Anonim Şirket Genel kurullarında Gündem Nasıl Hazırlanır ?-MALİ MÜŞAVİR EVREN ÖZMEN

Gündem

MADDE 13 – (1) Olağan genel kurul toplantısının gündeminde sırasıyla şu hususlar bulunur:

  1. a) Açılış ve toplantı başkanlığının oluşturulması.
  2. b) Yönetim kurulunca hazırlanan yıllık faaliyet raporunun okunması ve müzakeresi.
  3. c) Denetçi raporlarının okunması.

ç) Finansal tabloların okunması, müzakeresi ve tasdiki.

  1. d) Yönetim kurulu üyelerinin ibrası.
  2. e) Kârın kullanım şeklinin, dağıtılacak kâr ve kazanç payları oranlarının belirlenmesi.
  3. f) Yönetim kurulu üyelerinin ücretleri ile huzur hakkı, ikramiye ve prim gibi hakların belirlenmesi.
  4. g) Faaliyet yılı içinde yönetim kurulu üyeliklerinde eksilme meydana gelmiş ve yönetim kurulunca atama yapılmış ise atamanın genel kurulca onaylanması.

ğ) Görev süreleri sona ermiş olan yönetim kurulu üyelerinin seçilmesi, şayet esas sözleşmede görev süreleri belirtilmemişse görev sürelerinin tespiti.

  1. h) Denetçinin seçimi.

ı) Lüzum görülecek sair hususlar.

(2) Lüzum görülen sair hususlar gündeme açıkça yazılmalıdır. Görüşülecek konu önceden tespit edilip gündeme yazılmadan, “lüzum görülecek sair hususlar” şeklinde bir gündem maddesi belirlenemez.

(3) Kanun ve esas sözleşme gereği genel kurulun yetkisinde olan ve olağanüstü genel kurul toplantı gündemini oluşturan her türlü konu, olağan genel kurul toplantı gündemine yazılabilir.

(4) Azlığın süresi içinde müracaat etmesi halinde, görüşülmesini istediği konular yönetim kurulu tarafından gündeme alınır.

(5) Yapılan denetim sonucunda veya herhangi bir sebeple Bakanlıkça, şirket genel kurulunda görüşülmesi istenen konuların gündeme konulması zorunludur.

(6) Gündem, genel kurulu toplantıya çağıran tarafından belirlenir.

Gündem

MADDE 13 – (1) Olağan genel kurul toplantısının gündeminde sırasıyla şu hususlar bulunur:

  1. a) Açılış ve toplantı başkanlığının oluşturulması.
  2. b) Yönetim kurulunca hazırlanan yıllık faaliyet raporunun okunması ve müzakeresi.
  3. c) Denetçi raporlarının okunması.

ç) Finansal tabloların okunması, müzakeresi ve tasdiki.

  1. d) Yönetim kurulu üyelerinin ibrası.
  2. e) Kârın kullanım şeklinin, dağıtılacak kâr ve kazanç payları oranlarının belirlenmesi.
  3. f) Yönetim kurulu üyelerinin ücretleri ile huzur hakkı, ikramiye ve prim gibi hakların belirlenmesi.
  4. g) Faaliyet yılı içinde yönetim kurulu üyeliklerinde eksilme meydana gelmiş ve yönetim kurulunca atama yapılmış ise atamanın genel kurulca onaylanması.

ğ) Görev süreleri sona ermiş olan yönetim kurulu üyelerinin seçilmesi, şayet esas sözleşmede görev süreleri belirtilmemişse görev sürelerinin tespiti.

  1. h) Denetçinin seçimi.

ı) Lüzum görülecek sair hususlar.

(2) Lüzum görülen sair hususlar gündeme açıkça yazılmalıdır. Görüşülecek konu önceden tespit edilip gündeme yazılmadan, “lüzum görülecek sair hususlar” şeklinde bir gündem maddesi belirlenemez.

(3) Kanun ve esas sözleşme gereği genel kurulun yetkisinde olan ve olağanüstü genel kurul toplantı gündemini oluşturan her türlü konu, olağan genel kurul toplantı gündemine yazılabilir.

(4) Azlığın süresi içinde müracaat etmesi halinde, görüşülmesini istediği konular yönetim kurulu tarafından gündeme alınır.

(5) Yapılan denetim sonucunda veya herhangi bir sebeple Bakanlıkça, şirket genel kurulunda görüşülmesi istenen konuların gündeme konulması zorunludur.

(6) Gündem, genel kurulu toplantıya çağıran tarafından belirlenir.

Usulsüzlük ve özel usulsüzlük cezaları için yapılabilecek indirim oranının 1/3’ten 1/2’ ye çıkarılması öngörülmektedir.

Usulsüzlük ve özel usulsüzlük cezaları için yapılabilecek indirim oranının 1/3’ten 1/2’ ye çıkarılması öngörülmektedir.

Bu Kanunun 14 üncü maddesiyle, Vergi Usul Kanunu’nun “Vergi Ziyaı, Usulsüzlük ve Özel Usulsüzlük Cezalarında İndirme” başlıklı 376 ncı maddesinin birinci fıkrasının (2) numaralı bendinde yapılması öngörülen değişiklikle, usulsüzlük ve özel usulsüzlük cezaları için yapılabilecek indirim oranının 1/3’ten 1/2’ye çıkarılmaktadır.

Kıdem tazminatından istisna tutarın hesabına dahil edilecek ödemelere yeni eklemeler yapılmaktadır. 

Kıdem tazminatından istisna tutarın hesabına dahil edilecek ödemelere yeni eklemeler yapılmaktadır.

Bu Kanunun 5 inci maddesiyle, Gelir Vergisi Kanunu’nun “Tazminat ve Yardımlarda” başlıklı 25 inci maddesinin birinci fıkrasında yapılması öngörülen değişiklik ile hizmet sözleşmesi sona erdikten sonra hizmet erbabına, karşılıklı sonlandırma sözleşmesi veya ikale sözleşmesi kapsamında ödenen tazminatlar, iş kaybı tazminatları, iş sonu tazminatları, iş güvencesi tazminatları gibi adlar altında yapılan ödemeler ve yardımların ödenecek kıdem tazminatlarından istisna edilecek tutarın hesaplanmasında dikkate alınacaktır. İstisnayı aşan tutarlar ise ücret olarak gelir vergisine tabi tutulacaktır.

Kreş ve gündüz bakımevi hizmetine ilişkin yapılan ödemelerin belli bir tutarı vergiden istisna edilmektedir.

Kreş ve gündüz bakımevi hizmetine ilişkin yapılan ödemelerin belli bir tutarı vergiden istisna edilmektedir.

Bu Kanunun 4 üncü maddesiyle, Gelir Vergisi Kanunu’nun “Ücretlerde” başlıklı 23 üncü maddesinin birinci fıkrasında yapılması öngörülen değişiklik ile işverenlerce kadın hizmet erbabına kreş ve gündüz bakımevi hizmeti verilmek suretiyle sağlanan menfaatler ile işverenler tarafından söz konusu hizmetin işyerinde verilmemesi durumunda kadın hizmet erbabına aylık olarak, asgari ücretin aylık brüt tutarının %15’ini geçmemek üzere sağlanan kreş ve gündüz bakımevi yardımları ücret istisnası kapsamına alınmaktadır.

Ödemenin çalışanlara nakden yapılmadan kreş ve gündüz bakımevi hizmeti sağlayan gelir ve kurumlar vergisi mükelleflerine doğrudan yapılması gerekmekte olup, hizmet bedelinin belirlenen tutarı aşması halinde aşan kısım ücret olarak vergilendirilecektir. Ayrıca, kadın hizmet erbabına kreş ve gündüz bakımevi yardımı gibi adlar altında nakden yapılan ödemeler ve bu amaçla sağlanan diğer menfaatler istisna kapsamında değerlendirilmeyecektir.

inşaat taahhüt işi kapsamında ifa edilen mutfak ve banyo dolapları; yer, parke ve fayans döşemeleri; sıva, boya, badana işleri KDV ORANI-EVREN ÖZMEN

İlgi

:

19/07/2017 tarihli özelge talep formunuz.

İlgide kayıtlı özelge talep formunda, inşaat şirketiyle 107 m² büyüklüğündeki konutu kaba inşaat olarak teslim almak üzere sözleşme yaptığınız, bir süre sonra aynı inşaat şirketiyle ince işlerin (yer, parke ve fayans döşemeleri, sıva, boya, badana işleri, mutfak, banyo dolapları, klima, buzdolabı, fırın, bulaşık makinesi, mikrodalga fırın) yapılması konusunda ikinci bir sözleşme daha yaptığınız belirtilerek, söz konusu sözleşmeler kapsamında yapılan işler için uygulanması gereken katma değer vergisi (KDV) oranı sorulmaktadır.

 

KDV oranları, 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanununun 28 inci maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak yayımlanan 2007/13033 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı (BKK) eki (I) sayılı listede yer alan teslim ve hizmetler için % 1, (II) sayılı listede yer alan teslim ve hizmetler için % 8, bu listelerde yer alanlar hariç olmak üzere vergiye tabi işlemler için % 18 olarak tespit edilmiştir.

 

Buna göre;

 

  • Sözleşme uyarınca inşaat taahhüt işi kapsamında ifa edilen mutfak ve banyo dolapları; yer, parke ve fayans döşemeleri; sıva, boya, badana işleri ile
  • Klima, buzdolabı, fırın, bulaşık makinesi ve mikrodalga fırın teslimi

    genel oranda (% 18) KDV’ye tabidir.

     

    Bilgi edinilmesini rica ederim.

DUTY FREE MAĞAZALARINDA ALIŞVERİŞ SINIRI DÜŞÜRÜLDÜ-EVREN ÖZMEN

Ekran Resmi 2017-03-27 10.39.52

“(4) Nakil vasıtası sürücü ve hizmetlileri ülkeye girişlerinde, yolcu girişi yapılan hudut kapılarındaki mağazalardan 1 karton sigara, en fazla 1 litrelik 1 adet alkollü içki, en fazla 120 ml’lik 1 adet parfüm ve 1 adet kozmetik ürün ile en fazla 1 kilogram çikolata veya şekerden mamul yiyecek satın alabilirler.”

2.EL ARAÇ SATIŞI HAKKINDA GÜNCEL MEVZUAT 2018-EVREN ÖZMEN

2. El Araç Satışı Yönetmelik 2018.png

13 Şubat 2018 SALI Resmî Gazete Sayı : 30331
YÖNETMELİK
Gümrük ve Ticaret Bakanlığından:

İKİNCİ EL MOTORLU KARA TAŞITLARININ TİCARETİ

HAKKINDA YÖNETMELİK

 

BİRİNCİ BÖLÜM

Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar

Amaç

MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretine ilişkin usul ve esasları düzenlemektir.

Kapsam

MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik; ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal eden gerçek ve tüzel kişi tacirler ile esnaf ve sanatkârların ikinci el motorlu kara taşıtı alım satım faaliyetlerini, yetki belgesinin verilmesi, yenilenmesi ve iptaline ilişkin usul ve esasları, ikinci el motorlu kara taşıtı ticareti yapılan işletme, toplu işyeri ve pazarlarda aranan şartları, ikinci el motorlu kara taşıtı alım satımında ödeme yöntemlerini, noterlerin ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretine ilişkin yükümlülüklerini ve Bakanlık, yetkili idare ve diğer ilgili kurum ve kuruluşların ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretine ilişkin görev, yetki ve sorumluluklarını kapsar.

(2) Aşağıda belirtilen ikinci el motorlu kara taşıtı satışları bu Yönetmeliğin kapsamı dışındadır:

a) 5/1/1961 tarihli ve 237 sayılı Taşıt Kanununa tabi idare, kurum ve kuruluşlar ile kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşlarınca yapılan satışlar.

b) İkinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal eden kişilerin kendi aralarındaki satışlar.

c) Haciz, müsadere, zapt, buluntu, trafikten men gibi nedenlerle icra müdürlükleri, alacaklı amme idareleri, milli emlak müdürlükleri, tahsil daireleri ve diğer yetkili kamu kurum ve kuruluşları tarafından yapılan satışlar.

ç) 27/10/1999 tarihli ve 4458 sayılı Gümrük Kanunu ile 21/3/2007 tarihli ve 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu çerçevesinde yapılan satışlar.

Dayanak

MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelik, 14/1/2015 tarihli ve 6585 sayılı Perakende Ticaretin Düzenlenmesi Hakkında Kanunun 16 ncı maddesinin birinci fıkrasının (b) bendine dayanılarak hazırlanmıştır.

Tanımlar

MADDE 4 – (1) Bu Yönetmeliğin uygulanmasında;

a) Bakanlık: Gümrük ve Ticaret Bakanlığını,

b) Genel Müdürlük: İç Ticaret Genel Müdürlüğünü,

c) İkinci el motorlu kara taşıtı: 13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 3 üncü maddesinde tanımlanan ve trafik siciline tescilli olan motosiklet, otomobil, arazi taşıtı, otobüs, kamyonet, kamyon ve lastik tekerlekli traktör niteliğindeki taşıtları,

ç) İkinci el motorlu kara taşıtı ticareti: Doğrudan veya aracılık yapılmak suretiyle gerçekleştirilen ikinci el motorlu kara taşıtının satışı ve pazarlanmasıyla ilgili faaliyetler bütününü,

d) İl müdürlüğü: Ticaret il müdürlüğünü,

e) Kanun: Perakende Ticaretin Düzenlenmesi Hakkında Kanunu,

f) Mesleki yeterlilik belgesi: 21/9/2006 tarihli ve 5544 sayılı Mesleki Yeterlilik Kurumu Kanununun 22 nci maddesi çerçevesinde verilen belgeyi,

g) Üst meslek kuruluşu: Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği ile Türkiye Esnaf ve Sanatkârları Konfederasyonunu,

ğ) Yetki belgesi: İkinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal edilebilmesi için ticari işletmeler ile esnaf ve sanatkâr işletmeleri adına düzenlenen belgeyi,

h) Yetkili idare: İşyeri açma ve çalışma ruhsatını vermeye yetkili belediye veya il özel idareleri ile diğer idareleri,

ifade eder.

İKİNCİ BÖLÜM

Yetki, Yeterlilik ve Bilgi Sistemi

İkinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal edebilecek kişiler ve yetki belgesi

MADDE 5 – (1) İkinci el motorlu kara taşıtı ticareti, işletmesi adına yetki belgesi alan tacirler ile esnaf ve sanatkârlar tarafından yapılır.

(2) Yetki belgesi, ikinci el motorlu kara taşıtı ticareti yapılan işletmenin bulunduğu yerdeki il müdürlüğü tarafından verilir, yenilenir ve iptal edilir.

(3) Yetki belgesi, her bir işletme için ayrı ayrı düzenlenir ve devredilemez.

(4) Yetki belgesinin geçerlilik süresi beş yıldır.

(5) Yetki belgesi, işletmede kolayca görülüp okunabilecek bir yere asılır.

(6) Bakanlık, yetki belgesinin içeriği ile yetki belgesinin düzenlenmesine ilişkin diğer usul ve esasları belirlemeye yetkilidir.

Yetki belgesi verilmesinde aranan şartlar

MADDE 6 – (1) İşletmeye yetki belgesi verilebilmesi için;

a) 18 inci maddenin birinci fıkrasında belirtilen şartların taşınması,

b) Esnaf ve sanatkârlar odasına, ticaret ve sanayi odasına veya ticaret ve sanayi odalarının ayrı kurulduğu yerlerde ticaret odasına kayıtlı olunması,

c) Gelir veya kurumlar vergisi mükellefi olunması,

ç) Gerçek kişi tacirler ile esnaf ve sanatkârların kendilerinin, ticaret şirketleri ile diğer tüzel kişi tacirlerin temsile yetkili kişilerinden en az birinin, şubelerde ise şube müdürünün;

1) On sekiz yaşını doldurmuş olması,

2) En az lise mezunu olması,

3) Mesleki yeterlilik belgesine sahip olması,

4) İflas etmemiş veya iflas etmiş olsa bile itibarını yeniden kazanmış olması,

5) Konkordato ilan etmemiş olması,

6) Kasten işlenen bir suçtan dolayı affa uğramış olsalar dahi devletin güvenliğine, Anayasal düzene ve bu düzenin işleyişine, milli savunmaya ve devlet sırlarına karşı suçlar ile casusluk, zimmet, irtikâp, rüşvet, hırsızlık, dolandırıcılık, sahtecilik, güveni kötüye kullanma, hileli iflas, ihaleye fesat karıştırma, edimin ifasına fesat karıştırma, suçtan kaynaklanan malvarlığı değerlerini aklama, terörizmin finansmanı, kaçakçılık, vergi kaçakçılığı veya haksız mal edinme suçlarından hüküm giymemiş ya da ticaret ve sanat icrasından hükmen yasaklanmamış olması,

gerekir.

(2) Bakanlık, yetki belgesi verilmesi için mesleki eğitim şartı getirmeye ve bu eğitime ilişkin usul ve esasları ilgili kamu kurum ve kuruluşlarının görüşlerini alarak belirlemeye yetkilidir. Mesleki eğitim, Bakanlık veya Bakanlıkça uygun görülen üniversiteler, kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşları ve mesleki yeterlilik belgesi vermeye yetkili kurum ve kuruluşlar tarafından verilir.

Yetki belgesinin verilmesi

MADDE 7 – (1) Yetki belgesi başvurusu, yetki belgesi verilmesinde aranan şartların taşındığını gösteren belgeler ile birlikte yazılı olarak yapılır. İşletmenin 18 inci maddenin birinci fıkrasında belirtilen şartları taşıyıp taşımadığı, başvuru tarihinden itibaren yedi gün içinde il müdürlüğü tarafından bir tutanakla yerinde tespit edilir.

(2) İl müdürlüğünce, ilgili kurum ve kuruluşların elektronik bilgi sistemlerinden sağlanabilen belgeler bu sistemlerden temin edilir ve işletme adına elektronik ortamda oluşturulan dosyada diğer başvuru evrakı ile birlikte saklanır.

(3) Yetki belgesi verilmesinde aranan şartları taşıdığı anlaşılan işletmelere, başvuru tarihinden itibaren on gün içinde yetki belgesi verilir.

Yetki belgesinin yenilenmesi

MADDE 8 – (1) Yetki belgesi, geçerlilik süresinin sona ermesi veya içeriğindeki bilgilerden herhangi birinde değişiklik olması durumunda yenilenir.

(2) Yenileme başvurusu, yetki belgesi geçerlilik süresinin sona ermesinden en az otuz gün önce, yetki belgesinde yer alan bilgilerde değişiklik olması durumunda ise değişikliğin gerçekleştiği tarihten itibaren yedi gün içinde yapılır.

(3) Posta yoluyla yapılan yenileme başvurusu geçersizdir.

(4) Yetki belgesinin yenilenmesinde 7 nci maddede belirtilen usul ve esaslar uygulanır. Ticaret unvanının veya işletme adının değişmesi gibi nedenlerle yetki belgesinin yenilenmesi durumunda değişikliğin belgelendirilmesi yeterlidir.

Yetki belgesinin iptali

MADDE 9 – (1) Yetki belgesi verilmesinde aranan şartlardan herhangi birinin kaybedilmesi halinde bu durum, şartların kaybedildiği tarihten itibaren on beş gün içinde işletme tarafından yazılı olarak il müdürlüğüne bildirilir. Bu bildirim veya şartların kaybedildiğinin il müdürlüğünce tespiti üzerine yetki belgesi aynı gün iptal edilir.

(2) Yetki belgesi iptal edilen işletme il müdürlüğünce beş gün içinde yazılı olarak yetkili idareye bildirilir.

Mesleki yeterlilik belgesi

MADDE 10 – (1) 6 ncı maddenin birinci fıkrasının (ç) bendinde belirtilen kişiler ile ikinci el motorlu kara taşıtı ticareti yapılan işletmede pazarlama ve satış personeli olarak çalıştırılan kişilerin mesleki yeterlilik belgesine sahip olması gerekir.

(2) Bakanlık, yetki belgesine sahip işletmelerce çalıştırılması gereken mesleki yeterlilik belgesine sahip asgari personel sayısı ile ulusal yeterliliğin yapısını oluşturan ve personelin sahip olduğu mesleki yeterlilik belgesinde yer alması gereken seçmeli birimleri belirlemeye yetkilidir.

(3) Mesleki yeterlilik belgesine ilişkin diğer hususlarda 5544 sayılı Kanun ve ikincil mevzuatındaki hükümler uygulanır.

İkinci El Motorlu Kara Taşıtı Ticareti Bilgi Sistemi ve ilan

MADDE 11 – (1) Yetki belgesi, mesleki yeterlilik belgesi ve bu Yönetmelik kapsamında verilen TSE hizmet yeterlilik belgesi ile ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretine ilişkin Bakanlıkça gerekli görülen bilgilerin takip ve kontrolü amacıyla Bakanlık tarafından İkinci El Motorlu Kara Taşıtı Ticareti Bilgi Sistemi oluşturulur.

(2) Yetki belgesi verilen ve iptal edilen işletmeler il müdürlüklerince, mesleki yeterlilik belgesi onaylanan ve iptal edilen kişiler Mesleki Yeterlilik Kurumunca, bu Yönetmelik kapsamında TSE hizmet yeterlilik belgesi verilen ve iptal edilen işletmeler Türk Standardları Enstitüsünce aynı gün; Bakanlıkça gerekli görülen diğer bilgiler ise Bakanlığın belirlediği süre içinde ilgili kurum ve kuruluşlarca İkinci El Motorlu Kara Taşıtı Ticareti Bilgi Sistemine işlenir.

(3) Yetki belgesine sahip işletmelerin güncel listesi Bakanlığın internet sayfasında ilan edilir.

(4) İkinci El Motorlu Kara Taşıtı Ticareti Bilgi Sistemi ilgili kurum ve kuruluşların erişimine açılır ve ihtiyaç duyulan diğer bilgi sistemlerine entegre edilir.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Faaliyetlere İlişkin Yükümlülükler

İkinci el motorlu kara taşıtı satışına aracılık ve taşıt teslim belgesi

MADDE 12 – (1) Satışa sunulmak üzere ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal eden işletmeye teslim edilen ikinci el motorlu kara taşıtı için taşıt teslim belgesi düzenlenir.

(2) Taşıt teslim belgesi, ikinci el motorlu kara taşıtının adına tescilli olduğu kişi ile işletme arasında birer nüshası taraflarda kalacak şekilde en az iki nüsha düzenlenir.

(3) Taşıt teslim belgesinde asgari olarak aşağıdaki bilgilere yer verilir:

a) Tarafların adı ve soyadı veya ticaret unvanı ve işletme adı ile kimlik ve iletişim bilgileri.

b) İkinci el motorlu kara taşıtının ruhsat ve kilometre bilgileri ile boyalı ve değişen parça bilgileri.

c) İkinci el motorlu kara taşıtının adına tescilli olduğu kişi tarafından beyan edilen taşıta ilişkin arıza ve hasar bilgileri ile güvenlik, iç donanım, dış donanım ve multimedya özellikleri gibi diğer bilgiler.

ç) Aracılık hizmeti karşılığında işletmeye ödenecek ücretin tutarı.

d) İkinci el motorlu kara taşıtının işletmede kalacağı süre.

e) Tarafların tebligat adresleri ve imzaları.

(4) İkinci el motorlu kara taşıtında üçüncü fıkranın (d) bendinde belirtilen süre içinde oluşan arıza ve hasardan işletme sorumludur.

(5) Bakanlık, taşıt teslim belgesinin şekli ve içeriği ile aracılık hizmeti karşılığında işletmeye ödenecek ücretin üst sınırını üst meslek kuruluşlarının görüşünü alarak belirlemeye yetkilidir.

İkinci el motorlu kara taşıtının tanıtımı

MADDE 13 – (1) Satışa sunulan ikinci el motorlu kara taşıtının üzerinde kolaylıkla görülebilir ve okunabilir şekilde taşıta ilişkin tanıtıcı bilgilerin güncel olarak yer aldığı bir tanıtım kartı bulundurulur.

(2) Tanıtım kartında ikinci el motorlu kara taşıtına ilişkin asgari olarak aşağıdaki bilgilere yer verilir:

a) Marka ve modeli ile model yılı.

b) Rakam veya harflerinin bir kısmı karartılmak suretiyle motor ve şasi numarası.

c) Plaka numarası.

ç) Yakıt türü.

d) Kilometresi.

e) Satış fiyatı.

f) Boyalı ve değişen parçaları.

g) Niteliği belirtilmek suretiyle hasar kaydı.

ğ) Üzerinde rehin veya haciz gibi şerhlerin bulunup bulunmadığı.

h) Değişen parça, hasar kaydı, rehin ve haciz gibi bilgilerin ilgili sistemlerden temin edildiği tarih ve saat.

(3) İkinci el motorlu kara taşıtının elektronik ortamda tanıtılması durumunda ikinci fıkrada belirtilen bilgilere ve yetki belgesi numarasına elektronik ortamda da yer verilir.

Ekspertiz raporu

MADDE 14 – (1) Yetki belgesine sahip işletme tarafından ikinci el motorlu kara taşıtı satışından hemen önce ekspertiz raporu alınır ve raporun bir nüshası satış esnasında alıcıya teslim edilir. Ekspertiz raporunun ücreti, satış işleminin alıcıdan kaynaklanan bir nedenle gerçekleşmemesi durumunda alıcı, diğer hallerde yetki belgesine sahip işletme tarafından ödenir.

(2) Ekspertiz raporunda ikinci el motorlu kara taşıtının özellikleri, arıza ve hasar durumu ile kilometre bilgilerine yer verilir.

(3) Sekiz yaş veya yüz altmış bin kilometrenin üzerindeki ikinci el motorlu kara taşıtları için ekspertiz raporu alınması zorunlu değildir.

(4) Ekspertiz raporu, Türk Standardları Enstitüsü tarafından belirlenen standarda göre verilen TSE hizmet yeterlilik belgesi bulunan işletmeler tarafından düzenlenir.

(5) Ekspertiz raporunu düzenleyen kişiler ekspertiz raporundaki bilgilerin taşıtın gerçek durumunu yansıtmamasından sorumludur.

(6) Bakanlık, ekspertiz raporunda yer verilecek diğer bilgileri, TSE hizmet yeterlilik belgesi verilecek işletmelerde ve bu işletmelerde çalıştırılan kişilerde aranan nitelikleri, ekspertiz raporu düzenleyenlerin sorumluluklarını, hizmet yeterlilik belgesi ile ekspertiz raporu ücretinin üst sınırını ilgili kamu kurum ve kuruluşları ile üst meslek kuruluşlarının görüşünü alarak belirlemeye yetkilidir.

Garanti

MADDE 15 – (1) İkinci el otomobil ve motosikletin motor, şanzıman, tork konvertörü, diferansiyel ve elektrik sistemi, satış tarihinden itibaren üç ay veya beş bin kilometre, ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal eden işletmenin garantisi altındadır. İşletme, garanti kapsamına giren hususları sigorta yaptırmak suretiyle karşılayabilir.

(2) Birinci fıkrada sayılan parçalarda garanti süresi veya kilometresi içinde meydana gelen arızalar azami otuz iş günü içinde giderilir. Motosikletler için bu süre azami yirmi iş günüdür. Arızanın giderilmesine ilişkin masraflar işletmeye aittir. Bu sürelerin tespitinde taşıt sahibinin işletmeye yazılı başvuru tarihi veya ilgili il müdürlüğüne yazılı başvurusu üzerine il müdürlüğünce işletmeye yapılan bildirim tarihi dikkate alınır. İl müdürlüğüne yapılan başvuruda satış sözleşmesinin bir örneğine yer verilir.

(3) Garanti süresi veya kilometresi içinde arızalanan otomobil veya motosikletin işletmeye teslim edilmesi halinde işletme tarafından arızalı ikinci el otomobil veya motosikletin teslim alındığına dair bir belge düzenlenir. Bu belgede asgari olarak aşağıdaki bilgilere yer verilir:

a) İkinci el otomobil veya motosikleti teslim edenin adı, soyadı ve imzası.

b) İkinci el otomobil veya motosikleti teslim alanın adı, soyadı ve imzası.

c) İkinci el otomobil veya motosiklete ilişkin şikâyet ve talepler.

ç) İkinci el otomobil veya motosikletin markası ve modeli.

d) Arızanın on iş günü içinde giderilememesi halinde, tamirde geçen on iş gününü takip eden üç gün içinde, teslim edilen ikinci el otomobil veya motosiklete benzer özelliklere sahip ücretsiz ikame taşıt tahsis edileceğine dair taahhüt.

e) İkinci el otomobil veya motosikletin arıza bildirim ve işletmeye teslim tarihi.

(4) Birinci fıkrada sayılan parçalarda garanti süresi veya kilometresi içinde arıza meydana gelmesi durumunda tamirde geçen süre garanti süresine eklenir.

(5) İşletmeler birinci fıkrada belirtilenlere ilave garantiler verebilir.

(6) 7/11/2013 tarihli ve 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunun 56 ncı maddesi kapsamında üretici ve ithalatçı garantisi devam eden ikinci el otomobil veya motosikletler hakkında bu madde uygulanmaz.

(7) Bakanlık, garantiye ilişkin diğer usul ve esasları belirlemeye yetkilidir.

Garanti kapsamına girmeyen hususlar

MADDE 16 – (1) İkinci el otomobil ve motosikletin satışında aşağıdaki parça, durum, işlem ve arızalar garanti kapsamı dışındadır:

a) Sekiz yaş veya yüz altmış bin kilometrenin üzerindeki otomobil ve motosikletler.

b) Satış sırasında alıcı tarafından bilindiği işletme tarafından belgelendirilen arıza ve hasarlar.

c) Ekspertiz raporunda belirtilen arıza ve hasarlar.

ç) Aracın olağan kullanımı nedeniyle kayışlar, egzoz, amortisör, debriyaj, ön dişli takımı, fren balataları ve pabuçları, diskler, contalar gibi parçalarda meydana gelen aşınma ve yıpranmalar.

d) Garanti kapsamındaki bir parçada meydana gelen arızanın doğrudan sonucu olarak hasar görmedikçe veya zayi olmadıkça; bujiler, katalitik konvertörler, hava filtresi, yağ filtresi, yakıt filtresi, cam silecek lastikleri, klima devresinin doldurulması için kullanılan maddeler, ilave edilen yağlar, soğutma sıvıları, fren sıvıları ve diğer katkı maddeleri.

e) Garanti kapsamındaki bir parçada meydana gelen arızanın doğrudan sonucu olarak hasar görmedikçe veya zayi olmadıkça, koltuk aksesuarlarının temizlenmesi ve onarılması dâhil olmak üzere kaportanın ve kabinin olağan bakımı için yapılan masraflar.

f) Kaporta işleri, süslemeler, paspas, lastikler, jantlar, akü, farlar, park lambaları, camın ve farların kırılması veya çatlaması.

g) 15 inci maddenin birinci fıkrasında belirtilenler hariç olmak üzere elektronik parçalar ve komponentler.

ğ) Parça değişimi yapılarak veya yapılmaksızın düzenli önleyici işlemler, kontroller ve ayarlamalar.

h) İkaz lambaları sistem arızası gösterdiği halde aracı kullanmaya devam etmenin veya bilerek veya bilmeyerek uygun olmayan ya da kalitesiz yağların veya yakıtın kullanılmasının sebep olduğu arızalar.

ı) Hatalı kullanım, kaza, hırsızlık, hırsızlık girişimi, yangın, infilak, vandallık veya doğal afetler nedeniyle hasar gören veya zayi olan parçalar.

i) Taşıtın ihmal edilmesinin veya uygun olmayan bir şekilde kullanılmasının veya aracın gereği gibi çalışması için lüzumlu olan sıvıların donmasının sebep olduğu arızalar.

j) Bakım işlemlerinin muayene ve bakım planına uygun olarak yapılmaması nedeniyle meydana gelen arızalar.

k) Satış sonrasında taşıta yapılan herhangi bir eklenti nedeniyle oluşan hasar ve arızalar.

l) Trafik sicilinde “Trafikten çekilerek tescili silinmiştir.” kaydı bulunan taşıtlar.

(2) Kullanım hatasının tespitinde 13/6/2014 tarihli ve 29029 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Garanti Belgesi Yönetmeliğinin 11 inci maddesi uygulanır.

İkinci el motorlu kara taşıtı ticaretinde ödeme

MADDE 17 – (1) İkinci el motorlu kara taşıtı alım satımında taşıtın satış bedeli, Bakanlıkça uygun görülen kuruluş tarafından taşıt mülkiyeti ile satış bedelinin eş anlı el değiştirmesini sağlayacak şekilde oluşturulan elektronik ortamda ödenebilir.

(2) Alıcı veya satıcının talebi halinde satış bedeli, satış bedelinin ödenmesine ilişkin masraflar talepte bulunan tarafa ait olmak üzere, birinci fıkrada belirtilen elektronik ortamda ödenir.

(3) Bakanlık, birinci fıkrada belirtilen elektronik ortam için gerekli altyapının oluşturulmasına ve işletilmesine ilişkin usul ve esaslar ile verilen hizmetler karşılığında alınacak ücretlerin üst sınırını Türkiye Noterler Birliğinin görüşünü alarak belirlemeye yetkilidir.

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

İkinci El Motorlu Kara Taşıtı Ticareti Yapılan Yerler ve Bu Yerlerde Aranan Şartlar

İkinci el motorlu kara taşıtı ticareti yapılan işletmelerde aranan şartlar

MADDE 18 – (1) İkinci el motorlu kara taşıtı ticareti yapılan işletmelerde aşağıdaki şartlar aranır:

a) İmar mevzuatı çerçevesinde belirlenen ticaret alanlarında, çevreye ve trafiğe yük getirmeyen yerlerde ve içinde ikamet amaçlı kullanılan bağımsız bölüm bulunmayan yapılarda açılması.

b) Açık ve kapalı alan toplamının en az dört taşıtın kapladığı alan büyüklüğünde olması; bir taşıtın kapladığı alan büyüklüğü olarak otomobil için en az yirmi beş metrekare, motosiklet için en az beş metrekare ve diğer taşıtlar için en az elli metrekarenin esas alınması.

c) Teşhir alanının net yüksekliğinin en az üç metre olması.

ç) LPG’li, CNG’li veya LNG’li ikinci el motorlu kara taşıtlarının teşhirine yönelik açık alana sahip olması.

d) Taşıtların giriş ve çıkış yapmalarına uygun olarak düzenlenmiş giriş ve çıkış kapılarının bulunması, çıkış kapısının tehlikeli durumlarda kolay tahliyeye imkân verecek nitelikte olması.

(2) İkinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal eden işletmenin mali sorumluluk sigortası yapılmış ve satışa sunduğu ikinci el motorlu kara taşıtları bu sigorta kapsamına alınmış olmalıdır.

Toplu işyeri

MADDE 19 – (1) Bir yapı veya alan bütünlüğünde en az on işletmenin faaliyet göstereceği toplu işyerleri oluşturulabilir. Toplu işyerleri oluşturulurken, bu işyerlerinin çevreye ve trafiğe getireceği yükler ile ikamet amacıyla kullanılan yerlere uzaklığı ve ulaşım imkânları dikkate alınır.

(2) Toplu işyerleri aşağıdaki nitelikleri haiz olmalıdır:

a) Yönetim odası, kadın ve erkekler için ayrı ayrı ibadet yeri, çalışanlar ve ziyaretçiler için beslenme ve dinlenme alanı ile yeterli sayıda tuvalet bulunması.

b) Ortak kullanım alanlarının engelliler de dikkate alınarak tasarlanmış olması.

c) En az otuz işletmenin bulunduğu veya toplam çalışan sayısı en az elli olan toplu işyerlerinde sağlık odası ve en az bir sağlık personeli bulunması.

ç) Brüt inşaat alanının en az dörtte biri oranında otoparka sahip olması.

(3) Toplu işyerlerinde, taşıt alım ve satımı ile devir işlemlerinin hızlı ve etkin bir şekilde yapılabilmesi amacıyla noterlik ve banka şubesi gibi birimlere yer verilebilir.

(4) Toplu işyerlerindeki işletmeler 18 inci maddede öngörülen şartları haiz olmalıdır.

İkinci el motorlu kara taşıtı pazarı

MADDE 20 – (1) İkinci el motorlu kara taşıtı pazarları belediyeler tarafından kurulur ve işletilir. Belediyeler bu yerlerin kurulması ve işletilmesi yetkisini kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşlarına veya özel hukuk tüzel kişilerine devredebilir.

(2) İkinci el motorlu kara taşıtı pazarları aşağıdaki nitelikleri haiz olmalıdır:

a) Çevreye ve trafiğe yük getirmeyen, ikamet amacıyla kullanılan yerlere uzaklığı yeterli olan ve uygun ulaşım imkânı bulunan alanlarda kurulması.

b) Nüfusu on binden az olan yerleşim yerlerinde en az beş bin metrekare, on binden fazla olan yerleşim yerlerinde en az on bin metrekare büyüklüğünde olması.

c) İkinci el motorlu kara taşıtı satışı için ayrılan alanların zemininin beton, asfalt veya diğer uygun malzemelerden oluşturulması ve olumsuz hava şartlarından korunmaya uygun tedbirlerin alınmış olması.

ç) İhtiyacı karşılayacak şekilde hoparlör sistemi, çöp kutusu, aydınlatma sistemi, yangın söndürme araç ve gereci, güvenlik kamerası, zabıta bürosu, kadın ve erkekler için ayrı ayrı ibadet yeri, taşıt yıkama yeri, tuvalet ve dinlenme alanı bulunması.

d) Ortak kullanım alanlarının engelliler de dikkate alınarak tasarlanmış olması.

e) On bin metrekareden küçük olan ikinci el motorlu kara taşıtı pazarlarında en az üç bağımsız giriş ve çıkış kapısı, on bin metrekareden büyük olan ikinci el motorlu kara taşıtı pazarlarında ise en az beş bağımsız giriş ve çıkış kapısının bulunması, giriş ve çıkışların iç ve dış trafiği aksatmayacak şekilde düzenlenmesi ve yönlendirme levhalarıyla gösterilmesi.

f) Ziyaretçilerin ihtiyacını karşılayacak şekilde ücretsiz otopark alanına sahip olması.

BEŞİNCİ BÖLÜM

Çeşitli ve Son Hükümler

Noterlerin yükümlülükleri

MADDE 21 – (1) Noterler aşağıdaki iş ve işlemlerle yükümlüdür:

a) İkinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal eden işletme adına tescilli taşıtların satışı ile bu işletme aracılığıyla yapılan ikinci el motorlu kara taşıtı satışlarında, işletmenin yetki belgesine sahip olduğunun doğrulamasını İkinci El Motorlu Kara Taşıtı Ticareti Bilgi Sisteminden yapmak, devir işlemini gerçekleştirecek kişinin yetkili olduğunu gösteren belgeyi istemek ve yetki belgesi numarasına satış sözleşmesinde yer vermek.

b) Yetki belgesine sahip işletmeler ile ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal etmeyen gerçek veya tüzel kişiler tarafından doğrudan yapılan ve aracılık edilen ikinci el motorlu kara taşıtı satışlarına ilişkin Bakanlıkça gerekli görülen bilgileri satış tarihinde İkinci El Motorlu Kara Taşıtı Ticareti Bilgi Sistemine işlemek.

c) Satışa konu ikinci el motorlu kara taşıtı için düzenlenmiş ekspertiz raporunun tarih ve sayısına, ekspertiz raporunda belirtilen kilometre bilgisine ve ekspertiz raporunu düzenleyen işletmeye ilişkin İkinci El Motorlu Kara Taşıtı Ticareti Bilgi Sisteminde yer alan TSE hizmet yeterlilik belgesi numarasına satış sözleşmesinde yer vermek.

Ruhsatlandırma

MADDE 22 – (1) İkinci el motorlu kara taşıtı ticareti yapılacak işletmenin yetki belgesine sahip olup olmadığı işyeri açma ve çalışma ruhsatı verilmeden önce yetkili idareler tarafından kontrol edilir ve yetki belgesi olmayan işletmelere ruhsat verilemez.

(2) Toplu işyeri projelerinin 19 uncu maddede belirtilen fiziksel şartları haiz olup olmadığı yapı ruhsatı verilmeden önce yetkili idareler tarafından kontrol edilir ve bu şartları taşımayan işyerlerine ruhsat verilemez.

(3) 9 uncu maddenin ikinci fıkrası uyarınca yapılan bildirim üzerine işletmeye ait işyeri açma ve çalışma ruhsatı derhal iptal edilir.

Denetim ve ceza hükümleri

MADDE 23 – (1) Bakanlık, bu Yönetmeliğin uygulanması, uygulamada çıkan sorunlar ve şikâyetlerle ilgili olarak ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretinin yapıldığı işletmeler ve toplu işyerleri ile ikinci el motorlu kara taşıtı pazarları nezdinde denetim yapmaya yetkilidir. Bakanlık bu yetkisini il müdürlükleri aracılığıyla da kullanabilir.

(2) Yetkili idareler, Bakanlığın talebi üzerine, ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretinin yapıldığı işletmeler ile toplu işyerleri nezdinde ön inceleme mahiyetinde denetim yapmakla görevlidir.

(3) Belediyeler, yetkilerini devrettikleri kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşları veya özel hukuk tüzel kişilerince kurulan ve işletilen ikinci el motorlu kara taşıtı pazarları nezdinde denetim yapmakla görevli ve yetkilidir.

(4) Yetkili idareler tarafından ikinci fıkra kapsamında yapılan denetimin sonuçları, denetimin sonuçlandığı tarihten itibaren on beş gün içinde il müdürlüğüne bildirilir.

(5) Bu Yönetmeliğe aykırı hareket edenler hakkında Kanunun 18 inci maddesinin birinci fıkrasının (ğ) bendinde öngörülen idari para cezası Bakanlığın talebi üzerine yetkili idarelerce; denetime yetkili olanlara bilgi ve belge vermeyen, eksik veren veya denetim elemanlarının görevlerini yapmalarını engelleyenler hakkında (h) bendinde öngörülen idari para cezası ise Bakanlıkça uygulanır. İkinci el motorlu kara taşıtı pazarlarını kuran ve işleten kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşları veya özel hukuk tüzel kişileri hakkında Kanunun 18 inci maddesinin birinci fıkrasının (ğ) bendinde öngörülen idari para cezası doğrudan ya da Bakanlığın talebi üzerine belediyeler tarafından uygulanır.

(6) Bakanlık idari para cezası uygulama yetkisini Genel Müdürlüğe devredebilir.

Geçiş hükümleri

GEÇİCİ MADDE 1 – (1) Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal eden gerçek veya tüzel kişi tacirler ile esnaf ve sanatkârların bu faaliyetlerine devam edebilmeleri için bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren durumlarını bir yıl içinde, lise mezunu olma şartı hariç olmak üzere 6 ncı maddenin birinci fıkrasındaki şartlara uygun hale getirerek yetki belgesi alması gerekir.

(2) Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla bir yapı veya alan bütünlüğünde faaliyet gösteren ve içinde ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal eden en az on işletme bulunan işyerleri bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bir yıl içinde durumlarını 19 uncu maddenin ikinci fıkrasının (a) ve (b) bentlerine uygun hale getirir.

(3) Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla bir yapı veya alan bütünlüğünde faaliyet gösteren ve içinde ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal eden en az otuz işletme veya en az elli çalışanı bulunan işyerleri bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bir yıl içinde durumlarını 19 uncu maddenin ikinci fıkrasının (c) bendine uygun hale getirir.

(4) Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce kurulan ikinci el motorlu kara taşıtı pazarları, bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren iki yıl içinde 20 nci maddenin ikinci fıkrasına uygun hale getirilir.

Yürürlük

MADDE 24 – (1) Bu Yönetmeliğin;

a) 10 uncu maddesi, yayımı tarihinden itibaren üç ay sonra,

b) 14 üncü ve geçici 1 inci maddeleri, yayımı tarihinden itibaren altı ay sonra,

c) Diğer maddeleri ise yayımı tarihinde,

yürürlüğe girer.

Yürütme

MADDE 25 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Gümrük ve Ticaret Bakanı yürütür.

 

Organize Sanayi Bölgelerinde Genel Kurul Süreci ile ilgili sık sorulan sorular-Mali Müşavir Evren özmen

ekran-resmi-2016-10-22-19-29-31

Organize Sanayi Bölgelerinde Genel Kurul Süreci ile ilgili sık sorulan sorular-EVREN ÖZMEN

Diğer sorularınız için  [email protected]

 

  • Yönetim Kurulu toplantılarında karar yeter sayısı nedir ?
  • Kararlar salt çoğunlukla verilir. Oyların eşitliği halinde başkanın oyuna itibar edilir.

 

  • Yönetim Kurulu Nasıl Seçilir ?
  • Müteşebbis Heyet veya-(Genel Kurul aşamasında genel kurulun) arasından seçilir.

 

  • Yönetim Kurulu kaç kişiden oluşur ?
  • Müteşebbis heyetin en az dördü kendi üyeleri arasından olmak üzere seçeceği beş asıl, beş yedek üyeden oluşur.

 

  • Yönetim Kurulu kaç yıl için seçilir ?
  • Yönetim kurulu üyeleri dört yıl için seçilir.

 

  • Genel Kurula geçen Osb’lerde Yönetim Kurulu en fazla kaç kişiden oluşur ?
  • Genel kurula geçen ve müteşebbis heyetin sona erdiği OSB’lerde, yönetim kurulu yönetmelikle belirlenecek kriterlere göre en fazla on bir asıl ve on bir yedek üyeden oluşur.

 

  • Yönetim Kurulunda görev bölümü nasıl yapılır ?
  • Yönetim kurulu üyeleri kendi aralarında bir başkan ve bir başkanvekili seçerler.

 

  • Yönetim kurulunun ayda en az kaç kere toplanması gereklidir ?
  • Yönetim kurulu en az ayda iki defa toplanır         ve toplantı salt çoğunluk ile yapılır.

 

  • Yönetim Kurulu üyeliği ne zaman düşer ?
  • Geçerli bir mazereti olmadan üst üste yapılan üç toplantıya veya mazereti olsa dahi altı ay içinde yapılan toplantıların en az yarısına katılmayan üyeler üyelikten çekilmiş sayılırlar. Ayrıca Müteşebbis heyette yer alan üyeler, vali hariç dört yıl için seçilir ve temsil ettikleri kurum ve kuruluşlardaki görevleri sona erdiğinde üyelikleri düşeceği için yönetim kurulundaki üyelikleri de düşer.
  • Organize Sanayi bölgelerinde Denetim kurulu nasıl seçilir ?
  • Denetim kurulu, müteşebbis heyetin-(Genel Kurul aşamasında genel kurulun) kendi üyeleri arasından seçeceği iki asıl, iki yedek üyeden oluşur.

 

  • Organize Sanayi Bölgelerinde Denetim Kurulu Kaç Yıl için Seçilir

 

  • Denetim Kurulu üyeleri dört yıl için seçilir.

 

  • Osb’lerde genel kurula geçiş şartları sağlanmış olsa dahi müteşebbis heyet ile yönetim devam edebilir mi ?
  • Yapı kullanma izni almış olan katılımcıların salt çoğunluğu müteşebbis heyetin devam etmesini istediği takdirde müteşebbis heyet devam eder.

 

  • Osb’lerde olağan genel kurul ne zaman yapılır ?
  • Olağan genel kurul toplantısı, her yılın ilk altı ayı içinde yapılır.

 

  • Katılımcılar tarafından olağan genel kurula çağrı yapılabilir mi ?
  • Dört katılımcıdan az olmamak şartıyla, toplam katılımcı sayısının en az 1/10’unun isteği halinde, genel kurul 15 gün içinde yönetim kurulu tarafından toplantıya çağırılır. Bu başvuru, müştereken ve noter tebligatı ile yapılır.

 

  • Organize sanayi bölgelerinde olağan genel kurula çağrı nasıl yapılır ?
  • İadeli taahhütlü mektupla veya imza karşılığı yapılır.

 

  • Katılımcılara gönderilecek çağrı mektubu (gündem) ekine hangi evraklar konulur ?
  • Toplantının yerini, gününü, saatini ve gündem maddelerini içeren çağrı ile birlikte; yönetim ve denetim kurulu faaliyet raporları, bilanço, gelir-gider veya kar/zarar hesabı, tahmini bütçe ve çalışma programı ile uygun görülen diğer bilgi ve belgeler gönderilir.

 

 

  • Katılımcılara gönderilecek çağrı mektubu en geç ne zaman gönderilebilir ?
  • Çağrı, toplantı gününden en az 15 gün önce yapılır.

 

  • Organize Sanayi Bölgeleri genel kurullarında gündeme madde eklenebilir mi ? Madde eklenmesi için yapılması gereken işlemler nelerdir ?
  • Dört katılımcıdan az olmamak üzere toplam katılımcı sayısının en az 1/10’u tarafından genel kurul toplantı tarihinden en az 10 gün önce müştereken ve noter tebligatı ile bildirilecek hususlar da olağan genel kurulun gündemine alınır veya genel kurul günü dört katılımcıdan az olmamak üzere OSB’nin toplam katılımcı sayısının en az 1/10’unun Başkanlık Divanının seçilmesini takiben, gündem maddelerinin görüşülmesine geçilmeden önce yazılı teklifte bulunmaları halinde; Hesap tetkik komisyonunun seçilmesi,

Bilanço incelemesinin ve ibrasının geriye bırakılması, Genel       kurulun yeni bir toplantıya çağrılması, ç) Kanun, Yönetmelik,         kuruluş protokolü, ana sözleşme ve iyi niyet esasları ile genel   kurul kararlarına aykırı olduğu ileri sürülen yönetim kurulu         kararlarının iptali, Yönetim ve denetim kurulu üyelerinin azli       ve yerlerine yenilerinin seçilmesi ile ilgili hususlar gündeme       eklenebilir.

 

  • Organize Sanayi Bölgelerinde Genel Kurul Toplantı yeter sayısı nedir ?
  • Genel kurulun toplanabilmesi ve gündemdeki konuları görüşebilmesi için OSB’de kayıtlı katılımcıların veya temsilcilerinin en az dörtte birinin toplantıda hazır bulunması şarttır.

 

  • İlk Toplantıda Nisap olmadığı takdirde ikinci toplantıda nisap aranır mı ?
  • İlk toplantıda yeterli katılımcının bulunmaması halinde yapılacak ikinci toplantıda nisap aranmaz.

 

  • Organize sanayi bölgesi Genel Kurullarında alınan kararlar için karar yeter sayısı nedir ?
  • Genel kurulda kararlar, katılımcılar cetvelinde imzası bulunanların salt çoğunluğunun oyu ile alınır.

 

  • Organize sanayi bölgesi Genel Kuruluna bakanlık temsilcisi katılır mı ?
  • Olağan ve olağanüstü genel kurulda, ilgili Genel Müdürlük tarafından görevlendirilen en az bir Bakanlık temsilcisinin bulunması zorunludur.

 

  • Organize Sanayi bölgelerinde genel kurul yapabilmek için bakanlık temsilci en az kaç gün önce talep edilmelidir.
  • Genel kurul tarihi, yeri, gündemi ve yönetim kurulu kararı; olağan toplantılarda toplantıdan en az 30 gün önce, olağanüstü toplantılarda ise toplantıdan en az 15 gün önce Bakanlığa gönderilir. Sürenin hesabında başvuru evrakının Bakanlık kayıtlarına giriş tarihi esas alınır.
  • Organize Sanayi Bölgeleri Genel Kurullarında Divan heyeti kimlerden oluşur ?
  • Divan başkan ve üyelerinin katılımcı veya temsilciler arasından seçilmesi şarttır.

 

  • Organize Sanayi bölgeleri genel kurulunda yönetim veya denetim kurulu ibra edilmemesinin sonuçları nelerdir?
  • Bilânço ve gelir tablosunun kabul edilmemesi ile yönetim veya denetim kurulu üyelerinin ibra edilmemesi halinde, üyelerin görev süreleri sona ermiş sayılır ve gündeme seçim maddesi ilave edilmiş sayılarak bu kurulların yeniden seçimi yapılır. İbra edilmeyen yönetim veya denetim kurulu üyeleri, bu organlara aynı genel kurulda tekrar seçilemez.

 

  • Organize Sanayi Bölgelerinde Yönetim Kurulu veya Denetim kurulu ibra edilmez ise hukuki sorumluluk davası açabilmek için genel kurul kararına ihtiyaç var mıdır ?
  • İbra edilmeyen yönetim veya denetim kurulu üyeleri aleyhine hukuki sorumluluk davası açılabilmesi için, bu konuda genel kurulda karar alınmış olması gerekir. Hesap tetkik komisyonunun raporunda konusu suç teşkil eden bir tespitin yapılması halinde, denetim kurulu, ilgililer hakkında suç duyurusunda bulunur.

 

Saygılarımla

Mali Müşavir Evren Özmen

İKİNCİ EL MOTORLU KARA TAŞITLARININ TİCARETİ HAKKINDA YÖNETMELİK KAPSAMI NEDİR ?-EVREN ÖZMEN

İKİNCİ EL MOTORLU KARA TAŞITLARININ TİCARETİ HAKKINDA YÖNETMELİK KAPSAMI NEDİR ?-EVREN ÖZMEN

shout_1515906769465

MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik;

1-ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal eden gerçek ve tüzel kişi tacirler ile esnaf ve sanatkârların ikinci el motorlu kara taşıtı alım satım faaliyetlerini,

2-yetki belgesinin verilmesi, yenilenmesi ve iptaline ilişkin usul ve esasları,

3-ikinci el motorlu kara taşıtı ticareti yapılan işletme, toplu işyeri ve pazarlarda aranan şartları,

4-ikinci el motorlu kara taşıtı alım satımında ödeme yöntemlerini,

5-noterlerin ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretine ilişkin yükümlülüklerini ve

6- Bakanlık, yetkili idare ve diğer ilgili kurum ve kuruluşların ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretine ilişkin görev, yetki ve sorumluluklarını kapsar.

İKİNCİ EL MOTORLU KARA TAŞITLARININ TİCARETİ HAKKINDA YÖNETMELİK-EVREN ÖZMEN

13 Şubat 2018 SALI Resmî Gazete Sayı : 30331
YÖNETMELİK
Gümrük ve Ticaret Bakanlığından:

shout_1515906769465

İKİNCİ EL MOTORLU KARA TAŞITLARININ TİCARETİ

HAKKINDA YÖNETMELİK

 

BİRİNCİ BÖLÜM

Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar

Amaç

MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretine ilişkin usul ve esasları düzenlemektir.

Kapsam

MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik; ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal eden gerçek ve tüzel kişi tacirler ile esnaf ve sanatkârların ikinci el motorlu kara taşıtı alım satım faaliyetlerini, yetki belgesinin verilmesi, yenilenmesi ve iptaline ilişkin usul ve esasları, ikinci el motorlu kara taşıtı ticareti yapılan işletme, toplu işyeri ve pazarlarda aranan şartları, ikinci el motorlu kara taşıtı alım satımında ödeme yöntemlerini, noterlerin ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretine ilişkin yükümlülüklerini ve Bakanlık, yetkili idare ve diğer ilgili kurum ve kuruluşların ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretine ilişkin görev, yetki ve sorumluluklarını kapsar.

(2) Aşağıda belirtilen ikinci el motorlu kara taşıtı satışları bu Yönetmeliğin kapsamı dışındadır:

a) 5/1/1961 tarihli ve 237 sayılı Taşıt Kanununa tabi idare, kurum ve kuruluşlar ile kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşlarınca yapılan satışlar.

b) İkinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal eden kişilerin kendi aralarındaki satışlar.

c) Haciz, müsadere, zapt, buluntu, trafikten men gibi nedenlerle icra müdürlükleri, alacaklı amme idareleri, milli emlak müdürlükleri, tahsil daireleri ve diğer yetkili kamu kurum ve kuruluşları tarafından yapılan satışlar.

ç) 27/10/1999 tarihli ve 4458 sayılı Gümrük Kanunu ile 21/3/2007 tarihli ve 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu çerçevesinde yapılan satışlar.

Dayanak

MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelik, 14/1/2015 tarihli ve 6585 sayılı Perakende Ticaretin Düzenlenmesi Hakkında Kanunun 16 ncı maddesinin birinci fıkrasının (b) bendine dayanılarak hazırlanmıştır.

Tanımlar

MADDE 4 – (1) Bu Yönetmeliğin uygulanmasında;

a) Bakanlık: Gümrük ve Ticaret Bakanlığını,

b) Genel Müdürlük: İç Ticaret Genel Müdürlüğünü,

c) İkinci el motorlu kara taşıtı: 13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 3 üncü maddesinde tanımlanan ve trafik siciline tescilli olan motosiklet, otomobil, arazi taşıtı, otobüs, kamyonet, kamyon ve lastik tekerlekli traktör niteliğindeki taşıtları,

ç) İkinci el motorlu kara taşıtı ticareti: Doğrudan veya aracılık yapılmak suretiyle gerçekleştirilen ikinci el motorlu kara taşıtının satışı ve pazarlanmasıyla ilgili faaliyetler bütününü,

d) İl müdürlüğü: Ticaret il müdürlüğünü,

e) Kanun: Perakende Ticaretin Düzenlenmesi Hakkında Kanunu,

f) Mesleki yeterlilik belgesi: 21/9/2006 tarihli ve 5544 sayılı Mesleki Yeterlilik Kurumu Kanununun 22 nci maddesi çerçevesinde verilen belgeyi,

g) Üst meslek kuruluşu: Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği ile Türkiye Esnaf ve Sanatkârları Konfederasyonunu,

ğ) Yetki belgesi: İkinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal edilebilmesi için ticari işletmeler ile esnaf ve sanatkâr işletmeleri adına düzenlenen belgeyi,

h) Yetkili idare: İşyeri açma ve çalışma ruhsatını vermeye yetkili belediye veya il özel idareleri ile diğer idareleri,

ifade eder.

İKİNCİ BÖLÜM

Yetki, Yeterlilik ve Bilgi Sistemi

İkinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal edebilecek kişiler ve yetki belgesi

MADDE 5 – (1) İkinci el motorlu kara taşıtı ticareti, işletmesi adına yetki belgesi alan tacirler ile esnaf ve sanatkârlar tarafından yapılır.

(2) Yetki belgesi, ikinci el motorlu kara taşıtı ticareti yapılan işletmenin bulunduğu yerdeki il müdürlüğü tarafından verilir, yenilenir ve iptal edilir.

(3) Yetki belgesi, her bir işletme için ayrı ayrı düzenlenir ve devredilemez.

(4) Yetki belgesinin geçerlilik süresi beş yıldır.

(5) Yetki belgesi, işletmede kolayca görülüp okunabilecek bir yere asılır.

(6) Bakanlık, yetki belgesinin içeriği ile yetki belgesinin düzenlenmesine ilişkin diğer usul ve esasları belirlemeye yetkilidir.

Yetki belgesi verilmesinde aranan şartlar

MADDE 6 – (1) İşletmeye yetki belgesi verilebilmesi için;

a) 18 inci maddenin birinci fıkrasında belirtilen şartların taşınması,

b) Esnaf ve sanatkârlar odasına, ticaret ve sanayi odasına veya ticaret ve sanayi odalarının ayrı kurulduğu yerlerde ticaret odasına kayıtlı olunması,

c) Gelir veya kurumlar vergisi mükellefi olunması,

ç) Gerçek kişi tacirler ile esnaf ve sanatkârların kendilerinin, ticaret şirketleri ile diğer tüzel kişi tacirlerin temsile yetkili kişilerinden en az birinin, şubelerde ise şube müdürünün;

1) On sekiz yaşını doldurmuş olması,

2) En az lise mezunu olması,

3) Mesleki yeterlilik belgesine sahip olması,

4) İflas etmemiş veya iflas etmiş olsa bile itibarını yeniden kazanmış olması,

5) Konkordato ilan etmemiş olması,

6) Kasten işlenen bir suçtan dolayı affa uğramış olsalar dahi devletin güvenliğine, Anayasal düzene ve bu düzenin işleyişine, milli savunmaya ve devlet sırlarına karşı suçlar ile casusluk, zimmet, irtikâp, rüşvet, hırsızlık, dolandırıcılık, sahtecilik, güveni kötüye kullanma, hileli iflas, ihaleye fesat karıştırma, edimin ifasına fesat karıştırma, suçtan kaynaklanan malvarlığı değerlerini aklama, terörizmin finansmanı, kaçakçılık, vergi kaçakçılığı veya haksız mal edinme suçlarından hüküm giymemiş ya da ticaret ve sanat icrasından hükmen yasaklanmamış olması,

gerekir.

(2) Bakanlık, yetki belgesi verilmesi için mesleki eğitim şartı getirmeye ve bu eğitime ilişkin usul ve esasları ilgili kamu kurum ve kuruluşlarının görüşlerini alarak belirlemeye yetkilidir. Mesleki eğitim, Bakanlık veya Bakanlıkça uygun görülen üniversiteler, kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşları ve mesleki yeterlilik belgesi vermeye yetkili kurum ve kuruluşlar tarafından verilir.

Yetki belgesinin verilmesi

MADDE 7 – (1) Yetki belgesi başvurusu, yetki belgesi verilmesinde aranan şartların taşındığını gösteren belgeler ile birlikte yazılı olarak yapılır. İşletmenin 18 inci maddenin birinci fıkrasında belirtilen şartları taşıyıp taşımadığı, başvuru tarihinden itibaren yedi gün içinde il müdürlüğü tarafından bir tutanakla yerinde tespit edilir.

(2) İl müdürlüğünce, ilgili kurum ve kuruluşların elektronik bilgi sistemlerinden sağlanabilen belgeler bu sistemlerden temin edilir ve işletme adına elektronik ortamda oluşturulan dosyada diğer başvuru evrakı ile birlikte saklanır.

(3) Yetki belgesi verilmesinde aranan şartları taşıdığı anlaşılan işletmelere, başvuru tarihinden itibaren on gün içinde yetki belgesi verilir.

Yetki belgesinin yenilenmesi

MADDE 8 – (1) Yetki belgesi, geçerlilik süresinin sona ermesi veya içeriğindeki bilgilerden herhangi birinde değişiklik olması durumunda yenilenir.

(2) Yenileme başvurusu, yetki belgesi geçerlilik süresinin sona ermesinden en az otuz gün önce, yetki belgesinde yer alan bilgilerde değişiklik olması durumunda ise değişikliğin gerçekleştiği tarihten itibaren yedi gün içinde yapılır.

(3) Posta yoluyla yapılan yenileme başvurusu geçersizdir.

(4) Yetki belgesinin yenilenmesinde 7 nci maddede belirtilen usul ve esaslar uygulanır. Ticaret unvanının veya işletme adının değişmesi gibi nedenlerle yetki belgesinin yenilenmesi durumunda değişikliğin belgelendirilmesi yeterlidir.

Yetki belgesinin iptali

MADDE 9 – (1) Yetki belgesi verilmesinde aranan şartlardan herhangi birinin kaybedilmesi halinde bu durum, şartların kaybedildiği tarihten itibaren on beş gün içinde işletme tarafından yazılı olarak il müdürlüğüne bildirilir. Bu bildirim veya şartların kaybedildiğinin il müdürlüğünce tespiti üzerine yetki belgesi aynı gün iptal edilir.

(2) Yetki belgesi iptal edilen işletme il müdürlüğünce beş gün içinde yazılı olarak yetkili idareye bildirilir.

Mesleki yeterlilik belgesi

MADDE 10 – (1) 6 ncı maddenin birinci fıkrasının (ç) bendinde belirtilen kişiler ile ikinci el motorlu kara taşıtı ticareti yapılan işletmede pazarlama ve satış personeli olarak çalıştırılan kişilerin mesleki yeterlilik belgesine sahip olması gerekir.

(2) Bakanlık, yetki belgesine sahip işletmelerce çalıştırılması gereken mesleki yeterlilik belgesine sahip asgari personel sayısı ile ulusal yeterliliğin yapısını oluşturan ve personelin sahip olduğu mesleki yeterlilik belgesinde yer alması gereken seçmeli birimleri belirlemeye yetkilidir.

(3) Mesleki yeterlilik belgesine ilişkin diğer hususlarda 5544 sayılı Kanun ve ikincil mevzuatındaki hükümler uygulanır.

İkinci El Motorlu Kara Taşıtı Ticareti Bilgi Sistemi ve ilan

MADDE 11 – (1) Yetki belgesi, mesleki yeterlilik belgesi ve bu Yönetmelik kapsamında verilen TSE hizmet yeterlilik belgesi ile ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretine ilişkin Bakanlıkça gerekli görülen bilgilerin takip ve kontrolü amacıyla Bakanlık tarafından İkinci El Motorlu Kara Taşıtı Ticareti Bilgi Sistemi oluşturulur.

(2) Yetki belgesi verilen ve iptal edilen işletmeler il müdürlüklerince, mesleki yeterlilik belgesi onaylanan ve iptal edilen kişiler Mesleki Yeterlilik Kurumunca, bu Yönetmelik kapsamında TSE hizmet yeterlilik belgesi verilen ve iptal edilen işletmeler Türk Standardları Enstitüsünce aynı gün; Bakanlıkça gerekli görülen diğer bilgiler ise Bakanlığın belirlediği süre içinde ilgili kurum ve kuruluşlarca İkinci El Motorlu Kara Taşıtı Ticareti Bilgi Sistemine işlenir.

(3) Yetki belgesine sahip işletmelerin güncel listesi Bakanlığın internet sayfasında ilan edilir.

(4) İkinci El Motorlu Kara Taşıtı Ticareti Bilgi Sistemi ilgili kurum ve kuruluşların erişimine açılır ve ihtiyaç duyulan diğer bilgi sistemlerine entegre edilir.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Faaliyetlere İlişkin Yükümlülükler

İkinci el motorlu kara taşıtı satışına aracılık ve taşıt teslim belgesi

MADDE 12 – (1) Satışa sunulmak üzere ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal eden işletmeye teslim edilen ikinci el motorlu kara taşıtı için taşıt teslim belgesi düzenlenir.

(2) Taşıt teslim belgesi, ikinci el motorlu kara taşıtının adına tescilli olduğu kişi ile işletme arasında birer nüshası taraflarda kalacak şekilde en az iki nüsha düzenlenir.

(3) Taşıt teslim belgesinde asgari olarak aşağıdaki bilgilere yer verilir:

a) Tarafların adı ve soyadı veya ticaret unvanı ve işletme adı ile kimlik ve iletişim bilgileri.

b) İkinci el motorlu kara taşıtının ruhsat ve kilometre bilgileri ile boyalı ve değişen parça bilgileri.

c) İkinci el motorlu kara taşıtının adına tescilli olduğu kişi tarafından beyan edilen taşıta ilişkin arıza ve hasar bilgileri ile güvenlik, iç donanım, dış donanım ve multimedya özellikleri gibi diğer bilgiler.

ç) Aracılık hizmeti karşılığında işletmeye ödenecek ücretin tutarı.

d) İkinci el motorlu kara taşıtının işletmede kalacağı süre.

e) Tarafların tebligat adresleri ve imzaları.

(4) İkinci el motorlu kara taşıtında üçüncü fıkranın (d) bendinde belirtilen süre içinde oluşan arıza ve hasardan işletme sorumludur.

(5) Bakanlık, taşıt teslim belgesinin şekli ve içeriği ile aracılık hizmeti karşılığında işletmeye ödenecek ücretin üst sınırını üst meslek kuruluşlarının görüşünü alarak belirlemeye yetkilidir.

İkinci el motorlu kara taşıtının tanıtımı

MADDE 13 – (1) Satışa sunulan ikinci el motorlu kara taşıtının üzerinde kolaylıkla görülebilir ve okunabilir şekilde taşıta ilişkin tanıtıcı bilgilerin güncel olarak yer aldığı bir tanıtım kartı bulundurulur.

(2) Tanıtım kartında ikinci el motorlu kara taşıtına ilişkin asgari olarak aşağıdaki bilgilere yer verilir:

a) Marka ve modeli ile model yılı.

b) Rakam veya harflerinin bir kısmı karartılmak suretiyle motor ve şasi numarası.

c) Plaka numarası.

ç) Yakıt türü.

d) Kilometresi.

e) Satış fiyatı.

f) Boyalı ve değişen parçaları.

g) Niteliği belirtilmek suretiyle hasar kaydı.

ğ) Üzerinde rehin veya haciz gibi şerhlerin bulunup bulunmadığı.

h) Değişen parça, hasar kaydı, rehin ve haciz gibi bilgilerin ilgili sistemlerden temin edildiği tarih ve saat.

(3) İkinci el motorlu kara taşıtının elektronik ortamda tanıtılması durumunda ikinci fıkrada belirtilen bilgilere ve yetki belgesi numarasına elektronik ortamda da yer verilir.

Ekspertiz raporu

MADDE 14 – (1) Yetki belgesine sahip işletme tarafından ikinci el motorlu kara taşıtı satışından hemen önce ekspertiz raporu alınır ve raporun bir nüshası satış esnasında alıcıya teslim edilir. Ekspertiz raporunun ücreti, satış işleminin alıcıdan kaynaklanan bir nedenle gerçekleşmemesi durumunda alıcı, diğer hallerde yetki belgesine sahip işletme tarafından ödenir.

(2) Ekspertiz raporunda ikinci el motorlu kara taşıtının özellikleri, arıza ve hasar durumu ile kilometre bilgilerine yer verilir.

(3) Sekiz yaş veya yüz altmış bin kilometrenin üzerindeki ikinci el motorlu kara taşıtları için ekspertiz raporu alınması zorunlu değildir.

(4) Ekspertiz raporu, Türk Standardları Enstitüsü tarafından belirlenen standarda göre verilen TSE hizmet yeterlilik belgesi bulunan işletmeler tarafından düzenlenir.

(5) Ekspertiz raporunu düzenleyen kişiler ekspertiz raporundaki bilgilerin taşıtın gerçek durumunu yansıtmamasından sorumludur.

(6) Bakanlık, ekspertiz raporunda yer verilecek diğer bilgileri, TSE hizmet yeterlilik belgesi verilecek işletmelerde ve bu işletmelerde çalıştırılan kişilerde aranan nitelikleri, ekspertiz raporu düzenleyenlerin sorumluluklarını, hizmet yeterlilik belgesi ile ekspertiz raporu ücretinin üst sınırını ilgili kamu kurum ve kuruluşları ile üst meslek kuruluşlarının görüşünü alarak belirlemeye yetkilidir.

Garanti

MADDE 15 – (1) İkinci el otomobil ve motosikletin motor, şanzıman, tork konvertörü, diferansiyel ve elektrik sistemi, satış tarihinden itibaren üç ay veya beş bin kilometre, ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal eden işletmenin garantisi altındadır. İşletme, garanti kapsamına giren hususları sigorta yaptırmak suretiyle karşılayabilir.

(2) Birinci fıkrada sayılan parçalarda garanti süresi veya kilometresi içinde meydana gelen arızalar azami otuz iş günü içinde giderilir. Motosikletler için bu süre azami yirmi iş günüdür. Arızanın giderilmesine ilişkin masraflar işletmeye aittir. Bu sürelerin tespitinde taşıt sahibinin işletmeye yazılı başvuru tarihi veya ilgili il müdürlüğüne yazılı başvurusu üzerine il müdürlüğünce işletmeye yapılan bildirim tarihi dikkate alınır. İl müdürlüğüne yapılan başvuruda satış sözleşmesinin bir örneğine yer verilir.

(3) Garanti süresi veya kilometresi içinde arızalanan otomobil veya motosikletin işletmeye teslim edilmesi halinde işletme tarafından arızalı ikinci el otomobil veya motosikletin teslim alındığına dair bir belge düzenlenir. Bu belgede asgari olarak aşağıdaki bilgilere yer verilir:

a) İkinci el otomobil veya motosikleti teslim edenin adı, soyadı ve imzası.

b) İkinci el otomobil veya motosikleti teslim alanın adı, soyadı ve imzası.

c) İkinci el otomobil veya motosiklete ilişkin şikâyet ve talepler.

ç) İkinci el otomobil veya motosikletin markası ve modeli.

d) Arızanın on iş günü içinde giderilememesi halinde, tamirde geçen on iş gününü takip eden üç gün içinde, teslim edilen ikinci el otomobil veya motosiklete benzer özelliklere sahip ücretsiz ikame taşıt tahsis edileceğine dair taahhüt.

e) İkinci el otomobil veya motosikletin arıza bildirim ve işletmeye teslim tarihi.

(4) Birinci fıkrada sayılan parçalarda garanti süresi veya kilometresi içinde arıza meydana gelmesi durumunda tamirde geçen süre garanti süresine eklenir.

(5) İşletmeler birinci fıkrada belirtilenlere ilave garantiler verebilir.

(6) 7/11/2013 tarihli ve 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunun 56 ncı maddesi kapsamında üretici ve ithalatçı garantisi devam eden ikinci el otomobil veya motosikletler hakkında bu madde uygulanmaz.

(7) Bakanlık, garantiye ilişkin diğer usul ve esasları belirlemeye yetkilidir.

Garanti kapsamına girmeyen hususlar

MADDE 16 – (1) İkinci el otomobil ve motosikletin satışında aşağıdaki parça, durum, işlem ve arızalar garanti kapsamı dışındadır:

a) Sekiz yaş veya yüz altmış bin kilometrenin üzerindeki otomobil ve motosikletler.

b) Satış sırasında alıcı tarafından bilindiği işletme tarafından belgelendirilen arıza ve hasarlar.

c) Ekspertiz raporunda belirtilen arıza ve hasarlar.

ç) Aracın olağan kullanımı nedeniyle kayışlar, egzoz, amortisör, debriyaj, ön dişli takımı, fren balataları ve pabuçları, diskler, contalar gibi parçalarda meydana gelen aşınma ve yıpranmalar.

d) Garanti kapsamındaki bir parçada meydana gelen arızanın doğrudan sonucu olarak hasar görmedikçe veya zayi olmadıkça; bujiler, katalitik konvertörler, hava filtresi, yağ filtresi, yakıt filtresi, cam silecek lastikleri, klima devresinin doldurulması için kullanılan maddeler, ilave edilen yağlar, soğutma sıvıları, fren sıvıları ve diğer katkı maddeleri.

e) Garanti kapsamındaki bir parçada meydana gelen arızanın doğrudan sonucu olarak hasar görmedikçe veya zayi olmadıkça, koltuk aksesuarlarının temizlenmesi ve onarılması dâhil olmak üzere kaportanın ve kabinin olağan bakımı için yapılan masraflar.

f) Kaporta işleri, süslemeler, paspas, lastikler, jantlar, akü, farlar, park lambaları, camın ve farların kırılması veya çatlaması.

g) 15 inci maddenin birinci fıkrasında belirtilenler hariç olmak üzere elektronik parçalar ve komponentler.

ğ) Parça değişimi yapılarak veya yapılmaksızın düzenli önleyici işlemler, kontroller ve ayarlamalar.

h) İkaz lambaları sistem arızası gösterdiği halde aracı kullanmaya devam etmenin veya bilerek veya bilmeyerek uygun olmayan ya da kalitesiz yağların veya yakıtın kullanılmasının sebep olduğu arızalar.

ı) Hatalı kullanım, kaza, hırsızlık, hırsızlık girişimi, yangın, infilak, vandallık veya doğal afetler nedeniyle hasar gören veya zayi olan parçalar.

i) Taşıtın ihmal edilmesinin veya uygun olmayan bir şekilde kullanılmasının veya aracın gereği gibi çalışması için lüzumlu olan sıvıların donmasının sebep olduğu arızalar.

j) Bakım işlemlerinin muayene ve bakım planına uygun olarak yapılmaması nedeniyle meydana gelen arızalar.

k) Satış sonrasında taşıta yapılan herhangi bir eklenti nedeniyle oluşan hasar ve arızalar.

l) Trafik sicilinde “Trafikten çekilerek tescili silinmiştir.” kaydı bulunan taşıtlar.

(2) Kullanım hatasının tespitinde 13/6/2014 tarihli ve 29029 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Garanti Belgesi Yönetmeliğinin 11 inci maddesi uygulanır.

İkinci el motorlu kara taşıtı ticaretinde ödeme

MADDE 17 – (1) İkinci el motorlu kara taşıtı alım satımında taşıtın satış bedeli, Bakanlıkça uygun görülen kuruluş tarafından taşıt mülkiyeti ile satış bedelinin eş anlı el değiştirmesini sağlayacak şekilde oluşturulan elektronik ortamda ödenebilir.

(2) Alıcı veya satıcının talebi halinde satış bedeli, satış bedelinin ödenmesine ilişkin masraflar talepte bulunan tarafa ait olmak üzere, birinci fıkrada belirtilen elektronik ortamda ödenir.

(3) Bakanlık, birinci fıkrada belirtilen elektronik ortam için gerekli altyapının oluşturulmasına ve işletilmesine ilişkin usul ve esaslar ile verilen hizmetler karşılığında alınacak ücretlerin üst sınırını Türkiye Noterler Birliğinin görüşünü alarak belirlemeye yetkilidir.

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

İkinci El Motorlu Kara Taşıtı Ticareti Yapılan Yerler ve Bu Yerlerde Aranan Şartlar

İkinci el motorlu kara taşıtı ticareti yapılan işletmelerde aranan şartlar

MADDE 18 – (1) İkinci el motorlu kara taşıtı ticareti yapılan işletmelerde aşağıdaki şartlar aranır:

a) İmar mevzuatı çerçevesinde belirlenen ticaret alanlarında, çevreye ve trafiğe yük getirmeyen yerlerde ve içinde ikamet amaçlı kullanılan bağımsız bölüm bulunmayan yapılarda açılması.

b) Açık ve kapalı alan toplamının en az dört taşıtın kapladığı alan büyüklüğünde olması; bir taşıtın kapladığı alan büyüklüğü olarak otomobil için en az yirmi beş metrekare, motosiklet için en az beş metrekare ve diğer taşıtlar için en az elli metrekarenin esas alınması.

c) Teşhir alanının net yüksekliğinin en az üç metre olması.

ç) LPG’li, CNG’li veya LNG’li ikinci el motorlu kara taşıtlarının teşhirine yönelik açık alana sahip olması.

d) Taşıtların giriş ve çıkış yapmalarına uygun olarak düzenlenmiş giriş ve çıkış kapılarının bulunması, çıkış kapısının tehlikeli durumlarda kolay tahliyeye imkân verecek nitelikte olması.

(2) İkinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal eden işletmenin mali sorumluluk sigortası yapılmış ve satışa sunduğu ikinci el motorlu kara taşıtları bu sigorta kapsamına alınmış olmalıdır.

Toplu işyeri

MADDE 19 – (1) Bir yapı veya alan bütünlüğünde en az on işletmenin faaliyet göstereceği toplu işyerleri oluşturulabilir. Toplu işyerleri oluşturulurken, bu işyerlerinin çevreye ve trafiğe getireceği yükler ile ikamet amacıyla kullanılan yerlere uzaklığı ve ulaşım imkânları dikkate alınır.

(2) Toplu işyerleri aşağıdaki nitelikleri haiz olmalıdır:

a) Yönetim odası, kadın ve erkekler için ayrı ayrı ibadet yeri, çalışanlar ve ziyaretçiler için beslenme ve dinlenme alanı ile yeterli sayıda tuvalet bulunması.

b) Ortak kullanım alanlarının engelliler de dikkate alınarak tasarlanmış olması.

c) En az otuz işletmenin bulunduğu veya toplam çalışan sayısı en az elli olan toplu işyerlerinde sağlık odası ve en az bir sağlık personeli bulunması.

ç) Brüt inşaat alanının en az dörtte biri oranında otoparka sahip olması.

(3) Toplu işyerlerinde, taşıt alım ve satımı ile devir işlemlerinin hızlı ve etkin bir şekilde yapılabilmesi amacıyla noterlik ve banka şubesi gibi birimlere yer verilebilir.

(4) Toplu işyerlerindeki işletmeler 18 inci maddede öngörülen şartları haiz olmalıdır.

İkinci el motorlu kara taşıtı pazarı

MADDE 20 – (1) İkinci el motorlu kara taşıtı pazarları belediyeler tarafından kurulur ve işletilir. Belediyeler bu yerlerin kurulması ve işletilmesi yetkisini kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşlarına veya özel hukuk tüzel kişilerine devredebilir.

(2) İkinci el motorlu kara taşıtı pazarları aşağıdaki nitelikleri haiz olmalıdır:

a) Çevreye ve trafiğe yük getirmeyen, ikamet amacıyla kullanılan yerlere uzaklığı yeterli olan ve uygun ulaşım imkânı bulunan alanlarda kurulması.

b) Nüfusu on binden az olan yerleşim yerlerinde en az beş bin metrekare, on binden fazla olan yerleşim yerlerinde en az on bin metrekare büyüklüğünde olması.

c) İkinci el motorlu kara taşıtı satışı için ayrılan alanların zemininin beton, asfalt veya diğer uygun malzemelerden oluşturulması ve olumsuz hava şartlarından korunmaya uygun tedbirlerin alınmış olması.

ç) İhtiyacı karşılayacak şekilde hoparlör sistemi, çöp kutusu, aydınlatma sistemi, yangın söndürme araç ve gereci, güvenlik kamerası, zabıta bürosu, kadın ve erkekler için ayrı ayrı ibadet yeri, taşıt yıkama yeri, tuvalet ve dinlenme alanı bulunması.

d) Ortak kullanım alanlarının engelliler de dikkate alınarak tasarlanmış olması.

e) On bin metrekareden küçük olan ikinci el motorlu kara taşıtı pazarlarında en az üç bağımsız giriş ve çıkış kapısı, on bin metrekareden büyük olan ikinci el motorlu kara taşıtı pazarlarında ise en az beş bağımsız giriş ve çıkış kapısının bulunması, giriş ve çıkışların iç ve dış trafiği aksatmayacak şekilde düzenlenmesi ve yönlendirme levhalarıyla gösterilmesi.

f) Ziyaretçilerin ihtiyacını karşılayacak şekilde ücretsiz otopark alanına sahip olması.

BEŞİNCİ BÖLÜM

Çeşitli ve Son Hükümler

Noterlerin yükümlülükleri

MADDE 21 – (1) Noterler aşağıdaki iş ve işlemlerle yükümlüdür:

a) İkinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal eden işletme adına tescilli taşıtların satışı ile bu işletme aracılığıyla yapılan ikinci el motorlu kara taşıtı satışlarında, işletmenin yetki belgesine sahip olduğunun doğrulamasını İkinci El Motorlu Kara Taşıtı Ticareti Bilgi Sisteminden yapmak, devir işlemini gerçekleştirecek kişinin yetkili olduğunu gösteren belgeyi istemek ve yetki belgesi numarasına satış sözleşmesinde yer vermek.

b) Yetki belgesine sahip işletmeler ile ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal etmeyen gerçek veya tüzel kişiler tarafından doğrudan yapılan ve aracılık edilen ikinci el motorlu kara taşıtı satışlarına ilişkin Bakanlıkça gerekli görülen bilgileri satış tarihinde İkinci El Motorlu Kara Taşıtı Ticareti Bilgi Sistemine işlemek.

c) Satışa konu ikinci el motorlu kara taşıtı için düzenlenmiş ekspertiz raporunun tarih ve sayısına, ekspertiz raporunda belirtilen kilometre bilgisine ve ekspertiz raporunu düzenleyen işletmeye ilişkin İkinci El Motorlu Kara Taşıtı Ticareti Bilgi Sisteminde yer alan TSE hizmet yeterlilik belgesi numarasına satış sözleşmesinde yer vermek.

Ruhsatlandırma

MADDE 22 – (1) İkinci el motorlu kara taşıtı ticareti yapılacak işletmenin yetki belgesine sahip olup olmadığı işyeri açma ve çalışma ruhsatı verilmeden önce yetkili idareler tarafından kontrol edilir ve yetki belgesi olmayan işletmelere ruhsat verilemez.

(2) Toplu işyeri projelerinin 19 uncu maddede belirtilen fiziksel şartları haiz olup olmadığı yapı ruhsatı verilmeden önce yetkili idareler tarafından kontrol edilir ve bu şartları taşımayan işyerlerine ruhsat verilemez.

(3) 9 uncu maddenin ikinci fıkrası uyarınca yapılan bildirim üzerine işletmeye ait işyeri açma ve çalışma ruhsatı derhal iptal edilir.

Denetim ve ceza hükümleri

MADDE 23 – (1) Bakanlık, bu Yönetmeliğin uygulanması, uygulamada çıkan sorunlar ve şikâyetlerle ilgili olarak ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretinin yapıldığı işletmeler ve toplu işyerleri ile ikinci el motorlu kara taşıtı pazarları nezdinde denetim yapmaya yetkilidir. Bakanlık bu yetkisini il müdürlükleri aracılığıyla da kullanabilir.

(2) Yetkili idareler, Bakanlığın talebi üzerine, ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretinin yapıldığı işletmeler ile toplu işyerleri nezdinde ön inceleme mahiyetinde denetim yapmakla görevlidir.

(3) Belediyeler, yetkilerini devrettikleri kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşları veya özel hukuk tüzel kişilerince kurulan ve işletilen ikinci el motorlu kara taşıtı pazarları nezdinde denetim yapmakla görevli ve yetkilidir.

(4) Yetkili idareler tarafından ikinci fıkra kapsamında yapılan denetimin sonuçları, denetimin sonuçlandığı tarihten itibaren on beş gün içinde il müdürlüğüne bildirilir.

(5) Bu Yönetmeliğe aykırı hareket edenler hakkında Kanunun 18 inci maddesinin birinci fıkrasının (ğ) bendinde öngörülen idari para cezası Bakanlığın talebi üzerine yetkili idarelerce; denetime yetkili olanlara bilgi ve belge vermeyen, eksik veren veya denetim elemanlarının görevlerini yapmalarını engelleyenler hakkında (h) bendinde öngörülen idari para cezası ise Bakanlıkça uygulanır. İkinci el motorlu kara taşıtı pazarlarını kuran ve işleten kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşları veya özel hukuk tüzel kişileri hakkında Kanunun 18 inci maddesinin birinci fıkrasının (ğ) bendinde öngörülen idari para cezası doğrudan ya da Bakanlığın talebi üzerine belediyeler tarafından uygulanır.

(6) Bakanlık idari para cezası uygulama yetkisini Genel Müdürlüğe devredebilir.

Geçiş hükümleri

GEÇİCİ MADDE 1 – (1) Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal eden gerçek veya tüzel kişi tacirler ile esnaf ve sanatkârların bu faaliyetlerine devam edebilmeleri için bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren durumlarını bir yıl içinde, lise mezunu olma şartı hariç olmak üzere 6 ncı maddenin birinci fıkrasındaki şartlara uygun hale getirerek yetki belgesi alması gerekir.

(2) Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla bir yapı veya alan bütünlüğünde faaliyet gösteren ve içinde ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal eden en az on işletme bulunan işyerleri bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bir yıl içinde durumlarını 19 uncu maddenin ikinci fıkrasının (a) ve (b) bentlerine uygun hale getirir.

(3) Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla bir yapı veya alan bütünlüğünde faaliyet gösteren ve içinde ikinci el motorlu kara taşıtı ticaretiyle iştigal eden en az otuz işletme veya en az elli çalışanı bulunan işyerleri bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bir yıl içinde durumlarını 19 uncu maddenin ikinci fıkrasının (c) bendine uygun hale getirir.

(4) Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce kurulan ikinci el motorlu kara taşıtı pazarları, bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren iki yıl içinde 20 nci maddenin ikinci fıkrasına uygun hale getirilir.

Yürürlük

MADDE 24 – (1) Bu Yönetmeliğin;

a) 10 uncu maddesi, yayımı tarihinden itibaren üç ay sonra,

b) 14 üncü ve geçici 1 inci maddeleri, yayımı tarihinden itibaren altı ay sonra,

c) Diğer maddeleri ise yayımı tarihinde,

yürürlüğe girer.

Yürütme

MADDE 25 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Gümrük ve Ticaret Bakanı yürütür.

 

ORGANİZE SANAYİ BÖLGELERİ (ORGANLARI, GÖREVLERİ VE KARARLARI)

 

ORGANİZE SANAYİ BÖLGELERİ

(ORGANLARI, GÖREVLERİ VE KARARLARI)

 

 

ORGANİZE SANAYİ BÖLGELERİNİN ORTAYA ÇIKIŞI
VE TÜRKİYE’DEKİ GELİŞİMİ

  1. yüzyılın sonlarında sanayinin belirli bir plan dahilinde yerleştirilmesi ve geliştirilmesinin önemine bağlı olarak dünyada ilk örneğinin İngiltere’de görüldüğü organize sanayi bölgesi uygulaması, 20. Yüzyılın başlarında  başta Amerika Birleşik Devletleri olmak üzere diğer gelişmiş ülkelerce uygulanmaya başlanmıştır.

İlk uygulamaların amacı sanayicilerin altyapılı arsa ihtiyaçlarının karşılanması yoluyla bu bölgeleri inşa eden özel firmaların kar elde etmeleri olmuştur. Bir başka deyişle ilk uygulamalar özel sektör tarafından kar elde etmek amacıyla gerçekleştirilmiştir. İkinci Dünya Savaşıyla birlikte başlayan dönemde OSB’ler bir devlet yatırımı olarak uygulanmaya başlamış ve az gelişmiş ülkelerde küçük ve orta ölçekli işletmelerin geliştirilmesi amacına hizmet eder bir biçimde düzenlenmiştir.

Türkiye’de sanayileşme çabaları Cumhuriyetle birlikte yoğunluk kazanarak ekonomik kalkınmanın ve yeni kazanılan siyasi bağımsızlığın temeli olarak görülmüştür.

Bu ilk sanayileşme çabaları, devlet tarafından 1931 yılında uygulamaya konulan “I. Beş Yıllık Sanayi Planı” çerçevesinde sanayi alt yapısının oluşturulması çalışmalarına başlamıştır. I. Sanayi Planı döneminde bütünüyle kamu girişimciliği ön planda tutulmuş Sümerbank, Etibank, Denizcilik Bankası gibi kuruluşlar faaliyete geçmiştir.

1960 yılında başlayan planlı kalkınma döneminde sanayi “lokomotif” sektör olduğu, tespit edilen hedefler doğrultusunda; OSB uygulamalarına, ilk olarak 1962 yılında Bursa’da bir OSB kurulmasıyla başlanmıştır.

“Sanayinin uygun görülen alanlarda yapılanmasını sağlamak, kentleşmeyi yönlendirmek, çevre sorunlarını önlemek, bilgi ve bilişim teknolojilerinden yararlanmak, imalat sanayi türlerinin belirli bir plan dahilinde yerleştirilmeleri ve geliştirilmeleri amacıyla, 933 sayılı “Kalkınma Planının Uygulanması Esaslarına Dair Kanun” gerekse 30/l0/l984 tarihli, 3067 sayılı Kanunun 6 ncı maddesi ile ilga edilen 77 sayılı “Uzun Vadeli Planın Yürürlüğe Konulması ve Bütünlüğünün Korunması Hakkındaki Kanun” ile Bakanlığımız kuruluş kanununa istinaden çıkarılan Fonlar Yönetmeliğine göre yürütülen Organize Sanayi Bölgelerinin (OSB) yasal bir statüye kavuşturulmaları için yapılan çalışmalar neticesinde, hazırlanan Organize Sanayi Bölgeleri Kanunu, Türkiye Büyük Millet Meclisi tarafından kabul edilerek 15.04.2000 tarih ve 24021 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe girmiştir.

4562 sayılı  OSB Kanununun ilgili maddeleri çerçevesinde ilgili kurum ve kuruluşların görüşleri doğrultusunda düzenlenen OSB Uygulama Yönetmeliği 01.04.2002 tarih ve 24713 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe girmiştir.

Yürürlüğe giren 4562 sayılı Organize Sanayi Bölgeleri Kanununun 4 üncü maddesi gereğince, OSB’ler 4 organdan oluşmakta olup, bunlar

a)Müteşebbis Heyet (İşletme aşamasında Genel Kurul),
b)Yönetim Kurulu,
c)Denetim Kurulu,
d)Bölge Müdürlüğü’dür.   (OSB Kanunu Madde:6)

 

OSB KURULUŞU VE TÜZEL KİŞİLİK KAZANILMASI

 

OSB, Yer Seçimi Yönetmeliğine göre uygun görülen yerlerde Sanayi ve Ticaret Bakanlığının onayı ile kurulur. (OSB Kanunu Madde:4)

 

Bakanlık tarafından kuruluşu uygun görülen OSB’ler;

            a) İl özel İdaresinin,            b) OSB`nin içinde bulunacağı il, ilçe veya belde belediyesinin, Büyükşehirlerde ayrıca Büyükşehir belediyesinin,            c) İl ve ilçelerdeki mevcudiyet durumuna göre sanayi odası, ticaret odası veya ticaret ve sanayi odasının,            d) Sanayici dernek veya kooperatiflerinin,                        Biri veya daha fazlasının temsilcilerince imzalı ve valinin olumlu görüşünü muhtevi kuruluş   protokolünün Bakanlıkça onaylanmasıyla tüzel kişilik kazanır.            İhtisas OSB`lerinde konuyla ilgili meslekî kuruluşlar ve teşekküllerin temsilcileri, talepleri halinde müteşebbis heyete dahil edilirler.                        OSB ORGANLARI                        4562 Sayılı OSB Kanununa göre organlar kuruluş ve işletme aşamasında olmak üzere iki şekilde teşekkül etmektedir. Her iki şekilde organ sayısı değişmemekle birlikte oluşumlarında ve görevlerinde değişiklik meydana gelmektedir. Buna göre,     BÖLÜM I KURULUŞ AŞAMASINDAKİ OSB ORGANLARI 1-  MÜTEŞEBBİS HEYETİN OLUŞUMU, GÖREVLERİ VE SÜRESİ    

  • OLUŞUMU

 

Sanayi ve Ticaret Bakanlığı tarafından Kuruluş Protokolü onaylanarak

tüzel kişilik kazanan Organize Sanayi Bölgelerinde ilk Müteşebbis Heyet, OSB’nin oluşumuna katılan kurum ve kuruluşların yetkili organlarınca, mensupları arasından tespit edilecek üyelerden oluşur.

Müteşebbis heyeti oluşturacak üye sayısı 11 asıl 11 yedek üyeden az, 15 asıl ve 15 yedek üyeden fazla olamaz.

OSB’nin oluşumuna Katılan kurum ve kuruluşların müteşebbis heyette temsil edilecekleri üye sayısı, katılım oranları dikkate alınarak kuruluş protokolünde belirlenir.

Müteşebbis heyette yer alan üyeler iki yıl için seçilir ve temsil ettikleri kurum ve kuruluşlardaki görevleri sona erdiğinde üyelikleri düşer. Üyelikten düşen veya ayrılan üyenin yerine temsil ettiği kurum ve kuruluşun ön sıradaki yedek üyesi geçer. Bu şekilde katılan üye, yerine geçtiği üyeden kalan süreyi tamamlar.

 

b-GÖREV DAĞILIMI

Müteşebbis heyet ilk toplantısında, valinin başkan olması durumunda, OSB Kanununun 4 üncü maddesinde sayılan kuruluşlardan il özel idaresi ve belediye temsilcileri dışında kalanlardan bir başkan vekili, aksi takdirde bir başkan ve bir başkan vekili seçer.

 

c-TOPLANTILARI

Müteşebbis heyet en az üç ayda bir defa başkan veya başkanın yokluğunda başkan vekili başkanlığında salt çoğunluk ile toplanır. Kararlar mevcudun salt çoğunluğu ile alınır. Oyların eşitliği halinde başkanın oyuna itibar edilir.

Müteşebbis heyet toplantılarının gündemi ve çağrı ile ilgili duyurular ve benzeri sekreterya görevini bölge müdürü yürütür.

Çağrı ile ilgili duyurular, en az 5 gün önce olmak şartıyla iadeli taahhütlü mektupla veya imza karşılığı yapılır.

 

d-MÜTEŞEBBİS HEYET KARAR DEFTERİ

 

Müteşebbis heyet toplantılara ait kararlar, Noter tasdikli Müteşebbis Heyet karar defterinde tutulur ve izlenir. (OSB Uygulama Yönetmeliği Madde: 202)

 

e- ÜYELİKTEN DÜŞME

Müteşebbis heyette görevli üyeler, geçerli sayılan bir mazeretleri olmaksızın üst üste yapılan üç toplantıya veya mazeretli olsa dahi bir yıl içinde yapılan toplantıların en az yarıdan bir fazlasına katılmamaları halinde üyelikten çekilmiş sayılırlar.

Üyelikten çekilmiş sayılan üye, aynı zamanda yönetim veya denetim kurulu üyesi ise yönetim veya denetim kurulu üyeliği de kendiliğinden düşmüş sayılır

f-MÜTEŞEBBİS HEYETE KATILIMCILARIN DAHİL OLMASI

OSB’ de üretime geçtiğini işyeri açma izni alarak belgeleyen işletmelerin sayısı , OSB’ de varsa tevsi alanlarla birlikte kurulacak tüm işletme sayısının 1/3 üne ulaştığında, katılımcılar, kendileri veya temsil ve ilzama yetkili birer temsilcilerinin kendi aralarında seçecekleri üyeler vasıtasıyla müteşebbis heyette temsil edilirler.

Müteşebbis heyete girecek katılımcı üyeler; kendileri veya temsil ve ilzama yetkili temsilcilerinin müteşebbis heyetin belirleyeceği gün ve saatte müteşebbis heyet başkanı veya vekili başkanlığında toplanarak yapılacak seçimle belirlenir.

Kooperatiflerden oluşmuş organize küçük sanayi bölgelerinde ise; müteşebbis heyete girecek katılımcılar, kooperatiflerden işyerlerinin 2/3 ünün işyeri açma izni alarak üretime geçenlerin oranı, bölgedeki tüm kooperatiflerin 1/3’ ü oranına ulaştığında kooperatiflerin kendi genel kurullarında seçeceği birer temsilci vasıtasıyla, müteşebbis heyet tarafından belirlenecek gün ve saatte müteşebbis heyet başkanı veya vekili başkanlığında toplanarak yapacakları seçimle belirlenir.

Seçimde katılımcılar arasından müteşebbis heyet üye sayısının yarısı kadar üye seçilir.

Aynı seçimde asıl üye kadar yedek üye de seçilir.

Üretime geçmiş işletmeler cetveli bölge müdürlüğünce hazırlanır.

Müteşebbis heyet yukarıda belirtilen orana ulaşılmasını takip eden 30 gün içinde temsilcilerin seçimi için gerekli işlemleri başlatmak zorundadır.

Katılımcıların müteşebbis heyete dahil olmaları aşamasında müteşebbis heyete girecek katılımcı üyelerin belirlemesinden sonra, diğer üyelerin sayısı, kuruluş protokolünde yer alan kurum ve kuruluşların katılım payları da dikkate alınarak yeniden belirlenir. Bu durumda müteşebbis heyetten çıkarılacak üyelerin görev sürelerinin tamamlanıp tamamlanmadığı dikkate alınmaz.

 

Seçim duyurusu, en az 30 gün öncesinden iadeli taahhütlü mektup veya imza karşılığı yapılır. Duyuruda, işletmeler cetvelinde yer alan kişi sayısının yarıdan bir fazlası olan seçim yeter sayısının bulunmadığı takdirde, çoğunluk aranmaksızın toplantının yer ve saat açıklanarak 15 gün sonra yeni bir duyuru yapılmaksızın seçim yapılacağı bildirilir.

Seçimde, toplantıya katılan katılımcıların veya temsilcilerinin açık oylarıyla, kendi aralarında bir divan başkanı ve iki katip üye seçilir. Seçimler hücre ve sandık kullanılarak kapalı oyla ve açık tasnif usulü ile yapılır. Divan, seçim sonuçlarını tutanak haline getirerek müteşebbis heyete teslim eder.

Her katılımcı kendi aday olabileceği gibi bir başka katılımcı tarafından da aday gösterilebilir.

Her katılımcı başka katılımcının yerine vekaleten oy kullanabilir. Vekaletin noter tasdikli olması gerekir. Ancak bir katılımcı kendi oyu dahil en fazla iki oy kullanabilir.

Seçim sonuçlarının bir sureti en az 30 gün içinde Bakanlığa gönderilir

     g-MÜTEŞEBBİS HEYETİN GÖREV SÜRESİ

Müteşebbis heyetin görev süresi OSB’deki varsa tevsi alanlarla birlikte kurulacak toplam işletme sayısının 2/3’ünün üretime geçtiklerinin, işyeri açma belgesi ibraz etmek sureti ile belgelenmesi veya OSB’nin kuruluş masrafları, OSB’deki arsaların alımı ve tüm altyapı inşaatları Bakanlık kredisi ile gerçekleştirilmiş olan OSB’lerde kredi borcunun ödendiğinin belgelenmesi ile genel kurulun toplanarak yönetim ve denetim kurulu üyelerini seçmesiyle sona erer.

Müteşebbis heyetin kendi imkanları ile oluşmuş OSB’lerde ise müteşebbis heyetin görev süresi OSB’deki varsa tevsi alanlarla birlikte kurulacak toplam işletme sayısının 2/3’ünün üretime geçtiklerini işyeri açma izni belgesi ibraz etmek sureti ile belgelenmesi sonucunda, genel kurulun toplanarak yönetim ve denetim kurulu üyelerini seçmesi ile sona erer. Ancak bu görevleri yürüttükleri sürece almış oldukları kararlar, imzaladıkları mali, idari ve iltizamı akit ve sözleşmeler görev süresi bittikten sonra da geçerliliğini aynen korur. Görev ve yetkileri sona eren müteşebbis heyet, OSB’ ye ait her türlü belge, bilgi ve kayıtları derhal yönetim kuruluna devreder.

İlk ve müteakip genel kurullarda müteşebbis heyetin göreve devam edip etmeyeceği konusu gündemin ilk maddesi olarak görüşülüp, salt çoğunlukla devam kararı çıkması halinde müteşebbis heyet her yıl genel kurul yapmak kaydıyla iki yıl süre ile göreve devam eder. Bu durumda kuruluş protokolünün ana sözleşme olarak değiştirilmesi ve gündemdeki yönetim ve denetim kurulu üyelerinin seçimine ilişkin maddenin yerine geçen müteşebbis heyete katılacak üyelerin seçimi ile dilek ve temenniler maddesi dışında kalan gündem maddeleri görüşülmez. Müteşebbis heyete seçilecek üye sayısı, müteşebbis heyet üye sayısının yarısından bir fazla olur. Genel kurulu takip eden hafta içinde müteşebbis heyet toplanarak 13 üncü maddenin sekizinci fıkrasına göre gerekli üye tadilatı ile yönetim kurulu ve denetim kurulu seçimini yapar ve sonucu genel kurul tutanakları ile birlikte Bakanlığa gönderir

 

         h-MÜTEŞEBBİS HEYETİN GÖREV VE YETKİLERİ

Müteşebbis heyet; OSBnin kuruluş amacını gerçekleştirmek için gerekli kararları ve tedbirleri almak, yer seçimi raporunda belirtilen hususları yerine getirmek, kanun, yönetmelik, kuruluş protokolü ve benzeri düzenlemelerle verilen görevleri yapmak, yönetim ve denetim kurulu çalışmalarını ve hesaplarını ibra etmek, OSB’ye ait para ve diğer kaynakları kuruluş amacına uygun kullanmakla yükümlü ve görevlidir. (OSB Kanunu Madde: 7 )

Buna göre, Müteşebbis heyetin görevleri şunlardır:

1) OSB kuruluş amacını gerçekleştirmek için gerekli kararları ve tedbirleri almak,

2)Yer seçiminin ardından valiliğe yazılan talimat yazısında belirtilen hususları yerine getirmek,

3) OSB’nin, yönetim ve denetim kurulunu oluşturmak, bu kurulların çalışmalarını ve hesaplarını ibra etmek,

4) Üst kuruluşa katılmak için karar almak ve katılacak üyeleri tespit etmek,

5) OSB’nin ihtiyacı olan elektrik, su, kanalizasyon, doğal gaz, arıtma tesisi, yol, haberleşme, spor tesisleri gibi altyapı ve genel hizmet tesislerini kurma ve işletme, kamu kurum ve kuruluşlarından satın alarak dağıtım ve satışını yapma, üretim tesislerini kurma ve işletme konularında gerekli kararları almak ve gerektiğinde yönetim kuruluna bu konuda yetki vermek,

6)Altyapı, sosyal tesisler, arıtma tesislerinin inşaatı ve proje ihaleleri konusunda alacağı kararlarla işlemlerin yürütülmesini ve ihalenin sonuçlandırılmasını sağlamak,

7) Arsa tahsislerini yapmak,

8) OSB’ye ait gayri menkullerin ve menkullerin satış, trampa, kira bedelleri ve benzeri işlemler ile ilgili prensipleri belirlemek,

9) Arsa satışı, altyapı katılım payları, elektrik, su, doğal gaz ve benzeri satış bedelleri ile ilgili prensipleri belirlemek,

       10)Yönetim aidatları ve hizmet karşılıklarını parsel büyüklüğüne göre belirlemek,

       11) Rehin ve ipotek almak, vermek, fek etmek ve gerektiğinde yönetim kuruluna bu konuda yetki vermek,

       12) OSB’nin yatırım programları ile bütçesini onaylamak,

       13) Bölge müdürlüğünün teşkilat şeması ve kadrosunu onaylamak, kredi kullanılması halinde Bakanlığın onayına sunmak,

       14) Bölge müdürünün atanması veya azli ile ilgili karar almak,

       15) OSB yönetim kurulu ve bölge müdürlüğü tarafından yürütülen mali, idari ve teknik konularda katılımcı ile doğabilecek ihtilaf ve uyuşmazlıklar hakkında gerektiğinde Bakanlığın görüşünü alarak karar vermek,

       16) OSB’ye ait para ve diğer kaynakların kuruluş amacına uygun olarak kullanılmasını sağlamak ve denetlemek,

     17) Şartlar oluştuğunda genel kurulu toplayarak görevini OSB katılımcılarına devretmek üzere gerekli işlemleri başlatmak,

       18) OSB içinde katılımcıların kendi ihtiyaçları için otoprodüktör veya otoprodüktör grubu olarak kuracakları elektrik üretim tesisleri ile ilgili şekil ve şartları belirlemek,

       19) Kuruluş Protokolünün hazırlanması, organlarının oluşturulması ve ibrası, hesapların ibrası, OSB’nin yatırım programı ve bütçesinin onaylanması, Bölge müdürünün atanması veya azli, şartlar oluştuğunda genel kurulun oluşturulması ile ilgili görevlerinin dışında kalan yetki ve sorumluluğunun yönetim kuruluna devredilmesi hususunda karar almak,

    

       20) Denetim kurulu dışında, OSB’nin her türlü hesap ve işlemlerini yıllık olarak, gerekli görülen hallerde her zaman serbest yeminli mali müşavirlere incelettirilmesi için karar vererek prensiplerini belirlemek,

      

       21) Bölge müdürlüğü personelinin atanması ve azli ile ilgili prensipleri belirlemek,

      

       22) Ruhsat ve izinlerin verilmesi ile ilgili prensipleri belirlemek,

      

       23) Bakanlığa karşı taahhüt ve sorumluluklarını yerine getirmek,

       24) Kanun, yönetmelik, kuruluş protokolü ve benzeri düzenlemelerle verilen diğer görevleri yapmak.

Ayrıca, Müteşebbis heyet, OSB kanunu ve OSB Uygulama yönetmeliğinde yer alan esaslara aykırı olmamak şartı ile alacağı prensip kararlarını, daha sonra geçilecek genel kurul aşamasında düzenleyeceği OSB Ana Sözleşmesinin temelini oluşturmak üzere toplu olarak bir iç talimatname şeklinde düzenleyebilir.

 

 

  • YÖNETİM KURULUNUN OLUŞUMU, GÖREVLERİ VE YETKİLERİ

a-OLUŞUMU :

Yönetim kurulu, müteşebbis heyetin en az dördü kendi üyeleri arasından olmak üzere seçeceği beş asil, beş yedek üyeden oluşur. Beşinci üye, ihtiyaca göre teknik ve idari birikimi olan müteşebbis heyeti oluşturan kurum ve kuruluşların mensupları arasından görevlendirilebilir. Bölge müdürü yönetim kurulu üyesi olamaz.

Yönetim kurulu üyeleri 2 yıl için seçilir. İstifalar ve eksilmeler halinde yerine mensup olduğu kurumun ilk sıradaki yedek üyesi geçerek kalan süreyi tamamlar.

 

b-GÖREV BÖLÜMÜ

Yönetim kurulu üyeleri ilk toplantılarında kendi aralarından bir başkan ve bir başkan vekili seçerler.

Görev bölümü en az üç üyenin aynı yöndeki oyu ile yapılır.

c-TOPLANTILARI

Yönetim kurulu, başkan veya başkan vekili başkanlığında en az ayda 2 defa toplanır. Toplantı salt çoğunluk ile yapılır. Geçerli bir mazereti olmadan üst üste yapılan üç toplantıya veya mazereti olsa dahi 6 ay içinde yapılan toplantıların en az yarısına katılmayan üyeler üyelikten çekilmiş sayılırlar. Kararlar salt çoğunlukla verilir. Oyların eşitliği halinde başkanın oyuna itibar edilir.

Yönetim kurulu toplantılarının sekreterya görevi bölge müdürü tarafından yürütülür.

d-Görev ve Yetkileri

Yönetim Kurulunun görevleri şunlardır:

1) OSB’yi temsil ve ilzam etmek,

2) Kanun, yönetmelik, kuruluş protokolü ve benzeri düzenlemeler ile müteşebbis heyet kararları çerçevesinde OSB’nin sevk ve idaresini yürütmek,

3) OSB’nin en ideal şekilde gelişmesi için her türlü tedbiri almak, planlamak ve hakkaniyetle işleyişi ile ilgili kararları almak,

4) Yıllık faaliyet raporu, bütçe, kesin hesap ve bilançoyu hazırlamak, yönetim aidatları ile hizmet karşılığı bedellerini belirleyerek müteşebbis heyetin onayına sunmak,

5) Müteşebbis heyetin belirlediği prensipler çerçevesinde OSB’ ye ait gayri menkullerin ve menkullerin satış, trampa ve kira bedellerini tespit etmek,

6) Müşterek alanlara yapılacak sosyal tesislerin yatırım kararlarını müteşebbis heyetin onayına sunmak,

7) OSB ortak alanlarına ait masraflar ile altyapı katılım payları ve yönetim aidatlarını katılımcılar adına tahakkuk ettirip, ödeme miktarı, şekil ve müeyyidelerini müteşebbis heyetin belirlediği prensipler çerçevesinde uygulamak,

8) Müteşebbis heyetin belirlediği prensipler çerçevesinde arsa satışlarını yapmak,

     9) OSB’ ye ait halihazır harita, jeolojik ve jeoteknik etüt, imar planı, parselasyon planı ve değişiklikleri ile yol, atık su, yağmursuyu, içme ve kullanma suyu, AG-OG elektrik, enerji nakil hattı ve benzeri altyapı ve arıtma tesisi projeleri ile yapım işlerine ait keşif ve ihale dosyalarını ilgili kanun ve yönetmelikler doğrultusunda hazırlatmak,

10) Bakanlıktan kredi kullanmakta olan OSB’lerde bu krediyi kullandıkları işlere ait tüm proje, keşif ve ihale dosyası hazırlama çalışmalarını bölge müdürlüğü elemanları ve ilgili resmi kurumlar vasıtasıyla izlemek, inceleyip veya incelettirip kontrol ettikten sonra onaylanmak üzere Bakanlığa göndermek,

11) Kredi kullanmayan OSB’lerde, imar planı değişiklikleri, parselasyon planı ve değişiklikleri ile altyapı projelerini onaylanmak üzere Bakanlığa göndermek, enerji ile ilgili altyapı projelerini ise Bakanlığın uygun görüşünü takiben onaylanmak üzere ilgili mercilere göndermek,

12) Özel OSB’lerde imar planı ve değişikleri, imar uygulama işlemleri ve altyapı projelerini yetkili kurum ve kuruluşların uygun görüşünü takiben onaylanmak üzere Bakanlığa göndermek, enerji ile ilgili altyapı projelerini ise Bakanlığın uygun görüşünü takiben onaylanmak üzere ilgili mercilere göndermek,

13) OSB için yapılacak alım-satım,altyapı, sosyal tesisler, arıtma tesislerinin inşaatı ve proje dahil tüm ihaleleri müteşebbis heyetin kararına uygun olarak yapmak,

14) Proje, altyapı, sosyal tesisler, arıtma tesisleri, her türlü inşaat, bakım ve onarım işlerinin hakedişlerini onaylamak,

15) OSB’nin ihtiyacı olan elektrik, su, kanalizasyon, doğal gaz, arıtma tesisi, yol, haberleşme, spor tesisleri gibi altyapı ve genel hizmet tesislerini kurma ve işletme, kamu kurum ve kuruluşlarından satın alarak dağıtım ve satışını yapma, üretim tesislerini kurma ve işletme konularında müteşebbis heyetin verdiği yetki ile gerekli kararları almak ve uygulamak,

16) Müteşebbis heyetin verdiği yetki ile rehin ve ipotek almak, vermek, fek etmek,

         17) Müteşebbis heyetin belirlediği prensipler çerçevesinde elektrik, su,  doğal gaz ve benzeri satış bedellerini belirlemek,

18) OSB içinde katılımcıların kendi ihtiyaçları için otoprodüktör veya otoprodüktör grubu olarak kuracakları elektrik üretim tesisleri ile ilgili müteşebbis heyetin belirlediği şartlarda izin vermek .

19) Müteşebbis heyetin belirlediği prensipler çerçevesinde ruhsat ve izinleri vermek, verilen ruhsat ve izinlere uygun işlem yapılması için gerekli tedbirleri almak veya aldırmak, uyulmaması halinde uygulanacak yaptırımları belirlemek,

 

20) Bölge müdürü hariç, bölge müdürlüğü personelinin atanması ve azline karar vermek,

 

21) Bölge müdürlüğü personelinin ücretlerini belirlemek,

 

22) Genel idare giderleri için kredi kullanmakta olan   OSB’lerde bölge müdürlüğü personelinin atanması ve azli ile ilgili teklifleri hazırlayarak Bakanlığın iznini almak,

   23)Müteşebbis heyet tarafından tespit edilen plan, prensip ve programları uygulamak ve verilen diğer görevleri yapmak,

24) Bakanlığa karşı taahhüt ve sorumluluklarını yerine getirmek,

25) OSB’de katılımcılar arasında veya katılımcılar ile bölge müdürlüğü arasında çıkabilecek ihtilafı çözümlemek, çözümlenemeyen konularda müteşebbis heyete başvurmak,

26) İşyeri açma izni belgesi ve yapı kullanma iznini almış katılımcıların devir taleplerini inceleyip sonuçlandırmak.

3-  DENETİM KURULUNUN OLUŞUMU, GÖREV VE YETKİLERİ

a- OLUŞUMU

Denetim kurulu, müteşebbis heyetin kendi üyeleri arasından seçeceği iki asıl iki yedek üyeden oluşur. Denetim kurulu üyeleri 2 yıl için seçilir. Üyelikten düşen veya ayrılan üyenin yerine ilk yedek üye geçerek kalan süreyi tamamlar.

OSB Kanunun geçici 2. maddesinde belirtilen OSB’ler denetim kurulunu, oda meclis bütçe komisyonunun tamamından oluşturulabilecekleri gibi, seçimle belirleyecekleri en fazla iki temsilcisinden de oluşturabilirler.

B-GÖREV VE YETKİLERİ

Denetim kurulunun başlıca görev ve yetkileri şunlardır:

1) OSB işlemlerinden bilgi edinmek ve gerekli kayıtların düzenli olarak tutulmasını sağlamak amacıyla en az 3 ayda bir defa OSB’nin defterlerini incelemek, birlikte veya münferiden düzenleyecekleri raporla müteşebbis heyete bildirmek,

2) En az 3 ayda bir defa OSB’nin nakit mevcudu ile menkul değerlerini kontrol etmek,

3) Bütçe, bilanço ve gelir-gider cetvelini denetlemek,

4) Yıllık bilanço ve sonuç hesaplarını inceleyerek bu husustaki görüşlerini birlikte veya tek başına bir raporla müteşebbis heyete bildirmek,

5) OSB katılımcılarının OSB yönetim kurulu üyeleri ve OSB personeli hakkındaki şikayetlerini incelemek ve inceleme sonucunu müteşebbis heyete iletmek,

6) Boşalan denetim kurulu üyeliklerine gecikmeksizin yedeklerden üye çağırmak,

7) En az 3 ayda bir ara raporu ve yılda bir defa genel denetleme raporunu düzenleyerek müteşebbis heyete sunmak.

Denetim kurulu üyeleri görevleri çerçevesinde işlerin yürütülmesinde gördükleri noksanlıkları, kanun, yönetmelik ve kuruluş protokolü ve benzeri düzenlemelere aykırı uygulamaları ve bundan sorumlu olanları, rapor dönemini beklemeden müteşebbis heyete, sorumlular müteşebbis heyet içinde ise Bakanlığa haber vermekle yükümlüdür.

Denetim kurulu üyeleri kendilerine Kanun, yönetmelik, kuruluş protokolü ve benzeri düzenlemeler ile verilen görev ve yetkileri gerektiğinde tek başlarına da kullanabilirler.

 

  • BÖLGE MÜDÜRLÜĞÜ OLUŞUMU, GÖREV VE YETKİLERİ

a-OLUŞUMU

Bölge müdürlüğü, bölge müdürü ile yeteri kadar idari ve teknik personelden oluşur.

Bölge müdürü, müteşebbis heyetin kararı ile diğer personel ise, bölge müdürünün teklifi yönetim kurulunun kararı ile atanır ve aynı şekilde azledilir.

b-BÖLGE MÜDÜRÜNÜN GÖREVLERİ

Bölge müdürü, müteşebbis heyet ve yönetim kurulunun kararları ve talimatları, kanun, yönetmelik, kuruluş protokolü ve benzeri düzenlemeleri çerçevesinde OSB’nin sevk ve idaresini yürütmekle görevlidir.

 

OSB’LERİN TEMSİL VE İLZAMI

OSB’ler, yönetim kurulu başkanı veya başkan vekili tarafından temsil edilir. OSB’ yi ilzam edici her türlü işlemle ilgili yazılar, yönetim kurulu başkanı veya vekili ile birlikte bir diğer yönetim kurulu üyesi veya yetkilendirilmiş OSB bölge müdürü tarafından imzalanır ve böylece çift imzalı olarak tekemmül eder. Müteşebbis heyetin kararları ancak tüzel kişiliğin iç ilişkisinde hüküm ifade eder.

Yönetim Kurulu tarafından belirlenen ilzama yetkili üyelerinin listesi Bakanlık tarafından onaylı “Yetki Belgesi” ile belgelenir. Yetki belgesi 2 yıl süre için geçerlidir ancak yönetim kurulu üyelerinde değişiklik olması halinde en geç 15 gün içinde Bakanlığa bildirilerek yenilenir. Yenilenen yetki belgesi imzalandığı tarihten itibaren kalan süre için geçerlidir.

SORUMLULUK

Müteşebbis heyet, yönetim ve denetim kurulu üyeleri ve bölge müdürü ile sair personel kendi kusurlarından ileri gelen zararlardan sorumludurlar. Bunlar, para ve para hükmündeki evrak ve senetler ile bilanço, tutanak, rapor, defter ve belgeler üzerinde işledikleri suçlardan dolayı Devlet Memurları gibi cezalandırılırlar.

Denetim kurulu üyeleri, kanun, yönetmelik, kuruluş protokolü ve benzeri düzenlemeler ile kendilerine verilen görevleri hiç veya gereği gibi yapmamalarından doğan zararlardan sorumludurlar.

Denetim kurulu üyeleri görevleri sırasında öğrendikleri ve açıklanmasında

OSB veya katılımcılar için zarar umulan hususları, kanunlar ya da OSB Uygulama Yönetmeliği hükümleri uyarınca bildirmek zorunda oldukları kurum, kuruluş veya organlar dışında kalanlara açıklayamazlar.

BÖLÜM II

 

İŞLETME AŞAMASINDAKİ OSB ORGANLARI

 

 

  • GENEL KURULUN OLUŞUMU, GÖREV VE YETKİLERİ

 

A-OLUŞUMU

Bölgede kurulacak tüm işletmelerin 2/3’ü üretime geçtiklerini belgeledikleri takdirde ve bölgenin kredi borcunun tamamen ödenmesi durumunda OSB’ de kendilerine yer tahsis edilen veya satılan ve böylece katılımcı sıfatını iktisap eden gerçek ve tüzel kişiler temsil ve ilzama yetkili birer temsilcilerinin bir araya gelmesi ile Genel Kurul oluşur.

 

B-TOPLANTI ŞEKİLLERİ VE ZAMANI

Genel kurul, olağan ve olağanüstü olmak üzere iki şekilde toplanır.

Olağan genel kurul toplantısının, her yılın ilk altı ayı içinde yapılması zorunludur.

Olağanüstü genel kurul, OSB işlerinin, kanun, yönetmelik ve kuruluş protokolü hükümlerinin gerektirdiği durumlarda çağrı ile toplanır.

1)Toplantı Yeri

Genel kurul OSB’nin bulunduğu yerde toplanır.

2)Çağrıya Yetkili Organlar

İlk genel kurul, müteşebbis heyet tarafından, sonrakiler yönetim kurulu tarafından toplantıya çağırılır. Gerekli hallerde çağrı Bakanlık tarafından da yapılabilir.

Gerekli hallerde denetim kurulu da genel kurulu toplantıya çağırma yetkisine sahiptir.

Ayrıca, dört işletmeden az olmamak şartıyla, toplam işletme sayısının en az 1/10’ unun isteği halinde, genel kurul 10 gün içinde yönetim kurulu tarafından toplantıya çağırılır. Bu başvurunun, müştereken ve noter tebligatı ile yapılması gerekir.

Yönetim kurulunca bu isteğin zamanında yerine getirilmemesi ve sırasıyla denetim kurulu ve yukarıdaki şekilde yapılan başvurulardan bir sonuç alınmaması halinde, istek sahipleri mahalli mahkemeye başvurarak genel kurulu bizzat toplantıya çağırma izni alabilir.

3-Çağrının Şekli

Olağan ve olağanüstü toplantılara çağrı; taahhütlü mektupla yapılır. Çağrının sadece yazılı olarak imza karşılığında yapılması da mümkündür.

Çağrının toplantı gününden en az 30 gün önce ve en çok iki ay içinde yapılması, toplantının gün ve saati ile yerinin ve gündem maddelerinin belirtilmesi zorunludur.

Çağrıda, birinci toplantıda çoğunluk sağlanamadığı takdirde, yapılacak olan sonraki toplantının tarihi, saati ve yeri açıklanarak yeni bir bildirime gerek kalmaksızın bir defada katılımcılara duyuru yapılabilir. Toplantılar arasındaki süre 7 günden az, 30 günden fazla olamaz. Sürelerin hesabında duyuru ve toplantı günleri hesaba katılmaz.

4-Görüşme ve Karar Yeter Sayısı

Genel kurulun toplanabilmesi ve gündemdeki konuları görüşebilmesi için varsa tevsi alanlar da dahil OSB’ de kayıtlı katılımcıların veya temsilcilerinin en az dörtte birinin toplantıda hazır bulunması şarttır. İlk toplantıda yeterli katılımcının bulunmaması halinde yapılacak ikinci toplantıda gerekli nisap aranmaz.

Genel kurulda kararlar katılımcılar cetvelinde imzası bulunanların yarıdan bir fazlasının oyu ile alınır.

C-GENEL KURUL TUTANAĞI

Genel kurul toplantılarının geçerli olması için, temsilciler tarafından yapılan seçimler ve alınan kararları içeren bir tutanak düzenlenir . Genel kurulda alınan kararlara muhalif olanlar muhalefetlerini gerekçesi ile birlikle bu tutanağa geçirtir. Bu tutanakta, toplantıya asaleten ve vekaleten katılanların sayısı ile kullanılan oy sayısı ayrıca gösterilir.

Genel kurul tutanağı, divan başkanı,üyeleri ve Bakanlık temsilcisi tarafından imzalanır.

D-GENEL KURUL KARARLARININ İLANI

Toplantıya çağrının usulüne uygun yapıldığını gösteren belgeler ile katılımcılar cetveli ve genel kurul tutanağı, toplantı tarihinden itibaren 15 gün içinde OSB ’ de ilan edilir ve bir nüshası Bakanlığa gönderilir.

E-GENEL KURULUN GÖREV VE YETKİLERİ

Genel kurulun görev ve yetkileri şunlardır:

1) Kuruluş protokolünü OSB Anasözleşmesi olarak değiştirmek,

2) OSB’nin en ideal şekilde işleyişi ile ilgili gerekli kararları ve tedbirleri almak,

3) OSB’nin, yönetim ve denetim kurulunu oluşturmak, bu kurulların çalışmalarını ve hesaplarını ibra etmek, gerektiğinde bunları azletmek,

4) Üst kuruluşa katılmak için karar almak ve katılacak üyeleri tespit etmek,

5) OSB’nin ihtiyacı olan elektrik, su, kanalizasyon, doğal gaz, arıtma tesisi, yol, haberleşme, spor tesisleri gibi altyapı ve genel hizmet tesislerini kurma ve işletme, kamu kurum ve kuruluşlarından satın alarak dağıtım ve satışını yapma, üretim tesislerini kurma ve işletme konularında gerekli kararları almak ve gerektiğinde yönetim kuruluna bu konuda yetki vermek,

6) Altyapı katılım payları, elektrik, su, doğal gaz ve benzeri satış bedelleri ile ilgili prensipleri belirlemek,

7)Yönetim aidatları ve hizmet karşılıklarını parsel büyüklüğüne göre belirlemek,

8) Rehin ve ipotek almak, vermek, fek etmek ve gerektiğinde yönetim kuruluna bu konuda yetki vermek,

9) OSB’ ye ait gayri menkullerin ve menkullerin kiralanması, trampası, satış bedelleri ve benzeri işlemler ile ilgili prensipleri belirlemek,

10) Kanun, yönetmelik, ana sözleşme ve iyi niyet esasları ile genel kurul kararlarına aykırı olduğu ileri sürülen yönetim kurulu kararlarının iptal edilip edilmeyeceği konusunda karar vermek,

11) OSB’ye ait para ve diğer kaynakların kuruluş amacına uygun olarak kullanılmasını sağlamak ve denetlemek,

12) OSB’nin yeni yatırımlarını ve bütçesini onaylamak,

13) Tahsisi veya satışı yapılmamış arsa var ise, arsa tahsis ve satış kriterlerini belirlemek ve bu konuda yönetim kurulunu yetkilendirmek,

14) Ruhsat ve izinlerin verilmesi ile ilgili prensipleri belirlemek,

15) İmar ve parselasyon planları ile değişiklikleri hakkındaki prensipleri belirlemek,

16) OSB katılımcılarından tahsil edilecek OSB yönetim aidatları, elektrik, su, doğalgaz ve benzeri satış bedelleri, varsa altyapı katılım payları, ödeme şartları ile gecikme halinde uygulanacak cezalara ilişkin esasları belirlemek,

17) Katılımcılar ile OSB yönetim kurulu, denetim kurulu ve bölge müdürlüğü arasında doğabilecek uyuşmazlıklar hakkında karar vermek, gerektiğinde uyuşmazlıkların çözümü için Bakanlığın görüşünü alarak karar vermek,

18) OSB için yapılacak alım-satım,alt yapı, sosyal tesisler, arıtma tesislerinin inşaatı ve proje dahil tüm ihaleler konusunda alacağı kararlarla işlemlerin yürütülmesi ve ihalenin sonuçlandırılması için usul ve esasları tespit etmek,

19) OSB içinde katılımcıların kendi ihtiyaçları için otoprodüktör veya otoprodüktör grubu olarak kuracakları elektrik üretim tesisleri ile ilgili şekil ve şartları belirlemek,

20) Bölge müdürünün atanması veya azli ile ilgili karar almak,

21) Bölge müdürlüğünün teşkilat şeması, kadrosunu onaylamak ve personelin niteliği ile ilgili prensipleri belirlemek,

22) Bölge müdürlüğü personelinin ataması ve azli ile ilgili prensipleri belirlemek,

23) Bölge Müdürü ve OSB personeline ödenecek ücret ve sosyal hakların asgari ve azami sınırlarını tespit etmek,

24) Yatırımlarla ilgili kredi alma konusunda yönetim kuruluna yetki vermek,

25) Yönetim kurulu ve denetim kurulu üyelerine ödenecek huzur hakkı veya aylık ücretleri belirlemek,

26) Cadde ve sokak isimlerine karar vermek,

27) Genel kurul, kuruluş protokolünün ana sözleşme olarak değiştirilmesi, yönetim kurulu ve denetim kurulunun oluşturulması ve ibrası, hesapların ibrası, OSB’nin yatırım programı ve bütçesinin onaylanması, Bölge Müdürünün atanması veya azli ile ilgili görevlerinin dışında kalan yetki ve sorumluluğun Yönetim Kurulu’na devri konusunda karar almak,

28) Denetim Kurulu dışında, OSB’nin her türlü hesap ve işlemlerini yıllık olarak gerekli görülen hallerde her zaman serbest yeminli mali müşavirlere incelettirilmesi için karar vererek prensiplerini belirlemek,

29) Bakanlığa karşı taahhüt ve sorumlulukların yerine getirilmesi için gerekli tedbirleri almak,

30) Kanun, yönetmelik, anasözleşme ve benzeri düzenlemelerle verilen görevleri yapmak.

2-YÖNETİM KURULUNUN OLUŞUMU, GÖREV VE YETKİLERİ

 

           

A-OLUŞUMU

Yönetim kurulu, genel kurulun üyeleri arasından olmak üzere seçeceği 5 asıl ve 5 yedek üyeden oluşur. Yönetim kurulu üyeleri, 2 yıl için seçilir. İstifalar ve eksilmeler halinde yerine birinci sıradaki yedek üye geçerek kalan süreyi tamamlar.

Yönetim kurulunun asıl ve yedek üyeleri, genel kurulda en çok oy alanlar arasından sıra ile belirlenir. Oylarda eşitlik halinde kuraya başvurulur.

Süresi sona eren üyeler yeniden seçilebilirler.

B-SEÇİLME ŞARTLARI

Yönetim kurulu üyelerinde aşağıdaki şartlar aranır:

1) Medeni hakları kullanma ehliyetine sahip bulunmak,

2) Katılımcı olmak,

3) Başka bir OSB’de yönetim kurulu üyesi olmamak,

4) Türk Ceza Kanununun; zimmet, ihtilas, irtikap, rüşvet, görevi kötüye kullanma, sahtekarlık, hırsızlık, dolandırıcılık, hileli iflas, emniyeti suiistimal ve devletin şahsiyetine karşı işlenen suçlara ilişkin hükümlerine göre mahkum olmamak,

Haklarında yukarıdaki suçlarla ilgili olarak kamu davası açılmış olanların görevleri ilk genel kurul toplantısına kadar devam etmekle beraber, yönetim kurulunca bu durumdaki üyelerin genel kurulca azli veya göreve devamı hakkında karar alınmak üzere yapılacak ilk genel kurul gündemine madde konur.

5) OSB’de denetçi olmamak,

6) Denetim kurulu üyeleri ile ikinci dereceye kadar ikinci derece dahil kan yada sıhri hısım olmamak.

Seçilme şartları denetim kurulu tarafından araştırılır. Bu şartları taşımadıkları halde seçilenler ile sonradan kaybedenlerin görevlerine yönetim kurulu tarafından son verilir.

C-GÖREV BÖLÜMÜ VE TOPLANTILAR

Yönetim kurulu üyeleri, seçimi takiben yapacakları ilk toplantıda aralarından bir başkan ve bir başkan vekili   seçerek görev bölümü yaparlar.

Görev bölümü en az üç üyenin aynı yöndeki oyu ile yapılır.

Yönetim kurulunun sekreterya görevini bölge müdürü yürütür.

Yönetim kurulu, başkanın bulunmadığı zamanlarda başkan vekilinin çağrısı ile toplanır. Toplantı en az ayda iki defa ve en az üç üyenin katılmasıyla yapılır. Kararlar toplantıya katılanların salt çoğunluğu ile verilir. Oyların eşitliği halinde başkanın oyuna itibar edilir.

Toplantıda bulunmayan üyeleri temsilen oy kullanılmaz. Üyeler, şahsi menfaatlerini ilgilendiren hususların görüşülmesi sırasında toplantıya katılamazlar.

Geçerli bir mazereti olmadan üst üste yapılan üç toplantıya veya mazereti olsa dahi altı ay içinde yapılan toplantıların en az yarısına katılmayan üyeler üyelikten çekilmiş sayılırlar. Bu durumda yönetim kurulu ilk sıradaki yedek üyeyi göreve davet eder.

Toplantılar OSB’de yapılır. Alınan kararlar tarih ve numara sırasıyla yönetim kurulu karar defterine işlenir. Tüm üyelerin isimleri kararın baş tarafına yazılır ve alt tarafı toplantıya katılanlar tarafından isim yazılarak imzalanır.

Verilen karara karşı olanlarla çekimser kalan üyeler, karşı olma veya çekimser kalma sebeplerini kararın altına yazarak imzalarlar.

D-ÜYELİĞİN BOŞALMASI

Yönetim kurulu üyeleri, istifa etmek suretiyle her zaman çekilebilirler.

Herhangi bir sebeple yönetim kurulu üyeliğinin boşalması halinde, yönetim kurulunca aldıkları oy sırasına göre yönetim veya denetim kurulu tarafından geciktirilmeden yeteri kadar yedek üye çağrılır. Eşit oy alanlar arasında kura çekilir.

Yönetim kurulu toplantı karar yeter sayısını kaybederse boşalan yönetim kurulu üyeliklerine denetim kurulu tarafından geciktirmeksizin yeteri kadar yedek üye çağrılır.

Yedek üyelerle de yönetim kurulunun tamamlanamaması halinde, eğer yönetim kurulu toplantı karar yeter sayısını kaybetmemişse TTK’nın 315 inci maddesinin birinci fıkrasına göre hareket edilir. Yönetim kurulu toplantı karar yeter sayısının altına düşmüşse, denetim kurulu tarafından seçimler yapılmak üzere genel kurul derhal toplantıya çağrılır.

E-SORUMLULUK VE YASAK MUAMELELER

Yönetim kurulu, OSB işlerinin yönetimi için gereken titizliği gösterir ve OSB’nin başarısı ve gelişmesi yolunda bütün gayreti sarf eder.

Üyeler, yönetim kurulu faaliyeti sırasında öğrendikleri ticaret veya işletme sırlarını saklamakla yükümlüdürler.

Yönetim kurulu, gerekli defter ve belgeler ile genel kurul evraklarının ve katılımcılar listesinin muntazam hazırlanıp, tutulup, saklanmasından ve tek düzen muhasebe sistemi ile tutulan defter ve belgeler ile yıllık bilançonun kanuni hükümlere uygun olarak hazırlanıp, incelenmek üzere denetçilere verilmesinden sorumludur.

Yönetim kurulu üyeleri ve temsile yetkili şahıslar, genel kurulun devretmediği yetkileri kullanamaz.

Yönetim kurulu üyeleri, kendi kusurlarından ileri gelen zararlardan müteselsil sorumlu olup,’ OSB ye tazmin etmekle yükümlüdürler.

Kusurlu olmadığını ispat eden üyeler ile karara muhalif kalıp durumu hemen denetim kuruluna yazılı olarak bildiren veya mazereti nedeniyle toplantıda hazır bulunmayan üyeler sorumluluktan kurtulurlar.

Görevi sona eren üyenin, görevinden doğan ve mevzuata ilişkin sorumlulukları kanunlarında belirtilen zaman aşımı süresince devam eder.

F-GÖREV VE YETKİLERİ

OSB yönetim kurulunun görev ve yetkileri aşağıda belirtilmiştir:

1) OSB’yi temsil ve ilzam etmek,

2) Kanun, yönetmelik, ana sözleşme ve benzeri düzenlemeler ile genel kurulun belirlediği prensipler çerçevesinde OSB’nin sevk ve idaresini yürütmek,

3) OSB’nin en ideal şekilde gelişmesi için her türlü tedbiri almak, planlamak ve hakkaniyetle işleyişi ile ilgili kararları almak,

4) Yıllık faaliyet raporu, bütçe, kesin hesap ve bilançoyu hazırlamak, yönetim aidatları ile hizmet karşılığı bedellerini belirleyerek genel kurulun onayına sunmak,

5) Genel kurulun belirlediği prensiplere göre OSB’ye ait gayri menkullerin ve menkullerin satış, trampa ve kira bedellerini tespit etmek,

6) Müşterek alanlara yapılacak sosyal tesislerin yatırım kararlarını genel kurulun onayına sunmak,

7) OSB ortak alanlarına ait masraflar ile altyapı katılım payları ve yönetim aidatlarını katılımcılar adına tahakkuk ettirip, ödeme miktarı, şekil ve müeyyidelerini genel kurulun belirlediği prensipler çerçevesinde uygulamak,

8) Genel kurulun belirlediği prensipler çerçevesinde varsa arsa tahsis ve satışlarını yapmak,

9) OSB için yapılacak alım-satım,altyapı, sosyal tesisler, arıtma tesislerinin inşaatı ve proje dahil tüm ihalelerini genel kurul kararına uygun olarak yapmak,

10) OSB’ye ait tasdik edilmesi gereken projeleri onaylanmak veya uygun görüş almak üzere ilgili kuruluşlara göndermek,

11) OSB ile ilgili her türlü hakedişleri onaylamak,

12) OSB’nin ihtiyacı olan elektrik, su, kanalizasyon, doğal gaz, arıtma tesisi, yol, haberleşme, spor tesisleri gibi altyapı ve genel hizmet tesislerini kurma ve işletme, kamu kurum ve kuruluşlardan satın alarak dağıtım ve satışını yapma, üretim tesislerini kurma ve işletme konularında genel kurulun verdiği yetki ile gerekli kararları almak ve uygulamak,

13) Genel kurulun belirlediği prensiplere göre elektrik, su, doğalgaz ve benzeri satış bedellerini belirlemek,

14) OSB içinde katılımcıların kendi ihtiyaçları için otoprodüktör veya otoprodüktör grubu olarak kuracakları elektrik üretim tesisleri ile ilgili genel kurulun belirlediği şartlarda izin vermek,

15) Bölge müdürü hariç, bölge müdürlüğü personelinin atanması ve azline karar vermek,

16) Bölge müdürlüğü personelinin ücretlerini belirlemek,

      

     17) Genel kurulun verdiği yetki ile OSB’de yapılması gereken

yatırımlarla ilgili kredi almak, kredi açacak kurumlara olan taahhüt ve vecibelerden katılımcıları haberdar etmek ve durumu genel kurulun onayına sunmak,

     18) Genel kurulun belirlediği prensipler çerçevesinde ruhsat ve izinleri vermek, verilen ruhsat ve izinlere uygun işlem yapılması için gerekli tedbirleri almak veya aldırmak, uyulmaması halinde uygulanacak yaptırımları belirlemek,

19) OSB’de katılımcılar arasında veya katılımcılar ile bölge müdürlüğü arasında çıkabilecek ihtilafı çözümlemek, çözümlenemeyen konularda genel kurula başvurmak,

20) Açılma ve yapı kullanma iznini almış katılımcıların devir taleplerini inceleyip sonuçlandırmak,

21) Bakanlığa karşı taahhüt ve sorumluluklarını yerine getirmek,

22) Genel kurulu tarafından tespit edilen plan, prensip ve programları uygulamak ve verilen diğer görevleri yapmak.

G-TEMSİL VE İLZAM

OSB’nin temsil ve ilzam yetkisi yönetim kuruluna aittir.

OSB’ler yönetim kurulu başkanı veya başkan vekili tarafından temsil edilir. OSB’yi ilzam edici her türlü işlem ve yazılar yönetim kurulu başkanı veya vekili ile birlikte bir diğer yönetim kurulu üyesi veya yetkilendirilmiş ise bölge müdürü tarafından imzalanır. Ve böylece çift imzalı olarak tekemmül eder.

İlzam yetkisi Bakanlık tarafından OSB’ye verilen “Yetki Belgesi” ile belgelenir. Yetki Belgesi 2 yıllık süre için geçerlidir. Ancak yönetim kurulu üyelerinde değişiklik olması halinde en geç 15 gün içinde Bakanlığa bildirilerek yenilenir.

2-DENETİM KURULUNUN OLUŞUMU, GÖREV VE YETKİLERİ

Denetim Kurulu genel kurulda seçilecek iki asıl, iki yedek üyeden oluşur.

Denetim kurulu üyelerinin görev süresi iki yıl olup, üyelikten düşen veya ayrılan üyenin yerine yedek üye geçerek kalan süreyi tamamlar.

Denetim kurulunun asıl ve yedek üyeleri, genel kurulda en çok oy alanlar arasından sıra ile belirlenir. Oylarda eşitlik halinde kuraya başvurulur.

Genel kurul lüzum görürse denetim kurulu üyelerini her zaman değiştirebilir veya tekrar seçebilir.

A-SEÇİLME ŞARTLARI

Denetim kuruluna seçilebilme şartları:

1) Medeni haklarını kullanma ehliyetine sahip bulunmak,

2) Katılımcı olmak,

3) Türk Ceza Kanununun zimmet, ihtilas, irtikap, rüşvet, görevi suiistimal, sahtekarlık, hırsızlık, dolandırıcılık, hileli iflas, emniyeti suiistimal ve devletin şahsiyetine karşı suçlara ilişkin hüküm giymemiş olmak,

4) OSB yönetim kurulu üyesi, bölge müdürlüğü personeli veya bu kişilerle ikinci derece dahil kan ve sıhri hısım olmamak, yönetim kurulu üyeleriyle aralarında iş ortaklığı bulunmamak.

 

C-GÖREV VE YETKİLERİ

Denetim kurulunun başlıca görev ve yetkileri şunlardır:

1) OSB işlemlerinden bilgi edinmek ve gerekli kayıtların düzenli olarak tutulmasını sağlamak amacıyla en az üç ayda bir defa OSB’nin defterlerini incelemek,

2) En az üç ayda bir defa OSB’nin nakit mevcudu ile menkul değerlerini kontrol etmek,

3) Bütçe, bilanço ve gelir-gider cetvelini denetlemek,

4) Yıllık bilanço ve sonuç hesaplarını inceleyerek bu husustaki görüşlerini birlikte veya tek başına bir raporla genel kurula bildirmek,

5) OSB yönetim kurulunun ihmali halinde, genel kurulu olağanüstü toplantıya davet etmek,

6) OSB katılımcılarının, OSB yönetim kurulu üyeleri ve OSB personeli hakkındaki şikayetlerini incelemek ve inceleme sonucunu genel kurula iletmek,

7)Boşalan denetim kurulu üyeliklerine gecikmeksizin yedeklerden üye çağırmak,

8) Yönetim kurulu üyelerinin gerekli şartları taşıyıp taşımadıklarını araştırmak, toplantı karar yeter sayısının kaybedilmesi halinde boşalan bu üyeliklere geciktirmeksizin yeteri kadar üye çağırmak,

9) Denetim kurulu yılda bir defa genel denetleme raporu ve en az 3 ayda bir ara rapor düzenleyerek Genel Kurula sunmakla görevlidir.

Denetim kurulu üyeleri, görevleri çerçevesinde işlerin yürütülmesinde gördükleri noksanlıkları, kanun, yönetmelik, kuruluş protokolü ve ana sözleşmeye aykırı hareketleri ve bundan sorumlu olanları bağlı bulundukları organa ve gerekli hallerde aynı zamanda genel kurula veya yönetim kuruluna haber vermekle yükümlüdür. Denetim kurulu üyeleri kendilerine kanun, yönetmelik, kuruluş protokolü ve ana sözleşme ile verilen görev ve yetkileri gerektiğinde tek başlarına da kullanabilirler. Denetim kurulu üyeleri yönetim kurulu toplantılarına katılabilir ancak oy kullanamazlar.

D-SORUMLULUKLARI

Denetim kurulu üyeleri, kanun, yönetmelik, kuruluş protokolü ve benzeri düzenlemeler ile kendilerine verilen görevleri hiç veya gereği gibi yapmamalarından doğan zararlardan sorumludur.

Denetim kurulu üyeleri görevleri sırasında öğrendikleri ve açıklanmasında OSB veya katılımcılar için zarar umulan hususları bu kanunlar ya da bu yönetmelik hükümleri uyarınca bildirmek zorunda oldukları kurum, kuruluş veya organlar dışında kalanlara OSB ait para, mal, bilanço, tutanak, rapor, defter ve belgeler üzerinde işledikleri suçlardan dolayı devlet memurları gibi cezalandırılırlar.

OSB’nin her türlü hesap ve işlemlerini inceleyen serbest yeminli mali müşavirler düzenleyecekleri denetim raporlarını en geç 2 ay içinde müteşebbis heyet, yönetim kurulu başkanlığına ve Bakanlığa eş zamanlı olarak verir.

E-ÜYELİĞİN BOŞALTILMASI

 

Denetim kurulu üyeleri istifa etmek suretiyle her zaman görevlerinden çekilebilirler.

Kanun, yönetmelik ve ana sözleşmede belirtilen şartları taşımadıkları veya sonradan kaybettikleri anlaşılanların üyelikleri kendiliğinden sona erer.

Üyeliğin herhangi bir sebeple boşalması halinde yerlerine en çok oy alan yedekleri geçer. Yedeklerle beraber üye sayısı genel kurulca belirlenen sayının altına düştüğü takdirde, mevcut üye veya üyeler, ilk genel kurula kadar görev yapmak üzere yerine katılımcılar cetvelinde bulunan üyelerden birisini seçer. Yedekler de dahil toptan boşalma olursa TTK’nın 351 inci maddesinin son cümlesine göre hareket edilir.

 

4- BÖLGE MÜDÜRLÜĞÜ OLUŞUMU, GÖREV VE YETKİLERİ

A-OLUŞUMU

Bölge müdürlüğü, bölge müdürü ile yeteri kadar idari ve teknik personelden oluşur. Müteşebbis heyetin lağvolup genel kurulun oluşum aşamasından sonra, bölge müdürlüğü teşkilatı iptal edilemez.

 

B- BÖLGE MÜDÜRÜNÜN GÖREVİ, YETKİ VE SORUMLULUĞU

Bölge müdürü yönetim kuruluna bağlı olarak çalışır. OSB idari kademesinin en üst amiri bölge müdürüdür. Genel kurul tarafından atanır. Bölge müdürü aynı zamanda OSB inşaat ve kontrolüyle ilgili personelin de amiridir.

Yönetim kurulu toplantılarında sekreterya görevini yürütür.

Kanun, yönetmelik, ana sözleşme ve benzeri düzenlemeleri çerçevesinde, genel kurul ve yönetim kurulunun kararları ve vereceği görevler doğrultusunda,OSB’nin sevk ve idaresini yürütmekle görevlidir.

 

Yatırım Ortamının İyileştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Tasarısı-EVREN ÖZMEN

Yatırım Ortamının İyileştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Tasarısı

ekran-resmi-2016-11-29-21-09-27

Tasarı ile; şirket kuruluş aşamasında sigortalı çalıştırılması durumunda oluşturulacak şirket kaydının ve yapı izin süreçleriyle ilgili yapı ruhsatının verilmesi aşamasında gerekli olan iş yeri kaydının Sosyal Güvenlik Kurumuna gidilmeksizin elektronik ortamda oluşturulması, tapu kayıt işlemlerinin hızlandırılmasına yönelik olarak borçlu ve kefiller ile alacaklı arasında düzenlenen kredi ve borç sözleşmelerinin, ilgililerin tapu müdürlüklerine bizzat talepte bulunma zorunluluğu olmaksızın tapuya tescilinin sağlanması ve iskan izni alındıktan sonra tapu sicilinde ilgili taşınmazın cins değişikliğinin elektronik ortamda gerçekleştirilmesi, tapu müdürlüklerince tescili yapılan işlemlerin yargı mercileri ile yetkili kurum ve kuruluşlar tarafından doğrudan elektronik ortamda paylaşılması, gümrük işlemleri çerçevesinde alınan tahmil, tahliye, ardiye, saha içi taşıma ücretleri gibi masraflar için azami sınır uygulamasına geçilmesi, özellikle kırsal bölgelerde mera vasfında olan yerlere de baz istasyonu ve diğer elektronik haberleşme altyapı ve sistemlerinin kurulması ve etkin şekilde kullanılabilmesi için Mera Kanunu kapsamındaki yerlerin tahsis amacının Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığınca değiştirilebilmesi, KOBİ’lerin finansmana kolay erişiminin sağlanmasını teminen bunların sahip oldukları her türlü taşınır ve hakkın rehne konu olabilmesi amaçlanmaktadır.

Hata: İletişim formu bulunamadı.

Küçük Sanayi Siteleri Tekrar Gözde-MALİ MÜŞAVİR EVREN ÖZMEN

Ekran Resmi 2017-03-26 22.21.19

Tasarı ile; yatırım ve üretimin teşviki amacıyla; organize sanayi bölgeleri ve küçük sanayi sitelerinin altyapı yatırımları ile küçük sanayi sitelerinin işyeri yapımına ilişkin mal ve hizmet alımlarının KDV’den istisna tutulması suretiyle sanayicilere destek verilmesi mümkün olacaktır.

EVREN ÖZMEN-SORULARINIZ İÇİN

Hata: İletişim formu bulunamadı.

Küçük sanayi sitelerinden oluşan organize sanayi bölgeleri, olağan genel kurul toplantılarını her yılın ilk altı ayı içerisinde yapmak zorundadır-EVREN ÖZMEN

Küçük sanayi sitelerinden oluşan organize sanayi bölgeleri, olağan genel kurul toplantılarını her yılın ilk altı ayı içerisinde yapmak zorundadır. Organize Sanayi Bölgesi; katılımcıların ödemesi gereken arsa ve alt yapı katılım payları, su, elektrik, doğalgaz, arıtma tesisi vb. tüketim bedelleri, işletme ve yönetim aidatları ve bunların gecikme cezalarını kooperatif ve/veya site yönetimlerinden, katılımcıların aczi veya organ oluşturamaması nedeniyle tahsil edemediği hallerde ise, alacağı hizmetin kullanım oranlarına göre iş yeri sahiplerinden talep ve tahsil eder.

Organize Sanayi Bölgelerinde Huzur haklarının üst sınırı-MALİ MÜŞAVİR EVREN ÖZMEN

Parasal haklar ve özlük hakları

Kooperatiflerde Yönetim Kurulu

Madde 17 – (Değişik: 18/6/2017-7033/50 md.) Müteşebbis heyet ile yönetim ve denetim kurullarının üyelerine, müteşebbis heyet tarafından tespit edilen tutarda huzur hakkı ödenebilir. Ödenecek bu huzur hakkının aylık toplam tutarı, her yıl Yüksek Planlama Kurulunca belirlenen kamu iktisadi teşebbüsleri ve bağlı ortaklıklarının yönetim kurulu başkan ve üyelerine ödenen net aylık ücreti aşamaz. Müteşebbis heyet üyelerinden kamu personeli olanlara 4/7/2001 tarihli ve 631 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 12 nci maddesi çerçevesinde ödeme yapılır. Genel kurula geçen ve müteşebbis heyetin görevinin sona erdiği OSB’lerde yönetim ve denetim kurulu üyelerine, genel kurul tarafından tespit edilecek tutarda huzur hakkı ödenebilir. Huzur hakkı ödemeleri OSB’nin Bakanlıktan aldığı kredi dışında, kendi kaynaklarından yapılır. Aynı OSB organlarında birden fazla görevi bulunanlara, bu görevlerinden sadece biri için huzur hakkı ödenir.

KOOPERATİFLERDE GENEL KURUL TUTANAĞINI TESCİLE VERMEDEN ÖNCE DİKKAT EDİLECEK HUSUSLAR-MALİ MÜŞAVİR EVREN ÖZMEN

KOOPERATİF GENEL KURUL TUTANAĞI TESCİLE VERİLMEDEN ÖNCE DİKKAT EDİLECEK HUSUSLAR-EVREN ÖZMEN

Anonim şirket ve kooperatiflerin genel kurul tutanaklarında ve hazirun cetvelinde, yönetim kurulu başkanının veya görevlendireceği yönetim kurulu üyesinin imzası bulunmalıdır.

Ekran Resmi 2018-02-09 22.16.40

Kooperatifler Kanunu ve ana sözleşmeye aykırı olarak, kooperatiflerin genel kurullarında karar alındığı hallerde veya kooperatif genel kurullarında toplantı ve/veya karar nisabının bulunmadığının sayısal olarak tespit edildiği durumlarda, alınan kararlar geçerli değildir ve bu şekilde geçersizlikle malûl kararların tescilinin yapılması da hukuken mümkün değildir. Kooperatiflerin genel kurullarında, toplantı süresince, toplantı nisabının devam etmesi gerekmekte olup; toplantı nisabı ortadan kalktığı anda, toplantı bitirilmelidir. Bu şekilde; genel kurul süresince, toplantı nisabının korunmadığı genel kurulların (genel kurullarda alınan kararların) tescil edilmesi hukuken mümkün değildir.

Kooperatiflerin genel kurullarında, yönetim kurulu ve denetim kurulu seçimi yapıldığı takdirde, seçilen asil üye sayısı kadar yedek üyenin de seçilmesi gerekmektedir.

SORULARINIZ İÇİN

Hata: İletişim formu bulunamadı.

Organize Sanayi Bölgeleri ile küçük sanayi sitelerinin altyapı yatırımlarına KDV istisnası getirilmektedir. 

Organize Sanayi Bölgeleri ile küçük sanayi sitelerinin altyapı yatırımlarına KDV istisnası getirilmektedir.

shout_1515906769465

Bu Kanunun 29 uncu maddesiyle, 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu’nun “Araçlar, kıymetli maden ve petrol aramaları ile ulusal güvenlik harcamaları ve yatırımlarda istisna” başlıklı 13 üncü maddesinin birinci fıkrasına eklenmesi öngörülen bent ile organize sanayi bölgeleri ile küçük sanayi sitelerinin, su, kanalizasyon, arıtma, doğalgaz, elektrik, haberleşme tesisleri ile yol yapımına ve küçük sanayi sitelerindeki iş yerlerinin inşasına ilişkin, organize sanayi bölgeleri ile küçük sanayi sitelerine veya bunlar tarafından oluşturulan iktisadi işletmelere yapılan mal teslimleri ile hizmet ifaları katma değer vergisinden istisna tutulmak suretiyle yatırımlar üzerindeki katma değer vergisi yükünün azaltılması amaçlanmaktadır.

Organize sanayi bölgeleri ile küçük sanayi sitelerine veya bunlar tarafından oluşturulan iktisadi işletmelere istisna kapsamında teslimde bulunan veya hizmet ifa eden mükelleflerin mal ve hizmet alımları ise genel hükümlere göre KDV’ye tabi olacaktır.

ENDÜSTRİ BÖLGELERİ YÖNETMELİĞİ-EVREN ÖZMEN

Endüstri Bölgesi Nedir ?

9 Şubat 2018 CUMA Resmî Gazete Sayı : 30327
YÖNETMELİK
Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığından:

ENDÜSTRİ BÖLGELERİ YÖNETMELİĞİ

BİRİNCİ BÖLÜM

Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar

Amaç

MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı, endüstri bölgelerinin kurulması, yönetimi ve işletilmesine ilişkin usul ve esasları düzenlemektir.

Kapsam

MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik, Endüstri Bölgeleri Koordinasyon Kurulu ve  yönetici şirketin teşkili, görevleri ve çalışmaları, endüstri bölgelerinin yer seçimi, kamulaştırılması, ihalesi, altyapı ve üstyapısı için gerekli etüt, plan ve projelerin yaptırılması, onaylanması veya vize edilmesi, ilgili ruhsat ve izinlerin verilmesi, inşaat işlerinin yapılması, tahsis edilen ödeneklerin harcanması, yatırım izninin verilmesi, münferit yatırım yeri ve özel endüstri bölgelerinin kurulması, yönetilmesi ve faaliyete geçmesine ilişkin usul ve esaslar ile 9/1/2002 tarihli ve 4737 sayılı Endüstri Bölgeleri Kanununun uygulanmasına ilişkin diğer hususları kapsar.

Dayanak

MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelik, 9/1/2002 tarihli ve 4737 sayılı Endüstri Bölgeleri Kanununun 5 inci maddesi ile 3/6/2011 tarihli ve 635 sayılı Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 2 ve 9 uncu maddelerine dayanılarak hazırlanmıştır.

Tanımlar

MADDE 4 – (1) Bu Yönetmelikte yer alan;

a) Altyapı: Yol, atık su, yağmur suyu, içme ve kullanma suyu hatları, kanalizasyon, YG-AG elektrik şebekesi, enerji nakil ve doğal gaz hatları, zemin iyileştirme, peyzaj, drenaj, istinat ve ihata duvarı, köprü, gölet, arıtma tesisi, sondaj, isale ve terfi hatları, su depoları, haberleşme hatları, boru iletim hattı, dekopaj, tünel, viyadük, demiryolu hemzemin geçidi, demiryolu hattı, liman, deniz dolgusu, iskele, rıhtım, su sondaj kuyusu, imalat, ihzarat, nakliye, yıkma, güçlendirme, montaj ve benzeri işleri,

b) Bakanlık: Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığını,

c) ÇED: Çevresel etki değerlendirmesini,

ç) Bölge: Ülke ekonomisini uluslararası rekabet edebilir bir yapıya kavuşturmak, teknoloji transferini sağlamak, üretim ve istihdamı artırmak, yabancı sermaye girişini hızlandırmak ve özellikle üretim maliyetleri açısından büyük ölçekli yatırımlar için uygun sanayi alanları oluşturmak üzere Kanun uyarınca kurulacak endüstri bölgelerini,

d) Kurul: Endüstri Bölgeleri Koordinasyon Kurulunu,

e) Eşik analizi: Endüstri bölgesi kurulabilecek alanların belirlenmesi amacıyla çeşitli kamu ve özel kurum ve kuruluşların mevcut/inşaat/proje safhasındaki bilgilerinin ve/veya yatırımlarının 1/100.000 veya 1/25.000 ölçekli topoğrafik harita üzerine işaretlenmesi ile yapılan analizi,

f) Fizibilite raporu: Şekli Bakanlık tarafından belirlenen ve talep edilen alanın konumu, kadastral durumu ve diğer fiziki özellikleri ile bölgede yer alacak sektör ve faaliyetlere ilişkin bilgileri içeren raporu,

g) Genel Müdürlük: Sanayi Bölgeleri Genel Müdürlüğünü,

ğ) İhtisas endüstri bölgesi: Kalkınma planlarında belirtilen ileri teknoloji sektörlerinden birini kullanan ve araştırma geliştirmeye imkan tanıyan bilişim teknolojisi, tıp teknolojisi ve tarımsal endüstri gibi aynı alanlarda faaliyet gösteren bölgeyi,

h) Kanun: 4737 sayılı Endüstri Bölgeleri Kanununu,

ı) Katılım payı: Yönetici şirketi tarafından bölgenin yönetilmesi ve işletilmesi için gereken harcamaları karşılamak üzere bölgede faaliyette bulunan yatırımcılardan alınacak bedeli,

i) Münferit yatırım yeri: Yerli ve/veya yabancı yatırımcılar tarafından talep edilmesi durumunda, kalkınma planlarında belirtilen öncelikli sektörler içerisinde yer alan ya da yüksek veya orta yüksek teknoloji kapsamına giren ve belli kriterleri karşılayan yatırımlar için tahsis edilebilecek alanı,

j) Önerilen alanlar: Yer seçimi etüdü sonucunda endüstri bölgesi alanı olarak Bakanlık tarafından Endüstri Bölgeleri Koordinasyon Kuruluna önerilen alanları,

k) Özel endüstri bölgesi: Önerilen alanın en az %51’inin mülkiyetine ve/veya varsa süreleri ile sınırlı olmak kaydıyla irtifak hakkına veya kullanma iznine sahip gerçek ya da tüzel kişilerin başvurusu üzerine ilan edilebilecek endüstri bölgesini,

l) Özet değerlendirme raporu: Fizibilite raporu ile yer seçimi etüt raporu bilgilerinin özetlendiği ve Bakanlıkça Kurula sunulan raporu,

m) Sabit yatırım tutarı: Yatırım için gerekli; arsa bedeli, etüt, proje giderleri, arazi düzenlenmesi ve hazırlık yapıları, bina inşaat giderleri, ana fabrika makine ve teçhizat giderleri, yardımcı işletmeler makine ve teçhizat giderleri, ithalat ve gümrükleme giderleri, taşıma ve sigorta giderleri, montaj giderleri, taşıt araçları, işletmeye alma giderleri, genel giderler ve diğer giderlerin toplam tutarını,

n) Sağlık koruma bandı: 24/4/1930 tarihli ve 1593 sayılı Umumi Hıfzıssıhha Kanunu gereği, endüstri bölgesi sınırları içinde bırakılması gereken yapılaşmaya kapalı alanı,

o) Yatırımcı: Endüstri bölgesinde faaliyet göstermeyi planlayan gerçek ya da tüzel kişiyi,

ö) Yatırımcı başvuru formu: Şekli Bakanlık tarafından belirlenen ve ilan edilmiş bir endüstri bölgesinde yatırım yapmak isteyen yatırımcılar tarafından doldurulması gereken formu,

p) Yer seçimi etüt raporu: Endüstri bölgesi kurulabilecek nitelikleri taşıyan alanların tespiti için yapılan yer seçimi etüdü sonucu Bakanlıkça hazırlanan raporu,

r) Yerleşim ve Yapılaşma Talimatnamesi: Endüstri bölgesi olarak ilan edilen alan içinde yapılacak imar planı çalışmalarında kullanılacak emsal, yapı çekme mesafesi, yükseklik, parsel düzeni, cephe genişliği, parsel derinliği gibi yapılaşma koşullarını standart olarak belirleyen Bakanlıkça çıkarılacak talimatnameyi,

s) YG-AG: Yüksek gerilim, alçak gerilimi,

ş) Yönetici şirket: Kanuna uygun ve anonim şirket olarak kurulan, münferit yatırım yeri ve özel endüstri bölgeleri dışındaki endüstri bölgelerinin yönetimi ve işletilmesinden sorumlu şirketi,

ifade eder.

İKİNCİ BÖLÜM

Başvuru, Yer Seçimi, İlan ve Ödenek Temini

Başvuru

MADDE 5 – (1) Bakanlık, kurum ve kuruluşların veya yönetici şirketin başvurusuna istinaden veya resen yer seçimi etüdü yapmak suretiyle endüstri bölgelerinin kurulması önerisinde bulunabilir.

(2) Endüstri bölgesi kurulması talebinde bulunan kurum ve kuruluşlar veya yönetici şirket; talepleriyle ilgili fizibilite raporunu hazırlayarak Bakanlığa başvurur.

(3) Sunulan fizibilite raporunun Bakanlıkça incelenmesinin ardından uygun görülmesi durumunda Bakanlıkça yer seçimi etüdü yapılır. Söz konusu fizibilite raporunun uygun bulunmaması durumunda ise başvurunun uygun bulunmadığı başvuru sahibine bildirilir.

(4) Bakanlıkça resen yapılan çalışmalarda söz konusu fizibilite raporu Bakanlıkça hazırlanır ya da hazırlattırılır. Fizibilite raporu sonucunda Bakanlıkça endüstri bölgesi kurulması kararının verilmesi durumunda yer seçimi etüdü yapılır.

(5) Münferit yatırım yerine ilişkin hükümler Dokuzuncu Bölümde, özel endüstri bölgesine ilişkin hükümler On Birinci Bölümde düzenlenmiştir.

Yer seçimi etüdü

MADDE 6 – (1) Başvurunun uygun bulunması durumunda yer seçimi etüt çalışmalarına başlanır.

(2) Etüdü yapılacak alanlar hakkında görüş, bilgi, belge ve haritalar; ilgili kurum ve kuruluşlardan Bakanlıkça talep edilir.

(3) Otuz gün içinde nihai kurum görüşlerinin Bakanlığa bildirilmesi zorunludur. Bu süre içerisinde görüşünü bildirmeyen kurumların görüşü Bakanlık tarafından olumlu kabul edilir.

(4) İhtiyaç duyulan görüş, bilgi, belge ve haritaların temin edilmesinin ardından Bakanlık tarafından mahallinde yer seçimi etüdü yapılarak talebin ihtiyaçlarını karşılayabilecek büyüklükte alanlar tespit edilir.

(5) Tespit edilen alanlara ilişkin olarak uygun ölçekte eşik analizi haritası ile yer seçimi etüt raporu hazırlanır.

Görüşü talep edilen kurum ve kuruluşlar

MADDE 7 – (1) Yer seçimi sürecinde Bakanlık tarafından Çevre ve Şehircilik, Ekonomi, Enerji ve Tabii Kaynaklar, Gıda, Tarım ve Hayvancılık, Kültür ve Turizm, Maliye, Milli Savunma, Orman ve Su İşleri, Sağlık, Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlıkları ile il özel idaresi veya yatırım izleme ve koordinasyon başkanlığının; tespit edilen alanların belediye sınırları içerisinde olması halinde ise ilgili belediyenin/büyükşehir belediyesinin  görüşleri alınır.

(2) Gerekli görülmesi halinde Bakanlık tarafından diğer kurum ve kuruluşların da görüşleri alınabilir.

Eşik analizi haritası ve yer seçimi etüt raporunun hazırlanması

MADDE 8 – (1) 6 ncı maddeye dayanılarak ihtiyacı karşılayabilecek büyüklükte tespit edilen alanlar için 7 nci madde çerçevesinde temin edilen bilgiler işlenerek uygun ölçekte eşik analizi haritası ve bahse konu alanlara ilişkin aşağıdaki başlıkları içerecek şekilde yer seçimi etüt raporu hazırlanır:

a) Mevkii,

b) Şehir merkezine uzaklığı ve hangi yönde kaldığı,

c) Çevresinde bulunan diğer yerleşim merkezlerinin (köy, kasaba) neler olduğu, uzaklıkları ve hangi yönde kaldığı,

ç) Büyüklüğü,

d) Mülkiyet ve kadastro durumu ve tahmini arazi maliyeti,

e) Karayolu, demiryolu, havayolu, denizyolu ulaşım altyapısına göre durumu,

f) İhtiyaç duyulabilecek tahmini içme ve kullanma suyu ile elektrik gücü, doğal gaz temin kaynakları,

g) Tahmini atıksu ve katı atık miktarı, bertarafına ilişkin alıcı ortam varlığı,

ğ) Tarım arazilerinin sınıfları, mevcut arazi kullanım durumu, çevresindeki alanların mevcut ve planlama durumu,

h) İdari, imar ve mücavir alan sınırlarına göre konumu,

ı) Varsa çevre düzeni planına göre kullanım fonksiyonu,

i) Eğimi ve yönü, heyelana maruz kalma durumu,

j) Bulunduğu deprem kuşağı,

k) Hakim rüzgar yönü itibarıyla yakınındaki yerleşim merkezlerine etkisi,

l) Genişleme olanağının bulunup bulunmadığı, çevresinde konut ve yan sanayi, diğer ihtiyaç duyulabilecek destek ve hizmet birimlerinin yerleşimine uygun alan bulunup bulunmadığı,

m) Özel çevre koruma bölgeleri, sit alanları, milli parklar, tabiat parkları, tabiatı koruma alanları ve tabiat anıtları, yaban hayatı koruma ve geliştirme sahaları, sulak alanlar, doğal anıtlar gibi koruma alanları ile uluslararası sözleşmeler gereği korunması gereken alanlara göre konumu,

n) Drenaj durumu,

o) Taşkına maruz kalma durumu,

ö) Yeraltı ve yüzeysel içme ve kullanma suyu kaynaklarına ve havzalara göre konumu,

p) Maden varlığı ve mevcut maden işletmelerinin durumu.

Tespit edilen alanların Kurula önerilmesi

MADDE 9 – (1) Özet değerlendirme raporu Bakanlık tarafından hazırlanarak Kurula gönderilir ve Kurul üyeleri tarafından, önerilen alanlara ilişkin gerekli inceleme yapılır.

Bölge ilanı

MADDE 10 – (1) Önerilen alanlar, Kurul tarafından uygun görülmesi halinde Bakan onayıyla Bakanlar Kuruluna sunulur ve endüstri bölgesi ilanına ilişkin Bakanlar Kurulu Kararının Resmî Gazete’de yayımlanması ile endüstri bölgesi alanı kesinleşir. Bölge sınırları dışında kalan ancak trafo, yol bağlantısı gibi altyapı için gerekli olan araziler de Bakanlar Kurulu Kararına istinaden endüstri bölgesi alanına dahil edilebilir.

(2) Endüstri bölgesi olarak ilan edilen alanlar yatırım için gerekli olan sosyal, idari, lojistik, ticari vb. faaliyetler haricinde hiçbir şekilde başka amaçlarla kullanılamaz.

(3) Kurum ve kuruluşlardan gelen Bölge kurulmasına yönelik başvurularda başvuru sahibi tarafından, Bakanlıkça resen yapılan çalışmalarda ise Bölgenin kurulacağı il sınırları içindeki varsa sanayi odası, yoksa ticaret ve sanayi odası tarafından Kurul kararının Bakanlar Kuruluna sunulmasından önce yönetici şirketin kurulmuş olması zorunludur.

Önerilen alanların Kurul tarafından uygun görülmemesi

MADDE 11 – (1) Kurul yaptığı değerlendirmeler sonucunda önerilen alanlarda Bölge kurulmasını uygun bulmayabilir. Bu durum, gerekçeli Kurul kararı ile birlikte başvuru sahibine bildirilir.

Ödenek temini

MADDE 12 – (1) Bir alanın endüstri bölgesi ilan edilmesinin ardından, Bakanlar Kurulu kararına istinaden Yılı Programı ile Yılı Programının Uygulanması, Koordinasyonu ve İzlenmesine Dair Karar çerçevesinde Bakanlık yatırım programına ödenek tahsis edilir. Endüstri bölgelerinin kurulması için gerekli kamulaştırma bedeli, altyapı ile ilgili giderler ve 47 nci maddede sayılan kalemlerle ilgili harcamalar Bakanlık bütçesine bu amaçla konulacak ödenekten karşılanır.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Kamulaştırma ve İhale

Kamulaştırma

MADDE 13 – (1) Bölgeler içinde kalan özel mülkiyete ait taşınmazlar kamulaştırılır. Kamulaştırma işlemleri Bakanlık tarafından yapılır ya da yaptırılır. Kamulaştırılan taşınmazlar Hazine adına tescil edilir. Gerekli hallerde, 4/11/1983 tarihli ve 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 27 nci maddesi hükümlerine göre acele kamulaştırma yapılabilir.

(2) Bölge içinde kalan ve mülkiyeti Hazineye ait olan taşınmazlar ile devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan yerler Kanunun amacına uygun olarak kullanılmak üzere Maliye Bakanlığınca endüstri bölgesi olarak tahsis edilir. Ayrıca Bölge sınırları dışında kalan ancak trafo, yol bağlantısı gibi altyapı için gerekli olan araziler de kamulaştırılarak Hazine adına tescil edilir.

(3) Bölge içinde kalan ve mülkiyeti Hazineye ait olan taşınmazlar ile bedeli Bakanlık bütçesinden karşılanmak suretiyle kamulaştırılarak Hazine adına tescil edilen taşınmazlar üzerinde kırk dokuz yıl süreyle yönetici şirket lehine bedeli karşılığında; kamulaştırma bedeli yönetici şirket tarafından karşılanarak Hazine adına tescil edilen taşınmazlar üzerinde ise kırk dokuz yıl süreyle yönetici şirket lehine bedelsiz olarak irtifak hakkı tesis edilir. Devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan yerler üzerinde ise kırk dokuz yıl süreyle kullanma izni verilir. İrtifak hakkı ve kullanma iznine ilişkin tüm işlemler Maliye Bakanlığınca yapılır.

İhale

MADDE 14 – (1) Bakanlık tarafından gerekli harcamaları karşılanarak yatırıma hazır hale getirilen endüstri bölgeleri ile ilgili etüt, altyapı proje işlerinin gerçekleşmesine yönelik her türlü mal veya hizmet alımı ile yapım işleri ihaleleri, 4/1/2002 tarihli ve 4734 sayılı Kamu İhale Kanunu ve 5/1/2002 tarihli ve 4735 sayılı Kamu İhale Sözleşmeleri Kanunu ile bu Kanunlar kapsamında çıkarılan ilgili mevzuata uygun olarak Bakanlıkça gerçekleştirilir.

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

İmar Planı Yapımı Esasları

Planlama sınırı

MADDE 15 – (1) Endüstri bölgesi imar planı sınırı, Bakanlar Kurulu Kararı ile kesinleşen bölge sınırının 1/5000 ölçekli kadastral pafta veya tapulama paftaları üzerine adapte edilmesiyle oluşturulur.

Halihazır harita yapımı

MADDE 16 – (1) Halihazır haritalar 23/6/2005 tarihli ve 2005/9070 sayılı Bakanlar Kurulu kararıyla yürürlüğe konulan Büyük Ölçekli Harita ve Harita Bilgileri Üretim Yönetmeliği hükümleri doğrultusunda, Bakanlık veya yönetici şirket tarafından hazırlattırılır.

(2) Halihazır haritalar, teknik kontrolleri ve kesin kabul işlemleri tamamlandıktan sonra Bakanlıkça onaylanır.

Jeolojik ve jeoteknik etüt

MADDE 17 – (1) Endüstri bölgelerinin halihazır haritası yapıldıktan sonra Bakanlıkça hazırlanan Jeolojik ve Jeoteknik Etüt Teknik Şartnamesi doğrultusunda Bakanlıkça veya yönetici şirketçe belirlenen etüt/proje firması tarafından hazırlanacak jeolojik ve jeoteknik etüt raporu ilgili kurum tarafından onaylanır.  Jeolojik ve Jeoteknik Etüt Raporu imar planına esas teşkil eder.

İmar planı ölçeği

MADDE 18 – (1) Endüstri bölgesi imar planı 1/5000 ölçeğinde nazım imar planı ve 1/1000 ölçeğinde uygulama imar planı olarak hazırlanır. İmar planları plan açıklama raporu ve ekleri ile bir bütündür.

İmar planı hazırlama çalışması

MADDE 19 – (1) İmar planları; Bölgenin seçilmesine altlık oluşturan eşik analizi haritası ile yer seçimi etüdüne ilişkin kurum görüşleri, bölgenin coğrafi, demografik özellikleri, Bölgede yatırım yapacak yatırımcıların belli olması halinde planlanan yatırım özellikleri etüt edilerek Bakanlık veya yönetici şirketçe belirlenen plan müellifi tarafından hazırlanır ve Bakanlığa sunulur.

İmar planı yapımı

MADDE 20 – (1) Endüstri bölgelerinde yapılaşma koşulları ve teknik esaslar Bakanlık tarafından hazırlanan Yerleşim ve Yapılaşma Talimatnamesi çerçevesinde belirlenir. Sağlık Bakanlığı ile Bakanlık arasında düzenlenen protokol çerçevesinde belirlenen sağlık koruma bandı 1/5000 ile 1/1000 ölçekli imar planlarına ve plan notlarına işlenir.

İmar planı onayı

MADDE 21 – (1) Bölge sınırları içinde hazırlanan, imar komisyonu tarafından değerlendirilerek karara bağlanan teklif imar planları, Bakanlık tarafından onaylanır.

(2) Bakanlıkça onaylı imar planları valilikçe tespit edilen ilan yerlerinde ve Bakanlığın internet sitesinde bir hafta süre ile ilan edilir. İlan süresinin sonunda Bakanlıkça yürürlüğe konulur ve ilgili kurumlara bilgi verilir.

(3) Bir haftalık ilan süresi içinde planlara itiraz edilebilir. İtirazlar Bakanlığa yapılır. Bakanlık itirazları ve planları on beş gün içerisinde inceleyerek kesin karara bağlar. İtirazın uygun görülmemesi halinde karar tarihinden itibaren 15 gün içinde karar ilgiliye bildirilir. Kesinleşmiş imar planlarının birer kopyası bilgi için ilgili kurumlara gönderilir.

İmar planı değişiklikleri ve onayı

MADDE 22 – (1) İmar planı değişikliklerinin onaylama ve dağıtımı konusunda 21 inci maddede belirtilen yol izlenir.

Parselasyon planı düzenleme sınırının geçirilmesi

MADDE 23 – (1) Bakanlık tarafından onaylanmış uygulama imar planına uygun olarak imar planı bütününde veya varsa etap sınırı esas alınarak düzenleme sınırı belirlenir.

Tapu kayıtlarının ve haritalarının elde edilmesi

MADDE 24 – (1) Düzenleme sahasına giren taşınmazların tapu kayıtları tapu müdürlüğünden proje müellifi tarafından çıkarılır. Pafta örnekleri teknik bilgi ve belgeler ise kadastro müdürlüğünden temin edilir.

İmar uygulama yapım yöntemleri

MADDE 25 – (1) Kamulaştırma işlemleri tamamlanarak taşınmazları Hazine adına tescil edilen endüstri bölgelerinde kesinleşmiş imar planına uygun olarak imar planı içine giren arsa ve arazilerin düzenlenmesi işlemleri 3/5/1985 tarihli ve 3194 sayılı İmar Kanunu hükümleri uyarınca yapılır.

Parselasyon planının onayı ve yürürlüğe girmesi

MADDE 26 – (1) Bakanlık veya yönetici şirketçe belirlenen harita müellifi tarafından, Bakanlıkça onaylı uygulama imar planına uygun olarak hazırlanan düzenleme sahasına ait parselasyon planları, Büyük Ölçekli Harita ve Harita Bilgileri Üretim Yönetmeliği hükümlerine uygun olarak düzenlenir ve yönetici şirket tarafından Bakanlığa gönderilir ve Bakanlık onayıyla yürürlüğe girer. Parselasyon planlarının 3194 sayılı İmar Kanununun 18 inci maddesinin uygulanması yöntemiyle yapılması durumunda Bakanlıkça onaylanan plânlar Bakanlık internet sitesinde bir hafta süre ile ilan edilir; itiraz olmaması halinde ilan süresinin sonunda yürürlüğe girer.

Kontrol ve tescil işlemleri

MADDE 27 – (1) Onaylı parselasyon planları, Bakanlık veya yönetici şirketçe teknik kontrol işlemleri için kadastro müdürlüğüne gönderilir. Tapu müdürlüğünde tescil işlemleri tamamlandıktan sonra tescil bilgisi yönetici şirket tarafından Bakanlığa gönderilir.

Parselasyon planı değişiklikleri, tevhit ve ifraz

MADDE 28 – (1) Yatırımcıya tahsisi yapılan parseller Bakanlıkça onaylı imar planındaki parsel sınırları esas alınarak tevhit ve ifraz edilebilir. Parsel tevhit ve ifraz işlemleri Bakanlığın onayı ve 27 nci maddedeki işlemlerin tamamlanmasının ardından yürürlüğe girer.

Belirtilmemiş hususlar

MADDE 29 – (1) İmar planı yapımı, revizyonu ve değişiklikleri, parselasyon planı yapımı ve değişiklikleri hakkında bu Yönetmelikte belirtilmeyen hususlarda, 3194 sayılı İmar Kanunu ile ilgili yönetmeliklerde belirtilen hususlar, mekansal standartlar hariç belirtilen esaslar ile Bölgelerde yapılacak yapılarda 29/6/2001 tarihli ve 4708 sayılı Yapı Denetimi Hakkında Kanunda belirtilen hususlar geçerlidir.

BEŞİNCİ BÖLÜM

Projelerin Hazırlanması, İzin, Onay, Ruhsatlar ve Yapım İşleri

Projelerin hazırlanması ve onayı

MADDE 30 – (1) Endüstri bölgeleri ile ilgili altyapı ve üstyapı projeleri, Bakanlıkça belirlenecek usul ve esaslar çerçevesinde Bakanlık veya yönetici şirket tarafından belirlenen proje firmasına hazırlattırılır ve Bakanlık tarafından onaylanır. YG-AG elektrik, enerji nakil hattı, haberleşme ve doğal gaz projeleri, ilgili mevzuat kapsamında yetkili kurum/kuruluşlarca onaylanmasını müteakip Bakanlık tarafından vize edilir.

Yapı ruhsatı, yapı kullanma izni ve işyeri açma ve çalışma ruhsatı

MADDE 31 – (1) Yönetici şirket veya yatırımcı tarafından hazırlattırılacak imar ve parselasyon plânları, altyapı ve üstyapı projeleri ve bunlarla ilgili ruhsat ve izinler ile işyeri açma ve çalışma ruhsatları Bakanlık onayı ve denetimine tâbidir. Yönetici şirket ve yatırımcılar, her türlü ruhsat ve izinlere ilişkin harçlardan muaftır.

(2) Yapı ruhsatı, yapı kullanma izni 3194 sayılı İmar Kanunu ile ilgili yönetmeliklerde belirtilen hususlar çerçevesinde; işyeri açma ve çalışma ruhsatı ise 14/6/1989 tarihli ve 3572 sayılı İşyeri Açma ve Çalışma Ruhsatlarına Dair Kanun Hükmünde Kararnamenin Değiştirilerek Kabulüne Dair Kanun ve bu Kanuna dayalı olarak çıkartılan yönetmelikte belirtilen hususlar çerçevesinde Bakanlık tarafından verilir.

Diğer izin, onay ve ruhsatlar

MADDE 32 – (1) ÇED mevzuatına tabi faaliyetlerden “ÇED Olumlu” kararı veya “ÇED Gerekli Değildir” kararı verilerek yatırımı kabul edilen faaliyetler hakkında yönetici şirket veya yatırımcı tarafından alınması gereken diğer izin, onay ve ruhsatlar ilgili kurumlarca on beş gün içinde verilir.

Yapım işleri

MADDE 33 – (1) Bakanlık tarafından gerekli harcamaları karşılanarak yatırıma hazır hale getirilen Bölgelerle ilgili altyapı yapım işlerinin gerçekleştirilmesine yönelik yaklaşık maliyet, ihale işlemleri, yer teslimi, iş programı, işe başlama ve bitirme, hakediş düzenlenmesi ve ödemeler, fiyat farkı, süre uzatımı ve ödenek aktarımı, işlerin artması veya eksilmesi, cezalar, teminatlar, işin teslimi, muayene ve kabul işlemleri, yapı denetimi, müşavirlik hizmetleri, devir, fesih ve tasfiyeye ilişkin hususlar, kesin hesap işleri gibi iş ve işlemler, 4734 sayılı Kamu İhale Kanunu ve ilgili mevzuata uygun olarak gerçekleştirilir.

Kontrollük hizmetleri

MADDE 34 – (1) Endüstri bölgelerinde altyapı ve üstyapı projeleri, arazi kontrolü ile bunlara ilişkin altyapı ve üstyapı inşaatlarının yapım kontrolü Bakanlıkça veya yönetici şirketçe belirlenen müşavir firma tarafından yapılır. Müşavir firmanın yönetici şirket tarafından belirlenmesi durumunda Bakanlık uygun görüşünün alınması zorunludur.

ALTINCI BÖLÜM

Kurul ve Yönetici Şirket

Kurulun teşkili

MADDE 35 – (1) Kurul, Bakanlık Müsteşarının başkanlığında; Maliye, Çevre ve Şehircilik, Gıda, Tarım ve Hayvancılık, Orman ve Su İşleri,  Kalkınma Bakanlıkları ve Hazine Müsteşarlığından en az genel müdür seviyesinde birer temsilci ile Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği temsilcisinden oluşur.

(2) Münferit yatırım yeri ve özel endüstri bölgesi alanının belirlenmesi amacıyla toplanacak Kurulda birinci fıkrada belirtilen üyelere ilaveten Enerji ve Tabii Kaynaklar, Kültür ve Turizm, Sağlık, Çalışma ve Sosyal Güvenlik ve Ekonomi Bakanlıklarının temsilcileri de yer alır.

Kurulun görevleri

MADDE 36 – (1) Kurulun görevleri şunlardır:

a) Bakanlıkça sunulan endüstri bölgesi kurulmasına dair her türlü raporu ve belgeyi incelemek,

b) Önerilen alanların uygun bulunması halinde endüstri bölgesi kurulmasını Bakanlar Kuruluna teklif etmek, uygun bulunmaması halinde ise 11 inci maddede belirtilen esaslar çerçevesinde işlemlerin yapılmasını sağlamak,

c) Kurul başkanınca verilecek diğer görevleri yerine getirmek.

Kurulun çalışma usul ve esasları

MADDE 37 – (1) Kurulun çalışma esasları aşağıda belirtilmiştir:

a) Kurul toplantılarının yeri, tarihi, gündemi, özet değerlendirme raporu ve gündem ile ilgili diğer tüm bilgi ve belgeler Kurul başkanı tarafından yazılı olarak üyelere ve ilgililere, toplantı tarihinden en az on beş gün önceden bildirilir.

b) Kurul üyeleri, Kurul başkanının çağrısıyla belirtilen gün ve saatte toplanır.

c) Kurul gerektiğinde önerilen alanlar hakkında ilgili kurum ve kuruluşlardan bilgi, görüş, belge ister ve bunların temsilcilerini toplantılara davet eder.

ç) Kurul üyelerinin raporlu, izinli veya görevde olmaları halinde toplantıya vekilleri ya da temsil ettikleri kurumun diğer yetkili temsilcisi katılır.

d) Bölge alanının belirlenmesi kararı oybirliği ile alınır.

e) Toplantıda çekimser oy kullanılmaz.

f) Gerektiğinde müteakip kurul toplantısı için toplantıda karar alınır ise yazılı çağrıya gerek kalmaz.

g) Her üye toplantıya, önerilen alana ilişkin tüm bilgileri araştırmış, gerekli etütleri yaptırmış, teknik görüşleri edinmiş olarak katılır ve mensubu olduğu kurum veya kuruluşun görüşünü toplantıda bildirir. Daha sonra kurum görüşü bildirilemez. On beş günlük sürenin, kurumların gerekli araştırmayı yapması için yetmemesi durumunda, Bakanlığa yazılı olarak bildirmeleri koşuluyla, Kurul toplantısından önce Bakanlıkça ek süre verilebilir. Usulüne uygun olarak bildirimde bulunulduğu halde toplantıya katılmayan, yazılı görüş bildirmeyen ya da toplantıya temsilcisini gönderdiği halde görüşünü bildirmeyen kurumların görüşleri olumlu kabul edilir.

ğ) Kurulun sekreterya hizmetleri Genel Müdürlük tarafından yürütülür.

Kurul sekreteryasının görevleri

MADDE 38 – (1) Kurul sekreteryasının görevleri aşağıda belirtilmiştir:

a) Kurula ait toplantı tutanaklarını düzenlemek, takip ve muhafaza etmek.

b) Kurul faaliyetlerine ilişkin diğer görevleri yapmak.

Yönetici şirketin teşkili

MADDE 39 – (1) Bölgenin yönetimi ve işletilmesinden sorumlu olarak kurulan yönetici şirkete; Türkiye Odalar ve Borsalar Birliğine bağlı odalar, yerel yönetimler, bankalar ve finans kurumları, Bölgede sınai faaliyet yürüten yerli ve yabancı özel hukuk tüzel kişileri, konuyla ilgili vakıf, kooperatif ve dernekler, ilgili kamu kuruluşları ve ihracatçı birlikleri kurucu ya da sonradan ortak olabilirler. Yabancı özel hukuk tüzel kişileri 5/6/2003 tarihli ve 4875 sayılı Doğrudan Yabancı Yatırımlar Kanunu ve ilgili mevzuat hükümleri çerçevesinde yönetici şirkete iştirak edebilir.

(2) Yönetici şirket, Bölgeyi yönetebilmek ve işletebilmek için Bölgenin ilanından sonra kuruluş esas sözleşmesinde değişiklik yapar. Esas sözleşme değişiklik işlemleri Bölge ilanının Resmî Gazete’de yayımı tarihinden itibaren iki ay içerisinde sonuçlandırılır.  Mücbir sebepler dışında, esas sözleşme değişiklik işlemlerinin iki ay içerisinde tamamlanmaması halinde bir defaya mahsus olmak üzere en fazla bir hafta ek süre verilebilir. Bu ek süre içerisinde yönetici şirket esas sözleşme değişikliklerinin ticaret siciline tescil edilmemiş olması durumunda yeni bir yönetici şirket kurulabilir veya Bakanlıkça Bölgenin terkin işlemleri başlatılabilir.

Personelin niteliği

MADDE 40 – (1) Yönetici şirket genel müdürlüğü görevini yürüteceklerde en az lisans derecesi aranır. Genel müdür ve Bölgenin yönetimi ve işletilmesinden sorumlu diğer personel, yönetici şirket tarafından ihtiyaca göre belirlenerek yürürlükteki iş ve çalışma mevzuatına göre istihdam edilir.

Yönetici şirketin gelir ve giderleri

MADDE 41 – (1) Bölgenin yönetilmesi ve işletilmesinden kaynaklanan giderler, Bölge faaliyete geçene kadar kurucu ortakların yönetici şirkete taahhüt ettikleri sermaye payları, Bölgenin faaliyete geçmesini takiben yatırımcılardan alınacak devir ve kiralama bedelleri ve katılım payları ile karşılanır.

(2) Katılım payları yönetici şirket tarafından belirlenir ve Bakanlıkça onaylanır. Bakanlık, gerekli görmesi halinde endüstri bölgelerindeki katılım payı üst limitlerini belirlemeye yetkilidir.

(3) Yönetici şirket tarafından gerekli harcamaları karşılanarak yatırıma hazır hale getirilen Bölgelerde irtifak hakkı tesis edilen ve/veya kullanma izni verilen araziler, Maliye Bakanlığının devir ve alt kiralamaya yönelik düzenlemeleri çerçevesinde ve her türlü sorumluluk kendisine ait olmak üzere yönetici şirket tarafından parseller halinde veya işletme binaları da yapılmak suretiyle yatırımcılara devredilebilir veya kiralanabilir.

Yönetici şirketin görev ve sorumlulukları

MADDE 42 – (1) Yönetici şirketin görev ve sorumlulukları şunlardır:

a) Bölgeyi yönetmek ve işletmek,

b) Bölgede sunulan hizmetlerin karşılığı olarak yatırımcılardan katılım paylarını tahsil etmek,

c) Yönetici şirket tarafından gerekli harcamaları karşılanarak yatırıma hazır hale getirilen Bölgelerdeki,  imar plânı ve parselasyon plânları ve değişiklikleri ile altyapı ve üstyapı ile ilgili etüt, harita, plân ve projeleri hazırlamak, kontrollük için müşavirlik hizmetleri almak ve Bakanlık veya yetkili kurumların onayına sunmak, altyapı ve üstyapı projelerine ilişkin ruhsat ve izinleri almak, altyapı ve üstyapı inşaatlarını gerçekleştirmek ve Bölgede yer alacak yatırımcıları belirleyerek Bakanlığın onayına sunmak,

ç) Hem Bakanlık hem de yönetici şirket tarafından gerekli harcamaları karşılanarak yatırıma hazır hale getirilen Bölgelerin altyapı ve üstyapısına ilişkin bakım, onarım, yenileme ve benzeri işlere ait harcamaları yapmak,

d) Bölgede atık su, katı atık, toprak kirliliği, gürültü ve hava kirliliği, tehlikeli tıbbi atık, radyoaktif madde ve tehlikeli kimyasalların yönetimi, yangından korunma ve yangınla mücadele, acil durum planlarının hazırlanması ve koordinasyonu, tahliye, ilk yardım ve acil tıbbi müdahale ile doğal afetler ve benzeri konularda ilgili kurum ve kuruluşlarla koordinasyon içinde çalışıp gerekli harcamaları yapmak ve ilgili mevzuat çerçevesinde önlemleri almak,

e) Bölge için gerekli olan temizlik, elektrik, içme ve kullanma suyu, arıtma, doğal gaz, akaryakıt, ısıtma ve havalandırma, dağıtım şebekeleri, kanalizasyon, Bölge içi yollar, ses ve veri iletişimi, bilişim hizmetleri ve benzeri hizmetlerin sağlanması ve kesintisiz olarak sürmesi için ilgili kurum ve kuruluşlarla koordinasyon içinde çalışıp gerekli harcamaları yapmak ve ilgili mevzuat çerçevesinde önlemleri almak,

f) Altyapı ve üstyapı inşaatlarının seyri ile ilgili Bakanlığa altı ayda bir rapor sunmak,

g) Her yılın sonunda kendisinin ve Bölge içerisinde yer alan yatırımcıların gerçekleştirdiği faaliyetlerin etki değerlendirmesini yapmak ve bu konuda düzenlenen raporun bir örneğini Bakanlığa göndermek,

ğ) Yatırımcıların faaliyetleriyle ilgili Bakanlık tarafından istenilen ek bilgi ve belgeleri belirlenen sürede ve formata uygun olarak göndermek,

h) Her türlü hesap ve işlemlerini yeminli mali müşavire inceletmek,

ı) Bakanlığın Bölgede yapacağı her türlü kontrol ve denetim faaliyetleri için gerekli çalışma ortamını hazırlamak,

i) Bakanlığın Bölge için vereceği diğer görevleri yapmak.

Bakanlık denetimi

MADDE 43 – (1) Bölgedeki yönetici şirketin faaliyet ve uygulamaları gerekli görülen durumlarda Bakanlık tarafından denetlenir.

(2) Bakanlık, Bölgede Kanunda belirtilen amacın dışında faaliyet gösteren yönetici şirketi uyarır ve belirli bir süre vererek amacına uygun faaliyette bulunulmasını ister. Bu sürenin sonunda yönetici şirketin amacı doğrultusunda faaliyet göstermediğinin tespit edilmesi durumunda Bakanlık, görevli mahkemeye başvurarak mevcut yönetici şirketin yönetim kurulu üyelerinin görevlerinin sona erdirilmesini, şirketin yönetimi için kayyım tayin edilmesini ve yönetici şirketin tasfiyesini ister. Mahkemece yönetici şirketin tasfiyesine karar verilmesi halinde şirket ve yöneticilerin hak ve yükümlülükleri ile sorumlulukları saklı kalmak kaydıyla yeni bir yönetici şirket kurulabilir veya Bakanlıkça Bölgenin terkin işlemleri başlatılabilir.

(3) Yönetici şirket, kendisine ve Bölge içerisinde yer alan yatırımcıların faaliyetlerine ilişkin verileri Bakanlığa bildirmekle yükümlüdür.

(4) Yönetici şirket, her türlü hesap ve işlemlerini yıllık olarak müteakip yılın Ocak ayında ve gerekli görülen hallerde her zaman yeminli mali müşavire inceletir. Yeminli mali müşavir, düzenlediği denetim raporunun birer örneğini her yılın Mayıs ayı sonuna kadar yönetici şirkete ve Bakanlığa eş zamanlı olarak gönderir.

YEDİNCİ BÖLÜM

Yatırım İzni

Bakanlık tarafından gerekli harcamaları karşılanarak yatırıma hazır hale getirilen Bölgelerde yatırım izni

MADDE 44 – (1) Yatırımcı, yatırımcı başvuru formunu doldurarak Bakanlığa başvurur.

(2) Uygun bulunan başvurular için Bakanlık tarafından yatırımcı lehine ön yer tahsisi yapılır.

(3) Ön yer tahsisi yapılan yatırımcı, faaliyeti ile ilgili olarak ÇED mevzuatına göre hazırlanacak raporu Çevre ve Şehircilik Bakanlığına sunar. Raporun Çevre ve Şehircilik Bakanlığına intikal tarihinden itibaren inceleme, değerlendirme ve nihai karar verme süresi iki aydır. Bu süreye faaliyet sahibinin raporu düzeltmesi için tanınan süre dahil değildir. Faaliyet sahibi, düzeltilmesi istenen raporu on beş gün içerisinde düzelterek Çevre ve Şehircilik Bakanlığına vermek zorundadır.

(4) Yatırımcı, faaliyeti ile ilgili olarak “ÇED Olumlu” kararı veya “ÇED Gerekli Değildir” kararını aldıktan sonra, yatırımda kullanacağı sabit yatırım tutarının binde beşini geçmemek üzere Bakanlar Kurulunca belirlenen oran dahilinde hesaplanan tutarı, Bakanlık Merkez Saymanlık Müdürlüğü hesabına yatırır. Bakanlık Merkez Saymanlığınca tahsil edilen bu tutar bütçeye gelir kaydedilir.

(5) Yatırımcının bu maddede düzenlenen yükümlülüklerini yerine getirmesini takiben, yer tahsisi kesinleştirilir ve Maliye Bakanlığınca yatırımcı lehine kırk dokuz yıl süreyle irtifak hakkı tesis edilir ve/veya kullanma izni verilir. Tesis edilen irtifak hakkı ve/veya verilen kullanma izni, yatırımcının talebi ve Bakanlığın uygun görüşü doğrultusunda yatırımın devam etmesi şartı ile Maliye Bakanlığı tarafından belirlenen koşullarla yenilenebilir.

(6) Yatırımcı tarafından hazırlattırılacak üstyapı projeleri ve bunlarla ilgili ruhsat ve izinler ile işyeri açma ve çalışma ruhsatları Bakanlık onayı ve denetimine tâbidir.

(7) “ÇED Olumlu” kararı veya “ÇED Gerekli Değildir” kararı verilen faaliyetler hakkında, ilgili kurumlarca başkaca hiçbir işleme gerek kalmaksızın on beş gün içinde gerekli diğer tüm ruhsat, izin ve onaylar verilir. Yatırımcılar, her türlü ruhsat ve izinlere ilişkin harçlardan muaftır.

Yönetici şirket tarafından gerekli harcamaları karşılanarak yatırıma hazır hale getirilen Bölgelerde yatırım izni

MADDE 45 – (1) İmar plânı ve parselasyon plânları ve değişiklikleri ile altyapı ile ilgili etüt, harita, plân ve projeler yönetici şirketçe hazırlanarak Bakanlık veya yetkili kurumların onayına sunulur.

(2) Altyapı inşaatına geçilmeden yönetici şirket lehine, Kanunun 4 üncü maddesi hükümleri de dikkate alınarak bedelli ve/veya bedelsiz olarak Bakanlığın uygun görüşü üzerine Maliye Bakanlığınca kırk dokuz yıl süreyle irtifak hakkı tesis edilir. Devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan yerler üzerinde ise kırk dokuz yıl süreyle kullanma izni verilir. Tesis edilen irtifak hakkı ve/veya verilen kullanma izni, yönetici şirketin talebi ve Bakanlığın uygun görüşü doğrultusunda yatırımın devam etmesi şartı ile Maliye Bakanlığı tarafından belirlenen koşullarla yenilenebilir.

(3) İrtifak hakkı tesis edilen ve/veya kullanma izni verilen araziler, Maliye Bakanlığının devir ve alt kiralamaya yönelik düzenlemeleri çerçevesinde ve her türlü sorumluluk kendisine ait olmak üzere yönetici şirket tarafından parseller halinde veya işletme binaları da yapılmak suretiyle yatırımcılara devredilebilir veya kiralanabilir.

(4) Bölgede yatırım yapmak isteyen yatırımcı, yatırımcı başvuru formunu doldurarak yönetici şirkete başvurur.

(5) Yönetici şirket, Kanun ve Yönetmelikteki hükümler çerçevesinde başvuru aşamasında hazırlanan fizibilite raporunda belirtilen sektörlerin birinde faaliyet göstermesi kaydıyla yatırımcıları belirleyerek ön yer tahsisi için Bakanlığın onayına sunar.

(6) Ön yer tahsisi onayı alan yatırımcı faaliyeti ile ilgili olarak ÇED mevzuatına göre hazırlanacak raporu Çevre ve Şehircilik Bakanlığına sunar. Raporun Çevre ve Şehircilik Bakanlığına intikal tarihinden itibaren inceleme, değerlendirme ve nihai karar verme süresi iki aydır. Bu süreye faaliyet sahibinin raporu düzeltmesi için tanınan süre dahil değildir. Faaliyet sahibi, düzeltilmesi istenen raporu on beş gün içerisinde düzelterek Çevre ve Şehircilik Bakanlığına vermek zorundadır.

(7) Yatırımcı faaliyeti ile ilgili olarak “ÇED Olumlu” kararı veya “ÇED Gerekli Değildir” kararını aldıktan sonra, yatırımda kullanacağı sabit yatırım tutarının binde beşini geçmemek üzere Bakanlar Kurulunca belirlenen oran dahilinde hesaplanan tutarı, Bakanlık Merkez Saymanlık Müdürlüğü hesabına yatırır. Bakanlık Merkez Saymanlığınca tahsil edilen bu tutar bütçeye gelir kaydedilir.

(8) Yatırımcının bu maddede düzenlenen yükümlülüklerini yerine getirmesini takiben, yer tahsisi Bakanlıkça kesinleştirilir ve yönetici şirket tarafından talep edilen parsel veya bina Maliye Bakanlığının devir ve alt kiralamaya yönelik düzenlemeleri çerçevesinde yatırımcıya devredilir veya kiralanır.

(9) Yönetici şirket veya yatırımcı tarafından hazırlattırılacak üstyapı projeleri ve bunlarla ilgili ruhsat ve izinler ile işyeri açma ve çalışma ruhsatları Bakanlık onayı ve denetimine tâbidir.

(10) “ÇED Olumlu” kararı veya “ÇED Gerekli Değildir” kararı verilen faaliyetler hakkında ilgili kurumlarca başkaca hiçbir işleme gerek kalmaksızın on beş gün içinde gerekli diğer izin, onay ve ruhsatlar verilir. Yönetici şirket ve yatırımcılar, her türlü ruhsat ve izinlere ilişkin harçlardan muaftır.

SEKİZİNCİ BÖLÜM

Ödenek ve Harcamalar

Ödeneğin kullanılması

MADDE 46 – (1) Endüstri Bölgelerinin kurulması için gerekli kamulaştırma, etüt, plan, proje, müşavirlik ve kontrollük ile altyapı yapımıyla ilgili giderler, 12 nci maddede belirtildiği üzere Bakanlık bütçesinde yer alan ödeneklerden karşılanır.

(2) Bakanlık tarafından gerekli harcamaları karşılanarak yatırıma hazır hale getirilen Endüstri Bölgeleri ile ilgili kamulaştırma, etüt, plan, proje, müşavirlik, kontrollük, altyapı işlerinin gerçekleşmesine yönelik her türlü mal veya hizmet alımı ile yapım işleri ihaleleri, 4734 sayılı Kamu İhale Kanunu ve  4735 sayılı Kamu İhale Sözleşmeleri Kanunu ile bu Kanunlar kapsamında çıkarılan ilgili mevzuata uygun olarak Bakanlıkça gerçekleştirilir.

Harcama kalemleri

MADDE 47 – (1) Bölgenin kurulması ve yatırıma hazır hale getirilmesi amacıyla Bakanlık bütçesine konan ödenekler, aşağıdaki harcamalar için kullanılır:

a) Fizibilite etüdü,

b) Yer seçimi, kamulaştırma haritası, halihazır harita ve jeolojik ve jeoteknik etüt yapımı, imar ve parselasyon planlarının hazırlanması, altyapı projeleri için gerekli olan her türlü veri, bilgi, belge, harita, rapor ve benzeri dokümanların alımı ile bu dokümanlara ilişkin kırtasiye, baskı, kopyalama, çoğaltma ve benzeri işler,

c) Kamulaştırma,

ç) İhale,

d) Bilirkişi,

e) Ruhsat, izin, onay ve harçlar,

f) Halihazır harita, jeolojik ve jeoteknik etüt, imar planı, imar planının araziye aplikasyonu, parselasyon planı ve aplikasyonu, tapu tescil işlemleri, zeminde arazi ve arsa düzenleme uygulamaları, altyapı zemin araştırma raporu, altyapı uygulama projeleri, keşif ve metraj,  arıtma tesisi uygulama projeleri ve benzeri işler,

g) Bölgeye ait, idari hizmet binaları ile yol, içme suyu, kanalizasyon, YG-AG elektrik şebekesi, enerji nakil hattı, zemin iyileştirme, peyzaj, drenaj, istinat ve ihata duvarı, köprü, gölet, arıtma tesisi, sondaj, isale ve terfi hatları, su depoları, haberleşme hatları, boru iletim hattı, dekopaj, tünel, viyadük, demiryolu hemzemin geçidi, demiryolu hattı, liman, deniz dolgusu, iskele, rıhtım, su sondaj kuyusu, imalat, ihzarat, nakliye, yıkma, güçlendirme ve montaj işleri ile ve benzeri yapım işleri,

ğ) Her türlü kontrollük ve müşavirlik hizmetleri,

h) Bölgenin yurt içi ve yurt dışında tanıtımına yönelik faaliyetler,

ı) Bölgenin kurulması ve yatırıma hazır hale getirilmesine ilişkin diğer işler,

ile ilgili mal ve hizmet alımlarına ilişkin harcamalar.

DOKUZUNCU BÖLÜM

Münferit Yatırım Yeri

Başvuru

MADDE 48 – (1) Münferit bir sanayi yatırımını gerçekleştirmek amacıyla, yatırımı gerçekleştirecek yerli ve/veya yabancı gerçek ya da tüzel kişilerin başvurusu üzerine, önerilen alanların; Kurulun değerlendirmesinin ardından Bakanlar Kurulunca münferit yatırım yeri olarak tahsis edilmesine karar verilebilir.

(2) Münferit yatırım yeri talebinde bulunan başvuru sahibi, fizibilite raporunu hazırlayarak Bakanlığa başvurur. Başvuru yapılmasına ve tüm taahhütlerine ilişkin yönetim kurulu kararı alınması zorunludur.

(3) Fizibilite raporunun Bakanlıkça incelenmesinin ardından uygun görülmesi durumunda yer seçimi etüdü yapılır. Söz konusu fizibilite raporunun uygun bulunmaması halinde başvurunun uygun bulunmadığı başvuru sahibine bildirilir.

Başvuruda aranacak şartlar

MADDE 49 – (1) Münferit yatırım yeri başvurularında;

a) Gerçekleştirme süresi beş yılı geçmemek üzere her yıl bir önceki yıla ilişkin olarak 213 sayılı Vergi Usul Kanunu uyarınca Maliye Bakanlığınca belirlenen yeniden değerleme oranına göre güncellenmek kaydıyla en az 225.000.000 TL (ikiyüzyirmibeşmilyon Türk Lirası) tutarında sabit yatırım taahhüdünün bulunması,

b) Kalkınma planlarında belirtilen öncelikli sektörler içerisinde yer alan ya da yüksek veya orta yüksek teknoloji kapsamına giren yatırımların yapılması,

c) Talep edilen alanın en az yüzellibin metre kare büyüklüğünde olması,

ç) Başvuru sahibinin talep edilen alanın tamamına yönelik yatırım taahhüdünün bulunması,

şartları aranır.

(2) Yatırım taahhüdü için gerekli beş yıllık süre, irtifak hakkı tesis edilmesi ve/veya kullanım izni verilmesinin ardından başlar.

Yer seçimi, kurul ve ilan

MADDE 50 – (1) Bakanlıkça uygun bulunan başvurular için, 6, 7, 8 ve 9 uncu maddelerde açıklandığı şekilde yer seçimi etüdü yapılır ve özet değerlendirme raporu hazırlanarak Kurula sunulur.

(2) Önerilen alanın Kurul tarafından yatırıma uygun bulunması durumunda, ÇED mevzuatı uyarınca “ÇED Olumlu” kararı veya “ÇED Gerekli Değildir” kararının alınmasının ardından alanın, Bakanlar Kurulu kararı ile 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 27 nci maddesi uyarınca acele kamulaştırma yapılabileceği kaydıyla münferit yatırım yeri olarak tahsis edilmesine karar verilir.

(3) Münferit yatırım yeri olarak tahsis edilen alanlar yatırım için gerekli olan sosyal, idari, lojistik, ticari ve benzeri faaliyetler haricinde hiçbir şekilde başka amaçlarla kullanılamaz.

Kamulaştırma, irtifak hakkı tesis edilmesi ve/veya kullanma izni verilmesi

MADDE 51 – (1) Münferit yatırım yeri olarak tahsis edilen alan içerisinde özel mülkiyete konu araziler bulunması durumunda bu arazilerin Bakanlıkça kamulaştırılmasının ardından Hazine adına tescili yapılır.

(2) Başvuru sahibi lehine, Kanunun 3 ve 4 üncü madde hükümleri de dikkate alınarak bedelli ve/veya bedelsiz olarak Maliye Bakanlığınca kırk dokuz yıl süreyle irtifak hakkı tesis edilir. Devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan yerler üzerinde ise kırk dokuz yıl süreyle kullanma izni verilir.

(3) Tesis edilen irtifak hakkı ve/veya verilen kullanma izni, başvuru sahibinin talebi ve Bakanlığın uygun görüşü doğrultusunda yatırımın devam etmesi şartı ile Maliye Bakanlığı tarafından belirlenen koşullarla yenilenebilir.

(4) İrtifak hakkı tesis edilmesi veya kullanma izni verilmesi süreci; başvuru sahibi tarafından sabit yatırım tutarının binde beşini geçmemek üzere Bakanlar Kurulunca belirlenen oran dahilinde hesaplanan tutarın, Bakanlık Merkez Saymanlık Müdürlüğü hesabına yatırılmasını takiben başlatılır.

Yönetim, işletme ve denetim

MADDE 52 – (1) Münferit yatırım yeri olarak tahsis edilen alanların yönetim ve işletmesinden başvuru sahibi yerli ve/veya yabancı gerçek ya da tüzel kişiler sorumlu olur.

(2) Başvuru sahibinin faaliyet ve uygulamaları gerekli görülen durumlarda Bakanlık tarafından denetlenir.

(3) Mücbir sebepler dışında verilen beş yıllık taahhüt süresi içerisinde yatırımın gerçekleşmemesi durumunda gecikmenin gerekçeleri Bakanlığın teklifi üzerine Bakanlar Kurulunca değerlendirilir ve gerekirse bu süre bir defaya mahsus olmak üzere bir yıl uzatılabilir. Verilen ek süre içerisinde taahhüdün gerçekleşmemesi halinde Bakanlığın teklifi üzerine Bakanlar Kurulunca münferit yatırım yeri tahsisinin kaldırılmasına karar verilebilir.

(4) Başvuru sahibi, münferit yatırım yerinde atık su, katı atık, toprak kirliliği, gürültü ve hava kirliliği, tehlikeli tıbbi atık, radyoaktif madde ve tehlikeli kimyasalların yönetimi, yangından korunma ve yangınla mücadele, acil durum planlarının hazırlanması ve koordinasyonu, tahliye, ilk yardım ve acil tıbbi müdahale ile doğal afetler ve benzeri konularda ilgili kurum ve kuruluşlarla koordinasyon içinde çalışıp gerekli harcamaları yapar ve ilgili mevzuat çerçevesinde önlemleri alır.

(5) Başvuru sahibi, münferit yatırım yeri için gerekli olan temizlik, elektrik, içme ve kullanma suyu, arıtma, doğal gaz, akaryakıt, ısıtma ve havalandırma, dağıtım şebekeleri, kanalizasyon, Bölge içi yollar, ses ve veri iletişimi, bilişim hizmetleri ve benzeri hizmetlerin sağlanması ve kesintisiz olarak sürmesi için ilgili kurum ve kuruluşlarla koordinasyon içinde çalışıp gerekli harcamaları yapar ve ilgili mevzuat çerçevesinde önlemleri alır.

(6) Başvuru sahibi, münferit yatırım yerindeki faaliyetlere ilişkin verileri Bakanlığa bildirmekle yükümlüdür.

Halihazır harita, imar ve parselasyon planları, altyapı ve üstyapı projeleri ve uygulama

MADDE 53 – (1) Münferit yatırım yerine ait halihazır harita, jeolojik-jeoteknik etüt raporu, imar ve parselasyon planları Dördüncü Bölüm uyarınca başvuru sahibi tarafından hazırlattırılarak Bakanlık tarafından onaylanır.

(2) Münferit yatırım yerine ait altyapı ve üstyapı projeleri Bakanlıkça belirlenecek usul ve esaslar çerçevesinde başvuru sahibi yatırımcı tarafından hazırlattırılır ve Bakanlık tarafından onaylanır. YG-AG elektrik, enerji nakil hattı, haberleşme ve doğal gaz projeleri, ilgili mevzuat kapsamında yetkili kurum/kuruluşlarca onaylanmasını müteakip Bakanlık tarafından vize edilir.

(3) Münferit yatırım yeri ile ilgili altyapı ve üstyapı yapım işleri başvuru sahibi tarafından projelerine uygun olarak gerçekleştirilir.

(4) Münferit yatırım yerlerindeki altyapı ve üstyapı projeleri, arazi kontrolü ile bunlara ilişkin altyapı ve üstyapı yapım işlerinin kontrolü Bakanlığın uygun görüşü doğrultusunda başvuru sahibince belirlenen müşavir firma tarafından yapılır.

İzin ve ruhsatlar

MADDE 54 – (1) Başvuru sahibi tarafından hazırlattırılacak altyapı ve üstyapı projeleri ve bunlarla ilgili ruhsat ve izinler ile işyeri açma ve çalışma ruhsatları Bakanlık onayı ve denetimine tâbidir. Münferit yatırım yerlerindeki yatırımlar Bakanlık tarafından onaylanan ruhsat ve izinlere ilişkin harçlardan muaftır.

(2) Yapı ruhsatı, yapı kullanma izni 3194 sayılı İmar Kanunu ile ilgili yönetmeliklerde belirtilen hususlar çerçevesinde; işyeri açma ve çalışma ruhsatı ise 3572 sayılı İşyeri Açma ve Çalışma Ruhsatlarına Dair Kanun Hükmünde Kararnamenin Değiştirilerek Kabulüne Dair Kanun ve bu Kanun kapsamında çıkarılan ilgili mevzuatta belirtilen hususlar çerçevesinde Bakanlık tarafından verilir.

(3) ÇED mevzuatına tabi faaliyetlerden “ÇED Olumlu” kararı veya “ÇED Gerekli Değildir” kararı verilerek yatırımı kabul edilen faaliyetler hakkında yatırımın tamamlanıp tesisin üretime geçebilmesi için alınması gereken diğer izin, onay ve ruhsatlar ilgili kurumlarca on beş gün içinde verilir.

ONUNCU BÖLÜM

İhtisas Endüstri Bölgeleri

İhtisas endüstri bölgeleri

MADDE 55 – (1) Kalkınma planlarında belirtilen ileri teknoloji sektörlerinden birini kullanan ve araştırma geliştirmeye imkan tanıyan, bilişim teknolojisi, tıp teknolojisi ve tarımsal endüstri gibi alanlarda faaliyet göstermek üzere ihtisas endüstri bölgeleri oluşturulabilir.

(2) İhtisas endüstri bölgelerinin kuruluş ve işletilmesi ile yararlanılacak teşvikler, diğer endüstri bölgelerinde uygulanan usul ve esaslara tabidir.

(3) İhtisas endüstri bölgelerinin kurulması için başvuru, yer seçimi, Bölge ilanı, tüm etüt plan ve projeler ile bunların uygulamaları, kontrolü, ödenek ve harcama usulleri diğer endüstri bölgelerindeki gibidir.

ON BİRİNCİ BÖLÜM

Özel Endüstri Bölgesi

Başvuru

MADDE 56 – (1) Yerli ve/veya yabancı gerçek ya da tüzel kişilerin başvurusu üzerine önerilen alanların, Kurulun değerlendirmesinin ardından Bakanlar Kurulunca özel endüstri bölgesi olarak ilan edilmesine karar verilebilir.

(2) Özel endüstri bölgesi talebinde bulunan başvuru sahibi, fizibilite raporunu hazırlayarak Bakanlığa başvurur. Başvuru yapılmasına ve tüm taahhütlerine ilişkin yönetim kurulu kararı alınması zorunludur.

(3) Fizibilite raporunun Bakanlıkça incelenmesinin ardından uygun görülmesi durumunda yer seçimi etüdü yapılır. Söz konusu fizibilite raporunun uygun bulunmaması halinde başvurunun uygun bulunmadığı başvuru sahibine bildirilir.

Başvuruda aranacak şartlar

MADDE 57 – (1) Özel endüstri bölgesi başvurularında;

a) Üzerinde kurulu sanayi tesisi bulunması durumunda, arazi alanının yüzellibin metrekareden büyük olması, kurulduğu dönemde geçerli olan imar plânları uyarınca gerekli izinleri alarak faaliyete geçmiş olması ve yeni yapılacak yatırım yeri için en az ellibin metrekare tevsi imkânının bulunması,

b) Üzerinde kurulu sanayi tesisi bulunmaması durumunda arazi alanının ikiyüzbin metrekareden büyük olması,

c) Gerçekleştirme süresi beş yılı geçmemek üzere her yıl bir önceki yıla ilişkin olarak 213 sayılı Vergi Usul Kanunu uyarınca Maliye Bakanlığınca belirlenen yeniden değerleme oranına göre güncellenmek kaydıyla en az 460.000.000 TL (dörtyüzaltmışmilyon Türk Lirası) tutarında yeni yatırım taahhüdünün bulunması,

ç) Başvuru sahibi gerçek veya tüzel kişilerin, önerilen alanın en az %51’inin mülkiyetine ve/veya varsa süreleri ile sınırlı olmak kaydıyla irtifak hakkına veya kullanma iznine sahip olması,

şartları aranır.

(2) 6102 sayılı Türk Ticaret Kanununa göre tanımlanan şirketler topluluğu adına yapılan başvurularda, birinci fıkrada yer alan şartların hakim ve bağlı şirketler tarafından müştereken karşılanması mümkündür.

(3) Mevcut tesislerin üretim hatlarında teknik ve/veya ekonomik ömrünü tamamlamış makine ve teçhizata uygun parçaların eklenmesi, mevcut makine ve teçhizatın yenileri ile değiştirilmesi ve benzeri modernizasyon yatırımları yeni yatırım taahhüdü kapsamında kabul edilmez.

(4) Özel endüstri bölgesi ilan edilecek alanlarda yatırıma başlanmış ancak tamamlanmamış olan yatırımlar da yeni yatırım taahhüdü kapsamına alınır. Bu kapsamda taahhüt edilen yatırımlara ait tesislerin yapı ruhsatlarının ilan tarihinden önce alınmış olması zorunludur.

(5) Yeni yatırım taahhüdü için gerekli beş yıllık süre; başvuru sahibinin mülkiyetinde olan ve/veya irtifak hakkına veya kullanma iznine sahip olduğu alanlarda Bölgenin ilan tarihinde, diğer alanlarda ise başvuru sahibi lehine irtifak hakkı tesis edilmesi ve/veya kullanma izni verilmesinin ardından başlar.

(6) Üzerinde kurulu sanayi tesisi bulunan alanlara ilişkin başvuru dosyasında fizibilite raporuna ilave olarak ilgili kurumca tasdikli imar planı ve mevcut yapılara ait yapı kullanma izin belgelerinin bulunması zorunludur.

(7) Yeni yatırım taahhüdü olarak gösterilen ve inşası halen devam eden tesisler için ise ilgili kurumca tasdikli imar planı ve yapılara ait yapı ruhsatlarının başvuru dosyasında yer alması zorunludur.

Yer seçimi, kurul ve ilan

MADDE 58 – (1) Bakanlıkça uygun bulunan başvurular için; 6, 7, 8 ve 9 uncu maddelerde açıklandığı şekilde yer seçimi etüdü yapılır ve özet değerlendirme raporu hazırlanarak Kurula sunulur.

(2) Önerilen alanın Kurul tarafından yatırıma uygun bulunması durumunda, ÇED mevzuatı uyarınca “ÇED Olumlu” kararı veya “ÇED Gerekli Değildir” kararının alınmasının ardından alanın, Bakanlar Kurulu kararı ile özel endüstri bölgesi olarak ilan edilmesine karar verilir.

(3) Özel endüstri bölgesi olarak ilan edilen alanlar yatırım için gerekli olan sosyal, idari, lojistik, ticari ve benzeri faaliyetler haricinde hiçbir şekilde başka amaçlarla kullanılamaz.

Kamulaştırma, irtifak hakkı tesis edilmesi ve/veya kullanma izni verilmesi

MADDE 59 – (1) Özel endüstri bölgesi olarak ilan edilen alanlarda başvuru sahibinin mülkiyetinde olanlar dışında özel mülkiyete konu araziler bulunması halinde bu arazilerin Bakanlıkça kamulaştırılmasının ardından Hazine adına tescili yapılır.

(2) Başvuru sahibi lehine, Kanunun 3 ve 4 üncü madde hükümleri de dikkate alınarak bedelli ve/veya bedelsiz olarak Maliye Bakanlığınca kırk dokuz yıl süreyle irtifak hakkı tesis edilir. Devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan yerler üzerinde ise kırk dokuz yıl süreyle kullanma izni verilir.

(3) Özel endüstri bölgesi ilanından önce yatırımcı başvuru sahibi lehine Hazineye ait alanlar üzerinde tesis edilmiş irtifak hakları ve/veya Devletin hüküm veya tasarrufu altında bulunan taşınmazlar üzerinde verilmiş kullanma izinleri korunarak, endüstri bölgelerine sağlanan teşvikler çerçevesinde irtifak hakkı ve/veya kullanma izni süre ve bedelleri yatırımcı lehine revize edilir.

(4) Tesis edilen irtifak hakkı ve/veya verilen kullanma izni, başvuru sahibinin talebi ve Bakanlığın uygun görüşü doğrultusunda yatırımın devam etmesi şartı ile Maliye Bakanlığı tarafından belirlenen koşullarla yenilenebilir.

Yönetim, işletme, denetim, gelir ve giderler

MADDE 60 – (1) Özel endüstri bölgesi olarak ilan edilen alanların yönetim ve işletmesinden başvuru sahibi yerli ve/veya yabancı gerçek ya da tüzel kişiler sorumlu olur.

(2) Başvuru sahibinin faaliyet ve uygulamaları gerekli görülen durumlarda Bakanlık tarafından denetlenir.

(3) Mücbir sebepler dışında verilen beş yıllık taahhüt süresi içerisinde yatırımın gerçekleşmemesi durumunda gecikmenin gerekçeleri Kurulca değerlendirilir ve gerekirse bu süre bir defaya mahsus olmak üzere bir yıl uzatılabilir. Verilen ek süre içerisinde taahhüdün gerçekleşmemesi halinde Kurulun uygun görüşü ve Bakanlığın teklifi üzerine Bakanlar Kurulunca özel endüstri bölgesinin terkin edilmesine karar verilebilir.

(4) Başvuru sahibi, kendisine ve özel endüstri bölgesi içerisinde yer alan yatırımcıların faaliyetlerine ilişkin verileri Bakanlığa bildirmekle yükümlüdür.

(5) Bölgenin yönetimi ve işletilmesine ilişkin giderlerden başvuru sahibi gerçek ya da tüzel kişiler sorumludur.

(6) Özel endüstri bölgesi olarak ilan edilen alan sınırları içerisinde kalan, başvuru sahibinin mülkiyetindeki araziler parseller halinde veya işletme binaları da yapılmak suretiyle satılabilir veya kiraya verilebilir.

(7) İrtifak hakkı tesis edilen ve/veya kullanma izni verilen araziler, Maliye Bakanlığının devir ve alt kiralamaya yönelik düzenlemeleri çerçevesinde ve her türlü sorumluluk kendisine ait olmak üzere başvuru sahibi tarafından diğer yatırımcılara devredilebilir veya kiralanabilir.

(8) Başvuru sahibi, özel endüstri bölgesinde atık su, katı atık, toprak kirliliği, gürültü ve hava kirliliği, tehlikeli tıbbi atık, radyoaktif madde ve tehlikeli kimyasalların yönetimi, yangından korunma ve yangınla mücadele, acil durum planlarının hazırlanması ve koordinasyonu, tahliye, ilk yardım ve acil tıbbi müdahale ile doğal afetler ve benzeri konularda ilgili kurum ve kuruluşlarla koordinasyon içinde çalışıp gerekli harcamaları yapar ve ilgili mevzuat çerçevesinde önlemleri alır.

(9) Başvuru sahibi, özel endüstri bölgesi için gerekli olan temizlik, elektrik, içme ve kullanma suyu, arıtma, doğal gaz, akaryakıt, ısıtma ve havalandırma, dağıtım şebekeleri, kanalizasyon, Bölge içi yollar, ses ve veri iletişimi, bilişim hizmetleri ve benzeri hizmetlerin sağlanması ve kesintisiz olarak sürmesi için ilgili kurum ve kuruluşlarla koordinasyon içinde çalışıp gerekli harcamaları yapar ve ilgili mevzuat çerçevesinde önlemleri alır.

Halihazır harita, imar ve parselasyon planları, altyapı ve üstyapı projeleri ve uygulama

MADDE 61 – (1) Özel endüstri bölgesine ait halihazır harita, jeolojik-jeoteknik etüt raporu, imar ve parselasyon planları Dördüncü Bölüm uyarınca başvuru sahibi tarafından hazırlattırılarak Bakanlık tarafından onaylanır.

(2) Yeni yapılacak olan yatırımlarda özel endüstri bölgelerinin imar plânları ile bölge içindeki parsel ifraz, tevhit, terk, ihdas ve benzeri imar uygulaması işlemleri başvuru sahibi tarafından hazırlanarak Bakanlıkça onaylanır. Daha önce imar plânı onaylanmış olan yerlerde ise gerekli görülmesi halinde mevcut plândan gelen haklar saklı kalmak kaydıyla imar plânları, başvuru sahibi tarafından yeniden hazırlanarak Bakanlıkça onaylanabilir.

(3) Özel endüstri bölgesine ait altyapı ve üstyapı projeleri Bakanlıkça belirlenecek usul ve esaslar çerçevesinde başvuru sahibi tarafından hazırlattırılır ve Bakanlık tarafından onaylanır. YG-AG elektrik, enerji nakil hattı, haberleşme ve doğal gaz projeleri, ilgili mevzuat kapsamında yetkili kurum/kuruluşlarca onaylanmasını müteakip Bakanlık tarafından vize edilir.

(4) Özel endüstri bölgesi ile ilgili altyapı ve üstyapı yapım işleri başvuru sahibi ve diğer yatırımcılar tarafından gerçekleştirilir.

(5) Özel endüstri bölgesindeki altyapı ve üstyapı projeleri, arazi kontrolü ile bunlara ilişkin altyapı ve üstyapı inşaatı yapım işlerinin kontrolü Bakanlığın uygun görüşü doğrultusunda başvuru sahibince belirlenen müşavir firma tarafından yapılır.

İzin ve ruhsatlar

MADDE 62 – (1) Özel endüstri bölgesi ilan edilen alanlarda yer alan ve daha önce izin, onay ve ruhsatları alınmış yatırımların tüm izin, onay ve ruhsatları geçerliliğini korur. Başvuru sahibi veya diğer yatırımcılar tarafından hazırlattırılan altyapı ve üstyapı projeleri ve bunlarla ilgili ruhsat ve izinler ile işyeri açma ve çalışma ruhsatları Bakanlık onayı ve denetimine tâbidir. Özel endüstri bölgeleri içerisinde gerçekleştirilecek yatırımlar Bakanlık tarafından onaylanan ruhsat ve izinlere ilişkin harçlardan muaftır.

(2) Yapı ruhsatı, yapı kullanma izni 3194 sayılı İmar Kanunu ile ilgili yönetmeliklerde belirtilen hususlar çerçevesinde; işyeri açma ve çalışma ruhsatı ise 3572 sayılı İşyeri Açma ve Çalışma Ruhsatlarına Dair Kanun Hükmünde Kararnamenin Değiştirilerek Kabulüne Dair Kanun ve bu Kanun kapsamında çıkarılan ilgili mevzuatta belirtilen hususlar çerçevesinde Bakanlık tarafından verilir.

(3) ÇED mevzuatına tabi faaliyetlerden “ÇED Olumlu” kararı veya “ÇED Gerekli Değildir” kararı verilerek yatırımı kabul edilen faaliyetler hakkında yatırımın tamamlanıp tesisin üretime geçebilmesi için alınması gereken diğer izin, onay ve ruhsatlar ilgili kurumlarca on beş gün içinde verilir.

(4) Özel endüstri bölgesinde yatırım yapmak isteyen diğer yatırımcılar, yatırımcı başvuru formunu doldurarak özel endüstri bölgesinin yönetimi ve işletilmesinden sorumlu gerçek veya tüzel kişiye başvurur. Özel endüstri bölgesinin yönetimi ve işletilmesinden sorumlu gerçek veya tüzel kişi, Kanun ve bu Yönetmelik hükümleri çerçevesinde başvuru aşamasında hazırlanan fizibilite raporunda belirtilen sektörlerin birinde faaliyet göstermesi kaydıyla diğer yatırımcıları belirler.

(5) Belirlenen yatırımcılar faaliyeti ile ilgili olarak ÇED mevzuatına göre hazırlanacak raporu Çevre ve Şehircilik Bakanlığına sunar. Raporun Çevre ve Şehircilik Bakanlığına intikal tarihinden itibaren inceleme, değerlendirme ve nihai karar verme süresi iki aydır. Bu süreye faaliyet sahibinin raporu düzeltmesi için tanınan süre dahil değildir. Faaliyet sahibi, düzeltilmesi istenen raporu on beş gün içerisinde düzelterek Çevre ve Şehircilik Bakanlığına vermek zorundadır.

ON İKİNCİ BÖLÜM

Çeşitli ve Son Hükümler

Yürürlükten kaldırılan yönetmelik

MADDE 63 – (1) 16/12/2004 tarihli ve 25672 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Endüstri Bölgeleri Yönetmeliği yürürlükten kaldırılmıştır.

İlan edilmiş mevcut endüstri bölgelerinin durumu

GEÇİCİ MADDE 1 – (1) 18/6/2017 tarihli ve 7033 sayılı Sanayinin Geliştirilmesi ve Üretimin Desteklenmesi Amacıyla Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten önce ilan edilen endüstri bölgeleri, Kanunun geçici 4 üncü maddesinin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren en geç bir yıl içinde Kanun ve bu Yönetmelik hükümlerine uygun hale getirilir. Mevcut endüstri bölgelerinin işletme müdürlükleri yönetici şirketin kurulduğu tarihe kadar görevlerini sürdürürler.

Yürürlük

MADDE 64 – (1) Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

MADDE 65 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanı yürütür.

 

Endüstri Bölgesi Nedir ? MALİ MÜŞAVİR EVREN ÖZMEN

Endüstri Bölgesi Nedir ? MALİ MÜŞAVİR EVREN ÖZMEN

Endüstri Bölgesi Nedir ?.png

Ülke ekonomisini uluslararası rekabet edebilir bir yapıya kavuşturmak, teknoloji transferini sağlamak, üretim ve istihdamı artırmak, yabancı sermaye girişini hızlandırmak ve özellikle üretim maliyetleri açısından büyük ölçekli yatırımlar için uygun sanayi alanları oluşturmak üzere Kanun uyarınca kurulacak endüstri bölgelerine endüstri bölgesi denir.