzel kişilere verilir. Taşımanın şekline göre aşağıdaki türlere ayrılır:

a) Dl yetki belgesi: Ticari ve tarifeli olarak yapacaklara,

b) D2 yetki belgesi: Ticari ve tarifesiz olarak yapacaklara,

c) D3 yetki belgesi: Hususi taşımacılık faaliyetinde bulunarak, kendi personelinin taşımasını yapacaklara,

ç) D4 yetki belgesi: Ticari olarak,  taşıma mesafesine bakılmaksızın iliçi ve 100 kilometreye kadar olan şehirlerarası tarifeli ve tarifesiz olarak yapacaklara,

verilir.

(5) F türü yetki belgesi: Ticari amaçla yolcu taşımacılığı alanında acentelik yapacak gerçek ve tüzel kişilere verilir.  Faaliyetin şekline göre aşağıdaki türlere ayrılır:

a) Fl yetki belgesi: Yurtiçi acentelik yapacaklara,

b) F2 yetki belgesi: Yurtiçi ve/veya uluslararası acentelik yapacaklara,

verilir.

(6) G türü yetki belgesi: Ticari amaçla eşya veya kargo taşımacılığı alanında acentelik yapacak gerçek ve tüzel kişilere verilir. Faaliyetin şekline göre aşağıdaki türlere ayrılır:

a) G1 yetki belgesi: Yurtiçi eşya acenteliği yapacaklara,

b) G2 yetki belgesi: Yurtiçi ve/veya uluslararası eşya acenteliği yapacaklara,

c) G3 yetki belgesi: Yurtiçi ve/veya uluslararası kargo acenteliği yapacaklara,

verilir.

(7) H türü yetki belgesi: Ticari amaçla yurtiçi ve uluslararası eşya taşımacılığı alanında komisyonculuk yapacak gerçek ve tüzel kişilere verilir. Faaliyetin şekline göre aşağıdaki türlere ayrılır:

a) H1 yetki belgesi: Yurtiçi yapacaklara,

b) H2 yetki belgesi: Yurtiçi ve/veya uluslararası yapacaklara,

verilir.

(8) K türü yetki belgesi: Yurtiçi eşya taşımacılığı veya hususi taşımacılık yapacak gerçek ve tüzel kişilere verilir. Taşımanın şekline göre aşağıdaki türlere ayrılır:

a) K1 yetki belgesi: Ticari amaçla eşya taşımacılığı yapacaklara,

b) K2 yetki belgesi: Hususi taşımacılık yapacaklara,

c) K3 yetki belgesi: Ticari amaçla taşınma eşyası taşımacılığı yapacaklara,

verilir.

(9) L türü yetki belgesi: Ticari amaçla lojistik işletmeciliği yapacak gerçek ve tüzel kişilere verilir. Faaliyetin şekline göre aşağıdaki türlere ayrılır:

a) L1 yetki belgesi: Yurtiçi yapacaklara,

b) L2 yetki belgesi: Yurtiçi ve/veya uluslararası yapacaklara,

verilir.

(10) M türü yetki belgesi: Ticari amaçla tarifeli olarak kargo işletmeciliği yapacak gerçek ve tüzel kişilere verilir. Faaliyetin şekline göre aşağıdaki türlere ayrılır:

a) M1 yetki belgesi: İliçi yapacaklara,

b) M2 yetki belgesi: Yurtiçi ve/veya uluslararası yapacaklara,

verilir.

(11) N türü yetki belgesi: Ticari amaçla nakliyat ambarı işletmeciliği yapacak gerçek ve tüzel kişilere verilir. Faaliyetin şekline göre aşağıdaki türlere ayrılır:

a) N1 yetki belgesi: İliçi yapacaklara,

b) N2 yetki belgesi: Yurtiçi yapacaklara,

verilir.

(12) P türü yetki belgesi: Ticari amaçla dağıtım işletmeciliği yapacak gerçek ve tüzel kişilere verilir. Faaliyetin şekline göre aşağıdaki türlere ayrılır:

a) P1 yetki belgesi: İliçi yapacaklara,

b) P2 yetki belgesi: Yurtiçi yapacaklara,

verilir.

(13) R türü yetki belgesi: Ticari amaçla eşya taşımacılığı alanında taşıma işleri organizatörlüğü yapacak gerçek ve tüzel kişilere verilir. Faaliyetin şekline göre aşağıdaki türlere ayrılır:

a) R1 yetki belgesi: Yurtiçi yapacaklara,

b) R2 yetki belgesi: Yurtiçi ve/veya uluslararası yapacaklara,

verilir.

(14) T türü yetki belgesi: Terminal işletmeciliği yapacak gerçek ve tüzel kişiler ile kamu kurum ve kuruluşlarına verilir. Faaliyet şekline göre aşağıdaki türlere ayrılır:

a) T1 yetki belgesi: Büyükşehir Belediyesi sınırları içinde yolcu terminali işletmeciliği yapacaklara,

b) T2 yetki belgesi: Büyükşehir Belediyesi sınırları dışında kalan yerleşim birimlerinde yolcu terminali işletmeciliği yapacaklara,

c) T3 yetki belgesi: Eşya terminali işletmeciliği yapacaklara,

verilir.

İliçi ve 100 kilometreye kadar olan şehirlerarası yolcu taşımaları

MADDE 7 – (1) Bu Yönetmeliğe göre düzenlenecek D4 yetki belgeleri; UKOME ve/veya il ve/veya ilçe trafik komisyonları ile işbirliği yapılmak suretiyle, bu Yönetmeliğin getirdiği sorumluluk, yükümlülük ve yetki belgesi alma zorunluluğu dikkate alınarak seyahatin başladığı ve seyahatin bittiği il valiliklerindeki merkezin/komisyonun uygun kararlarına istinaden düzenlenir. Bu maddenin uygulanmasına ilişkin hususlar, Bakanlıkça düzenlenir.

Taşımacılık faaliyetlerinde genel kural

MADDE 8  (1) Taşımacılık faaliyetleri; ekonomik, seri, elverişli, güvenli, çevreye kötü etkisi en aza indirilecek, fert, toplum ve çevre sağlığı ile bunların güvenliğini olumsuz yönde etkilemeyecek ve kamu yararını gözetecek tarzda serbest rekabet ortamında gerçekleştirilir.

Mevzuata uygun taşımacılık, yetki belgelerinin devredilemeyeceği ve genel yasaklar

MADDE 9  (1) Karayolu taşımacılık faaliyetlerinin ikili ve çok taraflı uluslararası anlaşma ve sözleşmelere, Kanuna, bu Yönetmeliğe ve ilgili diğer mevzuata uygun olarak gerçekleştirilmesi esastır.

(2) Yetki belgeleri, satılamaz ve devredilemez.

(3) Bir taşıt belgesine kayıtlı olmayan taşıtların terminallere, yükleme veya boşaltma noktalarına girişlerine ve çıkışlarına, sınır kapılarından ise çıkışlarına, 66 ncı maddede belirtilen yetkili görevliler tarafından izin verilmez. Bu durumdaki taşıtlarda bulunan yolcuların ve eşyaların aktarılmasına ise, taşıtlar uygun yerlere alınarak izin verilir.

Taşımacılık faaliyetlerinde hizmetin sürekliliği ve engellenemeyeceği

MADDE 10  (1) Yetki belgesi sahipleri, almış oldukları yetki belgesi kapsamına giren hizmetlerini, hizmetin ifasını imkânsız kılan yasal mücbir sebepler dışında yapmaktan kaçınamazlar. Bu hizmetlerden ayırım yapmaksızın herkesin yararlanmasını ve hizmetin sürekliliğini sağlamak zorundadırlar. Bu fıkraya aykırı hareket edenlere, Kanunun 26 ncı maddesinin birinci fıkrasının (c) bendinde belirtilen miktarda idari para cezası uygulanır.

(2) Taşıma hizmetlerinin yerine getirilmesi, hizmeti üstlenenler veya üçüncü şahıslar tarafından engellenemez. Bu fıkraya aykırı hareket edenlere, Kanunun 26 ncı maddesinin birinci fıkrasının (ç) bendinde belirtilen miktarda idari para cezası uygulanır.

Sınırlamalar, kısıtlamalar ve geçici düzenlemeler

MADDE 11  (1) Bu Yönetmelik kapsamında faaliyette bulunanların sayısı, yolcu ve eşya taşıma kapasiteleri ile bu husustaki potansiyel, yetki belgelerinde kayıtlı taşıtların durumu, haksız rekabetin önlenmesi, kamu yararının gözetilmesi, atıl kapasite oluşumunun ve kaynak israfının önlenmesi, güvenlik veya benzeri nedenlerle Bakanlık, yetki belgelerinin verilmesi ve/veya sayısında, taşıt sayıları ve/veya kapasitelerinde, taşıma hatlarında veya güzergahlarında sınırlamalar, kısıtlamalar ve/veya belirli bir süreyle sınırlı geçici düzenlemeler yapabilir.

(2) Bakanlık, bu Yönetmelik kapsamındaki faaliyetlerle ilgili piyasadaki ücretlerin; ülke ekonomisi ve/veya kamu yararı aleyhine sonuç vermesi ve/veya aşırı ücret uygulanması ve/veya rekabet ortamının bozulması hallerinde ve gerektiğinde söz konusu faaliyetler için belirli bir süreyle sınırlı taban ve/veya tavan ücret tarifesi uygulaması getirebilir.

Tehlikeli maddelerin ve tehlikeli atıkların taşınması

MADDE 12 – (1) Yetki belgesi sahipleri, tehlikeli madde veya tehlikeli atık taşıyan taşıtlarının; taşıyacakları tehlikeli maddenin veya tehlikeli atığın özelliğine uygun olduğunu gösteren bilgi ve belgeler ile tehlikeli maddeler ve tehlikeli atık zorunlu mali sorumluluk sigortası poliçesini ibraz ederek, ilgili mercilerden bu taşımalar için ayrıca izin almakla yükümlüdürler. Bu fıkraya aykırı hareket edenlere, Kanunun 26 ncı maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinde belirtilen miktarda idari para cezası uygulanır.

İKİNCİ KISIM

Yetki Belgesine İlişkin Hükümler

BİRİNCİ BÖLÜM

Yetki Belgesi Almanın, Yenilemenin ve Faaliyete Devam Etmenin

Şartları ile Gerekli Belgeler

Yetki belgesi almanın veya yenilemenin genel şartları

MADDE 13  (1) Yetki belgesi almak veya yenilemek için;

a) Gerçek kişilerin Türkiye Cumhuriyeti tabiiyetinde olmaları,

b) Tüzel kişilerin Türkiye Cumhuriyeti kanunlarına göre kurulmuş ve ticaret siciline tescil edilmiş olmaları,

c) Ticari olarak faaliyette bulunmak üzere, yetki belgesi talep eden veya yenilemek isteyen;

1) Gerçek kişilerde sahip ve/veya varsa temsil ve ilzama yetkili kişi/kişilerin,

2) Anonim şirket statüsündeki tüzel kişiliklerde, yönetim kurulu başkan ve üyeleri, genel müdür ile temsil ve ilzama yetkili yöneticilerin,

3) Kooperatiflerde, yönetim kurulu başkanı ve üyeleri ile kooperatifi temsil ve ilzama yetkili yöneticilerin,

4) Diğer şirket statüsündeki tüzel kişilerde, tüm ortakların ve bu tüzel kişiliği temsil ve ilzama yetkili yöneticilerin,

mesleki saygınlığa sahip olmaları,

ç) Yetki belgesi almak veya yenilemek isteyenlerin;

1) B3, C1, D3 veya K2 yetki belgesi talep eden gerçek kişiler hariç faal vergi mükellefi olmaları,

2) Merkezi adreslerinin bulunduğu yerdeki ticaret odası veya ticaret ve sanayi odası veya esnaf ve sanatkarlar odası veya ziraat odasından birine kayıtlı olmaları,

3) Tüzel kişiliklerin, KEP adreslerinin bulunması,

4) 14 üncü maddede belirtilen özel şartları sağlamaları,

5) 73 üncü maddede belirtilen yetki belgesi ücretini veya yetki belgesi yenileme ücretini ödemiş olmaları,

şarttır.

(2) Yetki belgesi sahiplerinin yetki belgelerinin geçerlilik süresince karayolu taşımacılık faaliyetlerinin icrası ile ilgili olarak;

a) Çalışanların ücret ve çalışma şartlarına,

b) Şoförlerin çalışma ve dinlenme sürelerine,

c) Araçların ağırlık ve boyutlarına,

ç) Yol ve araç güvenliğine,

d) Çevrenin korunmasına,

e) Mesleki yeterlilik şartlarına,

uymak sureti ile mesleki saygınlığa sahip olmaları gerekir.

(3) Türkiye’de taşımacılık faaliyetinde bulunacak yabancılara, 5/6/2003 tarihli ve 4875 sayılı Doğrudan Yabancı Yatırımlar Kanunu hükümleri ile bu Yönetmeliğin belirlediği şartları yerine getirmeleri halinde talep ettikleri yetki belgesi verilir.

(4) Adli sicil kayıtlarında, birinci fıkranın (c) bendinde belirtilen şahısların mesleki saygınlığının bulunup bulunmadığının tespitinde, “adli sicil kaydı” ibaresini ihtiva eden başlığın altındaki kayıtlar dışında başka kayıtlara bakılmaz.

(5) Birinci fıkranın (c) bendinde belirtilen şekilde faaliyette bulunan şahısların mesleki saygınlıklarını kaybetmeleri halinde, bu şahısların faaliyette bulundukları yetki belgesi sahiplerinin, bu durumun gerçekleştiği tarihten itibaren doksan gün içerisinde, durumlarını bu Yönetmeliğe uygun hale getirmemeleri halinde, yetki belgeleri iptal edilir.

(6) Birinci fıkranın (ç) bendinin (1) numaralı alt bendine uymayarak faal vergi mükellefi olmayan yetki belgesi sahiplerinin faaliyetleri, durumun tespit edildiği tarihte geçici olarak durdurulur. Bu şekilde faaliyeti geçici olarak durdurulan yetki belgesi sahiplerinin yeniden faal vergi mükellefi olmaları halinde faaliyetlerine izin verilir.

Yetki belgesi almanın veya yenilemenin özel şartları

MADDE 14 – (1) A türü yetki belgeleri için başvuranlardan:

a) A1 yetki belgesi için başvuranların, ticari olarak kayıt ve tescil edilmiş en az 4 adet özmal otomobil ile 20.000 Türk Lirası sermaye veya işletme sermayesine sahip olmaları şarttır.

b) A2 yetki belgesi için başvuranların, ticari olarak kayıt ve tescil edilmiş en az 5 adet özmal otomobil ile 40.000 Türk Lirası sermaye veya işletme sermayesine sahip olmaları şarttır.

c) A1 ve A2 yetki belgesi için başvuranların, kullanım hakkına sahip olunan ve taşımacılık faaliyetinin yürütüleceği merkezi adresi veya varsa şubesinin bulunduğu imarlı yapı/bina/tesisin, bu işe elverişli bağımsız bir taşınmaz olması şarttır.

ç) A1 veya A2 yetki belgesi için başvuranlardan, A1 yetki belgesi için kalkış/varış, A2 yetki belgesi için ise kalkış noktasının; taşınacak yolcu bakımından arz/talep dengesi ile kullanılacak güzergah ve kalkış/varış noktaları ile o ildeki mevcut diğer taşımacıların trafik bakımından taşıma düzenini etkilemeyeceğine dair büyükşehir belediye sınırları içerisinde ilgili UKOME’den, diğer yerlerde ise ilgili il trafik komisyonundan alınmış kararı Bakanlığa sunmaları şarttır. Ancak kamu kurum ve  kuruluşuyla yapılan asgari 4 taşıt için geçerli bir taşıma hizmet alımı sözleşmesine sahip olanlardan A1 yetki belgesi başvurusu sırasında sözleşme süresi sonuna kadar bu şart aranmaz. Bu bende göre Bakanlığa sunulan sözleşmede/sözleşmelerde belirtilen taşıt sayısının toplamda 4 taşıtın altına düşmemesi zorunludur.

d) Kara sınır kapısı bulunan illerimizde faaliyette bulunmak üzere A2 yetki belgesi taleplerine ilişkin müracaatlar, Bakanlık evrak kayıt tarihi ve sırası esas alınarak değerlendirilir. Bu bent kapsamında ilk defa A2 yetki belgesi alacak gerçek ve tüzel kişilerin yetki belgesi müracaat tarihleri itibariyle, yetki belgesini kullanabilecekleri sınır kapısının bulunduğu il sınırları içinde en az bir yıl süreyle faal vergi kayıtlarının bulunması ve bu yetki belgesi kapsamındaki taşımacılık faaliyetine aynı ilde devam etmeleri şarttır. Ayrıca, her bir kara sınır kapısı için düzenlenecek yetki belgesi sayısı 12’den fazla olamaz.

(2) B türü yetki belgeleri için başvuranlardan:

a) B1 yetki belgesi için başvuranların en az, toplam 150 adet koltuk kapasitesine ve 100.000 Türk Lirası sermaye veya işletme sermayesine sahip olmaları şarttır.

b) B2 yetki belgesi için başvuranların en az, toplam 90 adet koltuk kapasitesine ve 50.000 Türk Lirası sermaye veya işletme sermayesine sahip olmaları şarttır.

c) B3 yetki belgesi için başvuranların en az, 1 adet özmal otobüse sahip olmaları şarttır.

(3) C türü yetki belgeleri için başvuranlardan:

a) C1 yetki belgesi için başvuranların en az, 1 adet özmal birim taşıta sahip olmaları şarttır.

b) C2 yetki belgesi için başvuranların en az, 10 adet özmal birim taşıt ve 400 tonluk asgari kapasite ile 100.000 Türk Lirası sermaye veya işletme sermayesine sahip olmaları şarttır.

c) C3 yetki belgesi için başvuranların en az, 3 adet özmal birim taşıt ve 75 tonluk asgari kapasite ile 25.000 Türk Lirası sermaye veya işletme sermayesine sahip olmaları şarttır.

(4) D türü yetki belgeleri için başvuranlardan:

a) D1 yetki belgesi için başvuranların en az, toplam 150 adet koltuk kapasitesine ve 60.000 Türk Lirası sermaye veya işletme sermayesine sahip olmaları şarttır.

b) D2 yetki belgesi için başvuranların en az, toplam 75 adet koltuk kapasitesine ve 30.000 Türk Lirası sermaye veya işletme sermayesine sahip olmaları şarttır.

c) D3 yetki belgesi için başvuranların en az, 1 adet özmal otobüse sahip olmaları şarttır.

ç) D4 yetki belgesi için başvuranların:

1) En az, 1 adet otobüsle asgari kapasiteye ve tüzel kişiliklerin 5.000 Türk Lirası sermaye veya işletme sermayesine sahip olmaları şarttır.

2) İliçi taşımalarda; talep sahibinin merkezi adresinin bulunduğu ilin İl Trafik Komisyonundan alınacak D4 yetki belgesi düzenlenmesinin o ildeki mevcut arz/talep dengesi ve taşıma düzeni bakımından bir sakıncası olmadığına dair İl Trafik Komisyonu kararının Bakanlığa sunulması şarttır.

3) Yüz kilometreye kadar şehirlerarası taşımalarda; ilgili illerden alınacak, D4 yetki belgesi düzenlenmesinin o illerdeki mevcut arz/talep dengesi ve taşıma düzeni bakımından bir sakıncası olmadığına dair ilgili İl Trafik Komisyonu veya UKOME kararlarının (bu illerden birinin veya her ikisinin il sınırları ile belediye sınırları aynı/çakışık olan bir il veya iller olması halinde ise ilgili büyükşehir belediyesi/belediyeleri UKOME’lerinden) Bakanlığa sunulması ve Bakanlığa sunulacak kararlarda, düzenlenecek D4 yetki belgesi için kullandırılacak taşıma hatları ve taşıma güzergahları ile taşıt belgesine kaydedilecek taşıtların sayısı ve koltuk kapasitelerinin belirtilmesi şarttır.

4) Sadece tarifesiz taşımacılık yapmak üzere D4 yetki belgesi düzenlenemez. Düzenlenmiş olan yetki belgelerinde geçerli bir hattının bulunması şarttır.

5) Bu bent kapsamında adlarına D4 yetki belgesi düzenlenen gerçek veya tüzel kişiler, merkezi adresini, faaliyette bulundukları ilin dışındaki bir ile taşıyamazlar.

6) Sadece 1 adet otobüsle D4 yetki belgesi alacak olan gerçek kişiler için yetki belgesi ücretinde % 75 indirim uygulanır.

(5) F türü yetki belgeleri için başvuranlardan:

a) F1 yetki belgesi için başvuranların, faaliyet gösterilen yer ilçe ise 2.000 Türk Lirası, il ise 6.000 Türk Lirası sermaye veya işletme sermayesi ile acentelik hizmetine elverişli müstakil bir büroya veya faaliyette bulunduğu yerleşim biriminde kalkış yerindeki terminaller birleştirilmiş ise bu terminallerdeki bürolardan birinde yeterli bir alanın kullanım hakkına sahip olmaları şarttır. F1 yetki belgesi sahipleri en fazla 10 adet firmayla olmak üzere, sadece D1, D2 ve/veya D4 yetki belgesi sahipleriyle acentelik sözleşmesi yapabilir.

b) F2 yetki belgesi için başvuranların, 6.000 Türk Lirası sermaye veya işletme sermayesi ile acentelik hizmetine elverişli müstakil bir büroya veya faaliyette bulunduğu yerleşim biriminde kalkış yerindeki terminaller birleştirilmiş ise bu terminallerdeki bürolardan birinde yeterli bir alanın kullanım hakkına sahip olmaları şarttır. F2 yetki belgesi sahipleri en fazla 10 adet firmayla olmak üzere, sadece B1, B2, D1, D2 ve/veya D4 yetki belgesi sahipleriyle acentelik sözleşmesi yapabilir.

c) F1 ve F2 yetki belgesi sahiplerinin açacakları her şube için sermaye veya işletme sermayesi miktarı aynı miktarda katlanarak artar.

ç) Köy, kasaba ve beldelerde faaliyette bulunmak üzere F1 yetki belgesi almak isteyenlerden sermaye veya işletme sermayesi şartı aranmaz ve yetki belgesi ücretinde % 75 indirim uygulanır.

(6) G türü yetki belgeleri için başvuranlardan:

a) G1 yetki belgesi için başvuranların, 20.000 Türk Lirası sermaye veya işletme sermayesine sahip olmaları şarttır. G1 yetki belgesi sahipleri en fazla 10 adet firmayla olmak üzere, sadece L1, N1, N2 ve/veya K1 yetki belgesi sahipleriyle acentelik sözleşmesi yapabilir.

b) G2 yetki belgesi için başvuranların, 30.000 Türk Lirası sermaye veya işletme sermayesine sahip olmaları şarttır. G2 yetki belgesi sahipleri en fazla 10 adet firmayla olmak üzere, sadece C2 ve/veya L2 yetki belgesi sahipleriyle acentelik sözleşmesi yapabilir.

c) G3 yetki belgesi için başvuranların, 20.000 Türk Lirası sermaye veya işletme sermayesine sahip olmaları şarttır. G3 yetki belgesi sahipleri en fazla 2 adet firmayla olmak üzere, sadece M2, P1 ve/veya P2 yetki belgesi sahipleriyle acentelik sözleşmesi yapabilir.

ç) G1, G2 veya G3 yetki belgesi için başvuranların, yetki belgeleri süresince en az 20 m2’lik kapalı ve bağımsız bir taşınmazın kullanım hakkına sahip olmaları şarttır.

d) Büyükşehir olmayan illerde il merkez ilçesi dışındaki ilçe, belde, kasaba ve köylerde faaliyette bulunmak üzere G3 yetki belgesi almak isteyenlerden sermaye veya işletme sermayesi şartı aranmaz ve yetki belgesi ücretinde % 75 indirim uygulanır.

(7) H türü yetki belgeleri için başvuranlardan:

a) H1 yetki belgesi için başvuranların, 20.000 Türk Lirası sermaye veya işletme sermayesi ile bu işe elverişli bağımsız bir büronun kullanım hakkına sahip olmaları şarttır.

b) H2 yetki belgesi için başvuranların, 40.000 Türk Lirası sermaye veya işletme sermayesi ile bu işe elverişli bağımsız bir büronun kullanım hakkına sahip olmaları şarttır.

(8) K türü yetki belgeleri için başvuranlardan:

a) K1 yetki belgesi için başvuran;

1) Gerçek kişilerin en az, 1 birim taşıt ve 25 tonluk asgari kapasiteye sahip olmaları,

2) Tüzel kişilerin en az, 2 birim taşıt ve 50 tonluk asgari kapasiteye sahip olmaları,

şarttır.

b) K2 yetki belgesi için başvuranların en az, 1 birim taşıta sahip olmaları şarttır.

c) K3 yetki belgesi için başvuranların en az, 2 birim taşıt ve 35 tonluk asgari kapasiteye sahip olmaları şarttır.

ç) K1 yetki belgesi için başvuran gerçek veya tüzel kişilerden, trafik tescil belgesinde özel amaçlı olarak tescil edilmiş taşıt/taşıtlar için yetki belgesi almak isteyenlerden bir birim taşıt dışında asgari kapasite şartı aranmaz.

d) Sadece kamyonetlerle taşımacılık yapmak üzere K1 veya K2 yetki belgesi almak için başvuran gerçek ve tüzel kişilerden, en az 1 birim taşıt dışında asgari kapasite ile 40 ıncı maddenin otuzdördüncü fıkrasının (b) bendinde yer alan şart aranmaz ve bunların yetki belgesi ücretlerinde %75 indirim uygulanır.

(9) L türü yetki belgeleri için başvuranlardan:

a) L1 yetki belgesi için başvuranların;

1) En az, 3 birim taşıt ve 75 tonluk asgari kapasiteye sahip olmaları ile 75.000 Türk Lirası sermaye veya işletme sermayesine sahip olmaları,

2) Merkezinde veya şubesinde, lojistik işletmeciliği faaliyetine uygun, en az 500 m2’lik açık, kapalı veya taşıt park alanı olarak kullanılabilecek bir taşınmazın kullanım hakkına sahip olmaları,

3) Her bir şube için (2) numaralı alt bentte belirtilen nitelikleri haiz en az 100 m2’lik kapalı ve/veya açık alana sahip bir taşınmazın kullanım hakkına sahip olmaları,

şarttır.

b) L2 yetki belgesi için başvuranların;

1) En az, 5 birim taşıt ve 200 tonluk asgari kapasiteye sahip olmaları ile 300.000 Türk Lirası sermaye veya işletme sermayesine sahip olmaları,

2) Merkezinde veya şubesinde, lojistik işletmeciliği faaliyetine uygun, en az 1.000 m2’lik açık, kapalı veya taşıt park alanı olarak kullanılabilecek bir taşınmazın kullanım hakkına sahip olmaları,

3) Her bir şube için (2) numaralı alt bentte belirtilen nitelikleri haiz en az 100 m2’lik kapalı ve/veya açık alana sahip bir taşınmazın kullanım hakkına sahip olmaları,

şarttır.

(10) M türü yetki belgeleri için başvuranlardan:

a) M1 yetki belgesi için başvuranların;

1) En az, 3 birim taşıtla asgari kapasiteye sahip olmaları ve 25.000 Türk Lirası sermaye veya işletme sermayesine sahip olmaları,

2) Merkezinde veya merkezinin bulunduğu il sınırları içinde şube olarak tescil edilmiş en az 200 m2’lik kapalı ve yükleme, boşaltma, aktarma, istifleme, tasnif, etiketleme ile depolama gibi hizmetlere elverişli yapı ve donanımda, trafiği engellemeyen ve eşya taşımaya mahsus taşıtların yanaşıp yükleme, boşaltma yapabileceği bağımsız bir taşınmazın kullanım hakkına sahip olmaları,

3) Her bir şubenin, (2) numaralı alt bentte belirtilen nitelikleri haiz en az 20 m2’lik kapalı alana sahip bir taşınmazın kullanım hakkına sahip olmaları,

şarttır.

b) M2 yetki belgesi  için başvuranların;

1) En az, 30 birim taşıtla asgari kapasiteye sahip olmaları ve 250.000 Türk Lirası sermaye veya işletme sermayesine sahip olmaları,

2) Merkezinde veya şubesinde en az, 400 m2’lik kapalı ve yükleme, boşaltma, aktarma, istifleme, tasnif, etiketleme ile depolama gibi hizmetlere elverişli yapı ve donanımda, trafiği engellemeyen ve eşya taşımaya mahsus taşıtların yanaşıp yükleme, boşaltma yapabileceği bağımsız bir taşınmazın kullanım hakkına sahip olmaları,

3) Her bir şube için (2) numaralı alt bentte belirtilen nitelikleri haiz en az 20 m2’lik kapalı alana sahip bir taşınmazın kullanım hakkına sahip olmaları,

4) Merkezi ve/veya şubesi ve/veya acenteliği şeklinde 7 coğrafi bölgede ve her bir bölgede en az 3 ilde olmak üzere örgütlenmelerini tamamlamış olmaları,

şarttır.

(11) N türü yetki belgeleri için başvuranlardan:

a) N1 yetki belgesi için başvuranların;

1) En az, 3 birim taşıtla asgari kapasiteye ve 15.000 Türk Lirası sermaye veya işletme sermayesine sahip olmaları,

2) Merkezinde veya merkezinin bulunduğu il sınırları içinde şube olarak tescil edilmiş en az 75 m2’lik kapalı ve yükleme, boşaltma, aktarma, istifleme, tasnif, etiketleme ile depolama gibi hizmetlere elverişli yapı ve donanımda, trafiği engellemeyen ve eşya taşımaya mahsus taşıtların yanaşıp yükleme, boşaltma yapabileceği bağımsız bir taşınmazın kullanım hakkına sahip olmaları,

3) Her bir şube için (2) numaralı alt bentte belirtilen nitelikleri haiz en az 25 m2’lik kapalı alana sahip bir taşınmazın kullanım hakkına sahip olmaları,

şarttır.

b) N2 yetki belgesi için başvuranların;

1) En az, 8 birim taşıtla asgari kapasiteye ve 40.000 Türk Lirası sermaye veya işletme sermayesine sahip olmaları,

2) Merkezinde veya şubesinde en az, 150 m2’lik kapalı ve yükleme, boşaltma, aktarma, istifleme, tasnif, etiketleme ile depolama gibi hizmetlere elverişli yapı ve donanımda, trafiği engellemeyen ve eşya taşımaya mahsus taşıtların yanaşıp yükleme, boşaltma yapabileceği bağımsız bir taşınmazın kullanım hakkına sahip olmaları,

3) Her bir şube için (2) numaralı alt bentte belirtilen nitelikleri haiz en az 25 m2’lik kapalı alana sahip bir taşınmazın kullanım hakkına sahip olmaları,

4) Merkezi ve/veya şubesi ve/veya acenteliği şeklinde en az 2 coğrafi bölgede ve her bir bölgede en az 2 ilde olmak üzere örgütlenmelerini tamamlamış olmaları,

şarttır.

(12) P türü yetki belgeleri için başvuranlardan:

a) P1 yetki belgesi için başvuranların;

1) En az, 5 adet özmal motorlu taşıta ve 12.000 Türk Lirası sermaye veya işletme sermayesine sahip olmaları,

2) Merkezinde veya merkezinin bulunduğu il sınırları içinde en az 100 m2’lik kapalı ve yükleme, boşaltma, aktarma, istifleme, tasnif, etiketleme ile depolama gibi hizmetlere elverişli yapı ve donanımda, trafiği engellemeyen ve eşya taşımaya mahsus taşıtların yanaşıp yükleme, boşaltma yapabileceği bağımsız bir taşınmazın kullanım hakkına sahip olmaları,

3) Her bir şube için (2) numaralı alt bentte belirtilen nitelikleri haiz en az 20 m2’lik kapalı alanın kullanım hakkına sahip olmaları,

4) En az 5 adet dağıtıcı elemana sahip olmaları,

şarttır.

b) P2 yetki belgesi için başvuranların;

1) En az, 30 adet özmal motorlu taşıta sahip olmaları ve 25.000 Türk Lirası sermaye veya işletme sermayesine sahip olmaları,

2) Merkezinde veya şubesinde en az, 100 m2’lik kapalı ve yükleme, boşaltma, aktarma, istifleme, tasnif, etiketleme ile depolama gibi hizmetlere elverişli yapı ve donanımda, trafiği engellemeyen ve eşya taşımaya mahsus taşıtların yanaşıp yükleme, boşaltma yapabileceği bağımsız bir taşınmazın kullanım hakkına sahip olmaları,

3) Her bir şube için (2) numaralı alt bentte belirtilen nitelikleri haiz en az 20 m2’lik kapalı alanın kullanım hakkına sahip olmaları,

4) En az 30 adet dağıtıcı elemana sahip olmaları,

5) Merkezi ve/veya şubesi ve/veya acenteliği şeklinde 7 coğrafi bölgede ve her bir bölgede en az 2 ilde olmak üzere örgütlenmelerini tamamlamış olmaları,

şarttır.

(13) R türü yetki belgeleri için başvuranlardan:

a) R1 yetki belgesi için başvuranların en az, 150.000 Türk Lirası sermaye veya işletme sermayesi ile merkezinde veya şubesinde, taşıma işleri organizatörlüğü faaliyetine uygun, şube veya merkezi iş yeri adresi olarak tescil edilmiş bağımsız taşınmazın kullanım hakkına sahip olmaları şarttır.

b) R2 yetki belgesi için başvuranların en az, 300.000 Türk Lirası sermaye veya işletme sermayesi ile merkezinde veya şubesinde, taşıma işleri organizatörlüğü faaliyetine uygun, şube veya merkezi iş yeri adresi olarak tescil edilmiş bağımsız taşınmazın kullanım hakkına sahip olmaları şarttır.

(14) T türü yetki belgeleri için başvuranlardan:

a) T1 yetki belgesi için başvuranların en az 300.000 Türk Lirası sermaye veya işletme sermayesine sahip olmaları şarttır.

b) T2 veya T3 belgesi için başvuranların en az 100.000 Türk Lirası sermaye veya işletme sermayesine sahip olmaları şarttır.

c) T1 veya T2 yetki belgesi için başvuranların en az, 2.000 m2 alan üzerinde kurulmuş, sıcaktan ve soğuktan korunmuş bir ortamda, yolcular için bilet satış yeri, yeterli sayıda bay ve bayan tuvaleti ile oturma yerleri, güvenlik, beslenme, ibadet, emanet ve benzeri asgari ihtiyaçları karşılayacak şekilde ve engellilerin ihtiyaçları da gözetilmiş rahat, sağlıklı ve güvenli olması şarttır. Ayrıca, bu terminallerde, yolcuların şehir içi ulaşımını sağlayan servis araçları, ticari taksiler ile özel otomobiller için indirme ve bindirme yapabilecekleri yeterli bir alan ile yolcuları terminale getirmek veya terminalden almak üzere kullanılan özel ve resmi otomobillerin 25 dakikayı geçmeyen giriş ve çıkışlarında da kullanılabilecek terminal içinde yeterli bir alana sahip genel parkın bulunması şarttır.

ç) Yolcu terminallerinden yararlanacak taşıtlar için ücret tarifesinin veya hizmetin ücretsiz olduğuna dair belgenin “Bakanlıktan görülmüştür.” şerhi düşülmesi şarttır.

d) T3 yetki belgesi için başvuranların en az, 2.000 m2 alan üzerinde kurulmuş, taşımacıların/gönderenlerin/çalışanların kullanacakları üst yapıların, sıcaktan ve soğuktan korunmuş bir ortamda, yeterli sayıda bay ve bayan tuvaleti ile oturma yerleri, güvenlik, beslenme, ibadet, emanet ve benzeri asgari ihtiyaçları karşılayacak şekilde ve engellilerin ihtiyaçları da gözetilmiş rahat, sağlıklı ve güvenli olması şarttır. Ayrıca, bu terminallerde, taşımacıların/gönderenlerin/çalışanların şehir içi ulaşımını sağlayan servis araçları, ticari taksiler ile özel otomobiller için indirme, bindirme ve park yapacakları yeterli bir alanın da bulunması gerekir.

e) Nüfusu 50.000 kişi altında bulunan merkez ilçe veya ilçeler için, bu fıkrada istenilen alan şartı 500 m2olarak uygulanır.

f) Bu Yönetmelik kapsamında şehirlerarası, yurtiçi ve uluslararası alanda faaliyet gösteren yetki belgesi sahipleri, bu Yönetmelikte belirtilen terminal şartlarını haiz olmak kaydıyla kendine mahsus özel terminaller inşa edebilir veya bu durumda olan terminalleri kiralayarak terminal işletmeciliği yetki belgesi almak suretiyle işletebilirler.

g) (f) bendinde belirtilen terminaller hariç; yolcu terminallerinde karayolu taşımacılık faaliyetinde bulunacak bir gerçek veya tüzel kişiye, söz konusu terminalin karayolu taşımacılık faaliyetlerine ayrılan toplam alanının en çok % 20’sine kadar olan kısmı tahsis edilebilir.

ğ) Her bir şube için, bu fıkrada öngörülen alan şartının sağlanması zorunludur.

(15) A, B, C, D, L, M, N ve P türü yetki belgelerinden birini almak için başvuranların; faaliyetleri sırasında kullanacakları/kullandıkları kısa unvanları ile taşıtları üzerine yazdıracakları kendilerini tanıtan tescilli logo, amblem ve benzeri işareti Bakanlığa bildirmeleri ve bildirilenlerin dışında herhangi bir logo, amblem ve işaretin kullanılmaması şarttır. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 5 uyarma verilir.

(16) Bu maddede istenilen fiziki yer ve mekan şartlarının sağlandığına dair, ilgili mevzuat hükümlerine göre düzenlenmiş işyeri açma ve çalıştırma ruhsatı ile Bakanlığın ilgili bölge müdürlüğünce düzenlenmiş uygunluk denetim tutanağının bulunması ve söz konusu şartın, yetki belgesi sahiplerinin adres değişikliği dâhil olmak üzere faaliyetleri süresince sağlanması zorunludur. Ayrıca, T türü yetki belgeleri için fiziki yer ve mekan şartının sağlandığı alanda yakıcı, yanıcı, parlayıcı, patlayıcı ve tehlikeli maddelerle çalışılan işlerle oksijen LPG dolum ve depoları, bunlara ait dağıtım merkezleri, perakende satış yerleri, taşocakları, akaryakıt istasyonları ve benzeri yerler için belediyelerden alınmış çalışma ruhsatının bulunması şarttır. Ancak, meskun mahal dışında bulunan yerler için sağlanması gereken yüzölçümü dışındaki diğer şartlar, Bakanlıkça düzenlenir.

(17) Kamu kurum ve kuruluşlarından bu maddede belirtilen sermaye şartı aranmaz.

(18) B3, C1, D3 veya K2 yetki belgeleri hariç olmak üzere, bu maddeyle belirlenmiş olan asgari kapasite şartını sağlayacak olan taşıtların, ticari olarak kayıt ve tescil edilmiş olmaları şarttır. Ancak, resmi olarak kayıt ve tescil edilmiş taşıtlar için bu şart aranmaz.

(19) Dördüncü fıkranın (ç) bendinin (6) numaralı alt bendi, beşinci fıkranın (ç) bendi, altıncı fıkranın (d) bendi veya sekizinci fıkranın (ç) ve (d) bentlerine göre verilecek muafiyetler için Bakanlığa yazılı olarak müracaat edilmesi şarttır. Ancak, bu fıkraya göre muafiyet verilmiş yetki belgelerine ilişkin muafiyetin kaldırılmasının talep edilmesi halinde, yetki belgesine ilişkin gerekli şartların sağlanması ve indirimli yetki belgesi ücreti ile geçerli tam ücret arasındaki varsa ücret farkının ödenmesi zorunludur. Bu fıkraya göre Bakanlığa yapılacak müracaata istinaden kapsamı değişen yetki belgeleri için yirmibirinci fıkraya göre asgari kapasite hesabı yapılırken, yazılı müracaat tarihi öncesi ve sonrası süre toplamları ayrı ayrı değerlendirilir ve toplanır.

(20) Yetki belgesi sahibinin faaliyeti esnasında, bu maddede belirlenen asgari kapasite şartı hariç olmak üzere, yetki belgesi alma şartlarından herhangi birini kaybetmesi ve kaybedilen şartın veya şartların, kaybedildiği tarihten itibaren doksan gün içerisinde giderilmemesi veya tamamlanmaması halinde, yetki belgesi sahibinin, ilgili yetki belgesi kapsamındaki faaliyeti geçici olarak durdurulur. Bu şekilde faaliyeti geçici olarak durdurulan yetki belgesi sahibi, kaybedilen şartı/şartları sağlaması/tamamlaması halinde faaliyetine izin verilir. Ancak, bu maddede belirtilen ve asgari kapasite şartı dışındaki şartın/şartların kaybedildiğinin, yine bu fıkrayla tanınmış doksan günlük süreden sonra tespiti halinde, geçici faaliyet durdurma işlemi süre verilmeksizin uygulanır ve yetki belgesi sahibine ayrıca 25 uyarma verilir.

(21) Yetki belgesi sahipleri, yetki belgesi eki taşıt belgelerinde kayıtlı taşıtlarının;

a) Kazaya uğradığı, yandığı, hurdaya ayrıldığı veya benzer bir mücbir sebepten dolayı iş göremez duruma geldiği,

b) Satıldığı,

c) Kendi istekleriyle düşüldüğü,

ç) Yaşları nedeniyle asgari kapasiteden sayılmadığı,

d) 24 üncü maddenin üçüncü fıkrası gereğince re’sen düşüldüğü,

tarihler esas alınmak kaydıyla, bu maddede öngörülen asgari kapasite şartını kaybetmeleri ve asgari kapasitenin kaybedildiği süre toplamının, 17 nci maddede belirlenen yetki belgesi geçerlilik süresi boyunca 630 takvim gününden fazla olması halinde, yetki belgesi iptal edilir.

Yetki belgesi almak ve yenilemek için gerekli belgeler

MADDE 15  (1) Yetki belgesi almak isteyen gerçek ve tüzel kişilerin aşağıdaki belgeleri Bakanlığa vermeleri zorunludur:

a) Başvuru dilekçesi,

b) 13 üncü maddenin birinci fıkrasının (c) bendinde belirtilen kişilerin T.C. kimlik numarası beyanları veya yabancı uyruklu kişiler için noter onaylı pasaport örnekleri ile temsil ve ilzama yetkili olanların noterden onaylı imza sirkülerleri,

c) Ticaret odaları veya ticaret ve sanayi odaları veya esnaf ve sanatkarlar odaları veya ziraat odalarından birine kayıtlı olunduğunu gösteren belge,

ç) Ticaret veya ticaret ve sanayi odalarına kayıtlı olanlar için Türkiye Ticaret Sicil Gazetesi/gazeteleri,

d) 13 üncü ve 14 üncü maddelerde yer alan ve sahip olunması zorunlu/şart olan hususlara ilişkin diğer belgeler.

(2) Yetki belgesi almak için müracaat eden kamu kurum ve kuruluşlarından sadece birinci fıkranın (a) ve (d) bentlerinde belirtilen belgeler istenir.

(3) K1 veya K3 yetki belgesi talep eden gerçek kişiler ile B3, C1, D3 veya K2 yetki belgesi talep edenlerden, birinci fıkranın (b), (c) ve (ç) bentlerinde belirtilen belgeler istenilmez.

(4) Birinci fıkrada istenilen belge ve beyanlar, elektronik ortamda oluşturulma, sunum ve erişim imkanına bağlı olarak, Bakanlıkça fiziki olarak istenmeyebilir.

(5) Yetki belgelerini yenilemek isteyen yetki belgesi sahiplerinden istenecek belge ve beyanlar, birinci fıkraya aykırı olmamak şartıyla Bakanlıkça belirlenir.

(6) Bu Yönetmeliğe göre E-Devlet üzerinde yapılabilecek işlemler, yazılı müracaat olarak kabul edilir.

(7) Aslı veya noterden ıslak mühürlü ve imzalı olarak Bakanlığa sunulan ve geçerliliği bulunan belgeler, talep edilmesi halinde, “Aslı görülmüştür” şerhi düşülen örneği alınmak suretiyle iade edilebilir.

(8) Bir yetki belgesi almak için Bakanlığa verilen belgelerden, Bakanlığın uygun bulması halinde diğer bir yetki belgesinin alınmasında da tamamlayıcı belge olarak yararlanılır.

(9) Bu Yönetmeliğe göre yetki belgesi yenileme talebinde bulunanlardan, dosyasında mevcut ve geçerliliği devam eden belgeler yeniden istenilmez.

(10) Yetki belgesi sahiplerinin, bu Yönetmeliğe göre merkezi adresleri dışındaki şubelerinde faaliyette bulunmak üzere düzenlenecek olan yetki belgesi için veya yetki belgesi şube listesine ilave edilecek şubeler için;

a) Başvuru dilekçesinin,

b) Şubeyi temsil edecek kişinin/kişilerin T.C. kimlik numarası beyanlarının,

c) Şubeye ait, ticaret odası veya ticaret ve sanayi odası belgesinin,

ç) Şubenin yayımlandığı Türkiye Ticaret Sicil Gazetesi aslı veya onaylı suretinin,

d) Şubeyi şirket adına temsil ve ilzama yetkili olanların yetkili olduğuna dair noter onaylı imza sirkülerlerinin,

e) 14 üncü maddenin onaltıncı fıkrası gereğince düzenlenen belgenin,

ibraz edilmesi zorunludur.

İKİNCİ BÖLÜM

Yetki Belgelerinin Verilmesi ve Süresi, Yetki Belgesi Sahiplerinin Faaliyete

Başlamaları, Yetki Belgelerinin Yenilenmesi ve Değiştirilmesi

Yetki belgelerinin verilmesi

MADDE 16  (1) Yetki belgesi almak veya yenilemek isteyen gerçek ve tüzel kişiler 15 inci maddede belirtilen belgelerle birlikte Bakanlığa müracaat ederler.

(2) Bakanlık, yapılan başvuruya ilişkin incelemesini en geç 15 gün içinde tamamlar. Yapılan inceleme sonunda;

a) Başvuru belgelerinin mevzuata uygun ve noksansız,

b) 13 üncü ve 14 üncü maddelerde belirtilen şartların sağlanmış,

olması halinde, belge ücretinin ödendiği tarih veriliş tarihi olarak kabul edilir ve talep edilen yetki belgesi düzenlenerek verilir.

(3) Yetki belgeleri düzenlenirken, yetki belgesine; yetki belgesinin veriliş tarihi, geçerlilik süresinin bitiş tarihi, numarası ile yetki belgesi sahibinin ticari unvanı, varsa kısa unvanı, adresi, ticaret odası/esnaf odası/ziraat odası sicil numarası, bağlı bulunduğu vergi dairesinin adı ve vergi kimlik numarası (gerçek kişilerde T.C. kimlik numarası), düzenlenen yetki belgesinin kapsamına ilişkin kısa açıklama ve benzeri bilgiler yazılır.

(4) Yetki belgesi sahiplerinin faaliyetlerinde kullanacağı taşıtlar, yetki belgesi eki taşıt belgesine kaydedilir. Taşıt belgesi ile birlikte taşıt belgesine kaydedilen taşıtların her biri için taşıt kartı düzenlenerek verilir.

(5) H, R ve T türü yetki belgeleri hariç, gerçek veya tüzel kişilere aynı yetki belgesinden sadece bir yetki belgesi verilir.

(6) H, R ve T türü yetki belgesi sahipleri, yetki belgesinde/belgelerinde belirtilmiş adresleri haricinde faaliyette bulunamazlar.

(7) H, R ve T türü yetki belgesi sahipleri, firmaları adına tescil edilmiş ve 14 üncü madde ile 15 inci maddenin onuncu fıkrasında öngörülen şartları haiz her bir şube için ayrıca yetki belgesi almaları zorunludur. Ancak, sadece şube için yetki belgesi talepleri karşılanmaz.

(8) Gerçek veya tüzel kişiler, istedikleri her farklı yetki belgesinin gerektirdiği şartları sağlamaları halinde, birden fazla farklı yetki belgesi alabilirler.

(9) Adi ortaklıklara yetki belgesi verilmez.

(10) K1 veya K3 yetki belgesi talep eden gerçek kişiler ile B3, C1, D3 veya K2 yetki belgesi talep eden gerçek veya tüzel kişilerin, E-Devlet üzerinden yapacakları yetki belgesi müracaatları kabul edilebilir ve bu Yönetmelikle belirlenen şartların sağlandığının tespiti halinde, talepleri elektronik olarak karşılanabilir.

(11) Bakanlıkça düzenlenen yetki belgeleri, taşıt belgeleri ve taşıt kartları elektronik belge olarak düzenlenebilir.

(12) Bakanlık tarafından yetki belgesi verildikten sonra, yetki belgesi verilen gerçek veya tüzel kişiler ile bunlar tarafından Bakanlığa yapılan yetki belgesi alma, yenileme, değişiklik ve benzeri her türlü müracaat ve işlem sırasında beyan edilen bilgiler ve verilen belgeler hakkında, gerektiğinde ilgili kurum ve kuruluşlar nezdinde inceleme ve araştırma yapılır. Yapılan inceleme ve araştırma sonucunda, beyan edilen bilgiler ve verilen belgelerden herhangi birinin tahrif edilmiş olduğunun veya sahte olarak verilmek suretiyle haksız yetki belgesi alındığının veya yenilendiğinin veya değiştirildiğinin tespit edilmesi halinde, yetki belgesi iptal edilir. Bu iptal işlemi, bilgi için gerekçesiyle birlikte ilgili yetki belgesi sahibine, sunulan belgeler arasında tahrif edilmiş veya sahte belge verildiğinin tespit edilmesi halinde ise ilgililer hakkında gerekli kanuni işlemin yapılması için ilgili Cumhuriyet Savcılığına bildirilir.

Yetki belgelerinin süresi

MADDE 17 – (1) Bu Yönetmelik kapsamında verilen ve yenilenen yetki belgelerinin süresi 5 yıldır. Ancak, 19 uncu maddenin birinci fıkrasında belirlenen doksan günlük süre içerisinde yenilenen yetki belgeleri için yenilenmiş olan yetki belgesinde kalan süre, yenilenen yetki belgesinin geçerlilik süresine ilave edilir.

Yetki belgesi alanların faaliyete başlama veya faaliyeti kendi istekleri ile bırakmaları

MADDE 18  (1) Yetki belgesi sahiplerinin, yetki belgesinin verilmesinden itibaren faaliyete başlamaları esastır.

(2) Yetki belgesi sahiplerinin, gerçek veya tüzel kişiliklerinin son bulması veya herhangi bir sebeple faaliyetlerini bırakmak istemeleri ve adlarına düzenlenen yetki belgelerinin iptalini talep etmeleri halinde, yetki belgeleri iptal edilir.

Yetki belgelerinin yenilenmesi süreci

MADDE 19 – (1) Yetki belgesi sahipleri, yetki belgelerinin yenilenmesi için yetki belgesinin geçerlilik süresinin bitim tarihinin doksan gün öncesinden itibaren Bakanlığa yazılı olarak müracaat edebilirler. Yetki belgesi, yenileme ücretinin ödendiği tarih esas alınarak yenilenir. Yenileme ücretinin, yetki belgesinin bitim tarihinden önce ve ödeme tarihindeki geçerli yenileme ücreti olarak ödenmesi şarttır.

(2) Yetki belgesi sahipleri tarafından yetki belgelerinin yenilenmesi için yetki belgesinin geçerlilik süresinin sona erdiği tarihten itibaren 540 takvim günü içinde Bakanlığa yazılı olarak müracaat edilmesi halinde; yetki belgesi, yenileme ücretinin ödendiği tarih esas alınarak yenilenir. Yenileme ücretinin, söz konusu 540 günlük süre içinde ve ödeme tarihindeki geçerli yenileme ücreti olarak ödenmesi şarttır.

(3) Yetki belgesi sahipleri tarafından yetki belgesinin geçerlilik süresinin sona erdiği tarihten itibaren, birinci ve ikinci fıkralarda belirtilen süreler içinde müracaat edilmemesi veya müracaat edildiği halde yetki belgesi yenilemenin şartlarının yerine getirilmemesi halinde yetki belgesi yenileme hakkı kaybedilir.

(4) Yetki belgesi üzerinde bulunan tüm uyarmalar kaldırılmadan ve yenilenecek yetki belgesi için bu Yönetmelikte öngörülen şartlar sağlanmadan yetki belgesi yenilenmez.

(5) Yenilenen yetki belgeleri için 14 üncü maddede belirtilen süreler, yenilenme öncesi kullanılan süreler dikkate alınmaksızın yeniden başlar.

(6) Bu maddeye göre yetki belgesi yenileme işleminin yapılabilmesi için; yetki belgesinin, bu Yönetmelik kapsamında faaliyeti durdurulmamış veya iptal durumuna gelmemiş olması şarttır.

(7) İkinci fıkrada yer alan süre, sadece yetki belgesi yenileme hakkı olup bu süre, bu durumdakilere faaliyette bulunma hakkı vermez. Bu fıkraya aykırı hareket edenlere, Kanunun 26 ncı maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinde belirtilen miktarda idari para cezası uygulanır.

Yetki belgelerinin değiştirilmesi

MADDE 20  (1) Yetki belgesi sahipleri, sahip oldukları yetki belgesini bir başka yetki belgesiyle değiştirebilirler. Buna göre:

a) Yetki belgesi sahiplerinin, sahip oldukları yetki belgesini, ücreti daha fazla olan bir yetki belgesi ile değiştirmek istemeleri halinde; talep edilen yetki belgesi için bu Yönetmelikte öngörülen şartları sağlamaları ve her iki yetki belgesinin değişiklik tarihindeki geçerli tam ücretleri arasındaki ücret farkını ödemeleri kaydıyla yetki belgeleri değiştirilir.

b) Yetki belgesi sahiplerinin, sahip oldukları yetki belgesini, ücreti daha az olan bir yetki belgesi ile değiştirmek istemeleri halinde; talep edilen yetki belgesi için bu Yönetmelikte öngörülen şartları sağlamaları kaydıyla her iki yetki belgesi arasındaki ücret farkının iadesi yapılmaksızın yetki belgeleri değiştirilir.

c) (a) ve (b) bentlerine göre yapılan belge değişikliklerinde yeni verilen yetki belgelerinin geçerlilik süresinin bitiş tarihi, önceki yetki belgesinin bitiş tarihi olarak düzenlenir ve varsa önceki taşıt belgesine kayıtlı taşıtları için düzenlenen taşıt kartlarından ücret alınmaz.

ç) Yetki belgesi sahiplerinin 19 uncu maddenin ikinci fıkrasında belirtilen süre içerisinde yapacakları yetki belgesi değişim talepleri, bu Yönetmelikte öngörülen şartları sağlamaları halinde karşılanır. Bu şekilde karşılanan değişim taleplerinde yeni verilen yetki belgesinin geçerlilik süresinin başlangıç ve bitiş tarihi, önceki yetki belgesinin başlangıç ve bitiş tarihi olarak düzenlenir.

(2) Birinci fıkra kapsamında yetki belgesi değişikliğinin yapılabilmesi için;

a) Bu Yönetmeliğe göre faaliyeti durdurulmamış veya iptal durumuna gelmemiş olması,

b) Değişim nedeniyle oluşan bir ücret ödemesi varsa bu ücret ödemesinin yetki belgesi yenileme hakkı kaybedilmeden önce ve ödeme bildiriminin oluşturulduğu tarihten başlamak üzere en geç beş gün içinde yapılmış olması,

c) Değiştirilmek istenilen yetki belgesi üzerinde bulunan tüm uyarmaların kaldırılması,

ç) Birinci fıkranın (a) bendi kapsamında değiştirilecek yetki belgeleri için, yetki belgesinin ilk veriliş tarihinden itibaren doksan gün geçmiş olması,

şarttır.

(3) Değiştirilmek istenen yetki belgesi için daha önce varsa verilmiş olan muafiyetler ile 14 üncü maddenin yirmi birinci fıkrasına göre hesaplanmış olan asgari kapasite kaybına dair süreler, değiştirme işlemiyle verilen yeni yetki belgesi için geçerli olmaz.

(4) Değiştirme işlemiyle verilen yeni yetki belgeleri hakkında 40 ıncı maddenin otuzdördüncü fıkrası hükümleri uygulanır.

Gerçek kişinin ölümü halinde yetki belgesinin durumu

MADDE 21  (1) Bu Yönetmeliğe göre düzenlenen yetki belgesinin/belgelerinin sahibi olan gerçek kişinin ölümü halinde, yetki belgesinin/belgelerinin faaliyeti durdurulur. Faaliyeti durdurulan yetki belgesinin/belgelerinin kanuni mirasçıları, bu belgenin/belgelerin kullanımından kaynaklı oluşabilecek idari/adli yaptırımlara karşı yükümlüdürler.

(2) Birinci fıkraya göre faaliyeti durdurulan yetki belgesi/belgeleriyle ilgili olarak; ölen yetki belgesi sahibinin kanuni mirasçıları, yetki belgesinin geçerlilik süresinin bitim tarihine kadar Bakanlığa yazılı olarak başvurmaları şartıyla; yetki belgesi geçerlilik tarihi ile ölüm tarihi arasındaki gün sayısının, mevcut yetki belgesi cari ücretine düşen kısmı hak sahiplerine iade edilerek yetki belgesi/belgeleri iptal edilir ve bu çerçevede ücret iadesi yapılan kanuni mirasçılar yeniden bu belgeyle ilgili olarak, bu Yönetmeliğe göre herhangi bir hak iddiasında bulunamazlar. Ancak, birinci fıkraya göre faaliyeti durdurulmuş yetki belgesi/belgeleri kapsamındaki faaliyetlere devam etmek isteyen ve bu fıkraya göre belge ücreti iadesi yapılmayan mesleki saygınlığa sahip kanuni mirasçıların, yetki belgesinin yenileme süresinin bitim tarihine kadar Bakanlığa yazılı olarak başvurmaları kaydıyla:

a) Kanuni mirasçılar adına yetki belgesi yeniden düzenlenir.

b) Adlarına yetki belgesi düzenlenen kanuni mirasçılar, bu Yönetmelikte belirtilen şartlara, yetki belgesinin düzenlendiği tarihten itibaren 2 yıl içerisinde uyum sağlamak zorundadır.

c) Bu şekilde düzenlenmiş olan yetki belgesi süresinin, bu fıkrada belirtilen 2 yıllık süreden önce bitmesi halinde söz konusu yetki belgesi, mesleki saygınlık şartı haricindeki diğer şartlara bakılmaksızın yenilenir ve 2 yıllık süreden kalan süre yenileme işleminden sonra da devam eder.

(3) İkinci fıkranın (b) veya (c) bentlerinde belirtilen süre içerisinde, bu Yönetmelikte öngörülen şartların sağlanmaması halinde yetki belgesi iptal edilir.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Belgeler Üzerinde Tahrifat Yapılması, Devir Olarak Kabul Edilmeyecek

Haller ve Birleşmeler

Belgeler üzerinde tahrifat yapılması

MADDE 22  (1) Uluslararası ikili ve çok taraflı anlaşmalarla temin edilen belgeler ile Bakanlıkça verilen yetki belgesi, taşıt belgesi, taşıt kartı ve diğer belgelerin sahtesi yapılarak/yaptırılarak veya herhangi bir şekilde sahtesi temin edilerek veya tahrifat yapılarak kullanılamaz. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 20 uyarma verilir.

(2) Bu Yönetmelik hükümlerine göre verilen yetki belgesi, taşıt belgesi, taşıt kartı ve diğer belgeler ile uluslararası ikili ve çok taraflı anlaşmalarla temin edilen izin belgelerinin sahtesini yaparak/yaptırarak veya herhangi bir şekilde sahtesini temin ederek veya tahrifat yaparak kullanan veya kullanmaya teşebbüs edenler hakkında gerekli işlemler yapılmak üzere Bakanlıkça ilgili Cumhuriyet Savcılığına suç duyurusunda bulunulur.

Devir olarak kabul edilmeyecek haller ile bölünme, birleşme ve tür değişikliği

MADDE 23  (1) Aşağıdaki haller yetki belgesi devri olarak kabul edilmez. Buna göre;

a) Gerçek kişilerde, yetki belgesi sahibinin talebi üzerine; yetki belgesi, babası veya annesi veya eşi veya çocukları veya kardeşleri arasında bulunan bir gerçek kişi adına düzenlenebilir. Eğer yetki belgesi sahibine bu Yönetmeliğin geçici maddeleri ile tanınmış muafiyetler varsa; bu muafiyetler yeni yetki belgesi sahibi için geçerli olmaz. Yetki belgesinin yeni sahibi adına düzenlenebilmesi için bu Yönetmelikte öngörülen şartların sağlanması zorunludur.

b) Gerçek kişilerde, yetki belgesi sahibinin talebi üzerine; gerçek kişi adına düzenlenmiş olan yetki belgesi, yetki belgesi sahibi gerçek kişinin ticaret siciline tescil edilmiş bir tüzel kişilik içinde asgari % 25 hisseye sahip olması kaydıyla söz konusu tüzel kişilik adına düzenlenebilir. Eğer gerçek kişi yetki belgesi sahibine bu Yönetmeliğin geçici maddeleri ile tanınmış muafiyetler varsa; bu muafiyetler yeni yetki belgesi sahibi tüzel kişi için geçerli olmaz. Yetki belgesinin yeni tüzel kişilik adına düzenlenebilmesi için bu Yönetmelikte öngörülen şartların sağlanması zorunludur.

(2) Tüzel kişiliklerin, bölünmeleri, birleşmeleri ve tür değiştirmeleri halinde aşağıdaki kurallar uygulanır:

a) Yetki belgeli bir tüzel kişiliğin 13/1/2011 tarihli ve 6102 sayılı Türk Ticaret Kanununa uygun olarak bölünmesi halinde; tüzel kişilik adına düzenlenen yetki belgesi, yeni ortaya çıkan tüzel kişiliklerden sadece biri adına düzenlenebilir. Bunun için, bölünme sonucunda ortaya çıkan tüzel kişiliklerin, yetki belgesinin düzenleneceği tüzel kişilik lehine noter onaylı muvaffakatname vermeleri şarttır. Bu durumdaki tüzel kişiliklerin, birden fazla yetki belgeleri olması halinde, her bir yetki belgesi için yukarıda belirtilen hüküm ayrı ayrı uygulanır. Bu bentle ilgili Bakanlıkça ayrıca düzenleme yapılabilir.

b) Yetki belgeli veya yetki belgesiz bir tüzel kişiliğin 6102 sayılı Kanuna uygun olarak aktif ve pasifiyle bir başka yetki belgeli tüzel kişiyle birleşmesi halinde; bu birleşmeye göre birleşilen tüzel kişilik adına yetki belgesi yeniden düzenlenir.

c) Yetki belgeli bir tüzel kişiliğin 6102 sayılı Kanuna uygun olarak tür değiştirmesi halinde; yetki belgesi/belgeleri, yeni ortaya çıkan tüzel kişilik adına düzenlenir.

(3) Bu maddeye göre yapılan/yapılacak işlemler için, ilgili yetki belgesine/belgelerine ilişkin;

a) Üzerinde bulunan tüm uyarmaların kaldırılması,

b) Bu Yönetmelikle belirlenmiş tüm şartların sağlanmış olması,

c) Bu Yönetmeliğe göre faaliyeti durdurulmamış veya iptal durumuna gelmemiş olması,

ç) Yetki belgesinin ilk veriliş tarihinden itibaren doksan gün geçmiş olması,

şarttır.

(4) Bu maddeye göre yetki belgesi düzenlenirken, önceki yetki belgesi için, 14 üncü maddenin yirmi birinci fıkrasına göre hesaplanmış olan asgari kapasite kaybına dair süreler dikkate alınmaz.

ÜÇÜNCÜ KISIM

Taşıma Unsurları, Taşıtlar ve Taşıma İşlerinde İstihdam Edilenler

BİRİNCİ BÖLÜM

Taşıtlar

Taşıtların yaşı, cinsi ve diğer şartlar

MADDE 24  (1) Bu Yönetmelik kapsamındaki taşımalarda kullanılacak ve yetki belgesi eki taşıt belgesine kaydedilecek veya asgari kapasite hesabında değerlendirilecek taşıtların aşağıdaki şartlara uygun olması gerekir. Buna göre;

a) A türü yetki belgesi ile ilgili olarak:

1) Yetki belgesi eki taşıt belgelerine 8 yaşından büyük olmayan ticari otomobiller kaydedilir.

2) A1 yetki belgesi eki taşıt belgesine en fazla 20 adet, A2 yetki belgesi eki taşıt belgesine en fazla 10 adet otomobil kaydedilir.

3) Kamu kurum/kuruluşlarıyla yapılacak taşıma sözleşmesine istinaden kaydedilecek taşıtlar için, kaydedilebilecek taşıt sayısı sınırına bakılmaksızın taşıt kaydedilebilir. Bu şekilde düzenlenecek taşıt kartlarının süresi, kamu kurum/kuruluşuyla yapılan sözleşmenin süresiyle sınırlıdır.

b) B türü yetki belgesi ile ilgili olarak:

1) Yetki belgesi eki taşıt belgelerine kaydedilecek taşıtlardan, asgari kapasiteyi sağlayacak sayıda özmal otobüsün ilk başvuru ve faaliyet süresince 10 yaşından büyük olmaması şarttır.

2) B1 yetki belgesi eki taşıt belgesine kaydedilecek taşıtların, şoförü dahil en az 25 koltuk kapasitesine sahip otobüs olması şarttır.

3) B3 yetki belgesi eki taşıt belgelerine ticari veya hususi otobüsler kaydedilir.

c) C türü yetki belgesi ile ilgili olarak:

1) Yetki belgesi eki taşıt belgelerine kaydedilecek taşıtlardan, asgari kapasiteyi sağlayacak sayıda özmal taşıtların ilk başvuru ve faaliyet süresince 15 yaşından büyük olmaması şarttır.

2) C1 yetki belgesi eki taşıt belgelerine eşya taşımaya mahsus ticari veya hususi taşıtlar kaydedilir.

3) C2 ve C3 yetki belgeleri için asgari kapasite hesabında kamyonetler dikkate alınmaz.

ç) D türü yetki belgesi ile ilgili olarak:

1) Yetki belgesi eki taşıt belgelerine kaydedilecek taşıtlardan, asgari kapasiteyi sağlayacak sayıda özmal otobüsün ilk başvuru ve faaliyet süresince 10 yaşından büyük olmaması şarttır.

2) D1 yetki belgesi eki taşıt belgesine kaydedilecek taşıtların, şoförü dahil en az 25 koltuk kapasitesine sahip otobüs olması şarttır.

3) D3 yetki belgesi eki taşıt belgelerine ticari veya hususi otobüsler kaydedilir.

4) D4 yetki belgesi eki taşıt belgelerine, merkezi işyeri adresinin bulunduğu ilin plakasına kayıtlı en fazla 10 adet otobüs kaydedilir.

d) K türü yetki belgesi ile ilgili olarak:

1) K1 ve K3 yetki belgesi eki taşıt belgelerine, eşya taşımaya mahsus ticari taşıtlar kaydedilir.

2) K2 yetki belgesi eki taşıt belgelerine eşya taşımaya mahsus ticari veya hususi taşıtlar kaydedilir.

e) L türü yetki belgesi ile ilgili olarak:

1) Yetki belgesi eki taşıt belgelerine, eşya taşımaya mahsus ticari taşıtlar kaydedilir.

2) L1 yetki belgesi eki taşıt belgelerine kaydedilecek taşıtlardan, asgari kapasiteyi sağlayacak sayıda özmal taşıtların ilk başvuru ve faaliyet süresince 20 yaşından büyük olmaması şarttır.

3) L2 yetki belgesi eki taşıt belgelerine kaydedilecek taşıtlardan, asgari kapasiteyi sağlayacak sayıda özmal taşıtların ilk başvuru ve faaliyet süresince 15 yaşından büyük olmaması şarttır.

4) L2 yetki belgesi için asgari kapasite hesabında kamyonetler dikkate alınmaz.

f) M türü yetki belgesi ile ilgili olarak:

1) Yetki belgeleri eki taşıt belgelerine eşya taşımaya mahsus ticari taşıtların yanı sıra ticari otomobiller ile ticari veya hususi iki tekerlekli motorlu araçlar da kaydedilebilir.

2) M1 ve M2 yetki belgesi eki taşıt belgelerine kaydedilecek taşıtlardan, asgari kapasiteyi sağlayacak sayıda özmal taşıtların ilk başvuru ve faaliyet süresince 20 yaşından büyük olmaması şarttır.

3) Asgari kapasite hesabında iki tekerlekli motorlu taşıtlar dikkate alınmaz.

g) N türü yetki belgesi ile ilgili olarak:

1) Yetki belgesi eki taşıt belgelerine, eşya taşımaya mahsus ticari taşıtlar kaydedilir.

2) N1 ve N2 yetki belgesi eki taşıt belgelerine kaydedilecek taşıtlardan, asgari kapasiteyi sağlayacak sayıda özmal taşıtların ilk başvuru ve faaliyet süresince 20 yaşından büyük olmaması şarttır.

ğ) P türü yetki belgesi ile ilgili olarak:

1) Yetki belgeleri eki taşıt belgelerine eşya taşımaya mahsus ticari taşıtların yanı sıra ticari otomobiller ile ticari veya hususi iki tekerlekli motorlu araçlar da kaydedilebilir.

2) Asgari kapasiteyi sağlayacak sayıda özmal taşıtların ilk başvuru ve faaliyet süresince 20 yaşından büyük olmaması şarttır.

(2) Taşıtlarla ilgili diğer hususlar:

a) Yetki belgeleri eki taşıt belgelerine kaydedilecek taşıtların geçerli araç muayenesinin bulunması şarttır. Ancak uluslararası taşımacılık faaliyetlerinde kullanılan ve yurtdışında bulunması sebebiyle yasal süresi içinde muayenesi yapılamayan taşıtlar, bu durumun belgelendirilmesi ve yurda giriş tarihinden itibaren 30 gün içerisinde müracaat edilmesi halinde yetki belgesi eki taşıt belgesine kaydedilebilir.

b) Yetki belgeleri eki taşıt belgelerine tahditli plakalı taşıtlar kaydedilmez.

c) Taşıtın yaşı, araç tescil belgesi kayıtlarındaki model yılından sonra gelen ilk takvim yılı esas alınarak hesaplanır.

ç) Römork ve yarı römorklarda yaş şartı aranmaz.

d) İnsan dışındaki canlılar ve özelliği olan eşyaların taşınmasında kullanılan taşıtlar ile özel amaçlı/donanımlı taşıtların bu özelliklerinin araç tescil belgelerinde belirtilmesi şarttır.

e) Asgari kapasitenin hesaplanmasında tonaj değerleri belirlenirken sadece motorlu taşıtlar dikkate alınır. Çekici cinsi taşıtlardan katar ağırlığı 40 tondan fazla olanların katar ağırlıkları 40 ton, kamyon cinsi taşıtlardan azami yüklü ağırlığı 32 tondan fazla olanların azami yüklü ağırlıkları 32 ton, kamyonet cinsi taşıtların azami yüklü ağırlıklarının tamamı kabul edilir.

f) Eşya taşımalarında kullanılan kamyon, römork ve yarı römorkların kapalı kasa veya tenteli veya brandalı olması şarttır. Ancak, açık olarak taşınması zorunlu olan eşya, karayolu trafik güvenliğini tehlikeye düşürmeyecek şekilde yüklenerek ve bağlanarak taşınabilir. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 5 uyarma verilir.

g) Taşıtların bu Yönetmeliğin öngördüğü şartlara uygun olup olmadığı Emniyet Genel Müdürlüğü araç tescil kayıtlarından elektronik ortamda temin edilecek bilgilere göre tespit edilir. Bakanlık, gerek görmesi halinde araç tescil belgesi, taşıtın fabrika imalatı, varsa tadilatı ile ilgili teknik özellikleri hakkında ayrıca bilgi ve belge isteyebilir.

ğ) Konteyner, oto, sac rulo ve benzeri eşya taşımalarında kullanılan taşıtların taşınan yüke uygun olması şarttır.

h) Taşıma kapasitesi, ağırlık ve gabari hususlarında ilgili diğer mevzuat hükümleri esas alınır.

ı) Yetki belgesi eki taşıt belgesine kaydedilecek taşıtların, taşıt tescil belgesindeki kullanım amaçlarının, yolcu taşımacılığı faaliyetinde bulunmak üzere kaydedilecek taşıtlarda yolcu nakli; eşya taşımacılığı faaliyetinde bulunmak üzere kaydedilecek taşıtlarda yük nakli olarak tescil edilmesi zorunludur. Bu bentle ilgili hususlar Bakanlıkça ayrıca düzenlenir.

i) Yolcu taşımaya mahsus taşıtlara ilişkin, bu Yönetmelikte belirlenmiş olan koltuk sayılarında, şoför bu sayıya dahil edilir.

j) Uluslararası taşımacılık faaliyetlerinde kullanılacak otomobil cinsi taşıtlar 8 yaşından büyük olamaz.

k) B3, C1, D3, K2, M ve P türü yetki belgesi eki taşıt belgelerine kaydedilecek taşıtlar hariç olmak üzere, diğer yetki belgesi eki taşıt belgesine kaydedilecek taşıtların kullanım amacının ticari olması zorunludur. Ancak, resmi olarak kayıt ve tescil edilmiş taşıtlar için bu şart aranmaz.

l) A1 ve A2 yetki belgesi eki taşıt belgesinde kayıtlı taşıtlar hariç olmak üzere, yolcu taşımacılığı faaliyetinde kullanılacak taşıtlarda, 26/10/2016 tarihli ve 29869 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Araçların İmal, Tadil ve Montajı Hakkında Yönetmelik ekinde belirtilen standartlara uygun, iç ve dış kamera ile en az yedi gün süreli kayıt yapabilen kayıt cihazı bulundurulması zorunludur. Bu bentle ilgili Bakanlıkça ayrıca düzenleme yapılabilir. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 5 uyarma verilir.

(3) Yetki belgesi eki taşıt belgelerinde kayıtlı olan taşıtlardan;

a) Birinci fıkrada belirlenmiş taşıt yaşlarını aşan taşıtlar,

b) 30 takvim günü veya daha fazla bir süre geçerli araç muayenesi olmayan yurtiçindeki taşıtlar,

c) Geçerli muayene süresi yurtdışında iken biten ve yurda giriş tarihinden itibaren 30 takvim günü veya daha fazla bir süre geçerli araç muayenesi olmayan taşıtlar,

ç) Yolcu taşımacılığında kullanılan ve yaptırılması zorunlu olan sigortalardan herhangi biri bulunmayan taşıtlar,

d) Taşıt kartı süresi dolan taşıtlar,

e) Geçici ihraç kapsamında yurtdışı edilen taşıtlar,

f) Tescil bilgilerinden sahiplik bilgisi, plaka bilgisi, şasi numarası veya taşıt cinsi bilgilerinden tamamı veya herhangi birisi değişen taşıtlar,

g) Kullanım amacı ticari olması gereken taşıtlardan, hususi olarak değiştirilen taşıtlar,

ğ) Sözleşmeli olarak kayıtlı bulunan taşıtlardan, sözleşme süresi biten veya taşıt sahibi vefat edenlere ait taşıtlar,

h) 21 inci maddenin birinci fıkrası gereğince faaliyeti durdurulan yetki belgesi eki taşıt belgelerinde kayıtlı taşıtlar,

yetki belgesi eki taşıt belgelerinden re’sen düşülür. Bu fıkraya göre re’sen düşümü yapılan taşıtların, düşülen yetki belgesi eki taşıt belgesine yeniden ilave edilmesi halinde, bu taşıtlar için taşıt kartı yenileme ücreti alınarak yeniden taşıt kartı düzenlenir.

Taşıtların özmal veya sözleşmeli olarak kullanılması

MADDE 25  (1) 24 üncü maddedeki şartlara uygun olmak kaydıyla, taşımalarda kullanılacak taşıtların özmal veya sözleşmeli olarak kullanılmasına ilişkin kurallar aşağıdaki şekilde belirlenmiştir. Buna göre;

a) A1, A2, B3, C1, C3, D3, D4, K1, K3 ve P türü yetki belgeleri ile ilgili olarak:

1) Yalnız özmal taşıtlar kaydedilir.

b) B1 ve B2 yetki belgesi ile ilgili olarak:

1) Özmal taşıt sayısının yarısını geçmemek üzere ticari olarak kayıt ve tescil edilmiş sözleşmeli taşıtlar kaydedilebilir.

c) D1 ve D2 yetki belgesi ile ilgili olarak:

1) D1 yetki belgesi eki taşıt belgesine, özmal otobüs cinsi taşıt sayısının 3 katını geçmemek üzere ticari olarak kayıt ve tescil edilmiş sözleşmeli otobüs cinsi taşıtlar kaydedilebilir.

2) D2 yetki belgesi eki taşıt belgesine, özmal otobüs cinsi taşıt sayısının 2 katını geçmemek üzere ticari olarak kayıt ve tescil edilmiş sözleşmeli otobüs cinsi taşıtlar kaydedilebilir.

ç) K2 yetki belgesi ile ilgili olarak:

1) Yetki belgesi sahibinin, yetki belgesi eki taşıt belgesinde kendi adına kayıtlı olan taşıt sayısının 10 katını geçmemek üzere, 6361 sayılı Kanun kapsamında yetki belgesi sahibinin doğrudan kiracı olarak tarafı olduğu bir finansal kiralama sözleşmesi yoluyla temin edilen sözleşmeli taşıtlar kaydedilebilir.

d) C2 ve L2 yetki belgeleri ile ilgili olarak:

1) Özmal taşıt sayısının yarısını geçmemek üzere ticari olarak kayıt ve tescil edilmiş sözleşmeli taşıtlar kaydedilebilir.

2) Sözleşmeli kamyonet ilave edilemez.

e) M1, M2 ve N1 yetki belgesi ile ilgili olarak:

1) M1 ve N1 yetki belgesi eki taşıt belgesine, özmal taşıt sayısının 2 katını geçmemek üzere ticari olarak kayıt ve tescil edilmiş sözleşmeli taşıtlar kaydedilebilir.

2) M2 yetki belgesi eki taşıt belgesine, yurtiçi taşımalarında kullanmak üzere özmal taşıt sayısının 5 katı, uluslararası taşımalarında kullanmak üzere de 2 özmal taşıtına karşılık 1 adet ticari olarak kayıt ve tescil edilmiş sözleşmeli taşıt kaydedilebilir. Toplam sözleşmeli taşıt sayısı özmal taşıt sayısının 5 katını geçemez.

f) L1 ve N2 yetki belgesi ile ilgili olarak:

1) Özmal taşıt sayısının 10 katını geçmemek üzere ticari olarak kayıt ve tescil edilmiş sözleşmeli taşıtlar kaydedilebilir.

(2) Birden fazla sahibi bulunan taşıtlar, yetki belgeleri eki taşıt belgelerine özmal taşıt olarak kaydedilmez. Bu durumdaki taşıtlar bu Yönetmelikte belirtilen esaslar çerçevesinde yetki belgeleri eki taşıt belgelerine sözleşmeli taşıt olarak kaydedilebilir.

(3) Sözleşmeli taşıt kullanım oranı hesabında;

a) M1 ve M2 yetki belgesi eki taşıt belgesinde kayıtlı her özmal taşıt,

b) C2, K2, L1, L2, N1 ve N2 yetki belgesi eki taşıt belgesinde kayıtlı her özmal taşıta karşılık, aynı cinsten taşıt/taşıtlar,

c) B1, B2, D1 ve D2 türü yetki belgesi eki taşıt belgesinde kayıtlı her özmal küçük otobüs (minibüs) ve otobüs için, aynı cinsten küçük otobüs (minibüs) ve otobüs cinsi taşıt/taşıtlar,

dikkate alınır.

(4) 6361 sayılı Kanun kapsamında sağlanan taşıtlar, bu Yönetmelikte belirtilen esaslar çerçevesinde sözleşmeli taşıt olarak değerlendirilir. Bu yolla temin edilen taşıtların, finansal kiralama sözleşmesinin bitim tarihinden itibaren yetki belgesi sahibinin adına kayıt ve tescil edilmesi şarttır. Bunun sağlanamaması veya finansal kiralama sözleşmesinin bitim tarihinin uzatılmaması halinde bu taşıt veya taşıtlar yetki belgesi sahibinin taşıt belgesinden re’sen düşülür.

(5) 24 üncü maddenin üçüncü fıkrası ile 31 inci maddenin dördüncü fıkralarına göre yapılan re’sen taşıt düşümleri veya yetki belgesi sahibinin talebi üzerine yapılan taşıt düşümleri sonucu; bu maddede belirlenmiş özmal/sözleşmeli taşıt kullanım oranının aşılması halinde, özmal/sözleşmeli taşıt kullanım oranının aşıldığı tarihi takip eden 30 uncu takvim gününün sonunda sözleşmeli taşıt kullanım oranının aşıldığı cinsteki özmal/sözleşmeli taşıtlar; en son ilave edilmiş olandan başlanılarak eski tarihe doğru, oran sağlanıncaya kadar taşıt belgesinden re’sen düşülür.

Taşıtların sadece bir yetki belgesine kayıtlı olma zorunluluğu

MADDE 26 – (1) Taşıtlar, sadece bir yetki belgesi eki taşıt belgesine kaydedilir.

Taşıt ve acente için yapılacak sözleşmelerde uyulacak kurallar

MADDE 27 – (1) Taşıt sahipleri ile yetki belgesi sahipleri arasında sözleşmeli taşıtlar için yapılacak olan sözleşmelerin; tarafları ve imzalarını, taraflara verilen yetki ve görevler ile hak ve yükümlülüklerini, mali konularını, sözleşmenin süresini, feshini, düzenleme tarihini ve varsa diğer özel hükümlerini ihtiva etmesi şarttır. Bu fıkraya uygun olmayan sözleşmeler Bakanlıkça reddedilir.

(2) Acentelik sözleşmelerinde; taraflar ve imzalarını, kapsamını, taraflara verilen yetki ve görevler ile hak ve yükümlülüklerini, mali konuları, geçerli olduğu yeri, sözleşmenin süresini, feshini, düzenleme tarihini ve varsa diğer özel hükümleri ihtiva etmesi şarttır.

(3) Düzenlenecek/düzenlenmiş taşıt ve acentelik sözleşmelerinin hükümleri, doğrudan sözleşmenin taraflarını bağlayıcı niteliktedir. Akit taraflar arasında meydana gelen/gelecek olan herhangi bir ihtilaftan dolayı, ilgili tarafların veya üçüncü kişilerin uğrayacağı zarardan Bakanlık sorumlu tutulamaz.

(4) Bu maddeye göre yapılacak olan sözleşmelerin asgari bedellerinin günün ekonomik şartlarına uygun olması zorunludur.

(5) E-Devlet üzerinden aşağıda belirtilen usul çerçevesinde elektronik taşıt/acentelik sözleşmesi yapılabilir. Buna göre;

a) Taşıt/acente sahibinin gerçek kişi olması,

b) Taşıt/acente sahibi ile yetki belgesi sahibinin, birinci ve ikinci fıkralara göre E-Devlet üzerinden sunulan sözleşmeyi karşılıklı olarak onaylamaları,

gerekmektedir.

(6) Bu madde ile ilgili hususlar Bakanlıkça ayrıca düzenlenir.

Taşıtlara unvan veya kısa unvan yazdırma zorunluluğu

MADDE 28  (1) B1, B2, C2, C3, D1, D2 yetki belgesi ile A, L, M, N ve P türü yetki belgesi sahipleri, unvan veya varsa kısa unvanlarını faaliyetlerinde kullanacakları 4 veya daha fazla tekerlekli olan taşıtlarının en az bir yerine görülebilecek şekilde yazdırmak zorundadırlar. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 3 uyarma verilir.

(2) Yetki belgesi sahiplerinin veya talep edenlerin unvan ve/veya kısa unvanlarında, varsa taşımacılığa ilişkin kullandıkları/kullanacakları sıfatların, yetki belgesinin kapsamına veya kapsadığı faaliyete uygun olması şarttır.

(3) Yetki belgesi sahipleri bir yetki belgesi için birden fazla kısa unvan kullanamazlar.

Taşıtlarda taşıt kartı bulundurma zorunluluğu ve taşıt kartında yer alacak bilgiler

MADDE 29  (1) Yetki belgesi sahipleri, aslını veya E-Devlet üzerinden oluşturdukları taşıt kartlarını taşıtlarında bulundurmak zorundadırlar. Bu fıkraya aykırı hareket edenlere, Kanunun 26 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendinde belirtilen miktarda idari para cezası uygulanır.

(2) Taşıt kartları düzenlenirken, taşıt kartına, yetki belgesi sahibinin ticari unvanı, yetki belgesinin türü ve numarası, taşıt kartının geçerlilik süresinin başlangıç ve bitiş tarihi, taşıtın plakası, markası, cinsi, modeli, rengi, varsa kısa unvanı ile kullanılacak kapsam ve benzeri bilgiler yazılır.

Taşıt belgelerine kayıtlı taşıtların kullanılması ve istisnai haller

MADDE 30  (1) Yetki belgesi sahipleri; yapacakları taşımacılık faaliyetlerinde sadece kendi taşıt belgelerinde kayıtlı taşıtlarını kullanırlar. Bu fıkraya aykırı hareket edenlere, Kanunun 26 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendinde belirtilen miktarda idari para cezası uygulanır.

(2) Aşağıdaki istisnai hallerde, birinci fıkradaki hüküm uygulanmaz. Buna göre;

a) Yetki belgesi sahipleri; taşıma başladıktan sonra gerçekleşen arıza, kaza ve benzeri istisnai hallerde yapacakları taşımacılık faaliyetlerinde diğer yetki belgesi sahiplerinin taşıt belgelerinde kayıtlı özmal taşıtları, Bakanlığa 7 iş günü içinde yazılı olarak bildirmek kaydıyla,

b) Pay sahipliği bakımından hisselerinin asgari % 51’i aynı gerçek veya tüzel kişilere ait olan tüzel kişilerin uluslararası eşya taşımacılığı yetki belgelerinin eki taşıt belgelerinde kayıtlı özmal taşıtlar; Bakanlıktan önceden izin alınmak suretiyle bunlar arasında müştereken,

c) Yetki belgesi sahipleri; 59 uncu maddenin birinci fıkrasının (e) bendi kapsamına giren yabancı plakalı römork ve yarı römorkların çekilmesinde yetki belgesi eki taşıt belgesinde kayıtlı taşıtları,

ç) Eşya taşımacılığı faaliyetinde bulunmak üzere yetki belgesi alan firmalar, yurtiçinde yapacakları taşımalarda, her türlü sorumlulukları üstlenmeleri kaydıyla, başka firmalar adına düzenlenen yetki belgesi eki taşıt belgesinde kayıtlı bulunan yarı römork veya römorkları,

d) Adlarına M2 yetki belgesi düzenlenmiş firmalar, geçerli bir R1 veya R2 yetki belgesine sahip olmaları halinde, yalnızca kargo tasnif ve aktarma merkezi arasında yapacakları taşımalarda, başka firmalar adına düzenlenen K1 yetki belgesi eki taşıt belgesinde kayıtlı bulunan taşıtları,

kullanabilirler. Bu fıkranın, (a) bendine uymayan yetki belgesi sahiplerine 5 uyarma, (b) bendine uymayan yetki belgesi sahiplerine 5 uyarma, (d) bendine uymayan yetki belgesi sahiplerine 20 uyarma verilir.

(3) Yetki belgesi sahibi, herhangi bir yetki belgesi eki taşıt belgesine kayıtlı olmayan römork veya yarı römorklar kullanamaz. Bu fıkraya aykırı hareket edenlere, Kanunun 26 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendinde belirtilen miktarda idari para cezası uygulanır.

Taşıtlarda tadilat ve yakıt depoları

MADDE 31  (1) Araçlarda yapılan tadilatların, Araçların İmal, Tadil ve Montajı Hakkında Yönetmeliğe uygun ve Araç Tescil Belgesine işlenmiş olması zorunludur.

(2) Soğutma tertibatı bulunanlar hariç römork ve yarı römorklarda yakıt deposu bulundurulamaz.

(3) Soğutma tertibatı bulunan römork ve yarı römorklarda soğutma tertibatının çalıştırılması için gereken yakıt deposu haricinde yakıt deposu bulundurulamaz. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 10 uyarma verilir.

(4) Birinci, ikinci ve üçüncü fıkralara aykırı olan taşıtlar, durumun tespiti halinde yetki belgesi sahibinin yetki belgesi eki taşıt belgesinden re’sen düşülür. Bu taşıtların, nitelikleri bu Yönetmelik hükümlerine uygun hale getirildikten sonra, herhangi bir yetki belgesi eki taşıt belgesine yeniden ilave ettirilmek istenilmesi halinde ise düşüm tarihinden itibaren altmış gün geçmedikçe ilave işlemi yapılmaz.

İKİNCİ BÖLÜM

Taşıma İşlerinde İstihdam Edilenler

Taşıma işlerinde nitelikli ve yeterli personel istihdamı

MADDE 32  (1) Yetki belgesi sahipleri, faaliyetleri süresince hizmetlerini yürütebilecek niteliklere sahip ve yeterli sayıda personel bulundurmakla yükümlüdürler.

(2) Yetki belgesi sahipleri, nitelikli ve yeterli sayıda personel istihdam etmemeleri durumunda doğacak her türlü zarardan sorumludurlar.

(3) 3/9/2004 tarihli ve 25572 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Karayolu Taşımacılık Faaliyetleri Mesleki Yeterlilik Eğitimi Yönetmeliği hükümleri saklıdır.

Taşıma işlerinde istihdam edilenlerin hakları ve sorumlulukları

MADDE 33 – (1) Taşıma işlerinde istihdam edilenler aşağıdaki hak ve sorumluluklara sahiptir:

a) Taşıma işlerinde istihdam edilenler hizmet akdine tabidir. Hizmet akdi yapılmadan personel istihdam edilemez.

b) Yetki belgesi sahipleri, çalışanlarının ücretlerini, sosyal güvenlik ve özlük haklarını zamanında ve tam olarak vermek zorundadırlar.

c) Taşıma işlerinde istihdam edilenler üstlendikleri hizmetle ilgili görev ve sorumluluklarını yerine getirmek zorundadırlar. İşyeri ve iş güvenliğini tehlikeye düşürecek fiil ve eylemlerde bulunamazlar. Bu fıkranın (a) veya (b) bentlerine uymayan yetki belgesi sahiplerine 3’er uyarma verilir.

(2) Yapılan denetimlerde yetki belgesi sahiplerinin hizmet akdi yapmaksızın personel istihdam ettiklerinin tespiti halinde durum Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığına bildirilir.

Şoförlerde aranacak nitelik ve şartlar

MADDE 34  (1) Bu Yönetmelik kapsamındaki taşıtları kullanan şoförlerin;

a) İlgili mevzuatın öngördüğü mesleki yeterlilik belgesine sahip olmaları,

b) Büyük otobüs kullananlarının 26 yaşından gün almış olmaları,

c) 66 yaşından gün almamış olmaları,

ç) Tehlikeli madde taşıyan taşıtları kullananlarının, ilgili mevzuatın öngördüğü eğitimi aldığını gösteren belgeye sahip olmaları,

d) Uyuşturucu, silah, insan ve gümrük kaçakçılığı ile terör suçlarından dolayı hürriyeti bağlayıcı ceza almamış olmaları,

e) Şoförlük mesleği bakımından bedeni ve psiko-teknik açıdan sağlıklı olduklarını gösteren bir sağlık raporunu, yetkili sağlık kuruluşlarından her beş yılda bir almaları,

şarttır.

(2) Birinci fıkranın (a) bendine aykırı hareket eden şoförlere, Kanunun 26 ncı maddesinin birinci fıkrasının (l) bendinde belirtilen miktarda idari para cezası uygulanır.

Şoförlerin çalışma ve dinlenme süreleri

MADDE 35  (1) Şoförler ve bunları çalıştıran yetki belgesi sahipleri, çalışma ve dinlenme süreleri bakımından 20/7/1999 tarihli ve 4411 sayılı Kanunla katılmamız uygun bulunan Uluslararası Karayolu Taşımacılığı Yapan Taşıtlarda Çalışan Personelin Çalışmalarına İlişkin Avrupa Anlaşması (AETR) ile 13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu ile 18/7/1997 tarihli ve 23053 mükerrer sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Karayolları Trafik Yönetmeliği hükümlerine uymak zorundadırlar.

DÖRDÜNCÜ KISIM

Taşıma Düzeni

BİRİNCİ BÖLÜM

Yolcu Taşıma Bileti, Taşıma Sözleşmesi, Bagaj, Taşıma Senedi ve Sevk İrsaliyesi

Yolcu taşıma bileti

MADDE 36  (1) Tarifeli yolcu taşımalarında, her yolcu için ayrı ayrı yolcu taşıma bileti düzenlenmesi zorunludur. Bu fıkraya aykırı hareket edenlere, Kanunun 26 ncı maddesinin birinci fıkrasının (d) bendinde belirtilen miktarda idari para cezası uygulanır.

(2) Yolcu taşıma biletinde, yetki belgesi sahibinin; adı/unvanı, yetki belgesi numarası, adresi, vergi kimlik numarası (gerçek kişilerde T.C. kimlik numarası), biletin seri ve müteselsil sıra numarası ve düzenleme tarihi ile yapılacak seyahate ilişkin; kalkış ve varış yeri, hareket tarihi ve saati ile yolcunun; Türk vatandaşı ise T.C. kimlik numarası, Türk vatandaşı değilse uyruğu, pasaport numarası veya varsa yabancı kimlik numarası, engelli olup olmadığının yanında adı, soyadı, iletişim bilgisi, koltuk numarası ve taşıma ücretinin yer alması zorunludur. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 5 uyarma verilir.

(3) Yetkili acenteler aracılığı ile düzenlenen yolcu taşıma biletlerinde ise; ikinci fıkradaki bilgilere ek olarak acentenin adı, unvanı, adresi, yetki belgesi numarası ve vergi kimlik numarasının (gerçek kişilerde T.C. kimlik numarası) yer aldığı bilgilerin/kaşenin bulunması/basılması zorunludur. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 5 uyarma verilir.

(4) Yolcular için ayrılmış oturma yerlerinin numaralandırılması zorunludur. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 2 uyarma verilir.

(5) Yolcular için ayrılmış ve numaralandırılmış olan oturma yerlerinin dışında yolcu taşınamaz. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 5 uyarma verilir.

(6) Bir yolcuya satılmış olan oturma yeri bir başkasına satılamaz. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 5 uyarma verilir.

(7) Yetki belgesi sahipleri her seferde en fazla, 1 yolcu ile bu seyahatte görevli olmayan 2 personeli bilet keserek ücretsiz taşıyabilirler. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 2 uyarma verilir.

(8) Yetki belgesi sahipleri, otobüs hareket saatinin 24 saat öncesine kadar yapılacak müracaatlarda, bilet ücretinin tamamını iade etmek, otobüs hareket saatinden 12 saat öncesine kadar yapılacak müracaatlarda ise 6 ay geçerli açık bilet düzenlemek zorundadırlar. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 5 uyarma verilir.

(9) Yetki belgesi sahibi tarafından, yapılacak seferin iptal edilmesi halinde, bilet ücreti hak sahibine iade edilir. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 2 uyarma verilir.

(10) Yolcu taşıma biletleri, bu maddede belirtilen esaslar çerçevesinde e-bilet olarak da düzenlenebilir.

Taşıma sözleşmesi

MADDE 37 – (1) Tarifesiz yolcu taşımalarında taşıma sözleşmesi yapılması zorunludur. Bu fıkraya aykırı hareket edenlere, Kanunun 26 ncı maddesinin birinci fıkrasının (d) bendinde belirtilen miktarda idari para cezası uygulanır.

(2) Taşıma sözleşmelerinde, yetki belgesi sahibinin adı/unvanı, yetki belgesi numarası, adresi, vergi kimlik numarası (gerçek kişilerde T.C. kimlik numarası), taşınan tarafın/tarafların adı, soyadı veya unvanları, kalkış ve varış yeri, taşıma güzergahı, taşımanın yapılacağı gün/günler ve saat/saatler, taşınacak yolcu sayısı, taşıma ücretinin belirtilmesi ve her seferde taşınan yolcuların numaralandırılmış oturma yerlerine göre düzenlenmiş yolcu Türk vatandaşı ise T.C. kimlik numarasının, Türk vatandaşı değilse uyruğu, pasaport numarasının veya varsa yabancı kimlik numarasının, ad ve soyadlarının yazılı olduğu yolcu listesinin bulunması zorunludur. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 5 uyarma verilir.

(3) Taşımayı yapacak yetki belgesi sahibi tarafından, yapılacak taşıma sözleşmesine uygun fatura veya fatura yerine geçen belge düzenlenmesi ve bir nüshasının yapılacak denetimlerde ibraz edilmek üzere seyahat esnasında taşıtta bulundurulması zorunludur. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 5 uyarma verilir.

(4) Yolcular için ayrılmış oturma yerlerinin numaralandırılması zorunludur. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 2 uyarma verilir.

(5) Yolcular için ayrılmış ve numaralandırılmış oturma yerlerinin dışında yolcu taşınamaz. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 5 uyarma verilir.

Yolcu taşımalarında bagaj

MADDE 38  (1) Yolcunun 30 kilograma kadar olan bagajı ücretsiz taşınır. Bagajlar, bagaj sahibi yolcunun bilet bilgilerine göre iki parça olarak düzenlenmiş etiketlerle etiketlenir. Bu etiketin bir parçası bagaja bağlanır/yapıştırılır, diğer parçası ise, yolcu taşıma biletine yapıştırılır ve yolcu bilgileri ile bagaj bilgileri elektronik olarak da eşleştirilir. Yolcunun birden fazla bagajı olması halinde, bu fıkradaki işlemler her bagaj için tekrarlanır. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 10 uyarma verilir.

(2) Taşıtın bagaj taşınmasına mahsus bölümleri dışında eşya taşınamaz. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 5 uyarma verilir.

(3) Taşımanın yapıldığı taşıtta, yolcuların etiketlenmiş bagajları dışında hiçbir bagaj taşınamaz. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 5 uyarma verilir.

(4) Taşıtın izin verilen azami yüklü ağırlığını aşacak şekilde bagaj yüklenemez ve taşınamaz. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 10 uyarma verilir.

(5) Yolcu beraberinde olmayan ticari eşya ve kargo taşınamaz. Bu fıkraya aykırı hareket edenlere, Kanunun 26 ncı maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinde belirtilen miktarda idari para cezası uygulanır.

(6) Özel kafeslerinde kedi, köpek ve kuş gibi evcil hayvanlar bagaj taşımaya mahsus bölümlerde taşınabilir. Taşıtın içinde yolcularla birlikte canlı hayvan taşınamaz. Gerekli hallerde, yolcu alınmaksızın evcil hayvanların taşıtın içinde taşınabileceği özel sefer ve servisler düzenlenebilir. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 2 uyarma verilir.

(7) Yolcu taşımalarında, tehlike oluşturabilecek yanıcı, yakıcı, parlayıcı, patlayıcı, zehirli, bulaşıcı, radyoaktif ve benzeri nitelikteki yolcu eşyası, taşıtın bagaj bölümü de dahil olmak üzere taşınamaz. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 5 uyarma verilir.

Taşıma senedi ve sevk irsaliyesi

MADDE 39 – (1) Yurtiçi eşya ve kargo taşımalarında taşıma irsaliyesi ve taşıma senedi düzenlenir.

(2) 6102 sayılı Kanunun ilgili hükümleri saklı kalmak kaydıyla, taşıma senedinde taşımacı, gönderen ve alıcının unvanları, adresleri, iletişim bilgileri, eşyanın cinsi, miktarı, teslim alma ve teslim edilme yerleri, taşıma süresi, taşıma ücreti, taşımacının vergi kimlik numarasının (gerçek kişilerde T.C. kimlik numarası) belirtilmesi, taşıma irsaliyesinde ise; malın cinsi, miktarı, kimin tarafından tevdi edildiği, nereye ve kime gönderildiği ile alınan nakliye ücreti tutarı, sürücünün ad ve soyadı, taşıtın plakası, seri ve müteselsil sıra numarası ve düzenleme tarihinin yer alması zorunludur.

(3) Yetki belgesi sahiplerinin, yurtiçi eşya taşımalarında ilgili mevzuatın öngördüğü usule göre düzenlenmiş sevk irsaliyesinin iki nüshası ile taşıma irsaliyesi ve taşıma senedinin birer nüshasını taşıtlarında bulundurmaları zorunludur.

(4) Uluslararası eşya taşımalarında, uluslararası geçerliliği olan belgeler ile gümrük girişi, çıkışlarında nakil vasıtalarındaki malların mevcudu tespit edilip mühürlendikten sonra gümrük idarelerince verilen/düzenlenen/onaylanan resmi belgeler kullanılır ve taşıma senedi düzenlenmesi ve sevk irsaliyesi bulundurma şartları aranmaz. Türkiye’nin taraf olduğu uluslararası anlaşma ve sözleşmelerin hükümleri saklıdır.

(5) Elektronik olarak erişilmesi halinde, üçüncü fıkradaki zorunluluk aranmaz.

İKİNCİ BÖLÜM

Sorumluluk, Yükümlülük ve Haklar

Yetki belgesi sahiplerinin ortak yükümlülükleri

MADDE 40 – (1) Acenteler ve taşıma işleri komisyoncuları; bu sıfatla yapmış oldukları faaliyet ve işlemlerden, taşımacılar ile müştereken ve müteselsilen sorumludurlar.

(2) Bir yetki belgesi sahibinin taşıt belgesine sözleşmeli olarak kayıtlı taşıtların sahipleri kendi nam ve hesabına taşıma yapamazlar. Bu fıkraya aykırı hareket edenlere, Kanunun 26 ncı maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinde belirtilen miktarda idari para cezası uygulanır.

(3) A1, A2, B2 ve D2 yetki belgesi sahipleri, yapacakları arızi, grup veya mekik seferlerinde, sefere göndereceği taşıtın plakası ve ATS bilgileri, taşıtta görevli personel bilgileri ile birlikte yolculara ait, 37 nci maddenin ikinci fıkrasında belirtilen bilgileri, seyahatin başlangıç saatinden en geç 1 saat öncesine, seyahati yapamayan veya tamamlamayan yolcu bilgilerinin ise, bu durumun meydana geldiği saatten en geç 30 dakika sonrasına kadar Bakanlığın U-ETDS sistemine işlemek/iletmek zorundadırlar. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 10 uyarma verilir.

(4) B1 ve D1 yetki belgesi sahipleri, yapacakları düzenli yolcu taşımacılığı faaliyetinde, onaylı zaman tarifesinde belirtilen saatteki sefere göndereceği taşıtın plakası ve ATS bilgileri, taşıtta görevli personel bilgileri ile birlikte yolculara ait, 36 ncı maddenin ikinci ve üçüncü fıkraları ile 38 inci maddesinin birinci fıkrasında belirtilen bilgileri, seyahat başlayıncaya kadar, seyahati yapamayan veya tamamlamayan yolcu bilgilerinin ise, bu durumun meydana geldiği saatten en geç 30 dakika sonrasına kadar Bakanlığın U-ETDS sistemine işlemek/iletmek zorundadırlar. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 10 uyarma verilir.

(5) C2, C3, K1, K3, L1, L2, N1, N2, R1 ve R2 yetki belgesi sahipleri; taşımasını üstlendikleri eşyalara ait, gönderici ve alıcılara ilişkin; ad ve soyad, unvan, gerçek kişilerde T.C. kimlik numarasını, Türk vatandaşı değilse uyruğu, pasaport numarasını veya varsa yabancı kimlik numarasını tüzel kişiliklerde vergi kimlik numarası ile adresini, herhangi bir araştırmaya ve anlaşmazlığa mahal vermeden gönderinin yollanabilmesini ve alıcının kolaylıkla bulunabilmesini sağlamaya yarayacak bilgileri tam ve doğru olarak kaydetmekle yükümlüdürler. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 5 uyarma verilir.

(6) C2, C3, K1, K3, L1, L2, N1, N2, R1 ve R2 yetki belgesi sahipleri; taşımasını üstlendikleri eşyalar için fatura/e-fatura ve/veya irsaliye bilgileriyle birlikte, beşinci fıkrada belirtilen bilgileri, eşyanın kabul edildiği saatten, en geç 6 saat sonrasına kadar Bakanlığın U-ETDS sistemine işlemek/iletmek zorundadırlar. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 10 uyarma verilir.

(7) C2, C3, K1, K3, L1, L2, N1, N2, R1 ve R2 yetki belgesi sahipleri; eşya taşımalarında teslim alma noktası ile teslim etme noktası arasında makul bir taşıma ve teslimat süresi taahhüdünde bulunmak ve taahhüt ettikleri süre içinde eşyayı yerine ve alıcısına ulaştırmakla yükümlüdürler. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 5 uyarma verilir.

(8) Eşya taşımaları taşıma senetsiz yapılamaz. Yetki belgesi sahipleri, yaptıkları taşıma sözleşmelerine uymakla yükümlüdürler. Bu fıkraya aykırı hareket edenlere, Kanunun 26 ncı maddesinin birinci fıkrasının (d) bendinde belirtilen miktarda idari para cezası uygulanır.

(9) Yetki belgesi sahipleri; eşya, kargo ve bagajları, teslim aldıkları andan teslim edinceye kadar, eşyanın, kargonun veya bagajın tamamen veya kısmen kaybından, zayiinden, hasara uğramasından, çalınmasından, güvenliğini sağlamaktan, teslim aldıkları şeklini muhafaza etmekten, korunması ve taşınmasından sorumludurlar. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine, zarar görenin tazmin hakkı saklı kalmak üzere 10 uyarma verilir.

(10) G, F ve H türü yetki belgesi sahipleri kendi nam ve hesaplarına taşıma yapamaz ve yaptıramazlar. Bu fıkraya aykırı hareket edenlere, Kanunun 26 ncı maddesinin birinci fıkrasının (f) bendinde belirtilen miktarda idari para cezası uygulanır.

(11) Yetki belgesi sahipleri, B3, C1, D3 veya K2 yetki belgesi sahiplerine taşıma yaptıramayacağı gibi anlaşma veya sözleşme de yapamazlar. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahibi taraflara ayrı ayrı 20 uyarma verilir.

(12) Karayolları alt yapısı, işletilmesi, trafik, doğal afetler, meteorolojik şartlar ile arıza ve kaza hali dahil, seyahat esnasında meydana gelen ve beklenmeyen durumlarla ilgili olarak ortaya çıkan ve taşımanın devamına engel olan sebeplerin, belirsiz bir süre beklemeyi mecburi kılması veya varış noktasına kadar gerekli zamanın bir katından daha fazla beklemeyi gerektirmesi halinde, yetki belgesi sahibi, imkan olduğu takdirde bir başka güzergahı izleyerek taşımayı tamamlamak, aksi halde yolcuyu güzergah üzerinde yolcunun dilediği bir yere kadar götürmek veya yolcu, eşya ve kargoyu hareket noktasına geri getirmekle yükümlüdür. Bu gibi hallerde, yolcunun eşyası ile eşya ve kargo sahibinin bütün hakları saklı olup, yetki belgesi sahipleri herhangi bir ek ödeme veya benzeri talepte bulunamazlar. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 5 uyarma verilir.

(13) L1 ve N2 yetki belgesi sahipleri, havayoluyla gelen/giden/gidecek veya göndericinin tesliminde içeriğini gösterdiği veya kurumsal olarak hizmet verdikleri firmalara ait eşyalar/yükler hariç, merkezi adres, şube ve acentelerinde, kabul edecekleri 100 kilograma kadar eşyayı, elektronik olarak içeriğin kontrol edilebildiği cihazla/cihazlarla kontrol etmeleri ve varsa elde edecekleri verileri asgari 1 ay süreyle saklamaları ile bu verileri gerektiğinde ilgili makamlarla paylaşmaları zorunludur. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 5 uyarma verilir.

(14) Yetki belgesi sahibi tarafından taşınan eşya, kargo veya bagajın hasara uğraması halinde; alıcıya veya yolcuya ayrıntılı bilgi verilir ve istenirse alıcı veya yolcu haricindeki bir tanığın katılımıyla oluşturulacak kurul huzurunda eşya, kargo veya bagaj açılarak hasarın kapsamı kendisine gösterilir ve bu durum bir tutanakla tespit edilir. Herhangi bir itirazının olmaması halinde teslim imzası alınarak teslim edilir.

(15) Emniyet Genel Müdürlüğünün elektronik kayıtlarında geçerli Araç Tesciline İlişkin Geçici Belgesi olan ve taşıma yapmamaları kaydıyla, trafiğe çıkan taşıtlar hariç olmak üzere, taşıt belgesine kaydedilmeyen taşıtlar, bu Yönetmelik kapsamındaki faaliyetlerde kullanılamaz. Bu fıkraya aykırı hareket edenlere, Kanunun 26 ncı maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinin ikinci cümlesinde belirtilen miktarda idari para cezası uygulanır.

(16) Posta gönderilerinin karayoluyla taşınabilmesi için ayrıca 9/5/2013 tarihli ve 6475 sayılı Posta Hizmetleri Kanunu kapsamında yetki belgesi alınması zorunludur.

(17) Yetki belgesi sahipleri, almış oldukları yetki belgesinin kapsamı dışında faaliyette bulunamazlar. Bu fıkraya aykırı hareket edenlere, Kanunun 26 ncı maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinde belirtilen miktarda idari para cezası uygulanır.

(18) Yapılacak faaliyetin kapsamına uygun bir yetki belgesi alınmadan veya geçerli yetki belgesi olmadan, muhtevası bu Yönetmelikte belirtilen herhangi bir faaliyette bulunulamaz. Bu fıkraya aykırı hareket edenlere, Kanunun 26 ncı maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinde belirtilen miktarda idari para cezası uygulanır.

(19) Yetki belgesi sahibi, bir ihbar veya şüphe halinde en yakın resmi güvenlik birimi görevlileri huzurunda eşya, kargo veya bagajı kontrol ettirebilir. Kontrolle ilgili bir tutanak düzenlenir.

(20) Bu Yönetmeliğe göre yetki belgesi alanlardan;

a) K1 veya K3 yetki belgesi sahibi gerçek kişiler ile B3, C1, D3 veya K2 yetki belgesi sahibi gerçek veya tüzel kişiler haricindeki yetki belgesi sahipleri, firmalarında meydana gelen unvan, adres ve 13 üncü maddenin birinci fıkrasının (c) bendinde belirtilen kişilere ilişkin değişiklikleri veya acentelik sözleşmelerindeki değişiklikleri ile 14 üncü maddede belirlenmiş sermaye şartını kaybedecek şekildeki sermaye azaltışlarını,

b) Yetki belgesi eki taşıt belgesinde kayıtlı özmal taşıt/taşıtların; kazaya uğraması, yanması, hurdaya ayrılması veya benzer bir mücbir sebepten dolayı iş göremez duruma gelmesi ile plaka bilgisi, rengi, şasi numarası veya taşıt cinsine ilişkin değişiklikleri,

değişikliğin meydana geldiği tarihten itibaren doksan takvim günü içinde Bakanlığa bildirmekle yükümlüdürler. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 5 uyarma verilir.

(21) Yetki belgesi sahibi gerçek ve tüzel kişiler; temsil ve/veya ilzama yetkili şahıslara ilişkin değişiklikleri bildirinceye kadar, değişiklik öncesi Bakanlığa bildirilmiş temsil ve/veya ilzama yetkili şahısların taleplerine göre iş ve işlemler gerçekleştirilir.

(22) Yetki belgesi sahipleri düzenledikleri yolcu taşıma bileti, taşıma sözleşmesi ve taşıma senedine bu Yönetmeliğe aykırı hüküm koyamazlar. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 5 uyarma verilir.

(23) Yetki belgesi sahipleri;

a) Olağanüstü hal, gerginlik, buhran, kriz dönemleri ile seferberlik ve savaş hallerinde ilgili alarm tedbirleri ile safhaları,

b) Afet ve acil durumlar ile NATO harekatları/tatbikatları kapsamında yapılan/yapılacak sözleşmeler,

ile nakliye hizmetlerine yönelik planlar/sözleşmeler/protokollerle verilen görevleri yerine getirmekle yükümlüdürler. Yapılan/yapılacak sözleşmelerin uygulanmasıyla ilgili usul ve esaslar, Bakanlıkça belirlenir. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 20 uyarma verilir.

(24) Yetki belgesi sahipleri, 24/4/1930 tarihli ve 1593 sayılı Umumi Hıfzıssıhha Kanununda ön görülen tedbirler, kaideler ve yasaklamalara uygun olarak faaliyette bulunmaktan sorumludurlar. Bu fıkraya aykırılığın tespiti halinde, bu durum ilgili birime iletilir.

(25) Yetki belgesi sahipleri, 7/6/1939 tarihli ve 3634 sayılı Milli Müdafaa Mükellefiyeti Kanunu çerçevesindeki sorumluluklarını yerine getirmekle yükümlüdürler. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 5 uyarma verilir.

(26) Uluslararası eşya taşımacılığı yapan yetki belgesi sahipleri, 7/12/1993 tarihli ve 3939 sayılı Kanunla katılmamız uygun bulunan Eşyaların Karayolundan Uluslararası Nakliyatı İçin Mukavele Sözleşmesi (CMR) ile Bu Sözleşmeye Ek Protokol hükümlerine uygun olarak gönderene ait eşyayı kontrol ettirebilirler.

(27) Yetki belgesi sahipleri, çalıştırdıkları şoförlerinin;

a) Altışar aylık süre ile yılda iki kez ceza puanı durumunu Emniyet Genel Müdürlüğünden öğrenmek ve ceza puanı 50 ve üzerinde olanların eğitilmesi ve kendi iç denetimleri yönünden gerekli tedbirleri almakla,

b) Milli Eğitim Bakanlığınca yetkilendirilen özel mesleki yeterlilik kurslarından yılda en az 7 saat süreyle %70’i pratik ve %30’u ise teorik bölümden oluşan güvenli sürüş eğitimini almalarını sağlamakla,

yükümlüdürler. Bu fıkranın (a) bendine aykırı hareket edenlere, Kanunun 26 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendinde belirtilen miktarda idari para cezası uygulanır. Bu fıkranın (b) bendine aykırı hareket edenlere 5 uyarma verilir.

(28) Yetki belgesi sahipleri, 34 üncü maddenin birinci fıkrasında belirtilen nitelikleri haiz şoförleri çalıştırmakla yükümlüdürler. Bu fıkraya aykırı hareket edenlere, Kanunun 26 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendinde belirtilen miktarda idari para cezası uygulanır.

(29) H, R ve T türü yetki belgesi sahipleri hariç olmak üzere, diğer yetki belgesi sahipleri; bu Yönetmelik kapsamındaki faaliyetlerini, Bakanlığa bildirdikleri merkez ve/veya şube listesinde kayıtlı şubeleri ile varsa acente listesinde kayıtlı acentelerinin adreslerinde H, R ve T türü yetki belgesi sahipleri ise sadece yetki belgesi üzerinde bulunan adreslerinde yürütmekle yükümlüdürler. Yetki belgesi sahipleri, Bakanlığa bildirilmeyen yerlerde faaliyette bulunamazlar. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 10 uyarma verilir.

(30) Yetki belgesi sahipleri, çevreyi ve insan sağlığını koruma, çevre kirliliğini önleme amacıyla yürürlüğe konulan mevzuat hükümlerini bilmek ve faaliyetlerini bunlara uygun olarak yürütmekten sorumludurlar. Bu fıkraya aykırı hareket edenlere, Kanunun 26 ncı maddesinin birinci fıkrasının (d) bendinde belirtilen miktarda idari para cezası uygulanır.

(31) Yetki belgesi sahipleri, sayısal takograf kullanılması zorunlu olan ve yetki belgesi eki taşıt belgesinde kayıtlı bulunan taşıtları için sayısal takograf ünitelerindeki verileri, taşıtların trafiğe çıktığı tarihten itibaren üçer aylık dönemler halinde elektronik ortamda arşivlemek ve bu veriyi ayda bir defa Bakanlıkça belirlenen kart verme otoritesine göndermek zorundadır. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine her taşıt için 2 uyarma verilir.

(32) Yetki belgesi sahipleri, faaliyetleriyle ilgili olarak Bakanlıkça yayımlanan düzenleyici işlemlere uymakla yükümlüdürler. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 10 uyarma verilir.

(33) Yetki belgesi sahipleri, ilgili mevzuat hükümlerine uygun bir taşıtı, nitelikli şoför ve yardımcı personel ile sefere göndermek, şoförlerinin sürücü mesleki yeterlilik belgelerinin yanlarında bulunup bulunmadığını kontrol etmek, teknik şartlara uymayan taşıtlarının trafiğe çıkmasına engel olmak, güzergah mesafesini dikkate alarak yeteri kadar şoför bulundurmakla yükümlüdürler. Bu fıkraya aykırı hareket edenlere, Kanunun 26 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendinde belirtilen miktarda idari para cezası uygulanır.

(34) Yetki belgesi sahipleri, ilk yetki belgesi aldıkları tarihten itibaren 6 ay içinde, mesleki yeterlilik ile ilgili aşağıdaki yükümlülüklerini yerine getirmek ve faaliyetleri süresince muhafaza etmekle yükümlüdürler. Buna göre;

a) B1, C2, D1, L1, L2, M2, N2, P2, R1, R2 ve T1 yetki belgesi sahiplerinin, en az birer adet üst düzey yönetici ve orta düzey yönetici türü mesleki yeterlilik belgesine sahip olmaları veya bu nitelikleri haiz kişileri istihdam etmeleri,

b) A türü ile B2, C3, D2, K3, M1, N1, P1, T2 ve T3 yetki belgesi sahipleri ile tüzel kişiliği haiz K1 yetki belgesi sahiplerinin, en az birer adet orta düzey yönetici türü mesleki yeterlilik belgesine sahip olmaları veya bu nitelikleri haiz kişiyi istihdam etmeleri,

c) Adlarına birden fazla yetki belgesi düzenlenmiş gerçek veya tüzel kişilerin, ayrı ayrı yetki belgeleri için uygun mesleki yeterlilik belgesine sahip olması kaydıyla, aynı kişileri beyan edebilmesi,

ç) Bu fıkranın (a), (b) ve (c) bentlerine göre istihdam edilen/edilecek mesleki yeterlilik belgesi sahibi kişilerin, yetki belgesi sahibinin çalışanı olduğuna dair Sosyal Güvenlik Kurumundan alınmış belge ile bunlardan yabancı uyruklu olanlar için ayrıca noter onaylı pasaport örneği ve oturma izninin bulunması,

zorunludur. Ancak (a) ve (b) bentlerinde belirtilen şartın sağlanamaması veya sonradan kaybedilmesi halinde; yetki belgesi sahiplerinden kamu tüzel kişiliğine sahip olanların en geç bir yıl, diğerlerinin ise bu eksikliği otuz gün içinde ve son kırkbeş gününü herhangi bir yetki belgesi sahibi tarafından istihdam edilmemiş kişi/kişiler ile sağlamaları şarttır. Bu fıkranın (a) ve/veya (b) bentlerine muhalefet eden yetki belgesi sahiplerine, her yetki belgesi ve her bent için ayrı ayrı olmak üzere, Kanunun 26 ncı maddesinin birinci fıkrasının (k) bendinde belirtilen miktarda idari para cezası uygulanır.

(35) Yetki belgesi sahipleri, kendi adlarına acentelerinin acentelik sıfatıyla yapmış oldukları faaliyet ve işlemlerden sorumludurlar.

(36) Yetki belgesi sahipleri, kişisel verilerin korunmasına ilişkin;

a) İlgili mevzuat hükümlerine uymakla,

b) Kişisel verilerin korunmasına yönelik güvenlik politikası belirlemekle ve kişisel verilere sadece yetkili kişiler tarafından erişilebilmesini ve kişisel verilerin tutulduğu sistemlerin ve kişisel verilere erişim sağlamak için kullanılan uygulamaların güvenliğini sağlamak ve buna yönelik uygun teknik ve idari tedbirler alarak, teknolojik imkânlar göz önünde bulundurmak suretiyle, muhtemel riske uygun bir düzeyde sağlamakla,

yükümlüdürler. Bu fıkraya aykırılığın tespiti halinde, bu durum ilgili birime iletilir.

(37) Yetki belgesi sahipleri, taşıdıkları eşya ve kargonun; satılması, sevk edilmesi ve ticareti yasaklanmış olan bir eşya veya kargo olmamasından sorumludurlar.

(38) Yetki belgesi sahipleri, verdikleri hizmetlerden engellilerin kolaylıkla ve yeterli derecede yararlanması için gerekli tedbirleri almakla yükümlüdürler. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 5 uyarma verilir.

(39) Yetki belgesi sahipleri, yolcu ve gönderilere ait bilgilerin gizliliği ve güvenliğine ilişkin; yolcu ve gönderilerle ilgili her türlü bilgiyi açığa vurmaları, yolcunun bagajı veya gönderileri açmaları, içlerinde ne olduğunu araştırmaları, üçüncü kişilere bilgi vermeleri veya herhangi birinin bunları yapmasına neden olmaları ile gönderileri zapt veya yok etmeleri yasaktır. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 5 uyarma verilir.

(40) Yetki belgesi sahipleri, yolcuların sağlıklı, rahat ve güvenli bir yolculuk yapmasını sağlayacak tedbirleri almak, yolcu, eşya ve kargoyu güvenli bir şekilde taahhüt ettiği yere kadar götürmekle yükümlüdürler. Bu fıkraya aykırı hareket edenlere, Kanunun 26 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendinde belirtilen miktarda idari para cezası uygulanır.

(41) Yetki belgesi sahipleri;

a) Çalışanlarının ücret ve çalışma şartlarına,

b) Şoförlerin çalışma ve dinlenme sürelerine,

c) Araçların ağırlık ve boyutlarına,

ç) Yol ve araç güvenliğine,

d) Çevrenin korunmasına,

ilişkin kurallara uygun faaliyette bulunmakla yükümlüdürler.

(42) Yetki belgesi sahipleri; yolcu ve eşya taşımalarının ilgili kanunlara, kararnamelere, yönetmeliklere ve diğer mevzuata, Türkiye’nin taraf olduğu anlaşma ve sözleşmelere uygun olarak yürütülmesinden sorumludurlar.

(43) Yetki belgesi sahiplerinin sorumluluğu ve yükümlülüğü ile ilgili olarak, uluslararası anlaşmalar ve sözleşmelerde yer alan hükümler saklıdır.

(44) Yetki belgesi sahipleri, 60 ıncı maddenin yedinci fıkrasına aykırı olarak taşıma yapacak yabancı plakalı taşıtlara yük ve/veya yolcu veremez. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 50 uyarma verilir.

(45) Yolcu terminalleri ile tarifeli yolcu ve kargo taşımacılığı faaliyetinde bulunan yetki belgesi sahipleri, “görülmüştür” şerhi düşülen ücret tarifeleri ile “onaylanmış” zaman tarifelerine uymak zorundadırlar. Bu fıkraya aykırı hareket edenlere, Kanunun 26 ncı maddesinin birinci fıkrasının (g) bendinde belirtilen miktarda idari para cezası uygulanır.

(46) Bu maddenin üçüncü, dördüncü, altıncı ve onüçüncü fıkraları, 43 üncü  maddenin üçüncü ve dördüncü fıkraları ile 44 üncü maddenin altıncı ve yedinci fıkralarında öngörülen yükümlülüklere ilişkin usul ve esaslar, Bakanlıkça belirlenir. Bu fıkrada belirtilen hükümlere göre Bakanlığa aktarılan verilere ilişkin sorumluluk, yetki belgesi sahibine aittir.

(47) Bu maddenin üçüncü, dördüncü ve altıncı fıkraları, 43 üncü maddenin üçüncü ve dördüncü fıkraları ile 44 üncü maddenin altıncı ve yedinci fıkralarındaki yükümlülüklerini yerine getirmek üzere Bakanlığa iletmek zorunda olduğu bilgilerin yanlış veya yanıltıcı olduğu tespit edilen yetki belgesi sahiplerine 5 uyarma verilir.

(48) Bu Yönetmelik hükümleri ile Bakanlık talimatlarına göre verilen süre içinde Bakanlığa verilmesi gereken bilgi ve belgeleri zamanında vermeyen yetki belgesi sahiplerinden aynı mahiyetteki bilgi ve belgeler ikinci kez istenilir. Buna rağmen istenilen bilgi ve belgelerin süresi içinde verilmemesi halinde, yetki belgesi sahiplerinin yetki belgesi kapsamında izin verilen faaliyetleri geçici olarak durdurulur. Yetki belgesi sahipleri, kendilerinden istenilen bilgi ve belgeleri Bakanlığa vermelerini müteakip, faaliyetlerine izin verilir.

(49) 213 sayılı Kanun hükümleri ile diğer mali mevzuat düzenlemeleri saklıdır.

Yolcu taşımacılığı faaliyetinde bulunanların yükümlülükleri

MADDE 41  (1) Yolcu taşımacılığında komisyonculuk yapılamaz. Bu fıkraya aykırı hareket edenlere, Kanunun 26 ncı maddesinin birinci fıkrasının (f) bendinde belirtilen miktarda idari para cezası uygulanır.

(2) A türü yetki belgesi sahiplerinden;

a) Kamu kurum ve kuruluşlarının yurtiçi taşıma hizmetini yapmak üzere A1 yetki belgesi alanların, uluslararası tarifesiz yolcu taşımacılığı yapmaları,

b) Kara sınır kapısı bulunan illerimizde uluslararası tarifesiz yolcu taşımacılığı yapmak üzere A2 yetki belgesi alanların, yetki belgesini kullanmak üzere aldığı sınır kapısı dışında faaliyet göstermeleri,

yasaktır. Bu fıkranın, (a) bendine uymayan yetki belgesi sahiplerine 20 uyarma verilir. Bu fıkranın, (b) bendine aykırı hareket edenlere, Kanunun 26 ncı maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinde belirtilen miktarda idari para cezası uygulanır.

(3) 14/9/1972 tarihli ve 1618 sayılı Seyahat Acentaları ve Seyahat Acentaları Birliği Kanunu ile 5/10/2007 tarihli ve 26664 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Seyahat Acentaları Yönetmeliği hükümlerine göre kurulmuş seyahat acentalığı belgesine sahip olanların, yaptıkları organizasyonlarda verecekleri hizmetlerin kapsamına karayolu taşımacılığını da dahil etmeleri halinde; A1, A2, B1, B2, D1, D2 ve/veya D4 yetki belgesi alarak taşıma yapmaları veya bu taşımaları söz konusu yetki belgesi sahiplerine yaptırmaları şarttır. Bu fıkraya aykırı hareket edenlere, Kanunun 26 ncı maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinde belirtilen miktarda idari para cezası uygulanır.

(4) Yolcu taşımacıları, taşıma sırasında yolcuya ikram ettikleri yiyecek ve içecek maddelerinin 11/6/2010 tarihli ve 5996 sayılı Veteriner Hizmetleri, Bitki Sağlığı, Gıda ve Yem Kanununa uygun olmasından sorumludurlar. Bu fıkraya aykırılığın tespiti halinde, bu durum ilgili birime iletilir.

(5) B1 ve D1 yetki belgesi sahipleri, mevcut hatları için belirlenmiş güzergahındaki, iliçi ve 100 km’ye kadar şehirlerarası mesafelerde bulunan yerler arasında taşıma yapmak üzere, 22:01 ile 04:59 saatleri dışında yolcu bindiremez. Bu fıkraya aykırı hareket edenlere, Kanunun 26 ncı maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinde belirtilen miktarda idari para cezası uygulanır.

(6) Yolcu taşımacıları ve acenteleri, bilet satışı yaptıkları terminallerde ve çevresinde yolcuları yönlendirmek için personel istihdam edemez, çalıştıramaz ve bunlardan yararlanamazlar. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 5 uyarma verilir.

(7) Yolcu taşımacıları, şoförlerinin seyahat esnasında yolcularla veya personelle uzun süreli sohbet etmelerini ve ses ve görüntü cihazlarını yönetmelerini önlemek, yol ve seyir güvenliğini tehlikeye düşürmemek için gerekli tedbirleri almakla yükümlüdürler. Seyahat esnasında ses ve görüntü cihazlarının yönetimi yardımcı personel tarafından yapılır. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 2 uyarma verilir.

(8) B1 ve/veya D1 yetki belgesi alanlar, yetki belgesinin verildiği tarihten itibaren doksan gün içinde firmalarına ait sürekli faal olacak bir internet sitesi kurmak, bu sitelere erişim adresini Bakanlığa bildirmek, kurulacak sitede geçerli hat, güzergah, ücret ve zaman tarifeleri, şube ve acente ile kendilerine ait iletişim ve benzeri bilgilere yer vermekle, bu bilgilerden herhangi birisinin değişmesi halinde ise en geç 24 saat içinde değişen bilgileri güncellemekle yükümlüdürler. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 5 uyarma verilir.

(9) Yetki belgesi sahiplerinin, sefere gönderdikleri taşıtları kullanan taşıt şoförü ve yolculara hizmet eden personel; trafiğin seyir ve güvenliğini tehlikeye düşürecek, yolcuları rahatsız edecek, genel ahlaka ve adaba aykırı tutum ve davranışlarda bulunamazlar. Bu fıkrada belirtilen personelin mesleki saygınlığını kaybetmesi halinde, bu personelin iş akdinin yetki belgesi sahibince fesh edilmesi zorunludur. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 20 uyarma verilir.

(10) Yolcu taşımacılığı yetki belgesi sahipleri, taşıtlarında, yolcularını bilgilendirme amaçlı duyurular dışında, ortama sesli ve/veya görüntülü yayın veremezler. Bu taşıtlarda sesli ve/veya görüntülü yayın yapılmak istenilmesi halinde; bu yayınların bireysel (kapalı devre) yapılmasını sağlamakla yükümlüdürler. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 5 uyarma verilir.

(11) Yolcu taşımacılığı yetki belgesi sahipleri, taşıtlarında her 9 koltuk için en az 1 adet boyun korsesi bulundurmakla yükümlüdürler. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 3 uyarma verilir.

(12) Yolcu taşımacılığı yetki belgesi sahiplerinin belediye sınırları içinde terminal dışındaki indirme bindirme ceplerinde yolcu indirip bindirebilmesi için, bu ceplere UKOME’nin ve/veya il ve/veya ilçe trafik komisyonlarının izin vermesi gerekir.

(13) Tarifeli yolcu taşımalarında kalkış ve varışların bir terminalden yapılması esastır. 58 inci maddeye göre düzenlenmiş taşıma hatlarında belirlenen noktalar veya bu maddenin onikinci fıkrasında belirtilen yerler dışında yolcu indirilip bildirilemez. Bu fıkraya aykırı hareket edenlere, Kanunun 26 ncı maddesinin birinci fıkrasının (j) bendinde belirtilen miktarda idari para cezası uygulanır.

(14) Grup yolcu taşımacılığında; seyahatin başladığı veya bittiği nokta aynı olmak üzere, otomobil ile 20 koltuk kapasitesine kadar olan otobüslerde en az 1, 20 koltuk kapasitesinin üzerinde olan otobüslerde ise en az 2 kişiden oluşan ve otomobillerde sadece 1, 20 koltuk kapasitesine kadar olan otobüslerde en fazla 3, 20 ile 30 arasında koltuk kapasitesine sahip otobüslerde en fazla 5, 30 koltuk ve üzeri koltuk kapasitesine sahip otobüslerde ise en fazla 6 grup yolcunun taşınması yapılabilir. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 10 uyarma verilir.

Acentelerin yükümlülükleri

MADDE 42  (1) G ve F türü yetki belgesi sahipleri, adlarına bilet satışı veya taşıma senedi tanzim edecekleri yetki belgesi sahipleriyle, acentelik sözleşmesi yaparak bunları yetki belgelerine kayıt ettirmek zorundadırlar. G ve F türü yetki belgesi sahipleri, sadece sözleşme yaparak yetki belgelerine kayıt ettirdikleri yetki belgesi sahipleri adına iş ve işlem yapabilirler. Bu fıkraya aykırı hareket edenlere, Kanunun 26 ncı maddesinin birinci fıkrasının (f) bendinde belirtilen miktarda idari para cezası uygulanır.

Kargo ve dağıtım işletmecilerinin yükümlülükleri

MADDE 43 – (1) M ve P türü yetki belgesi sahipleri, adreslerinde teslim edilmek veya ödenmek üzere dağıtıma götürülüp de herhangi bir nedenle dağıtım imkanı sağlanamayarak alıcılarına haber kağıdı bırakılmış  olan kargoları/gönderileri, teslimat adresine en yakın olan merkez, şube veya acentelerinde toplam 3 gün süreyle bekletmek, bu süre sonunda alıcısı tarafından teslim alınmayan kargoları/gönderileri ise, gönderene iade etmekle yükümlüdürler. Ancak kargo/dağıtım işletmecisinin bu süre içerisinde gönderiyi ikinci defa adrese teslim etme zorunluluğu bulunmamaktadır. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 5 uyarma verilir.

(2) M ve P türü yetki belgesi sahipleri, gönderici ve alıcılara ilişkin; ad ve soyad, unvan, gerçek kişilerde T.C. kimlik numarasını, Türk vatandaşı değilse uyruğu, pasaport numarasını veya varsa yabancı kimlik numarasını, tüzel kişiliklerde vergi kimlik numarası ile adresini, herhangi bir araştırmaya ve anlaşmazlığa mahal vermeden kargonun/gönderinin yollanabilmesini ve alıcının kolaylıkla bulunabilmesini sağlamaya yarayacak bilgileri tam ve doğru olarak kaydetmek ve T.C. kimlik/vergi/pasaport numarası hariç olmak üzere, bu bilgileri kargo/gönderi üzerine yazmakla yükümlüdürler. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 5 uyarma verilir.

(3) M ve P türü yetki belgesi sahipleri, kabul ettikleri her bir kargo/gönderi için, fatura/e-fatura ve/veya irsaliye bilgileriyle birlikte, ikinci fıkrada belirtilen bilgileri, kargonun/gönderinin kabul edildiği saatten, en geç 1 saat sonrasına kadar Bakanlığın U-ETDS sistemine işlemek/iletmek zorundadırlar. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 10 uyarma verilir.

(4) M ve P türü yetki belgesi sahipleri, havayoluyla gelen/giden/gidecek veya göndericinin tesliminde içeriğini gösterdiği veya kurumsal olarak hizmet verdikleri firmalara ait kargolar/gönderiler hariç sevk edecekleri diğer kargoları/gönderileri, kargo hizmetlerini yürüttükleri tasnif ve aktarma merkezlerinde, elektronik olarak içeriğin kontrol edilebildiği cihazla/cihazlarla kontrol etmeleri ve varsa elde edecekleri verileri asgari 1 ay süreyle saklamaları ile bu verileri gerektiğinde ilgili makamlarla paylaşmaları zorunludur. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 5 uyarma verilir.

(5) M ve P türü yetki belgesi sahipleri veya onlar adına faaliyet gösteren acenteler, gerçek kişilere ait kargoları/gönderileri, göndericinin izniyle içeriğini kontrol ederek kabulünü yapmak zorundadırlar. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 5 uyarma verilir.

(6) M ve P türü yetki belgesi sahipleri, teslimi mümkün olamayan adreslere teslim etmek üzere kargo/gönderi kabulü yapamazlar. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 10 uyarma verilir.

(7) M ve P türü yetki belgesi sahipleri, gönderici tarafından talep edilmesi halinde, teslim edecekleri kargoları/gönderileri, şubelerinde veya acentelerinde alıcılarına teslim edebilirler.

(8) M ve P türü yetki belgesi sahipleri, teslim aldıkları kargoyu/gönderiyi, teslim aldıkları günden itibaren, iliçi taşımalarda en geç 2 gün, yurtiçi taşımalarda en geç 3 gün, uluslararası taşımalarda ise en geç 15 gün içinde taşımak ve bu süreler içinde teslimat şekline uygun olarak alıcısına ulaştırmakla yükümlüdürler. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 5 uyarma verilir.

(9) M ve P türü yetki belgesi sahipleri, taşıdıkları kargonun/gönderinin alıcısına tesliminde, alıcının talebi ve kargonun/gönderinin alıcı/gönderici tarafından açılmasının kabulü halinde, bu talebi yerine getirmek zorundadırlar. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 10 uyarma verilir.

(10) M ve P türü yetki belgesi sahipleri:

a) Yapacağı hizmetin nitelik olarak kalitesini arttırabileceği gibi, teslim süresini de kısaltabilir.

b) Yapılan rutin hizmetlerin dışında, özel olarak taahhüt ettiği kargo/gönderi hizmetini taahhüdüne uygun olarak yerine getirmek zorundadır.

c) Bu fıkranın (a) ve (b) bentlerinde belirtilen özel hizmeti yerine getirmek için, 56 ncı maddede belirlenen yükümlülükleri de yerine getirmeleri zorunludur.

Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 10 uyarma verilir.

Terminal işletmecilerinin yükümlülükleri

MADDE 44 – (1) Sebze ve meyve toptancı halleri hariç olmak üzere, yurtiçi ve uluslararası eşya/kargo taşımaları ile iliçinde yolcu, eşya veya kargo taşımacılık faaliyetinde bulunanlardan terminal zorunluluğu aranmaz.

(2) T türü yetki belgesi sahipleri, bu Yönetmelikte belirtilen sorumluluk ve yaptırımların muhatabı olmak üzere, yapmış oldukları hizmetin bir kısmını başkasına devredebilirler veya yaptırabilirler.

(3) T türü yetki belgesi sahipleri;

a) Terminallerde faaliyet gösteren taşımacı ve acenteler ile diğer işletmecilere fatura ettikleri ortak giderlerle ilgili şeffaf olmak ve bu hususta yeterli, açık ve anlaşılır bilgi vermekle,

b) Terminallerde yeterli sayıda personeli olan güvenlik ve temizlik birimleri oluşturmak ve bu hizmetleri yürütmekle,

c) Alt ve üst yapıya ilişkin özellikleri sürekli olarak faal, çalışır ve kullanılır durumda bulundurmak ve bu hizmetleri yürütmekle,

ç) Yolcuların bagajlarını taşıyabilmeleri için, yeterli sayıda bagaj taşımaya mahsus kullanımı ücretsiz araç ve gereç bulundurmakla,

d) Bakanlıkça belirlenecek konulardaki uyarı, bilgi ve duyuru levhalarını kolayca görülebilecek uygun yerlere asmak, yerleştirmek ve bulundurmakla,

e) Terminallerde ve çevresinde yolcuları rahatsız edecek şekilde, yolcuları yönlendirmek için personel istihdam edilmesine, çalıştırılmasına ve bunlardan yararlanılmasına izin vermemek ve bunları önlemekle,

f) Terminal kapalı alanlarında satılan gıda ürünlerinin 5996 sayılı Kanuna uygun olmasını kontrol ettirmekle,

g) Terminallerin kapalı alanlarında tehlike oluşturabilecek yanıcı, yakıcı, parlayıcı, patlayıcı, zehirli, bulaşıcı, radyoaktif ve benzeri nitelikteki maddeler ile pis koku yayan maddelerin bulundurulmasını, satışını ve ticaretini engellemekle,

ğ) İşlettikleri terminallerde yetki belgesiz taşımacılık ve acentelik faaliyetinde bulunulmasına ve taşıt kartı olmayan taşıtların terminale giriş/çıkışına izin vermemek ve bunları önlemekle,

yükümlüdürler. Bu fıkranın, (b), (c), (ç), (d), (e), (f), (g) ve (ğ) bentlerine uymayan yetki belgesi sahiplerine, her bent için 5 uyarma verilir.

(4) T1 ve T2 yetki belgesi sahipleri tarafından, terminalin bakımı, onarımı, korunması ve işletme giderlerinin karşılanması ve kâr amacıyla yürütülecek faaliyetlerle ilgili olarak:

a) Yetki belgesi sahiplerinin, müşterilerine ücretsiz şehiriçi ulaşımı sağlayan taşıtlarından, taşıt başına günlük, haftalık veya aylık makul bir ücret alınabilir, bunların her giriş ve çıkışları için ayrıca ücret alınamaz.

b) Çıkış yapan yetki belgesi sahiplerinin taşıt belgelerine kayıtlı her taşıt başına makul bir ücret alabilir. Ancak, sadece yolcu indirmek üzere terminale giren taşıtlardan ücret alınmaz.

c) Park alanlarını kullanan taşıtlardan park sürelerine göre makul bir ücret alınabilir. Ancak, yolcuları terminale getirmek veya terminalden almak üzere terminal içinde bulunan genel park alanlarını kullanan özel ve resmi otomobillerden 25 dakikayı geçmeyen giriş ve çıkışlarda ücret alınmaz. Bu durumdaki otomobillere genel park alanlarının dışında terminal içinde özel bir park alanı tahsis edilmesi halinde ise söz konusu ücretsiz süre ikiye katlanarak 50 dakika olur. Ancak, özel park yerinin olması, genel park yeri hakkını ortadan kaldırmaz. Bu bende uymayan yetki belgesi sahiplerine 10 uyarma verilir.

(5) T1 ve T2 yetki belgesi sahipleri, terminale giren veya terminalden çıkan taşıtlara ilişkin, taşıt plakaları ile giriş/çıkış saatlerini tam ve doğru olarak kaydetmekle yükümlüdürler. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 5 uyarma verilir.

(6) T1 ve T2 yetki belgesi sahipleri, terminale giren veya terminalden çıkan taşıtlara ilişkin, beşinci fıkrada belirtilen bilgileri, taşıtın/taşıtların giriş/çıkış yaptığı saatten en geç 24 saat sonrasına kadar Bakanlığın U-ETDS sistemine işlemek/iletmek zorundadırlar. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 10 uyarma verilir.

(7) T1 ve T2 yetki belgesi sahipleri, hizmetlerini yürüttükleri merkezlerde, yolcuların otobüse binmeden önce, taşınacak yolcu ve bu yolculara ait bagajları, elektronik olarak içeriklerinin kontrol edilebildiği cihazla/cihazlarla kontrol etmeleri zorunludur. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 5 uyarma verilir.

Gönderenin ve yolcuların sorumluluğu

MADDE 45  (1) Gönderen, gönderilerini, ilgili kanunlara ve diğer mevzuata uygun bir şekilde taşımayı yapacak yetki belgesi sahibine teslim etmekten sorumludur.

(2) Gönderen; eşyanın cinsi, miktarı, nitelikleri, istifleme şekli, kalkış ve varış noktası, alıcının adı ve adresi ile kimliğini ibraz etmek suretiyle kendi adres ve kimlik bilgileri gibi diğer önemli bilgileri tam ve doğru olarak yetki belgesi sahibine bildirmek zorundadır. Yanlış ve eksik bildirimlerden doğacak sorumluluk gönderene aittir. Yetki belgesi sahibi, gönderenin bildirmek zorunda olduğu bilgileri vermemesi halinde taşımayı yapmaz. Taşımayı yaparsa, sorumluluk yetki belgesi sahibine ait olur.

(3) Gönderen; bulundurulması, satılması, sevk edilmesi ve ticareti yasak olan bir eşyayı veya kargoyu gönderemez, yetki belgesi sahipleri de bunu taşıyamaz. Aykırı hareket halinde gönderen ve yetki belgesi sahibi sorumlu olur.

(4) Gönderen; gönderilerini teslim etmeden önce taşımayı gerçekleştirecek gerçek veya tüzel kişiliğin yetki belgesi sahibi olup olmadığını kontrol etmekten/ettirmekten sorumludur.

(5) Yolcular, trafiğin seyir ve güvenliğini tehlikeye düşürecek, diğer yolcuları rahatsız edecek, genel ahlaka ve adaba aykırı tutum ve davranışlarda bulunamazlar. Taşıtın teknik donanımını olumsuz etkileyebilecek hiçbir cihazı kullanamazlar.

(6) Yolcular seyahat süresince yolcu taşıma biletlerini yanlarında bulundurmak zorundadırlar.

(7) Gönderenler ve yolcular taşımacının güvenlik yönünden almış olduğu tedbirlere uyarlar, aksi halde doğacak sonuçlardan sorumlu olurlar.

Hizmetten yararlananların hakları

MADDE 46  (1) Yetki belgesi sahiplerinin bu Yönetmelik kapsamında verdikleri hizmetlerden yararlananların, 7/11/2013 tarihli ve 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun hükümlerinden doğan hakları saklıdır.

(2) Yetki belgesi sahipleri hizmetten yararlananlara kusursuz hizmet vermek zorundadırlar. Kusursuz hizmet, hizmetten yararlananların hakkıdır.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Sigorta

Sigorta yaptırma zorunluluğu

MADDE 47  (1) Yolcu taşımalarında, yetki belgesi sahipleri; yolcular ile sürücüler ve bunların yardımcılarına gelebilecek bedeni zararlar için, bu Yönetmelikte belirtilen zorunlu sigortaları yaptırmak zorundadırlar. Bu fıkraya aykırı hareket edenlere, Kanunun 26 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendinde belirtilen miktarda idari para cezası uygulanır.

(2) Uluslararası yolcu taşımalarında, seyahatin Türkiye hudutları dışındaki bölümü ile ilgili sigorta konusu Hazine Müsteşarlığınca yapılan düzenlemelere tabidir.

Yapılması zorunlu sigortalar

MADDE 48 – (1) Bu Yönetmelik kapsamındaki yolcu taşımalarında; 2918 sayılı Kanunda tanımlanan zorunlu mali sorumluluk sigortası ile 3/6/2007 tarihli ve 5684 sayılı Sigortacılık Kanununa dayanılarak çıkarılan karayolu yolcu taşımacılığı zorunlu koltuk ferdi kaza sigortası, yaptırılması zorunlu olan sigortalardır.

Sigortasız taşıma yapılamayacağı

MADDE 49  (1) Bu Yönetmelik kapsamında yolcu taşımacılığı faaliyetinde bulunacaklar, zorunlu mali sorumluluk sigortası ve karayolu yolcu taşımacılığı zorunlu koltuk ferdi kaza sigortası bulunmayan taşıtlarını sefere çıkaramazlar. Bu fıkraya aykırı hareket edenlere, Kanunun 26 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendinde belirtilen miktarda idari para cezası uygulanır.

(2) Birinci fıkrada belirtilen sigortaları olmayan taşıtların terminallerden çıkışlarına ve trafiğe katılmalarına yetkili görevliler tarafından izin verilmez.

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

İstatistik, Bilgi Paylaşımı, Kamu Hizmeti Yükümlülüğü ve Sözleşmesi,

Olağanüstü Hal ve Savaşta Taşımanın Planlanması

İstatistik

MADDE 50 – (1) Bakanlıkça, karayolu taşımacılık faaliyetlerinin genel seyrinin tespiti ve politika oluşturulması bakımından bu faaliyetlere ilişkin güvenilir verilere dayalı istatistikler oluşturulur.

(2) Bakanlık oluşturduğu istatistikleri gerektiğinde yayımlar.

Bilgi paylaşımı

MADDE 51  (1) Bu Yönetmelik kapsamındaki faaliyetler, bu faaliyetleri yürüten gerçek ve tüzel kişiler ile kullanılan araçlara ait Bakanlıkça elektronik ortamda tutulan verilerin ilgili kamu idareleriyle; ilgili kamu idarelerince elektronik ortamda tutulan ve Bakanlıkça ihtiyaç duyulan verilerin de Bakanlıkla paylaşımı esastır.

(2) Bakanlıkça gerek görülmesi halinde; birinci fıkraya göre Bakanlıkça elektronik ortamda tutulan veriler, tabi olduğu usul ve esaslar ilgili bakanlıklarca yayımlanan yönetmeliklerle belirlenen ve ilgili kamu idarelerinin denetimine tabi kuruluşlarla; bu kuruluşlarca elektronik ortamda tutulan veriler de Bakanlıkla paylaşılır.

(3) Elektronik ortamda paylaşılan verilerin gizliliğinin korunmasından veriyi alan taraf sorumludur. Bilgi paylaşımına ilişkin usul ve esaslar yapılacak protokollerle belirlenir.

Kamu hizmeti yükümlülüğü ve sözleşmesi

MADDE 52  (1) Milli güvenliği ve kamu düzenini ilgilendiren hususlarda Bakanlık, toplumsal ihtiyaçları ve çevre faktörlerini dikkate alarak yeterli ulaştırma hizmetinin sağlanması amacıyla ya da göç, afet ve acil durumlar, NATO harekatları/tatbikatları ile toplumsal ihtiyaçların karşılanması ve benzeri hallerde, belli yolcu ve eşya gruplarına özel ücret ve zaman tarifeleri ile güzergah belirlemek suretiyle, yetki belgesi sahiplerine kamu hizmeti yükümlülüğü getirerek bunlarla sözleşme akdedebilir.

(2) Kamu hizmeti sözleşmesinde yer alan hükümler, aynı hizmeti gören diğer yetki belgesi sahipleri aleyhine veya lehine sonuçlar doğuramaz.

(3) Bakanlık gerektiğinde kamu hizmeti sözleşmesi kapsamında yürütülecek faaliyetlerle ilgili ihale yapabilir.

(4) Kamu hizmeti yükümlülüğü işletme, taşıma ve tarife yükümlülüklerinden oluşur. Buna göre;

a) İşletme yükümlülüğü, yetki belgesi sahiplerine taşıma hizmetleri ile ilgili süreklilik, düzenlilik ve yeterlilik hususlarında belirlenmiş standartların sağlanmasına yönelik olarak getirilen işletme yükümlülüğünü,

b) Taşıma yükümlülüğü, yetki belgesi sahiplerine kamu hizmeti yükümlülüğü olarak getirilen yolcuları ve eşyayı öngörülen rayiçlerde ve öngörülen şartlara tabi olarak taşıma yükümlülüğünü,

c) Tarife yükümlülüğü, özellikle bazı yolcu gruplarına, bazı eşya ve kargo türleri veya bazı güzergahlar için, yetki belgesi sahiplerinin ticari çıkarları ile uyuşmasa da Bakanlık tarafından tespit edilmiş ve onaylanmış tarifelere uyma yükümlülüğünü,

ifade eder.

(5) Yetki belgesi sahiplerine getirilen işletme, taşıma veya tarife yükümlülüklerinden dolayı ilgili yetki belgesi sahibinin ekonomik açıdan zarar görmesi durumunda, söz konusu yetki belgesi sahibi kamu hizmeti yükümlülüğünün kısmen veya tamamen ortadan kaldırılmasına veya önemli değişiklikler yapılmasına yönelik olarak Bakanlığa başvurabilir. Bu talep, Bakanlığa en az doksan gün önceden ihbarlı olarak bildirilir. Bakanlık, söz konusu hizmetin ihbar tarihinden itibaren bir yıla kadar sürdürülmesi konusunda ısrar edebilir ve bunu ihbar süresinin bitiminden en az otuz gün önce ilgili yetki belgesi sahibine bildirir.

(6) Bakanlık, beşinci fıkrada belirtilen şekilde ihbarlı talep yapılması halinde, getirdiği kamu hizmeti yükümlülüklerinden feragat edebilir.

(7) Bakanlık, beşinci fıkrada belirtilen şekilde yapılan ihbarlı taleplerde kararlarını, işletme ya da taşıma yükümlülükleri söz konusu olduğunda başvurunun yapıldığı tarihten itibaren 1 yıl içinde, tarife yükümlülükleri bakımından ise 6 ay içinde alır.

(8) 25/10/1983 tarihli ve 2935 sayılı Olağanüstü Hal Kanunu hükümleri saklıdır.

Seferberlik ve savaş hali, gerginlik ve buhran dönemleri ile afet ve acil durumlarda taşımanın planlanması

MADDE 53 – (1) Hükümet otoritesinin ve Devlete olan güvenin devamlılığını sağlayabilmek amacıyla, seferberlik ve savaş hali ile afet ve acil durumlarda uygulanmak üzere, Bakanlıkça hazırlanan planlar; ilgili kuruluşlar ve yetki belgesi sahipleriyle işbirliği içerisinde uygulamaya konulur.

(2) 16/7/1965 tarihli ve 697 sayılı Ulaştırma ve Haberleşme Hizmetlerinin Olağanüstü Hallerde ve Savaşta Ne Suretle Yürütüleceğine Dair Kanun ve ilgili mevzuat hükümleri saklıdır.

BEŞİNCİ KISIM

Tarifeli Taşımalar, Özellik Arzeden Faaliyetler ve Uluslararası Taşımalar

BİRİNCİ BÖLÜM

Tarifeli Taşımalar

Taşıma hattı ve taşıma güzergahına uyma zorunluluğu

MADDE 54  (1) B1 ve D1 yetki belgesi sahipleri, belirlenmiş olan ve hat çizelgesinde kayıtlı taşıma hattı ve/veya taşıma güzergahına yasal mücbir sebepler dışında uymak zorundadır. Bakanlıkça düzenlenecek hat çizelgesi elektronik belge olarak da düzenlenebilir. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 5 uyarma verilir.

Hat sayısı

MADDE 55  (1) B1 ve D1 yetki belgesi sahiplerinden; B1 yetki belgesi sahiplerine uluslararası ve/veya yurtiçi, D1 yetki belgesi sahiplerine yurtiçi olmak üzere, tarifeli taşımalarda kullanabileceği kayıtlı taşıtların karşılayacağı kadar taşıma hattı verilir. B1 ve D1 yetki belgesi sahiplerine ilk defa verilecek hatlar, dört aylık olarak düzenlenir. Düzenlenen hatlar, seferlerin doluluk oranları ve verimliliği gözetilerek uzatılır, azaltılır veya kaldırılır.

(2) D4 yetki belgesi sahiplerine tarifeli taşımalar için asgari bir hat verilir. Daha fazla verilecek hat sayısı, Bakanlıkça belirlenir.

(3) B1 yetki belgesi sahiplerinin, bir yerleşim yerine veya bir ülkeye, D1 yetki belgesi sahiplerinin ise bir yerleşim yerine yönelik taşıma hatlarında yapacağı birden fazla sefer için, faaliyette bulunacağı taşıma hattının mesafesi, taşıt belgesinde kayıtlı taşıt sayısı, sefer başına ortalama yolcu sayısı, doluluk oranı ile mola, ara duraklar ve/veya gümrükte geçen süreler de dikkate alınarak günlük, haftalık ve/veya aylık toplam sefer sayısı belirlenir. Yetki belgesi sahibine verilmiş hat sayısı ile bu hatlardaki seferleri karşılayacak taşıt sayısının kaybedilmesi halinde, mevcut taşıt sayısına göre yapabileceği hat ve sefer sayısının yeniden belirlenmesi zorunludur.

(4) B1 yetki belgesi sahiplerine uluslararası taşıma hattı verilebilmesi için; taşıma yapılacak ülkede yerleşik bir firma ile karşılıklı olarak kullanacakları taşıma hatları için imzalanmış ve her iki ülkenin resmi makamlarınca onaylanmış bir anlaşmanın Bakanlığa sunulması şarttır.

(5) B1 yetki belgesi sahiplerine verilen taşıma hatlarında yapılacak seferlere karşılık, izin verilen sefer sayısına dahil edilmeden, yabancı menşeili firmanın da, aynı hat için aynı sayıda sefer yapmasına izin verilir.

(6) B1 yetki belgesi sahipleri, anlaşma yaptıkları yabancı menşeili firmanın yapacağı taşıma sonucunda, bu Yönetmeliğe aykırılıklardan ve ortaya çıkacak mağduriyetlerden, bu Yönetmelikte uyarma gerektiren yaptırımlar çerçevesinde sorumludurlar.

(7) B1 yetki belgesi sahiplerinin anlaşma yaptıkları yabancı menşeili firmalar; yetki belgesi sahibiyle yaptıkları yolcu taşıma anlaşmasına istinaden verilmiş hatta belirtilen kalkış, ara durak ve varış noktalarını da, ülkesinden getirdiği yolcuları Türkiye sınırları dahilinde yalnızca indirmek için, Türkiye’den götüreceği yolcuları da, yalnızca bindirmek için kullanabilir. Bu fıkraya aykırı hareket eden yabancı taşıta, Kanunun 26 ncı maddesinin birinci fıkrasının (ğ) bendinde belirtilen miktarda idari para cezası uygulanır. Yabancı menşeili firmanın anlaşma yaptığı B1 yetki belgesi sahibine ise 20 uyarma verilir.

(8) B2 yetki belgesi eki taşıt belgesinde kayıtlı taşıtın/taşıtların yurtiçine girdiği tarihten itibaren 48 saat geçmedikçe veya Bakanlıkça özel izin düzenlenmediği sürece, aynı taşıtın/taşıtların yeniden yurtdışına çıkışlarına izin verilmez.

Ücret tarifeleri

MADDE 56  (1) Yolcu terminalleri ile tarifeli yolcu ve kargo taşımacılığı faaliyetleri ücret tarifesine tabidir.

(2) Yolcu terminalleri, tarifeli yolcu ve kargo taşımaları ile ilgili ücret tarifeleri, yetki belgesi sahiplerince, Bakanlıkça belirtilen usul ve esaslar çerçevesinde fiziki veya E-Devlet üzerinden elektronik olarak hazırlanır. Bu ücret tarifelerinin uygulamaya konulmasından önce, Bakanlık tarafından ücret tarifelerine fiziki veya elektronik olarak “görülmüştür” şerhinin verilmesi zorunludur. Ücret tarifesi elektronik belge olarak da düzenlenebilir. Bu fıkraya aykırı hareket edenlere, Kanunun 26 ncı maddesinin birinci fıkrasının (g) bendinde belirtilen miktarda idari para cezası uygulanır.

(3) Yetki belgesi sahipleri; “görülmüştür” şerhi verilmiş ücret tarifelerini;

a) Alıcı, gönderici ve yolcuya fiili olarak hizmet verilen merkezi adresi, şube ve acentelerinde görülebilecek bir yere asmak veya bu yerlerde elektronik olarak görüntülemek,

b) Bir örneğini yolcu taşıması yapan taşıtlarında bulundurmak,

zorundadırlar. Bu fıkranın; (a) bendine aykırı hareket edenlere, Kanunun 26 ncı maddesinin birinci fıkrasının (g) bendinde belirtilen miktarda idari para cezası, (b) bendine aykırı hareket edenlere, 5 uyarma verilir.

(4) Yolcu taşımaları için düzenlenecek ücret tarifeleri, aynı hat ve güzergah üzerinde gidiş ve dönüşte aynı olur. Aynı hat ve güzergah üzerinde gidiş ile dönüş için değişik ücret tarifesi uygulanamaz. Bu fıkraya aykırı hareket edenlere, Kanunun 26 ncı maddesinin birinci fıkrasının (g) bendinde belirtilen miktarda idari para cezası uygulanır.

(5) Yetki belgesi sahipleri, tespit edilmiş ücret tarifelerinin üzerinde ücret alamaz ve %30’dan fazla indirim uygulayamazlar. Ancak, tarifeli yolcu taşımacıları önceden Bakanlıktan izin almak suretiyle yılda bir kez ve 4 ayı geçmemek üzere, sefere çıkardığı taşıtın toplam koltuk sayısının %10’unu aşmayacak sayıdaki koltuk için %30 indirim sınırlamasına tabi olmaksızın özel indirim uygulayabilirler. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine her tespit için 5 uyarma verilir.

(6) Ücret tarifeleri asgari dört aylık, azami bir yıllık sürelerle belirlenir. Bakanlık, taşıma maliyetlerine etki eden unsurların önemli orandaki artış ve azalışlarını dikkate alarak bu süreleri değiştirebilir.

(7) Ücret tarifesinin bitim tarihini takip eden otuz günlük süre içinde yeni ücret tarifesi için Bakanlığa müracaatta bulunulmazsa; ücret tarifesi, bitim tarihi itibariyle süresi dolan tarife için belirlenen süre kadar başka bir işleme gerek kalmaksızın uzar ve geçerli olur. Süresi dolan ücret tarifesi, otuz günlük müracaat süresi içinde de geçerlidir.

(8) Ücret tarifelerinin geçerlilik süresini tamamlayan yetki belgesi sahipleri, bu sürenin sonunda fazla ücret içeren yeni bir ücret tarifesi alabilecekleri gibi, aynı veya daha düşük ücret içeren yeni bir ücret tarifesi de alabilirler.

(9) Yetki belgesi sahipleri, “görülmüştür” şerhi verilen ücret tarifelerini en geç beş gün içinde faaliyette bulundukları şube ve acentelerine bildirmek zorundadırlar. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 3 uyarma verilir.

(10) 6 yaşın altında olan çocuklar yolcu taşıma bileti düzenlenmeksizin kucakta seyahat edebilir. Ancak, 12 yaş altındaki çocuklar için ayrı koltuk talep edilmesi halinde, bilet ücreti geçerli ücret tarifesi üzerinden %30 indirimli düzenlenir. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 5 uyarma verilir.

(11) Yetki belgesi sahipleri,  en az %40 oranında engelli olduğunu belgeleyen kişilere; 20 koltuğa kadar olan taşıtlar için 1 kişiye, 20 koltuktan fazla koltuğa sahip taşıtlar için ise en fazla 2 kişiye, geçerli ücret tarifesi üzerinden bilet ücretinde %40 indirim uygular. Ancak, aynı taşıtla taşınacak engelli yolcu sayısının 20 koltuğa kadar olan taşıtlarda 1’den fazla, 20 koltuktan fazla koltuğa sahip taşıtlarda ise 2’den fazla olması halinde, her fazla engelli yolcu için, geçerli ücret tarifesi üzerinden bilet ücretinde %30 indirim uygulanır. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 5 uyarma verilir.

(12) Yetki belgesi sahipleri, ücret tarifelerini kendilerine ait internet sitelerinde yayımlamak zorundadırlar. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 3 uyarma verilir.

(13) Geçerli ücret tarifeleri, Bakanlıkça belirlenen resmi internet sitelerinde kamuoyunun bilgisine ve kullanımına sunulabilir.

(14) Uluslararası tarifeli yolcu ve kargo taşımalarında taraflar arasında yapılan sözleşme hükümlerine göre işlem yapılır ve uygulanır.

(15) Tarifeli yolcu taşımacılığı yapan yetki belgesi sahipleri, “görülmüştür” şerhi verilen ücret tarifelerindeki, kalkış, ara durak ve varış noktalarında meydana gelen/gelebilecek değişiklikler ile verilmiş hattın iptali veya yeni hat almaları halinde, bu değişikliklerin meydana geldiği tarih esas olmak üzere, bu değişikliklere ilişkin gerekli işlemleri 7 iş günü içerisinde bu maddeye göre tamamlamak zorundadırlar. Ancak, bu fıkraya göre yapılacak değişikliklerde, yedinci fıkrada belirlenen süreler işletilmez. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 5 uyarma verilir.

(16) Yolcu terminali işletmeciliği faaliyetinde bulunacak yetki belgesi sahipleri, yetki belgeleri kapsamındaki faaliyetlerin bir kısmını veya tamamını ücretsiz olarak verebilir. Ancak, ücretsiz olarak verilen hizmetler için de, hizmetin ücretsiz olduğunu gösterir tarifenin düzenlenmesi zorunludur. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 5 uyarma verilir.

Zaman tarifeleri

MADDE 57 – (1) Tarifeli yolcu taşımaları zaman tarifesine tabidir.

(2) Tarifeli yolcu taşımacılığı faaliyetinde bulunacak yetki belgesi sahipleri tarafından hazırlanan zaman tarifeleri, Bakanlıkça belirtilen usul ve esaslar çerçevesinde fiziki veya E-Devlet üzerinden elektronik olarak hazırlanır. Bu zaman tarifelerinin uygulamaya konulmasından önce, Bakanlık tarafından fiziki veya elektronik olarak onaylanmış olması zorunludur. Zaman tarifesi elektronik belge olarak da düzenlenebilir. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 5 uyarma verilir.

(3) Tarifeli yolcu taşımacılığı faaliyetinde bulunacak yetki belgesi sahipleri, onaylanmış zaman tarifelerini, fiili olarak faaliyet gösterdikleri merkezi adres, şube ve acentelerinde görülebilecek bir yere asmak veya bu yerlerde elektronik olarak görüntülemek, ayrıca bir örneğini yolcu taşıması yapan taşıtlarında bulundurmak zorundadırlar. Bu fıkraya aykırı hareket edenlere, Kanunun 26 ncı maddesinin birinci fıkrasının (g) bendinde belirtilen miktarda idari para cezası uygulanır.

(4) Yetki belgesi sahipleri onaylanmış zaman tarifelerini beş gün içinde faaliyette bulunduğu şube ve acentelerine bildirmek zorundadırlar. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 3 uyarma verilir.

(5) Yetki belgesi sahipleri geçerli zaman tarifelerini kendilerine ait internet sitelerinde yayımlamak zorundadırlar. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 3 uyarma verilir.

(6) Geçerli zaman tarifeleri, Bakanlıkça belirlenen resmi internet sitelerinde kamuoyunun bilgisine ve kullanımına sunulabilir.

(7) Zaman tarifeleri, hat ve güzergahların mesafesi ve durumu ile taşıt belgelerinde kayıtlı taşıt sayısı dikkate alınarak düzenlenir.

(8) Tarifeli yolcu taşımalarında; Bakanlıkça onaylanmış zaman tarifesinde yer almayan bir saate yolcu taşıma bileti düzenlenemez. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 10 uyarma verilir.

(9) Tarifeli yolcu taşımalarında; Bakanlıkça onaylanmış zaman tarifesinde yer alan her sefer için taşıt tahsis edilmesi ve seferin yapılması zorunludur. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 3 uyarma verilir.

(10) Tarifeli yolcu taşımalarında; Bakanlıkça onaylanmış zaman tarifesinde yer alan bir saatin 10 dakika öncesi veya sonrasına ek sefer konulabilir. Bu ek sefer için yolcu taşıma bileti düzenlenmesi ve taşıt tahsis edilmesi zorunludur. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 10 uyarma verilir.

(11) Tarifeli yolcu taşımacılığı yapan yetki belgesi sahipleri, onaylanmış zaman tarifelerindeki, kalkış, ara durak ve varış noktalarında meydana gelen/gelebilecek değişiklikler ile verilmiş hattın iptali veya yeni hat almaları halinde, bu değişikliklerin meydana geldiği tarih esas olmak üzere, bu değişikliklere ilişkin gerekli işlemleri 7 iş günü içerisinde bu maddeye göre tamamlamak zorundadırlar. Bu fıkrada verilen ve değişikliğin giderilmesi için tanınmış süre, bu maddede öngörülen yaptırımların uygulanmaması için gerekçe gösterilemez. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 5 uyarma verilir.

(12) Uluslararası tarifeli yolcu taşımalarında taraflar arasında yapılan sözleşme hükümlerine göre işlem yapılır ve uygulanır.

Taşıma hatları ile ücret ve zaman tarifelerinin düzenlenme esasları

MADDE 58  (1) B1 ve D1 yetki belgesi sahiplerinin, hat, hatta bağlı güzergah, zaman ve ücret tarifeleri, aşağıdaki usullere göre düzenlenir. Buna göre;

a) Taşıma hattı ve hattaki güzergah tespitinde:

1) Yetki belgesi sahiplerinin; faaliyette bulunmak istedikleri taşıma hattı ve güzergahındaki, kalkış, ara durak ve varış noktalarının, T1 veya T2 yetki belgeli yolcu terminallerinden yapılması esastır.

2) Yetki belgesi sahiplerinin; merkezi adres, şube veya acentelerinin bulunduğu, seferlerin kalkış, ara durak ve varış noktalarında en az bir yolcu terminaline bağımsız olarak veya birlikte sahip olmaları veya bu terminalin kullanma hakkını haiz olmaları gerekmektedir.

3) T1 veya T2 yetki belgesi bulunmayan noktalar ile yolcu terminallerinde yer bulunmaması veya terminal işletmecileri tarafından yer tahsis edilmemesi/edilememesi hallerinde, ilgili mahalli makamlarca yolcuların asgari ihtiyaçlarını karşılayacak fiziki şartları haiz bir yer tahsis edilmiş veya belirlenmiş olması ve bu yerlerle ilgili mahalli makamlarca düzenlenen resmi belgenin yetki belgesi sahibi tarafından Bakanlığa sunulması gerekmektedir.

4) (3) numaralı alt bentte belirtilen hususlara göre, terminalde yer olmaması veya mahalli makamlarca uygun bir yer tahsis edilmemesi/edilememesi halinde, aynı alt bentteki hususlar sağlanıncaya kadar, ilgili ilin mülki idare amirinin vereceği yer izni ve bu izne ilişkin Bakanlığın onayı ile bu yer, kalkış/ara durak/varış yeri olarak değerlendirilir.

5) D4 yetki belgeleri hariç, iliçi iki nokta arası için taşıma hattı düzenlenmez.

b) Ücret ve zaman tarifelerinin düzenlenmesi için;

1) Yetki belgesi sahibinin, (a) bendinde belirtilen esaslara göre hat ve güzergah almış olması,

2) Düzenlenmiş hat/hatlarda belirtilen noktalara göre, ücret ve zaman tarifelerinin, 56 ncı ve 57 nci maddelere göre hazırlanması,

gerekmektedir.

İKİNCİ BÖLÜM

Uluslararası Taşımalar

Uluslararası taşımaların kapsamı

MADDE 59  (1) Uluslararası yolcu ve eşya taşımaları;

a) Türkiye’ye karayoluyla veya demiryoluyla herhangi bir hudut kapısından giren veya Türkiye’nin herhangi bir deniz limanına deniz yoluyla gelen yüklü karayolu taşıtlarının, herhangi bir aktarma olmadan yapacağı transit taşımaları,

b) Türkiye’ye demiryolu, denizyolu veya havayoluyla gelen yolcunun, eşyanın ve kargonun varış yerlerinden karayolu taşıtlarıyla üçüncü ülkelere yapılan taşımaları,

c) Türkiye’den karayolu taşıtları ile diğer ülkelere yapılan ikili taşımaları,

ç) Diğer ülkelerden karayolu taşıtları ile Türkiye’ye yapılan ikili taşımaları,

d) İndirme, bindirme ve/veya yükleme, boşaltma yerleri, taşımayı yapan taşıtın ait olduğu ülke dışındaki ülkeler olan üçüncü ülke taşımalarını,

e) Türkiye’ye demiryolu veya denizyoluyla gelen dolu veya boş yabancı plakalı römork veya yarı römorkların yurtiçine veya üçüncü ülkelere veya tersi yönde çekilmelerini veya taşınmalarını,

kapsar.

Uluslararası taşıma yetkisi

MADDE 60  (1) 59 uncu maddenin birinci fıkrasının (a), (c), (ç) ve (d) bentleri kapsamındaki taşımalar, uluslararası taşımacılık alanında Bakanlıktan yetki belgesi almış kişilerin taşıt belgelerinde kayıtlı taşıtlar ve ikili ve çok taraflı uluslararası karayolu taşıma anlaşmalarına göre taşıma yapmaya yetkili veya Bakanlıkça özel izin belgesi verilmiş yabancı plakalı taşıtlarla yapılabilir.

(2) 59 uncu maddenin birinci fıkrasının (b) ve (e) bendi kapsamındaki taşımalar, uluslararası taşımacılık alanında Bakanlıktan yetki belgesi almış gerçek veya tüzel kişilerin taşıt belgelerinde kayıtlı taşıtlarla yapılabilir/yaptırılabilir.

(3) Birinci ve ikinci fıkralarda taşıma yetkisi verilen taşıtların hangi ülke, hangi kara hudut kapısı, deniz limanı, hava limanı veya alanı, demiryolu istasyonu veya garından taşıma yapacağı Bakanlıkça belirlenir.

(4) Gerekli hallerde, 59 uncu maddenin birinci fıkrasının (b) bendi kapsamındaki taşımalar için yabancı plakalı taşıtlara Kanunun 13 üncü maddesinin ikinci fıkrası çerçevesinde taşıma yetkisi verilebilir.

(5) Yabancı plakalı taşıtlara bu madde kapsamında verilen taşıma yetkisi; Türkiye’ye veya Türkiye’den veya Türkiye üzerinden taşıma yapma izni veren geçiş belgesi veya özel izin belgesi olmadan kullanılamaz. Ancak;

a) İtfaiye hizmetleri ile ilgili taşımalar,

b) Ambulans taşımaları,

c) Cenaze taşımaları,

ç) Seferberlik ve savaş hali, gerginlik ve buhran dönemleri, olağanüstü hal ve afet ve acil durumlar ile ev sahibi ülke desteği kapsamında NATO harekatları/tatbikatları dahilinde yapılan taşımalarda ilaç, alet ve tıbbi teçhizatlar ile gerekli diğer malzemelerin taşınması,

d) Kamu hizmeti çerçevesinde yapılan posta taşımaları,

e) Arıza, kaza veya benzeri durumlardaki taşımalar,

f) Mütekabiliyet esasına göre, taşıma kapasitesi 3,5 tonu veya toplam yüklü ağırlığı 6 tonu geçmeyen taşıtlarla yapılan eşya taşımaları,

için yabancı plakalı taşıtlardan yukarıdaki geçiş/izin belgelerinden hiçbiri aranmaz.

(6) Oto taşımaları ve özelliği olan taşımalar için imal edilmiş özel donanımlı taşıtlar hariç, taşıma kapasitesi 10 tondan az olan taşıtlara geçiş belgesi tahsis edilmez.

(7) Yabancı plakalı taşıtlar, Türkiye sınırları dâhilinde iki nokta arasında taşıma yapamazlar. Bu fıkraya aykırı hareket edenlere, Kanunun 26 ncı maddesinin birinci fıkrasının (ğ) bendinde belirtilen miktarda idari para cezası uygulanır.

(8) Türkiye’nin taraf olduğu ikili ve çok taraflı uluslararası anlaşma ve sözleşmelerin hükümleri saklıdır.

Sınır kapıları ve tampon bölgelerdeki yasak haller

MADDE 61 – (1) Seferberlik ve savaş hali, gerginlik ve buhran dönemleri, olağanüstü hal ve afet ve acil durumlarda, sınır mülki idare amirinin vereceği izin dışında;

a) İlgili mevzuata aykırı olarak, yolcu, eşya ve kargolar karayolu ile sınır kapılarına ve tampon bölgelere taşınamaz. Bu bende aykırı hareket edenlere, Kanunun 26 ncı maddesinin birinci fıkrasının (h) bendinde belirtilen miktarda idari para cezası uygulanır.

b) Sınır kapılarında ve tampon bölgelerde, eşyanın ve kargonun aktarılması, boşaltılması ve depolanması yapılamaz. Uluslararası eşya ve kargo taşımalarında aktarma ve boşaltma işlemleri; sınır kapılarının dışındaki diğer gümrüklü sahalarda ve yetkili gümrük idarelerinin gözetiminde yapılır. Bu bende aykırı hareket edenlere, Kanunun 26 ncı maddesinin birinci fıkrasının (h) bendinde belirtilen miktarda idari para cezası uygulanır.

c) Sınır kapılarında ve tampon bölgelerde yolcu aktarma, indirme, bindirme yapılamaz. Yolcuların sınır kapısından yaya olarak geçmek suretiyle bir başka taşıta binmesine müsaade edilmez. Bu bende aykırı hareket edenlere, Kanunun 26 ncı maddesinin birinci fıkrasının (h) bendinde belirtilen miktarda idari para cezası uygulanır.

(2) Bakanlıkça, sınır kapılarındaki fiziksel altyapının kapasitesi veya ticari taşımacılık yoğunluğu dikkate alınarak, uluslararası taşımaları daha düzenli, güvenli ve seri kılmak amacıyla; hususi tescil edilmiş otomobiller dahil tüm taşıtlar için sınır kapılarından yapılan giriş/çıkışlara yönelik günlük, aylık veya yıllık olarak; araç cinsi ve sayısı ile sefer sayısı bakımından sınırlama getirilebilir.

Kota uygulaması, anlaşmasız ülkelere ait taşıt izinleri ve yabancı plakalı taşıtların trafik mevzuatına uyma zorunluluğu

MADDE 62  (1) İkili, üçüncü ülke ve transit taşımalarda, yurtiçi taşımaları aksatmamak ve/veya Türkiye üzerinden yapılan uluslararası taşımaları daha düzenli, güvenli ve seri kılmak ve/veya çevrenin korunması amaçlarıyla, gerektiğinde diğer taşıma sistemleriyle birlikte ve tamamlayıcı olmak üzere altyapının fiziksel sınırları ile güzergâhların belirlenmesine ilişkin mevzuat çerçevesinde Bakanlıkça kota sistemi uygulanabilir.

(2) Türkiye ile uluslararası karayolu taşımacılık anlaşması olmayan ülkelere ait taşıtlarla, Türkiye’ye veya Türkiye’den veya Türkiye üzerinden yapılacak taşımalarda kullanılacak her bir taşıt için Bakanlıktan izin alınması şarttır.

(3) Türkiye’ye veya Türkiye’den veya Türkiye üzerinden taşıma yapan yabancı plakalı taşıtların 2918 sayılı Kanun ve Karayolları Trafik Yönetmeliğinde öngörülen kurallara uyması zorunludur.

Geçiş ücretleri

MADDE 63 – (1) Karayolunun bakımı, korunması ile karayolu ve taşımanın yönetimine ilişkin giderlere katkıda bulunmak üzere yabancı plakalı taşıtlardan, Euro veya karşılığı Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankasınca değeri ilan edilen değiştirilebilir döviz veya Türk Lirası olarak geçiş ücreti alınır.

(2) Köprü, tünel ve otoyol ücreti gibi karayolu alt yapısının kullanılmasından alınan ücret ile eşya/kargo ve taşıtlar için yapılan hizmetlerin ücretleri bu geçiş ücretlerine dâhil değildir.

(3) Bakanlık, geçiş ücretlerini tespit etmeye, arttırmaya, indirmeye veya kaldırmaya yetkilidir.

(4) Bu ücretlerin tahakkuku Bakanlıkça, tahsili ise sınır kapılarındaki Maliye Bakanlığına bağlı muhasebe birimlerince veya görevlendirilmiş muhasebe yetkilisi mutemetlerince yapılır.

(5) Türkiye’ye giriş gümrük kapılarında ödenmesi gereken geçiş ücretlerinin ödenmediği veya eksik ödendiğinin tespiti halinde, ödenmeyen veya eksik ödenen ücretler üç katı olarak alınır.

(6) Bu madde kapsamındaki uygulamaya yönelik düzenlemeler ile geçiş ücretleri, Bakanlık tarafından hazırlanarak Resmî Gazete’de yayımlanacak bir tebliğ ile belirlenir.

(7) Türkiye’nin taraf olduğu ikili ve çok taraflı uluslararası anlaşma ve sözleşmelerin hükümleri saklıdır.

(8) 60 ıncı maddenin beşinci fıkrasında sayılan taşımalardan geçiş ücreti alınmaz.

ALTINCI KISIM

Denetim ve Tutanaklar, İdari Para Cezaları ve Diğer İdari Yaptırımlar

BİRİNCİ BÖLÜM

Denetim ve Tutanaklar

Denetim

MADDE 64 – (1) Yetki belgesi sahiplerinin Kanun ve bu Yönetmelik kapsamında yer alan faaliyetleri Bakanlığın denetimine tabidir.

(2) Bakanlık yapacağı denetimleri; kendisinin yanı sıra, 655 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 28 inci maddesinin ikinci fıkrasının (c) bendinin verdiği yetkiye dayanarak, Kanunun 27 nci ve bu Yönetmeliğin 65 inci ve 66 ncı maddelerinin yetkili kıldığı personel eliyle yapar.

(3) Bakanlık ve yetkili diğer kurum ve kuruluşlar, denetim faaliyetleri sırasında işbirliği içerisinde ve koordineli olarak görev yapar.

(4) Denetim yapmakla görevli/yetkili olanlar tarafından yetki belgesi sahiplerinden istenilen belgelerin verilmesi zorunludur. Bu fıkraya uymayan yetki belgesi sahiplerine 5 uyarma verilir.

(5) Kanun ve bu Yönetmeliğe göre yapılacak denetimlere ilişkin usul ve esaslar, Bakanlıkça belirlenir.

(6) Denetimle ilgili diğer mevzuat hükümleri saklıdır.

Denetimle görevli ve yetkili kuruluşlar

MADDE 65  (1) Bakanlık, İçişleri Bakanlığı, Gümrük ve Ticaret Bakanlığının sınır kapılarındaki birimleri, terminallerdeki belediye zabıta birimleri, Kanun ve bu Yönetmeliğin kendilerine yüklediği görev ve yetkileri doğrudan yerine getirir ve kullanırlar.

Denetimle görevli ve yetkili kılınanlar ve bunlarla ilgili hususlar

MADDE 66  (1) Kanunda yazılı idarî para cezalarını uygulamaya Kanunun 27 nci maddesinde belirtilen kişiler yetkilidir.

(2) İhlal tespit tutanağı düzenleyebilecek personel aşağıda sayılmıştır:

a) Bakanlıkça yetkili kılınmış;

1) Karayolu Düzenleme Genel Müdürlüğü personeli.

2) Bakanlık Bölge Müdürlükleri personeli.

b) Trafik polisi ve zabıtası.

c) Trafik polisinin görev alanı dışında kalan yerlerde rütbeli jandarma personeli.

ç) Gümrük ve Ticaret Bakanlığının sınır kapılarında görev yapan gümrük muhafaza ve gümrük muayene memurları ile bunların amirleri.

d) Terminallerde görevli belediye zabıtası.

(3) 213 sayılı Kanun uyarınca inceleme ve yoklama yapmaya yetkili olanlar, yaptıkları/yapacakları inceleme ve yoklamalarda, bu Yönetmelikte yer alan kurallara aykırı olarak yapılmış bir faaliyete istinaden düzenlenmiş fatura veya fatura yerine geçen belge tespit etmeleri halinde; ilgililer hakkında Kanunun öngördüğü idari para cezalarının uygulanmasını teminen bu durumu Bakanlığa bildirmekle görevlidirler.

(4) Denetimle görevli ve yetkili kılınanlar, Kanun ve bu Yönetmelik esaslarına göre denetim görevlerini yerine getirmek ve denetimler sırasında tespit ettikleri kusurlar ve ihlaller için tutanak düzenlemekle yükümlüdürler.

(5) Bakanlık, uyarılmasına rağmen denetim görevini aksatanları ilgili idari ve adli mercilere bildirir.

İhlal ve idari para cezası karar tutanağı düzenlenmesi

MADDE 67 – (1) Kanunda öngörülen ve bu Yönetmelikte belirtilen kusurları ve/veya ihlalleri işleyenler hakkında, 66 ncı maddede belirtilen görevliler tarafından idari para cezası ve/veya ihlal tespitine dair tutanak düzenlenir.

(2) Tutanaklar, para cezası gerektiren kusurlar için idari para cezası karar tutanağı, uyarma gerektiren mevzuat ihlalleri için ihlal tespit tutanağı olmak üzere iki şekilde düzenlenir.

(3) Birden fazla kusurun bir arada işlenmesi halinde her kabahat için ayrı idari para cezası karar tutanağı düzenlenir.

(4) Birden fazla mevzuat ihlalinin bir arada işlenmesi halinde her ihlal için ayrı ihlal tespit tutanağı düzenlenir.

(5) İdari para cezalarına ilişkin diğer hususlarda Maliye Bakanlığınca yayımlanan mevzuat esas alınır.

(6) Bu maddeye göre düzenlenecek tutanaklar, elektronik olarak da düzenlenebilir. Elektronik olarak düzenlenecek tutanaklara ilişkin hususlar, Bakanlıkça düzenlenir.

Tutanakları düzenleyenlerin yükümlülüğü ve tutanakların muhafazası

MADDE 68  (1) Tutanak düzenleyenler tutanaklarla ilgili aşağıdaki yükümlülüklere uymak zorundadır. Buna göre:

a) Tutanaklara, mensubu olduğu kurumun veya birimin adı bulunan kaşe veya damgayı basmak veya bu kurumun veya birimin adını yazmak.

b) Tutanaklara, kendi adını, soyadını, görev unvanını ve sicil numarasını yazarak veya bu bilgilerin bulunduğu kaşe veya damgayı her nüshasına basarak imza etmek.

c) Tutanakları, tebliğ yerine geçmek üzere, hakkında işlem yapılana veya temsilcisine imza ettirmek ve bir nüshasını vermek.

ç) Tutulan tutanaklarda, tutanak tutulan yer, tarih, saat ve dakikayı belirtmek.

d) Tutanakları imza etmekten kaçınanlar için “imza etmedi” kaydı koymak.

e) Zorunlu hallerde sorumlular için “gıyabında” yazarak kayıt koymak.

f) Tutanakların birer örneğini, tutanağın düzenlendiği tarihten itibaren en geç 30 takvim günü içerisinde Bakanlığa göndermek.

(2) Fiziki ortamda basılmış olan idari para cezası ve/veya ihlal tespit tutanakları, 66 ncı maddede belirtilen kişilere bir tutanakla teslim edilir ve bu kişilerden yine bir tutanakla teslim alınır ve kontrolü yapılarak muhafaza edilir.

(3) Bakanlığa gönderilen tutanak nüshaları, Bakanlığın ilgili birimi tarafından incelenir, değerlendirilir ve tutanak seri/sıra numarasına göre muhafaza edilir. Tutanak serilerinde eksiklik bulunan nüshalar hakkında, ilgili birim nezdinde inceleme ve araştırma yapılır. Eksik olan nüshalara ilişkin kusuru bulunan personel hakkında, kurumları nezdinde gerekli idari işlemler yapılır.

(4) Kanun ve bu Yönetmeliğe göre tespit edilen kusur ve/veya ihlallere ilişkin gereken yaptırımın yapılmadığının veya eksik yapıldığının Bakanlıkça tespiti halinde, İdari Para Cezalarına ilişkin hususlarda 30/3/2005 tarihli ve 5326 sayılı Kabahatler Kanununda öngörülen hükümler saklı kalmak kaydıyla, tespitin durumuna göre İdari Para Cezası veya İhlal Tespit Tutanağı gıyaben düzenlenir/düzenlettirilir.

İKİNCİ BÖLÜM

Diğer İdari Yaptırımlar

Uyarma

MADDE 69  (1) Yetki belgesi sahiplerine uyarma verilmesini gerektiren ayrı ayrı her bir ihlal için verilen uyarmanın tebliğ edildiği tarihten itibaren, uyarmaya konu olan ihlalin giderilmesi için onbeş gün beklenilir. Uyarmaya konu olan ihlalin devam etmesi halinde aynı yaptırım yeniden uygulanır ve bu süreç ihlal giderilinceye kadar tekrarlanır.

(2) 40 ıncı maddenin yirminci fıkrasının (a) bendinde belirlenen sermaye haricindeki diğer değişikliklere ilişkin verilmesi gereken uyarmalar, firmanın birden fazla yetki belgesi sahibi olması halinde, her yetki belgesi için ayrı ayrı uygulanır.

(3) Yetki belgesi sahiplerinin, 40 ıncı maddenin yirminci fıkrasının (a) bendinde belirlenen değişiklikleri, kısmen veya toplu olarak aynı Türkiye Ticaret Sicil Gazetesinde yayımlatarak yasal süresi geçtikten sonra bildirmeleri halinde, bu durum tek bir ihlal kabul edilir.

(4) Yenileme işlemi tamamlanmış yetki belgesi için, yenileme işleminden önce gerçekleşmiş olan, ancak uyarma verilmemiş ihlallere ilişkin uyarma verilemez.

(5) Yetki belgesi sahiplerinin, bu Yönetmeliğe göre verilen uyarmaları kaldırabilmeleri için, uyarma başına 60 Türk Lirasını, Bakanlık döner sermaye hesaplarına ödemeleri şarttır. Söz konusu ödemenin yapılmasından sonra uyarmalar kaldırılır. Bu ücret, her yıl bir önceki yıla ilişkin olarak  213 sayılı Kanun uyarınca belirlenen yeniden değerleme oranında her takvim yılı başından geçerli olmak üzere  arttırılır.

(6) Bakanlıkça, takvim yılı başından itibaren üç aylık dönemlerle re’sen yapılacak kontrollerde; yetki belgesi sahiplerinin, kontrol edilen dönem için, 40 ıncı maddenin üçüncü, dördüncü, altıncı ve onüçüncü fıkraları, 43 üncü maddenin üçüncü ve dördüncü fıkraları ile 44 üncü maddenin altıncı ve yedinci fıkralarındaki yükümlülüklerini yerine getirenlerin, kontrolü yapılan yetki belgesi faaliyetleri için, varsa daha önce verilmiş ve henüz kaldırılmamış olan uyarmalarından, toplam 20 uyarma iptal edilir. Bu fıkranın uygulanması sırasında, iptal edilebilecek toplam uyarma sayısının 20’den az olması halinde, iptal edilecek uyarma sayısı, mevcut olan uyarma sayısı olarak değerlendirilir. Ancak, bu fıkraya göre kaldırılmış olan uyarmaların, haksız yere iptal edildiğinin sonradan tespit edilmesi halinde, iptal edilen uyarmalar yeniden verilir.

Geçici durdurma ve yetki belgesi iptali

MADDE 70 – (1) 14 üncü maddedeki iptal hükmü hariç, diğer maddelerde belirtilen iptal işlemleri, 19 uncu maddede belirlenmiş süreler içerisinde de uygulanır.

(2) T türü yetki belgesi sahipleri hakkında bu Yönetmelikle geçici durdurma işlemi tesis edilmesi gerektiği hallerde, söz konusu yetki belgesi sahipleri hakkında geçici durdurma işlemi; 10 günlük geçici durdurma süresi boyunca 44 üncü maddenin dördüncü fıkrasının (b) bendi kapsamında herhangi bir ücret alınmaksızın faaliyetlerini sürdürmeleri şeklinde uygulanır. Terminal işletmecileri tarafından 44 üncü maddenin dördüncü fıkrasının (b) bendi kapsamında ücret alındığının tespit edilmesi halinde, terminal işletmecilerine ücret aldıkları her taşıt için 3 uyarma verilir.

(3) Yetki belgesi sahibine verilen ve kaldırılmamış olan uyarmaların sayısının 150 adede ulaşması ve bu hususun tebliğini izleyen 15 gün içinde ödeme yapılarak uyarmaların sayısının 150 adedinin altına düşürülmemesi halinde, ihlale konu olan yetki belgesinin faaliyeti geçici olarak durdurulur. Bu şekilde yetki belgesi kapsamında geçici olarak faaliyeti durdurulanların, gerekli ödemeyi yaparak uyarmaların sayısını 150 adedin altına düşürmeleri halinde, yetki belgesi faaliyetlerine izin verilir.

(4) 40 ıncı maddenin üçüncü, dördüncü, altıncı ve onüçüncü fıkraları, 43 üncü maddenin üçüncü ve dördüncü fıkraları ile 44 üncü maddenin altıncı ve yedinci fıkralarının; bir yıl içerisinde 30 kez ihlal edildiğinin tespiti halinde, firmanın ilgili yetki belgesi kapsamındaki faaliyeti üç gün süreyle durdurulur. Sürenin hesabında, ilk ihlalin tespit edildiği tarih esas alınır.

(5) 13 üncü maddenin altıncı fıkrası, 21 inci maddenin birinci fıkrası ile bu maddenin dördüncü fıkrasında belirtilen geçici durdurma işlemleri hariç olmak üzere, bu Yönetmeliğe göre yapılacak geçici durdurma işlemleri, geçici durdurma işleminin ilgili yetki belgesi sahibine bildirim tarihini takip eden otuzuncu günde yürürlüğe girer.

(6) 18 inci maddenin ikinci fıkrası ile 21 inci maddenin ikinci fıkrasında belirtilen iptal işlemleri, iptal işleminin yapıldığı tarihte; diğer iptal işlemleri ise iptal işleminin ilgili yetki belgesi sahibine bildirim tarihini takip eden otuzuncu günde ve yetki belgesinin geçerlik süresini aşmamak kaydıyla yürürlüğe girer.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Yenileme Hakkı Biten veya İptal Edilen Yetki Belgelerinin Yeniden Düzenlenmesi

Yenileme hakkı biten veya iptal edilen yetki belgeleri

MADDE 71  (1) 21 inci maddeye göre yapılmış iptal işlemleri hariç olmak üzere, iptal edilmiş veya 19 uncu maddeye göre yenileme hakkı bulunmayan yetki belgeleri için, yetki belgesi sahibi tarafından, aynı yetki belgesinin talep edilmesi halinde; bu Yönetmelikte öngörülen şartların sağlanması, aynı yetki belgesinden geçerli veya yenileme sürecinde olan bir yetki belgesinin bulunmaması ile mevcut yetki belgesi tam ücretinin % 50’sini ödemeleri halinde, yetki belgesi yeniden düzenlenir. Bu şekilde düzenlenen yetki belgesi eki taşıt belgesine kayıt edilecek taşıtlar için geçerli taşıt kartı ücreti tam olarak tahsil edilir.

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

İdari Para Cezası ve Diğer İdari Yaptırımların Birlikte Uygulanması

İdari para cezası ve diğer idari yaptırımların birlikte uygulanması

MADDE 72 – (1) Kanunda öngörülen idari para cezaları, Kanunda ve bu Yönetmelikte düzenlenen uyarma, geçici durdurma ve iptal gibi idarî müeyyidelerin uygulanmasına engel teşkil etmez.

(2) Birden fazla kabahatin bir arada işlenmesi halinde her kabahat için ayrı ayrı idari para cezası uygulanır.

(3) Kanun veya bu Yönetmeliğe muhalefet nedeniyle, elektronik ortamda tespit edilecek kabahat ve ihlal için, denetimle görevli Bakanlık personeli gıyaben işlem tesis eder.

YEDİNCİ KISIM

Belge Ücretleri, Yetki Devri, Çeşitli ve Son Hükümler

BİRİNCİ BÖLÜM

Belge Ücretleri

Belge ücretleri

MADDE 73 – (1) Bakanlıkça verilecek yetki belgeleri ve taşıt kartlarından Ek-1’de belirtilen ücretler alınır. Ücreti alınmadan yetki belgeleri ve taşıt kartları verilmez. Yetki belgesinin yenilenmesinde ve zayiinde ücretin % 15’i alınır. Unvan, adres ve bağlı olduğu vergi dairesi ve vergi kimlik numarası (gerçek kişilerde T.C. kimlik numarası) değişikliğinden dolayı süresi bitmeden yenilenen yetki belgelerinden ve bu belgelere ait taşıt kartlarından ücret alınmaz.

(2) Birinci fıkrada belirtilen hükümler saklı kalmak kaydıyla, yetki belgesi yenilenmesi sırasında yetki belgesi eki taşıt belgesinde kayıtlı olan her bir taşıt için veya 24 üncü maddenin üçüncü fıkrası gereğince düşümü yapılan taşıtlardan tescili değişmemiş ve düşüldükten sonra başka bir yetki belgesi eki taşıt belgesine ilave edilmemiş olan her bir taşıt için, taşıt kartı ücretinin %20’si alınır.

(3) 16 ncı maddenin yedinci fıkrası gereğince düzenlenecek yetki belgeleri için, yetki belgesi ücretinde % 95 indirim uygulanır.

(4) Bu Yönetmeliğe göre düzenlenmiş, geçerli ve iptal durumuna gelmemiş yetki belgesine sahip gerçek veya tüzel kişilerden,  R türü yetki belgesi olanların, L1, L2 veya M2 yetki belgelerinden herhangi birisini almak için veya L1, L2 veya M2 yetki belgelerinden herhangi birisine sahip olanların, R türü yetki belgesi almak için Bakanlığa müracaat etmeleri halinde, talep edilen yetki belgesi için 14 üncü ve 15 inci maddelerde belirlenmiş şartları sağlamaları kaydıyla, düzenlenecek yetki belgesinin ücretinde bir defaya mahsus olmak üzere %50 indirim uygulanır.

(5) Bu Yönetmeliğe göre düzenlenmiş yetki belgelerinin yenilenmesi sırasında, birinci fıkraya göre alınan yetki belgesi yenileme ücreti, yetki belgeleri için 14 üncü maddeye göre varsa uygulanmış olan indirim oranları esas alınarak tahsil edilir.

(6) Ek-1’de belirtilen ücretler, her yıl bir önceki yıla ilişkin olarak  213 sayılı Kanun uyarınca belirlenen yeniden değerleme oranında her takvim yılı başından geçerli olmak üzere  arttırılır.

(7) Düzenlenme işlemi tamamlanmış olan belgeler için ödenmiş olan ücretler iade edilmez ve geri ödenmez. Ancak, bir yetki belgesi iptal edildikten sonra aynı yetki belgesini yeniden alanların, ilk yetki belgesiyle ilgili iptal işleminin yargı kararıyla iptal edilmesi halinde, sonradan alınan yetki belgesi Bakanlıkça re’sen iptal edilir ve bu belge için ödenmiş yetki belgesi ve taşıt kartı ücretleri ilgilisine iade edilir. İlk yetki belgesi geçerli hale getirilerek iptal edildiği tarihteki taşıtlar yetki belgesi eki taşıt belgesine ücret alınmadan ilave edilir.

İKİNCİ BÖLÜM

Yetki Devri

Yetki devri

MADDE 74 – (1) Bakanlık, gerektiğinde teknik ve idari kapasite, teşkilat imkânları, hizmetin hızlı/etkin/yaygın olarak üretilmesi ilkelerini gözeterek; Kanunun 35 inci maddesinin verdiği yetkiye dayanarak, Kanun gereğince yerine getirmekle yükümlü olduğu görev ve yetkilerini aşağıda belirtilen usul ve esaslar çerçevesinde devredebilir.

a) Yetki devri, Bakanlık ile kamu kurum/kuruluşları, 18/5/2004 tarihli ve 5174 sayılı Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği ile Odalar ve Borsalar Kanunu kapsamına giren Birlik/Odalar arasında düzenlenecek protokol/sözleşme ile yapılır. Bu protokol/sözleşmede devredilecek yetkinin konusu, süresi ve mutabakata varılan hususlar açıkça belirtilir.

b) Yetki devri, devredilecek yetkinin niteliği gözetilmek suretiyle en az 1 yıl en fazla 5 yıl süreyle yapılır. Yetki devri, süresinin bitiminde yenilenebilir.

c) Yetki devredilmiş olanların bu Yönetmelik ve ilgili mevzuat hükümlerine uymaması halinde, Bakanlık tarafından 15 gün önceden yazılı olarak bildirimde bulunulmak suretiyle yapılmış olan yetki devri tek taraflı olarak iptal edilir.

ç) Bakanlık, devredilen yetkinin kullanımı ile ilgili olarak gerektiğinde her türlü denetimi yapar.

d) Bakanlık tarafından, devredilen yetkinin özelliğine göre aynı konuda birden fazla kamu kurum/kuruluşu veya birlik/odaya yetki devri yapılabilir.

e) Devredilen yetki kapsamında yetki verilenler tarafından üretilecek hizmet/hizmetler için alınacak/ödenecek ücretler Bakanlığın onayını gerektirir.

f) Bakanlık tarafından yapılacak yetki devri, düzenleme ve kural ihdası hususunu kapsayamaz ve bu hususta yetki devri yapılamaz.

g) 64 üncü, 65 inci ve 66 ncı madde hükümleri saklıdır.

ğ) Yetki devri, Bakanlığın bu konudaki görev, sorumluluk ve yetkisini ortadan kaldırmaz.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Çeşitli ve Son Hükümler

Karayoluyla yapılacak hac ve umre

MADDE 75 – (1) Karayoluyla yapılacak hac ve umre seyahatleri de bu Yönetmeliğin uluslararası yolcu taşımacılığı hükümlerine tabidir.

Alt düzenleyici işlemler

MADDE 76  (1) Bu Yönetmelik hükümlerinin uygulanması amacıyla, Bakanlıkça alt düzenleyici işlemler yapılabilir.

Sürelerin başlangıcı ve bitişi

MADDE 77  (1) Bu Yönetmeliğe göre düzenlenen belgelerde belirtilen geçerlilik tarihleri hariç diğer süreler, işlem tarihini izleyen günden itibaren işlemeye başlar. Tatil günleri sürelere dahildir. Sürenin son gününün tatil gününe rastlaması halinde, süre tatil gününü izleyen ilk iş günü mesai bitimine kadar uzar.

(2) Bu Yönetmelikte belirtilen ve belli bir süre içinde tekrarı halinde idari yaptırım gerektiren fiiller için söz konusu sürenin belirlenmesinde başlangıç tarihi olarak ilk fiilin işlendiği tarih esas alınır.

Bildirim

MADDE 78  (1) Bu Yönetmeliğe göre idari para cezaları, uyarmalar, geçici durdurma ve iptallere ilişkin bildirimler, 11/2/1959 tarihli ve 7201 sayılı Tebligat Kanununa ve ilgili diğer tebligat mevzuatına göre yapılır.

Olağanüstü şartlarda yapılacak düzenlemeler

MADDE 79 – (1) Bakanlık, seferberlik ve savaş hali, gerginlik ve buhran dönemi, olağanüstü hal ve afet ve acil durumlarda, ülkelerin bu konulardaki durum ve konumlarına göre bu Yönetmelikte uluslararası taşımalar ve faaliyetlerle ilgili hükümleri o ülkelere yönelik olarak belirli bir süre için değiştirebilir veya kaldırabilir.

Yürürlükten kaldırılan yönetmelik

MADDE 80 – (1) 11/6/2009 tarihli ve 27255 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Karayolu Taşıma Yönetmeliği yürürlükten kaldırılmıştır.

Yaptırım, şube ve belgelere ilişkin geçiş hükümleri

GEÇİCİ MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten önce H, R veya T türü yetki belgesi alarak merkezi adresleri ile birlikte şube adreslerinde de faaliyet göstermelerine izin verilen yetki belgesi sahiplerinin şubelerinde yürüttükleri faaliyetler için, bu Yönetmeliğin 16 ncı maddesinin altıncı fıkrasında belirtilen şart, yetki belgelerinin ilk yenileme tarihine kadar aranmaz.

(2) Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girmesiyle mülga olan Karayolu Taşıma Yönetmeliğine göre düzenlenmiş yetki belgeleri ile bu yetki belgeleri için uygulanmış yaptırımların, bu Yönetmelikte belirlenmiş şartlar çerçevesinde geçerlikleri devam eder.

(3) Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten önce adlarına C2 veya N2 yetki belgesi düzenlenmiş olan gerçek veya tüzel kişilerin, C2 yetki belgesini L2 yetki belgesiyle, N2 yetki belgesini L1 yetki belgesiyle bu Yönetmeliğin 20 nci maddesi çerçevesinde değiştirilmesini talep etmeleri halinde; değiştirilecek yetki belgesi ücreti bakımından 31/12/2018 tarihine kadar uygulanmak üzere, mülga Yönetmeliğe göre düzenlenen yetki belgeleri için 2017 yılı geçerli ücret tablosunda belirlenen ücretlerin iki katı ücret dikkate alınarak değişim işlemi sonuçlandırılır.

Bazı zorunluluklara ilişkin süre verilmesi

GEÇİCİ MADDE 2 – (1) 13 üncü maddenin birinci fıkrasının (ç) bendinin (3) numaralı alt bendi, 24 üncü maddenin ikinci fıkrasının (l) bendiyle belirlenen kamera ve kayıt cihazı, 38 inci maddenin birinci fıkrasında belirlenen bagaj bilgilerinin elektronik olarak eşleştirilmesi, 40 ıncı maddesinin üçüncü, dördüncü, altıncı ve onüçüncü fıkraları, 43 üncü maddesinin üçüncü ve dördüncü fıkraları ile 44 üncü maddenin altıncı ve yedinci fıkralarında belirtilen hükümlere uyma zorunluluğu, 31/12/2019 tarihine kadar uygulanmaz.

Finansal kiralamalı taşıtlar ile A1 yetki belgelerine ilişkin geçiş hükümleri

GEÇİCİ MADDE 3 – (1) 1/7/2009 tarihinden önce mülga 10/6/1985 tarihli ve 3226 sayılı Finansal Kiralama Kanunu kapsamında sağlanan taşıtlar, taşıt belgelerine özmal olarak kaydedilir ve bu taşıtlar finansal kiralama sözleşmesinin bitim tarihine kadar özmal taşıt olarak sayılmaya devam edilir.

(2) Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girmesiyle mülga olan Karayolu Taşıma Yönetmeliğinin geçici 1 inci maddesinin onüçüncü fıkrası kapsamında bulunan ve halen geçerliliği devam eden, tarifeli taşımacılık faaliyetinde bulunmak üzere düzenlenmiş A1 yetki belgesi sahipleri, yetki belgelerinin geçerlilik süresinin sonuna kadar tarifeli taşımacılık faaliyetlerine mevcut hat, güzergah ve taşıt sayılarını aşmamak kaydıyla devam edebilirler. Bu durumda olanların, yetki belgesinin geçerlilik süresinin bitiminde ise; durumlarını bu Yönetmeliğe uygun hale getirmiş olmaları kaydıyla yetki belgeleri yenilenir.

Muafiyetli K1 ve K3 yetki belgelerine ilişkin hükümler

GEÇİCİ MADDE 4 – (1) Mülga Karayolu Taşıma Yönetmeliğine göre, 25/2/2006 tarihine kadar K1 veya K3 yetki belgesi almak üzere başvuran ve bu başvuruya istinaden, 30/4/2007 tarihine kadar kendilerine yetki belgesi düzenlenen gerçek kişilerden; bu Yönetmeliğin 14 üncü maddesinde belirtilen asgari kapasite şartı, 40 ıncı maddesinin otuzdördüncü fıkrasında belirtilen orta düzey yönetici mesleki yeterlilik belgesine sahip olma veya bu belgeye sahip kişileri istihdam etme şartı aranmaz. Ancak bu durumda olan yetki belgesi sahiplerinin en az 1 adet özmal birim taşıta sahip olmaları şarttır.

Sözleşme fazlası olan taşıtlara ilişkin hükümler

GEÇİCİ MADDE 5 – (1) Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarih itibariyle L1, M1 ve N1 yetki belgesi sahiplerinin, taşıt belgesinde 25 inci maddede belirlenmiş sözleşmeli taşıt oranlarından daha fazla olan sözleşmeli taşıt sayısını 1/10/2018 tarihine kadar söz konusu maddeye uygun hale getirmeleri şarttır. Yetki belgesi sahiplerinden bu yükümlülüklerini 1/10/2018 tarihine kadar yerine getirmeyenlerin; sözleşmeli taşıt kullanım oranının aşıldığı cinsteki sözleşmeli taşıtları, en son ilave edilmiş olandan başlanılarak eski tarihe doğru, oran sağlanıncaya kadar Bakanlıkça taşıt belgesinden re’sen düşülür.

Yenileme ücretinin alınmaması ve A2 yetki belgelerine ilişkin geçiş hükümleri

GEÇİCİ MADDE 6 – (1) Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girmesiyle mülga olan Karayolu Taşıma Yönetmeliğinin geçici 11 inci maddesinin ikinci fıkrası kapsamında bulunan ve ilk yenileme işleminde yetki belgesi yenileme ücreti tahsil edilmeyecek olan yetki belgeleri için, ilk yenileme tarihinde yenileme ücreti alınmaz. Bu şekilde düzenlenen yetki belgesi eki taşıt belgesine kayıt edilecek taşıtlar için geçerli taşıt kartı yenileme ücreti tahsil edilir.

(2) Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten önce herhangi bir sınır kapısını kullanan A2 yetki belgeli gerçek veya tüzel kişilerin sayısı 12’den fazla ise, bu Yönetmelik hükümlerine göre A2 yetki belgeli gerçek veya tüzel kişiler, yetki belgeleri iptal edilmediği veya yenileme hakkını kaybetmediği müddetçe aynı kara sınır kapısını kullanmaya devam ederler.

Önceki ihlaller

GEÇİCİ MADDE 7 – (1) Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten önce gerçekleşmiş olan ihlallere ilişkin uyarma verilmez.

Yürürlük

MADDE 81 – (1) Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

MADDE 82  (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanı yürütür.

 

Eki için tıklayınız.

 

Net ücret alan çalışanlarda engelli indiriminin uygulanması hk.-EVREN ÖZMEN

Konu

:

Net ücret alan çalışanlarda engelli indiriminin uygulanması hk. ekran-resmi-2017-02-12-21-40-45

 

İlgi

:

28/03/2017 tarih ve 370875 evrak kayıt numaralı özelge talep formunuz.

 

İlgide kayıtlı özelge talep formunda, firmanız tarafından sendikayla yapılan toplu sözleşme kapsamında net ücret üzerinden anlaşma sağlandığı, firmanızda, Gelir Vergisi Kanununa göre engelli indiriminden faydalanan işçilerinizin bulunduğu, net ücret anlaşması yapıldığından işçilerin maaşlarına asgari geçim indirimi dışında herhangi bir vergi avantajı veya dezavantajının yansıtılmadığı, ancak sendikaların vergi indirimlerinin işçilerin net maaşlarına ilave edilmesi gerektiği yönünde görüşleri olduğu belirtilerek, konu hakkında Başkanlığımız görüşü talep edilmektedir.

 

193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 31 inci maddesinde; çalışma gücü kayıp oranı asgari %40 ve üzerinde olanların ücret ve/veya kazançlarına engelli derecelerine göre kanunen belirlenen miktarda engellilik indiriminin uygulanacağı açıklanmaktadır.

 

Aynı Kanunun 61 inci maddesinde, ücret; işverene tabi ve belirli bir işyerine bağlı olarak çalışanlara hizmet karşılığı verilen para ve ayınlar ile sağlanan ve para ile temsil edilebilen menfaatler olarak tanımlanmış olup 63 üncü maddesinde, ücretin gerçek safi değeri işveren tarafından verilen para ve ayınlarla sağlanan menfaatler toplamından söz konusu maddedeki bentlerde belirtilen indirimler yapıldıktan sonra kalan miktar olduğu belirtilmiştir.

 

Anılan Kanunun 94 üncü maddesinde, yapmış oldukları ödemelerden vergi tevkifatı yapacaklar sayılmış olup, aynı maddenin birinci bendinde ise, hizmet erbabına ödenen ücretler ile 61 inci maddede yazılı olup ücret sayılan ödemelerden, 103 ve 104 üncü maddelere göre vergi tevkifatı yapılacağı hüküm altına alınmıştır.

 

Diğer taraftan, aynı Kanunun 32 nci maddesinde, “Ücretin gerçek usûlde vergilendirilmesinde asgarî geçim indirimi uygulanır.

 

Asgarî geçim indirimi; ücretin elde edildiği takvim yılı başında geçerli olan ve sanayi kesiminde çalışan 16 yaşından büyük işçiler için uygulanan asgarî ücretin yıllık brüt tutarının; mükellefin kendisi için % 50’si, çalışmayan ve herhangi bir geliri olmayan eşi için % 10’u, çocukların her biri için ayrı ayrı olmak üzere; ilk iki çocuk için % 7,5, (6645 Sayılı Kanunun 8 inci maddesiyle eklenen ibare Yürürlük;01.05.2015)üçüncü çocuk için %10, diğer çocuklar için % 5’idir. Gelirin kısmî döneme ait olması halinde, ay kesirleri tam ay sayılmak suretiyle bu süreye isabet eden indirim tutarları esas alınır. Asgarî geçim indirimi, bu fıkraya göre belirlenen tutar ile 103 üncü maddedeki gelir vergisi tarifesinin birinci gelir dilimine uygulanan oranın çarpılmasıyla bulunan tutarın, hesaplanan vergiden mahsup edilmesi suretiyle uygulanır. Mahsup edilecek kısmın fazla olması halinde iade yapılmaz.

 

Ücretlerin vergilendirilmesinde asgari geçim indirimi uygulandıktan sonra, varsa teşvik amaçlı diğer indirim ve istisnalar dikkate alınır.

 

…” hükmü yer almaktadır .

 

Konu ile ilgili olarak 265 Seri No.lu Gelir Vergisi Genel Tebliğinin “Asgari Geçim İndirimi Tutarının Hesaplanması” başlıklı 5’inci bölümünde; “Net ücret üzerinden anlaşmak suretiyle çalışanlar da asgari geçim indiriminden yararlanacak olup, hesaplanan vergiden mahsup edilen asgari geçim indirimi tutarları net ücretleri ile birlikte ücretliye ödenecektir.” denilmiş ve net ücret üzerinden anlaşmak suretiyle çalışanların asgari geçim indiriminden faydalanması durumu örnekle açıklanmıştır.

 

Öte yandan, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 8 inci maddesinde, “Vergi kanunları ile kabul edilen haller müstesna olmak üzere; mükellefiyete veya vergi sorumluluğuna mütealik özel mukaveleler vergi dairesini bağlamaz.” hükmü yer almaktadır.

 

Vergi esas itibariyle ücretliden aranmakta ve özel anlaşmalar vergi idaresini bağlamamaktadır. Kesilmesi gereken verginin ödemeyi yapan tarafından üstlenilmesi halinde ise bu vergi, bilfiil ödenen miktar ile ödemeyi yapanın yüklendiği verginin toplamı üzerinden hesaplanmaktadır.

 

Dolayısıyla, çalışanlara ücretlerinin net olarak ödenmesinin kararlaştırılması durumunda, net ödenen ücretlerin brüte dönüştürülmesi ve tevkif edilecek vergilerin bu tutar üzerinden genel esaslara göre hesaplanması gerekir. Asgari geçim indirimi uygulaması sonucu sağlanan vergi avantajı çalışana ait olup kurumca yüklenilen vergi miktarında bir değişikliğe neden olmadığı için ücretlinin net maaşına yansıtılması gerekmektedir.

 

Yukarıda yer alan hüküm ve açıklamalara göre; engelli olarak çalışan işçiler için düzenlenen maaş bordrolarında engelli indirimine ilişkin tutarın, öncelikle gelir vergisi matrahı toplamından mahsup edilmesi, engelli indiriminin mahsubundan sonra kalan gelir vergisi matrahı üzerinden hesaplanan gelir vergisi tutarından da aylık asgari geçim indirimi tutarının mahsup edilmesi gerekmektedir. Ancak, mahsup edilecek tutar, asgari ücret üzerinden hesaplanan gelir vergisi tutarı ile ücretlinin maaşı üzerinden hesaplanan gelir vergisi tutarlarını aşamayacaktır.

 

Buna göre, toplu iş sözleşmesi kapsamında çalışanlarınıza net ücret üzerinden ödeme yapılması durumunda, engelli çalışanlarınızın ücretlerinde engellilik indiriminden oluşan vergi avantajı, engelli çalışanlara yansıtılacaktır. Dolayısıyla engellilik indirimi nedeniyle sağlanan vergisel avantaj çalışanın eline geçen  net ücret tutarını artıracaktır.

Düzenleme Şeklinde Gayrimenkul  Satış Vaadi ve Kat Karşılığı İnşaat  Yapım Ek Sözleşmesinin damga vergisi  ve harç matrahı-EVREN ÖZMEN

Konu : Düzenleme Şeklinde Gayrimenkul

 Satış Vaadi ve Kat Karşılığı İnşaat

 Yapım Ek Sözleşmesinin damga vergisi

 ve harç matrahı

Kooperatiflerde Yönetim Kurulu

İlgide kayıtlı özelge talep formu ve eklerinin incelenmesinden, noterliğinizde düzenlenen “Düzenleme Şeklinde Gayrimenkul Satış Vaadi ve Kat Karşılığı İnşaat Yapım Ek Sözleşmesi” başlıklı kağıdın damga vergisinin hangi matrah üzerinden hesaplanacağı hakkında görüş sorulduğu anlaşılmaktadır.

488 sayılı Damga Vergisi Kanununun 1 inci maddesinde, bu Kanuna ekli (1) sayılı tabloda yazılı kağıtlar damga vergisine tabi olduğu; 2 nci maddesinde, vergiye tabi kağıtlar mahiyetinde bulunan veya onların yerini alan mektup ve şerhlerle, bu kağıtların hükümlerinin yenilenmesine, uzatılmasına, değiştirilmesine devrine veya bozulmasına ilişkin mektup ve şerhlerin de damga vergisine tabi olduğu; 6 ncı maddesinin ikinci fıkrasında; bir kağıtta toplanan akit ve işlemlerin birbirine bağlı ve bir asıldan doğma olmaları halinde damga vergisinin en yüksek vergi alınmasını gerektiren akit veya işlem üzerinden alınacağı; 10 uncu maddesinde, damga vergisinin nispi veya maktu olarak alınacağı, nispi vergide, kağıtların nevi ve mahiyetlerine göre, bu kağıtlarda yazılı belli paranın, maktu vergide kağıtların mahiyetlerinin esas olduğu, belli para teriminin, kağıtların ihtiva ettiği veya bunlarda yazılı rakamların hasıl edeceği parayı ifade edeceği hükümlerine yer verilmiştir.

Kanuna ekli (1) sayılı tablonun I-Akitlerle ilgili kağıtlar başlıklı bölümünün A/1 fıkrasında, mukavelenameler, taahhütnameler ve temliknamelerin nispi damga vergisine tabi olduğu hükme bağlanmıştır.

35 Seri No.lu Damga Vergisi Kanunu Genel Tebliğinin (4) numaralı maddesinde, vergiye tabi kağıdın yabancı para cinsinden düzenlenmesi halinde kağıt üzerinde yer alan dövizin, kağıdın düzenlendiği tarihteki T.C. Merkez Bankasınca tespit ve ilan olunan cari döviz satış kuruna göre bulunacak Türk Lirası karşılığı üzerinden damga vergisi hesaplanacağı belirtilmiştir.

492 sayılı Kanunun 38 inci maddesinin birinci fıkrasında, noter işlemlerinden bu kanuna bağlı (2) sayılı tarifede yazılı olanların noter harçlarına tabi olduğu; 41 inci maddesinde, noter harçlarının (2) sayılı tarifede yazılı işlemlerden değer veya ağırlık ölçüsüne göre nispi, işlemin nevi ve mahiyetine göre maktu esas üzerinden alınacağı; 42 nci maddesinin ikinci fıkrasında, menkul ve gayrimenkul mallar hakkında alım, satım, taahhüt ve rehinle ilgili her nevi mukavele, senet ve kağıtlarda değer gösterilmesinin mecburi olduğu; 46 ncı maddesinde de birbiriyle ilgili işlerin bir arada bulunması halinde en yüksek harç alınmasını gerektiren iş üzerinden bir harç alınacağı hükme bağlanmıştır.

İlgide kayıtlı özelge talep formu eki sözleşmelerin incelenmesinden; 26 Aralık 2014 tarih ve 22455 yevmiye no ile noterde düzenlenen sözleşmenin 3.1 maddesinde, … Noterliğinin … yevmiye sayısı ile … tarihinde Düzenleme Şeklinde Gayrimenkul Satış Vaadi ve Kat Karşılığı İnşaat Sözleşmesi (Ana Sözleşme) imzalandığı, ana sözleşmede 4 dairenin yapılmasının planlandığı, bu defa 9 adet bağımsız bölümün yapılacağı konusunda anlaşıldığı; 3.2 maddesinde yapılacak 9 bağımsız bölümün 5 adedinin yükleniciye, 4 adedinin malike ait olduğu, ana sözleşmede belirlenmiş olan % 55’lik payın malike, % 45’lik payın yükleniciye ait olacaktır hükmünün geçerliliğini yitirdiği, bu kez tarafların bağımsız bölüm paylaşımında mutabakata vardıkları; 3.7 maddesinde, bazı yükümlülüklerin yerine getirilmemesi halinde 1.000.000 USD tazminat ödemesine yer verildiği, 3.13 maddesinde de alıcının sahibi bulunduğu … ili, … İlçesi, … Mahallesi, … Mevkiinde Kain ve Tapunun … pafta, … ada ve … parselinde kayıtlı bulunan … metrekarelik taşınmaz üzerine birinci derece ve birinci sırada her türlü takyidattan arındırılmış ve süresiz olarak 2.500.000 USD’nin o günkü kur karşılığının borç ipoteği konulmasını tarafların kabul edeceği açıklamalarına yer verilmiştir.

Buna göre, taraflar arasında düzenlenen söz konusu ek protokol ile daha önce … tarihinde düzenlenen “Düzenleme Şeklinde Gayrimenkul Satış Vaadi ve Kat Karşılığı İnşaat Yapım Sözleşmesi”nde belirtilen daire adetleri, yüklenici ve malikin yükümlülükleri, paylaşım oranlarının değiştiği, dükkan teslimlerinin öngörüldüğü dikkate alındığında, söz konusu ek protokol yeni bir sözleşme hükmündedir.

Yukarıda yapılan açıklamalar çerçevesinde, gayrimenkul satış vaadi ve kat karşılığı inşaat sözleşmesinin düzenleyici hükümleri doğrultusunda bir değer gösterilmesi ve gösterilecek bu değer ile sözleşmenin 3.13 fıkrasında yer alan 2.500.000 USD borç ipoteğinin birbiriyle ilgili iş olarak değerlendirilmesi gerektiğinden, söz konusu değerlerin kıyaslanarak 492 sayılı Kanunun 46 ncı maddesi ile 488 sayılı Kanunun 6 ncı maddesinin ikinci fıkrası hükmü gereğince en yüksek damga vergisi ve harç alınmasını gerektiren işlem üzerinden 492 sayılı Kanuna bağlı (2) sayılı tarifenin I-1 inci maddesi ve 488 sayılı Kanuna ekli (1) sayılı tablonun I/A-1 fıkrası uyarınca göre nispi damga vergisi ve harç alınması gerekmektedir.

Bilgi edinilmesini rica ederim.

KOOPERATİFLER TACİR MİDİR ?-MALİ MÜŞAVİR EVREN ÖZMEN

6102 sayılı Türk Ticaret Kanununun 11 inci maddesinin birinci fıkrasında, ticari işletme, “esnaf işletmesi için öngörülen sınırı aşan düzeyde gelir sağlamayı hedef tutan faaliyetlerin devamlı ve bağımsız şekilde yürütüldüğü işletmedir. şeklinde, 12 nci maddesinin birinci fıkrasında gerçek kişiler bakımından tacir, Bir ticari işletmeyi, kısmen de olsa, kendi adına işleten kişidir” şeklinde tanımlanmış16 ncı maddesinin birinci fıkrasında ise ticaret şirketlerinin tacir sayılacağı hükme bağlanmıştır.

 

Aynı Kanunun 124 üncü maddesinde de, ticaret şirketlerinin; kollektif, komandit, anonim, limited ve kooperatif şirketlerden ibaret olduğu hüküm altına alınmıştır.

 

Diğer taraftan, 1163 sayılı Kooperatifler Kanununun 1 inci maddesinde kooperatifin tanımı, Tüzel kişiliği haiz olmak üzere ortaklarının belirli ekonomik menfaatlerini ve özellikle meslek veya geçimlerine ait ihtiyaçlarını işgücü ve parasal katkılarıyla karşılıklı yardım, dayanışma ve kefalet suretiyle sağlayıp korumak amacıyla gerçek ve tüzel kişiler tarafından kurulan değişir ortaklı ve değişir sermayeli ortaklıklara kooperatif denir.” şeklinde yapılmıştır.

 

Bu itibarla,  Türk Ticaret Kanununun 16 ncı maddesinde ticaret şirketlerinin tüzel kişi tacirler arasında sayıldığı, 124 üncü maddesinde kooperatif şirketlerin ticaret şirketleri arasında belirtildiği dikkate alındığında, 1163 sayılı Kanuna tabi bulunan kooperatiflerin de tacir sayılmaları gerekmektedir.

 

Kooperatif tarafından ipotek tesis işlemlerinde tapu harcı % 50 oranında uygulanacaktır-MALİ MÜŞAVİR EVREN ÖZMEN

Sayı : 90792880-140.04.01[2017/797]-443305 10.11.2017
Konu : İpotek tesis harcı.  

İlgi : 17/01/2017 tarih ve 50766 evrak kayıt sayılı özelge talep formunuz.

İlgide kayıtlı özelge talep formunuzun incelenmesinden, … İlçesi, … Mahallesi, … ada, …parsel sayılı gayrimenkulün % 99 hissesinin, üyelerinize konut yapılmak üzere kooperatifiniz tarafından …  A.Ş. firmasından satın alındığı, satış bedelinin bir kısmının ileri bir tarihte ödeneceğinden bahisle söz konusu gayrimenkul üzerine satıcı firma lehine ipotek tesis edileceği belirtilerek, 6728 sayılı Yatırım Ortamının İyileştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 38 inci maddesi ile 492 sayılı Harçlar Kanununa bağlı (4) sayılı Tarifenin “I-Tapu İşlemleri” başlıklı bölümünün (7) numaralı fıkrasına eklenen parantez içi hüküm uyarınca, söz konusu ipotek tesis işleminde hesaplanacak harcın %50 oranında uygulanıp uygulanmayacağı hususunda Başkanlığımızdan görüş talep edildiği anlaşılmıştır.

Bilindiği üzere, 492 sayılı Harçlar Kanununun 57 nci maddesinde; “Tapu ve kadastro işlemlerinden bu kanuna bağlı (4) sayılı tarifede yazılı olanları, tapu ve kadastro harçlarına tabidir.” hükmü bulunmakta olup, aynı Kanunun 58 inci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinde de, ipotek tesisinde harcı ipoteği tesis edenlerin ödemesi gerektiği hükme bağlanmıştır.

Aynı Kanuna bağlı (4) sayılı tarifenin “I-Tapu İşlemleri” başlıklı bölümünün (7) numaralı fıkrası gereğince ipotek tesisinde (2017 yılı için);

  1. a) İpotekle sağlanan borç miktarı üzerinden (Binde 4,55),

  1. b) İpoteğe dahil gayrimenkullerden birisinin çıkarılarak başkasının ithalinde veya teminat ilavesinde borç miktarı üzerinden (Binde 4,55),

  1. c) Mevcut ipotek derecelerinin sonradan istenilen değişikliklerinde borç miktarı üzerinden (Binde 2,27)

oranında tapu harcı alınmaktadır. 6728 sayılı Kanunun 38 inci maddesi ile söz konusu fıkraya “(Tacirler arası ipotek tesis işlemlerinde bu fıkraya göre hesaplanan harçlar yüzde elli oranında uygulanır.)” hükmü eklenmiş olup, konu ile ilgili gerekli açıklamalara 04/10/2016 tarihli ve 29847 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 77 Seri No.lu Harçlar Kanunu Tebliğinde yer verilmiştir.

Buna göre, tacirlerin kendi aralarında yaptıkları ipotek tesis işlemlerinde tapu harcı % 50 oranında uygulanacaktır. Bu indirimin uygulanabilmesi için, tapuda işlem esnasında tarafların tacir olduğunun ticaret sicil kaydı ile, ipotek tesisinin ticari bir işlemden kaynaklandığının da fatura, sözleşme, irsaliye, senet ve benzeri belgelerle tevsiki gerekmektedir.

 Diğer taraftan, 6102 sayılı Türk Ticaret Kanununun 11 inci maddesinin birinci fıkrasında, ticari işletme, “esnaf işletmesi için öngörülen sınırı aşan düzeyde gelir sağlamayı hedef tutan faaliyetlerin devamlı ve bağımsız şekilde yürütüldüğü işletmedir. şeklinde, 12 nci maddesinin birinci fıkrasında gerçek kişiler bakımından tacir, Bir ticari işletmeyi, kısmen de olsa, kendi adına işleten kişidir” şeklinde tanımlanmış16 ncı maddesinin birinci fıkrasında ise ticaret şirketlerinin tacir sayılacağı hükme bağlanmıştır.

Aynı Kanunun 124 üncü maddesinde de, ticaret şirketlerinin; kollektif, komandit, anonim, limited ve kooperatif şirketlerden ibaret olduğu hüküm altına alınmıştır.

Diğer taraftan, 1163 sayılı Kooperatifler Kanununun 1 inci maddesinde kooperatifin tanımı, Tüzel kişiliği haiz olmak üzere ortaklarının belirli ekonomik menfaatlerini ve özellikle meslek veya geçimlerine ait ihtiyaçlarını işgücü ve parasal katkılarıyla karşılıklı yardım, dayanışma ve kefalet suretiyle sağlayıp korumak amacıyla gerçek ve tüzel kişiler tarafından kurulan değişir ortaklı ve değişir sermayeli ortaklıklara kooperatif denir.” şeklinde yapılmıştır.

Bu itibarla,  Türk Ticaret Kanununun 16 ncı maddesinde ticaret şirketlerinin tüzel kişi tacirler arasında sayıldığı, 124 üncü maddesinde kooperatif şirketlerin ticaret şirketleri arasında belirtildiği dikkate alındığında, 1163 sayılı Kanuna tabi bulunan kooperatiflerin de tacir sayılmaları gerekmektedir.

Yukarıda yapılan açıklamalar çerçevesinde, tapuda işlem esnasında tarafların tacir olduğunun ticaret sicil kaydı ile, ipotek tesisinin ticari bir işlemden kaynaklandığının da fatura, sözleşme, irsaliye, senet ve benzeri belgelerle tevsiki halinde, kooperatifiniz tarafından … A.Ş. firmasından satın alınan gayrimenkul üzerine satıcı firma lehine ipotek tesis edilmesi işleminde tapu harcının % 50 oranında uygulanması mümkün bulunmaktadır.

Bilgi edinilmesini rica ederim.