4 Mayıs 2018 CUMA

Resmî Gazete

Sayı : 30411

YÖNETMELİK

Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığından:

ASANSÖR PERİYODİK KONTROL YÖNETMELİĞİ

BİRİNCİ BÖLÜM

Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar

Amaç

MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı, asansörlerin periyodik kontrolüne ilişkin usul ve esaslar ile asansör periyodik kontrollerinde görev alacak olan A tipi muayene kuruluşlarının yetkilendirilmesi, yükümlülükleri ve denetimlerine ilişkin usul ve esasları belirlemektir.

Kapsam

MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik, 29/6/2016 tarihli ve 29757 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Asansör Yönetmeliği (2014/33/AB) kapsamında piyasaya arz edilen ve Asansör Yönetmeliği (2014/33/AB)’nin yürürlüğe girmesinden önce monte edilmiş olan ve halen faal durumda bulunan asansörlerin periyodik kontrolleri ile asansörlerin periyodik kontrolünü yapmak üzere Bakanlık tarafından yetkilendirilen A tipi muayene kuruluşlarına ilişkin usul ve esasları kapsar.

Dayanak

MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelik, 3/6/2011 tarihli ve 635 sayılı Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname, 3/7/2005 tarihli ve 5393 sayılı Belediye Kanunu, 22/2/2005 tarihli ve 5302 sayılı İl Özel İdaresi Kanunu ve 10/6/1930 tarihli ve 1705 sayılı Ticarette Tağşişin Men’i ve İhracatın Murakabesi ve Korunması Hakkında Kanununa dayanılarak hazırlanmıştır.

Tanımlar

MADDE 4 – (1) Bu Yönetmelikte geçen;

a) Asansör: Belirli seviyelere hizmet veren, esnek olmayan ve yatayla 15 dereceden fazla açı yapan kılavuzlar boyunca hareket eden bir taşıyıcısı olan kaldırma tertibatını veya sabit bir seyir yolu üzerinde esnek olmayan kılavuzlar üzerinde olmasa da hareket eden kaldırma tertibatını,

b) Asansör monte eden: Asansörün tasarımından, imalatından, montajından ve piyasaya arzından sorumlu olan gerçek veya tüzel kişiyi,

c) A tipi muayene kuruluşu: TS EN ISO/IEC 17020 standardında tanımlanan diğer şartlar ile birlikte aynı standartta tanımlı muayene kuruluşu tiplerinden A tipi muayene kuruluşu olma şartlarını karşılayan ve asansörlerin periyodik kontrol/muayeneleri kapsamında akredite, Türkiye’de yerleşik özel kuruluş veya kamu kuruluşu niteliğindeki muayene kuruluşunu,

ç) Asansör yaptırıcısı: Asansörün monte edileceği binada/yapıda inşaat işini kendi adına yapan veya sözleşme ile devreden yapı sahibini veya asansörün monte edileceği mevcut binada bina sorumlusunu,

d) Bakanlık: Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığını,

e) Bina sorumlusu: Asansörün güvenli bir şekilde kullanımını sağlamak amacıyla düzenli olarak bakımını, periyodik kontrolünü ve onarımını yaptırmaktan sorumlu olan, binada/yapıda kat maliklerinin kendi aralarında seçeceği veya dışarıdan yetki vereceği kişiyi veya kat malikini veya maliklerini veya kamu binalarında/yapılarında sorumlu yetkiliyi veya ticari/hizmet amaçlı yapılarda sorumlu yetkiliyi,

f) Hizmet denetimi: Asansör monte edene veya onun yetkili servisine veya A tipi muayene kuruluşuna veya bina sorumlusuna yönelik Bakanlık tarafından yapılan denetimi,

g) İlgili idare: Belediyeleri veya belediye sınırları dışında kalan alanlardaki yapılar için il özel idarelerini,

ğ) Komisyon: 5393 sayılı Belediye Kanununun 15 inci maddesi ve 5302 sayılı İl Özel İdaresi Kanununun 7 nci maddesi çerçevesinde Bakanlık tarafından oluşturulan ve bünyesinde; Bakanlık, Vilayetler Birliği, Türkiye Belediyeler Birliği, Türk Standardları Enstitüsü ve Türk Mühendis ve Mimar Odaları Birliği temsilcilerini bulunduran grubu,

h) KEP: Kayıtlı Elektronik Posta adresini,

ı) KDV: Katma Değer Vergisini,

i) Mevcut asansör: 15/8/2004 tarihinden önce monte edilen ve halen kullanılmakta olan asansörü,

j) Periyodik kontrol: Asansörün güvenli kullanımı ve işletme yönünden uygun çalışıp çalışmadığına dair yaptırılacak olan muayeneyi,

k) TS EN 81 – 80 standardı: Asansörler – Yapım ve Montaj için Güvenlik Kuralları: Yolcu ve Yük Asansörleri için Özel Uygulamalar – Bölüm 80: Mevcut Yolcu ve Yük Asansörlerinin Güvenliğini Geliştirme Kurallarını,

l) TS EN ISO/IEC 17020 standardı: Çeşitli tipteki muayene kuruluşlarının çalıştırılmaları için genel kriterleri,

m) Takip kontrolü: Asansör periyodik kontrolünde belirlenen uygunsuzlukların giderilip giderilmediğine dair A tipi muayene kuruluşu tarafından yapılan gözetim faaliyetini,

n) TÜRKAK: Türk Akreditasyon Kurumunu,

ifade eder.

İKİNCİ BÖLÜM

Yetkilendirme, Başvuru ve İdari Tedbirler

Yetkilendirme

MADDE 5 – (1) İlgili idare ile protokol imzalayacak olan A tipi muayene kuruluşu, yetki almak üzere Bakanlığa başvurur.

(2) Bu Yönetmelik şartlarını sağlayan A tipi muayene kuruluşu, Bakanlık Sanayi Genel Müdürlüğü tarafından yetkilendirilir.

(3) Yetki akreditasyon süresi içinde devam eder, akreditasyon süresi sona eren A tipi muayene kuruluşunun yetkisi iptal edilir.

(4) Yetkilendirme, yetki süresi verilerek sonuçlandırılır.

(5) Yetkilendirme bilgisi ve süresi Bakanlık internet sitesinden kamuoyuna duyurulur.

(6) Yeni yetki süresinin belirlenmesi ve duyurulmasına ilişkin olarak devam eden yetkinin sona ereceği tarihten en az üç işgünü öncesinden, söz konusu yetki süresinin belirlenmesinde esas alınan akreditasyon sertifikasının Bakanlığa iletilmiş olması zorunludur. Yetki süresinin uzatılması için başvuru, Bakanlık tarafından oluşturulan elektronik başvuru sistemi üzerinden yapılır.

Başvuru

MADDE 6 – (1) Yetki almak isteyen A tipi muayene kuruluşu tarafından yapılacak olan başvuru, Bakanlık tarafından oluşturulan elektronik başvuru sistemi üzerinden yapılır.

(2) Başvuru aşağıdaki bilgi ve belgeleri içerir:

a) MERSİS numarası.

b) Unvan ve adres.

c) Türkiye Ticaret Sicili Gazetesi sureti veya kuruluş kanunu veya kuruluşuna dair resmi karar.

ç) Temsil ve ilzama yetkili şahısın orijinal imza sirküsü.

d) İnternet sitesi adresi ve yetkili şahısın e-posta adresi.

e) Akreditasyon belgesi.

f) Asansör periyodik kontrol faaliyetlerini kapsayan ve değeri en az 1.000.000 TL tutarında olan mesleki ve mali sorumluluk sigorta poliçesi.

g) Muayene personelinin adı ve soyadı, T.C. kimlik numarası, mesleği, tecrübe süresi, tam zamanlı/dış kaynaklı olma durumu ve yetkisini tanımlayan personel listesi.

ğ) Tam zamanlı olarak istihdam edilen muayene personelinin Sosyal Güvenlik Kurumu onaylı sigorta kayıtları.

h) Bağlı bulunduğu vergi dairesinin adı, adresi ve vergi kayıt numarası.

ı) İçişleri Bakanlığı Ulusal Adres Veri Tabanından Bakanlık vasıtasıyla alınan bilgilerin üçüncü taraflara aktarılmayacağına dair taahhütname.

i) Bakanlık veri tabanına uyumun sağlandığına dair taahhütname.

(3) Elektronik başvuru sisteminin kullanılmasına ilişkin usul ve esaslar Bakanlığın resmi internet sitesinden yayımlanır.

(4) A tipi muayene kuruluşunun asansörler için TS EN ISO/IEC 17020 standardına göre akreditasyonu, elektrik ve hidrolik tahrikli asansörlerin periyodik kontrolünü kapsar. Akreditasyon kapsamı yalnızca elektrik tahrikli veya hidrolik tahrikli asansörler olarak belirlenmiş olan A tipi muayene kuruluşu, Bakanlık tarafından yetkilendirilmez.

İdari tedbirler

MADDE 7 –- (1) Bu Yönetmeliğe aykırı hareket ettiği belirlenen A tipi muayene kuruluşuna Bakanlık tarafından gerekli idari tedbir/tedbirler uygulanır.

(2) Akreditasyonun TÜRKAK tarafından iptal edilmesi ve/veya mesleki ve mali sorumluluk sigortasının sürdürülememesi durumunda, A tipi muayene kuruluşunun yetkisi Bakanlık tarafından iptal edilir.

(3) Akreditasyonu TÜRKAK tarafından askıya alınan A tipi muayene kuruluşu tarafından altmış gün içerisinde gerekli önlemler alınmamış olması ve dolayısıyla A tipi muayene kuruluşunun sahip olduğu akreditasyonuna ilişkin askı halinin sürmesi durumunda, A tipi muayene kuruluşunun yetkisi Bakanlık tarafından iptal edilir. Ayrıca geçerli olan akreditasyon belgesini 5 inci maddenin altıncı fıkrasında belirtilen süre içerisinde Bakanlığa sunmayan A tipi muayene kuruluşunun yetkisi en az otuz gün askıya alınır.

(4) Muayene personeli, kontrol listesi, kontrol sayısı, ölçüm donanımı, rapor, bilgi etiketi, kontrol ücreti, takip kontrolü, asansör kimlik numarası, veri tabanı, verilerin Bakanlık ile paylaşımı, iş sağlığı ve güvenliği tedbirleri, protokol duyurusu, bildirim ve tarama gibi bu Yönetmelikte belirlenmiş olan asgari şartların herhangi birini sağlamayan A tipi muayene kuruluşuna fiilin mahiyetine göre Bakanlık tarafından idari para cezası uygulanır ve/veya yetkisi askıya alınır veya yetkisi iptal edilir.

(5) Yetkisi iptal edilen A tipi muayene kuruluşu, yeniden yetki almak için 5 inci ve 6 ncı maddeler çerçevesinde Bakanlığa başvurabilir.

(6) Yetkilendirmeyi takip eden üç yıl içerisinde yetkisi Bakanlık tarafından iki defa iptal edilen A tipi muayene kuruluşunun beşinci fıkra gereğince yapacağı yetkilendirme başvurusu, ikinci iptal kararının alındığı tarih itibarıyla en az iki yıl boyunca kabul edilmez.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Periyodik Kontrol Dönemi ve Yaptırma Sorumluluğu, Periyodik Kontrol Esasları,

Periyodik Kontrol Ücretinin Belirlenmesi, Periyodik Kontrol Sonuçlarının

Değerlendirilmesi, Protokolün Yaptırılmasına İlişkin Tedbirler ve Komisyon

Periyodik kontrol dönemi ve yaptırma sorumluluğu

MADDE 8 – (1) Binada/yapıda sürekli olarak kullanılan asansörün periyodik kontrolü, yılda en az bir defa, Bakanlık tarafından yetkilendirilen ve ilgili idare ile protokol imzalayan A tipi muayene kuruluşuna yaptırılır.

(2) Asansör Yönetmeliği (2014/33/AB) kapsamında piyasaya arz edilen asansörün ilk periyodik kontrolü tescil aşamasından önce, asansör yaptırıcısının müracaatı üzerine en geç 15 gün içerisinde A tipi muayene kuruluşu tarafından yapılır. İlk periyodik kontrolün yaptırılmasına ve ücretinin ödenmesine dair sorumluluk, asansör yaptırıcısındadır.

(3) Bir sonraki periyodik kontrol tarihinin belirlenmesinde söz konusu takvim yılı içerisinde gerçekleştirilen periyodik kontrol tarihi esas alınır.

(4) Periyodik kontrolün yaptırılmasına dair yükümlülük ilgili idare ve bina sorumlusuna aittir.

Periyodik kontrol esasları

MADDE 9 – (1) İlgili idare kendi sorumluluk alanı içerisinde bulunan asansörlerin periyodik kontrolü için Bakanlık tarafından yetkilendirilen A tipi muayene kuruluşlarından bir tanesi ile protokol imzalar. Ayrıca A tipi muayene kuruluşu olarak akredite olan ilgili idare, bu Yönetmelikte belirtilen kriterleri sağlaması, Bakanlıkça yetkilendirilmesi ve ilgili idare ile protokol imzalaması durumunda periyodik kontrol yapar.

(2) İlgili idare ile protokol imzalayacak olan A tipi muayene kuruluşu, TÜRKAK tarafından akredite edilir. Akreditasyon belgesinin kapsamını tanımlayan muayene alanı, muayene türü ve standart veya şartname bölümlerinde, ulusal mevzuata ve ulusal mevzuatın gerekliliklerine uygun atıf yapılması zorunludur.

(3) İlgili idare, protokol aşamasında A tipi muayene kuruluşunun yeterliliğini değerlendirirken, sahip olduğu akreditasyonun kapsamı, periyodik kontrol ve muayene konularını içerecek şekilde düzenlenmiş olan mesleki ve mali sorumluluk sigortasının uygunluğu, bünyesinde tam zamanlı olarak çalıştırdığı teknik yönetici ve muayene elemanı sayısı, periyodik kontrol ücreti ve periyodik kontrolde kullanılmak üzere hazır halde tutulan teçhizatın durumu gibi kriterleri göz önünde bulundurur.

(4) Yapılan değerlendirme neticesinde belirlenen A tipi muayene kuruluşu ile ilgili idare arasında protokol imzalanır ve ilgili idare tarafından kamuoyuna duyurulur.

(5) İlgili idare, bu Yönetmeliğe uygun olacak şekilde belirleyeceği A tipi muayene kuruluşu ile en az dört yıllık protokol yapar. Bu süre zarfında söz konusu protokolün taraflarca feshedilmesi durumunda, ilgili taraf bu bilgiyi posta yoluyla iadeli taahhütlü veya KEP yolu ile diğer tarafa iletir.

(6) A tipi muayene kuruluşu, sahip olduğu akreditasyon ile mesleki ve mali sorumluluk sigortasının sürekliliğini yetki süresi boyunca sağlar.

(7) Güvensiz veya kusurlu olarak tanımlanan asansörün birinci takip kontrolünde A tipi muayene kuruluşunca bina sorumlusundan ayrıca ücret talep edilemez. Sonraki takip kontrollerinden ücret alınıp alınmayacağına dair esaslar, ilgili idare ile A tipi muayene kuruluşu arasında yapılacak olan protokol ile belirlenir.

(8) İlgili idarenin bir başka A tipi muayene kuruluşu ile protokol imzalaması durumunda, protokolden önce gerçekleştirilen periyodik kontrolün sonucuna ilişkin birinci takip kontrolü, söz konusu periyodik kontrolü gerçekleştiren ve protokolü sona eren A tipi muayene kuruluşu tarafından gerçekleştirilir.

(9) Bakanlık tarafından A tipi muayene kuruluşunun yetkisinin iptal edilmesi durumunda ise takip kontrolü, ilgili idare ile protokol imzalayan A tipi muayene kuruluşu tarafından yapılır. Bu durumda takip kontrolünden ayrıca ücret alınıp alınmayacağına dair esaslar ile ücret alınacaksa miktarına ilişkin detaylar, ilgili idare ile A tipi muayene kuruluşu arasında yapılacak olan protokol ile belirlenir. Belirlenecek olan takip kontrol ücreti, periyodik kontrol ücretinden fazla olamaz.

(10) Tescil öncesi ilk periyodik kontrol ilgili uyumlaştırılmış standardında veya buna karşılık gelen uyumlaştırılmış Türk standardında yer alan asansörün hizmete alınmadan önce muayene ve deneyler bölümünde öngörülen yükte ve hızda gerçekleştirilir. Bu aşamada kullanılacak olan yük, asansör monte eden tarafından temin edilir.

(11) Periyodik kontrol, asansörün bakımını üstlenen asansör monte edenin veya onun yetkili servisinin nezaretinde gerçekleştirilir. Periyodik kontrole nezaret edecek olan kişinin teknik bakım personeli olması ve periyodik kontrolde A tipi muayene kuruluşu ile işbirliği yapması asansör monte eden veya onun yetkili servisi tarafından sağlanır. Takip kontrolüne ise asansörün bakımını üstlenen asansör monte eden veya onun yetkili servisi veya periyodik kontrol raporuna göre söz konusu uygunsuzlukları gidermek adına sadece bu iş için bina sorumlusu ile sözleşme imzalayan asansör monte eden veya onun yetkili servisi nezaret eder.

(12) Periyodik kontrole nezaret eden asansör monte eden veya onun yetkili servisinin ilgili mevzuatta belirtilen kriterleri sağlamadığının ve/veya bina sorumlusu ile asansör monte eden veya onun yetkili servisi arasında bakım sözleşmesi imzalanmamış olduğunun belirlenmesi durumunda, denetim için asansörün bulunduğu ildeki Bilim, Sanayi ve Teknoloji İl Müdürlüğüne gerekli bildirim A tipi muayene kuruluşu tarafından yapılır. Bina sorumlusu ile bakım sözleşmesi imzalayan asansör monte eden veya onun yetkili servisine ait TSE Hizmet Yeterlilik Belgesinin bulunmaması veya söz konusu belgenin geçerlilik süresinin dolmuş olması A tipi muayene kuruluşu tarafından periyodik kontrol yapılmasına engel teşkil etmez.

(13) Periyodik kontrol aşamasında asansörde oluşabilecek hasarların tazmini, A tipi muayene kuruluşunun mesleki ve mali sorumluluk sigortasından karşılanır.

(14) A tipi muayene kuruluşu, tanzim ettiği periyodik kontrol raporunu ilgili idareye, asansör monte edene veya onun yetkili servisine ve bina sorumlusuna iletir. Bu rapor, A tipi muayene kuruluşu, ilgili idare, asansör monte eden veya onun yetkili servisi ve bina sorumlusunca muhafaza edilir.

(15) Asansör monte eden veya onun yetkili servisi, binalarda/yapılarda aylık bakımını yaptığı asansörlerin kimlik numaralarını ve adreslerini içeren bilgileri elektronik olarak liste halinde her yıl Ocak ayı sonuna kadar ilgili idareye iletir. İlgili idare, bu bilgileri periyodik kontrol için protokol imzaladığı A tipi muayene kuruluşu ile paylaşır.

(16) Asansörde meydana gelecek bir kaza sonrasında bina sorumlusunca periyodik kontrolün tekrar edilmesi sağlanır.

(17) Periyodik kontrol, ilgili idarenin protokol yaptığı A tipi muayene kuruluşu tarafından bina sorumlusunun talebi üzerine veya resen yapılır.

Periyodik kontrol ücretinin belirlenmesi

MADDE 10 – (1) Periyodik kontrol ücretinin hesaplanmasında esas alınacak olan fiyat, Komisyon kararı doğrultusunda EK-1’de belirtilen taban ve tavan fiyat aralığına göre ilgili idarenin karar organı tarafından belirlenir.

(2) Bir sonraki yıl için geçerli sayılacak olan taban ve tavan fiyatları, 4/1/1961 tarihli ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu hükümleri uyarınca o yıl tespit ve ilan edilen yeniden değerleme oranı kadar takip eden yılın Ocak ayı itibarıyla arttırılır ve Bakanlık tarafından ilan edilir.

(3) Periyodik kontrol ücreti, ilgili idare karar organı tarafından belirlenen fiyatın ilgili idare payı ile birlikte KDV hariç toplamına eşittir.

Periyodik kontrol sonuçlarının değerlendirilmesi

MADDE 11 – (1) Periyodik kontrol sonuçları kusursuz, hafif kusurlu, kusurlu ve güvensiz olmak üzere dört grupta değerlendirilir.

(2) Kusursuz olarak tanımlanan asansöre, ilgili idare adına periyodik kontrolü yapan A tipi muayene kuruluşu tarafından yeşil renkli bilgi etiketi iliştirilir.

(3) Hafif kusurlu olarak tanımlanan asansöre, ilgili idare adına periyodik kontrolü yapan A tipi muayene kuruluşu tarafından mavi renkli bilgi etiketi iliştirilir.

(4) Kusurlu olarak tanımlanan asansöre, ilgili idare adına periyodik kontrolü yapan A tipi muayene kuruluşu tarafından sarı renkli bilgi etiketi iliştirilir.

(5) Güvensiz olarak tanımlanan asansöre, ilgili idare adına periyodik kontrolü yapan A tipi muayene kuruluşu tarafından kırmızı renkli bilgi etiketi iliştirilir.

(6) Kırmızı renkli bilgi etiketi iliştirilen ve güvensiz olarak tanımlanan asansörün kullanımına bina sorumlusu tarafından izin verilmez. Bu asansörün en fazla altmış gün içerisinde güvenli hale getirilmesi bina sorumlusunca sağlanır. Bu süre sonunda, A tipi muayene kuruluşu tarafından takip kontrolü yapılır. Takip kontrolü neticesinde güvenli hale getirilmediği belirlenen asansör, ilgili idare tarafından ana besleme sisteminden elektriğinin kesilerek mühürlenmesi yoluyla hizmetten men edilir. Söz konusu mühürleme işleminde ilgili idare tarafından EK-2’deki formata uygun tutanak üç nüsha olarak düzenlenir ve birer nüshası A tipi muayene kuruluşu ile bina sorumlusuna iletilir.

(7) Güvensiz olarak tanımlanan asansörün altıncı fıkrada belirtilen süre içerisinde güvenli hale getirilmeden kullandırılmasından doğabilecek can ve mal kaybından bina sorumlusu mesuldür.

(8) Sarı renkli bilgi etiketi iliştirilmiş olan asansördeki uygunsuzlukların en fazla yüz yirmi gün içerisinde giderilmesi bina sorumlusunca sağlanır. Bu süre sonunda, A tipi muayene kuruluşu tarafından takip kontrolü yapılır. Takip kontrolü neticesinde güvenli hale getirilmediği belirlenen asansör, ilgili idare tarafından ana besleme sisteminden elektriğinin kesilerek mühürlenmesi yoluyla hizmetten men edilir.

(9) İlgili idare tarafından ana besleme sisteminden elektriğinin kesilerek mühürlenmesi yoluyla hizmetten men edilen asansörün güvenli hale getirilmesine yönelik düzeltme işleminin başlatılabilmesi için bina sorumlusu tarafından ilgili idareye ve işlem sonrası gerekli takip kontrolü için A tipi muayene kuruluşuna başvurulur. İlgili idare bu zaman zarfında asansörün kullandırılmayacağına dair bina sorumlusundan yazılı taahhüt alır ve söz konusu düzeltme işlemi için gerekli izin süreci EK-3’teki formata uygun mühür bozma tutanağı ile başlatılır. Söz konusu mühür bozma tutanağı üç nüsha olarak düzenlenir ve birer nüshası A tipi muayene kuruluşu ile bina sorumlusuna iletilir. Mühür bozma tutanağı bir defaya mahsus düzenlenir ve bu tutanakta öngörülen düzeltme süresi kırk beş işgününden fazla olamaz. Mühür bozma tutanağında belirtilen süre içerisinde asansörün düzeltme işleminin tamamlanabilmesine ilişkin yükümlülükler, bina sorumlusu ile asansör monte eden veya onun yetkili servisi arasında yapılacak sözleşme ile belirlenir. Bu süre zarfında taraflar arasındaki mali sorumluluklar hariç asansörün güvenli hale getirilebilmesine ilişkin sözleşmede belirtilen yükümlülükleri yerine getirmeyen taraf sorumlu tutulur ve Bakanlık tarafından idari para cezası uygulanır.

(10) Mavi renkli bilgi etiketi iliştirilmiş olan asansörde belirlenen uygunsuzlukların bir sonraki periyodik kontrole kadar giderilmesi bina sorumlusunca sağlanır.

Protokolün yaptırılmasına ilişkin tedbirler

MADDE 12 – (1) İlgili idarenin herhangi bir A tipi muayene kuruluşu ile protokol yapmaması veya yapamaması durumunda, Bakanlık gerekli tedbiri alır.

(2) Bu maddenin birinci fıkrasında belirtilen durumda, ilgili idareye en yakın yerde periyodik kontrol faaliyetlerini sürdüren, yeterli teknik donanıma ve personele sahip olan A tipi muayene kuruluşunun ilgili idare ile protokol yaparak görevlendirilmesi Bakanlık Sanayi Ürünleri Güvenliği ve Denetimi Genel Müdürlüğü tarafından sağlanır.

(3) Yetkisi Bakanlık tarafından bu Yönetmeliğin 7 nci maddesinin üçüncü ve dördüncü fıkralarına göre askıya alınan A tipi muayene kuruluşunun protokol imzaladığı ilgili idare sınırları dahilinde talepleri karşılamak üzere tescil öncesi ilk periyodik kontrol, periyodik kontrol ve takip kontrolleri için söz konusu ilgili idare ile bir başka A tipi muayene kuruluşu arasında geçici protokol yapılır. Bu protokol askı süresi boyunca geçerlidir. İlgili idare tarafından geçici protokol yapılmaması veya yapılamaması durumunda bu maddenin ikinci fıkrasında belirtilen usul ile geçici görevlendirme Bakanlık tarafından sağlanır.

Komisyon

MADDE 13 – (1) Bu Yönetmelik usul ve esasları komisyon tarafından belirlenir.

(2) Komisyon, aşağıdaki üyelerden oluşur:

a) Bakanlık Sanayi Genel Müdürlüğünü temsilen bir üye,

b) Bakanlık Sanayi Ürünleri Güvenliği ve Denetimi Genel Müdürlüğünü temsilen bir üye,

c) Türk Standardları Enstitüsünü temsilen bir üye,

ç) TMMOB Makina Mühendisleri Odasını temsilen bir üye,

d) TMMOB Elektrik Mühendisleri Odasını temsilen bir üye,

e) Türkiye Belediyeler Birliğini temsilen bir üye,

f) Vilayetler Birliğini temsilen bir üye.

(3) Komisyonun çalışma usul ve esasları aşağıda belirtilmiştir:

a) Komisyon Bakanlık Müsteşarlık Makamından alınacak olur neticesinde Bakanlığın daveti üzerine çalışmalarını yürütür.

b) Komisyon, üye tam sayısı ile toplanır ve oy çokluğu ile karar alır.

c) Komisyon başkanlığı, Bakanlık Sanayi Genel Müdürü ya da onun yetkilendireceği Daire Başkanı tarafından yapılır.

ç) Komisyonun sekreterlik hizmetleri, Bakanlık Sanayi Genel Müdürlüğü tarafından yürütülür.

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

Yetkilendirilen A Tipi Muayene Kuruluşunun Yükümlülükleri

Protokol

MADDE 14 – (1) Bu Yönetmeliğe uygun olacak şekilde Bakanlık tarafından yetkilendirilen A tipi muayene kuruluşu, ilgili idare ile protokol yapar. Protokol, imza sirküsü Bakanlığa sunulan ve A tipi muayene kuruluşu adına yasal olarak temsil ve ilzama yetkili olan kişi/kişiler veya kamu kurumu statüsündeki kuruluşlarda ise resmi olarak yetki devri yapılan kişi/kişiler tarafından imzalanır.

(2) İlgili idarenin Bakanlık tarafından yetkilendirilen herhangi bir A tipi muayene kuruluşu ile protokol yapmaması veya yapamaması durumunda, ilgili idarenin bulunduğu bölgede faaliyetlerini sürdürebilecek olan yeterli teknik donanıma ve personele sahip herhangi bir A tipi muayene kuruluşunun söz konusu ilgili idare ile protokol yaparak görevlendirilmesi Bakanlık Sanayi Ürünleri Güvenliği ve Denetimi Genel Müdürlüğü tarafından sağlanır.

(3) A tipi muayene kuruluşu tarafından, protokol imzalanan ilgili idarenin adı, protokol tarihi ve protokol süresine ilişkin bilgileri en güncel hali ile kendi internet sitesinin ana sayfasından kamuoyuna duyurulur.

(4) Yetkisi iptal edilen A tipi muayene kuruluşuna dair bilgi Bakanlık internet sayfasından kamuoyuna duyurulur. Ayrıca Bakanlık bu bilgiyi yazılı olarak ilgili idareye iletir ve yetkisi iptal edilen kuruluşun yapmış olduğu protokol ilgili idare tarafından tek taraflı olarak feshedilir.

Muayene personeli

MADDE 15 – (1) A tipi muayene kuruluşu, asansör periyodik kontrollerinde görevlendirmek üzere gerekli yetkinliğe ve tecrübeye sahip yeterli sayıda teknik yöneticiyi ve muayene elemanını bünyesinde bulundurmak zorundadır.

(2) A tipi muayene kuruluşu yetki süresi içerisinde en az bir teknik yöneticiyi ve en az beş muayene elemanından oluşan personeli tam zamanlı olarak istihdam eder. Tam zamanlı olarak istihdam edilmesi zorunlu olan personel, bir başka A tipi muayene kuruluşunca veya farklı bir işveren tarafından eşzamanlı olarak sigortalı istihdam edilemez. Birinci cümlede belirtilen personel yeter sayısının A tipi muayene kuruluşu tarafından sürekliliğinin sağlanması zorunludur. A tipi muayene kuruluşu iş sözleşmesi feshedilen personelin yerine, söz konusu sözleşmenin feshedildiği tarih itibarıyla yirmi işgünü içerisinde yeni personeli tam zamanlı olarak istihdam etmek zorundadır.

(3) Teknik yöneticinin, makina veya elektrik veya elektronik veya elektrik-elektronik veya elektronik ve haberleşme veya mekatronik alanlarında mühendislik/teknoloji fakültelerinin birinde yükseköğrenimini tamamlamış olması, konu ile ilgili olarak en az üç yıllık muayene ve/veya sektör tecrübesinin bulunması ve tam zamanlı olarak istihdam edilmesi gerekir.

(4) Muayene elemanının makina veya elektrik veya elektronik veya elektrik-elektronik veya elektronik ve haberleşme veya mekatronik alanlarında mühendislik/teknoloji fakültelerinden birinde yükseköğrenimini tamamlamış olması gerekir. İlk kez muayene elemanı olarak görevlendirilecek olan adayın en az 100 adet asansörün periyodik kontrolüne katılım şartını sağlaması zorunludur.

(5) Muayene elemanının ilgili meslek odaları veya bu kapsamda TS EN ISO/IEC 17024 standardına göre akredite olan personel belgelendirme kuruluşlarınca belgelendirilmesi zorunludur. Söz konusu belge beş yılda bir yenilenir. Belgesi bulunmayan veya belgesi geçerli olmayan muayene elemanı, A tipi muayene kuruluşu tarafından periyodik kontrolde görevlendirilemez.

(6) A tipi muayene kuruluşu protokol imzaladığı ilgili idare sayısı ve buna bağlı olarak ilgili idare sınırları içerisindeki asansör sayısı dikkate alınarak, aralığı EK-4’te belirlenmiş olan en az sayıdaki muayene personelini atama yazısı ile birlikte asansör periyodik kontrolünde görevlendirir.

(7) Mevcut işgücünün iş yükünü karşılamadığı durumlarda sözleşme ile görevlendirilecek olan dış kaynaklı muayene elemanı tam gün sigortalı olarak çalıştırılır. Dış kaynaklı muayene elemanı sözleşme süresi boyunca sadece bir A tipi muayene kuruluşuna hizmet verir. Aksi bir durumda sorumluluk, A tipi muayene kuruluşundadır.

(8) A tipi muayene kuruluşu, asansör periyodik kontrolünde görevlendireceği muayene personeline tanıtıcı kimlik belgesi düzenler ve periyodik kontrol aşamasında amacına uygun olarak kullanmasını sağlar.

(9) Asansör periyodik kontrolüne iştirak eden muayene personeli için iş sağlığı ve güvenliği tedbirleri, 20/6/2012 tarihli ve 6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu ve ilgili mevzuat hükümleri doğrultusunda A tipi muayene kuruluşu tarafından alınır.

(10) A tipi muayene kuruluşu genel müdür, genel müdür yardımcısı ve yönetim kurulu üyelerini, teknik yönetici ve/veya muayene elemanı olarak görevlendiremez.

Uygulamaya ilişkin esaslar

MADDE 16 – (1) Binada/yapıda sürekli olarak kullanılan asansörün periyodik kontrolü, A tipi muayene kuruluşu tarafından yılda en az bir defa yapılır.

(2) Asansör Yönetmeliği (2014/33/AB) kapsamında piyasaya arz edilen asansörün ilk periyodik kontrolü tescil aşamasından önce ilgili idare ile protokol imzalayan A tipi muayene kuruluşu tarafından yapılır. Asansör Yönetmeliği (2014/33/AB) kapsamında henüz piyasaya arz edilmeyen asansörün tescil öncesi ilk periyodik kontrolü A tipi muayene kuruluşu tarafından yapılmaz.

(3) Bir sonraki periyodik kontrol tarihinin belirlenmesinde söz konusu takvim yılı içerisinde gerçekleştirilen periyodik kontrol tarihi A tipi muayene kuruluşunca esas alınır.

(4) Asansörlerin periyodik kontrolü, EK-5 veya EK-6’da yer alan kontrol listeleri A tipi muayene kuruluşunca esas alınarak yapılır.

(5) Periyodik kontrol neticesinde EK-7’de yer alan formata uygun rapor A tipi muayene kuruluşunca düzenlenir.

(6) Periyodik kontrol neticesinde EK-8’de yer alan formata uygun bilgi etiketi A tipi muayene kuruluşunca asansöre iliştirilir.

(7) Periyodik kontrol, bina sorumlusunun talebi üzerine veya resen A tipi muayene kuruluşunca yapılır.

(8) Asansör Yönetmeliği (2014/33/AB) kapsamında onaylanmış kuruluş yetkisi de bulunan A tipi muayene kuruluşu, asansörün uygunluk değerlendirmesinde görevlendirmiş olduğu personeli, söz konusu asansörün periyodik kontrolünde muayene elemanı olarak görevlendiremez.

(9) Periyodik kontrol tarihi, bina sorumlusuna ve/veya asansör monte edene veya onun yetkili servisine, kontrol tarihinden en az üç gün önce kısa mesaj veya elektronik posta yoluyla A tipi muayene kuruluşunca bildirilir.

(10) 15/8/2004 tarihinden önce monte edilen asansörde beyan yükü ve/veya beyan hızı ve/veya seyir mesafesinde değişiklik yapılması halinde, bu asansörün periyodik kontrolünde TS EN 81-80 standardı gereklilikleri A tipi muayene kuruluşunca aranır.

(11) 15/8/2004 ile 1/9/2017 tarihleri arasında piyasaya arz edilen asansörde beyan yükü ve/veya beyan hızı ve/veya seyir mesafesinde değişiklik yapılması halinde, bu asansörün periyodik kontrolünde piyasaya arz edildiği tarihte yürürlükte bulunan uyumlaştırılmış standart gereklilikleri A tipi muayene kuruluşunca aranır.

(12) A tipi muayene kuruluşu, periyodik kontrolde asansörler için ulusal imar mevzuatında belirtilen gereklilikleri de esas alır.

Kontrol listeleri

MADDE 17 – (1) Asansör periyodik kontrolünde, EK-5 veya EK-6’da yer alan kontrol listeleri A tipi muayene kuruluşunca kullanılır.

(2) Muayene elemanları için birinci fıkrada belirtilen kontrol listeleri kapsamında uygulamaya ilişkin talimat A tipi muayene kuruluşunca hazırlanır ve muayene elemanlarının erişimi sağlanır.

(3) Muayene elemanlarının kontrol listelerine tam ve doğru bilgi girmeleri A tipi muayene kuruluşunca sağlanır.

Kontrol sayısı

MADDE 18 – (1) Muayene elemanı, bir tam gün içerisinde en fazla beş adet asansörün periyodik kontrolünü yapar.

(2) Muayene elemanı, bir tam gün içerisinde en fazla on adet asansörün takip kontrolünü yapar.

(3) Muayene elemanı, bir tam gün içerisinde birinci fıkrada belirlenmiş olan miktardaki periyodik kontrol sayısı üzerinden gün içerisinde tamamlayamadığı periyodik kontrol sayısının en fazla iki katı kadar miktarda takip kontrolü yapar.

(4) Muayene elemanı, bir tam gün içerisinde en fazla iki adet asansörün tescil öncesi ilk periyodik kontrolünü yapar. Söz konusu muayene elemanına ilave periyodik kontrol ve/veya takip kontrolü yaptırılamaz. Ancak bir işgünü içerisinde en fazla üç adet asansörün tescil öncesi ilk periyodik kontrolü, söz konusu asansörlerin aynı mahallede bulunması halinde yapılır.

Teçhizat

MADDE 19 – (1) Muayene elemanının gerekli olan ölçüm donanımı ile birlikte asansör periyodik kontrolüne iştirak etmesi A tipi muayene kuruluşunca sağlanır.

(2) Aşağıda listelenmiş olan ölçüm donanımının tamamı, asansör periyodik kontrolünde kullanılmak üzere her bir muayene elemanına A tipi muayene kuruluşunca zimmet edilir:

a) Lüksmetre,

b) Takometre,

c) Pensampermetre/Pensmultimetre,

ç) Kuvvet ölçer,

d) Şeritmetre,

e) Kumpas,

f) Üçgen anahtar,

g) Alçak gerilim dedektörü ve el feneri,

ğ) Kişisel koruyucu donanımlar,

h) Küresel yer belirleme sistemine uyumlu ve Bakanlık web servislerine veri gönderebilecek özellikte tablet veya benzeri mobil elektronik cihaz.

Kontrol raporu

MADDE 20 – (1) Rapor, EK-7’de yer alan içeriğe uygun olacak şekilde periyodik kontrolün tamamlandığı tarihte muayene elemanı tarafından tanzim edilir ve aynı tarihte teknik yönetici onayına sunulur.

(2) Rapor, elektronik ortamda online olarak oluşturulur.

(3) Rapor, periyodik kontrol tarihini takip eden en geç üç işgünü içerisinde sorumlu teknik yönetici tarafından onaylanır.

(4) Güvensiz veya kusurlu olarak tanımlanan asansöre ait rapor; onaylandığı tarihi takip eden işgününde ilgili idareye, asansör monte edene veya onun yetkili servisine ve bina sorumlusuna A tipi muayene kuruluşunca iletilir.

(5) Hafif kusurlu veya kusursuz olarak tanımlanan asansöre ait rapor, onaylandığı tarihten itibaren en geç üç işgünü içerisinde asansör monte edene veya onun yetkili servisine ve bina sorumlusuna A tipi muayene kuruluşunca iletilir.

(6) Bina sorumlusunun atanmadığı veya atanamadığı durumlarda rapor bütün kat maliklerine veya kat malikinin/maliklerinin bağlı bulunduğu muhtarlığa A tipi muayene kuruluşunca iletilir.

(7) Rapor, A tipi muayene kuruluşu tarafından posta, elektronik posta, elden teslim veya kısa mesaj ile bilgilendirmek suretiyle kendi internet sitesinden ilgili taraflara erişim sağlanarak iletilir. İletime dair bütün bilgiler Bakanlığa ispatlanmak üzere dokümante edilir ve en az iki yıl saklanır.

Asansör kimlik numarası

MADDE 21 – (1) Periyodik kontrole tabi tutulacak olan her asansör için bir defaya mahsus asansör kimlik numarası periyodik kontrol aşamasından önce A tipi muayene kuruluşunca oluşturulur.

(2) Asansör kimlik numarası için İçişleri Bakanlığı tarafından kullanılan Ulusal Adres Veri Tabanında binalara/yapılara verilen bina numarası A tipi muayene kuruluşunca esas alınır. Binada/yapıda birden fazla asansör bulunması durumunda, her bir asansöre bina/yapı içindeki toplam asansör sayısına göre verilen sıra numarası bina numarasına ilave edilerek EK-9’da yer alan içeriğe uygun asansör kimlik numarası oluşturulur ve alüminyum esaslı yapıştırma etiket şeklinde tanımlanır.

(3) Etiket; 85×50 mm boyutlarında, asansör kimlik numarasını oluşturan rakamlar ise Arial yazı tipinde, 28 karakter boyutunda, gri zemin üzerine siyah renkli yazılarak hazırlanır ve asansörün periyodik kontrolünde, asansör kabininin içerisinde kumanda butonu hizasında kabin tabanından en az 160 cm yüksekliğe kolayca sökülemeyecek şekilde A tipi muayene kuruluşunca iliştirilir. Kabin kumanda panelinde asansör kimlik numarasının bulunması durumunda ayrıca etiket iliştirilmez.

(4) Asansör kimlik numarasının oluşumunda kullanılacak olan bina numarasına Bakanlık üzerinden erişim sağlanır.

Bilgi etiketi

MADDE 22 – (1) EK-8’de yer alan içeriğe uygun olacak şekilde yeşil veya mavi veya sarı veya kırmızı renkli zemin üzerine gerekli açıklamaların siyah renkli olarak yapıldığı, en az 16×8 cm boyutunda ve çıkartma kuşe etiket şeklinde hazırlanmış olan bilgi etiketi periyodik kontrolü yapılan her asansöre A tipi muayene kuruluşunca iliştirilir.

(2) Bilgi etiketi, kabin içerisindeki kullanıcıların rahatlıkla görebileceği bir şekilde kumanda panelinin etrafında en uygun yere ve ana durakta yer alan dış çağrı kumanda panelinin yanına veya durak kapısı kasasının üzerine A tipi muayene kuruluşunca iliştirilir.

(3) Kırmızı renkli bilgi etiketi, güvensiz asansöre iliştirilir.

(4) Sarı renkli bilgi etiketi, kusurlu asansöre iliştirilir.

(5) Mavi renkli bilgi etiketi, hafif kusurlu asansöre iliştirilir.

(6) Yeşil renkli bilgi etiketi, uygun asansöre iliştirilir.

(7) Üçüncü taraf kişi/kişilerin bilgi etiketini sahte olarak düzenlemesine veya amacına uygun olmayacak şekilde kullanılmasına karşı kare olarak basılabilen iki boyutlu barkodun, harflerden ve sayılardan oluşturulan doğrulama kodunun veya benzeri çözümlerin bilgi etiketi içerisinde belirtilen doğrulama alanında yer alması A tipi muayene kuruluşunca sağlanır. A tipi muayene kuruluşu sahte bilgi etiketi düzenlediğini ve bu etiketi asansöre iliştirdiğini tespit ettiği kişiyi/kişileri yetkili makamlara ihbar eder.

Periyodik kontrol ücretinin tahsili

MADDE 23 – (1) Periyodik kontrol ücreti, bina sorumlusundan KDV dahil olarak A tipi muayene kuruluşunca tahsil edilir.

(2) Tescil öncesi ilk periyodik kontrol ücreti ise asansör yaptırıcısından periyodik kontrol ücretinin üç katı olacak şekilde KDV dahil olarak A tipi muayene kuruluşunca tahsil edilir.

(3) İlgili idare tarafından talep edilmesi ve protokolde belirtilmesi durumunda EK-1’de yer alan taban ve tavan fiyat aralığında ilgili idarece belirlenen fiyatın azami % 10’unu protokol yapılan ilgili idareye A tipi muayene kuruluşunca aktarılır.

Takip kontrolü

MADDE 24 – (1) Kırmızı renkli bilgi etiketi iliştirilmiş olan güvensiz asansöre yönelik takip kontrolü, periyodik kontrol raporunun ilgili idareye, bina sorumlusuna ve asansör monte edene veya onun yetkili servisine iletildiği tarihten itibaren altmış gün sonra A tipi muayene kuruluşunca yapılır.

(2) Sarı renkli bilgi etiketi iliştirilmiş olan kusurlu asansöre yönelik takip kontrolü, periyodik kontrol raporunun ilgili idareye, bina sorumlusuna ve asansör monte edene veya onun yetkili servisine iletildiği tarihten itibaren yüz yirmi gün sonra A tipi muayene kuruluşunca yapılır.

(3) Kırmızı veya sarı renkli bilgi etiketi iliştirilmiş olan asansörde, bina sorumlusunun takip kontrolüne ilişkin talebine öncelik verilir.

(4) Kırmızı veya sarı renkli bilgi etiketi iliştirilmiş olan asansörde yapılacak takip kontrolünde mümkün olduğunca söz konusu asansörün son periyodik kontrolünü gerçekleştiren muayene elemanının görevlendirilmesi sağlanır.

(5) Kırmızı veya sarı renkli bilgi etiketi iliştirilmiş olan asansörün birinci takip kontrolünde bina sorumlusundan ayrıca ücret talep edilemez. Bina sorumlusu ve/veya sözleşme yapılan asansör monte eden veya onun yetkili servisinden kaynaklanan gecikmeler nedeniyle gerçekleştirilecek olan ikinci veya sonraki takip kontrollerinden ayrıca ücret alınıp alınmayacağına dair esaslar ile ücret alınacaksa miktarına ilişkin detaylar ilgili idare ile A tipi muayene kuruluşu arasında yapılacak olan protokol ile belirlenir. Takip kontrol ücreti, periyodik kontrol ücretinden fazla olamaz.

(6) İlgili idarenin bir başka A tipi muayene kuruluşu ile protokol imzalaması durumunda, protokolden önce gerçekleştirilen periyodik kontrolün sonucuna ilişkin birinci takip kontrolü, söz konusu periyodik kontrolü gerçekleştiren ve protokolü sona eren A tipi muayene kuruluşu tarafından yapılır.

(7) Bakanlık tarafından A tipi muayene kuruluşunun yetkisinin iptal edilmesi durumunda ise takip kontrolü, ilgili idare ile protokol imzalayan A tipi muayene kuruluşu tarafından yapılır. Bu durumda takip kontrolünden ayrıca ücret alınıp alınmayacağına dair esaslar, ilgili idare ile A tipi muayene kuruluşu arasında yapılacak olan protokol ile belirlenir.

(8) Takip kontrolü tarihinin belirlenmesinde periyodik kontrol raporunun ilgili taraflara iletilmek üzere gerekli işlemin başlatıldığı tarih A tipi muayene kuruluşunca esas alınır.

(9) Takip kontrolü neticesinde EK-7’de yer alan formata uygun rapor, kontrol tarihinde düzenlenir ve üç işgünü içerisinde onaylanır. Tescil öncesi ilk periyodik kontrol hariç, bilgi etiketi durumunda herhangi bir değişiklik olmayan asansöre ait olan rapor bilgileri onaylandığı gün ilgili idareye A tipi muayene kuruluşunca iletilir.

Mevcut asansörün güvenlik seviyesinin belirlenmesi

MADDE 25 – (1) Periyodik kontrolde mevcut asansörün güvenlik seviyesinin belirlenebilmesi için TS EN 81-80 standardında belirtilen tehlikeli durumlar A tipi muayene kuruluşunca esas alınır.

(2) 1/1/1950 tarihinden önce monte edilen, tarihsel dokusu bulunan ve halen kullanılmakta olan mevcut asansörün güvenlik seviyesi iyi mühendislik uygulamaları kapsamında belirlenir.

Güvensiz veya kusurlu olduğu tespit edilen asansörlerin bildirimi

MADDE 26 – (1) Güvensizlikten dolayı kırmızı renkli bilgi etiketi iliştirilmiş olan asansörün kullandırılmaması ve altmış gün içerisinde güvenli hale getirilmesinin sağlanmasına dair bilgi, ilgili idare adına bina sorumlusuna A tipi muayene kuruluşunca iletilir.

(2) Kusurlu olarak tanımlanan ve sarı renkli bilgi etiketi iliştirilmiş olan asansörün yüz yirmi gün içerisinde güvenli hale getirilmesinin sağlanmasına dair bilgi, ilgili idare adına bina sorumlusuna A tipi muayene kuruluşunca iletilir.

(3) Kırmızı veya sarı renkli bilgi etiketi iliştirilmiş olan asansörde, tespit edilen uygunsuzlukların verilen süre sonunda giderilmediğinin takip kontrolünde belirlenmesi durumunda, asansörün ana besleme sisteminden elektriğinin kesilerek mühürlenmesi yoluyla hizmetten men edilmesini sağlamak üzere ilgili idareye gerekli bilgi A tipi muayene kuruluşunca iletilir.

Veri tabanı

MADDE 27 – (1) Periyodik kontrol sonuçlarının girileceği ve Bakanlık veri tabanı ile entegre edileceği bir veri tabanı A tipi muayene kuruluşu tarafından oluşturulur. Söz konusu veri tabanı ilgili idareye de açık tutulur.

(2) Periyodik kontrol raporu onay tarihi itibarıyla her bir asansörün periyodik kontrolüne ilişkin bilgilerin tamamının veri tabanında yer alması A tipi muayene kuruluşunca sağlanır.

Verilerin Bakanlık ile paylaşımı

MADDE 28 – (1) Asansör periyodik kontrol listelerinde yer alan bilgilerin aktarılacağı veri tabanının, Bakanlık veri tabanı ile uyumlu olması A tipi muayene kuruluşunca sağlanır.

(2) Bakanlık veri tabanı ile uyumlu duruma getirilen A tipi muayene kuruluşu veri tabanındaki verilerin sürekli bir şekilde Bakanlık veri tabanına aktarılması sağlanır. Periyodik kontrol raporunun onayı ile birlikte söz konusu veri üç gün içerisinde Bakanlık veri tabanına aktarılır. Bakanlık veri tabanına aktarılan veri A tipi muayene kuruluşunca düzeltilemez.

(3) Periyodik kontrolüne bina sorumlusunca izin verilmeyen veya asansör monte eden veya onun yetkili servisi tarafından periyodik kontrolüne nezaret edilmeyen asansör için EK-5 veya EK-6’da yer alan kontrol listelerinin asansör kimlik bilgisi, periyodik kontrole izin vermeme durumu veya periyodik kontrole nezaret etmeme durumu bölümleri doldurularak Bakanlık veri tabanına A tipi muayene kuruluşunca iletilir.

(4) Yürütülen periyodik kontrol faaliyetlerine ilişkin tüm istatistiki bilgiler her yıl Ocak ayı sonuna kadar EK-10’da yer alan içeriğe uygun bir şekilde yazılı ve elektronik ortamda Bakanlığa A tipi muayene kuruluşunca iletilir.

Bildirim

MADDE 29 – (1) Periyodik kontrole nezaret eden asansör monte eden veya onun yetkili servisinin ilgili mevzuatında belirtilen şartları sağlamadığının belirlenmesi durumunda, denetim için asansörün bulunduğu ildeki Bilim, Sanayi ve Teknoloji İl Müdürlüğüne gerekli bildirim A tipi muayene kuruluşunca yapılır.

(2) Bina sorumlusunca periyodik kontrolüne izin verilmeyen asansör, ana besleme sisteminden elektriğinin kesilerek mühürlenmesi yoluyla hizmetten men edilebilmesi için A tipi muayene kuruluşunca ilgili idareye bildirilir.

İş güvenliği

MADDE 30 – (1) A tipi muayene kuruluşu, 6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu ve ilgili mevzuat hükümleri doğrultusunda iş sağlığı ve güvenliği tedbirlerini almak üzere ortak sağlık güvenlik birimi veya iş güvenlik uzmanı ile faaliyet konusu kapsamında sözleşme yapar.

Eşgüdüm ve işbirliği

MADDE 31 – (1) A tipi muayene kuruluşu, Asansör periyodik kontrolünde uygulama birliğinin sağlanması, ortaya çıkan sorunların değerlendirilmesi ve diğer A tipi muayene kuruluşları arasında gerekli işbirliğinin oluşturulabilmesi amacıyla Bakanlık koordinasyonunda düzenlenecek olan eşgüdüm toplantısına katılım sağlar.

Tarama

MADDE 32 – (1) A tipi muayene kuruluşu, protokol imzaladığı ilgili idarenin sınırları dahilinde tarama yaparak asansörlerin adresleri ile sayısını belirler ve ilgili idare ile paylaşır.

Diğer hususlar

MADDE 33 – (1) Periyodik kontrol aşamasında asansör üzerinde A tipi muayene kuruluşunca yapılacak deneyler, tekrarlamadan kaynaklanan aşırı yıpranma veya asansörün güvenliğini azaltacak gerilimlere sebep olmayacak şekilde yapılır.

(2) Periyodik kontrolde asansör güvenlik tertibatı ve tampon gibi donanımlarda A tipi muayene kuruluşunca yapılacak olan deneyler, konu ile ilgili standartlarda belirtildiği üzere taşıyıcı boşken ve düşük hızda yapılır.

(3) Bir defaya mahsus tescil öncesi ilk periyodik kontrol ilgili uyumlaştırılmış standardında veya buna karşılık gelen uyumlaştırılmış Türk standardında yer alan asansörün hizmete alınmadan önce muayene ve deneyler bölümünde öngörülen yükte ve hızda A tipi muayene kuruluşunca gerçekleştirilir. Ancak Asansör Yönetmeliği (2014/33/AB) kapsamında söz konusu asansörün son kontrolü, birim doğrulama veya son muayene gibi uygunluk değerlendirme yöntemlerinden biriyle onaylanmış kuruluş tarafından yapılmış ise tescil öncesi ilk periyodik kontrol yüksüz ve düşük hızda yapılır.

BEŞİNCİ BÖLÜM

Bina Sorumlusunun Yükümlülüğü ve Hizmet Denetimi

Bina sorumlusunun yükümlülüğü

MADDE 34 – (1) Bina sorumlusu, asansörün güvenli bir şekilde kullanılmasını sağlamak üzere yılda en az bir defa periyodik kontrolünü yaptırır.

(2) Bina sorumlusu, engellilerin erişilebilirliği için asansörün sürekli olarak güvenli kullanımını sağlar.

Hizmet denetimi

MADDE 35 – (1) Bakanlık tarafından yetkilendirilen A tipi muayene kuruluşunun, bu Yönetmelik usul ve esaslarına uygun faaliyet sürdürüp sürdürmediğine dair hizmet denetimi, Bakanlık Sanayi Genel Müdürlüğü ve Sanayi Ürünleri Güvenliği ve Denetimi Genel Müdürlüğü koordinasyonunda Bilim, Sanayi ve Teknoloji İl Müdürlükleri ile gerektiğinde müştereken yapılır.

(2) Bakanlık tarafından yetkilendirilen A tipi muayene kuruluşunun, asansörün periyodik kontrolüne ilişkin bu Yönetmelik gerekliliklerini yerine getirip getirmediğine yönelik asansörün mahallindeki hizmet denetimi, asansörün bulunduğu ildeki Bilim, Sanayi ve Teknoloji İl Müdürlüğü tarafından yapılır.

(3) Hizmet denetiminde belirlenen uygunsuzluklar için Bakanlık tarafından gerekli idari tedbir uygulanır.

ALTINCI BÖLÜM

Çeşitli ve Son Hükümler

Şikâyet

MADDE 36 – (1) A tipi muayene kuruluşlarının, TS EN ISO/IEC 17020 standardı kapsamındaki akreditasyonuna aykırı faaliyetlerine ilişkin şikâyetler değerlendirilmek üzere Bakanlık tarafından TÜRKAK’a iletilir.

Aykırı davranışlarda uygulanacak hükümler

MADDE 37 – (1) Bu Yönetmelikte yer alan usul ve esaslara aykırı hareket ettiği belirlenen bina sorumlusuna, asansör monte edene veya onun yetkili servisine Bakanlık tarafından 1705 sayılı Ticarette Tağşişin Men’i ve İhracatın Murakabesi ve Korunması Hakkında Kanunun 6 ncı maddesine göre idari para cezası uygulanır.

(2) Bu Yönetmelikte yer alan usul ve esaslara aykırı hareket ettiği belirlenen A tipi muayene kuruluşuna Bakanlık tarafından 1705 sayılı Kanunun 6 ncı maddesinin birinci fıkrasına göre idari para cezası olarak uygulanır ve/veya A tipi muayene kuruluşunun yetkisi 635 sayılı Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 7 nci maddesinin birinci fıkrasının (g) bendine göre askıya alınır veya iptal edilir.

(3) Bakanlık tarafından yetkisi iptal edilen A tipi muayene kuruluşunun yapmış olduğu protokol ilgili idare tarafından tek taraflı olarak feshedilir.

Yürürlükten kaldırılan mevzuat hükümleri

MADDE 38 – (1) 24/6/2015 tarihli ve 29396 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Asansör İşletme, Bakım ve Periyodik Kontrol Yönetmeliğinin 17 nci, 18 inci, 19 uncu, 20 nci, 21 inci ve 22 nci maddeleri yürürlükten kaldırılmıştır.

Yetki

GEÇİCİ MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin yürürlük tarihinden önce Bakanlık tarafından yetkilendirilen A tipi muayene kuruluşunun yetkisi, Bakanlık internet sayfasından ilan edilen yetki bitiş tarihine kadar devam eder.

Protokol

GEÇİCİ MADDE 2 – (1) Bu Yönetmeliğin yürürlük tarihinden önce ilgili idare ile yapılmış olan protokol, söz konusu protokolün en son geçerlilik tarihine kadar yürürlükte kalır.

Kontrol listeleri ve rapor

GEÇİCİ MADDE 3 – (1) Bu Yönetmeliğin EK-11, EK-12 ve EK-13’ü, Yönetmeliğin yayım tarihinden dört ay sonra uygulamadan kalkar.

Bilgi etiketi

GEÇİCİ MADDE 4 – (1) Bu Yönetmeliğin EK-14’ü, bu Yönetmeliğin yayım tarihinden altı ay sonra uygulamadan kalkar. A tipi muayene kuruluşu tarafından tercihen EK-8’de belirtilen formata uygun bilgi etiketi kullanılabilir.

Geçici eklere atıflar

GEÇİCİ MADDE 5 – (1) Bu Yönetmeliğin yürürlük tarihi itibarıyla EK-5, EK-6 ve EK-7’nin yürürlüğe gireceği tarihe kadar geçen süre zarfında, bu Yönetmeliğin EK-5, EK-6 ve EK-7’sine atıf yapılan hükümlerinde sırasıyla EK-11, EK-12 ve EK-13’e atıf yapılmış sayılır.

Yürürlük

MADDE 39 – (1) Bu Yönetmeliğin;

a) 19 uncu maddesinin ikinci fıkrasının (h) bendi yayımı tarihinden dört ay sonra,

b) 20 nci maddesinin ikinci fıkrası yayımı tarihinden dört ay sonra,

c) EK-5, EK-6 ve EK-7’si yayımı tarihinden dört ay sonra,

ç) EK-8’i yayımı tarihinden altı ay sonra,

d) Diğer hükümleri yayımı tarihinde,

yürürlüğe girer.

Yürütme

MADDE 40 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanı yürütür.

Ekleri için tıklayınız.

Kıbrıstan gelen hizmet faturalarında tevkifat var mı ?- Stopaj var mı ?-Mali Müşavir Evren ÖZMEN

Kıbrıstan gelen tercüme ve hizmet faturalarında stopaj yapmaya gerek bulunmamakta olup kdv 2 uygulaması yapılacaktır.

Hata: İletişim formu bulunamadı.

2 Mayıs 2018 ÇARŞAMBA Resmî Gazete Sayı : 30409 YÖNETMELİK Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığından: VETERİNER HEKİMLİĞİNDE UZMANLIK EĞİTİMİ YÖNETMELİĞİ BİRİNCİ BÖLÜM Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar Amaç MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı; ülkemizin ihtiyacı olan uzman veteriner hekimleri yetiştirmek amacıyla düzenlenecek uzmanlık eğitimi ve uzmanlık belgelerinin verilmesi ve Veteriner Hekimliği Uzmanlık Kurulunun yetki, çalışma usul ve esaslarını düzenlemektir. Kapsam MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik; veteriner hekimliği alanında uzmanlık eğitiminin verilmesi, uzmanlık belgelerinin düzenlenmesi ve Veteriner Hekimliği Uzmanlık Kurulu ile veteriner hekimliği alanında uzmanlık eğitimi vermeye yetkili kurumları ve uzmanlık eğitimi ile ilgili program ve kişileri kapsar. Dayanak MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelik, 9/3/1954 tarihli ve 6343 sayılı Veteriner Hekimliği Mesleğinin İcrasına, Türk Veteriner Hekimleri Birliği ile Odaların Teşekkül Tarzına ve Göreceği İşlere Dair Kanunun 7 nci maddesi, 4/11/1981 tarihli ve 2547 sayılı Yükseköğretim Kanununun 50 nci maddesi ile 3/6/2011 tarihli ve 639 sayılı Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 18/A maddesine dayanılarak hazırlanmıştır. Tanımlar ve kısaltmalar MADDE 4 – (1) Bu Yönetmelikte geçen; a) Alan komisyonu: Bu Yönetmelikte tanımlanan uzmanlık dalları için; öğretim üyesi ve/veya uzman veteriner hekimlerden oluşan komisyonları, b) Bakan: Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanını, c) Bakanlık: Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığını, ç) Başkanlık: Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı, Eğitim, Yayım ve Yayınlar Dairesi Başkanlığını, d) Çekirdek eğitim müfredatı: Bir uzmanlık dalında uzmanlık eğitimi yapılabilmesi için programların içermesi ve uygulaması gereken ve Kurul tarafından kabul edilip ilan edilmiş asgari eğitim, öğretim ve bu eğitimin standartlarını belirleyen metni, e) Çizelge: Veteriner Hekimliğinde Uzmanlık Dalları ve Eğitim Süreleri başlıklı Ek-1’de yer alan çizelgeyi, f) Eğitici: Uzmanlık eğitimi verme yetkisine sahip kişileri, g) Enstitü: 639 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin eki (I), (II), (III) ve (IV) sayılı listede yer alan, gıda, yem, hayvancılık ve hayvan sağlığı konularında faaliyet gösteren kurumlar ile 2547 sayılı Kanun hükümlerince lisansüstü, eğitim-öğretim yapan yükseköğretim kurumlarını, ğ) Fakülte: Veteriner fakültelerini, h) Genişletilmiş eğitim müfredatı: Her program için çekirdek eğitim müfredatını da içeren, Kurul tarafından kabul edilip ilan edilmiş o programa özgü eğitimi ve bu eğitimin standartlarını belirleyen metni, ı) Kurul: Veteriner Hekimliği Uzmanlık Kurulunu, i) ÖSYM: Ölçme, Seçme ve Yerleştirme Merkezi Başkanlığını, j) Portföy: Bir programın uzmanlık eğitimine yönelik uygulamalar yönünden sahip olması gereken iş ve işlem çeşitliliğini, k) Program: Bir ya da birden fazla kurum tarafından ilgili uzmanlık dalının eğitimine yönelik eğitim standardını da içeren çekirdek eğitim müfredatını karşılayacak şekilde yapılandırılmış fonksiyonel yapıyı, l) Program standardı: Bir programın içinde yer alması gereken asgari donanım, eğitici ve portföy düzeyini gösteren müfredat bileşenini, m) Rotasyon: Uzmanlık öğrencisinin uzmanlık eğitimi süresi içinde, kendi dalı dışında Kurul tarafından belirlenen ve tamamlanması zorunlu olan eğitimi, n) Sınav jürisi: Uzmanlık eğitimi bitirme sınavını düzenlemek ve uygulamak amacıyla oluşturulan komisyonu, o) Uzman: Çizelgede yer alan dallardan birinde uzmanlık eğitimini tamamlayarak o dalda sanatını uygulama hakkı ve uzmanlık unvanını kullanma yetkisi kazanmış olanları, ö) Uzman adayı: Uzmanlık eğitimine giriş sınavının yapıldığı tarih itibarıyla Türkiye’de veteriner hekimliği mesleğini yapmaya yetkili olan veteriner hekimleri, p) Uzman eğitici danışmanı: Uzman adaylarının nitelikli yetişmesi ile uzmanlık eğitimi çalışmalarına rehberlik eden, uzmanlık eğitiminin koordinasyonunda yetki ve sorumluluğa sahip, öğretim üyesi veya ilgili dalda doktor ve uzman unvanına sahip veteriner hekimleri, r) Uzmanlık eğitim programı: Uluslararası standartlar çerçevesinde belirlenen ilgili uzmanlık dalının eğitimine yönelik eğitim standardını da içeren, çekirdek ve genişletilmiş eğitim müfredatını karşılayacak şekilde yapılandırılmış ve Kurul tarafından belirlenen eğitim programını, s) Uzmanlık kurumu: Kurul tarafından uzmanlık eğitimi vermek üzere yetkilendirilen kurum ve kuruluşları, ş) Uzmanlık kurum sorumlusu: İlgili programdaki eğitimin koordinasyonunda yetkili ve sorumlu olan eğiticiyi, t) Uzmanlık öğrencisi: Bu Yönetmelik hükümlerine göre veteriner hekimliği uzmanlık eğitimi giriş sınavını kazanmış ve uzmanlık programına yerleştirilmiş veteriner hekimi, u) VUS: Veteriner hekimliği uzmanlık eğitimi giriş sınavını, ü) VUTS: Veteriner Hekimliği Uzmanlık Eğitimi Takip Sistemini, v) YÖK: Yükseköğretim Kurulunu, ifade eder. İKİNCİ BÖLÜM Veteriner Hekimliği Uzmanlık Kurulu Kurulun oluşumu ve çalışma esasları MADDE 5 – (1) Kurul aşağıda belirlenen asıl üyelerden oluşur: a) Bakanlık Müsteşarı veya görevlendireceği Müsteşar Yardımcısı başkanlığında, Bakanlık hizmet birimlerinden I. Hukuk Müşaviri, Gıda ve Kontrol Genel Müdürü, Tarımsal Araştırmalar ve Politikalar Genel Müdürü, Hayvancılık Genel Müdürü ile Eğitim Yayım ve Yayınlar Dairesi Başkanı, b) Bakanlık bünyesinde hayvancılık ve hayvan sağlığı konularında faaliyet gösteren enstitülerden Bakan tarafından belirlenen, veteriner hekim laboratuvar şefi unvanına sahip bir üye, c) Veteriner Fakültesi öğretim üyeleri arasından YÖK tarafından seçilen beş üye ve YÖK tarafından seçilen bir Veteriner Fakültesi Dekanı, ç) Türk Veteriner Hekimleri Birliği Merkez Konseyi tarafından belirlenen bir üye. (2) Birinci fıkranın (b) ve (c) bentlerinde sayılan üyeler için; a) Bu Yönetmelikte tanımlanan uzman veya doktor düzeyinde akademik unvana sahip veteriner hekim olma şartı aranır. b) Uzmanlık kurumları, seçecekleri asıl üye sayısı kadar yedek üye de belirler. c) Görev süreleri üç yıldır. Süresi biten üyeler tekrar seçilebilir. (3) Kurulun sekretarya hizmetleri, Başkanlık tarafından yürütülür. Sekretarya hizmetlerini yürütmek üzere yeterli nitelik ve sayıda personel görevlendirilir. (4) Kurul, Müsteşarın daveti üzerine, üyelerin en az üçte ikisinin iştiraki ile yılda en az iki kez toplanır. Kurul, üyelerden en az altısının yazılı teklifi üzerine olağanüstü toplanır. (5) Kararlar, üye tam sayısının salt çoğunluğuyla alınır, çekimser oy kullanılamaz. Oyların eşitliği halinde Başkanın kullandığı oy yönünde çoğunluk sağlanmış sayılır. Ancak, uzmanlık kurumu yetkisinin kaldırılmasına ilişkin kararlar toplantıda hazır bulunanların en az üçte iki çoğunluğu ile alınır. (6) Toplantı gündemi, Kurul Başkanınca işin önemine, ivedi veya süreli oluşuna göre belirlenerek, sekretarya tarafından, düzenlenecek toplantıdan en az on beş gün önce üyelere bildirilir. Gündemde, toplantının yapılacağı gün ve saat ile Kurulda görüşülecek konular ve bunların akış sırası belirtilir. Tamamlanamayan gündem maddeleri bir sonraki gündemde öncelikle görüşülür. Ancak gündemin düzenlenmesinden sonra ivedi ve süreli işlerin ortaya çıkması halinde, Başkan veya üyelerden birinin yazılı talebi üzerine Kurul kararı ile toplantı gündeminde değişiklik yapılabilir. (7) Kararlar ve varsa karşı oylar, karar tarihinden itibaren yedi gün içinde gerekçeleri ile birlikte yazılarak imzalanır ve sekretaryaya teslim edilir. Kurulun görevleri MADDE 6 – (1) Kurulun görevleri şunlardır: a) Uzmanlık eğitimi verilecek dallar dikkate alınarak uluslararası geçerliliği olan kurum ve kuruluşlara göre eğitim verecek uzmanlık kurumlarını belirlemek ve yetkilendirmek, eğitim verme yeterliliğini kaybetmiş uzmanlık kurumlarının yetkisini iptal etmek, b) İlgili uzmanlık dalının çekirdek eğitim müfredatı ve genişletilmiş eğitim müfredatına göre uygulama alanları ile temel görev ve yetkilerinin çerçevesini belirlemek, c) Uzmanlık eğitimi sırasında uygulanacak uzmanlık eğitim programını belirlemek üzere alan komisyonlarını kurmak ve bu komisyonlar tarafından teklif edilen uzmanlık eğitim programlarını onaylamak, alan komisyonlarının teklifleri doğrultusunda belirlenen uzmanlık dallarının eğitim müfredatlarını değerlendirmek ve çekirdek eğitim müfredatı ile genişletilmiş eğitim müfredatlarını ilan etmek, ç) Uzmanlık dallarının eğitim sürelerinin üçte bir oranına kadar arttırılabilmesi hakkında karar vermek, d) Çekirdek ve genişletilmiş müfredat çalışmalarını tamamlamak ve uzmanlık eğitim dallarına yönelik olarak standart bir kılavuz hazırlamak, e) Programların,  uzmanlık eğitimi çekirdek ve genişletilmiş müfredat ve eğitim standartlarına uygunluğunu takip etmek, f) Veteriner hekimliğinde uzmanlık eğitimi verilecek dalları, uzmanlık dalı için ülke ihtiyacına göre yetki verilen uzmanlık kurumlarının programlarına ait kontenjanları, VUS başvuru şartlarını ve zamanını belirleyerek ilan edilmek üzere ÖSYM’ye bildirmek, g) Yabancı ülkelerde uzmanlık eğitimi görenlerin mesleki ve bilimsel değerlendirmesini yapacak olan uzmanlık kurumlarını belirlemek, ğ) Uzman veteriner hekimlerin asgari görev, yetki ve sorumluluklarını belirlemek, h) Uzmanlık eğitiminin takip ve değerlendirme esaslarını belirlemek, yapılan takipler sonucunda eksiklikleri tespit edilen programlarda yerinde denetim yapmak veya yaptırmak, denetimler sonucunda düzenlenen raporları karara bağlamak, ı) Yeni uzmanlık dallarının ihdas edilmesi ile ilgili görüş bildirmek, ihdas edilen dallarda uzman olacakların başvuru ölçütlerini belirlemek ve bu konudaki başvuruları karara bağlamak, i) Tez jürisinin teşkili, danışman tayini, tez sürecinin izlenmesi ve tezin değerlendirilmesine yönelik temel prensipler belirlemek, karara bağlamak, j) Uzmanlık eğitimi bitirme sınavı usul ve esaslarını belirlemek, k) Uzmanlık eğitimi bitirme sınavını düzenlemek ve uygulamak amacıyla uzmanlık eğitimini bitirme sınavı jürilerinin seçim ölçütlerini belirlemek, l) Mesleki uygulama ve bilimsel çalışmaların yeterliliğini uluslararası standartlar çerçevesinde takip etmek, m) Uluslararası alanda tanınmış uzmanlık eğitimi veren kurumların belirlediği uzmanlık alanlarının eğitim müfredatları ile sınav usul ve esaslarını takip etmek, n) Yurt dışındaki uzmanlık eğitimi veren kurumların tanınmışlık listesini yapmak ve bu listeyi güncellemek, o) Uzmanlık dallarının rotasyonları ve bu rotasyonların süreleri hakkında karar vermek, ö) Uzmanların veteriner hekimliğindeki gelişmeleri takip etmelerini sağlayan inceleme ve araştırmalar yapmak, yaptırmak ve sonuçlarını ilgili kurum ve kuruluşlara iletmek, p) Aynı Kurum içinde veya birden fazla Kurum arasında yapılacak protokol ile oluşturulacak programlar için protokol oluşturma prensiplerini belirlemek, r) Bu Yönetmelik ile açıkça düzenlenmeyen durumların ve ihtilaflı konuların çözüm esaslarını belirlemek ve karar almak. Görevi sona eren kurul üyelerinin yenilenmesi MADDE 7 – (1) Bakanlık, Kurul üyelerinin görev süresinin bitiminden en az üç ay önce kurumlardan asıl ve yedek üyelerini tespit etmelerini ister. Kurumlar, seçecekleri asıl ve yedek üyelerin kimlik ve iletişim bilgilerini, Bakanlığın talep yazısının kendilerine tebliğ tarihinden itibaren en geç bir ay içinde Bakanlığa bildirir. (2) Kurul toplantılarına geçerli mazereti olmadan bir yıl içinde iki kez katılmayanların üyelikleri kendiliğinden düşer. (3) Herhangi bir sebeple ayrılan veya üyeliği düşen üyenin yerine, geri kalan süreyi tamamlamak üzere aynı kurumun birinci sıradaki yedek üyesi görev yapar. Boşalan yedek üyelik yerine ilgili kurum en geç bir ay içinde yeni bir yedek üyeyi Bakanlığa bildirir. (4) Herhangi bir sebeple asıl ve yedek üyeliğin boşaldığı durumlarda, bir ay içinde Bakanlığa bildirim yapmayan kurumun Kuruldaki ilgili üyeliği o dönem için düşer ve çalışmalarda dikkate alınmaz. ÜÇÜNCÜ BÖLÜM Alan Komisyonu, Akademik Komisyon, Programlar ve Eğiticiler Alan komisyonlarının oluşturulması MADDE 8 – (1) Bu Yönetmelik ile belirlenen uzmanlık alanları için Kurul tarafından en az beş en fazla dokuz kişilik alan komisyonları oluşturulur. Alan komisyonu üyeleri, fakültelerde öğretim üyesi, enstitülerde doktorasını tamamlamış veya uzmanlık belgesine sahip veteriner hekim laboratuvar şefleri arasından belirlenir. Alan komisyonu üyelerinin görev süresi üç yıldır. (2) Görev süresi sona eren alan komisyonu üyeleri için; Kurul, en az üç ay önce Veteriner Fakülteleri ve Enstitülerden asıl ve yedek üyelerini tespit etmelerini ister. Kurumlar, seçecekleri asıl ve yedek üyelerin kimlik ve iletişim bilgilerini, Kurulun talep yazısının kendilerine tebliğ tarihinden itibaren en geç bir ay içinde Kurula bildirir. (3) Herhangi bir nedenle asıl ve yedek üyeliğin boşaldığı durumlarda, bir ay içinde Kurula bildirim yapılmadığı takdirde alan komisyonundaki üyelik o dönem için düşer ve Kurul çalışmalarına katılamaz. Alan komisyonlarının görevleri MADDE 9 – (1) Alan komisyonlarının görevleri şunlardır: a) İlgili alanın uzmanlık eğitim programlarını, uluslararası standartları göz önünde bulundurarak hazırlamak, uzmanlık kurumlarının yetkilendirilmesi çalışmaları ile uzmanlık bitirme sınavı usul ve esaslarını belirleyerek Kurulun onayına sunmak. b) Uzmanlık öğrencilerinin eğitimlerinin uzmanlık eğitim programı esaslarına uygun olarak yürütülüp yürütülmediğini izlemek, değerlendirmek ve raporla Kurula bildirmek. c) Alanı ile ilgili yurt dışındaki uzmanlık eğitimi veren kurumların tanınmışlık listesini yapmak ve bu listeyi güncellemek. ç) Yabancı ülkelerde uzmanlık eğitimi alanların denkliklerinin hazırlık çalışmalarını yaparak Kurulun onayına sunmak. d) Ülke ihtiyaçları doğrultusunda yeni uzmanlık dallarının açılması ile ilgili görüş bildirmek ve görüşünü Kurula sunmak. e) Tez jürisinin teşkili, danışman tayini, tez sürecinin izlenmesi ve tezin değerlendirilmesine yönelik temel prensipleri belirlemek üzere Kurula teklif etmek. f) Bitirme sınavı jürilerinin seçim ölçütlerini belirlemek üzere Kurula teklif etmek. Akademik komisyon ve görevleri MADDE 10 – (1) Uzmanlık kurumları; eğitim-öğretim, uygulama ve araştırma faaliyetlerinin değerlendirilmesi ve bilimsel denetimin etkinliğinin sağlanması amacıyla uzmanlık eğitimini kendi oluşturduğu akademik komisyon aracılığıyla düzenler ve koordine eder. (2) Akademik komisyon, uzmanlık kurum sorumlusu başkanlığında ilgili programdaki eğiticilerden ve uzmanlık kurum sorumlusunun belirleyeceği en az bir uzmanlık öğrencisinden oluşur. (3) Akademik komisyon, uzmanlık eğitimi çekirdek ve genişletilmiş eğitim müfredatlarını oluşturur ve Kurula bildirir. Programlar MADDE 11 – (1) Programlardaki eğitim, Kurul tarafından ilan edilen ve eğitim standartlarını da içeren çekirdek ve genişletilmiş eğitim müfredatını karşılayacak şekilde olmak zorundadır. (2) Uzmanlık kurum sorumlusu, lisans eğitimini veteriner hekimliği alanında yapmış ve ilgili uzmanlık dalındaki eğiticiler arasından kurum üst yöneticisi tarafından belirlenir. (3) Birden fazla kurumun katılımıyla oluşan programlarda uzmanlık kurum sorumlusu, kurumlar arasında yapılan protokol ile belirlenir. (4) Kurul tarafından belirlenen uzmanlık öğrenci kontenjanlarına göre uzmanlık eğitim kurumları her bir program için eğitici, mekan-donanım ve portföy bilgisi ve uygulanmakta olan müfredat konularında gerekli altyapı çalışmalarını yapar. Programların denetimi MADDE 12 – (1) Programlar, çekirdek eğitim müfredatları ve standartlarına uygunlukları yönünden, en az beş yılda bir Kurul tarafından yerinde veya Kurul tarafından oluşturulacak denetleme komisyonlarınca denetlenir. Bu denetim dışında Fakülteler eğitim verdikleri programlarıyla ilgili özdeğerlendirmelerini yıllık olarak Ocak ayı içinde VUTS üzerinden Kurula sunarlar. Özdeğerlendirme raporunda belirgin eksiklik saptanan programlar, Kurul tarafından raporun teslimini takiben üç ay içinde öncelikle denetlenir. Özdeğerlendirme raporunda eksiklik veya yetersizlik tespit edilen programların belirlenen eksiklikleri 6 ay içinde tamamlaması şarttır. Özdeğerlendirmede eksiklik saptanan programlar için uzmanlık öğrencisi kontenjan planlaması o yıl için yapılmaz. (2) Denetimlerden önce program tarafından 20 nci maddenin üçüncü fıkrasının (g) bendinde bahsedilen denetim formu doldurulur ve bu form denetleme komisyonu tarafından hazırlanan rapora eklenir. (3) Denetimlerde tespit edilen eksiklik ve hataların giderilmesi için Kurul tarafından uzmanlık kurumlarına uyarı yazısı gönderilir. Bu yazıda; eksiklik ve hatanın tanımı, bunların giderilmesi için alınması gereken önlemler ile verilen süre belirtilir. Verilen süre içinde eksiklik ve hataların giderilmemesi halinde uzmanlık kurumunun o program için eğitim yetkisi kaldırılır. (4) Uzmanlık kurumları, eğitim yetkisi kaldırılan programlara ilişkin eksiklikleri giderdikten sonra, eğitim yetkisini tekrar almak üzere Kurula başvurabilirler. Eğitici MADDE 13 – (1) Fakültelerde uzmanlık eğitimi, ilgili dalda uzman olan ya da Kurul kararı ile eğiticilik hakkı kazanmış olan profesör, doçent ve yardımcı doçent unvanına sahip olanlar tarafından verilir. (2) Profesör, doçent veya yardımcı doçent unvanı olmayan uzman veteriner hekimler ile fakültedeki ilgili alanda eğitici niteliğini haiz olmayan öğretim üyeleri ve öğretim görevlileri, eğiticiler nezaretinde uzmanlık eğitiminde görev alır. DÖRDÜNCÜ BÖLÜM Uzmanlık Dalları, Adaylar, Sınav, Eğitim ve Uzmanlık Kurumu Uzmanlık dalları MADDE 14 – (1) Uzmanlık kurumları, her sınav döneminde Çizelgede yer alan uzmanlık dallarından açılmasını istedikleri uzmanlık dalı ve öğrenci kontenjanlarını YÖK’ün görüşünü de alarak Bakanlığa bildirir. Bakanlık, Kurulun görüşünü alarak uzmanlık dalları ve öğrenci kontenjanlarını kurum ve program adı belirtmek suretiyle ÖSYM’ye bildirir. (2) Bildirilen uzmanlık dalları ve öğrenci kontenjanları sınav tarihinden en az iki ay önce Bakanlık ve/veya ÖSYM internet sitesinde ilan edilir. Uzman adaylarında aranan şartlar MADDE 15 – (1) Uzman adaylarında; a) Türkiye’deki veteriner fakültelerinden mezun olmak veya yabancı ülkelerden alınmış ve YÖK tarafından denkliği verilmiş olan veteriner fakültesi diplomasına sahip olmak, b) 6343 sayılı Kanunda belirtilen veteriner hekimlik yapabilme şartlarını haiz olmak, c) VUS’a başvuru yapıldığı tarih itibariyle 5 yıllık geçerlilik süresi dolmamış, İngilizce, Fransızca ve Almanca dillerinin birisinden ÖSYM tarafından yapılan Yabancı Dil Bilgisi Seviye Tespit Sınavında yüz üzerinden en az elli puan almış olmak veya ÖSYM tarafından uluslararası eşdeğer düzeyde geçerliliği bulunan bir belgeye sahip olmak, şartları aranır. Uzmanlık eğitimine giriş sınavı MADDE 16 – (1) VUS yılda en az bir defa, ÖSYM tarafından yarışma esasına dayanan mesleki bilgi sınavı şeklinde yapılır. (2) Bakanlık ve/veya ÖSYM tarafından uzmanlık dalı, öğrenci kontenjanları ile uzmanlık kurumları internet sayfasında ilan edilir. (3) ÖSYM her sınav ve yerleştirme dönemi için gerekli işlemleri içeren bir kılavuz hazırlayıp ilan eder. Uzmanlık eğitimine giriş sınavının sonuçları ve uzmanlık eğitimine başlama MADDE 17 – (1) VUS sonuçlarına göre başarılı olan adaylar uzmanlık eğitimini almaya hak kazanan kişiler olarak belirlenir. Uzman adayları, uzmanlık eğitimi verilecek programlara VUS’ dan aldıkları puana göre, yapmış oldukları 5 (beş) tercih içinden, ÖSYM tarafından uzmanlık öğrencisi olarak yerleştirilirler. (2) VUS puanında eşitlik olması halinde seçimi yapılan uzmanlık dalını daha üst tercihinde belirtene öncelik verilir, bu durumda da eşitliğin bozulmaması halinde yabancı dil puanı en yüksek adaya ve yine eşitliğin olması halinde ise yaşı daha küçük olan adaya öncelik verilir. (3) VUS sonuçları ÖSYM tarafından ilan edilir ve ilgili kurumlara bildirilir. ÖSYM tarafından yapılan ilan tebligat yerine geçer. VUS sonucunda başarılı olarak yerleştirilen adaylar, gerekli işlemlerin yapılması için sonuçların ilanı tarihinden itibaren on beş iş günü içinde uzmanlık kurumlarına başvurur. Uzmanlık eğitimine başlama işlemleri altmış gün içinde tamamlanır. (4) Uzmanlık eğitimine devam etmekte iken ayrılanlar veya bir uzmanlık programına yerleştirildiği halde eğitime başlamayanların mazeretleri Kurul tarafından değerlendirilir. Değerlendirme sonucu olumsuz olanlar bir yıl süre geçmeden tekrar VUS’a başvuramazlar. (5) Adayların tercih etmemesi veya yerleştirilen adayların başvuru süresi içinde başvurmaması halinde boş kalan kontenjanlar, ilgili kurumlar tarafından başvuru süresinin sona ermesinden itibaren on iş günü içinde ÖSYM’ye bildirilir. ÖSYM tarafından ilgili sınav döneminde bir defaya mahsus olmak üzere on beş gün içinde ek yerleştirme yapılır. (6) Programın bağlı olduğu eğitim kurumunun atama şartlarını taşımaksızın sınava girip yerleştirilmiş olanlar uzmanlık eğitimine başlatılmazlar. Şartlardan herhangi birini taşımadığı sonradan anlaşılanların uzmanlık eğitimine son verilir. Uzmanlık kurumu MADDE 18 – (1) Uzmanlık eğitimi, Kurul tarafından yetki verilen ve yeterli sayıda eğitici bildiren yükseköğretim kurumları ve enstitülerde yapılır. (2) Uzmanlık eğitimini verecek kurumun uyması gereken usul ve esasların belirlenmesinde, veteriner hekimliği mesleği alanındaki uluslararası standartlar göz önünde bulundurulur. BEŞİNCİ BÖLÜM Uzmanlık Eğitimi Uzmanlık dalları, eğitim süreleri ve rotasyonlar MADDE 19 – (1) Uzmanlık dalları ile eğitim süreleri Çizelgede belirtildiği şekildedir. (2) Senelik izin ve bilimsel içerikli toplantılar için verilen izin süreleri hariç olmak üzere, uzmanlık eğitiminde fiilen geçmeyen süreler uzmanlık eğitimi süresinden sayılmaz. (3) Eğitim süreleri ve rotasyonların uzmanlık öğrencisinin yerleştirildiği programın bulunduğu uzmanlık kurumunda tamamlattırılması esastır. Eğitime kabul belgesi sağlayan uzmanlık öğrencilerine uzman eğitici danışmanının ve yetkili kılınan uzmanlık eğitimi akademik komisyonunun uygun görüşü alınarak yurt içinde veya yurt dışında başka kurumlarda uzmanlık eğitimi alması için tabi oldukları mevzuata göre bir yıla kadar izin verilebilir. Kurum içinde yapılamayan rotasyonlar bu süreden sayılmaz. Eğitimin yurt dışında yapılması sebebiyle müfredatın ve rotasyonların tamamlanamadığı durumlarda akademik komisyonca yurt dışında geçen süreyi aşmamak üzere uygun görülen süre uzmanlık eğitimi süresine eklenir. (4) Kurul tarafından belirlenip ilan edilen tamamlanması zorunlu rotasyon eğitim süreleri tamamlandığında, rotasyon eğitimini veren eğiticiler tarafından ulaşılması istenilen hedeflere ulaşılıp ulaşılmadığı VUTS üzerinden değerlendirilir. İstenilen hedeflere ulaşıldığı hallerde rotasyon eğitiminde yeterlilik elde edilmiş olur; aksi durumda yetersizlik nedeniyle rotasyon eğitimi tekrarlanır ve bu süre uzmanlık eğitimi süresine eklenir. Tekrarlanan rotasyon eğitiminde de yetersizlik durumunda farklı bir uzmanlık kurumunda rotasyon eğitimi son kez tekrarlanır ve süresi uzmanlık eğitimi süresine eklenir. Bunda da yetersizlik alan uzmanlık öğrencisinin uzmanlık öğrenciliği ile ilişiği kesilir. Bunlardan tekrar uzmanlık eğitimine giriş sınavına girip uzmanlık eğitimine başlayanlar hakkında bu Yönetmeliğin 22 nci maddesi hükümlerine göre işlem yapılır. (5) Mazeret durumlarında Kurul onayı ile kayıt işlemi dondurulabilir. Kurul onayı ile yapılan kayıt dondurmalarla birlikte eğitim süresi toplam altı yılı geçemez. (6) Uzmanlık öğrencileri, uzmanlık eğitimlerinde yapmak zorunda oldukları rotasyon alanları ile ilgili gerekli eğitimi almış olmaları halinde o rotasyonları yapmış sayılırlar. Uzmanlık eğitiminin takibi ve değerlendirilmesi MADDE 20 – (1) Kurumlarda uzmanlık kurum sorumlusu tarafından, her uzmanlık öğrencisine uzmanlık eğitimine rehberlik edecek uzman eğitici danışmanı tayin edilir ve bu durum uzmanlık öğrencisine yazılı olarak bildirilir. (2) Eğitim kurumları, uzmanlık kurum sorumlusu koordinasyonunda yeni başlayan uzmanlık öğrencisine, kuruma adaptasyon için kurumu tanıtıcı bilgiler verir, sorumluluklar, mesleki gelişim, iletişim, deontoloji ve etik ile ilgili uyum programları düzenler. (3) Uzmanlık eğitiminin takibi ve değerlendirilmesi Bakanlık tarafından elektronik ağ ortamı kullanılarak kurulan VUTS üzerinden yapılır. VUTS aşağıdaki unsurlardan oluşur: a) Çekirdek eğitim müfredatı: Uzmanlık eğitimi ihtiyaçlarının değerlendirme sonuçlarına dayanır. Belirlenen ihtiyaçları karşılayacak amaç ve hedefler ile bunları gerçekleştirecek asgari bilgi ve beceri kazandırmaya yönelik eğitim etkinliklerini içerir. Kurul tarafından onaylanan çekirdek eğitim müfredatı ihtiyaç duyulduğunda güncellenerek VUTS’de ilan edilir. b) Genişletilmiş eğitim müfredatı: Programlar tarafından çekirdek eğitim müfredatını da kapsayacak şekilde hazırlanır, yıllık olarak güncellenir, Kurula bildirilir ve VUTS’de ilan edilir. c) Uzmanlık eğitimi karnesi: Program, eğitime başlayan her uzmanlık öğrencisi için VUTS içinde genişletilmiş eğitim müfredatına uygun bir karne oluşturur. Karne içeriğindeki eğitim ve uygulamaların çekirdek eğitim müfredatına ait olan kısmının uzmanlık eğitimi süresi içinde tamamlanması zorunludur. Bu karneye uzmanlık öğrencisinin eğitim sürecinde ulaştığı yetkinlik düzeyleri eğiticiler tarafından işlenir. Eğitim karnesi uzman eğitici danışmanı tarafından altı ayda bir kontrol edilir, varsa eksiklikler süresi içinde tamamlattırılır. Uzmanlık eğitimini tamamlayanlara uzmanlık kurumu tarafından eğitim karnesinin onaylı bir örneği verilir. Karneler VUTS içinde uzmanlık eğitimini tamamlayanlara ayrılan arşiv kısmında saklanmaya devam edilir. ç) Uzman eğitici danışmanı kanaati: Uzmanlık kurumları bünyesindeki uzman eğitici danışmanları, altı aylık dönemler halinde uzmanlık öğrencisinin göreve bağlılık, çalışma, araştırma ve yönetme yeteneği ile meslek ahlakı hakkındaki görüş ve kanaatini VUTS’ne kaydeder ve kaydedilen görüş ve kanaatler uzmanlık kurum sorumlusu tarafından onaylanır. Uzmanlık eğitiminin altı aylık değerlendirme döneminin birden fazla uzman eğitici danışmanı yanında geçmesi halinde, bu kaydı yanında en fazla süre geçirilen uzman eğitici danışmanı yapar. Bu değerlendirme sonucunda olumsuz görüş ve kanaat notu alanlar uzmanlık kurum sorumlusu tarafından yazılı olarak uyarılır. Üst üste iki kez olumsuz kanaat notu alan uzmanlık öğrencisinin programı Kurulca değiştirilir. Programı değiştirilen uzmanlık öğrencisinin eğitim süresine bir yıl eklenir. Yeni eğitim programında da üst üste iki kez olumsuz kanaat notu alan uzmanlık öğrencisinin hizmet süresi ne olursa olsun uzmanlık öğrenciliği ile ilişiği kesilir. d) Tez çalışmasının takibi: Tez çalışması, uzman eğitici danışmanı tarafından üç ayda bir değerlendirilir ve VUTS’nde ilgili kısma işlenir. e) Uzmanlık öğrencisi kanaati: Uzmanlık öğrencileri verilen eğitimi ve eğiticileri yıllık olarak nitelik ve nicelik açısından değerlendirir ve VUTS’ne kaydeder. Bu değerlendirme, eğitimin niteliği ile eğiticilerin bilgi, beceri ve davranışlarını kapsar. Uzmanlık kurum sorumlusu, bu değerlendirmelerin akademik komisyonda görüşülmesini sağlar. f) Uzmanlık eğitimi süre takibi: Uzmanlık eğitiminden sayılmayan sürelerin takip edilebilmesi amacıyla uzmanlık kurum sorumlusu uzmanlık öğrencisinin bu sürelerinin VUTS’ndeki ilgili alana işlenmesini sağlar. g) Denetim formu: Kurum ve programların denetiminde kullanılan formlar, Kurul tarafından hazırlanır ve VUTS içinde ayrılmış yerde yayımlanır. ğ) Uzmanlık eğitimi yeterlilik sistemi: Eğitim kapasitesi ve yeterliliğinin hesaplanabilmesi için her uzmanlık kurumu, programlarının eğitici ve portföy ile ilgili bilgilerinin girilmesini ve her program için uzmanlık öğrencisi kontenjan talebinin oluşturulmasını sağlar. Uzmanlık tezi ve değerlendirme MADDE 21 – (1) Uzmanlık öğrencisinin ana dalda uzmanlık eğitimi bitirme sınavına girebilmesi için tez hazırlaması zorunludur. (2) Tez jürisinin teşkili, danışman tayini, tez sürecinin izlenmesi ve tezin değerlendirilmesine yönelik prensipler Kurulca karara bağlanır. (3) Uzmanlık eğitimi süresinin ilk altı ayı içinde, Bakanlık öncelikleri ile ihtiyaçları doğrultusunda çözüm odaklı ve uygulamaya yönelik bir tez konusu ve tez danışmanı belirlenir. (4) Tez, en geç uzmanlık eğitimi süresinin bitiminden üç ay önce jüriye sunulmak üzere uzmanlık kurum sorumlusuna teslim edilir. (5) Jüri, asıl üyelerinden en az biri kurum dışından belirlenen ve en az üç asıl iki yedek üyeden oluşur. (6) Jüri en geç bir ay içinde uzmanlık öğrencisinin tez savunmasını da alarak tezi inceler ve sonucunu yazılı ve gerekçeli olarak uzmanlık öğrencisi ile uzmanlık kurum sorumlusuna bildirir. (7) Jüri tez çalışmasını yeterli bulmazsa, eksikliklerin tamamlanması ve gerekli düzeltmelerin yapılması için uzmanlık öğrencisine altı aylık ek bir süre verir. Bu sürenin uzmanlık eğitimini aşan kısmı uzmanlık eğitimi süresine eklenir. (8) Tezin ikinci defa kabul edilmemesi halinde, uzmanlık öğrencisinin uzmanlık öğrenciliği ile ilişiği kesilir. İlişiği kesilen uzmanlık öğrencisi iki yıl içinde uzman adayı olarak aynı uzmanlık kurumunda tezini ya da uygun görülen yeni bir tezi tamamlayabilir. Bu süre içinde de tezini sunmayan veya tezi kabul edilmeyen uzman adayının uzmanlık eğitimi ile ilişiği kesilir. (9) Tez sürecinin uzmanlık eğitimi sürecini aksatacağı anlaşıldığında, akademik komisyon tarafından tez danışmanı veya tez danışmanı tarafından tez konusu değiştirilebilir. Uzmanlık eğitiminde devamlılık ve uzmanlık kurumu değiştirme MADDE 22 – (1) Bu maddede belirtilen haller dışında uzmanlık eğitiminin kesintisiz sürdürülmesi şarttır. (2) Askerlik hizmeti, doğum sonrası ücretsiz izin ve diğer mücbir sebepler haricinde herhangi bir sebeple eğitime ara verenler veya kendi isteği veya fiiline bağlı olarak uzmanlık eğitimi sona erenler aynı uzmanlık eğitim programına devam edemezler. (3) Uzmanlık eğitimine devam ederken, yeniden girdikleri uzmanlık eğitimine giriş sınavında başarılı olanlar ile uzmanlık eğitimini bitirmeden ayrıldıktan sonra en geç bir yıl içinde yeniden sınava girerek başarılı olan uzmanlık öğrencilerinden; uzmanlık eğitim dalı değişenlerin önceki uzmanlık eğitiminde geçen eğitim süreleri, yeni başlayacakları uzmanlık eğitimi süresinden sayılmaz. Ancak dalları değişen uzmanlık öğrencilerinin, önceki uzmanlık eğitimine ait süreleri ve rotasyonları yeni uzmanlık eğitimi dalındaki eğitim müfredatında da yer alıyor ise, yeni başladıkları uzmanlık kurumundaki programın akademik komisyonunca kabul edildiği takdirde ve şekilde uzmanlık eğitiminin süre ve rotasyonlarından sayılır. (4) Uzmanlık öğrencilerinin uzmanlık eğitimlerini yerleştirildikleri uzmanlık eğitim programında tamamlamaları esastır. Ancak; programın sahip olması gereken asgari nitelik ve standartları kaybettiği hallerde, programdaki uzmanlık öğrencileri uygun bir programda eğitim almak veya rotasyon yapmak üzere uzmanlık kurumları tarafından altı aya kadar görevlendirilirler. Bu görevlendirmenin yapılmadığı hallerde Kurul tarafından altı aya kadar re’sen görevlendirme yapılabilir. Bu görevlendirme süresi içinde ilgili programda gereken asgari nitelik ve standartlar oluşturulamadığı takdirde programlardaki uzmanlık öğrencisi Kurulun tespit edeceği programa, programın bağlı olduğu uzmanlık kurumunun mevzuatına uygun olarak nakledilir. Uzmanlık öğrencilerinin hak ve sorumlulukları MADDE 23 – (1) Uzmanlık eğitim programının yürütülmesi için gerekli tüm fiziki alt yapı uzmanlık kurumu tarafından sağlanır. (2) Uzmanlık öğrencisi, uzmanlık eğitimi uygulamasından sayılmayan işlerde görevlendirilemez. (3) Uzmanlık öğrencisi, programda bulunan bütün eğiticilerin gözetim ve denetiminde araştırma ve eğitim çalışmaları ile uzmanlık alanı ile ilgili hizmet sunumunda görev alır, deontolojik etik ilke ve kurallara uyar. (4) Uzmanlık öğrencisi, uzmanlık eğitiminin gerektirdiği durumlar dışında hiçbir işte çalışamaz. Bu şekilde çalıştığı tespit edilen uzmanlık öğrencisinin Kurul tarafından ilgili uzmanlık kurumundan ilişiği kesilir. Uzmanlık eğitimini bitirme sınavı MADDE 24 – (1) Uzmanlık eğitimi süresini ve rotasyonlarını başarıyla tamamlayıp, uzmanlık eğitimi karnesinin çekirdek eğitim müfredatını belirleyen kısmını tamamladığı ilgili uzman eğitici danışmanı tarafından onaylanan ve tezi kabul edilen uzmanlık öğrencisi, uzmanlık eğitimini bitirme sınavına girmeye hak kazanır. (2) Bitirme sınavına girmeye hak kazananlar, on beş gün içinde sınav jürileri, sınav yeri ve tarihi belirlenmek üzere uzmanlık kurumları tarafından VUTS’a kaydedilmek suretiyle bildirilir ve işlemleri tamamlananlar sınava alınır. Uzmanlık eğitimini bitirme sınavı,  VUTS’da ilan edilen yer ve tarihte sınav jürilerince yapılır. (3) Jüriler, en az üç üyesi sınav yapılan daldan ve en az biri başka bir yükseköğretim kurumunun öğretim üyesi olmak kaydıyla, uzmanlık dalının rotasyon alanlarının veya Kurulun uygun gördüğü dalların eğiticilerinden olmak üzere beş kişiden oluşur. Jürinin tamamı sınav yapılan dalın eğiticilerinden oluşturulabilir. Ayrıca iki kişi yedek üye olarak seçilir. Jüri üyeleri kendi aralarından bir başkan ve kâtip üye seçer. (4) Uzmanlık sınavı, aşağıda belirtilen biri mesleki bilgi, diğeri uygulama ve beceri sınavı olmak üzere iki aşamada yapılır. a) Mesleki bilgi sınavında aday, jüri tarafından seçilen vakanın anemnezini alarak muayenesini yapar, teşhis ve tedavisi hakkında yorumlarını sunar. Laboratuvar dallarında ise jürinin seçtiği konular üzerinde adayın yorumları alınır. Gerektiğinde materyal verilerek uygulamalar izlenir. Mesleki bilgi sınavı tek oturum halinde yapılır. Her üye, aday öğrenciye sorular sormakla yükümlüdür. Sorular içerik açısından adayın uzmanlık dalındaki bilgisini değerlendirmek amacıyla ilgili dalın çekirdek eğitim müfredatı çerçevesinde yöneltilir. b) Uygulama ve beceri sınavı, uzmanlık dalının özelliğine göre teşhis ve tedavi için gerekli olan müdahaleler, laboratuvar, görüntüleme ile teknik uygulama ve becerileri ölçmeyi amaçlar. (5) Her bir jüri üyesi mesleki bilgi ile uygulama ve beceri sınavında ayrı ayrı yüz üzerinden puan verir ve bu puanların ortalamaları alınır. Sorulan sorular,  alınan cevaplar ve ortalaması alınan puanlar kâtip üye tarafından Ek-2’de yer alan tutanaklara kaydedilerek jüri üyeleri tarafından imzalanır. (6) Ortalamaları her iki sınav için de ayrı ayrı altmış ve üzeri ise aday başarılı kabul edilir. Sınav sonucu jüri başkanı tarafından ilgili uzmanlık kurumu vasıtasıyla Bakanlığa iletilir. (7) Girdikleri uzmanlık eğitimini bitirme sınavında başarı gösteremeyenler veya sınava girmeyenler altı ay içinde tekrar sınava alınır. Girdikleri ikinci sınavda da başarılı olamayanların veya bu sınava girmeyenlerin, uzmanlık öğrenciliği ile ilişikleri kesilir. Bu suretle uzmanlık öğrenciliği ile ilişiği kesilenlere, takip eden altı ay içinde iki sınav hakkı verilir. Bu sınavın yapılacağı uzmanlık kurumunu ve jüri üyelerini Kurul belirler. Bu sınavlarda da başarılı olamayanlar veya sınavlara girmeyenlerin eğitimlerine bağlı hakları sona erer. (8) Sınav sonuçlarına yapılan itirazlar ve mazeretler Kurul tarafından değerlendirilir. Uzmanlık eğitiminin tamamlanması MADDE 25 – (1) Uzmanlık eğitiminin tamamlanması için; a) Tezin kabul edilmiş olması, b) Çizelgede belirtilen uzmanlık dalı ile ilgili uzmanlık eğitimi süresinin ve rotasyonların tamamlanmış bulunması, c) Uzmanlık eğitimi karnesinin çekirdek eğitim müfredatını belirleyen kısmının ilgili uzmanlık eğitimi akademik komisyonu tarafından onaylanmış bulunması, ç) Uzmanlık eğitimini bitirme sınavında başarılı olunması, şarttır. Uzmanlık belgesinin düzenlenmesi ve tescili MADDE 26 – (1) Uzmanlık eğitimini bitirme sınavı sonuçları ve uzmanlığın tescili için gerekli olan belgeler, sınavdan sonra en geç on beş gün içinde sınav jürileri tarafından değerlendirilerek Kurula gönderilir. (2) Bu Yönetmelik hükümlerine göre uzmanlık belgesi almaya hak kazanan uzmanlık öğrencisinin belgesi Bakanlıkça düzenlenir ve tescil edilir. (3) Uzmanlık eğitiminin bu Yönetmeliğe uygun olarak yapılmadığının tespiti halinde tescil işlemi yapılmaz, yapılmış ise iptal edilir. (4) Bu Yönetmelik hükümlerine göre verilen uzmanlık belgesinin şekli ve içeriği Bakanlıkça tespit edilir. ALTINCI BÖLÜM Çeşitli ve Son Hükümler Uzmanlık yetkisinin kullanılması MADDE 27 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerine göre uzmanlık belgesi almayanlar, hiçbir yerde ve şekilde uzmanlık unvan ve yetkisini kullanamazlar. Bu Yönetmelikten önceki mevzuata göre kazanılmış bulunan uzmanlık yetkisi ile ilgili haklar saklıdır. Yürürlükten kaldırılan yönetmelik MADDE 28 – (1) 2/8/1995 tarihli ve 22362 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Veteriner Hekimliği Uzmanlık Yönetmeliği yürürlükten kaldırılmıştır. İstisnai yoldan uzmanlık belgesi verilmesi GEÇİCİ MADDE 1 – (1) 26/11/2014 tarihinden önce veteriner hekimliğinde uzmanlık dalı olarak belirlenen alanlardan birinde doktora eğitimini tamamlamış olanlar ile bu alanlarda doktora eğitimine başlamış olanlardan eğitimlerini başarı ile bitirenlere talepleri halinde Bakanlıkça uzmanlık belgesi verilir. Geçiş süreci GEÇİCİ MADDE 2 – (1) Bakanlık tarafından bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren üç yıl içinde, 20 nci maddenin üçüncü fıkrasında yer alan uzmanlık eğitimi takip sistemine işlerlik kazandırılır. VUTS’ne işlerlik kazandırılıncaya kadar yapılacak iş ve işlemler Kurulca belirlenecek usul ve esaslara göre yapılır. Yürürlük MADDE 29 – (1) Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer. Yürütme MADDE 30 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanı yürütür.   Ekleri için tıklayınız.

 

Özmen Mali Müşavirlik – Mali Müşavir Evren ÖZMEN – SMMM – Serbest Muhasebeci Mali Müşavir

Anonim Şirket Kurulumu

Limited şirket kurulumu

Kooperatif şirket kurulumu

Şahıs şirketi kurulumu

Hata: İletişim formu bulunamadı.

Borçlar kanununa Dönme  Bedeli veya Cezası nedir ?

Sözleşmede mevcut ise taraflardan  herhangi biri bir bedel ödeyerek, sözleşmeden dönebilir.

 

 

Borçlar kanununa göre ceza şartı sadece para mıdır ?-Mali müşavir Evren ÖZMEN

Sözleşme koşullarına uyulmaması durumunda hisselerin belli bir oranının verilmesi gibi örnekler verilebilir.

Sözleşmede ceza koşulu olması için

1-Asıl borcun varlığı gerekli. ( Güvence altına alınacak asıl borç olmalı )

2-Ehliyete ilişkin geçerlilik şartları( Ahlak-adab, iradi sakatlık halleri , konusunun imkansız olmaması gerekli)

3-Geçerli asıl borca bağlı ceza şartı getirilmelidir.

4- Ceza koşulu sağlar arası hüküm doğurur. Ölüme bağlı tasarrufta ceza koşulu mümkün değildir

Hata: İletişim formu bulunamadı.

 

 

 

Döviz cinsinden işlemlerde kullanılacak kurlar

[email protected]

1- Yurtiçi firmalardan yapacağınız dövize endeksli mal alımlarına istinaden düzenlenen sözleşmede döviz kurunun taraflarca belirlenmesi halinde, (avans olarak yapılan ödemeler dahil) düzenlenecek satış faturalarında Türk Lirası karşılığının gösterilmesi şartıyla, sözleşmede belirlenen döviz kuru üzerinden ilgili bedelin Türk Lirasına  çevrilerek defter kayıtlarına geçirilmesi,

2- Mal ithalatında, mal bedeli ile mal bedeli üzerinden Gümrük Makbuzu üzerinde hesaplanan Gümrük Vergisi ve KDV’nin hesaplanmasında 4458 sayılı Gümrük Kanununun 30 uncu maddesinde belirtilen T.C. Merkez Bankası döviz satış kuru  geçerli olacağından, mal bedeli ve söz konusu vergilerin T.C. Merkez Bankası döviz satış kuru üzerinden Türk Lirasına çevrilerek defter kayıtlarına geçirilmesi,

3- Yurtiçi firmalardan yapacağınız dövize endeksli  mal alımlarına istinaden taraflarca mal alım sözleşmesinde döviz  kurunun  belirlenmemiş olması durumunda satış faturasında yer alan bedellerin  T.C. Merkez Bankası döviz alış kuru üzerinden Türk Lirasına çevrilerek  defter kayıtlarına geçirilmesi,

4- Fatura düzenleme tarihinden, ödemenin gerçekleştiği tarihe kadar lehinize oluşan kur farkları için şirketinizce satıcıya, aleyhinize oluşan kur farkları için ise satıcı tarafından adınıza fatura düzenlenmesi, kur farkının hesaplanmasında kayıtlarınıza ilgili borcun kaydedildiği kur ile ödemenin yapıldığı günkü kur arasındaki farkın esas alınması, dövizli borca karşılık Türk Lirası cinsinden ödeme yapılmış ise Merkez Bankası tarafından ilan edilen ilgili kur dikkate alınmak suretiyle döviz cinsinden yapılan ödeme tutarının belirlenmesi,

Hata: İletişim formu bulunamadı.

Hangi Firmalar Muhasebe kayıtları Türk Lirası cinsinden tutmak zorunda değildirler ?

213 sayılı Vergi Usul Kanununun 215 inci maddesinde, bu Kanuna göre tutulacak defter ve kayıtların Türkçe tutulmasının zorunlu olduğu; kayıt ve belgelerde Türk para birimi kullanılacağı; belgelerin Türk parası karşılığı gösterilmek şartıyla, yabancı para birimine göre de düzenlenebileceği; ilgili dönem defter tasdik tarihi itibarıyla ödenmiş sermayesi (yurt dışında kurulan şirketlerin Türkiye’ye ayrılan ödenmiş sermayesi) en az 100 milyon ABD Doları ya da muadili yabancı para karşılığı Türk Lirası ve sermayesinin en az % 40’ı ikametgâhı, kanunî ve iş merkezi Türkiye’de bulunmayan kişilere ait olan işletmelere, kayıtlarını Türk para birimi dışında başka bir para birimiyle tutmalarına Bakanlar Kurulunca izin verilebileceği hükme bağlanmıştır.

Hata: İletişim formu bulunamadı.

Sayı	:	19579043-105[2017]-149556		29.12.2017
Konu	:	Günlük ve haftalık olarak kiraya verilen gayrimenkulun, sadece mülkiyet sahibi tarafından kullanılması

 

İlgi

:

… tarihli özelge talep formunuz.

 

İlgide kayıtlı özelge talep formunuzda; adınıza kayıtlı olan taşınmazın kiraya verilmesi (552003-Kendine Ait veya Kiralanmış Mobilyalı Evlerde Bir Aydan Daha Kısa Süreli Olarak Kiralama) faaliyeti dolayısıyla 1/6/2017 tarihinde başlayan mükellefiyetinizi turizm sezonunun sona ermesi nedeniyle 30/10/2017 tarihinde sona erdirmek istediğinizi belirterek, mülkiyeti kendinize ait ve aynı zamanda Türkiye’deki ikametgahınız olan söz konusu taşınmazı mezkûr faaliyetiniz kapsamında envantere kaydedip, mükellefiyetinizin sona ermesinden önce kendinize fatura etmek suretiyle envanterinizden çıkarılmasının/işletmenizden çekilmesinin gerekip gerekmediği hususunda Başkanlığımız görüşü talep edilmektedir.

213 sayılı Vergi Usul Kanununun 161 inci maddesinde; “Vergiye tabi olmayı gerektiren muamelelerin tamamen durdurulması ve sona ermesi işi bırakmayı ifade eder. İşlerin herhangi bir sebep yüzünden geçici bir süre için durdurulması işi bırakma sayılmaz.” hükmü yer almaktadır.

Diğer taraftan, mezkûr Kanunun 227 nci maddesinin birinci fıkrasında, bu Kanunda aksine hüküm olmadıkça bu kanuna göre tutulan ve üçüncü şahıslarla olan münasebet ve muamelelere ait olan kayıtların tevsikinin mecburi olduğu belirtilmiş olup, mükelleflerin faaliyetleri ile ilgili kayıtlarının tevsikinde kullanılacak belgeler esas itibariyle müteakip maddelerde düzenlemiştir.

Bu kapsamda, mezkûr Kanunun 229 uncu maddesinde, fatura, satılan emtia veya yapılan iş karşılığında müşterinin borçlandığı meblağı göstermek üzere emtiayı satan veya işi yapan tüccar tarafından müşteriye verilen ticari vesika olarak tarif edilmiş ve 232 nci maddesinde kimlerin fatura kullanma mecburiyetinde olduğu sayılmıştır.

Ayrıca, aynı Kanunun 187 inci maddesinde “Ferdi teşebbüslerde, mükellefin sahip olduğu bina ve arazi hakkında aşağıda yazılı esaslar cari olur:

1. Fabrika, ambar, atelye, dükkan, mağaza ve arazi – işletmede ister kısmen, ister tamamen kullanılsınlar – değerlerinin tamamı üzerinden envantere alınır.

2. Ticaret hanları gibi oda oda veya kısım kısım kullanılabilen binalarla evlerin ve apartmanların yarısından fazlası işletmede kullanıldığı takdirde envantere ithal edilir.

3. Envantere alınan gayrimenkullerin kullanış tarzlarında sonradan vaki olacak değişiklikler, hesap yılı içinde nazara alınmaz.” hükümleri yer almaktadır.

Diğer taraftan, bir mükellefin işi bırakmış sayılabilmesi için, işi ile ilgili tedarik işlemlerini durdurmasının yanı sıra, işletmede bulunan emtia stokları ile diğer döner ve sabit değerlerinin de elden çıkarılması veya bu varlıkların işletme sahiplerince işletmeden çekilmiş olması gerekir.

Buna göre, başvurunuzda belirtilen faaliyetinizde kullandığınız apart mesken nitelikli taşınmazınızın, işletmenizin envanterine dahil edilmesi; işi tamamen bırakmanız halinde ise söz konusu taşınmazın işletmeden çekilmesi gerekmekte olup, bu kapsamda;

– Taşınmazın üçüncü kişilere satılması halinde alıcı adına satış bedeli üzerinden,

– Taşınmazın satışa konu edilmek suretiyle elden çıkarılmaması durumunda ise, faaliyetinizi terk ettiğiniz tarih itibariyle işletmeden çekildiği kabul edildiğinden, kendi adınıza emsal bedel üzerinden fatura düzenlemeniz

icap etmektedir.

Bilgi edinilmesini rica ederim.

 

GENÇLERE YENİ DESTEK

Genç girişimcilere daha önce verilen desteklerin genişletileceğini dile getirilen Yıldırım, “Genç girişimciliğe yönelik desteğe bir yenisini daha ekliyoruz. 18-29 yaş arasında iş yeri açmak isteyen gençler var, bunlara daha önce 3 yıla kadar vergi kolaylığı getirmiştik. Ona şimdi bir ilave daha getiriyoruz. Bu 3 yıllık gelir vergisi desteği devam edecek bunun yanında 1 yıl boyunca BAĞ-KUR primi ödemeyecekler. Bu borcu devlet olarak biz ödeyeceğiz” dedi.

Bu kapsamda sorularınız için

Hata: İletişim formu bulunamadı.

1163 Sayılı Kooperatifler Kanunu’nun 98 inci madde yollaması ile, uygulanması gereken anonim şirkete ilişkin 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu’nun 530 (1) inci madde fıkrasında, ‘Uzun süreden beri şirketin kanunen gerekli olan organlarından biri mevcut değilse veya genel kurul toplanamıyorsa, pay sahipleri, şirket alacaklıları veya Gümrük ve Ticaret Bakanlığı’nın istemi üzerine, şirket merkezinin bulunduğu yerdeki asliye ticaret mahkemesi, kanuna uygun hale getirmesi için bir süre belirler. Bu süre içinde durum düzeltilmezse, mahkeme şirketin feshine karar verir.’ hükmü yer almaktadır.
Bu maddenin gerekçesi ise şöyledir; ‘Gerekli organın mevcut olmaması ile kastedilen bu organın gerçekten bulunmamasıdır. Yönetim Kurulunun süresi sona ermiş olmasına rağmen, yeni bir yönetim kurulunun seçil(e)memiş olması veya yönetim kurulu üyelerinin istifaları ile kurulun boşaldığı ve yerlerini doldurma imkanının bulunmadığı hallerde yönetim organının mevcut olmadığı kabul edilmelidir.
Yönetim kurulunun mevcudiyetine rağmen, hiç veya gereği gibi toplanamaması somut olayın özelliklerine göre maddenin kapsamında kabul olunabilir.’
Üstteki açıklamalar çerçevesinde, kooperatif yönetim kurulu ve denetçilerin (denetim kurulu) görev süresi sona erdiği ve yeni üyelerin ve denetçilerin seçil(e)memesi durumlarında, 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu’nun 530 (1) inci madde fıkrası hükmüne göre sonuca gidilmesi gerekir.

Taraflar arasında görülen dava neticesinde; davanın kabulüne dair hükmün davalı vekilince istinafı üzerine düzenlenen rapor ve dosya kapsamı incelenip gereği görüşülüp düşünüldü:

Davacı vekilince yerel mahkemesine verilen dava dilekçesinden özetle müvekkilinin Ümraniye adresinde mukim S.S Y. Konut Yapı Kooperatifi üyesi olduğunu kooperatif henüz tasfiye edilmeden İstanbul Ticaret Sicil Müdürlüğünce Genel Kurul toplantılarını gerçekleştirmediğinden bahisle kooperatifin sicilden resen terkin edildiğini, İstanbul Anadolu 2 Sulh Hukuk Mahkemesi tarafından 2012/2000 esas 2014/581 karar sayılı ilamının kooperatife M. V.’ın kayyum olarak atandığını, genel kurul toplantılarının yapılmadığından bahisle kooperatifin resen terkin edilmesinin yerinde olmadığını zira kooperatifin henüz tasfiye edilmediğini ayrıca kooperatif inşatlarının ruhsata bağlanmadığı, ayrıca diğer işleri yapmak üzere de kooperatifin açık olması gerektiğini beyanla sicilden resen terkin edilen S. S. Y. Konut Yapı Kooperatifinin ihyasını talep etmiştir.

Davalı Ticaret Sicil Müdürlüğü cevap dilekçesinden özetle; yapılan işlerin usul ve yasaya uygun olduğunu, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.

Davalı A.R.S. vekili cevap dilekçesinde, 3 yıldan fazla süreyle olağan genel kurul toplantısını yapmayan kooperatifin dağılmasına davacının yönetim kurulu üyeliğinin geçersiz olduğunun tespitine, kooperatifin yönetim kurulu bulunmadığından tasfiye memurlarının resen seçilmesini talep etmiştir.

İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI: İstanbul Anadolu 8. Asliye Ticaret Mahkemesi 2015/982 esas 2016/637 karar sayılı kararıyla 6102 sayılı TTK’nun geçici 7.maddesi gereğince İstanbul Ticaret Sicil Müdürlüğünün yaptığı terkin işleminin hatalı olduğundan bahisle davanın kabulüne davalı Ticaret Sicil Müdürlüğünün yargılama gideri ve vekalet ücretinden sorumlu tutulmasına, diğer davalı şahıslarla ilgili davanın husumet yönünden reddine, Ahmet R. S. vekilinin taleplerinin ayrı bir dava konusu teşkil etmesi nedeniyle bu taleplerle ilgili herhangi bir karar verilmesine yer olmadığına karar vermiştir.

İSTİNAF SEBEPLERİ: İstanbul Ticaret Sicil Müdürlüğü vekili tarafından istinaf mahkemesine verilmek üzere yerel mahkemeye verilen istinaf dilekçesinde özetle; 6102 sayılı yasanın geçici 7. Maddesi uyarınca yapılan resen terkin işleminin gerekli ihtarname, tebliğ ve ilamların yapılmasından sonra terkin işleminin prosedüre uygun şekilde gerçekleştiğini, bu nedenle yerel mahkemenin ihya kararının yerinde olmadığını, müvekkilinin kanuni hasım olması ve davanın açılmasına sebebiyet vermemesi nedeniyle yargılama gideri ve vekalet ücretinden sorumlu tutulamayacağını gerekçe göstererek yerel mahkemenin kararının kaldırılmasını yargılama gideri ve vekalet ücretinin davacı üzerinde bırakılmasını talep etmiştir.

Kooperatifin Henüz Tasfiye Edilmemiş Olması Kooperatif İnşaatlarının Ruhsata Bağlanmamış Olması Ve Bir Takım Diğer İşlerin Yapılmasının Gerekli Bulunması Karşısında Kooperatifin İhyasının Gerektiği

GEREKÇE: Dava 6102 sayılı yasanın TTK geçici 7. Maddesi gereğince Ticaret Sicil Müdürlüğünce resen terkin edilen S. S. Y. Konut Yapı Kooperatifinin ihyası istemine ilişkindir. 6102 sayılı TTK geçici 7.maddesine göre kanunun yürürlüğe girdiği tarihten önce tasfiye işlemlerine başlanmış kooperatiflerin genel kurullarının kanunun öngördüğü asgari süre ve şartlara uygun olarak toplantıya çağrılmış olmasına rağmen iki defa üstüste toplanmaması halinde kooperatifin sicilden resen terkin edileceği ve terkin işleminin ticari sicil gazetesinde ilan edileceği, kooperatifin ticaret sicilindeki kayıtlı son adresine ve sicil kayıtlarına göre kooperatifi temsil ve izama yetkili kişiye durumu düzeltmesi için ihtar gönderileceği, ihtarın aynı anda ilan edilmek üzere Ticaret Sicil Gazetesi Müdürlüğüne gönderileceği, ihtarın ulaşmadığı durumlarda (tebligatın bila dönmesi) ilam tarihinden itibaren 30. Günün akşamı itibariyle tebligatın yapılmış sayılacağı ve sicilden terkin işleminin bu prosedüre göre resen yapılacağı hüküm altına alınmıştır.

Somut olayda, yerel mahkemenin de kabulünde olduğu üzere, terkine esas olmak üzere ihtarnamenin kooperatifin sicil adresine 22/04/2013 tarihinde gönderildiği, tebligatın bila döndüğü, ihtarnamenin 29/04/2013 tarihinde sicil gazetesinde ilan edildiği, 31/07/2013 tarihinde İstanbul Ticaret Sicil Müdürlüğü tarafından kooperatifin sicilden resen terkin edildiği, terkin kararının 12/08/2013 tarihinde sicil gazetesinde yayınlandığı anlaşılmaktadır.

Gerek 6102 sayılı TTK geçici 7.maddesinde belirtilen ihtarnamenin tebliğ ve ilan prosedürünün yerine getirilmiş olması, gerekse Yargıtay 11. Hukuk Dairesinin 2016/3122 esas 3558 karar sayılı içtihadı ve tüm dosya kapsamına göre terkin işleminin hukuka uygun olarak gerçekleştiği anlaşılmıştır.

Yargıtay 11. Hukuk Dairesinin 2016/5988 esas 2016/5950 karar sayılı içtihadında açıkça ifade edildiği üzere 6102 sayılı TTK geçici 7.maddesi gereğince ihtarname, tebliğ ve ilan prosedürünün usule uygun yapılması halinde dahi şirketin gayrimenkulünün bulunması, şirketin yapması gereken inşaat ruhsat işlerinin bulunması ve ya tasfiyeye ilişkin diğer bir takım işlemlerin bulunması halinde şirketin ihyasını talep etmekte davacının hukuki yararının olabileceği ve bu hususların göz önünde tutulması gerektiği açıkça belirtilmiştir. Somut olayda, kooperatifin henüz tasfiye edilmemiş olması, kooperatif inşaatlarının ruhsata bağlanmamış olması ve bir takım diğer işlerin yapılmasının gerekli bulunması karşısında kooperatifin ihyasının gerektiği, mahkemenin netice itibariyle kooperatifin ihyasına yönelik kararı yerinde olmakla birlikte kararda gerekçe gösterilmeksizin resen terkin işleminin hatalı olduğuna dayanarak ihya kararı verilmesine yönelik yerel mahkeme gerekçesi yerinde bulunmadığı, HMK.353/b-2 maddesi gereğince yeniden yargılama yapılmaksızın yerel mahkemenin gerekçesinin düzeltilmesine, davalı İstanbul Ticaret Sicil Müdürlüğü vekilinin vekalet ücreti ve yargılama giderine yönelik istinaf talebinin, düzeltilen ihyaya yönelik gerekçede göz önüne alınarak ve ayrıca İstanbul Ticaret Sicil Müdürlüğünün davada yasal hasım olduğu da değerlendirilerek istinaf talebinin kabulüne ve yerel mahkeme hükmünün kaldırılmasına vekalet ücreti ve yargılama giderine ilişkin olarak davalı Ticaret Sicil Müdürlüğü aleyhine hüküm tesisine yer olmadığına, yapılan yargılama giderinin davacı üzerinde bırakılmasına, yerel mahkemenin Ticaret Sicil Müdürlüğü dışındaki diğer davalı şahıslarla ilgili olarak vermiş olduğu husumetten ret kararının istinafa konu olmadığı ve yerinde olduğu anlaşılmakla aynen geçerli kılınmasına ve tekrarıyla yetinilmesine karar vermek gerekmiştir.

Yerel Mahkemenin Gerekçesinin Düzeltilmesine Karar Verildiği

HÜKÜM: Yukarıda açıklanan nedenlerle:

Davalı İstanbul Ticaret Sicil Müdürlüğü vekilinin istinaf başvurusunun kısmen kabul kısmen reddiyle; HMK 353/b-2 maddesi gereğince İstanbul Anadolu 8 Asliye Ticaret Mahkemesinin 2015/982 Esas 2016/637 Karar sayılı kararının kaldırılmasına,

Davanın kabulü ile İstanbul Ticaret Sicil Müdürlüğünün 266440/0 sicil no’sunda kayıtlı S.S. Yalınkent Yapı Kooperatifi’nin ihyasına,

Ticaret sicilde tescil ve ilanına,

Şahıslar aleyhine açılan davanın husumet yokluğundan reddine,

Karar harcı 34.10 TL’den davacı tarafından peşin olarak yatırılan 27.70 TL harcın mahsubu ile bakiye 6.40 TL harcın davacıdan tahsiliyle hazineye irat kaydına,

Davacı tarafından yapılan yargılama giderinin davacı üzerinde bırakılmasına;

Davalı İstanbul Ticaret Sicil Müdürlüğü aleyhine vekalet ücreti tayinine yer olmadığından,

Davalı Ahmet Refik Saka kendisini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihinde geçerli A.A.Ü.T deki esaslara göre belirlenen 1.800,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak anılan davalıya verilmesine,

Şahıs davalılar tarafından yapılan yargılama gideri olmadığından karar verilmesine yer olmadığına,

Davacı ve davalı sicil müdürlüğü tarafından dosyaya yatırılan ve sarf edilmeyen gider avansının karar kesinleştiğinde davacı ve davalı sicil müdürlüğüne iadesine,

İstinaf incelemesi duruşmalı yapılmadığından davalı vekiline duruşma vekalet ücreti takdirine yer olmadığına,

Peşin alınan 29,20 TL istinaf karar harcının kararın kesinleşmesi sonrası talep halinde istinaf talebinde bulunan davalıya iadesine,

Gerekçeli kararın bir örneğinin taraflara tebliğine,

Dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine,

Dosya üzerinde yapılan inceleme sonunda oy birliği ile kararın tebliğinden itibaren bir aylık süre içerisinde Yargıtay’a başvuru yolu açık olmak üzere, 20.01.2017 tarihinde karar verildi.

KOOPERATİFLERDE HİSSE DEVİR ŞARTLARI NELERDİR ?

Kooperatif anasözleşmesinin 17/3. maddesi, “devir halinde eski ortağın kooperatife karşı tüm hak ve yükümlülükleri yeni ortağa geçer” hükmünü içermektedir. Ortaklığın devir biçimi yasada gösterilmemiştir.

Ancak pay devrinin alacağın temliki yolu ile yapılması, temlikin de BK’nın 163. maddesi maddesi uyarınca yazılı olması gerekmektedir. Üyeliğe bağlı hak ve alacakların borçlusu kooperatif, alacaklısı ise üyeliği devir alan yeni ortaktır.

Eğer devir eden ortak pay yönünden borçlu ise, borcun nakli hükümleri uygulanır (BK 173 vd), borç devir alana geçer.

Ancak, pay devri için resmi şekle bile gerek bulunmamaktadır. Her ne kadar yapı kooperatifinde, ortakları mal sahibi yapmak amacı olsa bile, pay devri, bir satış vaadi de değildir.

Bu nedenle, adi yazılı devir dahi geçerlidir.

Devredenin borçları, devre ve devrin kabulüne engel değildir, devredenin borçları devir alana geçer ve ödemediği takdirde devralanın ihraç edilme olanağı da her zaman vardır. Daire satımında üyelik kendiliğinden alıcıya satım ile birlikte geçmez.

Satıcının üye olması ve üyeliğinin alıcı tarafından ayrıca devir alınması gerekmektedir. Üyelik ayrıca devredilmedikçe satıcının üyeliği kooperatif nezdinde devam eder. Satıcının üye olması, alıcının bu üyeliği ayrıca devir alması, devir alanın kooperatif üyelik koşullarını taşıması halinde kooperatifin bu kişiyi 1163 sayılı Kooperatifler Kanunu’nun 14/3. ve anasözleşmenin 17/2. maddesi uyarınca ortaklığa kabul etmesi zorunludur.

Üyelik devir sözleşmesi yapıldığı tarih itibariyle sözleşmenin yanları arasında geçerli sonuç doğurmasına karşın, kooperatif bakımından ise 1163 Sayılı Kooperatifler Kanunu’nun 14/3. ve anasözleşmenin 17/1. ve 2. maddeleri hükümleri gereği, devrin kooperatife bildirilmesi ve yönetimin makul sürede yapacağı inceleme sonunda devir alanın ortaklık şartlarını taşıması durumunda devir alanı makul süre içerisinde üyeliğe kabulü kararı verdiği tarihte hüküm ifade eder.

17/1. madde hükmünde yer alan yazılı başvuru koşulu, devrin geçerliliğine ilişkin olarak değil, devrin kooperatife iletilmesi ve kabulü için ispat bakımından sevk edilmiştir. Üyeliği devreden üyelik hisse devir sözleşmesinden dönmemiş veya sözleşmenin herhangi bir nedenle devrin tarafları arasında bağlayıcı olmadığı savunularak sözleşmenin iptali de sağlanmamış ise, devredenin artık dava konusu hisse üzerinde herhangi bir hakkı kalmamıştır.

Sorunuzu aşağıdan iletebilirsiniz

EVREN ÖZMEN

Hata: İletişim formu bulunamadı.

Kredi ile alınan evi home office kullanılır ise kredi faizleri gider olur mu ?

Özet: Banka kredisi kullanılmak suretiyle iktisap edilerek işletme aktifine alınan bir gayrimenkulün iktisabı için kullanılan banka kredisi dolayısıyla ödenen faizlerin, gayrimenkulün aktife alındığı hesap dönemi sonuna kadar olan kısmının maliyete intikal ettirilmesi zorunlu olup, sonraki dönemlerde ödenen kredi faizlerinin ise maliyete intikal ettirilmesi veya doğrudan gider olarak dikkate alınması mümkün bulunmaktadır.

İlgide kayıtlı özelge talep formunda; …. Vergi Dairesi Müdürlüğünün ….. vergi kimlik numaralı mükellefi olduğunuzu, bilgisayar mühendisi olarak bilgisayar yazılımı hazırlama, yazılımların satışı, veri tabanı yöneticiliği ve danışmanlığı faaliyetlerinizden dolayı birinci sınıf tüccar olarak fatura düzenlediğinizi ve bilanço esasına göre defter tuttuğunuzu, söz konusu ticari faaliyetinizi ikametgah olarak kullandığınız konutunuzda icra ettiğinizi belirterek; konutunuzun iktisabı için kullandığınız banka kredisi nedeniyle ödediğiniz faizlerin ticari kazancınızın tespitinde gider olarak dikkate alınıp alınamayacağı ile söz konusu konuta ilişkin olarak yapılan boya, badana, alçıpan, cam balkon, ıslak zemin seramikleri, mutfak dolapları ve fayanslarının değiştirilmesi vb. işler için yaptığınız harcamaların ticari kazancınızın tespitinde indirim konusu yapılıp yapılamayacağı hususunda Başkanlığımız görüşü talep edilmektedir.

193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 37 nci maddesinde;

            “Her türlü ticari ve sınai faaliyetten doğan kazançlar ticari kazançtır.”

hükmüne yer verilmiştir.

Gelir Vergisi Kanununun 40 ıncı maddesinde ise; safi kazancın tespit edilmesi sırasında indirilecek giderler sayılmış olup, söz konusu maddenin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinde ticari kazancın elde edilmesi ve idame ettirilmesi için yapılan genel giderlerin, (7) numaralı bendinde de Vergi Usul Kanunu hükümlerine göre ayrılan amortismanların safi kazancın tespitinde indirim konusu yapılabileceği hükme bağlanmıştır.

Anılan bent hükmü uyarınca, yapılan genel giderlerin indirim konusu yapılabilmesi için, söz konusu giderlerle kazancın elde edilmesi ve idamesi arasında doğrudan ve açık bir illiyet bağının bulunması gerekmekte olup, bu mahiyette olmayan giderlerin ticari kazancın tespitinde indirim konusu yapılabilmesi mümkün bulunmamaktadır.

Ayrıca, bu giderlerin fatura ve fatura yerine geçen vesikalar gibi tevsik edici belgelere dayanması ve yasal kayıtlarda izlenmesi gerekmektedir.

 

Öte yandan, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 262 nci maddesinde; maliyet bedelinin, iktisadi bir kıymetin iktisap edilmesi veyahut değerinin artırılması münasebetiyle yapılan ödemelerle bunlara müteferri bilumum giderlerin toplamını ifade edeceği; 269 uncu maddesinde de iktisadi işletmelere dahil bilumum gayrimenkullerin maliyet bedeli ile değerleneceği, 272 nci maddesinde; normal bakım, tamir ve temizleme giderleri dışında, gayrimenkulü genişletmek veya iktisadi kıymetini devamlı olarak artırmak maksadıyla yapılan giderlerin gayrimenkulün maliyet bedeline ekleneceği, gayrimenkuller için yapılan giderlerin hem tamir, hem de kıymet artırma giderlerinden terekküp etmesi halinde, bu giderlerden maliyet bedeline eklenecek kısmının ayrı gösterilmesinin mecburi olduğu, 273 üncü maddesinde; alet, edevat, mefruşat ve demirbaş eşyanın maliyet bedeli ile değerleneceği, bunların maliyet bedeline giren giderlerin, satın alma bedelinden gayrı komisyon ve nakliye giderleri gibi özel giderler olduğu, imal edilen alet, edevat, mefruşat ve demirbaşlarda imal giderlerinin satın alma bedeli yerine geçeceği hükme bağlanmıştır.

 

Söz konusu Kanunun “Bina ve arazinin envantere alınması” başlıklı 187 nci maddesinde; Ferdi teşebbüslerde, mükellefin sahip olduğu bina ve arazi hakkında aşağıda belirtilen esasların cari olacağı belirtilmiştir. Buna göre: 1. Fabrika, ambar, atelye, dükkan, mağaza ve arazi-işletmede ister kısmen, ister tamamen kullanılsınlar – değerlerinin tamamı üzerinden envantere alınır. 2. Ticaret hanları gibi oda oda veya kısım kısım kullanılabilen binalarla evlerin ve apartmanların yarısından fazlası işletmede kullanıldığı takdirde envantere ithal edilir. 3. Envantere alınan gayrimenkullerin kullanış tarzlarında sonradan vakı olacak değişiklikler, hesap yılı içinde nazara alınmaz.

 

Ayrıca, aynı Kanunun 313 üncü maddesinin birinci fıkrasında; işletmede bir yıldan fazla kullanılan ve yıpranmaya, aşınmaya veya kıymetten düşmeye maruz bulunan gayrimenkullerle 269 uncu madde gereğince gayrimenkul gibi değerlenen iktisadi kıymetlerin, alet, edevat, mefruşat, demirbaş ve sinema filmlerinin birinci kısımdaki esaslara göre tespit edilen değerinin, bu Kanun hükümlerine göre yok edilmesinin amortisman mevzuunu teşkil edeceği, 315 inci maddesinde; mükelleflerin amortismana tâbi iktisadî kıymetlerini Maliye Bakanlığının tespit ve ilân edeceği oranlar üzerinden itfa edeceği ve ilân edilecek oranların tespitinde iktisadî kıymetlerin faydalı ömürlerinin dikkate alınacağı hüküm altına alınmış olup, Kanunun 315 inci maddesinin Maliye Bakanlığına verdiği yetkiye istinaden amortismana tabi iktisadi kıymetler için uygulanacak “Faydalı Ömür ve Amortisman Oranları” 339, 365, 389, 399 ve 406, 418 ve 439 Sıra No.lu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğleri ile değişik 333 Sıra No.lu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği eki liste ile açıklanmıştır.

 

Bunun yanı sıra, 163 ve 334 Sıra No.lu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğlerinde; amortismana tabi iktisadi kıymetlerin iktisabında kullanılan krediler nedeniyle ödenen faizlerin iktisadi kıymetin maliyet bedeline eklenecek kısmı ile doğrudan gider yazılacak kısmının tespitinde uygulanacak esaslar açıklanırken, iktisadi kıymetin aktifleştirme işleminin gerçekleştiği dönemin sonuna kadar oluşan kısmının maliyetle ilişkilendirilmesi, aktifleştirildikten sonraki dönemlere ilişkin olanların ise maliyet bedeline eklenilmesi veya doğrudan gider yazılması hususunda mükelleflerin serbest oldukları belirtilmiştir.

 

Bu itibarla, banka kredisi kullanılmak suretiyle iktisap edilerek işletme aktifine alınan bir gayrimenkulün iktisabı için kullanılan banka kredisi dolayısıyla ödenen faizlerin, gayrimenkulün aktife alındığı hesap dönemi sonuna kadar olan kısmının maliyete intikal ettirilmesi zorunlu olup, sonraki dönemlerde ödenen kredi faizlerinin ise maliyete intikal ettirilmesi veya doğrudan gider olarak dikkate alınması mümkün bulunmaktadır.

 

Öte yandan, gayrimenkuller ve gayrimenkul gibi değerlenen iktisadi kıymetlerin aktife alınmalarından sonra yapılan giderlerin, niteliğine göre maliyet bedeline dahil edilmesi veya genel gider olarak kaydedilmesi mümkün bulunmakta olup, bu kapsamda;

 

• İktisadi kıymetin ilk iktisabı sırasında bulunmayan özelliklerin kazandırılması veya ilk iktisap sırasında bulunan özelliklerinin geliştirilmesi için yapılan giderler, değer arttırıcı giderler sayılmakta ve amortisman süreleri iktisadi kıymetin kalan ömrüne göre belirlenmektedir.

 

• İktisadi kıymetin ilk iktisabı sırasındaki beklenen ömrünü uzatmak amacıyla yapılan giderlerin, aktifleştirildikleri yıldan başlayarak, iktisadi kıymet için belirlenen oran ve süreye göre amortismana tabi tutulması gerekmektedir.

 

• İktisadi kıymet için yapılan normal bakım, onarım ve temizlik gibi giderlerin ise, maliyet olarak kabul edilmeyip doğrudan gider olarak yazılması gerekmektedir.

 

Buna göre, işletme aktifinde yer alan ve işyeri olarak kullanılan gayrimenkule ilişkin;

 

– Cam balkon, ıslak zemin seramik ve fayans yapımı ile ilgili harcamaların, gayrimenkulün maliyet bedeline eklenerek gayrimenkulün kalan ömrüne göre itfa edilmesi,

 

– Mutfak dolabı yapımı ile ilgili harcamaların ise, mutfak dolabının demirbaş olarak aktife alınması suretiyle, 333 Sıra No.lu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği eki listede öngörülen faydalı ömür (5 yıl) ve amortisman oranı (%20) dahilinde itfa edilmesi gerekmektedir.

 

Boya, badana ve alçıpan yapımı ile ilgili harcamaların, normal bakım, tamir ve temizlik giderleri olarak kabul edilerek doğrudan gider yazılması gerekmekle birlikte söz konusu harcamaların yürütülmekte olan bilgisayar yazılımı hazırlama, yazılımların satışı, veri tabanı yöneticiliği ve danışmanlığı faaliyeti dolayısıyla elde edilecek kazancın elde edilmesi ve idamesi arasında illiyet bağının bulunmaması nedeniyle, söz konusu harcamaların ticari kazancın tespit edilmesi esnasında genel gider olarak dikkate alınması mümkün bulunmamaktadır.

 

Öte yandan taşınmazın işletme aktifine alınmaması durumunda ise; yürütülmekte olan bilgisayar yazılımı hazırlama, yazılımların satışı, veri tabanı yöneticiliği ve danışmanlığı faaliyeti dolayısıyla elde edilecek kazancın elde edilmesi ve idamesi arasında illiyet bağı bulunmayan kredi faizlerinin yanı sıra cam balkon, ıslak zemin seramik ve fayans yapımı  ve mutfak dolabı yapımı ile ilgili harcamaların da ticari kazancın tespitinde gider veya maliyet unsuru olarak dikkate alınması söz konusu olmayacaktır.

 

Bilgi edinilmesini rica ederim.